MyTime17: Sara verhaal

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:14

Deel 51
Simon ging eerst douchen zodat als Sara aan het douchen was hij voor het ontbijt al kon zorgen. Sara vond het spijtig dat ze niet samen konden douchen. Daar genoot ze van , om met Simon te douchen en dan vooral s’ avonds. Maar het ontbijt was ook iets belangrijks. Simon vond het vooral belangrijk dat Sara s’ morgens goed at. Hij wilde niet dat er iets mis zou gaan met haar en/of met de baby. Sara vond het zo lief van Simon dat hij zo begaan was met haar zwangerschap. Sara wist ook dat hij de fouten die zijn ouders in zijn kindertijd hadden gemaakt, dat hij niet het zelfde wilde doen. Hij zou er zijn voor zijn kinderen. Dat had hij zichzelf beloofd. Simon was veranderd daar was Sara nu echt heel zeker van. Ze wist dat vandaag een belangrijke dag voor Simon was. Hij moest vandaag voor de laatste keer op controle in het ziekenhuis en vanavond zouden ze aan hun vrienden vertellen dat ze al een tijdje een koppel vormde en dat ze hun eerste kindje verwachten. Ook gingen ze vandaag op controle bij de gynaecoloog. Dat was een intens moment voor Sara en Simon. Zo de hartslag horen van je eerste spruit vonden ze beiden zo ontroerend, ook al was het maar voor enkele minuten. Sara lag nog in bed en lag na te denken over de laatste maanden. Die maanden waren echt voorbij gevlogen. Ze overliep alles in haar gedachten. Haar sollicitatie bij Presence, de avond met Simon die geëindigd was met een vrijpartij, de ruzie, haar transformatie met hulp van Esther, de eerste zwangerschap, het goedmaken met Simon, de miskraan, terug de ruzie met Simon, de zelfmoord van Simon, het goedmaken en de tweede vrijpartij, de spijt en de weken niks van elkaar te horen, de tweede zwangerschap, het vertellen tegen Simon, de bevestiging van de zwangerschap, het slechte nieuws over Helena, de controle bij de gynaecoloog, het ongeluk van Simon, de coma, Simon ’s geheugenverlies, het beter worden van Simon, hun relatie, de zwangerschap die heel vlot verloopt, de aanvaarding van de ouders langst beide kanten, Helena die nog steeds in coma lag,.. Waarom was Sara nu ineens met haar gedachten bij Helena verzeild? Ze vond het zo erg voor Helena, zo in coma liggen. Ook voor Alexander vond ze het erg. Helena was de enigste die hij nog had. Het was Sara opgevallen dat Alexander de laatste tijd heel vreemd deed als hij in de buurt van haar en/of Simon. Ook was hij de laatste tijd veel meer zat, terwijl hij eigenlijk bijna nooit dronk. Ze vond het erg voor Alexander om zo’n moeilijke tijd alleen te doorstaan. En telkens zij hem een beetje wilde troosten verstijfde hij en maakte hij zich zo snel mogelijk uit de voeten. Ze had er nooit veel aandacht aanbesteed. Ze wist immers dat Alexander zijn gevoelens opkropte. Maar toen Simon zich ook vreemd ging gedragen in de buurt van Alexander werd ze gewaar dat er iets was tussen hen, maar wat wist ze niet. Ze ondervond ook dat Simon anders deed dan de afgelopen weken. Ze wist dat Simon met iets dwars zat maar ze wilde wachten tot Simon er klaar voor was om er met haar erover te praten. Ze hadden elkaar beloofd om geen geheimen te hebben, en Sara wist dat hij het vroeg of laat zou vertellen wat er op zijn lever lag. Ze hoopte natuurlijk vroeg maar ze zou geduldig afwachten. Alleen wist Sara niet dat het Alexander was die Simon in het ziekenhuis had geslagen en dat wilde Simon nog een tijdje zo houden. Hij zou genieten van hun avond, hij wilde nu al de gezichten van de andere zien als hij en Sara alles zouden vertellen. Hij kon ook niet wachten tot de controle bij de gynaecoloog. Hij zag er elke maand naar uit om samen met Sara op controle te gaan en vorderingen van hun spruit op te volgen. En misschien zouden ze deze keer het geslacht te weten komen. Langst de ene kant kon Simon niet wachten om het geslacht te weten maar langst de andere kant wilde hij dat het een verrassing was voor hem en voor Sara bij de bevalling. De bevalling daar keek hij ook naar uit. Dan kon hij eindelijk zijn dochtertje of zoontje in zijn armen houden. Simon deed nog vlug even voort en kleedde zich toen aan. toen hij in de slaapkamer kwam en zag dat Sara nog in bed lag kon hij het niet laten om haar te knuffelen en te kussen. zo waren ze een tijdje bezig tot Simon besloot om maar een naar de bakker te gaan om de hoek. En terwijl Simon naar de bakker ging, ging Sara haar douchen en haar klaarmaken voor weer een dag werk en een zeer leuke avond.

