Ella & Nicolas

[Fleur'tje]

Ik had een stopje ingelast na mijn Sara & Simon verhaal. Maar dat is een hele stop geworden. Vandaar nu mijn nieuwe wending. Ik begin met een Ella en Nicolas verhaal. Dus veel leesplezier. Ik start vlak na het huwelijks aanzoek van Nicolas. Ze liggen op de grond achter de zetel.

[Fleur'tje]

Iedereen feliciteert heel uitgelaten Ella en Nicolas. Cindy is in de wolken. Dit is een verrassing voor iedereen. Nicolas had zich de laatste 3 jaren opgesloten in zijn serre. Hij leek nog meer in zichzelf gekeerd als een jaar geleden. En nu staat hij hier, met paard en koets. Hij maakt ook zijn eigen geluk.

Ella straalt, haar ogen schitteren. Ze heeft Nicolas altijd graag blijven zien. En nu … nu kunnen ze alles voorbereiden. Cindy, Carmen en Anthony willen de twee nu even wat tijd alleen geven. Ze maken er zich met een smoes tussen uit.

Ella trekt Nicolas mee naar de zetel. “Nicolas, ik zie je graag. Ik heb je altijd graag blijven zien. Ik meen wat ik je gezegd heb. Je moet je geluk zelf maken. Ben blij dat je dat nu ingezien hebt.”
Nicolas knikt. “Je hebt met je woorden mijn ogen geopend. Ik heb zo veel aan je gedacht. Maar je achterna komen durfde ik niet. Ik wist dat dit je droom was. Dat kon ik je gewoon niet ontnemen. Juffrouw Linda heeft alles geprobeerd om me mijn leven opnieuw in handen te nemen. Maar dat was water naar zee dragen. Maar jij … je had overschot van gelijk.”
Ella kust Nicolas passioneel. Nicolas trekt haar tegen zich aan.

Ondertussen zijn de drie goede feeën, Anthony, Cindy en Carmen, aangekomen in de Wingerd. Ze wringen zich bijna tegelijkertijd door de inkom hal. Daar lopen ze Norbert bijna omver. Die is natuurlijk super nieuwsgierig. “En?” zegt hij.
De drie praten door elkaar heen. “Dames! Ik begrijp er niets van. Oh, sorry, Dames en Heer. Doe eens rustig. Kom we gaan naar de Oase. Ik moest een koets regelen voor Nicolas, ik ga ervan uit voor Ella” Daar zijn ook de andere al op de hoogte, de witte koets met Nicolas aan de Wingerd was niemand ontgaan.

“Blijven we hier?” Nicolas kijkt Ella vragend aan. “Ik heb wel zin om even wat rond te rijden in Lier met de koets. Die staat voor de deur op ons te wachten.”Ella lacht. “Ja, ik ook wel. Ik heb Lier gemist.” Ze kijkt even bedenkelijk en fluistert “Ik heb veel meer gemist. Cindy, Anthony, Norbert, de Wingerd en ja, het meeste jou, lieve Nicolas”
Nicolas trekt haar naar zich toe. “Niet zo erg als ik jou gemist hebt.” Ella glimlacht. “Laat ons zeggen dat we elkaar even erg gemist hebben” Nicolas lacht. “Dat is een goed compromis. Kom we gaan. De koets wacht.”

Ze lopen naar buiten en stappen in de koets. Ella nestelt zich tegen Nicolas aan. Hij lijkt als herboren en legt zijn arm rond haar. “Ella, ik heb net vleugeltjes, ik had mezelf nooit zo mogen laten gaan.” Ella kijkt hem bezorgd aan. “Ik ben gisteren misschien wat hard voor je geweest. Ik wou gewoon naar je toekomen en je knuffelen maar ik wist diep vanbinnen dat dat je niet ging helpen.”
Nicolas zucht. “Ja, dat denk ik ook. Ik heb je zo gemist. Toen net vertrokken was heeft Juffrouw Linda me nog meermaals aangepord om naar de luchthaven te gaan om je … Maar dat kon ik niet. Ik moest je deze kans geven. Jij had dat nodig. Zie maar eens hoe fantastisch je nu bent. Niet dat je dat niet was…”
Ella schaterlacht. “Jij ziet er vandaag ook stukken beter uit als gisteren.” Nicolas bloost. “Weet je dat ik vannacht de ganse serre opgeruimd heb. Alleen denk ik niet dat Frederico en Carmen zo blij gaan zijn.”
Ella kijkt hem vragend aan. “Wat bedoel je?” Nicolas doet het verhaal uit de doeken. “…. Ja, alles is nu leeg maar alles ligt nu in de tuin van de Wingerd. Linda heeft zelfs Norbert opgetrommeld en die is blijven slapen. Je moest ze zien kijken toen ik vanmorgen vroeg om een koets te bestellen.” Ella glimlacht“Ik kan me er iets bij voorstellen. Anders moeten we eerst even langs de Wingerd?”

In de Wingerd is iedereen nog steeds in de Oase. Anthony komt als eerste de oase binnen en neemt het woord. “Ella en Nicolas gaan trouwen!”
Iedereen is door het dolle heen bij het horen van dit nieuws. “We hebben ze nu nog even alleen gelaten. Ze hebben denk ik wel het een en andere te bespreken.”
Het blije nieuws van de verloving van Ella en Nicolas wordt enthousiast onthaald. Als Norbert het nieuws hoort laat hij direct champagne aanrukken. “Dit vraagt om bubbeltjes.” Juffrouw Linda staat nog wat verbaasd te kijken. De woorden van Anthony druppelen maar langzaam door. Norbert kijkt haar aan en Cindy zet zich bij Linda “Linda, zet je even neer. Nicolas heeft Ella gevraagd om met hem te trouwen. Het is echt waar.” Linda laat zich op een stoel zakken. “Dat is fantastisch” prevelt ze ontdaan.

Net op dat ogenblik stappen Ella en Nicolas arm in arm de Oase binnen. Ze worden direct omringd door iedereen. Iedereen wil hen feliciteren. Maar Ella krijgt Linda in het oog. “Mogen we even eerst naar Juffrouw Linda?” Ze zetten zich voor haar neer. “Gaat het, Linda?” Ella kijkt bezorgd. Er rollen tranen over Linda’s wangen. “Ja, het gaat zo goed. Jullie gaan trouwen? Ik ben zo gelukkig.” Nicolas omhelst haar. “Ja, Ella en ik gaan trouwen. We zijn zo blij. Ella heeft mijn ogen geopend, ik heb mijn geluk nu zelf gemaakt en Ella wil dat nu samen met mij doen.”
“Dit vraagt champagne.” Norbert is door het dolle heen. Het wordt een gezellig feestje. Maar de plicht roept. Het is Lucas die iedereen terug aan de dagorde herinnert. “Ik wil hier nu niet echt een spelbreker zijn, maar de patientjes wachten. Ik denk, denk je ook niet Mijnheer Norbert, dat iedereen best terug aan het werk kan ?”
Norbert draait zich om en knikt wat ontdaan maar instemmend. “Dokter Lucas heeft wel een punt. We drinken ons glaasje leeg en gaan dan best terug aan het werk.”
Ella kijkt naar Norbert. “Voor ik met Nicolas vertrek naar mijn oom wil ik je nog even spreken. Heb je even tijd?” Norbert knikt. “Voor jou altijd, dat weet je.” Nicolas kijkt haar niet begrijpend aan. “Ga jij ook mee?” Ella kijkt hem aan.

Iedereen geniet nog even van het moment maar daarna gaat iedereen terug aan het werk. Frederico en Carmen lopen de gang in. Cindy en Anthony nemen afscheid en vertrekken met Linda naar de loft. Ella en Nicolas lopen met Norbert mee naar zijn kantoor. “Ik heb een vraagje” valt Ella direct met de deur in huis. “Ik zou erg graag als verpleegster aan de slag willen in de Wingerd.” Norbert kijkt niet verbaasd, hij was deze vraag verwachtende. “Ja, Ella, dat lijkt me geen probleem.” Ook Nicolas knikt instemmend. Norbert kijkt naar Ella. “Je kan beginnen wanneer je maar wil. Ik denk wel dat je eerst nog wat tijd wil om alles omtrent jullie huwelijk in orde te brengen?” Ella kijkt bedenkelijk. “Ik zou liever zo snel mogelijk beginnen werken.” Fluistert ze. “Je hebt misschien gelijk. Binnen 2 weken?” “Dat zal ik dan regelen met zuster Ria. Bij die woorden gaat er een rilling over Ella’s rug. Norbert lacht. “Ze is altijd komen informeren hoe het met je ging. Ze vond het prachtig dat je naar Zuid Afrika gegaan bent voor je studies en ontwikkelingshulp. Echt, Ella ze respecteert je.” “En” gaat Nicolas verder “als ze dat niet doet, krijgt ze met mij te doen.” Ella lacht. “Kom, als de geregeld is, wil ik naar mijn oom om je voor te stellen.”
Nicolas went zich nog even tot Norbert. “Kan je voor mij nog iets regelen ?” “Tuurlijk wel. Zeg het maar.” “Ik wil Carmen en Frederico niet belasten met mijn opruimwerk van vannacht. Kan jij een externe ploeg regelen want de tuin van de Wingerd ziet er niet uit.” Norbert lacht. “Nee, inderdaad niet. Dat heb ik vanochtend al geregeld. Straks is alles opgeruimd. Moet je niets meer hebben?” “Nee, alles mag weg. We gaan straks nog praten waar we gaan wonen.” Ella kijkt verbaasd naar Nicolas. “Op de loft toch?” Nicolas draait zich om. “Alleen als jij dat ziet zitten. Maar dan wordt mijn serre een veranda.” “Dat lijkt me een goed plan.” Ella knikt instemmend. “Voila dat is dan ook geregeld.”

[Fleur'tje]

Ella en Nicolas bestellen een taxi die hen naar het prachtige kasteel brengt van haar oom Pierre-Yves. Nicolas is onder de indruk van het prachtige kasteel van de Prins Savoy de betancourt.. “Ella, dit is prachtig.”
“Kom we gaan verder, mijn oom wacht op ons.” De prins staat aan de ingang en wacht het koppel op. “Dag Ella, ik ben blij u zo snel terug te zien.”
“Ik wil u graag aan mijn verloofde voorstellen. Dit is Nicolas de Prins.” De twee heren maken kennis.
“Nicolas heeft me van morgen ten huwelijk gevraagd. We willen zo snel mogelijk trouwen.” Nicolas lacht hartelijk. “Ik vind het prachtig hoe enthousiast je bent. Maar mijn lieve Ella we moeten alles wel regelen. Ik wil voor jou een prachtige dag regelen maar dat kost wat tijd.”
Ella kijkt beteuterd. “Zou dat echt lang duren?”
Haar oom kijkt hen aan. “Misschien heb ik wel een voorstel voor u twee. Alleen maar als jullie het zien zitten. Kom, eens even mee.”
Ze lopen door het kasteel naar de achterkant. Daar ligt een prachtige tuin met tot in de puntjes geknipte hagen in verschillende etages. Ella, haar oom en Nicolas staan boven aan de trap aan de achteringang. “Dit is zo prachtig.” Ella is onder de indruk.
“Dat wou ik horen. Wat zouden jullie ervan vinden om jullie huwelijk hier te laten doorgaan? Misschien is dit wel de juiste locatie voor jullie droomhuwelijk. Kijk, langs achter kan iedereen door de tuin naar binnen.” Ella loopt de tuin in. “Nicolas, wat denk je?” Nicolas kijkt zijn verloofde aan. “Ik vind het prachtig en ik zie dat jij het ook ziet zitten, je oogjes schitteren.”

