Donderdag 2 december 2010
SARA
Liefste dagboek
Ik had niet zo best geslapen, gewoon van de zenuwen. Zou Simon de verrassing leuk vinden? Zou ik alles op tijd klaar krijgen zonder dat hij argwaan kreeg? En wat met de kinderen? Ik was al vroeg op, hielp samen met Petra Amber en Kasper aankleden, knuffelde hen extra veel. Dan was het de beurt aan David; ik bracht hem wat later zelf naar school en vertelde hem onderweg dat mama en papa een paar dagen weggingen. Luna ging mee, die kon nog niet zonder mama omdat ze melk van mama kreeg. Hij bleef thuis met Amber en Kasper. ’s Morgens zou Petra hem naar school brengen. Gert en Lotte kwamen bij ons thuis, die zouden heel goed voor hen zorgen. En opa en oma en grootvake en grootmake kwamen af en toe ook langs of zouden hem van school halen. Ik vroeg hem of hij heel flink zou zijn, als grote broer? Hij knikte hevig ja, hij zou ons wel missen maar het zou zeker goed gaan. Zondagavond kwamen we weer thuis, net op tijd om samen met hen de schoentjes voor sinterklaas klaar te zetten. Aan school knuffelde ik mijn grote jongen nog eens extra, ik kreeg een hele resem zoentjes en we bleven zwaaien tot hij in de klas verdwenen was. Ook al was het maar voor een paar dagen, toch vond ik het moeilijk om mijn kindjes achter te laten. Ik had hen ook niet eerder kunnen voorbereiden, ze zouden zeker hun mond voorbijgepraat hebben. Ik ging gauw weer naar huis. Petra had Luna al in badje gestopt. Fris gewassen lag ze op me te wachten. Gisteren had ik al zoveel mogelijk spullen voor Luna ingepakt en ze opzij gezet zodat Simon het niet zou merken. Mijn eigen kleren en die van Simon moest ik nog uitzoeken en in een koffer stoppen. Wij moesten niet zoveel mee, maar voor Luna leek het alsof we gingen emigreren! Petra hielp alles aan de deur klaar te zetten. Ik keek nog eens mijn paperassen na, had ik alles bij? Ik zette me in de zetel, gaf Luna de borst. Hopelijk zou zij een paar uurtjes rustig slapen straks. Ik gaf mijn laatste instructies aan Petra en wachtte dan op mijn chauffeur. Stipt op tijd belde hij aan, daar stond Thomas, met onze eigen wagen. Het was hem gelukt Simons sleutels te ontfutselen met een of ander excuus. Hij laadde alle spullen in, de autostoeltjes gingen eruit, de maxi-cosi erin. Daar gingen we, ik kreeg steeds meer kriebels in mijn buik, stel dat Simon het niet zag zitten, dat hij niet mee wilde, wat dan?
We reden naar Présence. Ik ging eerst langs bij de kinderopvang om Amber en Kasper nog eens flink te knuffelen en hen proberen uit te leggen dat mama en papa een paar dagen weg waren. Gelukkig kenden ze Lotte en Gert goed, die zouden hen vanavond mee naar huis nemen. Een beetje triestig liet ik hen achter. Ze begrepen het maar half, zou het lukken, zouden ze me niet teveel missen? En ik hen? Maar het was voor een goed doel, hun papa er weer helemaal bovenop krijgen! Ik ging naar boven, liep nog even bij Lut en vake langs, liet Luna bij hen achter , zei vriendelijk goeiendag tegen al wie ik tegenkwam, haalde diep adem en ging dan ons kantoor binnen. Simon was druk aan het werk, hij schrok zichtbaar toen ik binnenkwam. Er was toch niets aan de hand? Ik knikte naar Cathy, zij begreep me en ging naar buiten. Ik ging naar hem toe, zette me op zijn schoot, kuste hem en zei dat ik hem kwam ontvoeren. Uiteraard begreep hij niet wat ik bedoelde, ik zei alleen dat hij zijn computer moest afsluiten, zijn jas aandoen en met me mee gaan. Onderweg zou ik hem alles uitleggen. Hij keek een beetje raar, maakte gauw zijn mailtje af, sloot zijn computer af en stond dan op, nog altijd een beetje aarzelend. ‘Niet nadenken, gewoon doen en meekomen’ lachte ik terwijl ik hem weer kuste. We gingen naar beneden en gingen met Luna naar buiten. Simons auto stond klaar met draaiende motor. Aan het stuur zat Thomas, naast hem An. Ik installeerde Luna achterin haar zitje, ging er naast zitten en trok Simon tegen me aan. ‘Zo, we kunnen vertrekken’ lachte ik. Simon begreep er steeds minder van, hij in de auto met Thomas en An? ‘Rijden maar’ zei ik tegen Thomas. Hij knikte en vertrok, duidelijk blij dat hij met de chique auto van de grote baas mocht rijden.
