Deel 179
De stress van betrapt te worden geeft hen een extra stimulatie. Sara blijft Simon innig en passioneel zoenen terwijl haar handen zijn mannelijkheid bespelen. Ook Simon laat zich niet ongemoeid. Sara nachtgewaad is geen opstakel meer als Simon het uittrekt. Zijn handen zoeken zo vertrouwd een weg. Tintelingen golven door haar lichaam. Ze duwt zich bijna ogenblikkelijk tegen zijn hand aan als zijn vinger haar beroeren. Sara is nog steeds in vervoering van de nu al zo vertrouwde aanrakingen van Simon. Ze geniet en voelt haar ademhaling intenser worden. Ze ontvangt zijn signalen met zo veel passie. “Simon” fluistert ze zacht. Ook voor Simon wordt de passie bijna ondraaglijk. Hij maakt zich 1 met haar. Sara neemt nu de leiding over. Zachte op en neer gaande bewegingen … heel sensueel … onder onophoudelijke sensuele hete kussen. Simon kreunt van genot. Zweetdruppel borrelen op zijn voorhoofd en rollen via zijn slapen naar zijn nek. Sara veegt ze liefdevol af. Simon kijkt haar liefdevol aan. “Sara” zijn schorre stem vult de kamer “de passie … tussen ons .. das zo mooi … ik zie je elke dag zoveel liever.” Sara drijft de intensiteit van de bewegingen op. Ze komen alle twee tegelijker tijd tot een fantatische hoogtepunt dat uitmonde in een onderdrukte schreeuw. Sara valt neer op Simon. Ze is even van de kaart. Maar zijn temperende hartslag heeft altijd een rustgevend effect op haar.
Zo onder het zachte deken in de zetel vallen ze verbonden in slaap. Simon armen rond haar. En Sara met haar hoofd op zijn borst.
Als Leon en Margot thuiskomen, brandt er nog gedempt licht in het salon. Er speelt muziek. Ze loopt het salon binnen. Margot kijkt liefdevol naar haar zoon. Dit tafereel is zo onnoemlijk mooi. De twee zo kort bij elkaar.
Ze krijgt het niet over haar hart ze wakker te maken. Ze haalt vlug een donsdeken uit de logeerkamer en drapeert dit rond haar 2 kinderen. Ze zet de tv uit en knipt het licht uit en legt breed glimachend de kleding stukken van op de grond over de zetel. Leon staat goedkeurend te knikken als ze naast hem komt staan. “Die twee … ik ben zo blij … “ zegt hij zacht. Omarmd gaan ze ook slapen.
De volgende ochtend wordt Simon eerst wakker. Hij kijkt even verschrikt rond. Maar hij glimlacht bijna onmiddellijk. Ja, blijkbaar zijn ze gisteren hier in slaapgevallen. Maar vanwaar komt dat donsdeken ? Zijn ma hoogstwaarschijnlijk.
Het is nog iets te vroeg om zich klaar te maken. Dus blijft hij gezelllig liggen met Sara in zijn armen. Zijn gedachten dwalen af naar Rijsel. Wat was hij toen een onnozelaar geweest. Sara laten slapen op de grond. Hij mag zijn beide handjes kussen dat Sara hem na alles nog wou. Er rolt een traan van zijn wang. Wat was hij vroeger toch een onbeschofte vlegel. Hij heeft daar nu zo een spijt van. Hij wil Sara nooit meer kwetsen. Hij wil haar enkel laten genieten. En dat is hem de laatste maanden wel gelukt. Als Sara geniet dan geniet hij ook. En het leuke eraan is dat hij nu bovendien geniet van kleine dingen. Zoals nu … hier zo in slaapvallen .. vroeger … zou hij alleen wakker geworden zijn … nu niet Sara ligt hier in zijn armen en dan wordt een mens vanzelf vrolijk en opgewekt wakker. Hij laat in zijn hoofd de film van hun leven samen afdraaien. Sinds de stafvergadering is het aan aaneenschakeling van liefdevolle momenten. En de beproevingen … zijn een versterking van hun innige band geworden. Hij was er liever van gespaard gebleven. Maar das zeker het leven… hij is diep in gedachten verzonken.
Sara wordt ook wakker. Ze kijkt direct in Simons ogen. Ze lacht en geeft hem een zoen. “Goedemorgen, Simon” geeuwt ze en ze rekt zich uit.. “Hey Lieveling… pas op hé … ik lig eronder .. .”
“Oei ja.. ik doe je toch geen pijn.”ze kijkt bezorgd.
“Neen, ik heb eigenlijk zalig geslapen .. al was het in de zetel. Met jou zou ik zelf in op de hooizolder goed slapen.” grinnikt Simon.
“Maar dat zou toch meer prikken als hier in deze zetels.” Lacht Sara.”Vanwaar komt dat dansdeken.”
Simon zegt “Ik denk dat ma dat over ons gelegd heeft toen ze thuisgekomen zijn.”
Sara lacht “Eens moeder blijft moeder hé!”
Ze zet zich naast Simon met het donsdeken rond haar gedrapeerd. “Hey … en ikke” roept Simon.
“Oei” lacht Sara en ze geeft hem het kleine dekentje. “Voila, zo ben jij ook deftig.”
Ze lachen hartelijk en blijven zo nog even nagenieten.
Rond 7,30 staat Margot in het salon. “Goedemorgen mijn mooie slapers, ook wakker en toch niet meer verhuisd naar boven ?”
Sara bloost en trekt het dons nog ietsje hoger. “Neen, pas nu wakker geworden” bekent ze.
“Dan zijn het hier goede zetels” lacht Leon die erbij komt. “Goedemorgen, alle twee.”
Sara en Simon staan blozend recht. “Goedemorgen”
Sara stapt met Simon aan de ene hand en het donsdoken verfrommeld in de andere langs Margot en Leon naar de hal. Ze geven elk een zoen en stappen naar boven. “We gaan ons douchen en zijn direct terug.” Lacht Simon die in zijn andere hand de kleding op de zetel heeft weggeritst. Op de trap stappen ze wat voorzichtiger. Maar tegen dat ze boven zijn schaterlachen ze want Leon’s woorden zinderen nog na “Blij dat je eerlijk bent, Simon, we gaan ons douchen, met de nadruk op Simon doucht Sara en omgekeerd.”
Sara laat het donsdeken in de kamer vallen. En loopt proestend de douche in achterna gezeten door Simon. Ze nemen dus zoals gezegd samen een douche. Gezellig inzepen ..en genieten van elkaar. Ze bouwen wel wat reserve in zodat ze snel klaar zijn.
Een uurtje later zitten ze in de auto op weg naar Presence. Sara ontvangt een SMS van Ella. “Terug thuis, goed vlucht, alles in orde. Bedankt voor het mooie weekend. Ella en Jacob” leest Sara.
Sara antwoordt direct “Bedankt en tot volgende week. Ik laat je weten hoe de directieraad verloopt. Kus Sara & Simon”
“Jij vertrouwt me nogal” lacht Simon.
Sara volgt niet “Wat bedoel je nu, Simon. Ik volg niet?”
“Dan zal ik een brommerke voor je kopen” grapt hij. “Je schrijft Kus Sara&Simon. Ik wist niet dat ik andere vrouwen van jou mag kussen.”
Nu schiet Sara in een lach “Ah dat bedoel je, op de wang …geen probleem. De rest blijft exclusief voor mij.”
Simon stelt haar direct gerust “Das vanzelfsprekend, lieve Sara.” En hij zet de regel direct in praktijk om. “Simon pas op … Je zit aan het stuur” zegt Sara .. maar ze kan niet ontkennen dat ze de innige kus op prijs stelt.
Fleur'tje : Sara en Simon verhaal
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 180
Deel 180
Als Sara en Simon op Presence aankomen is iedereen blij hen te zien. Iedereen is nog vol van de geslaagde vrijgezellenfeestjes. De K3’tjes hebben nog verder de nacht doorgedaan. Arne lacht hartelijk als hij vertelt dat Esther hem bijna als vermist had opgegeven. Gelukkig had hij haar rond een uur of 5 toch verwittigd dat hij bijna thuis was. Ze hebben in de Bonaparte nog veel succes gekend.
Maar nu werken. Sara en Simon krijgen telefoon van de beheerder van het gebouw. De verdieping onder het atelier is binnenkort weer vrij. En dat Presence opzoek is naar extra ruimte was de beheerder niet onbekend. Sara en Simon kunnen direct gaan kijken en nemen Arne mee. Want hij is op zoek naar ruimte. Hij wil buiten de stoffenwinkel ook een ontvangstruimte voor klanten en eventueel een soort stockage ruimte. Ook Michele vervoegt hen.
De vorige firma gebruikt de ruimte volledig open. Het ganse verdiep is een grote open ruimte. Dit is voor hun plan vrij ideaal. Er zijn vooraan aan de lift een drie tal mooie kantoren en de open ruimte kan perfect door Ecomoda benut worden. Misschien zelfs een apart kantoor voor Yani en een extra ruimte voor Michele. Arne en Michele gaan terug naar hun kantoor. Simon en Sara gaan onderhandelen met de beheerder. De overeenkomst lijkt wel in orde en daar dit voor de groep Presence is krijgen ze een aanzienlijke korting. Simon kijkt naar Sara en Sara weet dit direct juist in te schatten. “Mijnheer, bij deze huren wij ook deze verdieping vanaf volgende maand. Laat ons maar weten wanneer we de bijlage bij ons contract kunnen tekenen.
Sara en Simon gaan tevreden terug naar hun kantoor. Ze overleggen nog even met Arne en Alexander. Voor de inrichting zullen ze Helena aanspreken en dan kunnen Hans en Patrick vrij snel aan de slag want de ruimte achter de kantoren kan al van volgende week vrij zijn.
Sara past de voorbereiding van de vergadering nog aan. Het wordt een fikse vergadering volgende week. Maar goed nieuws … dat gaat altijd vlot.
De dag gaat vlot voorbij. Als je kan doorwerken is dat altijd zo. De ganse week wordt er drukt gewerkt. De menukaarten zijn klaar. De laatste regelingen met de zaal komen in orde. Sara en Simon werken alles volledig af. Ook bij Presence loopt alles volgens een strak stramien. Voor ze het weten is de week voorbij.
Het weekend wordt gebruikt voor de allerlaatste details in orde te brengen. De versiering van de kerk, het bruidsboeket. Ook de teksten voor de viering en de muziek. Alles krijgt zijn plaats en wordt uitgewerkt. Simon werkt volop mee. Sara is daar wat verbaasd over . Dit had ze nooit verwacht van haar Simon. Maar haar geluk kan niet op. Dit is zo leuk… Ook de hulp van al hun vrienden. Ze zijn deze week en dit weekend dikwlijks gaan eten samen. Iedereen verlangt naar het huwelijk. Maar aan de kop van de rij staan Sara en Simon. Hun liefde staat als een paal boven water en het verlangen daar hun dag druipt er af.
Ze zullen blij zijn als ze kunnen genieten van hun dag want nu is het stressy.
Maandag morgen vertrekken Sara en Simon vrij laat naar Presence. Ze hebben afgesproken met Arne en Helena om het deze week wat rustiger aan te doen. Zodat ze de stress wat onder controle kunnen houden. Ze wandelen rond 10 uur het landschapsbureau in. Het is er gezellig druk. Sara en Simon werken nog wat verder aan het dossier van de nieuwe ruimte. Ze gaan alles bekijken met Helena en er worden plannen op papier gezet. Dit is echt een buitenkans voor Presence. Ook de investering blijft beperkt en Ecomoda kan deze groei best aan.
Sara en Simon blijven tijdens de middag op Presence. Het is een drukte van jewelste. Het nieuws van het nieuwe verdiep blijft nog geheim tot na de directieraad. Helen en Patrick stappen omarmd de cafetaria binnen. Sara staat recht en omhelst Helen. “Ik ben blij je terug te zien en ik ben nog veel contenter dat jij vanaf morgen ook bij ons werkt, Patrick.”
Patrick bedankt hen nog een keer. Hij is echt blij want voor hun reis heeft hij zijn job moeten opzeggen want hij kreeg geen verlof voor deze reis.
Helen ontbreekt Sara. “Ik wil jou en Simon eerst proficitiat wensen met jullie verloving. Das zo een goed nieuws. Lut en ik wisten al veel langer dat jullie samen hoorden. Echt jullie zien er goed uit… het plaatje klopt.”
Ineens bedankt Helen voor de mooie woorden maar dan valt Sara’s oog op Helen’s hand. Ze lacht en zegt “Helen en Patrick hebben jullie nieuws voor ons ?”
Helen lacht maar dempt haar stem “Ssssttt, jij ziet ook alles maar hou het het nog even stil. We hebben het nog niet verteld aan Thomas want we hebben hem nog niet gezien. Is hij hier ?”
Nu is de beurt aan Sara om te lachen “Neen, hij is deze week in verlof, samen met Anne, … hij heeft ook nieuws … maar anders als dat van jullie. Kom even mee naar ons kantoor.”
Als ze in het kantoor zijn kunnen Sara en Simon Patrick en Helen feliciteren met hun huwelijk. “We doen het hier nog wel over voor de wet maar het voelde juist aan ginder in Las Vegas en we wisten dat Thomas geen bezwaar zou hebben.”
Sara knikt “Hij gaat in de wolken zijn… en hij is nu al zo gelukkig.”
Helen kijkt bedenkelijk en bezorgd. Sara merkt dit op “He, Helen geen zorgen maken… ik kan niets vertellen maar het is schitterend nieuws.”
Patrick knikt “Je kan Sara nu toch wel geloven. Jij maakt je toch graag zorgen. Thomas zal het ons straks wel vertellen.”
Als Sara en Simon op Presence aankomen is iedereen blij hen te zien. Iedereen is nog vol van de geslaagde vrijgezellenfeestjes. De K3’tjes hebben nog verder de nacht doorgedaan. Arne lacht hartelijk als hij vertelt dat Esther hem bijna als vermist had opgegeven. Gelukkig had hij haar rond een uur of 5 toch verwittigd dat hij bijna thuis was. Ze hebben in de Bonaparte nog veel succes gekend.
Maar nu werken. Sara en Simon krijgen telefoon van de beheerder van het gebouw. De verdieping onder het atelier is binnenkort weer vrij. En dat Presence opzoek is naar extra ruimte was de beheerder niet onbekend. Sara en Simon kunnen direct gaan kijken en nemen Arne mee. Want hij is op zoek naar ruimte. Hij wil buiten de stoffenwinkel ook een ontvangstruimte voor klanten en eventueel een soort stockage ruimte. Ook Michele vervoegt hen.
De vorige firma gebruikt de ruimte volledig open. Het ganse verdiep is een grote open ruimte. Dit is voor hun plan vrij ideaal. Er zijn vooraan aan de lift een drie tal mooie kantoren en de open ruimte kan perfect door Ecomoda benut worden. Misschien zelfs een apart kantoor voor Yani en een extra ruimte voor Michele. Arne en Michele gaan terug naar hun kantoor. Simon en Sara gaan onderhandelen met de beheerder. De overeenkomst lijkt wel in orde en daar dit voor de groep Presence is krijgen ze een aanzienlijke korting. Simon kijkt naar Sara en Sara weet dit direct juist in te schatten. “Mijnheer, bij deze huren wij ook deze verdieping vanaf volgende maand. Laat ons maar weten wanneer we de bijlage bij ons contract kunnen tekenen.
Sara en Simon gaan tevreden terug naar hun kantoor. Ze overleggen nog even met Arne en Alexander. Voor de inrichting zullen ze Helena aanspreken en dan kunnen Hans en Patrick vrij snel aan de slag want de ruimte achter de kantoren kan al van volgende week vrij zijn.
Sara past de voorbereiding van de vergadering nog aan. Het wordt een fikse vergadering volgende week. Maar goed nieuws … dat gaat altijd vlot.
