Deel 88
Na deze ervaring vertrekken naar hun hotel, Simon legt zijn jas rond Sara want zo laat op de avond is het verrassend fris. Het is al erg laat. Maar ze lopen … op wolkjes … elke twee minuten stoppen ze om elkaar te kussen. Ze gaan zo in elkaar op. Ze zijn blij als ze het hotel zien.
Ze lopen de lobby binnen. De nachtwaker aan de balie lacht naar het verliefde koppeltje. “Bonne nuit.” roept hij. “Merci” antwoorden Sara en Simon samen ze lopen snel verder naar hun kamer.
Giechelend en knuffelend komen ze uit de lift. Simon tilt Sara in zijn armen. Hij kust haar en probeert ondertussen de deur de openen. Sara helpt even. Ze komen lachend de kamer in. Simon zet zijn Sara zachtjes achteraan op het bed. Ze neemt de kaart op het bed.
Mijn lieve Sara,
Mijn hartedief,
Mijn leven,
Ik zie je graag.
Het begon hier in Rijsel.
Genieten van elkaar
We horen bij elkaar
De donkere wolken zijn nu weg
Onze liefde drijft ze weg.
Voor al en altijd
Ik hou van jou
Elke vezel is van jou
Ik hou van alles
Alles wat bij je hoort
Ik hou van jou
Voor de rest van ons leven
Ik kan niet leven
Zonder jou
Simon
Simon zet zich even neer op het einde van het bed. Ineens voelt hij 2 handen rond hem. Simon wat lief. Ze kust zijn nek. En draait zich om hem heen, zodat ze op zijn schoot zit met haar benen achter zijn rug. Ze bijt uiterst zacht in zijn lip. Hij reageert direct maar ze stopt. Ze zet zijn handen op haar knieën. En opent een voor 1 de knopen van zijn hemd. Ze laat hem niets doen. Hij speelt het spel mee maar ze voelt zijn opwinding komen. Ze kust hem uiterst zacht … hij geniet. Maar wil haar nu ook laten genieten. Hij heft haar op en zet haar voor zich. Hij opent voorzichtig de rits van het kleedje en gooit het op de zetel in de hoek. “Jij kan goed mikken” lacht Sara.
Ze duwt hem achteruit in bed. Ze opent zorgvuldig zijn broek. Binnen enkele tellen ligt de broek naast bed, en de boxer volgt er direct achter. “Je bent al paraat!” lacht Sara. Simon trekt Sara naar zich toe. Ze laat zich naast hem vallen en trekt hem naar zich toe. Hij raakt haar zachtjes aan en kust elke vrije plekje op haar lichaam ondertussen zoekt hij zijn weg naar zijn speelterrein. Ze kreunt van genot. Hij ziet haar graag genieten. Haar hand zoekt ook zijn weg en verwent met zijn mannelijkheid met een heerlijke massa. Simon geniet met volle teugen. Zijn handen masseren ondertussen haar billen en het ritme van de massage geeft zijn opwinding weer.
Sara kreunt genietend van de fantastische gevoelens die Simon haar leert kennen. “Simon” kreunt ze zachtjes “Ik wil je nu” Simon laat zich dit geen twee keer zeggen, hij hoort in haar stem dan ze op punt staat te exploderen. Hij draait een kwartslag verder en glijdt bijna in 1 beweging in haar. Sara laat zich leiden door Simon. Hij raakt enorm opgewonden van zijn Sara die zo geniet van zijn handelingen. Simon zit op zijn knieën tussen Sara’s benen en hij geeft het ritme aan. Zijn liefde heeft zich aan hem overgegeven. Ze slaat haar armen rond zijn hals en hij trekt haar op. Ze komen in een gezamenlijk schreeuw tot een fantastisch hoogtepunt. Sara kust hem passioneel en zegt geëmotioneerd “Simon, dank u wel. Dit was zo lekker.” Simon lacht “Ja, das de juiste omschrijving. Sara, ik zie je graag.”