Samen lopen ze terug naar binnen. Ze zetten zich in de winterserre. Nicolas geeft zijn ogen de kost. Het staat er vol prachtige planten. Bij een kopje thee bespreken ze alles. Alles ligt in de mogelijkheden. Ze kunnen zelfs volgende week al trouwen. Maar ze beslissen om toch een maand te genieten van de verloving. Ze prikken 23 juli. Net genoeg tijd om alles te regelen. Ella geeft het gsm nummer van Norbert door, want hij zal wel een groot gedeelte van het werk op zich nemen.
Pierre-Yves kijkt naar Ella. “Ella, ik wil je nog iets vragen. Je hebt me al verteld dat je geadopteerd bent door Norbert de Wachter. Maar ik zou het echt op prijs stellen als je ook onze naam zou willen dragen. Mag ik me informeren omdat te regelen. Je vader, mijn broer, was daarmee bezig en ik ga dat nakijken. Ok voor u ?”
Ella weet even niet wat zeggen. Ze kijkt wat beduusd naar Nicolas. Dan naar haar oom. “Dat zou ik een hele eer vinden. Echt waar.” Pierre Yves knikt. “Ik moet me eigenlijk schamen. Het was mijn broer zijn diepste wens dat jij officieel zijn dochter werd. Maar na zijn dood is dat niet gebeurd.” Ella kijkt naar Nicolas. “Het zou me echt een eer zijn. Echt waar.”
“Dan ga ik dat proberen in orde te brengen voor jullie huwelijk. Dan wordt jij Mevrouw Ella De Prins-De Looverbosch De Wachter Savoy de Betancourt.”
Nicolas lacht. “Amai das een hele boterham.” Ze zetten zich nog even in tuin en babbelen gezellig verder.

Ze rijden in de vooravond opnieuw naar de Wingerd. Daar hebben Linda en Carmen heel de dag gewerkt in de loft. Alles ligt kraaknet. Norbert heeft zelfs meubeltjes geregeld voor de veranda samen met Linda en Cindy.
Als Ella en Nicolas de lift nemen is het muisstil in de Wingerd. Iedereen is druk in de weer. Ella slaat haar armen rond Nicolas. “Ik zie je graag.” Zegt ze zacht. Nicolas kust haar zacht. “Ik zie je graag. Heel graag. Ik kan niet zonder jou.” De lift stopt aan de loft. Nicolas stapt uit en neemt Ella in zijn armen. “Nu draag ik je over onze drempel” zegt hij overtuigd.
Ella geniet met volle teugen. Met zijn ene hand opent hij de deur van de loft. Hij stapt naar binnen en ziet direct dat de loft er prachtig uit ziet maar anders. Hij ontdekt direct de spulletjes van Ella aan de muur en op de kasten. Hij zet Ella neer. Ella kijkt verbaasd rond. “Heb jij dit geregeld?” Ze kijkt naar haar kleurrijke kist naast het salontafeltje. Nicolas schudt ontkennend. “Nee, Pluis, ik weet van niets.”
Ella kust Nicolas. “Ik hoor dat graag opnieuw. Pluis.” Ze trekt hem aan zijn hand mee naar de serre. Nicolas aarzelt maar geeft vrij snel toe. Hij denkt enkel aan hoe hij de serre heeft achtergelaten. Maar dan kijkt hij vol verbazing rond. Er hangt een foto van Tessa aan de muur en ernaast een foto van … Hij kijkt naar Ella. “Is dat je papa ?” Ella gaat voor de foto staan. De man op de foto lijkt inderdaad op haar oom. “Ik denk het.” Zegt ze stil. Ze legt haar hand op de foto. Er rolt een traan over haar wang. Nicolas gaat vlak achter Ella staan en legt zijn armen rond haar schouder. Ze leunt tegen hem aan. “Ik weet dat dit niet makkelijk voor je is.” Fluistert hij in haar oor.
Ze draait zich om, kust Nicolas vluchtig. “Ik had altijd ergens de hoop dat mijn papa nog zou leven. Ik ben gelukkig dat ik nu alles weet. Mijn mama en papa hielden van elkaar en zijn nu misschien gelukkig samen. En daar trekt ik me aan op.”
Ze kijken verder rond in de veranda, ze zijn verbaasd hoe mooi het ingericht is. De zitbanken zien er erg mooi uit. In felle zonnige kleurtjes. Ella herkent ook een staan lamp van bij Cindy. Nicolas opent de deuren naar het dakterras. Dan zetten ze zich samen in de wittel leren designstoel. “Hey, maar deze ken ik nog.” Lacht Ella. “Het is zo mooi. Vind je het nu niet jammer?”
“Nee, Ella, dit is echt mooi. Ik vind het wel leuk dat ze nog enkele orchideeën kunnen redden hebben. Ik zie die bloemen graag. Maar het kweken ervan was voor mij een vlucht. En dat hoeft nu niet meer. Ik ben goed terecht gekomen.” Ella legt haar hoofd tegen Nicolas aan. “Wij maken ons geluk vanaf nu samen.”

Ze hebben niet in de gaten dat Linda ondertussen druk in de weer is in de keuken. Norbert komt binnen met Sara op de arm. Sara loopt direct naar de keuken toe. “Oma, oma, kusje geven en dan naar mama” roept ze en verdwijnt in de keuken. Norbert loopt naar de serre. Aan de deur stopt hij en klopt voorzichtig op het raam. “En wat vinden jullie ervan?” Ella springt recht en vliegt Norbert om de hals. “Dit is prachtig. Nicolas en ik zijn zo blij.” Norbert lacht. “Ja, zo zie je wat je op een paar uur kan met zoveel handen. Iedereen heeft geholpen.
Ella geeft Nicolas een zoen. “Ik ga even naar Linda kijken. Ze moet er maar even bij komen zitten. Dan kunnen we haar op de hoogte brengen. Bel ik Cindy ook ?” Nicolas knikt. “Goed idee.” Linda komt net de veranda binnen met een dienblad met aperitiefhapjes en een fles champagne. “Voila, ik heb eerst Sara terug naar Anke gebracht. Tast toe.” Net op het moment dat Ella haar gsm neemt, wordt er gebeld. Ella loopt naar de parlofoon. “Hey, Cindy, ik wou je net bellen. Kom erin.”
Ella opent de deur en wacht ongeduldig op Cindy. Ze vliegt haar direct om de hals. “De veranda is prachtig. Zo mooi.” Cindy lacht. “Dat is met veel liefde door iedereen in orde gebracht. En het was nog leuk ook.” “Kom je mee, we hebben veel te vertellen.” Nu is Cindy direct nieuwsgierig en loopt ze achter Ella aan.

Nicolas strekt zijn armen uit naar Ella. Ze loopt op hem toe en nestelt zich makkelijk op zijn schoot. Dan neemt Nicolas het woord. “We willen jullie bedanken voor het werk. Jullie hebben niet stilgezeten. Maar Ella en ik hebben ook nieuws. We trouwen op 23 juli. De zaal ligt al vast. Jullie weten denk ik al dat dokter Arents ontdekt heeft wie Ella’s papa is. Ella heeft blauw bloed. Haar papa is overleden maar haar oom is erg blij om haar te leren kennen. En we kunnen het feest dus laten doorgaan bij Ella’s oom. De baron stelde dit voor en we zijn er met veel dankbaarheid op in gegaan. Het kasteel is prachtig en de tuin is magnifiek. Zo kunnen we snel trouwen. Dat vinden we erg belangrijk. Wat vinden jullie ervan?”
De ohh’s en ah’s zijn veelzeggend. Cindy neemt als eerste het woord. “Dat is prachtig. Ik ben echt blij voor jullie. Dan ga ik morgen met Ella een kleed uitzoeken. Ga jij mee, Linda?” Linda gaat natuurlijk graag mee.
“Mag ik ook mee?” Nicolas kijkt beteuterd als alle dames in koor “nee” roepen. “Sorry, Nicolas, de bruidegom mag dat pas zien de dag zelf.”
Nicolas lacht “Ik zou het zelf niet willen. Zo een tradities moeten in ere gehouden worden.” Ella kijkt naar Cindy. “Ik heb een ander voorstel. Ik zou aan Anthony willen vragen om mijn bruidsjurk te ontwerpen.” Cindy klapt enthousiast in haar handen. “Ellaatje toch dat is een fantastisch plan. Anthonieke gaat in de wolken zijn. Moa vent toch.” Ella heeft nog iets belangrijk te vertellen. “Ik heb nog een nieuwtje. Ik ben nu al de dochter van Norbert. En binnenkort zal ik misschien ook nog de naam van mijn echte papa dragen. Savoy de Betancourt. Pierre-Yves gaat dat in orde brengen.”

Het wordt nog een gezellige avond. Ella geniet van elk moment. Ze kan het nog steeds niet volledig vatten hoe snel dit alles gegaan is. Ze is zielsgelukkig. Nicolas is nooit uit haar gedachten geweest die drie jaren. Ze zet zich ineens recht. “Ik moet nog even naar Cindy. Er ligt nog iets voor Nicolas daar.”
Cindy lacht. “Ella, ik heb al alles naar hier gebracht. Alles staat daar.” Ze wijst naar de slaapkamer van Nicolas. Ella springt recht. Ze horen haar rommelen in haar bagage. Ze komt terug met een vijftal schriften. “Ik heb in Zuid Afrika een mooie tijd gehad. Om niets te vergeten, heb ik een dagboek bijgehouden. Jij moet dat nu lezen. Cindy en Anthony daarmee heb ik dikwijls geskyped. Maar met jou ging dat niet. Ik miste je verschrikkelijk. Hierin staat mijn leven van deze drie jaar.” Ze duwt de schriftjes in zijn handen.
Nicolas kijkt haar aan, wat bedrukt. “Ik heb daar spijt van. Ik had je misschien …” Ella onderdrukt zijn woorden met een innige zoen. “Lief, daar kunnen we niets aan veranderen. We gaan nu bouwen aan ons geluk. En jij mag, ik zou graag hebben, dat jij dit leest. En mij vanaf nu ook alles vertelt, ook de minder leuke dingen.” Nicolas knikt “Dat beloof ik je.”
De andere zijn wat stil geworden. Norbert neemt het woord. “Ella, jij bent op die drie jaar toch veranderd, je bent als een echte dame teruggekomen. Ik heb via skype je leven verder gevolgd. En we hebben het een en ander aan Nicolas vertelt maar hij reageerde nooit. Nu met je dagboek, dat zal hij koesteren.” Nicolas staat recht en gaat de schriftjes in hun kamer leggen. “Die zal ik koesteren wees daar maar zeker van.”
Iets later gaat iedereen naar huis.