‘Schat, waar gaan we naartoe? Wat is hier de bedoeling van?’ vroeg Simon. Zou ik hem meteen alles vertellen of hem nog wat op zijn honger laten? Ik twijfelde even, besloot dan een tipje van de sluier te onthullen, maar nog niet alles te vertellen. Ik nestelde me dicht tegen hem aan, Luna was bijna meteen in slaap gevallen. Ik nam zijn hand in de mijne, streelde zachtjes over zijn hand en zijn arm en zei dan dat ik hem wilde verrassen. ‘Dat is dan gelukt’ antwoordde Simon ‘maar daarmee weet ik nog niets meer’. Ik vertelde dat we er samen een paar dagen tussenuit gingen, alleen hij en ik en de baby natuurlijk, die kon niet zonder mij. ‘En An en Thomas’ vulde Simon wat spottend aan. ‘Die brengen ons alleen maar en halen ons later weer af. Het moet helemaal ontspannen voor jou worden, je moet zelfs niet rijden. Je moet je onderweg alleen maar met mij bezig houden’ flirtte ik een beetje. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder, ik was nog altijd een beetje bang voor zijn reactie. ‘Waar gaan we dan naartoe?’ viste Simon, ‘naar het vliegveld?’ Ik zei van niet, ik had wel eventjes aan Belek, ons heel speciale plaatsje in Turkije gedacht, maar dat was te ver voor zo’n korte tijd. Ik wilde daar heel graag in de zomer naartoe, als Luna wat groter was, samen met onze andere kinderen. Nee we bleven veel dichter bij huis, verklapte ik. ‘Ergens naartoe waar ik je heel erg wil verwennen’ fluisterde ik in zijn oor ‘alleen jij en ik, zonder zorgen of pottenkijkers en hopelijk zonder grote stoorzender’. Dat laatste zei ik terwijl ik naar de slapende baby keek. Ik hoopte echt dat zij een beetje medelijden met ons wilde hebben, ons ’s nachts wat rust wilde gunnen. Thomas reed flink door, ik hoorde dat An hem af en toe op de maximumsnelheid wees. We waren Gent gepasseerd, reden richting Kortrijk. Het leek of Simon een vermoeden begon te krijgen. Ik hield mijn adem in, zou hij het goedvinden? Ik bleef bang dat hij het niet zou willen, dat hij vond dat ik hem teveel pushte. Maar ik was bang geweest voor niets toen ik zijn reactie zag.