Ze leggen zich iets comfortabeler in het bed, ze kruipen tegen elkaar en genieten na van deze mooie dag.
“Simon, je hebt me vandaag zo verwend. Ik heb genoten van alles. Dit hotel is zo … speciaal voor ons. En dan dat etentje. Het was zo lekker… ik heb genoten … van het eten maar vooral van jou. “ Er rolt een traan over Simon’s wang. Sara kust ze weg. “Geen tranen, Simon, na zo een dag. Enkel genieten.”
”Ik geniet Sara, ik zie je zo graag. Ik geniet ervan je te zien genieten. Je straalt uit dat je me graag ziet. Het was hier mooi toen, maar nu vandaag … toen jij zong voor mij … ik voelde me zo gelukkig. Ik … “Simon komt niet uit zijn woorden maar toont haar wat hij bedoelt. Hij legt zijn hand op haar hart en neemt haar hand, kust haar vingers een voor een en legt haar hand op zijn hart. Hij kust haar. Hun tongen verstrengelen in elkaar en leiden tot een kus waar ze alle twee vlindertjes van krijgen in hun hoofd.
“Simon, ik zie je zo ontzettend graag. Ik wil je steeds bij mij. Gelukkig kan dat. Weet je daarstraks in de bar toen we samen zongen; toen je eerst wat happerde en ik je gerust stelde … kreeg ik zo een warm gevoel, gewoon door een knikje van mij ging je gerustgesteld verder. Je vertrouwd op mij en gelooft in mij.”
“Sara, das toch logisch. Jij gelooft in mij. Jij hebt altijd geloofd in mij. Jij wist wat ik in mij had. Er waren er veel die mij niet vertrouwden. Maar jij wierp alles voor mij in de schaal. Ik kon en kan je alles vragen.”
Simon buigt zijn hoofd “En ik heb daar misbruik van gemaakt. Sorry.”
“Das voorbij. Dat weet ge toch, schatje” Ze kust zijn tranen weg. ” Maar, Simon, tijdens dat liedje … die tekst .. Was zo toepasselijk … ik had de tijd van mijn leven en zal met jou aan mijn zijde altijd de tijd van mijn leven hebben. Wij zullen altijd samen zijn en samen een fantastisch leven uitbouwen. We zijn daar al goed mee bezig. Présence is in onze handen gegeven en groeit zo goed. We hebben een fantastische woonst. We zijn omringd door zo mooie en lieve vriendenkring.”
Simon en Sara kussen elkaar en leggen zich dan kort bij elkaar. “Je hebt gelijk Sara, we zijn een fantastisch stel en we zijn gelukzakken.”
Hij kust haar op haar voorhoofd. Sara is al in slaapgevallen. Hij geniet van zijn meisje en valt iets daarna ook in slaap.
Fleur'tje : Sara en Simon verhaal
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 89
Deel 89 (zondag in RIjsel)
Doordat ze gisteren pas rond 4 uur de slaap gevat hebben, blijft het vandaag lang stil op de kamer van Simon en Sara. Pas rond de middag wordt Sara wakker. Simon ligt nog in een diepe slaap. Sara denkt aan gisteren en glimlacht.
Ze vraagt zich af wat Simon vandaag nog van plan is. Ze legt haar hoofd op zijn borst en luistert naar zijn hartslag. Het is een geruststellend geluid en ze sukkelt opnieuw in slaap. Wat wil je ook na zo een dag vol passie en liefde die eindeloos geduurd heeft.
Ze droomt van hun huwelijk. Simon mooi in pak en zij in een fantastische jurk. Ze ziet de auto’s van de suite toekomen. Alles zoals voorzien … de droomwagen van Simon een Hummer staat voor vake’s deur. Aan het gemeentehuis heeft iedereen verzameld. Alle vrienden van Présence zijn er. Een handvol familie en dierbare staan samen te applaudisseren. Iedereen is blij.