[Fleur'tje]

Tegen middernacht staan Ella en Nicolas op het dakterras. Nicolas kijkt naar de maan. “Dat heb ik veel gedaan. Tot het zoveel pijn deed. Toen heb ik doeken gehangen aan de ramen. Dan zag ik de maan niet…” Er rollen tranen over zijn wangen. Ella zet zich op de stenen balustrade. Ze trekt hem naar haar toe. “Vanaf nu kijken we samen naar de maan.” Nicolas knikt. Zo kort bij elkaar blijven ze een hele tijd kijken naar de maan, tot die verdwijnt achter een wolk. Dan lopen ze samen naar hun slaapkamer. Daar genieten ze volop van hun herwonnen liefde. Het duurt erg lang eer ze beiden zalig in slaap vallen.

De volgende dag is het enorm druk. Ze genieten van alles. Maar er moet erg veel geregeld worden. Ella heeft met Carmen, Cindy, Anthony en Linda de stof voor haar kleed gekozen. Anthony is zo fier dat hij de jurk van Ella mag ontwerpen en maken. Hij is in alle staten. Hij is er altijd mee bezig. De leefruimte van Cindy lijkt op een naaiatelier. Maar daar heeft ze geen problemen mee. Ze helpt waar ze kan. Het ontwerp van Anthony ziet er prachtig uit. Nu alleen nog in elkaar krijgen. Lucas krijgt er een punthoofd van maar is ook fier op zijn Balou. Zijn echtgenoot die de jurk van prinses Ella mag maken. Je zou voor minder fier zijn. Lucas is ook blij dat Cindy haar eetkamer heeft afgestaan voor het maken van de jurk want zijn echtgenoot kan er een boeltje van maken.

In de Wingerd gaat alles zijn gewone gang. Linda kijkt alleen heel bezorgd dat ganse tijd. Nicolas en Ella willen wel weten wat haar dwars zit. Ze draait een tijdje rond het onderwerp heen maar dan ineens is het grote woord eruit. “Ik weet niet goed hoe alles nu verder moet. Mijnheer de Prins heeft me indertijd aangeworven om voor Nicolas te zorgen tot hij trouwt”. Er valt een stilte. Nicolas kijkt haar aan. “Wat bedoel je nu? Kan alles niet gewoon blijven zoals het is? Ella?”
Ella begrijpt Linda. “Ik weet wat je bedoelt. Dat ik nu voor Nicolas ga zorgen. Ik zou het leuk vinden moest je hier blijven maar ik zou het ook begrijpen dat je nu je leven met Norbert wil delen en met hem zou gaan samenwonen. Maar is er geen tussen oplossing mogelijk?”
Het gezicht van Linda klaart op. “Hoe bedoel je, Ella?”
“Ik ga als verpleegster werken in de Wingerd. Nicolas zal de zakelijke belangen meer naar zich toe halen. Het zou misschien wel praktisch zijn dat we hier gedurende de week hulp hebben. Als jij dat ziet zitten, natuurlijk?”
Nicolas kijkt vol bewondering naar Ella. Hij weet dat dit voor haar geen evidente stap is. Maar inderdaad dit zou goed uitkomen.
Linda kijkt opgelucht. “Ik durfde niet te vragen of jullie deze oplossing zouden willen. Ik zou inderdaad graag een stap verder zetten in mijn relatie met Norbert. Maar ik wil jullie niet in steek laten. En inderdaad nu jullie gaan trouwen, hoef ik hier echt niet in te wonen. En volledig stoppen, zoals je pa het voorzien heeft, zou ik niet kunnen.”
Ella omhelst Linda. “Ik zou je ook niet kunnen missen. Je bent een vriendin voor mij geworden.”

Nicolas geniet met volle teugen van het leven. Niets wijst er meer op dat hij een aantal dagen geleden nog zo in de put zat. Ella houdt hem wel in de gaten. Ze beseft ten volle dat hij erg ver weg geweest is. Samen met Linda drinkt ze in de keuken een kopje thee terwijl ze wachten op Nicolas voor het ontbijt. “Nicolas lijkt in niets meer op enkele dagen geleden.” Zegt ze stil. Linda knikt. “Zolang jij bij hem blijft, zal dat goed lukken.”
Ella glimlacht. “Ik ga nu niet naar de Bar Taxi zonder hem.” Linda knipoogt. “Dat weet ik best. Maar we moeten hem wel in het oog houden. Je weet ook hoe hulpeloos en doelloos hij hier zat.”
“Dat besef ik wel. Mensen kunnen veel maar ik weet wel dat Nicolas zich optrekt aan mij. Maar dat zal wel veranderen. Ik geef hem gewoon tijd.” Ella nipt aan haar thee. “Ik zit met een dubbel gevoel nu. Had ik mijn droom niet gevolgd was Nicolas nooit…”
“Ssssttt …. Ella, das voorbij. Voor jou zijn die drie jaar belangrijk geweest. Nicolas had die 3 jaar ook anders kunnen beleven. Laat ons gewoon blij zijn. En nu genieten. Ik geniet ervan hem zo bezig te zien. Zijn liefde voor jou zorgt ervoor dat hij opnieuw geniet van het leven.”
“Gaat het hier over mij?” Nicolas staat achter Ella. Linda lacht. “Ja, eigenlijk wel. Ella denkt dat ze misschien beter hier gebleven was. Maar ik vind dat niet zo. Kijk hoe gelukkig jullie nu zijn. Misschien hadden jullie die periode wel nodig …”
“Zo zie ik het ook.” Nicolas kust Ella.
Ze ontbijten samen. Er wordt gebeld. Het is Anke met de kleine Sara. “Ik ga naar beneden met Sara.” Zegt Linda direct.
Ella kijkt vragend naar Linda. “Waarom?” Ella zet zich op haar hurken en Sara loopt direct naar Ella toe. “Ik ben Ella. Hoe heet jij?” Sara kijkt eerst wat verlegen. “Ik ben Sara. En dat is mijn oma.” Ze wijst naar Linda. Dan kijkt ze wat onbeholpen naar Nicolas. Ze kent hem wel maar begrijpt niet goed waarom die hier nu breed glimlachend aan tafel zit. Ella lacht. “Dat is Nicolas. Wij gaan trouwen.” Sara kijkt even naar haar mama en die port haar aan. “Ja, dat is Ella. En dat is Nicolas.” Ze beseffen allemaal dat het voor Sara wat verwarrend is.
Ella weet Sara hart direct te veroveren, nog geen vijf minuutjes later zit Sara op Ella’s schoot met een boterhammetje met choco. Anke lacht. “Ella, jij bent een natuurtalent.” Nicolas glundert bij deze woorden. Linda merkt het op en knikt goedkeurend.
“Anke, ik zal Sara na school hier opvangen. Ik denk dat ze dat leuk zal vinden?” Linda kijkt naar Anke die daar dadelijk mee akkoord is. “Geen probleem, dan kom ik haar hier ophalen vanavond. Simon zal pas laat thuis zijn vanavond.”

Ella en Nicolas trekken met Sara naar de veranda. Linda is blij. Nicolas terug zo levenslustig is voor haar een geschenk uit de hemel. Hier heeft ze zo lang naar verwacht. Ze probeerde Sara altijd af te schermen voor Nicolas. Hem nu zo bezig zien is hartverwarmend. Sara geniet van de aandacht. Nicolas zit in de zetel. “Anke heeft gelijk. Jij bent een natuurtalent.”
Ella zit in kleermakerszit voor Sara. “Ik heb in Zuid Afrika zoveel geleerd, lief. De kinderen daar hebben mijn hart veroverd.”
Sara loopt naar Nicolas toe. “En jij hebt mijn hart veroverd.” Hij neemt Sara op schoot. Ella zet zich naast Nicolas. Ze kijkt hem guitig aan. “Je zegt dat ik een natuurtalent ben, maar het gaat jou ook goed af zo te zien.” Sara zit met haar gezichtje naar Nicolas en kijkt hem aan. Zijn bril is blijkbaar erg boeiend. Linda staat aan de deur te kijken. Ze glimlacht en ze beseft dat het niet lang zal duren eer er hier kleine de Prinsjes zullen rondkruipen. “Sara, we moeten naar school.” Dit nieuws lijkt kleine Sara niet zo leuk te vinden. Maar Ella weet een oplossing. “We zullen mee gaan. Vind je dat leuk?”
Sara knikt enthousiast, springt uit de zetel en neemt de hand van Ella en Nicolas. “Kom, mee!” Ella staat recht en ook Nicolas aarzelt niet.