De dag gaat vlot voorbij. Als je kan doorwerken is dat altijd zo. De ganse week wordt er drukt gewerkt. De menukaarten zijn klaar. De laatste regelingen met de zaal komen in orde. Sara en Simon werken alles volledig af. Ook bij Presence loopt alles volgens een strak stramien. Voor ze het weten is de week voorbij.
Het weekend wordt gebruikt voor de allerlaatste details in orde te brengen. De versiering van de kerk, het bruidsboeket. Ook de teksten voor de viering en de muziek. Alles krijgt zijn plaats en wordt uitgewerkt. Simon werkt volop mee. Sara is daar wat verbaasd over . Dit had ze nooit verwacht van haar Simon. Maar haar geluk kan niet op. Dit is zo leuk… Ook de hulp van al hun vrienden. Ze zijn deze week en dit weekend dikwlijks gaan eten samen. Iedereen verlangt naar het huwelijk. Maar aan de kop van de rij staan Sara en Simon. Hun liefde staat als een paal boven water en het verlangen daar hun dag druipt er af.
Ze zullen blij zijn als ze kunnen genieten van hun dag want nu is het stressy.
Maandag morgen vertrekken Sara en Simon vrij laat naar Presence. Ze hebben afgesproken met Arne en Helena om het deze week wat rustiger aan te doen. Zodat ze de stress wat onder controle kunnen houden. Ze wandelen rond 10 uur het landschapsbureau in. Het is er gezellig druk. Sara en Simon werken nog wat verder aan het dossier van de nieuwe ruimte. Ze gaan alles bekijken met Helena en er worden plannen op papier gezet. Dit is echt een buitenkans voor Presence. Ook de investering blijft beperkt en Ecomoda kan deze groei best aan.
Sara en Simon blijven tijdens de middag op Presence. Het is een drukte van jewelste. Het nieuws van het nieuwe verdiep blijft nog geheim tot na de directieraad. Helen en Patrick stappen omarmd de cafetaria binnen. Sara staat recht en omhelst Helen. “Ik ben blij je terug te zien en ik ben nog veel contenter dat jij vanaf morgen ook bij ons werkt, Patrick.”
Patrick bedankt hen nog een keer. Hij is echt blij want voor hun reis heeft hij zijn job moeten opzeggen want hij kreeg geen verlof voor deze reis.
Helen ontbreekt Sara. “Ik wil jou en Simon eerst proficitiat wensen met jullie verloving. Das zo een goed nieuws. Lut en ik wisten al veel langer dat jullie samen hoorden. Echt jullie zien er goed uit… het plaatje klopt.”
Ineens bedankt Helen voor de mooie woorden maar dan valt Sara’s oog op Helen’s hand. Ze lacht en zegt “Helen en Patrick hebben jullie nieuws voor ons ?”
Helen lacht maar dempt haar stem “Ssssttt, jij ziet ook alles maar hou het het nog even stil. We hebben het nog niet verteld aan Thomas want we hebben hem nog niet gezien. Is hij hier ?”
Nu is de beurt aan Sara om te lachen “Neen, hij is deze week in verlof, samen met Anne, … hij heeft ook nieuws … maar anders als dat van jullie. Kom even mee naar ons kantoor.”
Als ze in het kantoor zijn kunnen Sara en Simon Patrick en Helen feliciteren met hun huwelijk. “We doen het hier nog wel over voor de wet maar het voelde juist aan ginder in Las Vegas en we wisten dat Thomas geen bezwaar zou hebben.”
Sara knikt “Hij gaat in de wolken zijn… en hij is nu al zo gelukkig.”
Helen kijkt bedenkelijk en bezorgd. Sara merkt dit op “He, Helen geen zorgen maken… ik kan niets vertellen maar het is schitterend nieuws.”
Patrick knikt “Je kan Sara nu toch wel geloven. Jij maakt je toch graag zorgen. Thomas zal het ons straks wel vertellen.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 181
Deel 181
Simon belt naar Thomas. “Thomas, we hebben jullie hier even nodig op Présence. Kan je samen met Ann even komen?” Simon gaat even later verder “Neen, we houden jullie niet lang van je werk. Maar Marnix heeft je nodig om te passen.”
Hij haakt in en lacht naar Helen. “Kom zet je even neer. Ik ga Lieven verwittigen dat hij naar hier moet komen met het contract van Patrick en haal dan ook ineens koffie. Voor jou met melk en jij Patrick ?”
“Das makkelijk, zwart” antwoordt Patrick.
“Ok, ben direct terug.” En weg is hij.
Sara luistert ondertussen naar de verhalen van Amerika en kijkt naar de mooie foto’s van hun reis. Je kan zo zien dat ze genoten hebben van hun reis.
Een tien minuten later is Lieven er. Hij omhelst Helen. “Jou heb ik gemist. Echt ik ben blij dat je terug bent en dat je opnieuw voor mij komt werken.” Helen lacht “Lieven, en ik ben blij jou hier terug te zien.”
Ook Patrick krijgt een hartelijk ontvangst. En het contract is volgens Patrick meer dan in orde. Dit had hij nooit durven dromen.
Simon komt met de koffie. Lieven lacht “Ah, jouw contract moet ik ook aanpassen. Madame Arrabel vanaf nu.”
Iedereen schiet in een lach. Net op dat moment komen Thomas en Ann binnen. Thomas is blij zijn ouders terug te zien. Hij had ze nu nog niet verwacht. Hij vliegt ze beiden rond hun hals. Hij krijgt zelfs de tranen in zijn ogen. Maar hij vecht er tegen. Ann is ook blij hen terug te zien. Zij krijgt direct de ring in de gaten bij Patrick en Helen. Ze geeft Thomas een duw. Maar hij vat het niet. “Thomas, kijk dan toch?”roept ze uit.
“ Wat zien; waar ?” vraagt hij verbaasd.
“De ringen … je ouders zijn opnieuw getrouwd.”Zegt Ann blij.
Helen en Patrick knikken en glunderen.
Thomas kijkt zijn ouders met verbaasde ogen aan. Hij krijgt het nu wel echt moeilijk. “Jullie weten niet “ snikt hij “ hoe blij jullie me daarmee maken. “Hij valt huilend in hun armen. Helen is blij. Ze had dit wel gehoopt maar zeker .. ja dat ben je nooit.
Maar nu is ze wel nieuwsgierig. “Maar volgens Sara en Simon hebben jullie ook nieuws voor ons?” Ze kijkt de twee jongelui aan.
Thomas gaat naast Ann staan en legt zijn arm rond haar. “Ja, ma en pa, binnen twee weken ongeveer gaan Ann en ik officieel samenwonen. We hebben het huis van Hans gehuurd.”
Helen’s mond valt open van verbazing. “Jullie …. Wat .. maar das echt goed nieuws … het huis van Hans ? Proficiat.”
Helen en Patrick zijn oprecht blij. Die twee horen ook bij elkaar. Haar Thomas die zich settelt. Ze is oprecht blij. Ze vertellen dat ze er nu aan het werken zijn, mee opknappen en verfrissen. Alles zou tegen woensdag in orde moeten zijn. En het lijkt te lukken als ze niet te veel van hun werk worden gehouden, maar dit is wel de moeite. Thomas is nog steeds zwaar onder de indruk.
Ze gaan allemaal naar de cafetaria en roepen iedereen samen. Hier moet opgeklonken worden. Iedereen deelt mee in de vreugde. Patrick zegt dat iedereen op zijn kosten iets moet drinken want hij wil vieren dat hij getrouwd is met de liefde van zijn leven en dat zijn zoon bovendien gaat samenwonen met een fantastisch lief meiske.”
Het wordt een gezellig middag. Maar rond een uur of 3 gaat iedereen terug aan de slag.
Morgen is een belangrijk dag voor iedereen. De directieraad. Sara en SImon overlopen de vergadering en de powerpoint presentatie. Het ziet er in orde uit. Simon trekt Sara naar zich toe. “Dit is echt onze presentatie … ik bedoel van de jonge garde … en ik ben er fier op.. Jij, Arne, Michèle, Helena, Lieven, zelfs Alexander .. “
“Hey” je mag jezelf niet vergeten. Jij hebt hier ook verdienste aan.” Sara kust Simon.
“Ja, wij samen zijn een goede tandem. Maar zonder jou, lieve Sara ben ik niets. Privé niet en ook hier … Ik heb je nodig. Altijd.” Simon kust haar. Sara laat zich mee drijven met dit gevoel. Ze slaat haar armen rond hem. Zo blijven ze zeker 10 minuten staan, elkaar liefkozen en de momenten samen koesteren. Het zijn er zo veel.
“Simon, ik heb jou ook nodig … ik functioneer ook niet zonder jou. Toen in Fuerta, ik had toen je geschenkjes mee in een witte papieren zak. Daardoor kwam ik de dag door. Anders zat ik daar te snotteren. Toen ik op aanraden van Esther alles verbrandde was ik kapot. Leeg… ik leefde op automatische piloot. Al mijn veranderingen … ik besefte dat niet ten volle … Mijn verstand en mijn hart gingen elk hun eigen weg. Volledig… tegenovergesteld. Weet je ik geniet pas ten volle van mijn metamorfose sinds wij terug bij elkaar zijn.”
Simon streelt langs haar wang. “Onthoud 1 ding, van mij moest je niet veranderen. Ik hou van Sara .. .en de verpakking ja … als jij je daar beter bij voelt is dat voor mij ok maar ik ben er zeker van anders was het ook goed gekomen tussen ons. Had ik je toen maar kunnen traceren.”
“Kom, Simon, laat ons nu maar denken aan onze trouw. Ik kijk er zo naar uit. Dit is zo uniek.” Simon knikt vol overtuiging. “Ja, ik ook. Daarom weet ik dat we juist zitten. Dit is voor altijd. Ik zal je nooit bedriegen. Jij en ik das een zoals een sleutel en een sleutel gat … “
Sara schiet in een lach “Ja, Simon” ze trekt haar ogen op “Ik begrijp je maar je beeldspraak is wel grappig. Dan ben ik het sleutelgat… hihi”
Simon schiet nu ook in een lach. “O ja mm en ik de sleutel.”
Arne steekt zijn hoofd binnen. “Awel, het is hier zo grappig.”
Sara lacht “Ja, binnenpretjes voor vrijdag. ’t Is niets.”
“Ik ben ermee weg. Het is al na zessen. Tot morgen. Alles klaar voor de directieraad ?”
Sara en Simon knikken volmondig. “Ja, alles is in orde en het ziet, nee het is fantastisch goed.”
Sara en Simon vertrekken ook, ze moeten eerst nog even langs de pastoor om de boekjes af te geven. Ze zijn mooi geworden. Sara is er blij mee. Simon is vooral tevreden over de inhoud. Ze hebben er echt een persoonlijke toets aan kunnen geven.
Simon belt naar Thomas. “Thomas, we hebben jullie hier even nodig op Présence. Kan je samen met Ann even komen?” Simon gaat even later verder “Neen, we houden jullie niet lang van je werk. Maar Marnix heeft je nodig om te passen.”
Hij haakt in en lacht naar Helen. “Kom zet je even neer. Ik ga Lieven verwittigen dat hij naar hier moet komen met het contract van Patrick en haal dan ook ineens koffie. Voor jou met melk en jij Patrick ?”
“Das makkelijk, zwart” antwoordt Patrick.
“Ok, ben direct terug.” En weg is hij.
Sara luistert ondertussen naar de verhalen van Amerika en kijkt naar de mooie foto’s van hun reis. Je kan zo zien dat ze genoten hebben van hun reis.
Een tien minuten later is Lieven er. Hij omhelst Helen. “Jou heb ik gemist. Echt ik ben blij dat je terug bent en dat je opnieuw voor mij komt werken.” Helen lacht “Lieven, en ik ben blij jou hier terug te zien.”
Ook Patrick krijgt een hartelijk ontvangst. En het contract is volgens Patrick meer dan in orde. Dit had hij nooit durven dromen.
Simon komt met de koffie. Lieven lacht “Ah, jouw contract moet ik ook aanpassen. Madame Arrabel vanaf nu.”
Iedereen schiet in een lach. Net op dat moment komen Thomas en Ann binnen. Thomas is blij zijn ouders terug te zien. Hij had ze nu nog niet verwacht. Hij vliegt ze beiden rond hun hals. Hij krijgt zelfs de tranen in zijn ogen. Maar hij vecht er tegen. Ann is ook blij hen terug te zien. Zij krijgt direct de ring in de gaten bij Patrick en Helen. Ze geeft Thomas een duw. Maar hij vat het niet. “Thomas, kijk dan toch?”roept ze uit.
“ Wat zien; waar ?” vraagt hij verbaasd.
“De ringen … je ouders zijn opnieuw getrouwd.”Zegt Ann blij.
Helen en Patrick knikken en glunderen.
Thomas kijkt zijn ouders met verbaasde ogen aan. Hij krijgt het nu wel echt moeilijk. “Jullie weten niet “ snikt hij “ hoe blij jullie me daarmee maken. “Hij valt huilend in hun armen. Helen is blij. Ze had dit wel gehoopt maar zeker .. ja dat ben je nooit.
Maar nu is ze wel nieuwsgierig. “Maar volgens Sara en Simon hebben jullie ook nieuws voor ons?” Ze kijkt de twee jongelui aan.
Thomas gaat naast Ann staan en legt zijn arm rond haar. “Ja, ma en pa, binnen twee weken ongeveer gaan Ann en ik officieel samenwonen. We hebben het huis van Hans gehuurd.”
Helen’s mond valt open van verbazing. “Jullie …. Wat .. maar das echt goed nieuws … het huis van Hans ? Proficiat.”
Helen en Patrick zijn oprecht blij. Die twee horen ook bij elkaar. Haar Thomas die zich settelt. Ze is oprecht blij. Ze vertellen dat ze er nu aan het werken zijn, mee opknappen en verfrissen. Alles zou tegen woensdag in orde moeten zijn. En het lijkt te lukken als ze niet te veel van hun werk worden gehouden, maar dit is wel de moeite. Thomas is nog steeds zwaar onder de indruk.
Ze gaan allemaal naar de cafetaria en roepen iedereen samen. Hier moet opgeklonken worden. Iedereen deelt mee in de vreugde. Patrick zegt dat iedereen op zijn kosten iets moet drinken want hij wil vieren dat hij getrouwd is met de liefde van zijn leven en dat zijn zoon bovendien gaat samenwonen met een fantastisch lief meiske.”
Het wordt een gezellig middag. Maar rond een uur of 3 gaat iedereen terug aan de slag.
Morgen is een belangrijk dag voor iedereen. De directieraad. Sara en SImon overlopen de vergadering en de powerpoint presentatie. Het ziet er in orde uit. Simon trekt Sara naar zich toe. “Dit is echt onze presentatie … ik bedoel van de jonge garde … en ik ben er fier op.. Jij, Arne, Michèle, Helena, Lieven, zelfs Alexander .. “
“Hey” je mag jezelf niet vergeten. Jij hebt hier ook verdienste aan.” Sara kust Simon.
“Ja, wij samen zijn een goede tandem. Maar zonder jou, lieve Sara ben ik niets. Privé niet en ook hier … Ik heb je nodig. Altijd.” Simon kust haar. Sara laat zich mee drijven met dit gevoel. Ze slaat haar armen rond hem. Zo blijven ze zeker 10 minuten staan, elkaar liefkozen en de momenten samen koesteren. Het zijn er zo veel.
“Simon, ik heb jou ook nodig … ik functioneer ook niet zonder jou. Toen in Fuerta, ik had toen je geschenkjes mee in een witte papieren zak. Daardoor kwam ik de dag door. Anders zat ik daar te snotteren. Toen ik op aanraden van Esther alles verbrandde was ik kapot. Leeg… ik leefde op automatische piloot. Al mijn veranderingen … ik besefte dat niet ten volle … Mijn verstand en mijn hart gingen elk hun eigen weg. Volledig… tegenovergesteld. Weet je ik geniet pas ten volle van mijn metamorfose sinds wij terug bij elkaar zijn.”