En dan eindelijk getrouwd. De plechtigheid in de kerk, hun trouwbeloften. Alles … ziet ze voor zich … het is zo mooi. Hun onuitputtelijke liefde…
Ondertussen is Simon wakker geworden. Hij geniet van zijn slapende Sara. Ze ligt zo mooi te slapen op zijn borst. Haar lippen bewegen en hij hoort haar fluisteren in haar slaap “Simon, ik zie je liever dan liefst.” Hij is ontroerd en kust haar zachtjes op haar voorhoofd. Het is als het ware of hij Sneeuwwitje wakker kust.
Hij lacht en denkt “Prins Simon kust Sneeuwsaraatje wakker.”
Sara opent haar ogen. Ze glinsteren. “Goedemorgen, lieve Simon. Jij kan nooit raden waarvan ik gedroomd heb.”
“Wat ik wel weet is dat het een mooie droom was en dat ik er in voorkwam. Ik heb je juist horen zeggen : Simon, ik zie je liever dan liefst.”
Sara bloost en knikt “Ik droom alleen maar van jou. Ik heb gedroomd van ons huwelijk … zo zo mooi.”
Simon trekt haar iets meer naar zich toe. En kust haar. Zijn tong zoekt de passie op. Ze reageert direct, laaiend enthousiast. Ze gaan volledig in elkaar op. De kus lijkt oneindig lang te duren. De passie laait op. Ze rollen over elkaar en gaan in een mum van tijd zo in elkaar op, dat de rest gewoon volgt. Hij neemt haar vrij bruusk in, maar Sara geniet. De bewegingen gaan bij direct over in een ontlading van jewelste. Ze vallen naast elkaar neer. De opgekomen passie verdwijnt zachtjes.
Sara ligt nog steeds kort bij Simon. Ze hoort zijn maag grommen. “Simon, ik denk dat we je inwendige mens gaan moeten stillen.”
“Ja, ik heb wel honger. Ik zou willen dat ik enkel van de liefde kon leven.”
Ze schieten in een lach en gaan naar de badkamer. Ze maken zich klaar. Daar het al zo laat is, kunnen ze niet meer ontbijten in het hotel. Das voor de twee geen probleem.
Ze trekken Rijsel in en gaan gezellig lunchen in een klein restaurantje. Het is erg lekker.
Na de lunch gaan ze kijken naar de winkel van Présence in Rijsel. Het is zondag. De winkel is gesloten maar daar de shopmanager wist dat Simon kwam is ze aanwezig. De winkel ziet er prachtig uit. Lieven heeft hier goed zijn best gedaan. Ze zijn blij dat ze alles eens met eigen ogen kunnen zien hebben. Ze praten nog wat me de verantwoordelijke. Hun toekomstvisie spreekt de dame aan. Ze nemen afscheid en wandelen wat verder door Rijsel. Ze zoeken een gezellig terrasje uit.
Na dit mooie weekend is het nu wat tijd voor de orde van de dag. Sara is blij als Simon vertelt wat ze morgen gaan doen. Nieuwe winkels voor Frankrijk stond al een tijdje op de planning maar door tijdsgebrek … nog niet concreet. Dus vanavond rijden ze verder naar de lichtstad, Parijs. Sara glundert. Dit heeft ze niet verwacht. Ze zitten kort bij elkaar en Simon geniet omdat Sara zo gelukkig is. Zelf samen werken is een feest. Ze drinken hun koffie uit en wandelen knusjes terug naar het hotel. Ze pakken hun koffer. Sara moet lachen want de kleren liggen overal verspreid in de kamer. Enkel haar jurk ligt vrij ongeschonden op de zetel.
Ze gaan naar de lobby en checken uit.
Doordat ze gisteren pas rond 4 uur de slaap gevat hebben, blijft het vandaag lang stil op de kamer van Simon en Sara. Pas rond de middag wordt Sara wakker. Simon ligt nog in een diepe slaap. Sara denkt aan gisteren en glimlacht.