[Fleur'tje]

Een half uur later lopen ze de Oase in. Frederico staat aan de toog en geeft Yasmine net een kusje. Ella is blij. “Oh” Ella loopt op Frederico toe “Dit is fantastisch. Jasper zou dit zo fijn vinden.” Yasmine glimlacht verlegen. “Ja, ik denk het ook. En, we hebben toch nog ons huisje kunnen kopen” Frederico lacht. “Ja, net op tijd.”
Ella neemt twee koffietjes mee. “Leuk koppeltje, hé!” Nicolas knikt maar kijkt ineens wat bezorgd. “Ella?”
“Ja, lief. Wat is er?”
“Niets” zegt hij ontwijkend.
“Komaan, Nicolas.”
“Ik moest ineens aan Jens denken.”
“Ik heb hem gisteren gezien.” Zegt Ella eerlijk. “Tijdens het verjaardagsfeestje van Cindy was de champy op en ben ik naar de nachtwinkel geweest. Hij studeert nog en werkt ondertussen opnieuw in de nachtwinkel. Hij stelt het goed.”
Nicolas kijkt opgelucht. “Dat is goed. Moet je hem niet op de hoogte brengen dat we gaan trouwen?”
Ella knikt. “Ja, als jij het ziet zitten zou ik hem, Inge en zijn ouders wel graag uitnodigen op ons huwelijk.”
Nicolas knikt. “Ja, waarom niet. Oh, Ella, mijn ouders weten nog van niets.”
“Dat zijn we inderdaad vergeten. Dat kunnen we toch niet over de telefoon.”
Nicolas lacht. “Zal wel moeten, want mijn pa is nog een grote computer leek dan ik. Die kan niet skypen. Ik zal Norbert laten bellen.”
“Nee” Ella vindt dit niet kunnen. “Dat moeten we samen doen. Kunnen we met Norbert en Linda geen weekendje naar Monaco ?”
Nicolas kijkt verbaasd. “Ik, naar Monaco? Euhm, kunnen we niet bellen?”
“Dat gaat ook. Maar ik vind dit eigenlijk te belangrijk om over de telefoon te vertellen. Jij niet ?”
Nicolas zucht. “Ik, op reis?” Hij denkt na. “Je hebt gelijk. Samen met jou moet ik dat wel kunnen.”
“Gaan we ze bellen dat we komen?”
Nicolas roept Norbert die net langskomt. “Norbert, Ella en ik zouden graag met jou en Linda naar Monaco gaan dit weekend om mijn ouders op de hoogte te brengen van onze verloving. Kan jij eens zonder iets te verraden navragen of ze er dit weekend zijn ?”
Nu is het de beurt aan Norbert om verbaasd te kijken. “Ben je zeker, Nicolas. Jij bent nog nooit op bezoek geweest bij je ouders.”
“Ik moet dit doen. Ik wil met Ella op huwelijksreis en dit is dat een ideaal moment om …” Hij bloost.
Ella kijkt hem aan. “Lief, ik vind dit een prachtig idee. Ik kijk er naar uit om samen met jou naar Monaco te reizen.”
Nu voelt Norbert zich een beetje gegeneerd. “Ik bedoelde het niet zo. Je hebt gelijk. Nu is het beste moment. Ik regel alles. Een vlucht vrijdagavond, een hotel voor de eerste nacht en dan kunnen we zaterdagochtend je ouders verrassen. Wanneer komen we terug?”
“Maandag?” oppert Ella.
“Ok, dan ga ik nu aan de slag. Oja, ik had jullie nodig. Ik heb je oom Pierre-Yves aan de lijn gehad. Wat een vriendelijk man. Ik ga er vanmiddag langs. Kunnen jullie al het een en ander op papier zetten?”
Ella neemt haar handtas. “Dat is al klaar.”
“Amai, dat is snel.” Norbert leest het vluchtig door. “Jullie maken het me makkelijk. Deze dingen had ik al in gedachten. Bloemen, bruidswagen, …. Dan weet ik direct waar te beginnen. I’ll keep you informed.”

Ella en Nicolas vertrekken opnieuw naar de loft. Ella zou eigenlijk graag even met Ria gaan praten maar ze laat Nicolas nu nog niet graag alleen. Ze zetten zich in het salon en Nicolas haalt de dagboeken van Ella uit. “Lezen we hier samen in?”
Ella knikt. “Goed idee.”
Nicolas leest aandachtig. Ella leest even mee over zijn schouder maar gaat dan naar de keuken. Daar is Linda druk in de weer. “Mag ik helpen?”
Linda kijkt op. “Natuurlijk. Ik heb niet liever. Waar is Nicolas?”
“Hij is aan het lezen in mijn schriftjes. Ik zal de pasta koken.”
Samen werken ze naarstig verder.

Nicolas leest ondertussen verder. Hij herkent zijn Ella in al haar verhalen. Ze heeft het wel niet makkelijk gehad zo ver van haar beste vrienden. Als hij leest hoe ze dikwijls naar hem verwijst, krijgt hij het moeilijk. Maar dan leest hij ook hoe Ella ook ginder de mensen begeestert met haar ontwapende eerlijkheid. Als hij leest hoe veel goed Ella ginder heeft kunnen verrichten is hij blij en gelukkig. Hij vind het prachtig dat hij dit mag delen met Ella. Nu kan hij alles beter plaatsen.

Ella en Linda zijn druk in de weer in de keuken. Linda leert Ella het lievelingsdessert van Nicolas maken. Citroenpudding. Niet een van Ella’s favorietjes, maar daar weet Linda raad mee. Ze begint direct aan een lekker aardbeitjes dessertje voor Ella. Ella is niet zo een keukenpiet maar zo samen met Linda vindt ze het wel leuk. Tot ze de mixer zonder stop te zetten uit het mengsel haalt. Linda is net te laat. Het dessert hangt zowat de ganse keuken rond … “Ella” proest Linda uit “Altijd eerst uitschakelen. Maar een ding is wel zo, het is lekker.” Ella kijkt eerst wat beduusd maar lacht dan ook mee. “Dat zal ik nooit meer vergeten. Hoe zegt men dat … in praktijk toegepast.”
“Kom, begin opnieuw want anders heeft Nicolas niets.”
“Linda, ik kijk uit naar ons weekendje.”
Linda kijkt naar Ella. “Ik ook. Ik ben nu al zo lang hier en Nicolas is nog nooit op reis geweest. Ik kijk er ook naar uit. Ik denk dat Antoine zich een hoedje zal schrikken als Nicolas ineens voor zijn neus staat.”
“Weet je, toen die hier was. Ik was daar een beetje bang van. Nicolas mama is zo lief. Toen hij dan op die persconferentie onze kant koos, was ik zo blij. Maar wat gaat die nu van mij denken?” Ella kijkt bedenkelijk.
“Die denkt hetzelfde dan wij. Jullie hebben gewoon een moeilijke periode doorgemaakt maar hebben nu voor de volle 100% voor elkaar gekozen. Hij is nog een keer hier geweest omdat we echt reactie meer kregen van Nicolas. Hij vroeg toen waar jij was. Hij weet ook dat jullie samen horen. En daarbij wij zijn erbij.”
Ella haalt opgelucht adem. “Dat is waar.”
Ze dekken samen de tafel. Dan gaat Ella naar Nicolas. Ze vindt hem nog altijd op dezelfde plaats helemaal verzonken in haar dagboek. Hij merkt niet eens dat Ella voor hem staat. Ze geeft hem een kusje op zijn wang. Hij kijkt liefdevol naar Ella. “Wat kan jij alles mooi beschrijven. Ik zit net ook in Zuid Afrika. Jij hebt daar echt zo veel goed gedaan. En dan nog hard gestudeerd.”
Ella lacht. “Het was soms zwaar maar je kreeg zoveel terug van de mensen. Kom we gaan eten dan vertel ik nog wat verder.” Ze trekt Nicolas recht en zetten zich samen met Linda aan tafel. Norbert komt ook net binnen.

[Fleur'tje]

Ella is druk in de weer. Voor het eerst samen met Nicolas op reis. Nicolas laat het niet merken maar is enorm gespannen. Ella maakt de koffer klaar. Nicolas loopt doelloos door de loft. Als Ella klaar is gaat ze naar Nicolas toe. “Lief, gaat het?”
Nicolas draait zich naar haar toe. Hij probeert zijn angst te verstoppen maar dat lukt niet. “Ik … weet niet echt of het zo …”
Ella trekt hem mee naar het salon en duwt hem zachtjes in de zetel en zet zich over zijn benen. “Zie je het niet zitten ?”
“Jawel. Maar … ik wil niemand in verlegenheid brengen.”
“Dat zou jij nooit doen. Ik vind het prachtig dat je het voorstelde. Ik zal je helpen en altijd bij je blijven. Zeker weten.”
Nicolas lacht schamper. “Je denkt toch niet dat ik je 2 m uit mijn buurt ga laten gaan?”
Ella kust Nicolas. “Ik blijf voor altijd bij jou.”
Ze verliezen elkaar in een innige passionele zoen.
Nicolas kijkt haar aan. “Dit heb ik zo gemist.”
Ella fluistert zacht. “Ik ook. Ik heb ooit in de Bar Taxi aan Cindy en Anthony bekend dat jij veel beter kust dan …” Ze zwijgt plots.
“dan Jens ?” Nicolas kijkt haar glimlachend aan. “We hebben elkaar nog zoveel te vertellen. Weet je, Clio…” Er gaat een koude rilling over Ella’s rug. Nicolas streelt zacht over haar rug en praat verder “ik heb haar gevraagd om te trouwen maar dat was enkel door de zwangerschap … voor mijn zoon … alle ja ..” Ella voelt dat Nicolas het moeilijk krijgt. Ze kust hem even, Nicolas zucht en gaat verder “ik snap nog altijd niet hoe ik en ja, ook Norbert haar altijd geloofd hebben.”
Ella knikt. “Ik geloofde haar ook. Ze speelde het heel listig. Waar zou ze zijn? Voor Norbert is dit nog altijd moeilijk denk ik. Hij weet wel hoe ze is, maar het blijft zijn dochter. Ook al zegt hij dat Clio zijn dochter niet meer is.”
Nicolas knikt. “Ik weet het maar hij wil er echt niet over praten. Hij vermijdt dat onderwerp, ook met juffrouw Linda.”
“Ik weet het. Gisteren heeft hij het vrij cru gesteld. Ik ben zijn enige dochter en Clio niet meer. Maar das een facade denk ik.” Dan neemt ze de hand van Nicolas. “Wij gaan altijd over alles praten met elkaar. Dat is echt belangrijk voor mij.” Ella kijkt naar Nicolas. “Beloofd?” Nicolas knikt. “Ja, beloofd.”
“En moet ik Norbert verwittigen dat je het niet ziet zitten?”
Nicolas schudt zijn hoofd. “Nee, we gaan naar mijn ouders. Met jou erbij en Linda en Norbert zal het zeker gaan.”
“Laat ons nu dan gaan slapen. We vertrekken morgenochtend erg vroeg.”

Voor dageraad is Ella al druk in de weer. Nicolas slaapt nog. Ella heeft de koffers al klaargezet aan de lift. Juffrouw Linda is bezig in de keuken. Ella zet zich neer op het keukeneiland. “Je kijkt bedruk?” Linda klinkt bezorgd.
“Ja, gisteravond was Nicolas niet meer zo zeker van zijn stuk. Maar hij wil gaan.”
Linda kijkt Ella aan. “Hij is in goed gezelschap. Het zal wel goed gaan. Hij is enkel bang omdat hij zichzelf niet altijd kan inschatten. Je mag zeker niet denken dat hij bang is voor de reactie van zijn ouders. Antoine en Leonie dragen jou op handen. Antoine is hier geweest zo een jaar geleden. Hij was er het hart van in om Nicolas zo te zien. Zeker na hun vorige bezoek.”
“Ik heb Nicolas nog even laten slapen. Waar is Norbert ?”
“Die is in de badkamer. Ga Nicolas maar wekken. Dan kan hij nog ontbijten.”