SIMON
Wat was Sara in godsnaam van plan? Op stap met Luna, dat begreep hij nog, maar met Thomas en An, in zijn auto? Het was een mysterie voor hem en hij wist nog niet of hij het leuk vond of niet. Wel was Sara superlief tegen hem, ze lag zo zalig dicht tegen hem aan. Hij moest niet op het verkeer of de weg letten, alleen maar op haar. Hij voelde haar warme, zachte lichaam tegen hem aan, hij kuste zachtjes haar hoofd tegen zijn schouder. Waar bracht Thomas hen heen? Hij had eerst aan Luts huisje aan zee gedacht, maar toen ze Gent passeerden en richting Kortrijk reden, begon hij het te snappen, dacht hij. Zouden ze naar Rijsel gaan, de plek waar alles echt begonnen was? Rijsel waar hij voor het eerst begrepen had dat het geen spel meer was dat hij, op aangeven van Lieven, met Sara speelde. Daar was hij zo door haar geraakt, eerst in de karaoke, dan in hun hotelkamer. De zielige vertoning met Sara op het matje voor zijn bed, haar verdriet omdat hij niet met haar wilde vrijen (terwijl hij haar vooral wilde respecteren) en hoe het uiteindelijk afgelopen was! Hij had het daarna zo van haar te pakken gekregen dat hij Brenda niet meer zag staan, Helena nauwelijks om zich heen had kunnen verdragen, Lieven naar de maan wenste met al zijn goedbedoelde, maar zo verkeerd uitgedraaide adviezen. Bijna was alles toen nog verkeerd afgelopen, Sara’s vlucht naar Fuerteventura, haar kwaadheid en vooral haar kilte, hij kreeg er nog haast rillingen van. Hij kon beter denken aan wat er daarna allemaal gebeurd was, hoe ze hun liefde aan mekaar verklaard hadden en ze daarna haast onmiddellijk bij hem was ingetrokken. Hun verloving, de redding van Présence en zijn eerherstel bij zijn vader, hun huwelijk en al het moois dat daar uit voortgekomen was. Amber en Kasper, David die op hun weg gekomen was en nu de kleine Luna. Luna waar ze samen zo naar uitgekeken hadden, maar die nu een klein beetje spelbreker speelde. Niet dat hij het haar verweet, maar door haar geboorte en alle stress daaromheen was hij de laatste tijd een beetje de weg kwijt geraakt. Wat een schat was Sara, ze had dit allemaal georganiseerd voor hem, om hem die weg naar hen, naar haar weer terug te laten vinden. Hij draaide zijn hoofd naar haar toe, trok zich niets aan van de voorbank en kuste haar zo vurig, zo vol passie dat ze even naar adem moest happen. ‘Het wordt Rijsel, he, we gaan naar Rijsel!’ juichte hij bijna. Hij zag tranen in Sara’s ogen springen, ze kon alleen maar knikken. De volgende vijf minuten was het doodstil, ze hadden alleen maar aandacht voor elkaar en kusten alsof hun leven ervan af hing.
SARA
Wat was ik blij met Simons reactie. Het had helemaal anders kunnen uitdraaien, maar dit was precies wat ik gehoopt had. Ik voelde zo’n liefde voor hem door mijn lichaam stromen, ik kreeg het warm en koud tegelijk, kreeg tranen in mijn ogen, vlinders in mijn buik. We kusten en bleven kussen, ik raakte opgewonden, legde mijn hand op Simons broek en voelde hoe hij ook naar mij verlangde. Ergens was ik blij dat we in de auto zaten, zodat ik me niet moest afvragen of ik niet te snel ging, niet meer wilde dan waar Simon aan toe was. We moesten ons wel inhouden, maar bleven kussen en strelen. We verloren alle besef van tijd en plaats. Ik schrok dan ook toen An zachtjes zei dat ze ons niet wilde storen, maar dat we onze bestemming bereikt hadden. Thomas parkeerde net de auto voor ‘ons’ hotel. We fatsoeneerden ons een beetje, ik vooral mijn kleren, Simon had meer werk. Thomas en An laadden onze spullen uit de auto. Een piccolo kwam toegeschoten, hij hielp met alle bagage, vooral die voor Luna, kinderwagen incluis. Ik was het eerst weer toonbaar, maakte de maxicosy los en tilde Luna uit de auto. De kleine meid had de hele weg geslapen en werd nu wakker. Ik vroeg aan Thomas en An of ze eerst mee wilden lunchen, maar ze wilden ons niet verder storen en meteen doorrijden naar hun reisbestemming. Zij maakten er een romantisch weekendje Parijs van. Hun zoontje Lennert was bij oma Ellen en opa Patrick gebleven. Zondag in de late namiddag zouden ze ons weer komen oppikken.
Ik liep naar de balie en vroeg onze sleutel. Ik was er zelfs in geslaagd dezelfde kamer als die eerste keer te krijgen, wat me nog verwachtingsvoller maakte. Al onze bagage werd naar boven gebracht, Simon gaf een fooi, ik ging naar binnen met een hongerige Luna. De kamer zag er nog precies hetzelfde uit als een paar jaar geleden, ik zag alle beelden van toen voor mijn ogen flitsen. Ik was een beetje tipsy toen, van de heerlijke wijn bij het eten en van het gigantische succes in de karaoke. Daardoor was ik iets minder geremd dan anders en had me bijna aangeboden aan Simon, iets wat ik anders nooit gedurfd zou hebben. Maar zijn reactie was een ijskoude douche geweest, wat mij op de grond deed belanden, verdrietig, een hart vol pijn. Maar alles was daarna toch goed gekomen, we hadden mekaar zo beroerd, zo geraakt, ondanks alles wat er nadien was misgelopen had geen van ons de ander nog uit zijn hoofd kunnen zetten. Al tweeënhalf jaar was ik mevrouw van Wijck-de Roose en ik had er nog geen moment spijt van gehad!