Ze vraagt zich af wat Simon vandaag nog van plan is. Ze legt haar hoofd op zijn borst en luistert naar zijn hartslag. Het is een geruststellend geluid en ze sukkelt opnieuw in slaap. Wat wil je ook na zo een dag vol passie en liefde die eindeloos geduurd heeft.
Ze droomt van hun huwelijk. Simon mooi in pak en zij in een fantastische jurk. Ze ziet de auto’s van de suite toekomen. Alles zoals voorzien … de droomwagen van Simon een Hummer staat voor vake’s deur. Aan het gemeentehuis heeft iedereen verzameld. Alle vrienden van Présence zijn er. Een handvol familie en dierbare staan samen te applaudisseren. Iedereen is blij.
En dan eindelijk getrouwd. De plechtigheid in de kerk, hun trouwbeloften. Alles … ziet ze voor zich … het is zo mooi. Hun onuitputtelijke liefde…
Ondertussen is Simon wakker geworden. Hij geniet van zijn slapende Sara. Ze ligt zo mooi te slapen op zijn borst. Haar lippen bewegen en hij hoort haar fluisteren in haar slaap “Simon, ik zie je liever dan liefst.” Hij is ontroerd en kust haar zachtjes op haar voorhoofd. Het is als het ware of hij Sneeuwwitje wakker kust.
Hij lacht en denkt “Prins Simon kust Sneeuwsaraatje wakker.”
Sara opent haar ogen. Ze glinsteren. “Goedemorgen, lieve Simon. Jij kan nooit raden waarvan ik gedroomd heb.”
“Wat ik wel weet is dat het een mooie droom was en dat ik er in voorkwam. Ik heb je juist horen zeggen : Simon, ik zie je liever dan liefst.”
Sara bloost en knikt “Ik droom alleen maar van jou. Ik heb gedroomd van ons huwelijk … zo zo mooi.”
Simon trekt haar iets meer naar zich toe. En kust haar. Zijn tong zoekt de passie op. Ze reageert direct, laaiend enthousiast. Ze gaan volledig in elkaar op. De kus lijkt oneindig lang te duren. De passie laait op. Ze rollen over elkaar en gaan in een mum van tijd zo in elkaar op, dat de rest gewoon volgt. Hij neemt haar vrij bruusk in, maar Sara geniet. De bewegingen gaan bij direct over in een ontlading van jewelste. Ze vallen naast elkaar neer. De opgekomen passie verdwijnt zachtjes.
Sara ligt nog steeds kort bij Simon. Ze hoort zijn maag grommen. “Simon, ik denk dat we je inwendige mens gaan moeten stillen.”
“Ja, ik heb wel honger. Ik zou willen dat ik enkel van de liefde kon leven.”
Ze schieten in een lach en gaan naar de badkamer. Ze maken zich klaar. Daar het al zo laat is, kunnen ze niet meer ontbijten in het hotel. Das voor de twee geen probleem.
Ze trekken Rijsel in en gaan gezellig lunchen in een klein restaurantje. Het is erg lekker.
Na de lunch gaan ze kijken naar de winkel van Présence in Rijsel. Het is zondag. De winkel is gesloten maar daar de shopmanager wist dat Simon kwam is ze aanwezig. De winkel ziet er prachtig uit. Lieven heeft hier goed zijn best gedaan. Ze zijn blij dat ze alles eens met eigen ogen kunnen zien hebben. Ze praten nog wat me de verantwoordelijke. Hun toekomstvisie spreekt de dame aan. Ze nemen afscheid en wandelen wat verder door Rijsel. Ze zoeken een gezellig terrasje uit.
Na dit mooie weekend is het nu wat tijd voor de orde van de dag. Sara is blij als Simon vertelt wat ze morgen gaan doen. Nieuwe winkels voor Frankrijk stond al een tijdje op de planning maar door tijdsgebrek … nog niet concreet. Dus vanavond rijden ze verder naar de lichtstad, Parijs. Sara glundert. Dit heeft ze niet verwacht. Ze zitten kort bij elkaar en Simon geniet omdat Sara zo gelukkig is. Zelf samen werken is een feest. Ze drinken hun koffie uit en wandelen knusjes terug naar het hotel. Ze pakken hun koffer. Sara moet lachen want de kleren liggen overal verspreid in de kamer. Enkel haar jurk ligt vrij ongeschonden op de zetel.