Ella stapt de slaapkamer binnen. Nicolas ligt zo lief te slapen. Het kost Ella moeite om hem wakker te maken. Ze gaat naast hem zitten en kust hem zacht op de lippen. Hij reageert niet direct. Ze streelt langs zijn slaap en kust hem op nieuw. Nicolas rekt zich ongegeneerd uit. “Wow, zo wil ik elke ochtend ontwaken.” Hij trekt Ella naar hem toe en kust haar passioneel. Ze laat het zich welgevallen. Ze streelt Nicolas zacht door zijn haren. “Lief, we moeten ons …” Nicolas kijkt haar aan met pretoogjes .. “… wij moeten niets … enkel genieten…” en hij kust haar opnieuw. Ella laat zich niet van de wijs brengen “Ja, anders wel maar nu … het vliegtuig wacht niet … zelfs niet voor …”
Nicolas zet zich recht. “Wat wil je zeggen?”
Ella richt zich op zodat ze zich snel uit de voeten kan maken. “… voor een de Prins” Ze loopt schaterlachend de leefruimte in … op één pas gevolgd door Nicolas …”dat vraagt om een …” Maar Nicolas botst tegen Linda op. Ella is de serre ingevlucht om zich te beschermen tegen de kietelende handen van Nicolas.
“Oh, Linda, Sorry, dat was niet de bedoeling.” Nicolas staat vlak voor Juffrouw Linda.
Ella barst in lachen uit. Juffrouw Linda ook. “Maar mijn lieve Nicolas, dit heb ik zo gemist.” Ze omhelst Nicolas. “Jij hoeft je niet te verontschuldigen. Ik ben zo blij je opnieuw zo enthousiast te zien.”
Op dat ogenblik komt Norbert binnen. “Ah, het is hier plezant.” Ella gaat naar Nicolas toe. “Ja” gibbert ze nog na “Nicolas wou me kietelen maar hij” ze proest het uit “hij liep jufrrouw Linda bijna omver.”

“Laat ons vlug ontbijten. Het vliegtuig wacht niet.” Norbert maant aan tot spoed. “Ja, zelfs niet voor een de Prins” vult Nicolas guitig aan wat bij Ella weer resulteert in een nieuw lachsalvo. Maar dan wordt het rustig aan tafel.

Als ze een half uurtje laten aan de lobby staan, staan Frederico, Carmen en Yasmine klaar om hen uit de wuiven. Buiten komen ook Cindy en Anthony aangelopen. “Ellaatje, Ellaatje, veel plezier in Monaco. Ik ga je missen.” Cindy omhelst Ella en Anthony vliegt rond Nicolas. Deze uitbundigheid van Anthony blijft voor Nicolas onwennig.
“We moeten nu wel voortmaken.” Norbert kijkt op zijn polshorloge. Iedereen stapt in.
“Geniet ervan” “Byebye” roept Anthony hen nog na.

Nicolas en Ella nestelen zich kort bij elkaar. Nicolas grijpt de hand van Ella vast. Zijn hand voelt klam aan. Ella streelt zacht zijn hand. Ze voelt dat hij rustiger wordt. Norbert zit naast de taxichauffeur en Linda zit naast Ella. Ella legt haar hoofd op Nicolas schouder maar blijft wel zijn hand in de hare houden.

Op Zaventem worden ze aan de ingang afgezet en worden ze direct door personeel van Sabena meegenomen. Norbert heeft Business seats geregeld want hij beseft dat dit voor Nicolas nu de beste oplossing is. Een kwartiertje later zitten ze in een aparte ruimte te wachten tot ze in het vliegtuig kunnen. Ella kijkt haar ogen uit. Dit is pure luxe. Maar ze zegt niets. Dit is voor Nicolas de beste oplossing. Ze blijft altijd bij hem in de buurt. Van tijd tot tijd kan ze hem met een kusje en een knuffel wat ontstressen. “Pluis, ik zie je graag.” Nicolas fluistert deze woordjes in haar oor. “Ik jou ook.” Ze streelt hem langs zijn wang.

“Mijnheer de Prins, jullie mogen ons volgen.” Een air hostess neemt hen mee naar het vliegtuig. Ze mogen plaats nemen voor aan in het vliegtuig. Ella zet zich naast het raam met Nicolas naast zich. Norbert en Linda zetten zich voor hen. Hier in business kan je zelf je zetels draaien. Ella kijkt met de nodige verbazing rond. “Het is hier prachtig” prevelt ze. Norbert knikt “Het is hier ook rustiger. Vandaar dat ik hiervoor geopteerd heb.”
Ella knikt begrijpend. Nicolas is vrij stil. “Gaat het, lief?”
Nicolas knikt. “Ja, het is hier wel mooi.” Ella streelt hem over zijn arm. Hij legt zijn andere hand op de hare. “Dank je, dat je zoveel geduld met me hebt.” Er rolt een traan over zijn wang. Ella kust zijn traan weg. “Dat is geen probleem. Dat weet je toch.”

Na een halfuurtje taxiet het vliegtuig naar de startbaan. “Raar” Nicolas kijkt naar Norbert. “Voor het vliegen zelf ben ik dus niet bang.”
Ella lacht. “Ik nu ook niet meer, maar toen ik naar Zuid Afrika vertrok wel. Ik had afscheid genomen in Lier en stond hier zo alleen, tot ik Caroline ontdekte aan de check in. Dat was ook een enorm lange vlucht. Nu zijn we er al op minder dan 2 uurtjes.”
Nicolas kijkt mee door het raampje naar buiten. Het vliegtuig stijgt op. Enkele ogenblikken later vliegen ze boven de wolken.

[Fleur'tje]

Deel 6 Monaco deel 2

Rond 16 uur zijn ze in het hotel. Het is een prachtig hotel aan de jachthaven. Ella is onder de indruk. Nicolas kijkt ook vol ongeloof. “Het is hier prachtig” stamelt hij. Norbert knikt. “Inderdaad, hier is het prachtig. Wacht maar tot morgen. Je ouders wonen prachtig.” Norbert regelt alles aan de balie. “Ik heb een suite gereserveerd. Er zijn twee kamers.”
“Kom we volgen.” Ella wil haar koffer nemen maar die zijn al op een karretje geladen.
De suite is enorm groot en luxueus ingericht. Ella blijft even staan. “Norbert, is dit er niet wat over?” Linda kijkt ook vol verbazing rond. “Hier vind je alleen maar luxe. Daarbij we hebben iets te vieren. Jullie verloving.” Zegt Norbert kordaat.

Ella trekt Nicolas mee naar het balkon. Ze opent het schuifraam. Het uitzicht is prachtig. De jachthaven ligt ingenesteld in een baai. Er ligt een cruiseschip aan de kade. Ella kijkt vol verbazing rond. Nicolas trekt haar naar zich toe. “Lieve Ella, ik ben blij dat ik hier ben met jou. Onze verloving hier vieren is voor mij prachtig.”
Ella kust Nicolas. Ze verliezen tijd en plaats en genieten van elkaar.
Norbert en Linda zitten in het salon. “Weet vader de Prins van niets?”
“Nee, dat ik heb het Nicolas beloofd en ik heb mijn woord gehouden. We gaan straks chique eten. Heb jij die boodschappen nog kunnen doen ?”
Linda knikt. “Ja, het kleedje voor Ella en de smoking voor Nicolas zitten in die koffer daar. Ik zal dat al op hun kamer op het bed leggen.”
“Goed idee. Het zal toch wel passen?”
Linda knikt. “Ik heb Cindy mee genomen. Ze zal schitteren. Het is van een Belgisch modehuis in Antwerpen. Présence.”

Voor ze zich klaarmaken, verkennen ze eerst samen de boulevard naast de jachthaven. Nicolas kan geleidelijk aan meer en meer genieten. Hij legt zijn arm rond Ella schouder en samen wandelen ze langs de prachtige laan. Ella glimlacht. “Het is hier prachtig, vind je niet?”
Nicolas knikt. “Ja, ik ben blij dat ik hier ben. Ik voel me echt goed. Ik heb je het al verschillende keren gezegd. Maar ik meen het ook. Jij kan wonderen verrichten. Jij bent mijn wondertje.”
Ella’s ogen glinsteren. “Jouw wondertje zijn is voor mij het mooiste wat er is. Jij bent voor mij mijn leven. Jij en ik… ik kan nu al niet meer zonder jou. Hoe heb ik dat 3 jaar volgehouden ?”
Nicolas stopt. “Voor mij was dat erg moeilijk. Dat heb je zelf gezien.”
Ella slaat haar armen rond Nicolas zijn hals. “Ik laat je nooit meer in de steek. Tussen ons komt niemand tussen.”
“Idemdito” fluistert Nicolas. Hij draait haar rond zich heen. Ella lacht hartelijk.

Linda geeft Norbert een zoen. Er rollen tranen van geluk over haar wangen. “Norbert ik ben zo blij. Ik heb zo met Nicolas ingezeten. Hoe hij daar zat in zijn serre. Dat deed me zo’n hartzeer.”
Norbert kijkt haar aan en trekt haar tegen zich aan. “Ik weet het. En ik voel me zelf wat schuldig. Had ik Clio wat eerder … dan …”
Ella vangt dit laatste op. “Norbert, dat mag je niet denken. We zijn nu gelukkig.”
Nicolas valt haar bij. “Ik had Ella kunnen tegenhouden, 3 jaar geleden, dat heb ik niet gedaan. Zoals Ella zegt je geluk maak je zelf, ze moest dat doen. Ik had meer aan de woorden van Ella moeten denken, in plaats van mezelf zo te laten gaan. Ik had jullie dat niet mogen aandoen. Sorry.”
Linda geeft Nicolas een knuffel.

“Lieve mensen” Norbert kijkt op zijn horloge “We moeten terug naar ons hotel. We gaan dineren vanavond. Ik trakteer.”
Ella panikeert een beetje. “Oei, ik heb alleen wat gewone spulletjes mee … iedereen is hier zo chique.”
Linda kijkt haar aan. “Je ziet er fantastisch uit. Maar ik zou me toch liever nog even opfrissen. Jij ook?”
Ze wandelen samen opnieuw naar het hotel. Norbert is in zijn nopjes. Hij denkt dat zijn verrassing in de smaak gaat vallen. Linda probeert het enthousiasme van Norbert wat te temperen want ze heeft wat schrik dat Norbert zichzelf voorbij gaat praten.

