LouisLouise - Een Onbekend Verleden...

[Lartjeuh-xd]

Hallo allemaal!
En ik heb mij weeral laten overtuigen om dit te posten
Ben hieraan begonnen in de vakantie dus had ik
vééél tijd om te schrijven.
Nu heb ik vrijwel weinig tijd dus moet je niet verwachten dat ik elke dag
een nieuw vervolg post

[Lartjeuh-xd]

Deel 1


"Ah Louise, gaat ge al naar huis?" Vroeg Thomas verrast. Hij wou vragen of ze even tijd had om de modellen voor de foto shoot van volgende week te regelen samen met hem. Maar dat was buiten Louise gerekend.
"Ja, waarom?" Beet ze hem toe. Thomas was wat teruggeslagen door haar korte reactie. "Wel ehm, ik had graag samen de modellen voor die shoot..." Begon hij, maar Louise liet hem niet uitspreken. "Kunt gij dat niet alleen? Ik moet toch niet voor elke onnozelheid u handje komen vasthouden zeker?" Riep ze hem toe.
In Thomas' ogen was duidelijk te lezen dat hij hem gekrenkt voelde en gekleineerd. Louise gedrag was al dagen zo.

Iets in Louise zei dat ze wel moest kortaf met hem zijn. Ze voelde iets voor de zeker niet onknappe artdirector maar was niet bereid haar gevoelens te uiten. "Oké, ik ben al weg" Zei hij nog voor Louise terug kon beginnen te preken.

Met een luide slag viel de deur van Louises kantoor terug in het slot. Ze kon het niet meer aan om Thomas zo te moeten aanpakken maar het was voor haar eigen goed. Of, dat dacht ze toch. Louise besloot even langs te gaan bij Charlotte, zij zou haar wel kunnen helpen. Vastbesloten nam ze haar jas en autosleutels en ging Hercules buiten. Maar als ze had geweten wat er buiten het bedrijf ging plaatsvinden, was ze in haar kantoor blijven zitten...

*****

Nathalie kwam net terug van de kapper, furieus. Ze had gevraagd om haar haar voor de 2e keer die maand platina blond te kleuren omdat volgens haar er al een honingblond haartje verscheen. Haar kapper had eerst geweigerd maar was dan toch haar haar beginnen kleuren om dan achteraf te ontdekken dat haar haar honingblond geverfd was. Nathalie was enorm kwaad op haar kapper en weigerde te betalen. Pas na een dik halfuur had ze haar portefeuille bovengehaald en de helft van de som in de kapper zijn handen gedrukt. Niets of niemand mocht vandaag nog in haar weg komen.

Ze reed met haar peperdure cabrio het parkeerterrein van het businesscenter op. Nathalie wou juist haar auto in de parking plaatsen toen ze Louise in haar achteruitkijkspiegel zag aankomen. Een venijnige blik speelde op Nathalies gezicht. Haar dag ging dan toch niet slecht aflopen. Ze wachtte het juiste moment af, zette zich in achteruit en reed recht op Louise af met piepende banden. Papa zou er wel voor zorgen dat haar auto hersteld werd. Een luide knal van indeukend plastiek was hoorbaar toen Louise de achterflank van de cabrio had geraakt. Louise is dood! Lachte Nathalie triomfantelijk in haar binnenste.

Met een harde plof zakte Louise door haar benen en alles werd zwart...