Ze gaan naar de lobby en checken uit.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 90
Deel 90
De rit naar Parijs neemt nog wel een uur of twee in beslag. Sara zit ontspannen naast Simon. Ze vertelt onderuit over haar jeugd. Simon geniet. Hij beseft dat Sara een vrij beschermde jeugd heeft gehad.
Ze is steeds omringd geweest met de liefdevolle zorg van haar Moeke en toen die stierf, bleef er een grote leemte achter en een hoop mooie herinneringen. Vake heeft zijn best gedaan om die op te vullen. Sara heeft na het middelbaar 1 vriend en dat is Arne. Die loopt sinds dien als een rode draad door haar leven. Hij heeft haar steeds weten op te vrolijken. Hoewel over die weddenschap op de Unief weet zelfs Arne niets, of hij heeft er toch nooit iets over gezegd.
Op bepaalde momenten krijgt Sara het moeilijk. Simon weet haar steeds weer aan te moedigen. Hij beseft dat het voor Sara erg belangrijk is, hem die dingen toe te vertrouwen. Hij hoort in haar stem dat het een opluchting is voor haar. En ook voor hem is het belangrijk … zo leert hij haar helemaal kennen dat is het voor hem belangrijk. Haar kunnen bijstaan en har op alle gebieden steunen.
Buiten Arne gaat Sara regelmatig te rade bij haar Moeke. Moeke is er altijd voor haar, maar nu sinds alles met Simon zo goed gaat, zijn die gesprekjes minder frequent. Ze denkt nog veel aan Moeke, ze weet dat Moeke nu gelukkig is dat Simon er is voor haar.
Het wordt Simon wat te machtig. Hij zet de auto aan de kant en neemt Sara in zijn armen. “Lieve, lieve Sara, ik zal er altijd voor je zijn. Ik zal er voor zorgen dat je nooit meer eenzaam bent en alleen. Ik heb jou ook nodig hoor. Mijn jeugd was misschien anders. Maar ik heb nooit een vriend als Arne gehad. Ok, ik was op school de populaire jongen maar dat was steeds zo oppervlakkig. Ik heb dat nooit beseft, maar nu … sinds ons … onze gesprekken en al … weet ik dat ik ook veel gemist heb.”
Sara kijkt verbaasd naar Simon. Deze eerlijke openbaring is voor haar een verrassing. Nu ja misschien niet echt. Ze weet ook wel hoe dikwijls Simon bij Lut was en dat Margot en Leon er vaak niet waren voor hem.
Ze troosten elkaar en zijn blij met de gedachte dat ze nu elkaar hebben. En een hele groep heel goede vrienden.
Sara neemt het stuur over en rijdt verder. Het is nog een heel eind.
Sara blijft vertellen. Van Esther… die Sara sinds ze haar kent haar steeds zo correct heeft behandeld en haar geleidelijk aan heeft laten zien dat het anders kon. Fuerta Ventura is voor Sara nog steeds een keerpunt. Ze heeft enkel spijt dat ze daar de cadeautjes van Simon heeft verbrand. Ze is oprecht als ze zegt dat dat op dat moment het beste leek. Esther heeft haar onlangs nog gezegd dat ze toen de verkeerde raad heeft gegeven aan Sara. Esther heeft Sara willen beschermen tegen Simon omdat Esther zijn reputatie kende en in Fuerta Ventura niet beseft heeft wat Sara teweeg gebracht heeft bij SImon.