Simon streelt langs haar wang. “Onthoud 1 ding, van mij moest je niet veranderen. Ik hou van Sara .. .en de verpakking ja … als jij je daar beter bij voelt is dat voor mij ok maar ik ben er zeker van anders was het ook goed gekomen tussen ons. Had ik je toen maar kunnen traceren.”
“Kom, Simon, laat ons nu maar denken aan onze trouw. Ik kijk er zo naar uit. Dit is zo uniek.” Simon knikt vol overtuiging. “Ja, ik ook. Daarom weet ik dat we juist zitten. Dit is voor altijd. Ik zal je nooit bedriegen. Jij en ik das een zoals een sleutel en een sleutel gat … “
Sara schiet in een lach “Ja, Simon” ze trekt haar ogen op “Ik begrijp je maar je beeldspraak is wel grappig. Dan ben ik het sleutelgat… hihi”
Simon schiet nu ook in een lach. “O ja mm en ik de sleutel.”
Arne steekt zijn hoofd binnen. “Awel, het is hier zo grappig.”
Sara lacht “Ja, binnenpretjes voor vrijdag. ’t Is niets.”
“Ik ben ermee weg. Het is al na zessen. Tot morgen. Alles klaar voor de directieraad ?”
Sara en Simon knikken volmondig. “Ja, alles is in orde en het ziet, nee het is fantastisch goed.”
Sara en Simon vertrekken ook, ze moeten eerst nog even langs de pastoor om de boekjes af te geven. Ze zijn mooi geworden. Sara is er blij mee. Simon is vooral tevreden over de inhoud. Ze hebben er echt een persoonlijke toets aan kunnen geven.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 182
Deel 182
Rond 8 uur komen ze thuis. Margot heeft het eten opzij gezet. Ze trekt direct de keuken in. Sara nestelt zich op Simons schoot. En slaat haar armen rond zijn nek. Ze kust hem innig. Ze vergeten Margot die in de potten roert. En Leon die glimlachend binnenkomt. Leon neemt Margot in zijn armen. Hij draait haar even om. Ook Margot is geraakt door dit beeld. Ze gaan even naar buiten. Ze willen niet storen.
Ze kijken buiten naar de sterren. “Onze zoon is gelukkig. Ik had dit nooit durven dromen. Ik dacht altijd … onze Simon met Helena. .maar nu dit zie je dit is ware liefde. Zo puur en schoon. Sara dat …”
Leon kust zijn vrouw “Das er eentje uit de duizend .. ze zal onze Simon gelukkig maken. Ze heeft hem kunnen temmen. Simon is volwassen … “
Margot drukt zich wat dichter tegen Leon aan. “Ja, je hebt gelijk. En ik denk dat Simon niet meer zal terugvallen in zijn oude gewoonte .. en moest hij dat doen dan moeten we hem daarvoor behoeden. Sara is sterk maar …” Margot legt haar vinger tegen Leons mond. Ze knikt instemmend “Ik weet het ""zegt ze" zo een gedrag als vroeger van Simon kan ze niet aan. Ze zal hem graag blijven zien … maar … ja ze is vorige keer ook op de vlucht geslagen en ik moet eerlijk zijn … ik kan haar best begrijpen..” Ze blijven nog even genieten van elkaar.
Simon kijkt in Sara’s ogen. “Ik zie je graag. Elke dag meer… Echt … zo veel …” Sara glimlacht “Dan is het goed… ikke ook. Oei “
Simon kijkt verbaasd “Wat is er?”
Sara lacht “Pa en ma zijn weg. “
Simon kijkt rond “Oh, kijk … buiten … we werken blijkbaar inspirerend.” Ze kijken naar buiten en staan recht. Simon legt zijn arm rond Sara. Sara grijpt zijn hand en zo wandelen ze naar buiten.
“He” lacht Simon “Nu weet ik waarom ik niet van Sara af kan blijven.”
Leon lacht hartelijk. “Das dan 1 van mijn goede kenmerken die je geërfd hebt. Eens de ware liefde ontmoet blijf je trouw.”
Sara lacht.
Ze gaan samen naar de keuken. Leon zet zich mee aan tafel. Het wordt een gezellige avond. Leon komt morgen mee naar de directieraad. Sara en Simon gaan het niet te laat maken vanavond want ze willen morgen een goede indruk maken. Het nieuws van de extra verdieping is voor Leon de kers op de taart. Hij is oprecht blij. Hij kijkt naar Simon. “Man, dit is zo verrassend. Ik wist toen jij de eerste keer directeur generaal werd dat dat moeilijk ging worden, en dat is nadien nog een understatement geworden. Maar dit … dit is fantastisch dit is meer dan ik ooit heb durven hopen. Présence is niet alleen een goed gerund bedrijf maar is zo gegroeid.. buiten alle verwachting. Proficiat allebei.”
Simon kijkt naar Leon. “Ik .. weet niet wat zeggen, maar de meeste eer gaat naar Sara en Arne. Zij hebben mijn fouten meer dan recht gezet. En nu samen met Sara weet ik dat ik kan meehelpen aan de groei van ons bedrijf. "Maar” hij kijkt Sara diep in haar ogen.”zonder mijn liefste Sara en Arne was Présence er niet meer.”
Sara veegt liefdevol de tranen op Simon wang weg en kust hem vluchtig. “Komaan mannen, had ik in het begin meer haar op mijn tanden gehad was het nooit zo ver gekomen. We kunnen hier blijven over doorbomen. Maar ik weet dat Présence door al het personeel staat waar het nu staat. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen. Jij met Ella, ik en Arne met onze speciale ideetjes, Michèle met de parfums en dat is ook eigenlijk een idee van jou, Simon, Lieven met zijn personeelsbeleid, Alexander als financieel directeur, Helena met de uitbreiding van de winkels in Europa. En zo kan ik blijven doorgaan. Dat is nu belangrijk een groep fantastische mensen die aan 1 kant van het touw trekt en dat maakt Présence net zo sterk.”
Margot komt erbij staan. “Das waar, iedereen kijkt dezelfde richting uit en dat is er net misgegaan voordien. Toen was er verdeeldheid en dat mag niet.”
Ze kijken nog samen wat Tv maar rond 10 uur gaan Sara en Simon slapen. Het wordt morgen een belangrijke dag.
Op hun kamer heeft Margot blijkbaar al een start gemaakt aan de koffer voor de huwelijksreis. Sara glimlacht. “Ma is bezorgd en wil zeker dat we de juiste dingen meenemen.” Simon lacht. “Ja, kijk zelf een briefje erbij.”
Daar staan dingen op die Sara nog moet inpakken. “Lingerie, toiletgerief, … “
Sara vindt het leuk dat zij er zich niet van moet aantrekken. En Simon, ja .. voor hem is alles goed.
Ze gaan samen de badkamer in. Simon zet de kraan van het bad open en stelt de whirlpool in op de gewenste stand “Sara….” zegt hij met omfloerste stem.
“Ja” Sara draait zich om.
Simon staat tegen het badkamer meubel en gebaart dat ze naar hem te moet komen. Sara glimlacht verleidelijk. Ze stapt op hem toe en opent ondertussen de rits van haar jurk. Het kleedje valt op de grond en in een minuscuul lingerie setje nestelt ze zich in zijn armen. Ze kust hem speels en opwindend. “Heb je me geroepen, lieve Simon.”
Simon zucht en kucht rauw “Ja, dat heb je goed begrepen.”
Sara lacht en trekt zijn shirt uit. Ze kust hem innig terwijl haar handen ervoor zorgen dat Simon wat meer ruimte krijgt. Hij lacht. “Mmm, dat was nodig.”
Hij trekt haar slipje uit. Ook zijn boxer wordt als overbodig beschouwd. Hij opent de sluiting van haar Bh terwijl hij haar optilt. Zo stapt hij naar het bubbelende bad. Sara gniffelt gelukzalig.
“Ja, ja direct gaan slapen zeggen we dan.” Ze likt even rond haar mond en zoekt dan zijn gezicht op. Ze liggen naast elkaar met hun hoofd tegen het grote kussen op de rand van het bad. Ze omvat hem met de meeste liefdevolle kusjes en plagerijtjes. Simon geniet me volle teugen. Zijn handen weten haar lichaam als het ware in brand te zetten. Het is alsof zijn handen overal kleine vlammetjes creëren. Ze geniet ervan. “Simon, meer … “ haar stem stokt van emotie. Simon zet zijn verkenning verder. Onder verder onophoudelijk zoenen gaan zijn handen verder op ontdekking. Wanneer zijn vingers haar genotsplekje bespelen schreeuwt Sara ingehouden. Hij geniet van dit spel. Haar handen zoeken ook naar zijn mannelijkheid. In elkaar gekruld genieten ze van elkaars stimulatie. Simon onderdrukt een hese schreeuw. “Sara, ik wil je… “ Hij laat zich in 1 beweging in haar glijden. Sara ademhaling wordt zwaarder. Ze beweegt zachtjes rond zijn mannelijkheid en weet ook de druk op te bouwen. Simon geniet met gesloten ogen. Ze stellen hun hoogte punt zo lang mogelijk uit. Ze komen uiteindelijk samen tot een magisch hoogtepunt. Sara glijdt in Simon armen. Met haar hoofd tegen zijn borst bekomt ze van de doorstane emotie. Zo blijven ze nog een tijdje genieten van het bubbelende water.
Ze stappen met tegenzin uit het bad. Maar ze willen morgen fris en vroeg op Présence zijn. Ze drogen elkaar speels af. En kruipen nadien gezellig kort bij elkaar in bed. Na een speels kussengevecht vallen ze verstrengeld in slaap.
Rond 8 uur komen ze thuis. Margot heeft het eten opzij gezet. Ze trekt direct de keuken in. Sara nestelt zich op Simons schoot. En slaat haar armen rond zijn nek. Ze kust hem innig. Ze vergeten Margot die in de potten roert. En Leon die glimlachend binnenkomt. Leon neemt Margot in zijn armen. Hij draait haar even om. Ook Margot is geraakt door dit beeld. Ze gaan even naar buiten. Ze willen niet storen.
Ze kijken buiten naar de sterren. “Onze zoon is gelukkig. Ik had dit nooit durven dromen. Ik dacht altijd … onze Simon met Helena. .maar nu dit zie je dit is ware liefde. Zo puur en schoon. Sara dat …”
Leon kust zijn vrouw “Das er eentje uit de duizend .. ze zal onze Simon gelukkig maken. Ze heeft hem kunnen temmen. Simon is volwassen … “
Margot drukt zich wat dichter tegen Leon aan. “Ja, je hebt gelijk. En ik denk dat Simon niet meer zal terugvallen in zijn oude gewoonte .. en moest hij dat doen dan moeten we hem daarvoor behoeden. Sara is sterk maar …” Margot legt haar vinger tegen Leons mond. Ze knikt instemmend “Ik weet het ""zegt ze" zo een gedrag als vroeger van Simon kan ze niet aan. Ze zal hem graag blijven zien … maar … ja ze is vorige keer ook op de vlucht geslagen en ik moet eerlijk zijn … ik kan haar best begrijpen..” Ze blijven nog even genieten van elkaar.
Simon kijkt in Sara’s ogen. “Ik zie je graag. Elke dag meer… Echt … zo veel …” Sara glimlacht “Dan is het goed… ikke ook. Oei “
Simon kijkt verbaasd “Wat is er?”
Sara lacht “Pa en ma zijn weg. “
Simon kijkt rond “Oh, kijk … buiten … we werken blijkbaar inspirerend.” Ze kijken naar buiten en staan recht. Simon legt zijn arm rond Sara. Sara grijpt zijn hand en zo wandelen ze naar buiten.
“He” lacht Simon “Nu weet ik waarom ik niet van Sara af kan blijven.”
Leon lacht hartelijk. “Das dan 1 van mijn goede kenmerken die je geërfd hebt. Eens de ware liefde ontmoet blijf je trouw.”
Sara lacht.
Ze gaan samen naar de keuken. Leon zet zich mee aan tafel. Het wordt een gezellige avond. Leon komt morgen mee naar de directieraad. Sara en Simon gaan het niet te laat maken vanavond want ze willen morgen een goede indruk maken. Het nieuws van de extra verdieping is voor Leon de kers op de taart. Hij is oprecht blij. Hij kijkt naar Simon. “Man, dit is zo verrassend. Ik wist toen jij de eerste keer directeur generaal werd dat dat moeilijk ging worden, en dat is nadien nog een understatement geworden. Maar dit … dit is fantastisch dit is meer dan ik ooit heb durven hopen. Présence is niet alleen een goed gerund bedrijf maar is zo gegroeid.. buiten alle verwachting. Proficiat allebei.”
Simon kijkt naar Leon. “Ik .. weet niet wat zeggen, maar de meeste eer gaat naar Sara en Arne. Zij hebben mijn fouten meer dan recht gezet. En nu samen met Sara weet ik dat ik kan meehelpen aan de groei van ons bedrijf. "Maar” hij kijkt Sara diep in haar ogen.”zonder mijn liefste Sara en Arne was Présence er niet meer.”
Sara veegt liefdevol de tranen op Simon wang weg en kust hem vluchtig. “Komaan mannen, had ik in het begin meer haar op mijn tanden gehad was het nooit zo ver gekomen. We kunnen hier blijven over doorbomen. Maar ik weet dat Présence door al het personeel staat waar het nu staat. Iedereen heeft zijn steentje bijgedragen. Jij met Ella, ik en Arne met onze speciale ideetjes, Michèle met de parfums en dat is ook eigenlijk een idee van jou, Simon, Lieven met zijn personeelsbeleid, Alexander als financieel directeur, Helena met de uitbreiding van de winkels in Europa. En zo kan ik blijven doorgaan. Dat is nu belangrijk een groep fantastische mensen die aan 1 kant van het touw trekt en dat maakt Présence net zo sterk.”
Margot komt erbij staan. “Das waar, iedereen kijkt dezelfde richting uit en dat is er net misgegaan voordien. Toen was er verdeeldheid en dat mag niet.”
Ze kijken nog samen wat Tv maar rond 10 uur gaan Sara en Simon slapen. Het wordt morgen een belangrijke dag.
Op hun kamer heeft Margot blijkbaar al een start gemaakt aan de koffer voor de huwelijksreis. Sara glimlacht. “Ma is bezorgd en wil zeker dat we de juiste dingen meenemen.” Simon lacht. “Ja, kijk zelf een briefje erbij.”
Daar staan dingen op die Sara nog moet inpakken. “Lingerie, toiletgerief, … “
Sara vindt het leuk dat zij er zich niet van moet aantrekken. En Simon, ja .. voor hem is alles goed.
Ze gaan samen de badkamer in. Simon zet de kraan van het bad open en stelt de whirlpool in op de gewenste stand “Sara….” zegt hij met omfloerste stem.
“Ja” Sara draait zich om.
Simon staat tegen het badkamer meubel en gebaart dat ze naar hem te moet komen. Sara glimlacht verleidelijk. Ze stapt op hem toe en opent ondertussen de rits van haar jurk. Het kleedje valt op de grond en in een minuscuul lingerie setje nestelt ze zich in zijn armen. Ze kust hem speels en opwindend. “Heb je me geroepen, lieve Simon.”
Simon zucht en kucht rauw “Ja, dat heb je goed begrepen.”
Sara lacht en trekt zijn shirt uit. Ze kust hem innig terwijl haar handen ervoor zorgen dat Simon wat meer ruimte krijgt. Hij lacht. “Mmm, dat was nodig.”