SIMON
Simon zag Sara staan, in gedachten verzonken. Hij moest niet vragen waar ze aan dacht, hij herinnerde zich precies datzelfde moment. Hij ging achter haar staan, sloeg zijn armen om haar heen, kuste haar in haar nek, sabbelde aan haar oor, fluisterde hoe hij naar haar verlangde. Zij mocht kiezen, op de mat of in bed! Ze draaide zich naar hem om, met een glimlach, maar tegelijk ook met zo’n zachte, verliefde blik dat hij tintelingen kreeg tot in de toppen van zijn tenen. Toch zouden ze zich moeten bedwingen, Luna liet duidelijk en hard merken wat zij ervan dacht: haar verwaarlozen terwijl ze zo’n honger had. Sara’s moederhart won, ze haalde Luna uit de maxi-cosi, suste haar, fluisterde haar zoete woordjes toe, terwijl ze het aankleedkussen en een pamper tevoorschijn toverde. Daarna zette ze zich met de baby in de leunstoel en legde haar aan. Simon kwam op de armleuning zitten, streelde zijn dochtertje, maar vooral zijn vrouw. Hij kuste haar, nu wat voorzichtiger om Luna niet te storen, vol op de mond. Zij opende haar lippen een beetje, gaf hem ruimte om haar mond verder te verkennen. Hun lippen draaiden speels om elkaar heen, hij moest zich inhouden, hij voelde de passie oplaaien. Om zijn gedachten een andere richting uit te laten gaan en zich wat te beheersen, begon hij de koffers uit te laden. Hij belde roomservice, vroeg of ze hen een uitgebreide lunch konden brengen. Dat was geen probleem in dit hotel, als je maar betaalde, kon hier alles. Simon had geen zin om de kamer te verlaten en ze hadden een goed excuus: de baby moest slapen! Nog voor Luna klaar was met drinken, kwamen ze al aan met een roltafel vol lekkers. Simon schonk de koffie in en smeerde een broodje voor Sara. Hij liet haar al eens bijten, hij had zelf ook een reuzenhonger. Thuis was zijn eetlust sterk verminderd, maar nu smaakte het hem heel erg. Luna was eindelijk voldaan, Sara hield haar nog een beetje rechtop tegen haar schouder terwijl ze over haar ruggetje streelde. Simon stopte af en toe wat in haar mond, zelfs dat wond hem op. Dan legde Sara Luna in het midden van het grote bed. De kleine meid keek met haar kleine, heldere kijkers in het rond. Sara en Simon aten verder, ze genoten van de rust, maar toch had Simon haast, hij had andere plannen met Sara dan gezellig samen eten. Hij at haar bijna met zijn ogen op, keek haast door haar kleren heen, naar haar borsten, de welving van haar buik, dat heerlijke plekje tussen haar benen. Sara voelde zijn brandende blik op haar lichaam, ze lachte sensueel naar hem, zei dat hij met zijn ogen kon toveren, elk plekje waar hij naar keek, voelde zij warm worden! Ze bleven mekaar nog even met hun ogen opvrijen, zonder mekaar aan te raken. Simon kreeg last van plaatsgebrek in zijn broek, zeker als Sara plagerig maar zo sexy langs haar lippen likte, die lippen een klein beetje open, haar ogen nu ook op zijn lichaam gericht. Straks kreeg hij nog een orgasme van alleen maar naar haar te kijken en door haar bekeken te worden. Dit voelde zo intens, hij kon absoluut geen seconde langer wachten! Voorzichtig tilde hij Luna van het bed, legde haar in de kinderwagen, zette haar mobieltje op. Dan schoof hij de roltafel aan de kant, zwierde de sprei van het bed en smeet Sara er bijna op. Met grote haast trok hij aan haar kleren, gelukkig waren het meestal ritsen en geen knoopjes, anders had er geen enkel meer aangezeten. Sara