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:15

Deel 52
Toen Simon thuis kwam van de bakker rook hij de lekkere geur van koffie. Hij liep de geur van de koffie na en hij kwam in de keuken waar de tafel al mooi en romantisch gedekt was. Sara vond hij achter het fornuis, ze was blijkbaar bezig met de eitjes. Hij zag dat ze Simon niet had horen binnenkomen en daar kon Simon eens van profiteren. Hij zette de zakken stilletjes op tafel en liep naar Sara toe. Toen hij achter haar stond sloeg hij zijn armen om haar heen en liet hij zijn handen op haar beginnend bolle buikje rusten. Goedemorgen zei Simon en kuste Sara in de nek. Goedemorgen lieverd zei Sara en ze draaide zich naar Simon toe. Sara sloeg haar armen om de nek van Simon en trok hem dicht tegen haar aan. Simon voelde de bolle buik al een beetje tegen hem drukken. Hij zou nu echt wel wat voorzichtiger moeten zijn met zijn Sara. Hij vond het eigenlijk wel schattig het buikje van Sara. Hij streelde er graag over, hij vond het zo schattig en kon niet wachten om hun spruit in zijn armen te sluiten. Ook Sara kon niet wachten tot hun spruit er was. Sara had wel gemerkt dat Simon wel voorzichtiger met haar omging omdat hij niet wilde dat er iets gebeurde, maar als het op het vrijen aankwam dan was hij niet voorzichtig. Het was eerder hartstochtelijker als ze met elkaar de liefde bedreven. Sinds Sara zwanger is en zij een koppel zijn , is het liefde bedrijven helemaal anders geworden. Het was intenser en inniger. Hoe langer Sara zwanger was hoe inniger hun liefde voor elkaar werd en niet alleen het vrijen maar ze groeide ook dichter na elkaar toe hoe langer de zwangerschap werd. Na nog even dicht bij elkaar te staan gingen ze aan tafel. Ze hadden een drukke dag vandaag en vanavond hadden ze nog afgesproken met vrienden om samen te gaan eten. Tijdens het eten was het muisstil, ze zaten naast elkaar en gaven elkaar eten terwijl er af en toe een kusje werd gegeven. Ook aaide Simon af en toe over Sara ’s beginnend buikje. Hij keek uit naar vanavond om het aan iedereen te vertellen dat hij en Sara samen een kindje verwachten. Simon dacht na, het ging zo goed tussen hun, waarom zou hij dan langer wachten om te wachten om Sara ten huwelijk te vragen. Ze hadden er al een paar keer over gehad en Sara had aangegeven dat ze graag met hem wilde trouwen. Nu Sara ook zwanger was wilde hij niet meer al te lang wachten om te trouwen. Als het van hem afging trouwden ze eerder vandaag dan morgen. Simon was zo in gedachten verzonken dat hij niet doorhad dat Sara over zijn benen was gaan zitten. Sara kuste een voor een de open plekjes op Simon zijn lichaam. Simon was direct back to aarde. Simon begon Sara terug innig te kussen. Hij begon zachtjes Sara over heel haar lichaam te strelen en bij enkele plekjes vertoefden hij wat langer. Sara kreunden zachtjes onder de handen van Simon. Simon genoot er van om Sara te laten genieten en daar genoot hij ook van. Sara liet Simon ook genieten en pakte Simon zijn mannelijkheid in haar handen en begon het zachtjes te strelen. Simon begon nu ook te kreunen. Na een tijdje elkaar te blijven strelen en elkaar op te winden pakte Simon Sara op en bracht haar naar de slaapkamer. Hun kleren waren al verloren gegaan dus ze hoefden niet langer te wachten. Na een paar minuten elkaar nog te strelen drong Simon bij Sara binnen. Eerst ging het er traag, zacht en lief aan toe maar hoe meer opgewonden ze geraakten hoe sneller het tempo ging en hoe indringender het werd. Na een tijdje kwamen ze beiden samen tot een climax die elke keer anders was. Na nog een tijdje na te genieten gingen ze zich snel douchen en waren dan klaar om naar Presence te vertrekken. Op het moment dat ze naar Presence wilden vertrekken ging de gsm van Simon af. Het was Léon,hij had nieuws over Helena. Toen Simon dat hoorde verstijfde hij helemaal. Sara zag het en vroeg wat er was. Het enigste dat Simon kon uitbrengen was : Helena. Sara pakte snel de telefoon over en hoorde dat het Léon was. Hij vertelde dat het ziekenhuis gebeld had in verband met Helena. Sara luisterde aandachtig en toen Léon vroeg of ze zo snel mogelijk naar het ziekenhuis konden komen stemde Sara direct toe. Helena was als een zus voor Simon en ze wist zeker dat Simon er bij wilden zijn als ze het nieuws over Helena te horen kreeg want ook Léon en Margot hadden het nog steeds niet gehoord. Sara nam afscheid van Léon en ze spraken af aan het ziekenhuis. Sara draaide zich om naar Simon en zag dat hij tranen in zijn ogen had. Ze sloeg haar armen om hem heen en knuffelde hem en vroeg wat er was. Simon vertelde dat hij bang was voor wat de dokter zou vertellen. Hij zou het zich nooit vergeven als Helena stierf. Sara probeerde Simon te kalmeren door lieve woordjes in zijn oor te fluisteren en door te zeggen dat zij er altijd voor hem zou zijn en dat hij nooit alleen was maar dat hij er niet van mocht uit gaan dat het slecht nieuws zou zijn. Het kon ook goed nieuws zijn. Simon was blij dat hij Sara had, ze had wel gelijk, het hoefde geen slecht nieuws te zijn die de dokter had. En trok Sara dichter tegen hem aan , knuffelde en kuste haar en bedankte haar toen om hem te steunen en hem niet alleen te laten. Sara zei dat het normaal was en vroeg of Simon klaar was om naar het ziekenhuis te gaan. Simon knikte ja, hij kon niet langer wachten. Hij wilde nu echt wel weten welk nieuws die dokter had. Samen verlieten ze omarmd het appartement en beiden vertrokken ze met verschillende gevoelens naar het ziekenhuis.