Hij trekt haar slipje uit. Ook zijn boxer wordt als overbodig beschouwd. Hij opent de sluiting van haar Bh terwijl hij haar optilt. Zo stapt hij naar het bubbelende bad. Sara gniffelt gelukzalig.
“Ja, ja direct gaan slapen zeggen we dan.” Ze likt even rond haar mond en zoekt dan zijn gezicht op. Ze liggen naast elkaar met hun hoofd tegen het grote kussen op de rand van het bad. Ze omvat hem met de meeste liefdevolle kusjes en plagerijtjes. Simon geniet me volle teugen. Zijn handen weten haar lichaam als het ware in brand te zetten. Het is alsof zijn handen overal kleine vlammetjes creëren. Ze geniet ervan. “Simon, meer … “ haar stem stokt van emotie. Simon zet zijn verkenning verder. Onder verder onophoudelijk zoenen gaan zijn handen verder op ontdekking. Wanneer zijn vingers haar genotsplekje bespelen schreeuwt Sara ingehouden. Hij geniet van dit spel. Haar handen zoeken ook naar zijn mannelijkheid. In elkaar gekruld genieten ze van elkaars stimulatie. Simon onderdrukt een hese schreeuw. “Sara, ik wil je… “ Hij laat zich in 1 beweging in haar glijden. Sara ademhaling wordt zwaarder. Ze beweegt zachtjes rond zijn mannelijkheid en weet ook de druk op te bouwen. Simon geniet met gesloten ogen. Ze stellen hun hoogte punt zo lang mogelijk uit. Ze komen uiteindelijk samen tot een magisch hoogtepunt. Sara glijdt in Simon armen. Met haar hoofd tegen zijn borst bekomt ze van de doorstane emotie. Zo blijven ze nog een tijdje genieten van het bubbelende water.
Ze stappen met tegenzin uit het bad. Maar ze willen morgen fris en vroeg op Présence zijn. Ze drogen elkaar speels af. En kruipen nadien gezellig kort bij elkaar in bed. Na een speels kussengevecht vallen ze verstrengeld in slaap.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 183
Deel 183
De volgende ochtend loopt rond 6.30 de wekker af. Simon drukt het vervelende ding vlug af. Hij wil zijn Sara liever anders wakker maken. Maar Sara ligt niet naast hem.
Sara zit in de badkamer op het toilet. Ze werd rond 6 uur wakker en voelde zich niet lekker. Ze had zich eerst even in de zetel gezet op hun kamer. Ze had zich net op tijd kunnen neerzetten in de zetel want alles werd zwart voor haar ogen en het koudzweet brak haar uit. Als ze bekomen was, is ze naar de badkamer gewandeld. En daar zat ze nu … in gedachten verzonken. “Wat was dat nu … het is al de tweede keer … en net nu … “
Ze wil en Simon niet mee belasten. Er gaat ergens wel een lichtje branden. Maar dit durft ze niet te hopen. “Zou het … ? Neen, zo snel dat kan niet …”
Ze neemt een beslissing .. .ze gaat vandaag wel even weg kunnen glippen zonder dat Simon argwaan krijgt … ze moet eerst zeker zijn. En anders moet ze nog naar de dokter … dan is het iets anders. Het zal wel liggen aan de stress denkt ze .. .dit is allemaal zo nieuw voor haar. Ze voelt dat het over is. Ze zucht “Sara” mant ze zichzelf aan “Jij bent een stresskonijn aan het worden. Je moet enkel genieten… vanaf nu.” Ze kijkt blij … zo wat streng zijn voor zichzelf … dat helpt.
Simon stapt uit bed. Wat verbaasd omdat Sara niet bij hem is… Hij stapt de badkamer binnen. “Ha, goedemorgen, hier zit je .. Je kijkt zo zelfvoldaan … binnenpretjes ?”
Sara kijkt blij “Hé goedemorgen lieve Simon. Nee, ik heb mezelf juist een berisping gegeven… ik mag niet zo stressen … ik moet genieten.”
Simon trekt Sara recht “Jij stressen … ik heb jou nog nooit echt gestresseerd gezien.” Sara verduidelijkt Simon dat het meestal bij haar inwendig zit. Maar lacht “Nu met jou hier zo kort bij mij .. . het gevoel verdwijnt als sneeuw voor de zon.” Simon lacht “Dan is er geen probleem, ik ben altijd bij jou .. en als de stress opnieuw de kop opsteekt dan kom je maar een kusje stelen … ik deel ze aan jou uit met veel plezier.” En hij voegt de daad bij het woord.
Sara gaat er gretig en welwillend op in. Ze verliezen elkaar met plezier in een eindeloze kus.
Nadien maken ze zich vlug klaar. Sara fluit bewonderend tussen haar tanden als Simon de badkamer binnenwandelt. “Amai, mag ik met zo een knappe man op stap vandaag. Daar ga ik niet aankunnen. Ik” Simon onderbreekt haar.. .”Zelf al ga je in lompen mee dan denken ze nog wat doet die knappe dame met die vent.”
Sara bloost “Jij vleier …” Ze kust hem en vlucht dan naar de dressing. Simon zet de achtervolging in. “Mag ik mee kiezen ?”
Sara knikt “Ja, graag. Weet jij .. jij zo in maatpak .. ik vind dat sexy” Ze zwijgt even en ze bloost van haar eigen woorden.
Simon is blij verrast van haar eerlijkheid. Hij trekt haar naar zich toe “Je moet niet blozen, zolang jij dat alleen over mij zegt ben ik daar fier over. Zeg, lieveke, jij hier zo enkel in die weinig verhullend lingerie .. mag er ook wezen hoor … mmm ook super sexy.”
Sara kijkt naar Simon en lacht … “Ja, ja dat zal wel.”
Ze kiest voor een grijs jurkje … vrij kort met een mooie rechthoekige halsuitsnijding maar zeer erg geschikt als directeur generaal .. en het past fantastisch bij het muizengrijze pak van Simon. Ze kiest een iets kleuriger jasje erboven. In de kamer neemt ze een paarlen halssnoer van haar moeke. Ze bindt een sjaal in dezelfde kleur in haar haar. Nog wat make up .. en ze is klaar. Simon is onder de indruk. Hij gaat naast haar staan en ze kijken in spiegel. Sara knikt goedkeurend Dit ziet er goed uit.
Nog voor 7 uur zijn ze al in de keuken. Sara zet vlug koffie en smeert enkele boterhammen. Ze eten ze rechtstaand op. En nippen van de hete koffie. Een halfuurtje later rijden ze naar Presence.
Het is nog doods op de parking. Ze zijn echt eerst. George verwelkomt hen hartelijk. In de lift trekt Simon Sara nog even tegen zich aan… “Onze laatste dag werken voor ons huwelijk en ik voel het het wordt een fantastische dag.”
Op hun kantoor overlopen ze nog 1 keer de volledige powerpoint presentatie. Dan gaat Sara naar de vergaderzaal alles klaar zetten. Ze gritst zonder dat Simon iets doorheeft de autosleutel van de tafel. Ze zet alles klaar. Het ziet er goed uit.
Rond 8 uur gaat ze op zoek naar Simon. “Schat, ik ga nog even naar de bakker. Ik zou graag mijn pot chocotoff nog aanvullen voor de vergadering. “
Simon kijkt even op en knikt instemmend. “Oke, goed idee. Tot straks … niet te lang wegblijven.” Sara geeft hem nog vlug een zoen.
Nu kan ze ongemerkt haar plannetje uitvoeren. Ze gaat naar de bakker en doet ook vlug haar andere boodschap. Ze is uiterst zenuwachtig. Ze rijdt nog even langs huis. Als ze binnenkomt, roept ze vlug “Ben boven nog iets vergeten… ben direct terug weg.”
Ze hoort Margot en Leon nog roepen “Ok, wij zijn ook bijna klaar.”
Sara gaat naar de badkamer en opent de verpakking van de predictor. Want ja een mogelijke uitleg zou kunnen zijn dat ze … zwanger is … ze leest de bijsluiter… en voert alle handeling uit…
Nu 2 minuten wachten… oh nee … ze is te zenuwachtig om nu te kijken. Ze stopt alles terug in het doosje en steekt het dan in haar handtas.
“Sara toch … kijk dan toch “ denkt ze maar ze is te zenuwachtig. Ze vertrekt naar Presence. “Eerst de directieraad en nadien… “ sust ze zichzelf.
Een kwartiertje later staat ze op de parking van Presence. Haar handtas houdt ze kort tegen zich aan. Als een schat bewaart ze de inhoud. Ze helpt George nog vlug met een woord uit zijn kruiswoordpuzzel en stapt dan de lift in. Nu kan ze haar nieuwsgierigheid niet langer de baas. Ze zet zich tegen de spiegel en ze opent haar handtas. Ze kijkt naar het venstertje van de predictor. Ze schrikt.
De volgende ochtend loopt rond 6.30 de wekker af. Simon drukt het vervelende ding vlug af. Hij wil zijn Sara liever anders wakker maken. Maar Sara ligt niet naast hem.
Sara zit in de badkamer op het toilet. Ze werd rond 6 uur wakker en voelde zich niet lekker. Ze had zich eerst even in de zetel gezet op hun kamer. Ze had zich net op tijd kunnen neerzetten in de zetel want alles werd zwart voor haar ogen en het koudzweet brak haar uit. Als ze bekomen was, is ze naar de badkamer gewandeld. En daar zat ze nu … in gedachten verzonken. “Wat was dat nu … het is al de tweede keer … en net nu … “
Ze wil en Simon niet mee belasten. Er gaat ergens wel een lichtje branden. Maar dit durft ze niet te hopen. “Zou het … ? Neen, zo snel dat kan niet …”
Ze neemt een beslissing .. .ze gaat vandaag wel even weg kunnen glippen zonder dat Simon argwaan krijgt … ze moet eerst zeker zijn. En anders moet ze nog naar de dokter … dan is het iets anders. Het zal wel liggen aan de stress denkt ze .. .dit is allemaal zo nieuw voor haar. Ze voelt dat het over is. Ze zucht “Sara” mant ze zichzelf aan “Jij bent een stresskonijn aan het worden. Je moet enkel genieten… vanaf nu.” Ze kijkt blij … zo wat streng zijn voor zichzelf … dat helpt.
Simon stapt uit bed. Wat verbaasd omdat Sara niet bij hem is… Hij stapt de badkamer binnen. “Ha, goedemorgen, hier zit je .. Je kijkt zo zelfvoldaan … binnenpretjes ?”
Sara kijkt blij “Hé goedemorgen lieve Simon. Nee, ik heb mezelf juist een berisping gegeven… ik mag niet zo stressen … ik moet genieten.”
Simon trekt Sara recht “Jij stressen … ik heb jou nog nooit echt gestresseerd gezien.” Sara verduidelijkt Simon dat het meestal bij haar inwendig zit. Maar lacht “Nu met jou hier zo kort bij mij .. . het gevoel verdwijnt als sneeuw voor de zon.” Simon lacht “Dan is er geen probleem, ik ben altijd bij jou .. en als de stress opnieuw de kop opsteekt dan kom je maar een kusje stelen … ik deel ze aan jou uit met veel plezier.” En hij voegt de daad bij het woord.
Sara gaat er gretig en welwillend op in. Ze verliezen elkaar met plezier in een eindeloze kus.
Nadien maken ze zich vlug klaar. Sara fluit bewonderend tussen haar tanden als Simon de badkamer binnenwandelt. “Amai, mag ik met zo een knappe man op stap vandaag. Daar ga ik niet aankunnen. Ik” Simon onderbreekt haar.. .”Zelf al ga je in lompen mee dan denken ze nog wat doet die knappe dame met die vent.”
Sara bloost “Jij vleier …” Ze kust hem en vlucht dan naar de dressing. Simon zet de achtervolging in. “Mag ik mee kiezen ?”
Sara knikt “Ja, graag. Weet jij .. jij zo in maatpak .. ik vind dat sexy” Ze zwijgt even en ze bloost van haar eigen woorden.
Simon is blij verrast van haar eerlijkheid. Hij trekt haar naar zich toe “Je moet niet blozen, zolang jij dat alleen over mij zegt ben ik daar fier over. Zeg, lieveke, jij hier zo enkel in die weinig verhullend lingerie .. mag er ook wezen hoor … mmm ook super sexy.”
Sara kijkt naar Simon en lacht … “Ja, ja dat zal wel.”
Ze kiest voor een grijs jurkje … vrij kort met een mooie rechthoekige halsuitsnijding maar zeer erg geschikt als directeur generaal .. en het past fantastisch bij het muizengrijze pak van Simon. Ze kiest een iets kleuriger jasje erboven. In de kamer neemt ze een paarlen halssnoer van haar moeke. Ze bindt een sjaal in dezelfde kleur in haar haar. Nog wat make up .. en ze is klaar. Simon is onder de indruk. Hij gaat naast haar staan en ze kijken in spiegel. Sara knikt goedkeurend Dit ziet er goed uit.
Nog voor 7 uur zijn ze al in de keuken. Sara zet vlug koffie en smeert enkele boterhammen. Ze eten ze rechtstaand op. En nippen van de hete koffie. Een halfuurtje later rijden ze naar Presence.
Het is nog doods op de parking. Ze zijn echt eerst. George verwelkomt hen hartelijk. In de lift trekt Simon Sara nog even tegen zich aan… “Onze laatste dag werken voor ons huwelijk en ik voel het het wordt een fantastische dag.”
Op hun kantoor overlopen ze nog 1 keer de volledige powerpoint presentatie. Dan gaat Sara naar de vergaderzaal alles klaar zetten. Ze gritst zonder dat Simon iets doorheeft de autosleutel van de tafel. Ze zet alles klaar. Het ziet er goed uit.
Rond 8 uur gaat ze op zoek naar Simon. “Schat, ik ga nog even naar de bakker. Ik zou graag mijn pot chocotoff nog aanvullen voor de vergadering. “
Simon kijkt even op en knikt instemmend. “Oke, goed idee. Tot straks … niet te lang wegblijven.” Sara geeft hem nog vlug een zoen.
Nu kan ze ongemerkt haar plannetje uitvoeren. Ze gaat naar de bakker en doet ook vlug haar andere boodschap. Ze is uiterst zenuwachtig. Ze rijdt nog even langs huis. Als ze binnenkomt, roept ze vlug “Ben boven nog iets vergeten… ben direct terug weg.”
Ze hoort Margot en Leon nog roepen “Ok, wij zijn ook bijna klaar.”
Sara gaat naar de badkamer en opent de verpakking van de predictor. Want ja een mogelijke uitleg zou kunnen zijn dat ze … zwanger is … ze leest de bijsluiter… en voert alle handeling uit…
Nu 2 minuten wachten… oh nee … ze is te zenuwachtig om nu te kijken. Ze stopt alles terug in het doosje en steekt het dan in haar handtas.
“Sara toch … kijk dan toch “ denkt ze maar ze is te zenuwachtig. Ze vertrekt naar Presence. “Eerst de directieraad en nadien… “ sust ze zichzelf.
Een kwartiertje later staat ze op de parking van Presence. Haar handtas houdt ze kort tegen zich aan. Als een schat bewaart ze de inhoud. Ze helpt George nog vlug met een woord uit zijn kruiswoordpuzzel en stapt dan de lift in. Nu kan ze haar nieuwsgierigheid niet langer de baas. Ze zet zich tegen de spiegel en ze opent haar handtas. Ze kijkt naar het venstertje van de predictor. Ze schrikt.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 184
Deel 184
Ze loopt op wolkjes verder. “Dag Britt, goedemorgen, zo vroeg op post.”
Britt kijkt verbaasd naar Sara. “Jij bent zo goed gezind.”
“Altijd” lacht Sara “Zeker als ik zo hartelijk ontvangen wordt.” Sara stapt verder naar de vergaderzaal en vult de pot met chocotoffs. Ze zit met haar gedachten op een hoge wolk.