In de suite gaan Norbert en Linda naar hun kamer. Ella treuzelt nog wat in het salon. “Nicolas, ik ben bang voor vanavond. Ik ben maar gewoon Ella.”
Nicolas stelt haar gerust, legt zijn hand op de hare. “Je ziet er fantastisch uit.”
Hij loopt naar de slaapkamer. Ella volgt hem. Als hij de deur opent, valt de puzzel in elkaar. Nicolas laat Ella voorgaan. Ella loopt naar binnen en blijft stokstijf staan.
Op het bed ligt een felgroen jurkje. Bezet met steentjes en ragfijne schouderbandjes. Ze neemt het jurkje in haar handen en houdt het voor zien. Ze draait zich om naar Nicolas. “Heb jij dit geregeld?”
Nicolas schudt zijn hoofd. “Nee, Pluis, ik weet van niets. Ik denk dat Linda hier voor iets tussen zit. Dat zal je prachtig staan.”
Dan ziet Ella de smoking liggen over de leuning van een stoel met een felgroene stropdas. “Kijk, Nicolas, we passen samen.”
Nicolas geniet van Ella’s ontwapende spontaniteit. “Om dat te weten heb ik die kleding niet nodig.” Nicolas knipoogt.

Ella trekt haar zomerjurkje uit en geniet van een douche. Ze past het jurkje. Het zit haar als gegoten. Nicolas leunt tegen de deur van de badkamer. Hij loopt naar Ella toe en helpt haar met de rits. “Ella, je ziet er zo mooi uit.”
Ella lacht. “Jij ook, maar zo kan je niet mee.” Nicolas lacht. “Nee, inderdaad in mijn slip kan ik niet mee.” Terwijl Ella haar haar opsteekt, maakt Nicolas zich verder klaar. Hij zet zich daarna op het bed en kijkt geamuseerd naar Ella die zich ondertussen opmaakt.

Als ze zich uiteindelijk omdraait en op hem toeloopt, krijgt ook Nicolas het even moeilijk. Hij ademt zwaar. “Ella je ziet er zo fantastisch uit. Zo mooi en jij bent mijn verloofde… ik ga op wolkjes lopen. Wil jij mijn date zijn ?”
Ella lacht en geeft hem een zoen. “Ja, vanaf nu altijd. Kom we gaan naar Norbert en Linda.”

Norbert en Linda zitten aan een tafeltje te wachten. Als Ella en Nicolas hand in hand binnenkomen, slaat Linda haar hand voor haar mond. “Jullie zien er prachtig uit.”
“Dat is alleen maar aan jullie te danken. Wat een prachtige verrassing.”
Linda lacht. “Dat was de bedoeling. Cindy heeft me geholpen.”
“Ik voel me net een prinses.”
Norbert lacht. “Maar dat ben je ook.”
“Ik ben Ella en ik blijf voor iedereen gewoon Ella.”
Norbert omhelst Ella. “Dat is waar. Kom we worden verwacht.”

Het wordt een prachtige avond. Ze dineren in een van de prachtigste restaurants op de boulevard. Het is er poepchique. De obers lopen stokstijf en zijn piekfijn uitgedost. Ella past zich wonderwel aan. Haar onzekerheid smelt als sneeuw voor de zon. Norbert ziet Ella genieten. Ook Nicolas geniet. Aan de zijde van Ella, ontpopt hij zich tot een voor Norbert tot nu ongekende man, maar wel iemand waar Norbert op hoopte.
Nicolas weet bij elk gerecht een leuk verhaal te vertellen. Ella zit naast Nicolas. Haar hand ligt in de zijne. Bij elk moment van onzekerheid bij Ella neemt Nicolas die direct weg. Kreeft eten is voor Ella inderdaad geen gewoonte. Maar ze speelt het klaar en respecteert elke etiquette.
Bij het dessert neemt Ella het woord. “Linda, Norbert, dit is zo een mooie avond geworden. Voor mij is dat allemaal nieuw, maar ik geniet er wel van. Ik geniet van elk moment met Nicolas. Dit nieuwe leven schrikt me zelf totaal niet af. Ik weet dat Nicolas er is voor mij. Hij staat me bij waar nodig. Toen ik daarstraks panikeerde over wat ik ging dragen, stelde hij me met direct op mijn gemak, heel gewoon door mijn hand vast te nemen en mijn stress was weg. Das liefde voor mij en dat voel ik hier vanavond.”
Linda kijkt naar Norbert. “Dat is inderdaad mooi, Ella. Liefde is eigenlijk heel gewoon en ik zie dat inderdaad bij jullie.”
Nicolas lacht. “Jij bent een natuurtalent. Ik doe ook mijn best want je weet best dat dit ook niet mijn natuurlijke habitat is. Maar het is wel uitgenomen lekker. Niet ?”
De ober komt nog met koffie langs. Het smaakt Ella. Nadien gaat Norbert afrekenen.

Een halfuurtje later lopen ze opnieuw langs de jachthaven. Norbert en Linda gaan direct naar het hotel. Ella heeft nog zin in een wandeling in de jachthaven. Nicolas vindt dit een goed idee. Ze wensen elkaar goede nacht. Ella en Nicolas wandelen verder. Het is een heldere nacht. De maan kijkt als het ware over de jachthaven uit. Als je verder van de boulevard wandelt is skyline prachtig. De verlichting hult alles in een magische sfeer. Ella kijkt vol bewondering rond. “Dit is prachtig. Ik geniet.”
Nicolas glimlacht. “Ik zie het. En eerlijk, ik ook. Nu besef ik pas ten volle dat ik al die jaren gemist hebt. Mijn ganse leefwereld beperkte zich tot de loft en mijn orchideeën.”
Ella kijkt hem aan. “Ja, maar die orchideeën zijn wel prachtig.”
“Vooral de dentrofylus Ella” Nicolas knipoogt.
“Maar nee, zotteke, ze zijn allemaal mooi.”

Op het einde van de steiger blijven ze staan. Het water maakt kleine golfjes. Ella leunt tegen de steiger en kijkt over de zee uit. Nicolas steunt met zijn hand op de reling. Ella draait zich om. “Dit is mooier” fluistert ze en ze geeft Nicolas een innige zoen. Hij trekt haar tegen zich aan. Ze genieten van elkaar en willen dit moment vasthouden. “Je ziet er prachtig uit.” Zijn stem klinkt hees. “Jij ook. Maar nu krijg ik het wel wat fris. Wandelen we terug?” Nicolas knikt, doet zijn smokingvestje uit en legt die rond Ella. Ella kruipt tegen hem aan en zo wandelen ze terug.

In de suite is alles stil. Ella en Nicolas lopen direct naar hun kamer. Ella gaat naar de badkamer. “Ik heb wel zin in een badje.” Nicolas knikt instemmend en laat het bad direct vollopen. Ella hangt haar prachtig kleedje aan een kapstok en komt in badjas de badkamer in. Nicolas zit al in het bad. Ella kijkt hem smoorverliefd aan. Nicolas strekt zijn armen naar haar uit. Ella laat badjas van haar schouder glijden en zet zich bij Nicolas. Ella draait zich om en legt zich tegen Nicolas aan. Ze drukt haar neus zacht tegen de zijne. Dan laait de passie op. Genietend van de liefde laten ze de nacht leven.

Het is al laat als Ella en Nicolas in bed liggen. Ella kan de slaap niet vatten. Nicolas draait zich naar haar toe. “Wat scheelt er ?”
Ella haalt haar schouders op. “Enkel wat zenuwachtig voor morgen.”
“Dat hoeft toch niet. Mijn moeder aanbidt je.”
“Je pa?”
“Maar, mijn lieve Pluis, mijn vader heeft jou ook al in zijn hart gesloten. Jij hebt vorige keer in je eentje mijn pa ontdooit. Dat weet je toch.”
Weer zucht Ella. “Ja, maar ik heb er ook voor gezorgd dat …”
“Niet doen. Dat heb ik volledig aan mezelf te danken. Jij hoeft je niet schuldig te voelen.” Nicolas kust haar. “Zo nu zijn de muizenissen uit je hoofdje. Slaapwel.”
Ella nestelt zich in de armen van Nicolas en nog geen half uurtje later liggen ze zalig te slapen.

[Fleur'tje]

Deel 7 Monaco deel 3

De volgende ochtend is Ella al heel vroeg wakker. Nicolas ligt nog in dromenland. Ze legt zich op haar buik met haar handen onder haar kin. Ze zucht. Ze kan het allemaal nog niet zo goed plaatsen. Vorige week zat ze nog in Zuid Afrika. Caroline wou haar zo graag daar houden. De tijd daar was prachtig maar die in Ella was er de drang om terug naar Lier te gaan. Die 3 jaar lang is Nicolas geen moment uit haar gedachten geweest. Ja, natuurlijk heeft ze ook veel heimwee gehad … Cindy, Anthony, Linda… maar haar hart ging uit naar Nicolas. Cindy had nooit veel verteld over Nicolas. Cindy wist die vragen altijd met een kwinkslag te omzeilen. Enkel Linda had haar verteld dat Nicolas haar miste. Het lag toen op haar lippen te zeggen. Ik mis hem ook. Maar dat had ze wijselijk maar niet gedaan. Nu ligt ze hier in bed met Nicolas met een ring aan haar vinger. Verloofd met Nicolas. Een droom die uitkomt.
Ze weet nu ook wie haar papa is. Een prins en wat voor haar belangrijk is iemand daar haar mama intens graag gezien heeft. Daar had ze het met Willem Messiaan zo moeilijk mee. Die sprak van een flirt. Brrr…
En dan nog Cindy die de lotto wint…. Nog zo iets prachtig… Cindy verdient dat. Hoogstwaarschijnlijk zal ze nu haar droom proberen te verwezenlijken. Over Walter moet ze toch eens met Cindy praten. Die ziet Cindy graag. Daar mag Cindy niet aan twijfelen. Maar ze denkt wel dat Cindy dat nu doorheeft. Op het feestje was Cindy niet van Walter weg te slaan.
En dan Linda die haar geluk gevonden heeft bij Norbert. Die horen bij elkaar. En Oma Linda … je ziet hoe graag Linda Sara ziet.
Frederico en Yasmine hebben ook hun geluk gemaakt. 6 maand op trektocht. Ella moet even lachen als ze terugdenkt dat Frederico haar dat ook heeft gevraagd.