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:15

Deel 53
Aangekomen aan het ziekenhuis zagen ze Margot en Léon al staan aan de ingang. Samen liepen ze zo snel mogelijk naar Simon zijn ouders. Simon liep een beetje voorop met Sara in zijn kieloog. Hij wist wel dat Sara hem altijd zou steunen maar nu had hij ook nood aan de steun van zijn ouders. Toen ze bijna bij Margot en Léon waren zag Sara dat Margot ook tranen in de ogen had. Ook Léon had het moeilijk maar hij liet zijn tranen niet zien. Simon liet zich in de armen val zijn moeder vallen en liet zich nu even gaan. hij vond het goed dat hij op dit moment eens bij zijn moeder kon uithuilen. Helena betekende veel voor hem, niet als zijn vrouw maar wel als zijn zus. Hij was met haar opgegroeid en ze kwamen altijd goed met elkaar overeen. Het was misgelopen toen ze een relatie begonnen om zijn ouders blij te maken. Hij had haar nooit graag gezien als zijn lief, maar als zijn zus zag hij haar veel te graag. Sara pakte Léon eens goed vast en gaf hem een stevige knuffel. Ze wist dat ze hier niet veel kon komen doen maar ze was al blij dat ze er was voor Simon. Ze was er ook voor Simon ’s ouders, ze wilde dat ze dat zouden weten. Ze werd zo door die mensen gewaardeerd, nu wilde ze iets voor hen terug doen door er gewoon te zijn op momenten dat zij het moeilijk hadden. Léon pakte Simon ook even vast en ook Sara en Margot gaven een knuffel aan elkaar. Alleen Simon en Léon stonden elkaar nog te troosten. Simon had het nu echt wel moeilijk. Sara begreep het wel, hij zou het zich nooit vergeven moest er iets met Helena gebeuren. Sara liep naar Simon en ging achter hem staan en sloeg haar armen om zijn lende. Ze voelde dat Simon zijn handen op die van haar legde. Zachtjes begon ze zijn buik te strelen om te laten weten dat ze er was voor hem. Ze bleven nog even buiten staan en gingen dan met verschillende gevoelens het ziekenhuis binnen. Toen ze aan de balie kwamen en vroegen of er nieuws was over Helena kregen ze te horen dat de dokter die Helena behandelde bezig was met een operatie en dat het wel nog even kon duren voor hij er mee klaar was. Ze stelde voor dat ze in de wachtkamer zouden wachten. Ze vroegen nog of ze niet bij Helena mochten maar de balievrouw zei dat er momenteel niemand bij mocht. Ze gingen dan maar naar de wachtkamer en wachtte op nieuws van Helena. Ze zaten alleen in de wachtkamer dus konden ze nog even bijpraten. Sara vroeg aan Simon of het misschien niet beter was dat ze vanavond het eten met hun vrienden konden afzeggen? Simon wist het niet, misschien wel maar misschien dan ook niet. Margot stelde voor dat ze deze avond met de rest bij hen kwam eten dan waren ze nog onder vrienden maar dan hadden ze tenminste privacy. Simon en Sara vonden het een goed idee. Zo konden ze nog steun vinden bij hun vrienden als ze slecht nieuws zouden krijgen. Léon vroeg hoe het nu ging met de zwangerschap van Sara en of ze al wisten wat het geslacht was. Sara vertelde blij onderuit over haar zwangerschap en ook Simon vertelde blij mee. Léon en Margot luisterde aandachtig naar wat Sara en Simon vertelde. Ze moesten vandaag terug maar Sara vond het beter dat ze deze afspraak zouden afzeggen en zouden verplaatsen. Het zou nog even kunnen duren vooraleer ze het nieuws kregen over Helena. Ook Simon moest op controle maar dat konden ze na het nieuws van Helena nog doen. Sara gaf Simon een kusje en liep naar buiten. Ze zou naar de gynaecoloog bellen om te vragen dat de afspraak van vandaag verzet kon worden. Na een kwartiertje was Sara terug in de wachtkamer en zette zich terug op de schoot van Simon. Ze zei dat de gynaecoloog het begreep en dat het geen enkel probleem was. Ze hadden de afspraak verplaats naar volgende week. Simon was blij dat het verzet kon worden. Hij wist niet hoe hij zich zou gedragen als ze slecht nieuws kregen over Helena. Simon pakte Sara wat vaster vast en liet zijn hoofd tegen haar schouder liggen. Sara legde haar hoofd in de hals van Simon en sloeg haar armen om de lenden van Simon. Zo zaten ze er een tijdje tot de gsm van Simon afging. Het was lieven om te vragen waar hij zat en of hij wist waar Sara was. Hij vertelde dat hij samen met Sara en zijn ouders in het ziekenhuis zaten te wachten op nieuws van Helena. Lieven begreep het en zei dat ze het werk wel zouden verdelen. Hij vroeg nog even of vanavond doorging. Simon vertelde dat het bij zijn ouders doorging en vroeg ook nog even of hij het aan de andere wilde zeggen. Hij gaf de namen door en Lieven zei dat hij het zou doen. Simon nog afscheid van Lieven en haakte dan in. Zo zaten ze nog een tijdje in de wachtkamer toen plots de dokter binnenkwam en vroeg of zei de familie van Helena was. Alle vier stonden ze recht en gaven de dokter een hand. De dokter vertelde dat hij nieuws had. Hij nam even de tijd en vertelde dan het nieuws