had haar meest sexy lingerie aan, hij wist niet dat er zo’n uitdagende voedingsbeha’s bestonden! Sara liet zich ook niet onbetuigd, zijn hemd, broek en sokken waren al op de grond verdwenen. Ze hadden nu allebei niets meer aan dan hun ondergoed. Even pauzeerden ze, om mekaar te bekijken en te strelen. Dan deden ze haastig verder, tot de laatste kledingstukken over de grond verspreid lagen. Simon keek met koortsige ogen naar Sara’s lichaam, hij bekeek eerst elk deel van haar lichaam zonder haar aan te raken. Dan begon hij haar te strelen, te kussen, te likken. Wat een goddelijk lichaam had ze en dat was allemaal voor hem! Hij zag haar genieten, ze draaide en kronkelde onder zijn aanrakingen. Dan draaide ze zich boven op hem en begon hem te kussen en overal aan te raken. Hij raakte nog meer opgewonden, hij voelde bijna fysieke pijn, zo verlangde hij naar haar. Vergeten waren de sombere gedachten van de vorige dagen, vergeten de mislukkingen van de afgelopen weken. Hij hoorde Sara steeds sneller hijgen, ze duwde zich tegen hem aan, het was heel duidelijk dat ze even erg naar hem verlangde als hij naar haar. Hij trok haar nog wat meer op zich en nam haar nu helemaal. Veel hadden ze niet nodig, samen bewogen ze zich naar een stomend hoogtepunt. De extase was ongelooflijk, hij zag letterlijk sterretjes, de ontlading was enorm, hij kon een luide grom niet onderdrukken en ook Sara riep zijn naam. Dan was het voorbij, Sara liet zich languit op hem zakken en bleef zo liggen tot ze allebei uitgehijgd waren. Ze bleven nog een hele tijd samen op bed liggen, rustig nagenieten van deze fantastische ervaring. Dan boog Simon zich over Sara heen, hij kuste haar zachtjes, bedankte haar voor haar initiatief. ‘En het is nog maar donderdagmiddag, we blijven hier tot zondag, ik heb nog heel wat in petto’ lachte ze hem toe met haar engelachtige glimlach.
SARA
Wat voelde ik me gelukkig! Ik had genoten, het was fantastisch! Wat zeg ik fantastisch, dat drukt nog niet half uit hoe het was, ik heb er gewoon geen woorden voor. Ik voelde het nog nazinderen in mijn hele lichaam, wat had ik dat gemist! Nog meer gelukkig was ik omdat onze problemen verdwenen leken als sneeuw voor de zon, naast mij lag weer de oude Simon, de man die maar een vingerknip nodig had, één stukje vrouwenlichaam, om in vuur en vlam te staan. Wat was ik een ontzettend gelukkige vrouw, dat ik de vrouw mocht zijn in zijn leven!
Gelukkig was Luna in slaap gevallen, ze was een perfecte dochter, die wist wanneer ze haar ouders niet mocht storen! Ik was zelf ook zowat in slaap, ik was heerlijk aan het soezen terwijl ik aan Simon aan het denken was, aan hoe goed het weer tussen ons was. Ik lag dicht tegen hem aan, voelde de warmte van zijn lichaam, ik kon niet meer wensen. Het werd stilaan donker in de kamer, was het al zo laat? Luna werd wakker, we namen haar bij ons in bed, bewonderden haar kleine perfecte lijfje, haar mooie zijdezachte haartjes, haar piepkleine vingertjes, dat kindje dat ontstaan was uit onze liefde voor elkaar. Ik gaf haar weer te eten. Nadien stonden we op, we douchten en kleedden ons netjes aan. Ik had immers nog een verrassing voor Simon, ik had gereserveerd in hetzelfde restaurant als drie jaar geleden. Het hotel had voor een babysit gezorgd. Die kwam tegen een uur of half acht, ik gaf Luna nog wat te eten, dan kon ze er hopelijk tegen tot we terug kwamen.