“Een licht roos bolletje … Op de bijsluiter stond vanaf er een bolletje komt ben je zwanger.” Sara is in de wolken.
“Dit had ze nooit durven dromen. Ze is nog niet echt over tijd maar door die appelflauwtes … en gewoon een gevoel … ja ze had een sterk vermoeden. Ze voelt zich anders … Maar ze is gelukkig. Wat zou ze doen ? Nu direct tegen Simon vertellen of wachten … het is nu woensdag … “
Sara denkt lang na en neemt dan een besluit… “Ze gaat wachten tot morgen vlak voor dat Simon haar naar vakes huis brengt … neen niet vake maar het huisje van Ann en Thomas … daar moet ze nog aan wennen…”
Ze krijgt schrik “Wat als Simon boos wordt omdat ze het direct niet verteld heeft … neen dat zal wel niet hij zal even verbaasd zijn als zij … wat een schok .. dit heeft ze nooit durven dromen … toch met drie … en niemand die het zal weten … enkel hun geheim… Sara kom … nu terug naar de realiteit … directieraad … en Simon die gaat niet weten waar je blijft.”
Ze loopt breed glimlachend de vergaderzaal uit. Alexander komt haar goedemorgen wensen. “Hey Alexander goede morgen .. .zeer goede morgen” lacht ze.
Alexander kijkt haar verbaasd aan “Scheelt er iets ? Jij bent zo vrolijk.”
Sara lacht “Nee, hoor ik kijk alleen zo uit naar morgen en de dagen erop.”
Alexander knikt “Dat snap ik. Geniet er maar van … het is je gegund. En wij kijken er ook naar uit. ”
“Alexander moest eens weten” denkt Sara “Hij slaat zonder het te weten de nagel op de kop … ik geniet hiervan, ik geniet van alles.”
Ze huppelt verder naar hun kantoor. Britt en Alexander kijken haar lachend na. Hij stapt op Britt af. “Nu wil ik ook een kus.” Hij trekt Britt uit haar stoel en trekt haar speels tegen zich aan. Hij kust haar innig. Britt geniet. Alexander en zij das nu net zo mooi als Sara en Simon. Ze voelt zich goed bij Alexander. Ze kijken wat op tegen de komende weken. Maar wie weet ?
Ze stapt binnen zonder kloppen, draait Simon met stoel en al naar zich toe. Ze zet zich pardoes neer op zijn schoot. Ze kust hem innig. “Heb je me gemist?” Maar nog voor hij kan antwoorden, hoort ze achter haar “Awel, krijg ik geen goedemorgen?” Ze draait zich blozend om … Het is de bankdirecteur die haar breed lachend aankijkt. “Oh, Mijnheer Loockx, sorry … ik had je niet zien zitten.”
Simon komt niet bij. “Dat hadden we al opgemerkt.” Sara wil rechtstaan. Maar Simon duwt haar opnieuw op zijn schoot. “Nu moet je ook niet meer gaan lopen.” Ze geeft de man vlug een hand. “Sorry, hoor.”
“Je moet je niet verontschuldigen. Het is leuk om te zien en jullie trouwen overmorgen. Dan is dit toch gepast. Ik ben zelf verbaasd jullie hier te zien. Ik dacht dat jullie al in verlof zouden zijn.”
“Neen” zegt Simon “Vandaag directieraad en vandaar dat ik je even wilde informeren van onze nieuwe plannen.”
De bankdirecteur luistert aandachtig. Hij vindt dit een prima plan. Hij heeft dan ook een perfect overzicht over alle plannen van de verschillende plannen van de verschillende delen van de Présence groep. “Dit is enkel een volgende stap voor jullie. Ook die stoffenwinkel is een goede zet volgens mij. Probeer mij eens een financieel plaatje door te sturen dan kunnen we ook qua investeringen iets regelen.”
Ze praten nog een tijdje verder. Maaar dan moet Mijnheer Loockx weg. Ze nemen afscheid.
Het is kwart voor tien. Sara en Simon nemen de laptop en gaan naar de vergaderzaal. Simon’s arm rust op Sara’s schouder. Hij steelt haar vlug een kus. Britt lacht “Nog altijd even verliefd, de tortelduifjes….”
“Ja” antwoord Simon “En dat zal zo blijven, Brittney.”
In de vergaderzaal zetten ze alles klaar. Dan trekt Simon Sara naar zich toe. “Waarom was jij daarjuist zo hevig zelfs vurig en heet, .. ?”
“Ik miste je” zegt ze overtuigd “Mag dat niet?”
Simon lacht “Natuurlijk … ik heb niet liever en Mijnheer Loockx vond het wel te smaken. Kom laat ons maar voort doen waar jij gestopt bent.”
Ze loopt op wolkjes verder. “Dag Britt, goedemorgen, zo vroeg op post.”
Britt kijkt verbaasd naar Sara. “Jij bent zo goed gezind.”
“Altijd” lacht Sara “Zeker als ik zo hartelijk ontvangen wordt.” Sara stapt verder naar de vergaderzaal en vult de pot met chocotoffs. Ze zit met haar gedachten op een hoge wolk.
“Een licht roos bolletje … Op de bijsluiter stond vanaf er een bolletje komt ben je zwanger.” Sara is in de wolken.
“Dit had ze nooit durven dromen. Ze is nog niet echt over tijd maar door die appelflauwtes … en gewoon een gevoel … ja ze had een sterk vermoeden. Ze voelt zich anders … Maar ze is gelukkig. Wat zou ze doen ? Nu direct tegen Simon vertellen of wachten … het is nu woensdag … “
Sara denkt lang na en neemt dan een besluit… “Ze gaat wachten tot morgen vlak voor dat Simon haar naar vakes huis brengt … neen niet vake maar het huisje van Ann en Thomas … daar moet ze nog aan wennen…”
Ze krijgt schrik “Wat als Simon boos wordt omdat ze het direct niet verteld heeft … neen dat zal wel niet hij zal even verbaasd zijn als zij … wat een schok .. dit heeft ze nooit durven dromen … toch met drie … en niemand die het zal weten … enkel hun geheim… Sara kom … nu terug naar de realiteit … directieraad … en Simon die gaat niet weten waar je blijft.”
Ze loopt breed glimlachend de vergaderzaal uit. Alexander komt haar goedemorgen wensen. “Hey Alexander goede morgen .. .zeer goede morgen” lacht ze.
Alexander kijkt haar verbaasd aan “Scheelt er iets ? Jij bent zo vrolijk.”
Sara lacht “Nee, hoor ik kijk alleen zo uit naar morgen en de dagen erop.”
Alexander knikt “Dat snap ik. Geniet er maar van … het is je gegund. En wij kijken er ook naar uit. ”
“Alexander moest eens weten” denkt Sara “Hij slaat zonder het te weten de nagel op de kop … ik geniet hiervan, ik geniet van alles.”
Ze huppelt verder naar hun kantoor. Britt en Alexander kijken haar lachend na. Hij stapt op Britt af. “Nu wil ik ook een kus.” Hij trekt Britt uit haar stoel en trekt haar speels tegen zich aan. Hij kust haar innig. Britt geniet. Alexander en zij das nu net zo mooi als Sara en Simon. Ze voelt zich goed bij Alexander. Ze kijken wat op tegen de komende weken. Maar wie weet ?
Ze stapt binnen zonder kloppen, draait Simon met stoel en al naar zich toe. Ze zet zich pardoes neer op zijn schoot. Ze kust hem innig. “Heb je me gemist?” Maar nog voor hij kan antwoorden, hoort ze achter haar “Awel, krijg ik geen goedemorgen?” Ze draait zich blozend om … Het is de bankdirecteur die haar breed lachend aankijkt. “Oh, Mijnheer Loockx, sorry … ik had je niet zien zitten.”
Simon komt niet bij. “Dat hadden we al opgemerkt.” Sara wil rechtstaan. Maar Simon duwt haar opnieuw op zijn schoot. “Nu moet je ook niet meer gaan lopen.” Ze geeft de man vlug een hand. “Sorry, hoor.”
“Je moet je niet verontschuldigen. Het is leuk om te zien en jullie trouwen overmorgen. Dan is dit toch gepast. Ik ben zelf verbaasd jullie hier te zien. Ik dacht dat jullie al in verlof zouden zijn.”
“Neen” zegt Simon “Vandaag directieraad en vandaar dat ik je even wilde informeren van onze nieuwe plannen.”
De bankdirecteur luistert aandachtig. Hij vindt dit een prima plan. Hij heeft dan ook een perfect overzicht over alle plannen van de verschillende plannen van de verschillende delen van de Présence groep. “Dit is enkel een volgende stap voor jullie. Ook die stoffenwinkel is een goede zet volgens mij. Probeer mij eens een financieel plaatje door te sturen dan kunnen we ook qua investeringen iets regelen.”
Ze praten nog een tijdje verder. Maaar dan moet Mijnheer Loockx weg. Ze nemen afscheid.
Het is kwart voor tien. Sara en Simon nemen de laptop en gaan naar de vergaderzaal. Simon’s arm rust op Sara’s schouder. Hij steelt haar vlug een kus. Britt lacht “Nog altijd even verliefd, de tortelduifjes….”
“Ja” antwoord Simon “En dat zal zo blijven, Brittney.”
In de vergaderzaal zetten ze alles klaar. Dan trekt Simon Sara naar zich toe. “Waarom was jij daarjuist zo hevig zelfs vurig en heet, .. ?”
“Ik miste je” zegt ze overtuigd “Mag dat niet?”
Simon lacht “Natuurlijk … ik heb niet liever en Mijnheer Loockx vond het wel te smaken. Kom laat ons maar voort doen waar jij gestopt bent.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 185
Deel 185
“Ai ai ai, daar gaan we weer … mensen .. .de liefde stroom hier weer als een waterval naar beneden… Voor gevoelige zieltjes onder ons .. gelieve de ogen te sluiten!” Arne schiet in een daverende lach.
“Aaarne, dat koppel trouwt overmorgen .. .als ze dat nu niet meer zouden doen, dan zou ik pas pannikeren.” Lieven klopt Arne op de rug.
Michele komt lachend binnen. Ook Alexander, Helena en Steven wandelen naar hun plaats. Sara en Simon zetten zicht neer naast elkaar. Sara schuift haar stoel wat korter naar hem. Ook de andere directieleden en aandeelhouders zetten zich neer. Leon en Margot komen als laatste binnen en gaan iedereen persoonlijk gedag zeggen. Iedereen is blij dat Leon opnieuw hersteld is.
Als iedereen iets te drinken heeft, neemt Simon het woord. De presentatie die Sara naar voorbrengt is overduidelijk. Iedereen is tevreden. Alle voorstellen worden unaniem aanvaard. Het gaat Presence voor de wind. Helena heeft nog een voorontwerp mee van de nieuwe ruimte. Ook hier is iedereen enthousiast. Ook het voorstel dat de bank alles zal bekijken wordt positief onthaald. De vergadering duurt vrij lang. Dit onder andere door het feit dat ze nu 3 bedrijven moeten bespreken. Maar iedereen is laaiend enthuisiast over de groep Presence. De inzet van iedereen is volgens Leon de sleutel van het succes. Dit beaamt Arne. Hij zet zich recht en wil ook nog even een woordje plaatsen.
Hij zet even Sara en Simon in de bloemetjes want dankzij die twee is Presence weer op de goede leest terechtgekomen. En om hen en iedereen van Presence hier aanwezig daarvoor te bedanken wil hij iedereen uitnodigen naar de cafetaria.
Iedereen gaat mee. Simon is verrast. Sara kijkt hem lief aan. Hij trekt haar dicht tegen zich aan met zijn arm rond haar schouders. Ze geeft hem snel een kusje en neemt zijn hand vast die over haar schouder ligt. Haar andere arm heeft ze rond zijn rug. Iedereen loopt mee naar de cafetaria. Er staat voor iedereen een lunch klaar. En champagne.
Op deze manier kunnen Sara en Simon hun bijna witte broodsweken gepast inzetten. Tussen hun vrienden en familie, die een toch zo belangrijke plaats in hun hart innemen. Er worden herrineringen opgehaald.
Arne animeert zoals altijd de ganse groep. Als Esther dan ook nog komt binnengewandeld is voor Arne de dag niet meer stuk te krijgen.
Ann en Thomas komen ook even langs. Hans en Patrick vallen ook binnen. Hun interventies in de winkel zitten erop voor vandaag.
Helen, Britt, Ann en Lut hebben het werk tussen hun viertjes zelf verdeeld. Lut neemt de dagelijkse werking van het economaat voor haar rekening. Helen doet buiten het secretaresse werk van Lieven ook de boekhouding van het economaat. Ann is de secretaresse van Simon en Sara en Britt werkt voor Helena en Alexander. Steven werkt als assistent van Arne.
Het wordt een gezellig middag maar rond een uur of 3 gaan Arne en Steven nog naar een stoffenleverancier. Ook de andere gaan aan het werk. Sara en Simon blijven over met Margot, Leon en Lut. Hans en Patrick zijn met Helena naar de nieuwe vleugel.
Sara kruipt dichter tegen Simon aan. Ze is moe. Simon kijkt haar bezorgd aan. “Jij bent moe. Gaat het ?” Hij trekt haar naar zich toe. Margot kijkt bezorgd. “Simon, sluit de dag af en ga naar huis het is overmorgen jullie trouw en dan moet Sara stralen.”
Simon knikt. “Ik ga afsluiten.. blijven jullie bij Sara . “
Sara staat recht. “Neen, ik ga mee .. en dan vertrekken we. Een rustige avond. Daar ga ik van genieten.”
Ze gaan naar hun kantoor. Al het werk is afgerond. Alles kan overgenomen worden door Arne en Helena. Ook Lieven draagt zijn steentje bij. Sara gaat met een gerust gevoel op vakantie. Ze moeten zich echt nergens zorgen over maken. Sara neemt wel haar laptop mee op huwelijksreis. Simon is ertegen maar hij kan er niets tegen beginnen. Ze houdt voet bij stuk. Dus heeft hij toegegeven. Een uur per dag.
Ze ruimen alles op. Hun persoonlijke spulletjes laten ze staan. Ze vertrekken naar huis. Sara zucht. “Nu komt het wel echt kort bij hé onze huwelijk. Ik ben blij. We hebben er zo naar verlangd. Simon” ze draait zich naar hem en omhelst hem “Ik zie je graag. Ik ben zo blij dat ik overmorgen je vrouw wordt. Ik ben vereerd.”
Simon kust haar innig. “Ik zie jou nog liever dan liefst. Ik ben ook enorm blij dat jij mij de eer geeft om mijn vrouw te worden. Sara, ik zal je behandelen als een prinsesje .. als mijn koningin. Echt .. je krijgt mijn erewoord.”
Sara zucht .. “Jij bent lief, Simon. Ik geloof je… “ Haar gedachten dwalen af … “zou ze het nu vertellen of . .. Nee … ze wacht op een ander … momentje…”
Ze kust Simon passienoneel..
Een minuutje of 10 later staan ze in de lift. Sara gaat kort bij Simon staan. Simon legt zijn armen rond Sara. “Weet je waar ik nu aan denk? fluistert hij.
Sara schudt haar hoofd en kijkt hem vragen aan.
Simon zucht “Toen jij hier met je groene muts aan de lift stond en ik mijn gevoelens toegaf terwijl Helena erbij stond, dat deerde me niet, maar omdat ik je zo gekwetst had kan ik jou goed begrijpen… “
Sara kijkt Simon aan. “Mijn lieve lieveling .. Das voorbij .. nu enkel aan morgen en de volgende dagen denken.” Ze kust hem.
“Ai ai ai, daar gaan we weer … mensen .. .de liefde stroom hier weer als een waterval naar beneden… Voor gevoelige zieltjes onder ons .. gelieve de ogen te sluiten!” Arne schiet in een daverende lach.