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:16

Deel 54
De dokter nam een diep adem en nam er zijn tijd voor. Hij had goed en slecht nieuws voor de familie van zijn patiënte. Hij begon eerst met het goede nieuws. Hij vertelde dat Helena ontwaakt was uit de coma. Hij zag de glimlach op ieder zijn gezicht en hij vond het dan ook jammer dat hij ook nog eens minder goed nieuws moest brengen. Hij vertelde hen ook dat Helena toen ze ontwaakte haar niet meer kon bewegen en dat ze niets meer voelde. De dokter vertelde dat ze nog met tests bezig waren maar dat het toch zo goed als vast stond dat Helena verlamd zou zijn. Alleen wisten ze nog niet welke delen. En of het voor altijd was of voor een tijdje. Simon werd met de minuut banger. Hij zou niet weten wat hij moest doen als Helena voor altijd verlamd zou zijn. Het was zijn schuld dat ze hier lag ook al probeerde andere hem op andere gedachten te brengen. Margot vroeg aan de dokter of Helena haar broer al op de hoogte was gebracht. De dokter zei dat ze hem al een paar keer gebeld hadden maar dat hij niet antwoordde. Toen Simon dit hoorde wist hij waarom Alexander nu niet naar het ziekenhuis zou komen. Hij wist immers dat Simon er ook zou zijn , en Simon was wel de laatste wie Alexander onder ogen durfde komen. Simon walgde van Alexander toen hij het terug herinnerde dat het Alexander was die hem in het ziekenhuis geslagen had. Sara voelde aan Simon zijn doen dat er iets mis was. Ze draaide zich om naar Simon en vroeg wat er scheelde. Simon antwoordde niet en dat baarde Sara zorgen. Sara zag ook dat Simon bleek uitsloeg en maakte zich nu echt wel zorgen. Ze probeerde nog eens maar nog steeds antwoordde Simon niet. Simon was zo in verdachte verzonken dat hij Sara niet hoorde. Hij dacht alleen maar aan Helena en dat hij met haar moest praten. Zonder nog een woord te zeggen liep Simon de wachtkamer uit en ging achter de dokter aan die ook net de wachtkamer had verlaten. Hij hield de dokter tegen en vroeg waar Helena lag. De dokter vertelde dat er momenteel niemand bij Helena mocht. De dokter vertelde er niet bij dat het eigenlijk was dat Helena niemand wilde zien, zelfs haar eigen broer niet. Simon liet zich niet doen en bleef aandringen bij de dokter. Na een tijdje ging de dokter dan toch akkoord. Hij moest wel toegeven want de jonge man tegenover hem was blijkbaar echt niet van plan om op te geven voor hij zijn patiënte had gezien en gesproken. De dokter nam Simon mee naar de kamer waar Helena lag en sloot de deur toen Simon binnen was. Ondertussen in de wachtkamer was Sara in elkaar gezakt. Ze huilde en had haar armen voor haar gezicht geslagen. Léon en Margot waren naar haar toe gekomen en knielden voor Sara neer. Léon vroeg wat er scheelde en Sara vertelde wat er op dit moment in haar hoofd spookte. Ondertussen was Simon bij het bed van Helena aangekomen en legde zijn hand in de hare. Helena lag naar buiten te staren. Ja alleen haar hoofd kon ze bewegen. Toen ze voelde dat iemand in haar hand kneep, keek ze op en zag ze dat Simon aan haar bed stond. Hij was wel de laatste die ze hier verwachte na wat er allemaal tussen hen gebeurd was. Ondertussen probeerde Léon en Margot Sara wat te kalmeren. Haar opwinden was niet goed in haar toestand. Na een tijdje lukte het en stelde Léon voor om iets te gaan drinken in het cafetaria van het ziekenhuis. Sara was eerst niet overtuigd, wat als Simon terug zou komen en hun hier dan niet vond? Léon stelde Sara gerust door te zeggen dat hij aan de balievrouw zou vragen of zei Simon kon vertellen dat als hij terug was hem naar het cafetaria te sturen zolang zij met drie niet terug waren. Sara vond het een goed idee en wandelde met Léon en Margot naar het cafetaria. Maar eerst liep Léon naar de balievrouw. Toen Léon na een paar minuten terug kwam zei hij tegen Sara dat het geregeld was en dat ze Simon zou sturen. Nu was Sara toch een beetje gerust gesteld en liep ze samen met Léon en Margot naar de cafetaria. Ondertussen op de kamer van Helena had Simon zich in de zetel die naast het bed stond neergezet. Hij had nog steeds Helena haar hand vast, en wreef er zachtjes over. Helena was verbaasd dat Simon bij haar aan het bed stond. Ze had hem en Sara veel pijn gedaan en wist dat ze er nu op de een of andere manier voor boete. Het bleef stil op de kamer tot Helena plots begon te huilen. Simon was verbaasd en pakte nu de hand van Helena steviger vast en vroeg wat er scheelde. Helena begon te vertellen dat ze spijt had dat ze Simon en Sara zoveel pijn hadden gedaan en dat ze wist dat ze er op de een of ander manier nu moest voor boete. Simon begon nu ook te huilen en zei tegen Helena dat het zijn schuld was dat zij hier nu lag en dat ze misschien voor altijd verlamd zou kunnen zijn. Helena zei dat het echt zijn schuld niet was. Simon vond van wel, hij had haar oneerlijk behandeld en altijd belogen en bedrogen. Daar had hij nu spijt van, dat wist hij wel zeker. Helena vertelde dat ze het echt erg vond dat Simon haar zo had belogen en bedrogen maar het was echt zijn schuld niet dat zij hier lag. Ze vertelde wat er was gebeurd de dag van het ongeluk en ze was blij dat Simon zo aandachtig luisterde. Ondertussen in het cafetaria ging het over de zwangerschap van Sara en over vanavond. Sara vertelde dat ze vanavond aan al hun vrienden wilden vertellen dat Simon en zij een koppel waren en dat ze samen hun eerste kindje verwachten. Léon vond het een tof idee. Hij was vooral nieuwsgierig naar de gezichten van de andere en was toch ook een beetje benieuwd wie ze hadden uitgenodigd. Sara lachte en ze ging met haar hand liefdevol over haar buikje dat je nu toch al wel begon te zien. Léon vond het zo schattig hoe Sara liefdevol over haar buik wrijfde. Hij vond dat zijn zoon zich echt wel gelukkig mocht prijzen met zo’n vrouw als Sara. Op het zelfde moment dacht Simon daar niet aan, hij was nu volop geconcentreerd op Helena. Hij had het hele verhaal gehoord en hij vertelde nu aan Helena dat hij ook in een coma had gelegen. Alleen vertelde hij niet aan Helena dat het haar broer was die er voor gezorgd had dat hij in het ziekenhuis was beland. Hij wilde haar nog even tijd gunnen met haar broer maar hij was vastbesloten om klacht te gaan neerleggen tegen Alexander en zijn copaan. Helena vroeg hoe het nu was met Sara en de baby. Simon antwoordde dat dat nu niet van belang was, zij was op dit ogenblik belangrijker dan Sara. Helena lachte naar Simon, misschien was hij toch nog steeds verliefd op haar en zou hij misschien Sara laten vallen. Natuurlijk wist Helena wel dat Simon dat nooit zou doen maar ze mocht altijd wel dromen hé. Ondertussen waren Sara, Léon en Margot al terug aangekomen aan de wachtkamer en waren verbaasd dat Simon nog steeds niet terug was. Met zijn drieën liepen ze naar de balievrouw en vroeg aan haar of zei misschien wist waar Simon was. Het was inmiddels tijd om te vertrekken naar de ouderlijke villa van Simon zijn ouders. Ze hadden vanavond afgesproken met hun vrienden en Sara keek er naar uit om het tegen iedereen te vertellen van Simon en haar. Ondertussen op de kamer van Helena kwamen Simon en Helena dichter naar elkaar toe. Sara was een beetje bezorgd toen ze gehoord had dat Simon al een hele tijd bij Helena zat. Simon kwam nog een stapje dichter bij Helena en kuste haar op de mond. Net toen hun lippen elkaar raakte ging de deur open en zag hij zijn ouders en Sara binnenkomen.