Ik had er zin in, ik had me met veel zorg opgemaakt, ook Simon zag eruit om door een ringetje te halen. Het restaurant was op wandelafstand. Het was koud, maar droog, de frisse lucht deed me goed na zo’n hele middag in een hotelkamer. Een garçon begeleidde ons naar een onberispelijk gedekte tafel, hij nam onze jassen aan, schoof de stoelen aan en vroeg of we een aperitief wilden. Simon bestelde champagne, voor mij zou dat maar nippen worden, maar ik was het helemaal eens met zijn feestelijke keuze. Zo voelde het vanavond aan, als een feest, een privé feestje tussen mij en Simon. Het eten was voortreffelijk, de wijn overheerlijk, al proefde ik ook hier maar een half glaasje. Vanavond zou ik niet tipsy zijn, maar dat had ik al lang niet meer nodig. Ik was niet meer het onzekere, verlegen, zenuwachtige meisje van drie jaar geleden. Er was zoveel veranderd in mijn leven, in ons leven! Simon en ik keken bijna de hele avond niet naar ons bord, maar in mekaars ogen. Ik verdronk in die donkere, glanzende ogen van hem. Ze stonden nu weer helder, ik zag er de sterretjes weer in. Die waren een hele tijd gedoofd geweest, hij had zo slecht in zijn vel gezeten, nu waren ze helemaal terug. Hij was weer mijn tedere, vrolijke, passievolle, attente man en minnaar, ik kon gewoon mijn ogen niet van hem afhouden. Hij bekeek me met diezelfde blik, het werd me zo warm om mijn hart, ik was zelfs blij toen ze eindelijk de koffie na het dessert brachten. Nu konden we tenminste weer naar het hotel! We bleven niet lang meer zitten, dicht omarmd slenterden we naar het hotel. Af en toe stopten we om in mekaars ogen te kijken, te kussen en naar de sterren aan de hemel te wijzen. We betaalden de babysit. Luna was af en toe wakker geweest, maar ze had haar steeds kunnen sussen. Nu werd ze stilaan wakker, ik was net op tijd voor haar laatste voeding. Ik gaf haar vlug te eten, verschoonde haar en legde haar dan weer in de kinderwagen. De rest van de nacht was voor ons. Veel sliepen we niet, we deden nu alles veel trager. Met sensuele bewegingen kleedde ik me uit voor Simon. Ik liet hem alleen maar kijken, hij mocht me niet aanraken. Half uitgekleed kwam ik dicht bij hem, begon hem heel langzaam uit te kleden. Telkens weer een knoopje en nog een, dan ging ik weer wat verder weg van hem, liet zelf weer een stukje bloot zien. Simon had moeite om me niet vast te pakken, me uit te kleden, me te voelen en te strelen. Maar ik was streng, alleen zijn ogen mochten werken… en dat onderdeel van hem dat hij onmogelijk onder controle kon houden. Eindelijk waren we allebei helemaal bloot. Ik streelde sensueel over mijn borsten, mijn buik, schoof mijn hand plagend tussen mijn benen. Simon kreunde, hij hield het niet veel langer. Hij moest echt op zijn tanden bijten om me niet te bespringen. Toen ik zag dat hij zich echt niet veel langer meer kon beheersen, bewoog ik langzaam naar hem toe en zette me op zijn schoot, sloeg mijn benen om hem heen. Van dan af ging alles razendsnel, hij kuste me met zoveel vurigheid dat ik naar adem moest happen; tezelfdertijd drong hij bij mij binnen. Wild, vol passie nadat ik hem zo had opgewonden, bewoog hij in mij. Ik ging mee met zijn bewegingen, volgde en omsloot hem. Ik voelde elektrische schokjes in heel mijn lichaam, ik hijgde en kreunde. Simon gromde van diep uit zijn keel, hij fluisterde telkens weer mijn naam. Ik zei hem hoeveel ik van hem hield, hoe graag ik hem zag. Hij versnelde zijn bewegingen nog, beet zachtjes in mijn oor, in mijn hals. Ik kreeg er rillingen van, dit was zo zalig. We stelden ons hoogtepunt uit zolang we konden; Simon bereikte het eerst, met een langgerekte Saaaaaara, even later brak er bij mij ook iets, een golf van gelukzaligheid overspoelde me. Languit lieten we ons op bed vallen, hijgden daar uit, streelden mekaar zachtjes, kusten heel teder, tot we weer rustig waren. En dit was nog maar het begin van een heerlijke nacht!