“Aaarne, dat koppel trouwt overmorgen .. .als ze dat nu niet meer zouden doen, dan zou ik pas pannikeren.” Lieven klopt Arne op de rug.
Michele komt lachend binnen. Ook Alexander, Helena en Steven wandelen naar hun plaats. Sara en Simon zetten zicht neer naast elkaar. Sara schuift haar stoel wat korter naar hem. Ook de andere directieleden en aandeelhouders zetten zich neer. Leon en Margot komen als laatste binnen en gaan iedereen persoonlijk gedag zeggen. Iedereen is blij dat Leon opnieuw hersteld is.
Als iedereen iets te drinken heeft, neemt Simon het woord. De presentatie die Sara naar voorbrengt is overduidelijk. Iedereen is tevreden. Alle voorstellen worden unaniem aanvaard. Het gaat Presence voor de wind. Helena heeft nog een voorontwerp mee van de nieuwe ruimte. Ook hier is iedereen enthousiast. Ook het voorstel dat de bank alles zal bekijken wordt positief onthaald. De vergadering duurt vrij lang. Dit onder andere door het feit dat ze nu 3 bedrijven moeten bespreken. Maar iedereen is laaiend enthuisiast over de groep Presence. De inzet van iedereen is volgens Leon de sleutel van het succes. Dit beaamt Arne. Hij zet zich recht en wil ook nog even een woordje plaatsen.
Hij zet even Sara en Simon in de bloemetjes want dankzij die twee is Presence weer op de goede leest terechtgekomen. En om hen en iedereen van Presence hier aanwezig daarvoor te bedanken wil hij iedereen uitnodigen naar de cafetaria.
Iedereen gaat mee. Simon is verrast. Sara kijkt hem lief aan. Hij trekt haar dicht tegen zich aan met zijn arm rond haar schouders. Ze geeft hem snel een kusje en neemt zijn hand vast die over haar schouder ligt. Haar andere arm heeft ze rond zijn rug. Iedereen loopt mee naar de cafetaria. Er staat voor iedereen een lunch klaar. En champagne.
Op deze manier kunnen Sara en Simon hun bijna witte broodsweken gepast inzetten. Tussen hun vrienden en familie, die een toch zo belangrijke plaats in hun hart innemen. Er worden herrineringen opgehaald.
Arne animeert zoals altijd de ganse groep. Als Esther dan ook nog komt binnengewandeld is voor Arne de dag niet meer stuk te krijgen.
Ann en Thomas komen ook even langs. Hans en Patrick vallen ook binnen. Hun interventies in de winkel zitten erop voor vandaag.
Helen, Britt, Ann en Lut hebben het werk tussen hun viertjes zelf verdeeld. Lut neemt de dagelijkse werking van het economaat voor haar rekening. Helen doet buiten het secretaresse werk van Lieven ook de boekhouding van het economaat. Ann is de secretaresse van Simon en Sara en Britt werkt voor Helena en Alexander. Steven werkt als assistent van Arne.
Het wordt een gezellig middag maar rond een uur of 3 gaan Arne en Steven nog naar een stoffenleverancier. Ook de andere gaan aan het werk. Sara en Simon blijven over met Margot, Leon en Lut. Hans en Patrick zijn met Helena naar de nieuwe vleugel.
Sara kruipt dichter tegen Simon aan. Ze is moe. Simon kijkt haar bezorgd aan. “Jij bent moe. Gaat het ?” Hij trekt haar naar zich toe. Margot kijkt bezorgd. “Simon, sluit de dag af en ga naar huis het is overmorgen jullie trouw en dan moet Sara stralen.”
Simon knikt. “Ik ga afsluiten.. blijven jullie bij Sara . “
Sara staat recht. “Neen, ik ga mee .. en dan vertrekken we. Een rustige avond. Daar ga ik van genieten.”
Ze gaan naar hun kantoor. Al het werk is afgerond. Alles kan overgenomen worden door Arne en Helena. Ook Lieven draagt zijn steentje bij. Sara gaat met een gerust gevoel op vakantie. Ze moeten zich echt nergens zorgen over maken. Sara neemt wel haar laptop mee op huwelijksreis. Simon is ertegen maar hij kan er niets tegen beginnen. Ze houdt voet bij stuk. Dus heeft hij toegegeven. Een uur per dag.
Ze ruimen alles op. Hun persoonlijke spulletjes laten ze staan. Ze vertrekken naar huis. Sara zucht. “Nu komt het wel echt kort bij hé onze huwelijk. Ik ben blij. We hebben er zo naar verlangd. Simon” ze draait zich naar hem en omhelst hem “Ik zie je graag. Ik ben zo blij dat ik overmorgen je vrouw wordt. Ik ben vereerd.”
Simon kust haar innig. “Ik zie jou nog liever dan liefst. Ik ben ook enorm blij dat jij mij de eer geeft om mijn vrouw te worden. Sara, ik zal je behandelen als een prinsesje .. als mijn koningin. Echt .. je krijgt mijn erewoord.”
Sara zucht .. “Jij bent lief, Simon. Ik geloof je… “ Haar gedachten dwalen af … “zou ze het nu vertellen of . .. Nee … ze wacht op een ander … momentje…”
Ze kust Simon passienoneel..
Een minuutje of 10 later staan ze in de lift. Sara gaat kort bij Simon staan. Simon legt zijn armen rond Sara. “Weet je waar ik nu aan denk? fluistert hij.
Sara schudt haar hoofd en kijkt hem vragen aan.
Simon zucht “Toen jij hier met je groene muts aan de lift stond en ik mijn gevoelens toegaf terwijl Helena erbij stond, dat deerde me niet, maar omdat ik je zo gekwetst had kan ik jou goed begrijpen… “
Sara kijkt Simon aan. “Mijn lieve lieveling .. Das voorbij .. nu enkel aan morgen en de volgende dagen denken.” Ze kust hem.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 186
Deel 186
Ze stappen naar hun auto. Ze rijden samen naar huis. Daar aangekomen gaan ze even in de tuin in. Simon trekt Sara mee … achter het zwembad. Daar staat een schommelbank. Hij gaat even in een fleece deken halen in het tuinhuis naast het zwembad. Ze zetten zich samen in de bank. Sara nestelt zich vertrouwd tussen Simon’s benen. Simon trekt haar tegen zich aan. “Vanaf nu enkel genieten … “
Sara draait zich om “Ja, genieten van alles wat we gaan mee maken .. en iedereen die we gaan ontmoeten .. en vooral genieten van elkaar … das mijn doel … ik wil genieten … van jou van onze dag.”
Simon glimlacht. “Ik ook lieve Sara.”
Ze blijven zo blij elkaar zitten onder het deken. Het is gezellig. Er komt beweging in de keuken. Sara en Simon blijven nog even genieten en gaan dan meehelpen. Margot zit aan haar computer, ze lacht als Sara en Simon binnenstappen in de keuken “Alles voorlopig volgens plan … de bloemstukjes .. de boekjes … oja Fleur’s kinderen .. de kleding is in orde .”
Sara kijkt nu verbaasd. “Is Fleur hier geweest ?”
“Ja, de kinderen zijn de kleding komen passen en Marnix heeft ook voor de kleding van Fleur gezorgd. Hier lees haar mail.”
Sara en Simon lezen mee “Mevrouw Van Wijck, we willen jullie bedanken voor de mooie kleding, de kinderen zien er prachtig uit en bedankt voor de verrassing voor mij. Ik wist niet wat zeggen … dit is zo mooi … Marnix en Niels zijn twee engeltjes… ik wist niet dat ik er zo mooi kon uitzien. Stef is onder de indruk. Groetjes aan Sara en Simon en tot vrijdag .. we zullen zoals afgesproken rond 9 uur zijn. Fleur “
“Mag ik even” Sara kijkt naar Margot.
Margot knikt.
Sara typt het antwoord. “Dag Fleur, ik ben blij dat alles in orde is. Jouw kleding is een idee van Marnix. Hij is goed in zijn job en jij ziet er sowieso goed uit … Schoonheid zit overal .. dat weet je … Knuffel aan de kids. Tot vrijdag. Groetjes van iedereen (kusjes van Simon en ik)”
Simon trekt Sara tegen zich aan “Ik denk dat Marnix en Nils een extra fan hebben.”
Sara draait zich om naar Leon. “Leon het ruikt hier lekker.”
Leon lacht hartelijk “Jij weet mijn gevoelens te sparen. Ik heb enkel pizza’s in de oven gezet. Maar je hebt wel gelijk ze ruiken lekker.”
Sara knuffelt Leon. Ze dekt samen met Leon en Simon de tafel. Een kwartiertje later zitten ze aan tafel.
Er wordt nog wat gepraat maar dan gaan Sara en Simon slapen. Ze wil goed uitgerust zijn tegen morgen. Margot en Leon trekken het ook niet laat.
Sara en Simon nemen nog een ontspannend bad en kruipen dan in bed.
De volgende ochtend slapen ze lang uit. Het is nu donderdag. Rond half elf wordt Sara wakker. Simon slaapt nog .. Vanavond gaat Sara opnieuw in haar ouderlijke huis slapen. Ze kijkt er wel wat tegen op. Haar gedachten dwalen af. Een nacht zonder Simon. Ze ziet ertegen op. Maar Vake en Lut zullen er zijn. Ze zucht.
Simon wordt wakker. “Hey, goedemorgen, lieve schat. Je kijkt zo bedrukt? Scheelt er iets?” Simon kijkt bezorgd.
“Ikke ..eu … “ Sara stem hapert.
“Komaan Sara, wat scheelt er ?”
“Je gaat lachen met mij.” Zegt ze bedrukt.
Simon zet zich recht op zijn knieën over Sara’s benen. Hij trekt haar gezicht naar zich toe. Met haar gezichtje in zijn handen, dringt hij aan. “Sara, komaan.”
Ze zucht “Ik kijk er eigenlijk een beetje veel tegen op … “
Simon fronst nu zijn voorhoofd. “Sara, alstublieft … “
“Ik wil eigenlijk niet alleen slapen vannacht .” Het komt er uit als een stromvloed.
Simon schiet in een lacht “Lieve Sara, ik zit met hetzelfde probleem. Ik ga je missen. Maar …. “
Sara knikt “ja ik weet het … ik ga het wel doen … maar ik ga het wel moeilijk hebben.”
Simon trekt haar naar zich toe. “We hebben vrijdag alle tijd voor elkaar .. pure romantiek”
Sara lacht alweer en kust Simon. Simon geniet van haar speelse tong. Ze bijt even in zijn lip en sabbelt er op. Simon duwt haar in de kussen. En kust haar ook. Als hij sabbelt aan haar lippen, kreunt Sara zachtjes. Haar handen wrijven over zijn buik. Wanneer haar handen zijn mannelijkheid om vatten, gromt Simon rauw. “Sara, ik zie je graag.”
Zijn handen masseren zachtjes haar borsten. Hij sabbelt afwisselend haar borsten. Haar tepeltjes reageren bijna onmiddellijk. Sara slingert onder Simon beweging. En volgt zijn handen als hij haar genotsplekje bereikt. Ze drukt zich tegen zijn hand. Zijn bewegingen brengen haar in hogere sferen. Ze geniet met volle teugen van zijn beroeringen. Hij kent haar favorietjes al. Sara kreunt en zucht diep.
“Simon, ik wil je nu … “
Simon draait zich op zijn rug. En trekt Sara over hem. Sara weet met Simon in 1 vlotte beweging een te worden. Ze zit op haar knieën over Simon. Ze heeft nu de leiding. Ze buigt voorover om Simon te kunnen zoenen. En weet zo elkaar nog niet op het randje 1 te laten zijn. Deze sensatie is zo mooi. Sara zet de beweging zachtjes verder … elke keer tot … Simon kreunt van genot. Ook Sara ademt zwaar. Haar ogen draaien weg. De intensiteit van de op- en neerwaartse beweging wordt intenser en versnelt. Sara laat zich tussen Simon’s benen glijden. Ze kust hem innig. Hun tongen spelen een hartstochtelijk spel. Ze kan u ook voor hem een extra dimensie creëren. Het spel van extra drukt is voor Simon subliem. Vlak na elkaar komen ze tot een intens hoogtepunt. Sara blijft op Simon liggen. Ze moet bekomen. Ook Simon ligt bezweet na te genieten. Hij kust haar nog even. “Dit was mooi. Ik heb genoten.”
Sara knikt enkel maar, haar ogen zeggen genoeg. Ook zij heeft genoten.
Sara kijkt op haar horloge. “Simon, het is al laat. Bijna middag. We moeten eruit… hoe zalig het hier ook is.” Simon lacht. “Je hebt gelijk. Kom we nemen nog een douche.”
Ze staan op en nemen samen een douche. Een halfuurtje later staan ze in de keuken. Margot lacht “Jullie hadden dus echt rust nodig. Maar nu zullen jullie er weg tegen kunnen.”
De bel gaat … Het is Mariella, ze komt Sara onder handen nemen. Margot gaat ook mee. Want Cally is meegekomen. Simon lacht. “Zeg, en ik ?”
“Jij bent zo al een droomprins” lacht Sara voor ze de deur achter zich dicht trekt.
Ze stappen naar hun auto. Ze rijden samen naar huis. Daar aangekomen gaan ze even in de tuin in. Simon trekt Sara mee … achter het zwembad. Daar staat een schommelbank. Hij gaat even in een fleece deken halen in het tuinhuis naast het zwembad. Ze zetten zich samen in de bank. Sara nestelt zich vertrouwd tussen Simon’s benen. Simon trekt haar tegen zich aan. “Vanaf nu enkel genieten … “
Sara draait zich om “Ja, genieten van alles wat we gaan mee maken .. en iedereen die we gaan ontmoeten .. en vooral genieten van elkaar … das mijn doel … ik wil genieten … van jou van onze dag.”
Simon glimlacht. “Ik ook lieve Sara.”
Ze blijven zo blij elkaar zitten onder het deken. Het is gezellig. Er komt beweging in de keuken. Sara en Simon blijven nog even genieten en gaan dan meehelpen. Margot zit aan haar computer, ze lacht als Sara en Simon binnenstappen in de keuken “Alles voorlopig volgens plan … de bloemstukjes .. de boekjes … oja Fleur’s kinderen .. de kleding is in orde .”
Sara kijkt nu verbaasd. “Is Fleur hier geweest ?”
“Ja, de kinderen zijn de kleding komen passen en Marnix heeft ook voor de kleding van Fleur gezorgd. Hier lees haar mail.”
Sara en Simon lezen mee “Mevrouw Van Wijck, we willen jullie bedanken voor de mooie kleding, de kinderen zien er prachtig uit en bedankt voor de verrassing voor mij. Ik wist niet wat zeggen … dit is zo mooi … Marnix en Niels zijn twee engeltjes… ik wist niet dat ik er zo mooi kon uitzien. Stef is onder de indruk. Groetjes aan Sara en Simon en tot vrijdag .. we zullen zoals afgesproken rond 9 uur zijn. Fleur “
“Mag ik even” Sara kijkt naar Margot.
Margot knikt.
Sara typt het antwoord. “Dag Fleur, ik ben blij dat alles in orde is. Jouw kleding is een idee van Marnix. Hij is goed in zijn job en jij ziet er sowieso goed uit … Schoonheid zit overal .. dat weet je … Knuffel aan de kids. Tot vrijdag. Groetjes van iedereen (kusjes van Simon en ik)”
Simon trekt Sara tegen zich aan “Ik denk dat Marnix en Nils een extra fan hebben.”
Sara draait zich om naar Leon. “Leon het ruikt hier lekker.”
Leon lacht hartelijk “Jij weet mijn gevoelens te sparen. Ik heb enkel pizza’s in de oven gezet. Maar je hebt wel gelijk ze ruiken lekker.”