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:16

Deel 55
Sara kon haar ogen niet geloven. Was dit haar Simon die Helena kuste? Of had ze niet goed gezien? Ze kon het echt niet geloven. Ze keek naar Léon en Margot en ook deze waren verbaasd. Ze wist niet wat er gebeurde, had Simon nu net echt Helena gekust of was het een boze droom waarin ze elk moment kon wakker worden? Ze stond nog steeds aan de grond genageld en wist niet wat ze moest doen. Ze wist het echt niet meer, ze kon het niet geloven, ze wilde het niet geloven. Ze moest naar buiten, ze moest hier weg. Weg van Simon, weg van zijn ouders maar vooral ze moest weg van Helena. Ze draaide zich om en nog zonder een woord of blik te geven liep ze de kamer van Helena uit. Dit had ze nooit verwacht van Simon, zeker nu ze zwanger was van hem. Daar had je nog iets, vanavond zouden ze een feest geven en zouden ze het tegen hun vrienden zeggen van hun relatie en hun eerste spruit die op komst was. Toen Sara uit de kamer van Helena was bleef ze stil staan. Ze gaf Simon de keus. Ze zou een paar minuten blijven wachten, en als hij niet achter haar aangekomen was dan zou ze … ach wat zou ze dan doen? Ze wist het echt niet meer. De vader van haar kind had haar bedrogen met een andere vrouw. Ze zakte door haar knieën en begon stilletjes te huilen zodat niemand het zou horen. Toen Sara de kamer uit was stonden Léon en Margot nog steeds verbaasd naar Simon te kijken. Vooral Léon had het er moeilijk mee met wat zijn zoon Sara had aangedaan. Helena was blij dat Léon en Margot er waren en nu zeker dat er iets terug was tussen haar en Simon. Ze had dan toch gewonnen van Sara. Zij had Simon aan de haak geslagen. Ze begroete Léon en Margot hartelijk. Léon negeerde Helena en draaide zich naar zijn zoon. Ondertussen waren er tien minuten verstreken en Sara zat nog steeds op de grond in het ziekenhuis. Ze zag rond haar en zag dat er nergens Simon te bespeuren was. Ze stond met pijn in het hart recht en liep naar de uitgang van het ziekenhuis. Ondertussen op de kamer van Helena was Léon tegen zijn zoon aan het roepen. Hij verweet zijn zoon dat hij zot geworden was. En hij vroeg zich af waarom hij dit Sara aandeed? Simon kon op geen enkele vraag een antwoord geven. Toen hij het nieuws hoorde van Helena wist hij met zekerheid dat hij nog iets voor haar voelde. Alleen wist hij niet wat, maar nu wist hij het , het was liefde wat hij voelde. Toen Léon dit te horen kreeg na een kwartier stilte werd hij echt gek. Zijn zoon had zijn vriendin die zijn kind droeg bedrogen met een vrouw die hij nooit graag gezien had als zijn lief. Toen de verpleegster een paar minuten op de ruzie tussen vader en zoon afkwam en vroeg of het wat stiller kon zijn liep Léon kwaad buiten en riep Simon nog achterna dat hij hem niet meer wou zien zolang hij Sara dit aandeed. Simon is verbijsterd door wat zijn vader zegt maar laat het niet aan zijn hart komen. Hij ziet Helena graag en wilt er dan ook alles aan doen om haar gelukkig te maken, ook al moet hij zijn kind hier voor opgeven. Ondertussen stond Sara buiten en had al naar Arne gebeld om te vragen of hij haar wilde komen halen aan het ziekenhuis. Arne begreep het niet en vroeg aan Sara waar Simon was. Sara begon te snikken en kon geen woord meer uitbrengen. Voor Arne was dit het teken dat er iets mis was tussen Simon en Sara en beloofde Sara dat hij haar onmiddellijk kwam oppikken. Sara bedankte Arne. Arne vond het doodnormaal dat hij zijn beste vriendin hielp. Hij nam afscheid van haar en zei dat hij er binnen een half uurtje zou zijn. Sara vond het goed en zei nog snel dat ze buiten zou wachten. Ondertussen was ook Léon buitengekomen en zag Sara staan. Hij liep op haar af en terwijl hij zijn hand op haar schouder legde zei hij haar naam. Sara draaide zich om naar Léon en zag dat hij rode ogen had. Ze was direct bezorgd en vroeg wat er scheelde. Léon lachte om Sara haar bezorgdheid en maar vertelde toch over de ruzie tussen hem en zijne zoon. Sara was verbaasd dat Léon echt zo hard kon zijn tegen Simon, dit had ze nooit van Léon verwacht. Léon ziet Sara haar gezicht en stelt haar dan ook gerust dat hij er altijd voor haar en de baby zou zijn , zelfs Margot zou Sara niet laten vallen. Sara vond het lief van Léon en gaf hem ook een kus op de wang. Léon pakte Sara een goed vast. Op het moment dat Sara geknuffeld werd door Léon kon ze haar tranen niet meer tegen houden. De tranen liepen gewoon over haar wangen zonder dat ze het echt goed besefte. Léon had het gemerkt en pakte Sara nu eens beter vast en zei tegen haar dat ze haar maar een goed mocht laten gaan ,dat het geen kwaad kon om eens goed te huilen. Sara liet nu echt haar tranen de vrije loop. Ze had zich nu echt al moeten inhouden , maar nu bij Léon wist ze dat hij het niet erg vond. Ze wist dat hij op haar gesetteld was en dat deed Sara deugd om te weten dat ze altijd bij Léon terecht kon. Toen Sara aan het huilen was in de armen van Léon voelde ze nog een arm op haar schouder. Ze keek op en zag dat het Margot was die naast haar stond. Na tien minuten was Arne er en nam Sara afscheid van Léon en Margot. Toen Sara afscheid nam van Margot pakte Léon Arne even apart. Hij vroeg aan Arne om goed voor Sara en zijn kleinkind te zorgen e, hem regelmatig op de hoogte te houden. Arne begreep er niks van en vroeg aan Léon wat er eigenlijk aan de hand was. Léon begon heel het verhaal te vertellen vanaf dat ze hier in het ziekenhuis aangekomen waren. Arne luisterde aandachtig naar wat Léon te vertellen had. Maar hoe meer Léon vertelde hoe bozer Arne werd. Simon had zijn beste vriendin pijn gedaan , en dat kon Arne niet verdragen. En dan verwachte ze nog dat Arne hen op de hoogte ging houden hoe het met Sara ging. Léon zag het aan Arne ’s gezicht dat hij boos was en vertelde er dan ook bij dat ook hij en Margot boos waren op hun zoon. Sara en Margot kwamen bij Léon en Arne staan en Sara vroeg aan Arne of hij haar naar huis wilde brengen. Arne knikte van ja en schudde Léon en Margot nog de hand voor hij terug naar de auto wandelde. Sara gaf Léon en Margot nog een knuffel en verzekerde dat ze af en toe eens iets van haar en de baby liet weten. Ze vroeg wel om het niet door te vertellen dan aan Simon. Léon verzekerde Sara dat hij dat niet zou doen en hoopte dat Sara vaak op bezoek zou komen. Sara knikte van ja en liep dan achter Arne aan naar de auto die haar naar haar ouderlijk huis zou brengen. Morgen zou ze samen met Arne wel haar spullen bij Simon gaan halen. Vandaag wilde ze nog enkel iets eten , in bad gaan en dan onder de wol kruipen zodat ze deze dag kon vergeten.

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:18

Deel 56
Er verstreken enkele maanden. In die paar weken had Sara ontslag genomen bij Presence en was ze samen met Arne bezig Ecomoda groot te maken. Ze had ook alle contact met Simon verbroken. Als Presence stoffen nodig had dan liet ze Arne naar de onderhandelingen gaan. Ook over de zwangerschap vertelde ze niks meer tegen Simon , enkel nog tegen Léon en Margot. Sara was ondertussen bijna negen maand zwanger en kon dus elk moment bevallen. Simon had al een paar keer geprobeerd Sara te bereiken maar ze antwoordde niet op zijn sms’jes, telefoontjes en e-mails. Ze wilde echt niks meer met Simon te maken, hij had haar bedrogen en daar kon ze niet mee leven. Sara had nog vaak contact met Léon en Margot, ze probeerde minstens één keer in de week langst te gaan bij hen. Dan kon ze vertellen over de vorderingen van haar spruit. Dan luisterde Margot maar vooral Léon heel aandachtig. Léon vond het zo tof dat hij zijn kleinkind nog kon meemaken. De band met Sara was sinds een paar maand echt beter en Léon en Margot vroegen dan ook aan Sara of ze de laatste week van haar zwangerschap bij hen wilde komen logeren. Sara twijfelde even, wat als Simon hier plots binnenstond? Léon stelde haar gerust , hij had zijn zoon al in weken niet meer gezien. Dat stelde Sara gerust en ging dan ook maar graag op het voorstel in. Haar vake was sinds enkele weken bij Lut ingetrokken in de stad. Hij kwam vaak genoeg naar het ouderlijke huis maar Sara zat vaak s’ avonds alleen. Léon was blij dat Sara akkoord ging met het voorstel van hem en Margot. Léon vond het niet zo goed dat Sara alleen zou blijven in de laatste week van haar zwangerschap en nu zeker ook niet nu hij te weten is gekomen dat Simon en Helen zouden gaan trouwen volgende week. Margot wist het al een tijdje maar ze wist niet hoe ze het tegen Léon moest zeggen, heeft ze een tijdje gezwegen. Maar nu had ze het tegen Léon verteld dat zijn zoon ging trouwen met Helena. Léon was totaal niet blij toen hij het hoorde en had met Margot afgesproken dat ze het nog even niet tegen Sara zouden zeggen. Het zou Sara zeker geen goed doen als ze het wist. Wat Léon en Margot vergeten waren dat Hans en Lut ook op Presence werkten. Sara zat s’ avonds bij Léon in de living en praatte met Léon over de nakende bevalling. Léon vroeg aan Sara of ze wist welk geslacht het was. Sara lachte en vertelde dat ze het geslacht al wist maar dat ze het nog niet wilde vertellen. Na nog uren te hebben gebabbeld over de bevalling en de trouw van Simon besloot Sara dat het tijd was om te gaan slapen. Die nacht kreeg Sara haar weeën. Léon en Margot gaan samen met Sara naar het ziekenhuis waar ze bevalt van haar eerste kindje. Drie dagen nadat Sara ontslagen is uit het ziekenhuis houdt de trouw plaats van Simon met Helena plaats. Sara was ook uitgenodigd ook al wist ze eigenlijk niet waarom maar gaat er toch naar toe met haar eerste kindje. Toen het de beurt was aan het ja woord geven aan elkaar , wilde Sara voor heel de kerk nee roepen. Ze zag Simon nog steeds doodgraag. Net toen ze heel hard nee wilde roepen hoorde ze haar naam in de verte. Ze hoorde maar enkel Sara… Sara …. Sara… Sara. Sara vind het raar dat ze maar steeds haar naam hoort. Telkens komt het dichter en dichter. Sara… SARA.. SARA… Sara……!!