Ella hoort beweging in de kamer ernaast. Ze drukt een zoen op Nicolas wang en laat zich dan heel voorzichtig uit bed glijden. Ze loopt naar de badkamer en trekt haar badjas aan. Norbert zit op het terras.
Ze gaat naar hem toe. “Hey, Norbert. Goedemorgen.”
“Hey, Ellaatje, goed geslapen. Er lag toch geen erwt onder de matras.”
Ella lacht. “Nee, ik heb geslapen als een roosje. Het was alleen wat laat of vroeg, hoe je bekijkt.”
Norbert lacht. “Ja, wij oudjes hebben onze slaap nodig.”
Ella zet zich naast Norbert. “Hoe gaat het nu met jou?”
Norbert haalt zijn schouders op. “Ik vind het nog altijd erg dat ik Clio nooit doorzien heb. Ik heb gefaald Ella. Ik heb jou zo veel te kort gedaan. Ik heb jou je jeugd afgepakt omdat ik Clio …”
“Daar praten we niet meer over. Dat is voorbij.” Ella gaat wat korter naar naast Norbert zitten. Hij zucht. “Dat weet ik. Dat vind ik zo bewonderenswaardig aan jou. Ik heb het daar wel moeilijk mee gehad. Jij was net vertrokken naar Zuid Afrika. Clio spoorloos en ik had haar door… dat deed zo ’n zeer … dat geloof je niet. Toen jij afscheid nam wou ik je gewoon bij mij houden. Een beetje zoals Nicolas. Maar dat kon niet. En nu ben ik zo blij … Dat was zo belangrijk voor jou. Wat ik nu zeg is raar, maar dat voor jou regelen is het beste wat Clio kon doen. Ze had andere bedoelingen, dat weet ik … maar ze heeft jou wel je droom gegeven. En jij hebt hem tot een prachtige werkelijkheid gebracht. Proficiat, lieve dochter.”
Ella geeft Norbert er kus. Ze wenen alle twee. Ella lacht. “Zie ons hier nu zitten.”
Norbert kijkt haar aan. “Dat zijn tranen van vreugde he.”
Ella knikt. “Norbert, eerlijk…. Zou jij niet graag weten waar Clio is?”
Norbert zucht. “Ik zou graag hebben dat ze behandeld wordt. Nu zijn we nooit gerust.”
Ella loopt naar de rand van het balkon en kijkt uit over de jachthaven. “Weet je, zelfs in Zuid Afrika voelde ik die onzekerheid.”
Norbert legt zijn arm rond Ella. Elk in gedachten verzonken, kijken voor zich uit.

Iets later komt Juffrouw Linda buiten. “Ah, hier zijn jullie. Ik vond jullie niet. Nicolas is in de badkamer.”
Als Ella zich omdraait, schrikt Linda. Ze loopt op Ella toe. “Ella, wat scheelt er?”
Ella schudt haar hoofd. “Niets. Ik heb met Norbert over Clio gepraat. En het maakt erg veel indruk op mij dat Norbert en ik daarover hetzelfde denken.”
Linda knikt. “Ja, dat snap ik … waar zit ze toch?”
Ella en Norbert knikken.
“Laat ons nu maar binnengaan en Nicolas daar niet mee belasten.”
Ella wrijft even over gezicht. En loopt dan naar binnen. “Ik ga douchen.”
Voor Nicolas iets kan zeggen, die net uit de kamer komt, is ze weg. Linda loopt op Nicolas toe. Nicolas snapt er niets van. “Scheelt er iets?”
Linda kijkt hem aan. “Maar nee, ze was met Norbert aan het babbelen en ze is de tijd uit het oog verloren.”
Nicolas loopt haar achterna. Hij loopt de badkamer binnen. Ella staat al onder het warme water. “Hey, lief, kom je mee?”
“Pluis, ik heb me net gedoucht. Mag ik een rain check?”
Ella opent de douchedeur en steekt haar hoofd naar buiten. “Ok, maar het is hier nu leuk zene maar ik ben zo alleen.” Ze trekt een beteuterd gezichtje.
Daar kan Nicolas maar met moeite aan weerstaan. “Ok, ik kom.”
“Maar nee, lief, ik ben klaar. Neem jij mijn handdoek?”
Nicolas staat al klaar. Ella kijkt hem zwoel aan. Heel zorgvuldig dept Nicolaas haar droog. Ella slaat haar armen rond Nicolas. “Ik zie je graag” Ze kust hem passioneel. Nicolas gaat er met gretigheid op in. Haar hier zo naakt in zijn armen houden … wat heeft hij nu ander dingen in zijn hoofd … maar dan zucht hij. “We moeten voortmaken, Ella. Maar ik zou zo veel liever hier blijven.”
Ella glimlacht. “Gelukkig hou jij je hoofd erbij. Ik zou hier blijven. Maar je hebt gelijk. Norbert en Linda zijn hier en we gaan je ouders verrassen.” Ze loopt naar de slaapkamer. Ze neemt een van haar fijnste lingeriesetjes. Nicolas laat zich op het bed vallen. Hij glimlacht. “Ella, doe je dat kleedje van gisteren aan ?” Hij kijkt haar verlekkerd aan. Ze draait zich om. “Ja, dat was mijn plan. Wil je me even helpen?”

Ze ontbijten op het terras, genieten van al het lekkers. Nog geen half uurtje later lopen ze met zijn vieren langs de lobby naar buiten. Ella is ineens wat stiller. Nicolas trekt haar even tegen zich aan. “Wat is er ?”
Ella haalt haar schouders op. “Niets” zegt ze zacht.
Linda kijkt naar Nicolas. “Ella is wat zenuwachtig. Ze weet niet goed hoe je pa gaat reageren.” Nu is het aan Norbert om verbaasd te kijken. “Maar Ellaatje toch, Antoine gaat blij zijn. Echt. Hij heeft vorig jaar nog naar jou gevraagd.”
“Ik weet het wel maar toch ben ik zenuwachtig.” Ella kijkt beteuterd. Nicolas trekt haar tegen zich aan. “Dat kan geen kwaad, Pluis.” Hij kust haar en fluistert in haar oor. “Ben eigenlijk blij dat ik er nu voor jou kan zijn.” Ella lacht. “Kom, Norbert en Linda wachten op ons.”
“Monaco is zo klein. We gaan met de voetenwagen.” Norbert loopt voorop. Ze langs de kust tot een brede laan. “Kijk hier wonen je ouders.” Ze staan voor een reusachtig witte villa. Met vooraan een grote tuin en een reusachtig zwembad. Zowel Ella als Nicolas zijn onder de indruk. Het zwembad grenst bijna aan de zee. Norbert opent de poort. En samen lopen ze naar de ingang.

[Fleur'tje]

Deel 8 Monaco deel 4

In de patio zitten Antoine en Leonie te ontbijten. “Dag Antoine, Dag Leonie.” Norbert doet teken dat Nicolas en Ella even moeten wachten.
“Norbert en Linda, wat een verrassing. Jullie hier. Waarom heb je niet gebeld, dan had ik jullie laten afhalen.” Antoine ontvangt hen hartelijk. Leonie is minder gerust. “Er is toch niets gebeurd ? De Wingerd of … met Nicolas?”
Dan komen Nicolas en Ella verder tot aan de patio. Leonie loopt direct op hen toe. “Nicolas, jij hier ? En Ella ….wat een verrassing. Dit is zo mooi … kom mee … ga zitten en vertel …”
Er komt direct iemand met koffie. “Ma, pa, ik moet jullie iets vertellen.” Ella staat vlak naast Nicolas. Ze omvat zijn hand met haar twee handen. “En dat was zo belangrijk dat ik het zelf wou komen vertellen.” Antoine moet nog altijd bekomen. “Nicolas en Ella, ik ben zo blij jullie hier te zien. Maar ik onderbreek je, ga verder zoon.”
Nicolas kijkt even naar Ella en zegt dan. “Ella en ik gaan trouwen 23 juli. Ik vond dit te belangrijk om over de telefoon te vertellen. Wij hebben elkaar teruggevonden en willen graag zo snel mogelijk trouwen.”
Leonie laat zich op een stoel zakken. “Dat is prachtig nieuws. Onverwacht maar tegelijkertijd wist ik dat jullie elkaar terug zouden vinden.” Ze zet zich recht en omhelst eerst Ella en dan Nicolas. Ook Antoine is in de wolken. “Dit is fantastisch nieuws. Je ziet dat jullie de juiste beslissing genomen hebben. Nicolas, jij hier bij ons in Monaca … te mooi om waar te zijn.” Hij draait zich om naar de huishoudster. “Dit vraagt om champagne. Het beste is nog niet goed genoeg.”

Ella is gerustgesteld. Nicolas gaat zitten en trekt haar op zijn schoot. “En” fluistert hij “Gaat het ? Ben je nu gerustgesteld?” Ze beantwoordt zijn vraag met een zoen en knikt van ja.
Linda en Norbert zetten zich ook neer. Iets later hebben ze allemaal een glas bubbels in de hand. Als Antoine hoort dat ze op hotel zijn, is hij verbaasd. “Jullie logeren toch hier? Ik laat jullie koffers ophalen. Ik sta erop. Nicolas, Ella, jullie horen bij elkaar. Jij alleen Ella hebt ervoor gezorgd dat ik mijn zoon terug heb. Jou hier hebben, Nicolas is voor mij zo belangrijk.”
Leonie laat direct 2 kamers in orde brengen. Ella loopt met Nicolas de tuin in. “Zou ik even naar Cindy bellen?”
“Ja, zou ik doen. Ze zal blij zijn.”
Ella neemt haar gsm en belt naar Cindy en vertelt haar over de ouders van Nicolas. Cindy is blij dat alles zo goed verlopen is. Ella vertelt ook onderuit over Monaco. “Cindy, het is hier zo mooi. En ik denk dat we straks gaan zwemmen.”
Nicolas glimlacht. “Blijven we langer?”
Ella twijfelt. “Ik zou graag, maar ik denk dat Anthony dat niet gaat overleven.”
Nicolas lacht. “Of Cindy, want Anthony is daar aan het werk.”
Ella neemt afscheid van Cindy.