Sara knuffelt Leon. Ze dekt samen met Leon en Simon de tafel. Een kwartiertje later zitten ze aan tafel.
Er wordt nog wat gepraat maar dan gaan Sara en Simon slapen. Ze wil goed uitgerust zijn tegen morgen. Margot en Leon trekken het ook niet laat.
Sara en Simon nemen nog een ontspannend bad en kruipen dan in bed.
De volgende ochtend slapen ze lang uit. Het is nu donderdag. Rond half elf wordt Sara wakker. Simon slaapt nog .. Vanavond gaat Sara opnieuw in haar ouderlijke huis slapen. Ze kijkt er wel wat tegen op. Haar gedachten dwalen af. Een nacht zonder Simon. Ze ziet ertegen op. Maar Vake en Lut zullen er zijn. Ze zucht.
Simon wordt wakker. “Hey, goedemorgen, lieve schat. Je kijkt zo bedrukt? Scheelt er iets?” Simon kijkt bezorgd.
“Ikke ..eu … “ Sara stem hapert.
“Komaan Sara, wat scheelt er ?”
“Je gaat lachen met mij.” Zegt ze bedrukt.
Simon zet zich recht op zijn knieën over Sara’s benen. Hij trekt haar gezicht naar zich toe. Met haar gezichtje in zijn handen, dringt hij aan. “Sara, komaan.”
Ze zucht “Ik kijk er eigenlijk een beetje veel tegen op … “
Simon fronst nu zijn voorhoofd. “Sara, alstublieft … “
“Ik wil eigenlijk niet alleen slapen vannacht .” Het komt er uit als een stromvloed.
Simon schiet in een lacht “Lieve Sara, ik zit met hetzelfde probleem. Ik ga je missen. Maar …. “
Sara knikt “ja ik weet het … ik ga het wel doen … maar ik ga het wel moeilijk hebben.”
Simon trekt haar naar zich toe. “We hebben vrijdag alle tijd voor elkaar .. pure romantiek”
Sara lacht alweer en kust Simon. Simon geniet van haar speelse tong. Ze bijt even in zijn lip en sabbelt er op. Simon duwt haar in de kussen. En kust haar ook. Als hij sabbelt aan haar lippen, kreunt Sara zachtjes. Haar handen wrijven over zijn buik. Wanneer haar handen zijn mannelijkheid om vatten, gromt Simon rauw. “Sara, ik zie je graag.”
Zijn handen masseren zachtjes haar borsten. Hij sabbelt afwisselend haar borsten. Haar tepeltjes reageren bijna onmiddellijk. Sara slingert onder Simon beweging. En volgt zijn handen als hij haar genotsplekje bereikt. Ze drukt zich tegen zijn hand. Zijn bewegingen brengen haar in hogere sferen. Ze geniet met volle teugen van zijn beroeringen. Hij kent haar favorietjes al. Sara kreunt en zucht diep.
“Simon, ik wil je nu … “
Simon draait zich op zijn rug. En trekt Sara over hem. Sara weet met Simon in 1 vlotte beweging een te worden. Ze zit op haar knieën over Simon. Ze heeft nu de leiding. Ze buigt voorover om Simon te kunnen zoenen. En weet zo elkaar nog niet op het randje 1 te laten zijn. Deze sensatie is zo mooi. Sara zet de beweging zachtjes verder … elke keer tot … Simon kreunt van genot. Ook Sara ademt zwaar. Haar ogen draaien weg. De intensiteit van de op- en neerwaartse beweging wordt intenser en versnelt. Sara laat zich tussen Simon’s benen glijden. Ze kust hem innig. Hun tongen spelen een hartstochtelijk spel. Ze kan u ook voor hem een extra dimensie creëren. Het spel van extra drukt is voor Simon subliem. Vlak na elkaar komen ze tot een intens hoogtepunt. Sara blijft op Simon liggen. Ze moet bekomen. Ook Simon ligt bezweet na te genieten. Hij kust haar nog even. “Dit was mooi. Ik heb genoten.”
Sara knikt enkel maar, haar ogen zeggen genoeg. Ook zij heeft genoten.
Sara kijkt op haar horloge. “Simon, het is al laat. Bijna middag. We moeten eruit… hoe zalig het hier ook is.” Simon lacht. “Je hebt gelijk. Kom we nemen nog een douche.”
Ze staan op en nemen samen een douche. Een halfuurtje later staan ze in de keuken. Margot lacht “Jullie hadden dus echt rust nodig. Maar nu zullen jullie er weg tegen kunnen.”
De bel gaat … Het is Mariella, ze komt Sara onder handen nemen. Margot gaat ook mee. Want Cally is meegekomen. Simon lacht. “Zeg, en ik ?”
“Jij bent zo al een droomprins” lacht Sara voor ze de deur achter zich dicht trekt.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 187
Deel 187 Donderdagavond.
Donderdagmiddag is zalig verlopen. Door de volledige verzorging van Mariella met de hulp van bloedmooie Cally zijn zowel Sara en Margot totaal relax en tot in de puntjes verzorgd. Klaar voor de grote dag, morgen. Nu zijn Michèle, Lut en Hèlena aan de beurt. Ook zij kunnen nu genieten van de magische handen van dit duo.
Samen met Margot neemt Sara het draaiboek voor morgen nog eens door. Alles is gecheckt en dubbel gecheckt. Margot heeft Sara gerust kunnen stellen. Vanaf nu mag Sara enkel maar genieten. Ze mag zich geen zorgen maken. Margot kijkt Sara aan. Ze ziet het bedrukte gezichtje van vroeger terugkeren. Ze neemt Sara in haar armen. “He, lieve dochter, wat scheelt er?”
Sara snikt “Ik heb schrik.”
Margot kijkt haar verbaasd aan “Schrik, toch niet dat Simon neen gaat zeggen?”
Sara kijkt haar toekomstig schoonmoeder geschrokken aan. “Neen, zeker niet, als ik nu van 1 ding zeker ben, is het van mijn Simon. Maar ….”
“Ja?” port Margot Sara aan. Sara lijkt weer het kleine bange vogeltje van vroeger.
Sara zucht “Ik zou zo graag …” weer hapert haar stem.
Ook Lut, Hèlena en Michèle komen erbij staan. “Zeg wat een bedrukte gezichtjes hier?”
Margot haalt haar schouders op “Ze is bang, maar ik weet niet van wat .”
Hèlena legt haar arm rond Sara “Sara, je mag niet twijfelen aan Simon. Die gaat voor jou door een zee.”
Sara schudt haar hoofd “Dat heb ik al gezegd. Dat weet ik, maar vannacht….”
Margot schiet in een lach “Maar meisje toch … “
Sara kijkt beteuterd. “Sinds we samen zijn hebben we elkaar geen enkele nacht moeten missen en nu heb ik mijn stomme kop gezegd dat ik de traditie in eer wil houden en ik ga bij Vake slapen. Maar daar heb ik nu …”
Ook Michèle schiet in de lach. “Maar Sara toch … als je het echt niet ziet zitten dan blijf je toch hier .. en anders … 1 nachtje das toch niets… “
“Neen, ik vind het belangrijk om het zo te doen … ik hou aan die tradities” ze kijkt beteuterd maar toch al iets gerust gestemd, ze is blij met zo een bezorgdheid.
“Weet je Sara, ik heb de oplossing” zegt Michèle. “We maken er een meidennachtje van … ik blijf bij jou slapen… zo kan je Simon niet missen en kan ik je opbeuren wanneer nodig. En Margot die houdt Simon in de gaten.”
Ze hebben geen van alle in de gaten dat Simon hen de hele tijd heeft gehoord. Hij staat in de deur met de tranen in zijn ogen. Ook hij kijkt er tegen op om Sara straks af te zetten bij Hans. Hij wil niet gescheiden worden van zijn Sara. Hij is er alleen mee akkoord gegaan om Sara een plezier te doen. Maar haar hier zo triest zien is moeilijk voor hem. Hij aarzelt niet en stapt op haar af. “Sara”
Sara draait zich om en ziet Simon’s betraande gezicht. Ze vlucht in zijn armen. Simon trekt haar naar zich toe en verstopt zijn gezicht in haar haar.
Margot kijkt haar zoon aan. “Het is dus niet alleen Sara, die het er moeilijk mee heeft. Kom we laten ze even.”
Daar staan ze nu, alleen in de keuken. Alle twee in tranen. Simon neemt haar gezichtje in zijn handen. “Sara, jij beslist … als je 1 woord zegt dan blijf je hier bij mij. Echt ik ga je ook missen … je weet niet hoeveel.”
Sara snikt maar schudt haar hoofd. “Neen, lieveling, ik ga naar Vake en Make, anders ga ik er later spijt van hebben, hoe moeilijk het me nu ook valt … ik hou me eraan.”
Simon zucht “Ok, maar dan nu geen tranen meer .. we eten samen iets en dan breng ik je naar vake.” Hij kust haar tranen weg. Sara veegt de zijne ook weg.
De kus die erop volgt straalt zoveel liefde uit.
Ze zetten zich aan het zwembad en eten gezellig onder hun tweetjes. Het huis gonst van de bedrijvigheid maar dat gaat aan hun twee voorbij. Ze genieten van elkaar en van de lekkere eten. Simon laat Sara proeven. Sara laat zich ook niet ongemoeid en binnen de kortste keren zit ze op zijn schoot. “Simon, we gaan genieten vanaf nu.. .het draaiboek kan de pot op.. .nu is het voor ons genieten… de ceremoniemeester moet nu alles regelen. Ik en jij … das nu het belangrijkste .. .Geen stressy toestanden meer.”
Simon knikt “Sara, ik zie je graag.” Sara kust hem innig. “Ik zie jou nog veel liever.”
Ze lachen samen. Na het eten gaan ze opnieuw naar binnen.
Als Sara en Simon vertrekken, blijven de 3 dames alleen achter. Michèle neemt direct de telefoon en verwittigt Lieven. Vanaf nu mogen Sara en Simon alleen maar genieten en van de ene verrassing in de andere vallen. Sara houdt van tradities dus een schieting bij vake hoort er bij. Lieven heeft wel plechtig moeten beloven aan Hans om er geen bras partij van te maken. Maar ook Hans houdt aan de oude tradities, dus veel overtuiging had hij niet nodig.
Iedereen staat buiten in de tuin. Arne, Steven, Alexander, Patrick, Hans, Thomas, George, Leon, Niels, Yani en Marnix houden de wacht. De meisjes hebben de eetkamer versierd. Vanaf volgende week wonen Ann en Thomas hier maar nu is het nog een keer het ouderlijk huis van Sara. Alles is vernieuwd maar alle meubels staan er nog. Het is een opgefriste versie.
Het is voor Ann en Thomas de beste oplossing. Zij kunnen nu een mooie start maken en samen gaan wonen zonder zich in schulden te stoppen.
Ann, Yana, Esther, Britt en Helen hebben in de tuin een bar opgesteld met lekkere hapjes.
Hèlena, Lut, Margot en Michèle zullen iets later zijn want zij kunnen pas vertrekken als Sara en Simon weg zijn. Noch Simon noch Sara zijn van iets op hoogte.
Margot heeft Sara en Simon steeds om de tuin geleid met een alternatief draaiboek. Iedereen, behalve Sara en Simon, heeft het juiste. Ook de huwelijksreis. De verrassing van Simon voor Sara is door Margot veranderd. Hier is Simon wel van op de hoogte.
Donderdagmiddag is zalig verlopen. Door de volledige verzorging van Mariella met de hulp van bloedmooie Cally zijn zowel Sara en Margot totaal relax en tot in de puntjes verzorgd. Klaar voor de grote dag, morgen. Nu zijn Michèle, Lut en Hèlena aan de beurt. Ook zij kunnen nu genieten van de magische handen van dit duo.
Samen met Margot neemt Sara het draaiboek voor morgen nog eens door. Alles is gecheckt en dubbel gecheckt. Margot heeft Sara gerust kunnen stellen. Vanaf nu mag Sara enkel maar genieten. Ze mag zich geen zorgen maken. Margot kijkt Sara aan. Ze ziet het bedrukte gezichtje van vroeger terugkeren. Ze neemt Sara in haar armen. “He, lieve dochter, wat scheelt er?”
Sara snikt “Ik heb schrik.”
Margot kijkt haar verbaasd aan “Schrik, toch niet dat Simon neen gaat zeggen?”
Sara kijkt haar toekomstig schoonmoeder geschrokken aan. “Neen, zeker niet, als ik nu van 1 ding zeker ben, is het van mijn Simon. Maar ….”
“Ja?” port Margot Sara aan. Sara lijkt weer het kleine bange vogeltje van vroeger.
Sara zucht “Ik zou zo graag …” weer hapert haar stem.
Ook Lut, Hèlena en Michèle komen erbij staan. “Zeg wat een bedrukte gezichtjes hier?”
Margot haalt haar schouders op “Ze is bang, maar ik weet niet van wat .”
Hèlena legt haar arm rond Sara “Sara, je mag niet twijfelen aan Simon. Die gaat voor jou door een zee.”
Sara schudt haar hoofd “Dat heb ik al gezegd. Dat weet ik, maar vannacht….”
Margot schiet in een lach “Maar meisje toch … “
Sara kijkt beteuterd. “Sinds we samen zijn hebben we elkaar geen enkele nacht moeten missen en nu heb ik mijn stomme kop gezegd dat ik de traditie in eer wil houden en ik ga bij Vake slapen. Maar daar heb ik nu …”
Ook Michèle schiet in de lach. “Maar Sara toch … als je het echt niet ziet zitten dan blijf je toch hier .. en anders … 1 nachtje das toch niets… “
“Neen, ik vind het belangrijk om het zo te doen … ik hou aan die tradities” ze kijkt beteuterd maar toch al iets gerust gestemd, ze is blij met zo een bezorgdheid.
“Weet je Sara, ik heb de oplossing” zegt Michèle. “We maken er een meidennachtje van … ik blijf bij jou slapen… zo kan je Simon niet missen en kan ik je opbeuren wanneer nodig. En Margot die houdt Simon in de gaten.”
Ze hebben geen van alle in de gaten dat Simon hen de hele tijd heeft gehoord. Hij staat in de deur met de tranen in zijn ogen. Ook hij kijkt er tegen op om Sara straks af te zetten bij Hans. Hij wil niet gescheiden worden van zijn Sara. Hij is er alleen mee akkoord gegaan om Sara een plezier te doen. Maar haar hier zo triest zien is moeilijk voor hem. Hij aarzelt niet en stapt op haar af. “Sara”
Sara draait zich om en ziet Simon’s betraande gezicht. Ze vlucht in zijn armen. Simon trekt haar naar zich toe en verstopt zijn gezicht in haar haar.
Margot kijkt haar zoon aan. “Het is dus niet alleen Sara, die het er moeilijk mee heeft. Kom we laten ze even.”
Daar staan ze nu, alleen in de keuken. Alle twee in tranen. Simon neemt haar gezichtje in zijn handen. “Sara, jij beslist … als je 1 woord zegt dan blijf je hier bij mij. Echt ik ga je ook missen … je weet niet hoeveel.”
Sara snikt maar schudt haar hoofd. “Neen, lieveling, ik ga naar Vake en Make, anders ga ik er later spijt van hebben, hoe moeilijk het me nu ook valt … ik hou me eraan.”
Simon zucht “Ok, maar dan nu geen tranen meer .. we eten samen iets en dan breng ik je naar vake.” Hij kust haar tranen weg. Sara veegt de zijne ook weg.
De kus die erop volgt straalt zoveel liefde uit.
Ze zetten zich aan het zwembad en eten gezellig onder hun tweetjes. Het huis gonst van de bedrijvigheid maar dat gaat aan hun twee voorbij. Ze genieten van elkaar en van de lekkere eten. Simon laat Sara proeven. Sara laat zich ook niet ongemoeid en binnen de kortste keren zit ze op zijn schoot. “Simon, we gaan genieten vanaf nu.. .het draaiboek kan de pot op.. .nu is het voor ons genieten… de ceremoniemeester moet nu alles regelen. Ik en jij … das nu het belangrijkste .. .Geen stressy toestanden meer.”