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:18

Deel 57
Simon riep nu al voor de zoveelste keer Sara haar naam. Sara was een paar uur geleden in slaap gevallen op de schoot van Simon. Het wachten op nieuws had bij Sara haar tol geëist. Toen Sara al een tijdje lagen te slapen hadden Léon en Margot beslist om even iets te gaan drinken in de cafetaria. Ze zouden terug komen met koffie voor Simon en Sara. Sara sliep al een tijdje maar was vooral heel onrustig aan het dromen. Simon had al een paar keer geprobeerd om Sara wakker te krijgen maar het was zonder resultaat gelukt. Simon werd nu wel met de minuut ongeruster, hij maakt zich echt zorgen om Sara. De gynaecoloog had gezegd dat stress en nachtmerries niet goed waren voor zwangere vrouwen en dan vooral niet goed voor de baby. Hij maakte zich dan echt grote zorgen om zijn vriendin en zijn kind. Hij wilde niet dat er iets met Sara of de baby zou gebeuren. Hij zou het zich echt nooit vergeven moest er iets met hun kindje gebeuren. Hij zag nu al echt al uit naar de bevalling en de geboorte van hun spruit. Hij hield nu echt al van hun liefdeskindje, ook al moest het nog zes maanden duren vooraleer hij en Sara hun spruit in hun armen kon sluiten. Ja voor hem was dit hun liefdeskindje was, hij hield toen al van Sara. Hij had het haar nog wel niet verteld, maar hij hield toen al van Sara toen ze kwam vertellen dat ze de eerste keer zwanger was. Hun eerste kindje daar dacht Simon nog heel heel vaak aan. het deed hem nog steeds heel veel pijn dat ze hun eerste kindje verloren waren. dit kon hij Helena nooit vergeven dat zij de aanzet was van de miskraan van Sara. Toen ze die avond weer hadden gevreeën en hij de volgende dag zei dat hij er spijt van had, had hij nooit verwacht dat Sara weer zwanger zou worden. Nu hij er over nadacht, hij had totaal geen spijt van het feit dat ze die nacht hadden gevreeën. Zonder die vrijpartij was Sara niet terug zwanger en waren zij niet samen. Hij zou het niet meer overleven om zonder Sara te moeten leven. Hij zag haar dood en doodgraag en zou niet weten hoe hij het ooit zou overleven moest er iets met Sara gebeuren. Hij had dit nooit gedacht dat hij ooit zoveel liefde voor een persoon kon voelen. Ondertussen was het niet een persoon meer maar waren het er twee. Hij werd uit zijn gedachten gerukt door Sara heel hard nee riep. Simon schrok ervan maar was snel terug bij zijn positieven. Hij zag dat Sara tranen in de ogen had. Hij was meteen overbezorgd. Sara bleef maar woelen en roepen en wenen. Simon pakte haar gezicht in zijn handen en legde haar hoofd tegen zijn borst en wiegde haar zachtjes heen en weer. Sara bleef maar huilen, Simon wist echt niet wat te doen. hij bleef haar maar zachtjes heen en weer wiegen en suste haar lieve woordjes toe. Hij bleef vertellen hoe graag hij haar zag en hoe erg hij uitkeek naar hun kindje. Na een tijdje werd Sara rustiger en hield ze op met huilen. Simon merkte het en draaide haar gezichtje naar hem toe en kuste haar vol op de mond. Sara liet zich niet doen en kuste Simon vol terug op de mond. Daarna legde ze terug haar hoofd tegen zijn borst. Simon vroeg na een kleine stilte wat er was. Sara ademde een rustig in en begon dan alles te vertellen. Over dat de dokter nieuws had gebracht over Helena, dat Simon achter de dokter was gelopen, dat hij terug verliefd zou zijn op Helena, dat zij het hadden uitgemaakt en dat ze geen enkel contact meer hadden en dan was er nog de trouw van Helena en Simon. ze vertelde ook dat ze echt heel bang was dat ze voor goed Simon zou kwijt zijn. Simon had aandacht geluisterd naar wat Sara allemaal had verteld. Hij vond het zo erg voor zijn meisje dat ze zo’n nare droom had gehad. Hij nam haar gezicht in zijn handen en drukte lief en sensueel zijn lippen op haar lippen. Zachtjes liet hij zijn tong tussen de lippen van Sara en drong bij haar binnen. De kus was zo sensueel dat ze beide zich lieten meedoen door hun gevoelens voor elkaar. Daarna pakte hij Sara lief vast en vertelde haar dat ze nooit bang moest zijn dat hij haar ooit zou laten vallen, en al helemaal niet voor Helena. Daar zag hij Sara en hun spruit te graag voor. Hij vertelde ook dat hij graag met Sara zou willen trouwen, maar wilde eerst nog genieten van hun tweetjes en binnen een half jaar ook van hun kindje. Sara was nu wel gerust gesteld ,zeker toen ze hoorde dat Simon ook heel graag met haar wilde trouwen. Ze sloeg haar armen om Simon heen en kuste hem op de mond en bedankte hem voor al deze lieve woordjes. Simon lachte en zei dat hij daar niet bedankt voor moest worden , toch niet zo, daar had hij wel een andere manier voor knipoogde hij verleidelijk. Sara lachte en fluisterde sensueel in zijn oor dat hij dat zeker dubbel en dik verdiende. Simon liet een kreun van genot en pakte Sara nu nog zelfs steviger vast. Sara lachte en dacht diep in haar zelfs, dit gaat nog wat worden na de hele leuke avond vanavond.!!