Ella zet zich aan de rand van het zwembad en laat haar voeten in het water bengelen. Nicolas zet zich achter haar. “En nu gerustgesteld?”
Ella knikt. “Ja, nu wel. Je ouders waren ondersteboven jou hier te zien. Misschien zelfs meer daarvan dan van onze trouwplannen.”
“Nee, ze weten dat het een met het ander samenhangt.”
Leonie komt de tuin in. Ze schuift een tuinstoel korter bij. “Jullie zien er zo gelukkig uit.” Ella draait zich om, krabbelt recht en zet zich op de leuning van de stoel. “Dat zijn we ook. Ik heb ondertussen mijn diploma van verpleegkunde.”
“Ja, Linda vertelde het en Antoine heeft verteld wat je deed in Zuid Afrika. Prachtig gewoon. En je gaat werken in de Wingerd.”
Ella knikt enthousiast. “Ja, ik kijk er naar uit. Ik vrees enkel wat voor de reactie van zuster Ria.”
Norbert en Antoine komen er bij staan. “Waarom?” Antoine kijkt direct naar Norbert. “Ik vind eigenlijk dat Ella haar post verdient.”
Nu sputtert Ella tegen. “Nee” zegt ze kordaat. “Ik wil met de patiënten werken. Dat heb ik in Zuid Afrika ook gedaan. En dat wil ik verder doen. Ik bedoel gewoon, Zuster Ria had het vroeger niet zo echt voor mij.”
Norbert springt Ella te hulp. “Dat kwam enkel omdat je toen je diploma niet had. Ze is zo dikwijls komen vragen hoe je het ginder stelde. Het zal echt geen probleem zijn voor Zuster Ria.”
Antoine kijkt naar Nicolas. “Ik hoop het. Anders moet jij je veto stellen. Goed gehoord?”
Nicolas knikt “Dat wil ik ook nog even zeggen.” Nicolas kijkt naar zijn vader. “Ik ga een groot deel van het werk van Norbert overnemen. Zodat Norbert zich alleen met de medische kant moet bezighouden en dat hij ook wat meer tijd heeft voor Linda.”
“Dat is fantastisch nieuws, maar jij moet je nu wel bezighouden met Ella.”
Ella grinnikt. “Daar gaan we zeker tijd aan besteden. Ik kan hem niet missen. Ik verlang nu zo erg naar 23juli. Ik ben zo blij dat jullie zo gelukkig zijn.” Leonie knuffelt Ella. “Maar mijn meisje toch. Dacht je nu echt dat wij je niet zouden zien zitten. Antoine heeft altijd gezegd dat jullie het geluk samen zouden vinden.”
Nicolas kijkt naar zijn pa. “Pa, eigenlijk denk ik dat Ella graag zou zwemmen. Maar we hebben geen zwemgerief bij.”
“Geen probleem. Gaan jullie graag zelf naar de winkelstraat ? Anders stuur ik iemand ?”
Ella moet nog altijd wennen aan deze manier van leven. Ze kijkt naar Nicolas. “Ik zou het wel zien zitten om even te gaan winkelen in Monaco? Jij beslist.”
Nicolas twijfelt maar hij ziet dat Ella het wel ziet zitten. “Ok, we gaan.”
“Linda en Leonie, gaan jullie mee?” Ella ziet dat Norbert en Antoine al in een gesprek verwikkeld zijn.

[Fleur'tje]

Deel 9 Monaco Deel 5

Ella loopt kort tegen Nicolas aan. Hij slaat zijn arm rond haar. Met haar zo dicht tegen zich kan hij de wereld aan. Leonie en Linda lopen iets verder. Leonie is zo blij voor Nicolas en Ella. Linda kan alleen beamen dat die twee zo gelukkig en dolverliefd zijn. Ella loopt met Nicolas een sportwinkel binnen. Ze schrikt van de prijzen. Maar Nicolas kijkt haar aan. “Mag ik kiezen? Je moet me wel helpen met de maat.”
Met Ella aan zijn hand duikt hij de rekken tussen. Hij kiest met smaak. Ella houdt alle setjes vast. “Waarom geen badpak?” oppert ze voorzichtig als ze ziet wat voor inni minie bikini’s Nicolas uitzoekt.
Hij lacht uitbundig. “Euhm, waarom ? Jij hebt er het figuurtje voor. Maar ok, jij je zin ook een badpak. Dan kan ik kiezen.”
“Ok, ik zal alles passen, maar ik kies dan ook jouw zwembroek.” Ella duikt lachend tussen de rek en komt met een al even klein zwembroekje tussen de rekken uit. Nicolas kijkt haar vol verbazing aan. “En jij zegt dat mijn keuze inni minni zijn … bij dat hadden ze denk ik stof te kort. Brrr… dat koordje … moet dat echt?” Ella kan de paniek van Nicolas gezicht aflezen. “Ok, geen string … wat vind je hiervan ?” Ze houdt hem een mooi zwembroekje voor, effen zwart met een wit lijntje.” Nicolas lacht opgelucht. “Dat zie ik meer zitten. En Ok, je hebt je punt bewezen.” Ze kiezen nog even verder en duiken dan samen het pashokje in.

Leonie en Linda houden het van op een afstand in de gaten. Leonie weet zich met haar geluk geen blijf. “Dat is de Nicolas die we zo lang gemist hebben.” Ze legt haar hand op de arm van Linda. Linda knikt. “Inderdaad. Hij heeft het na het vertrek van Ella zo moeilijk gehad. En zie nu. Maar ik heb ook nog een nieuwtje.” Linda vertelt over haar dochter Anke, haar kleindochter Sara en schoonzoon Simon. En over Yasmine, haar stiefdochter. Leonie luistert vol verbazing. “Dat heeft Antoine niet verteld. Moet erg zwaar geweest zijn. En hoe gaat het nu? Jij en Norbert ?”
Linda knikt. “We zijn heel rustig naar elkaar toegegroeid. Ik zie hem graag. Jasper ben ik nog niet vergeten.”

Ella en Nicolas hebben alles gevonden. Ze rekenen af als ook Linda haar keuze gemaakt heeft. Ze wandelen samen naar de villa. Ella steekt haar arm in die van Leonie. Aan de villa staat er een heerlijke lunch klaar. “En is er nog iets te vinden, nu?” Antoine staat hen op te wachten.
“Zijn we zo lang weggebleven?” Linda klinkt ongerust. Maar Norbert stelt hen direct gerust. “Maar nee, we zijn pas klaar met alles. Als we eerst eten kunnen we dan genieten van de lunch.”
Antoine knikt. “En vanavond varen we uit.”
Weeral een leuke verrassing. Ella kijkt verbaasd naar Antoine. “Ja, de Wingerd ligt hier in de jachthaven.” De lunch ziet er heerlijk uit. Ella geniet maar kijkt verlangend naar het water. Antoine lacht. “Ella, er liggen handdoeken in het poolhouse. Gaan jullie al maar. We blijven nog even hier.”
Ella kijkt naar Nicolas. “Alleen als iedereen klaar is met eten.”
Nicolas lacht. “Ik ben klaar en de rest denk ik ook.”

Nicolas staat recht en trekt Ella mee. Ella grist de zak met zwemkleding mee. Ze verdwijnen beiden in de poolhouse en nog geen 2 minuten later springen ze hand in hand het zwembad in. Ella kijkt naar Nicolas. “Het water is zalig.” roept ze uit.
“Ik vind jou zalig” Nicolas trekt Ella naar zich toe. “Die iniminie bikini past je fantastisch.” Ella kust hem passioneel en samen gaan ze kopje onder. Aan de ene kant van het bad zijn zo van die voorgevormde ligbedden in het water. Ella legt zich makkelijk in Nicolas’s armen. “Je ouders wonen hier prachtig. Kijk eens om je heen. Zo rustig. Jij kijkt zo over de zee uit.”
Nicolas knikt. “Inderdaad. Het is hier mooi. Ik had al foto’s gezien. Maar het is inderdaad erg mooi. Zou je graag hier komen wonen ?”
“Nee” Ella klinkt kordaat. “Ik wil gewoon samen met jou gelukkig zijn. En in de Wingerd. Werken waar mijn mama gewerkt heeft. Dit is leuk voor eventjes maar ik zou me snel vervelen.” Ella schrikt een beetje van haar eigen woorden. “Euhm, ik bedoel niet dat ik me met jou zou vervelen, maar …”
Nicolas lacht. “Dat weet ik wel. Nee, je hebt gelijk. Dat zou een beetje zijn zoals ik in mijn serre. Alleen dan wij tweetjes in een villa in Monaco. Maar laat ons nu maar genieten.”
Ella trekt een guitig gezicht. “Maar zo nu en dan op vakantie komen naar hier dat zie ik wel zitten.”
“Kom we gaan nog even zwemmen. En straks gaan varen. Ik denk dat je onder de indruk zal zijn.”
“Ik heb nog nooit gevaren.” Ella stem klinkt een beetje angstig. “Ik heb ooit foto’s gezien van de “Wingerd”, het is een grote boot. Heel mooi maar wel over the top.”

De andere hebben zich bij Ella en Nicolas gevoegd. Ze genieten van een koffie in de zetels rond het zwembad. Norbert zit met juffrouw Linda in een ronde zetel. Zijn arm ligt rond haar. Linda glimlacht naar Ella en Nicolas. “Hier heb ik zo naar verlangd.”
Ella kijkt naar Linda. “Caroline vroeg ik of ik niet langer wou blijven. Maar dat kon ik niet. En toen ik dan op de loft kwam. Dan wou ik gewoon … maar ik wist dat ik dat niet kon maken. Nicolas moest er zelf klaar voor zijn.”
Nu lacht Norbert. “Ik zie Nicolas nog bezig met zijn grote kuis!”
Nu kijkt Leonie verbaasd. “Nicolas die de grote kuis doet ?”
Linda lacht. “Ja en op een manier dat ik het niet doe. En zeker niet zo laat op de avond.”
“Zeg, jullie vinden het leuk om met mij te lachen.”
Linda lacht. “Toen kon ik er niet mee lachen. Ik was echt bang. Wist echt niet wat er gebeurde.” Ze brengt Leonie en Antoine vlug up to date. “Ik snap dat je Norbert hebt gebeld.”
“Hij leek net een wervel wind. En duldde geen kritiek.”
Norbert kijkt naar Leonie. “Ik heb me in de zetel gelegd. Hij is de ganse nacht druk in de weer geweest. Ik kan me ook niet herinneren of hij gaan slapen is. Het enige dat ik weet is dat hij ’s morgens voor ons zat …”
Nu lacht Nicolas. “Je moest die twee daar zien liggen. Ja, Norbert mijn vraag was nochtans duidelijk. Je hebt voor alles gezorgd. Ik had het zelf niet beter gekund.”
“Ja, een witte koets met 4 paarden en een menner.”
Nu valt Ella in. “Ja, ik kwam thuis van mijn eerste bezoekje aan mijn oom en er stond een prachtige koets voor de deur.”
Leonie en Antoine genieten van het verhaal. Dan loopt Leonie naar binnen. Ze komt terug met een klein doosje. “Dat is voor jou” Ze geeft Ella een klein doosje. “Dan heb je al iets ouds … is dat zo niet … something old, something borrowed and something blue. Is van mijn overgrootmoeder. Ik heb het gekregen toen ik trouwde met Antoine en nu is dat voor jou.” Ella neemt het doosje voorzichtig over. Ze kijkt naar Nicolas die haar met zijn ogen maant het open te maken. Haar handen bibberen. In het doosje zit een paar prachtige parelen oorbelletjes met er rond prachtige kleine steentjes.” Ella staat recht en omhelst haar schoonmoeder to be. “Ik zal dit koesteren, dank u, ma.”
Leonie is nu ontroerd. Ze omhelst Ella. Ella omhelst ook Antoine. “Dank u, pa” prevelt ze stil.
Norbert kijkt verbaasd naar Antoine. “Dat heb ik nog niet dikwijls geweten, Antoine. Dat jij woordenloos toekijkt.”
Antoine richt zich direct tot Nicolas. “Zoon, dit is een pareltje, draag er zorg voor. En ik heb het niet over de oorbelletjes.”