Simon knikt “Sara, ik zie je graag.” Sara kust hem innig. “Ik zie jou nog veel liever.”
Ze lachen samen. Na het eten gaan ze opnieuw naar binnen.
Als Sara en Simon vertrekken, blijven de 3 dames alleen achter. Michèle neemt direct de telefoon en verwittigt Lieven. Vanaf nu mogen Sara en Simon alleen maar genieten en van de ene verrassing in de andere vallen. Sara houdt van tradities dus een schieting bij vake hoort er bij. Lieven heeft wel plechtig moeten beloven aan Hans om er geen bras partij van te maken. Maar ook Hans houdt aan de oude tradities, dus veel overtuiging had hij niet nodig.
Iedereen staat buiten in de tuin. Arne, Steven, Alexander, Patrick, Hans, Thomas, George, Leon, Niels, Yani en Marnix houden de wacht. De meisjes hebben de eetkamer versierd. Vanaf volgende week wonen Ann en Thomas hier maar nu is het nog een keer het ouderlijk huis van Sara. Alles is vernieuwd maar alle meubels staan er nog. Het is een opgefriste versie.
Het is voor Ann en Thomas de beste oplossing. Zij kunnen nu een mooie start maken en samen gaan wonen zonder zich in schulden te stoppen.
Ann, Yana, Esther, Britt en Helen hebben in de tuin een bar opgesteld met lekkere hapjes.
Hèlena, Lut, Margot en Michèle zullen iets later zijn want zij kunnen pas vertrekken als Sara en Simon weg zijn. Noch Simon noch Sara zijn van iets op hoogte.
Margot heeft Sara en Simon steeds om de tuin geleid met een alternatief draaiboek. Iedereen, behalve Sara en Simon, heeft het juiste. Ook de huwelijksreis. De verrassing van Simon voor Sara is door Margot veranderd. Hier is Simon wel van op de hoogte.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 188
Deel 188 Rit naar Wilrijk en verrassing
Sara en Simon rijden naar Wilrijk. Sara’s hand ligt op Simon’s been. Ze wrijft stilletjes over zijn been. Simon hand bevindt zich ook bijna constant op haar schouder. Sara ligt achterover in haar zetel. Ze geniet. “Ik ben zo blij dat het morgen onze trouwdag is. En dat we het de laatste week wat rustiger gehouden hebben. Ik ga echt uitgerust genieten van onze dag.”
Simon knikt “Ik ook, hier hebben we zo naar uitgekeken.”
Hij zet de auto even aan de kant in een zijstraatje. En neemt haar hand in de zijne.
Simon : “Sara”
Sara : “ja, lieveling” Sara draait zich naar hem toe.
Simon : “Ik heb nog een verrassing voor jou.. ik hoop de eerste van veel …”
Sara kijkt naar het klein doosje op Simon’s hand .. .
Ze opent het doosje en kijkt naar het bedeltje in het doosje. Het is een hartje met erin hun initialen en hun trouwdatum. Ze omhelst Simon. En kust hem.
Ze zit nu al lang op hete kolen. Ze vindt het nu dan ook het ideale moment voor haar verrassing. Simon weet van niets. Maar hij zal blij zijn.
“Simon” zegt ze zacht “Bedankt voor je cadeautje. Ik heb ook eentje voor jou, een verrassing hé”
Simon kijkt verrast.
Ze neemt haar handtas en haalt er de ingepakte predictor uit. Simon kijkt haar verbaasd aan. Hij pakt het pakje vast en opent het papier. Hij weet echt niet wat te verwachten.
Zijn mond valt open van verbazing … Hij kan geen woord uitbrengen. Hij kijkt Sara aan .. Dit had hij niet veracht.
“Lieve Simon, ik heb het je nog niet verteld maar ik weet het sinds gisteren, het is nog echt heel pril,..” vreugde tranen lopen over haar wagen “we verwachten een kindje … ik ben
…”
De tranen rollen over Simon’s wangen… “Jij… ik … word papa… Sara .. dit is de mooiste dag van mijn leven. Amai want een verrassing … .Amai nog niet… Kom hier .. .ik wil je kussen, mijn toekomstige mama .. .ik … ik .. ben … “
Simon is overdonderd. Hij kust haar tranen weg. Ze omhelzen elkaar.
“Simon, ik hoop dat je niet boos bent.”
Simon fronst zijn voorhoofd “Ikke boos … ik ben zo gelukkig … waar om zou ik boos zijn … “
Sara haalt haar schouders op “Omdat ik die test alleen gedaan heb …”
“Neen, lieve Sara, ik ben niet boos … ik ben blij … ik wil het van de daken schreeuwen.”
Sara legt haar vinger op zijn mond “Lieve Simon, ik wil dit wel nog een tijdje onder ons twee houden … ik ben nog maar pas in verwachting … eigenlijk ben ik zelfs nog niet over tijd … ik heb gewoon … ik voelde gewoon dat ik …en dan heb ik die predictor gekocht”
Simon schudt zijn hoofd, hij kan het nog steeds niet geloven … “Wanneer dan? “
Sara bloost “Ik denk op de boot …”
Simon kan zijn geluk niet op. “Sara, ik ben zo blij … dit .. is zo wonderlijk.”
Sara valt rond zijn hals. Hij zoent haar zo hartstochtelijk… en legt zijn hand op haar buik. “Ons kindje … wow … amai wat een verrassing… jij weet je moment wel te kiezen lieve kindje.”
Sara is ontroerd. “Simon, ik zie je graag. Ik ben overgelukkig … maar ik denk dat we nu best naar vake rijden. Hij verwacht ons.”
Simon knikt en vertrekt. Hij kijkt naar Sara. “Dit zwijgen gaat moeilijk zijn.”
Sara antwoordt “Ik weet het Simon, maar nu zeggen liever niet .. Als het dan zou … dan kunnen we het onder ons tweetjes verwerken, ik wil daar niet aan denken … maar we zien wel.”
Simon geeft haar gelijk. En rijdt verder met een gelukzalige glimlach op zijn gezicht. Sara geniet. Zijn hand ligt op haar buik. Ze streelt heel zacht zijn hand.
Ondertussen zijn Margot, Michèle, Lut en Hèlena al aangekomen bij Hans. Ze zijn een beetje verbaasd dat Simon’s auto er nog niet staat. Ze rijden dan maar een straat verder en wandelen naar het huis. Margot denkt dat Simon nog ergens gestopt zal zijn. Simon kennende zou dat best kunnen. En het valt nu goed mee voor de 4 dames zo kunnen ze ook meegenieten van de verrassing.
Iedereen staat in de tuin en springt bij het rumoer naar voren. Ze zijn ontgoocheld als ze de vier lachend in de tuin zien komen.
“Hoe kan dat ?” vraagt Hans verbaasd.
Lut lacht en geeft Hans een zoen “We denken dat ze nog ergens gestopt zijn … want we hebben ze niet gezien onderweg. We dachten ze ook hier te zien. We zullen nog moeten wachten. Sara was wat van haar melk omdat ze vannacht zonder Simon gaat slapen.. dus misschien moesten ze nog wat praten.”
Lieven lacht hartelijk “Ja, praten, dat zal wel.”
Iedereen lacht hartelijk. Thomas gaat op de uitkijk staan en zal hen verwittigen als hij ze ziet.
Hij staat nog maar net in de struiken als Simon de straat in draait. Hij loopt direct naar de tuin.
Simon parkeert zijn auto. Sara wil het portier openen. “Neen” zegt Simon “Ik ga mijn prinses in de watten leggen, blijf maar zitten.”
Hij stapt uit, loopt om de auto. Sara ziet hem een vreugdesprongetje maken. Ze geniet. Ze is zo intens gelukkig. Das met geen woorden te omschrijven. Simon opent breed lachend het portier. “Wil, de vrouw die ik met gans mijn hart zo graag zie, me de eer geven om in mijn armen te komen.”
Sara legt haar handen in de zijnen en stapt uit. Ze omhelst hem. “Lieve Simon, je maakt me nu al de gelukkigste mama-to-be van de wereld. Wat gaat dat morgen geven.”
Simon kust haar “Sara, je hebt me zo euforisch gemaakt. Ik denk dat we het gaan uitstralen dat er iets is.” Sara legt haar vinger op zijn mond. “We zeggen dat het door het huwelijk komt. Dat zal iedereen geloven en na onze huwelijksreis kunnen we het aan iedereen vertellen. Laat het nu maar ons klein geheimpje zijn. Maar ik ben zo gelukkig. Dat kan ik niet omschrijven.”
Ze kust hem. “Kom laat ons nu maar naar binnengaan.” Simon neemt haar koffer uit de auto en hand in hand stappen ze naar de voordeur. Simon streelt zachtjes haar hand terwijl Sara de deur opent. Hij steelt nog een kusje en ze stappen binnen.
Sara en Simon rijden naar Wilrijk. Sara’s hand ligt op Simon’s been. Ze wrijft stilletjes over zijn been. Simon hand bevindt zich ook bijna constant op haar schouder. Sara ligt achterover in haar zetel. Ze geniet. “Ik ben zo blij dat het morgen onze trouwdag is. En dat we het de laatste week wat rustiger gehouden hebben. Ik ga echt uitgerust genieten van onze dag.”
Simon knikt “Ik ook, hier hebben we zo naar uitgekeken.”
Hij zet de auto even aan de kant in een zijstraatje. En neemt haar hand in de zijne.
Simon : “Sara”
Sara : “ja, lieveling” Sara draait zich naar hem toe.
Simon : “Ik heb nog een verrassing voor jou.. ik hoop de eerste van veel …”
Sara kijkt naar het klein doosje op Simon’s hand .. .
Ze opent het doosje en kijkt naar het bedeltje in het doosje. Het is een hartje met erin hun initialen en hun trouwdatum. Ze omhelst Simon. En kust hem.
Ze zit nu al lang op hete kolen. Ze vindt het nu dan ook het ideale moment voor haar verrassing. Simon weet van niets. Maar hij zal blij zijn.
“Simon” zegt ze zacht “Bedankt voor je cadeautje. Ik heb ook eentje voor jou, een verrassing hé”
Simon kijkt verrast.
Ze neemt haar handtas en haalt er de ingepakte predictor uit. Simon kijkt haar verbaasd aan. Hij pakt het pakje vast en opent het papier. Hij weet echt niet wat te verwachten.
Zijn mond valt open van verbazing … Hij kan geen woord uitbrengen. Hij kijkt Sara aan .. Dit had hij niet veracht.
“Lieve Simon, ik heb het je nog niet verteld maar ik weet het sinds gisteren, het is nog echt heel pril,..” vreugde tranen lopen over haar wagen “we verwachten een kindje … ik ben
…”
De tranen rollen over Simon’s wangen… “Jij… ik … word papa… Sara .. dit is de mooiste dag van mijn leven. Amai want een verrassing … .Amai nog niet… Kom hier .. .ik wil je kussen, mijn toekomstige mama .. .ik … ik .. ben … “
Simon is overdonderd. Hij kust haar tranen weg. Ze omhelzen elkaar.
“Simon, ik hoop dat je niet boos bent.”
Simon fronst zijn voorhoofd “Ikke boos … ik ben zo gelukkig … waar om zou ik boos zijn … “
Sara haalt haar schouders op “Omdat ik die test alleen gedaan heb …”
“Neen, lieve Sara, ik ben niet boos … ik ben blij … ik wil het van de daken schreeuwen.”
Sara legt haar vinger op zijn mond “Lieve Simon, ik wil dit wel nog een tijdje onder ons twee houden … ik ben nog maar pas in verwachting … eigenlijk ben ik zelfs nog niet over tijd … ik heb gewoon … ik voelde gewoon dat ik …en dan heb ik die predictor gekocht”
Simon schudt zijn hoofd, hij kan het nog steeds niet geloven … “Wanneer dan? “
Sara bloost “Ik denk op de boot …”
Simon kan zijn geluk niet op. “Sara, ik ben zo blij … dit .. is zo wonderlijk.”
Sara valt rond zijn hals. Hij zoent haar zo hartstochtelijk… en legt zijn hand op haar buik. “Ons kindje … wow … amai wat een verrassing… jij weet je moment wel te kiezen lieve kindje.”
Sara is ontroerd. “Simon, ik zie je graag. Ik ben overgelukkig … maar ik denk dat we nu best naar vake rijden. Hij verwacht ons.”
Simon knikt en vertrekt. Hij kijkt naar Sara. “Dit zwijgen gaat moeilijk zijn.”
Sara antwoordt “Ik weet het Simon, maar nu zeggen liever niet .. Als het dan zou … dan kunnen we het onder ons tweetjes verwerken, ik wil daar niet aan denken … maar we zien wel.”
Simon geeft haar gelijk. En rijdt verder met een gelukzalige glimlach op zijn gezicht. Sara geniet. Zijn hand ligt op haar buik. Ze streelt heel zacht zijn hand.
Ondertussen zijn Margot, Michèle, Lut en Hèlena al aangekomen bij Hans. Ze zijn een beetje verbaasd dat Simon’s auto er nog niet staat. Ze rijden dan maar een straat verder en wandelen naar het huis. Margot denkt dat Simon nog ergens gestopt zal zijn. Simon kennende zou dat best kunnen. En het valt nu goed mee voor de 4 dames zo kunnen ze ook meegenieten van de verrassing.
Iedereen staat in de tuin en springt bij het rumoer naar voren. Ze zijn ontgoocheld als ze de vier lachend in de tuin zien komen.
“Hoe kan dat ?” vraagt Hans verbaasd.
Lut lacht en geeft Hans een zoen “We denken dat ze nog ergens gestopt zijn … want we hebben ze niet gezien onderweg. We dachten ze ook hier te zien. We zullen nog moeten wachten. Sara was wat van haar melk omdat ze vannacht zonder Simon gaat slapen.. dus misschien moesten ze nog wat praten.”
Lieven lacht hartelijk “Ja, praten, dat zal wel.”
Iedereen lacht hartelijk. Thomas gaat op de uitkijk staan en zal hen verwittigen als hij ze ziet.
Hij staat nog maar net in de struiken als Simon de straat in draait. Hij loopt direct naar de tuin.
Simon parkeert zijn auto. Sara wil het portier openen. “Neen” zegt Simon “Ik ga mijn prinses in de watten leggen, blijf maar zitten.”
Hij stapt uit, loopt om de auto. Sara ziet hem een vreugdesprongetje maken. Ze geniet. Ze is zo intens gelukkig. Das met geen woorden te omschrijven. Simon opent breed lachend het portier. “Wil, de vrouw die ik met gans mijn hart zo graag zie, me de eer geven om in mijn armen te komen.”
Sara legt haar handen in de zijnen en stapt uit. Ze omhelst hem. “Lieve Simon, je maakt me nu al de gelukkigste mama-to-be van de wereld. Wat gaat dat morgen geven.”
Simon kust haar “Sara, je hebt me zo euforisch gemaakt. Ik denk dat we het gaan uitstralen dat er iets is.” Sara legt haar vinger op zijn mond. “We zeggen dat het door het huwelijk komt. Dat zal iedereen geloven en na onze huwelijksreis kunnen we het aan iedereen vertellen. Laat het nu maar ons klein geheimpje zijn. Maar ik ben zo gelukkig. Dat kan ik niet omschrijven.”
Ze kust hem. “Kom laat ons nu maar naar binnengaan.” Simon neemt haar koffer uit de auto en hand in hand stappen ze naar de voordeur. Simon streelt zachtjes haar hand terwijl Sara de deur opent. Hij steelt nog een kusje en ze stappen binnen.