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:18

Deel 58
Léon en Margot liepen de wachtkamer binnen en daar zagen ze Sara en Simon elkaar kussen. Léon was blij dat zijn zoon veranderd was, van machoman naar bezorgde en verantwoordelijke man met zijn liefde aan zijn zijde. Léon wist al van in het begin dat Sara een pareltje was , alleen door haar uiterlijk zag niemand anders het, behalve zijn zoon. Ook al wist Léon dat toen niet, hij was overtuigd van de liefde die Sara en Simon voor elkaar voelden. Hij was echt super trots op zijn schoondochter, hij had haar al een tijdje geleden met open armen ontvangen en dat zou hij ook doen bij zijn kleinkinderen. Kleinkinderen, Léon kon het nog steeds niet geloven dat hij binnen zes maanden grootvader werd. Hij had nooit gedacht dat Sara hem zijn kleinkinderen zou geven. Hij had altijd gedacht dat Simon en Helena zouden trouwen en kindjes krijgen. Eigenlijk was hij blij dat het Sara en niet Helena was die hem kleinkinderen zou schenken. Hij zag Helena wel graag , maar hij had al lang ondervonden dat zij en Simon niet bij elkaar pasten. De liefde die Simon voor Sara voelde , had Léon nooit gezien bij Simon en Helena. Simon was echt veranderd, daar was Léon echt van overtuigd. Sara en Simon zaten al een tijd in hun kus verzonken dat ze niet doorhadden dat Léon en Margot al een tijdje naar hun stonden te kijken. Toen Simon een kuch hoorde keek hij op en zag hij zijn ouders staan. Hij fluisterde zachtjes in Sara zijn oor dat ze bezoek hadden en toen pas keek Sara ook op en zag ze Margot en Léon staan. Sara begon te blozen omdat ze het niet gewend was dat mensen haar in het openbaar zag kussen. Léon zag dat Sara aan het blozen was en liep op haar af. Hij zette zich naast Simon en pakte de handen van Sara vast. Hij vertelde haar dat het totaal niet nodig was dat ze zo bloosde. Ze wist zelf echt niet hoe een pareltje ze wel niet was en dat Simon zich gelukkig mocht prijzen dat Sara voor hem gevallen was. Ook vertelde hij dat hij altijd in Sara had geloofd en dat hij heel blij was dat zij en niet Helena hem zijn kleinkinderen zou schenken. Hij vertelde er wel bij dat hij Helena graag zag maar als dochter en niet als de vrouw van Simon. Daar zag hij echt Sara voor. Nu begon Sara nog harder te blozen en het was nog niet gedaan want Margot kwam er ook bij staan en zei ook dat Sara een echt pareltje was en dat ze zeker welkom was in de familie. Ook Simon vertelde Sara dat ze het beste was wat hem in jaren is overkomen. Hij kon nu al niet meer zonder haar en ook al niet meer zonder hun spruit. Sara was zo blij met iedereen hun woorden en ze bedankte hen ook uitgebreid. Léon vertelde haar dat het totaal niet nodig was dat zij hen bedankte. Zij moesten haar bedanken. Na een tijdje kwam de dokter binnen en vertelden dat Helena wakker was geworden. Iedereen was blij met het goede nieuws. Maar de dokter zei wel dat Helena het nog rustig aan mocht doen en dat ze niet zoveel bezoek mocht tegelijkertijd. Léon stelde dan voor dat hij en Margot vandaag bij Helena zouden blijven dan konden Sara en Simon morgen even langst komen. Sara en Simon vonden het een goed voorstel. Zo hadden zij nog even tijd voor elkaar voor dat ze vanavond bij de ouders van Simon werden verwacht. Ze namen hartelijk afscheid van elkaar en Simon en Sara vertrokken naar huis terwijl Margot en Léon naar de kamer van Helena werden geleid.

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:20

Deel 59
Léon en Margot werden naar de kamer geleid waar Helena voor haar uit lag te staren. Toen Léon en Margot binnenkwamen keek Helena even op en keek toen terug naar buiten. Margot had zo’n medelijden met Helena. Ze lag hier al een tijdje en ze was via de verpleegsters te weten gekomen dat Alexander haar nog niet had bezoekt buiten die ene keer dat hij stomdronken in het ziekenhuis stond en eiste dat hij bij zijn zus mocht. Ze wandelde tot bij Helena en begroete haar hartelijk en zette zich toen dicht bij het bed van Helena. Ze praten nog een tijdje door, over van alles en nog wat. Helena vroeg ook hoe het op Presence was en hoe het tussen Simon en Sara en hoe het nu ging met de zwangerschap van Sara. Léon en Margot vertelde Helena alles maar lette wel op voor haar gezondheid. Ondertussen waren Simon en Sara naar huis aan het rijden. Ze hadden nog een viertal uurtjes de tijd vooraleer ze werden verwacht bij Léon en Margot. Daar zouden ze zeker uitgebreid van profiteren, van hun uurtjes samen. Het was de laatste tijd heel zwaar geweest met Helena en nu ze uit coma was , konden ze even naar adem happen. Simon zat achter het stuur en Sara lag met haar hoofd op de schouder van Simon. ze ging speels met haar hand over de benen van Simon. daarna ging ze speels met haar hand tussen de dijen van Simon. Sinds Sara zwanger was gierde al haar hormonen door heel haar lijf. Ze had steeds meer zin in seks en daar genoot Simon te volle van. Sara ging nu met haar fijne handjes in Simon ’s zijn hemd en aaide speels over zijn borstkast en zijn tepels die al wat harder werden. Ze wist nu al dat Simon niet lang meer zou tegenpruttelen en hem overgeven aan haar zin. Ook wist ze al dat het er straks na het eten bij hen thuis er wild aan zou toegaan. Sara had zich al lang moeten inhouden en nu wilde ze hem helemaal. Ze knoopte nu Simon zijn hemd los en telkens er een knoopje los was kuste ze het vrij gekomen plekje op zijn borstkast tot ze bij de broeksopening van Simon zijn broek was. Ze zag nu al door zijn broek dat hij al heel opgewonden was. Ze lachte eventjes en zette toen haar weg terug naar boven tot ze bij zijn lippen belande en hem een heel sensuele tongkus gaf. Ze schrok eventjes toen Simon ergens insloeg en na een paar meter de auto tot stilstand bracht. Ze giechelde even en ging toen verder met wat ze bezig was. Namelijk Simon liefkozen. Sara drukte tegen de knop die de zetel bediende en zo werd de zetel waar Simon op zat naar achter geduwd. Simon kreunde nu al van het genot dat Sara hem gaf en ze was nog niet eens zo ver. Sara drukte Simon in de zetel en begon hem te kussen. Simon lachte en Sara zette zich over zijn benen. Sara begroef haar gezicht in Simon ’s nek en fluisterde hees in Simon zijn oor: vrij me mij, ik wil je hier en nu. Dit lied Simon zich geen twee keer zeggen en drukte Sara harder tegen zijn lichaam aan. Sara voelde nu echt Simon zijn verlangen onder haar. ze ging speels met haar handen over zijn borstkast naar beneden tot dat ze bij de broekopening was. Ondertussen was Simon Sara ook aan het liefkozen en ging met zijn handen naar de sluiting van Sara haar kleedje. Hij deed de sluiting open en deed het kleedje voor een deel uit zodat hij bij de borsten van Sara kon. Sara kreunde toen Simon haar borsten zacht streelden. Simon lachte en deed snel haar bh uit. Hij gaf Sara nog een sensuele kus en ging toen verder waar hij zat. Ook Sara liet zich niet doen en deed de rits en de knop van Simon zijn broek open. Simon hief even zijn billen op zodat Sara zijn broek en ook ineens zijn boxer uitdeed. Sara nam zijn mannelijkheid in haar handen en ging zachtjes op en neer met haar handen. Sara voelde nu al dat Simon het niet meer lang zou trekken en daarom deed ze het heel zachtjes. Simon begroef zijn gezicht in Sara haar nek en gin met zijn handen onder het kleedje en streelde nu ook Sara ’s intiemste plekje. Sara liet een kreun van genot ontsnappen. Simon voelde even en wist dat Sara genoeg vochtig was. Hij deed haar slipje uit, tilde haar op en liet haar op hem neerkomen. Sara sloeg haar armen om Simon zijn nek en kuste hem passioneel en sensueel. Simon stootte eerst uitermatend zacht maar toen Sara hees Simon nu riep liet hij zich ook gaan. Na nog geen vijf seconden bereikte ze samen hun hoogtepunt. Simon nam Sara in zijn armen en bedankte haar voor dit. Sara lachte en zei dat ze er zelf heel hard van had genoten. Ze verloren zich in een hete kus en lieten elkaars liepen pas los toen ze beide bekomen waren van hun vrijpartij in de auto. Ze kleedden zich terug aan en reden dicht bij elkaar verder naar huis

MyTime17 · Bericht door **MyTime17** » 16-09-2010 17:20

Deel 60
De rest van de rit was rustig verlopen. Na een kwartier nog te rijden waren ze eindelijk terug thuis. Ze stapte uit en liepen omarmend naar het appartement. Aangekomen op het appartement legde ze zich samen nog even dicht bij elkaar in de zetel. Sara lag met haar hoofd op de borstkast van Simon en Simon ging zachtjes en lief over het beginnend buikje van Sara. Na nog een paar uurtjes in elkaars armen te hebben gelegen was het tijd om zich klaar te maken voor naar Léon en Margot te gaan. Terwijl Simon onder de douche ging zocht Sara kleren voor haar uit. Toen Simon uit de douche kwam ging Sara snel onder de douche en liep Simon naar de kast om kleren te nemen. Na een half uurtje waren ze beide klaar en vertrokken innig naar Léon en Margot. Ondertussen waren bij Léon en Margot al de gasten aangekomen. Lieven & Michelle, Helena & Steven ,Vake & Lut en Arne. Ze waren allemaal nieuwsgierig naar wat Sara en Simon te vertellen hadden. Léon, Margot , Lut en Hans wisten natuurlijk al wat Sara en Simon te vertellen hadden maar ze hielden alle vier hun lippen stijf op elkaar. Ze waren er alle vier van overtuigd dat de rest niet wist dat er iets was tussen Sara en Simon was. Vooral Léon was blij dat zijn zoon zo hard veranderd was sinds hij met Sara was. Ook Margot was blij voor haar zoon. Ze wist nu zeker dat Helena en hij nooit zo gelukkig samen waren geweest. Hans had het in het begin wel moeilijk met het feit dat zijn dochter koos voor iemand als Simon. Hij had haar dagboek gelezen en wist wat er tussen hen gebeurd was. Hij had er nu spijt van dat hij dat had gedaan maar hij miste zijn meisje. Nu hij er over nadacht, hij had zijn dochter nog nooit zo gelukkig gezien als de laatste 3 maand. Ook dat waren de andere wel opgevallen, Sara straalde altijd en overal. Alleen wisten ze niet hoe het kwam maar daar zouden ze vandaag wel achterkomen. Toen plots de bel ging werd iedereen uit hun gedachten verstoord. Margot stond op en zei: dat zullen ze zijn. En ja hoor, voor de deur stonden een stralend koppel. Simon, Sara verwelkomt Margot hen met een kus op de wang. Ze laat hen binnenkomen en samen lopen ze met hen drieën naar de eetkamer. Ze begroeten hun ouders en hun vrienden en zetten zich opvallend dicht bij elkaar. Ondertussen in het ziekenhuis lag Helena nog steeds naar buiten te kijken. Ze wist niet wat ze moest denken van wat er allemaal gebeurd was. Ze was van de weg gereden toen ze onderweg was naar haar werk, en dit was het resultaat er van. Haar broer had haar nog niet eens bezoekt en ook Simon was haar nog niet komen bezoeken. Toen ze aan Simon dacht, dacht ze ook aan Sara en toen ging er een steek van jaloezie door haar lijf. Ze wilde Simon niet zo maar opgeven maar ze wist dat ze geen andere keus had. Ze had gehoord van Léon en Margot dat Simon zielsgelukkig was met Sara en met haar zwangerschap en dat hij niemand anders meer wou. Ook hadden ze verteld dat hij echt wel veranderd was. Hij was verantwoordelijker , dronk bijna niet meer, kwam ook meer op bezoek bij hen, ook al wisten ze dat het vooral Sara was die graag bij zijn ouders was. Hij was echt op alle vlakken veranderd. Hij keek zelfs niet meer om naar een andere vrouw wist Margot te vertellen. Helena hield nog steeds van Simon maar ze wilde zijn geluk met Sara en zijn eerste kind niet in de weg staan. Ze zou zich neerleggen bij de beslissing van Simon, ook al zou het voor haar nog zwaar worden zo Simon en Sara samen zien. Bij Sara en Simon ging het er gezellig aan toe. Maar nog steeds wisten de gasten niet , buiten de ouders, waarom ze naar hier werden geroepen. Tot Simon recht stond en het woord nam: beste vrienden , en ouders, Sara en ik hebben jullie bij elkaar geroepen omdat we jullie iets wilden meedelen. Ah zei Arne, we gaan het eindelijk horen ze. Arne lachte Sara, mogen we eerst ons nieuws vertellen. Arne knikte van ja en bleef stil en aandachtig luisteren naar Simon en Sara. Nu stond ook recht en sloeg haar armen om Simon zijn middel. Ze keek Simon liefdevol aan en zonder van zijn ogen te wijken vertelde ze dat ze samen hun eerste kindje verwachten, en dat ze ook een koppel waren. Ze gaven zich over aan een liefdevolle zoen en keken pas na enkele minuten naar hun vrienden en wachten geduldig tot een van hen iets zou zeggen.