Simon valt even in “Had ik toen geweten waar ik je kon vinden … ik zou je achterna gekomen zijn. Dat is voor mij toen ook een harde dobber geweest. Er is toen wel duidelijkheid gekomen. Ik heb gebroken met Hélena. Dat had ik veel eerder moeten doen. Eerlijk spreken met Hélena. Maar Arne die wou me niet vertellen waar je was. En iedereen, zelf mijn ouders hebben mij toen nooit willen begrijpen. Ik stond alleen.” Simon veegt een traan weg. “Dat jij mijn cadeautjes hebt verbrand is niets hoor … ik heb je ook verschrikkelijk slecht behandeld onder invloed van Lieven. Ik wil nog altijd te klok kunnen terug draaien. Dat is ook de bedoeling van dit weekend. Ik weet wel dat kan niet. Maar ik toon jou toch zo graag dat ik het nu nooit meer ga verbrodden en ik laat ook niemand toe het nog mankt te laten lopen tussen ons.” Hij heeft haar een kus op haar wang.
“Simon, jij bent een schat. Maar die periode is voorbij. Laat ons daar maar over zwijgen. Dit weekend is zo mooi. Maar we moeten het verleden niet vervangen… misschien gaat het door die moeilijke periode nu zo goed tussen ons en zal het zo blijven gaan tussen ons. Want dat is toch een bewijs dat onze liefde diep zit. We hebben elkaar los gelaten en zijn terug bij elkaar gekomen. Wij zijn uit die periode enkel beter gekomen. Het was wel hard maar nu …”
Simon glimlacht terug. “Ja, eigenlijk is dat wel waar. Dank je Sara, ik heb het nog nooit zo bekeken.”
“Weet je, Simon, Lut das toch een schat. Ik voel me sinds mijn eerste dag op Présence zo vertrouwd bij haar. Ik heb wel nooit het achterste van mijn tong durven laten zien aan haar als het over jou ging. Je weet enkel mijn dagboek wist alles, zelfs Arne wist niet alles. Maar Lut heeft ons wel doorgehad.”
Simon lacht “Ja Lut kan je niet veel wijsmaken. Maar ze heeft mij ook nooit iets gezegd. Lut is een schat’je . Je kan bij haar voor alles terecht.
Sara vertelt verder “Mijn dagboek, weet je ik schrijf nog soms en ik zou het leuk vinden moesten we samen schrijven in 1 boek. Daarvoor niet elke dag … maar zo soms een keer.”
Simon kijkt bedenkelijk “Dat heb ik nog nooit gedaan. Maar laat het ons dan samen proberen. Misschien vind ik het leuk. Ik vind het wel fantastisch dat je me alles laat lezen. Je weet ik heb geen spijt dat ik dat gedaan heb maar toch … eigenlijk kan het niet hé.”
Sara schudt haar hoofd “Lees jij maar altijd mijn dagboek. Mijn ziel is ook voor jou hé”
Ze komen in buurt van de grootstad. Ze stoppen even op een parking want Sara heeft toch liever dat Simon nu verder rijdt.
Hij neemt met plezier het stuur over. Hij vertelt nu verder over zijn jeugd. Het zijn allemaal leuke anekdotes. Ze liggen dikwijls in een deuk. En bij die leuke delen valt het Sara op dat Lut er meestal bij is.
Wanneer ze Simon hierop wijst, knikt hij enkel.
“Ja das waar. Pa en ma hadden amper tijd voor mij. Overdag was ik op school, en ‘ avonds was er wel altijd iemand die op me paste of zat ik op Pésence tot dat Lut naar huis ging en dan ging ik mee. In de vakanties ging ze dikwijls met mij naar de zoo, of een pretpark. Pa en ma waren ook dikwijls in het buitenland en dan moest ik naar Hélena’s ouders of als ik geluk had mocht ik naar Lut. Vandaar ook mijn band met haar. Die is de laatste jaren wel wat verwaterd want ja … je weet … die jaren dat ik nu al bij Présence werk heeft ze een andere Simon leren kennen en die lag haar niet zo, vermoed ik. “
Sara legt haar hoofd op zijn schouder. “Maar das nu verandert … die Simon komt nooit meer terug.” Hij knikt en ze kust een traan van zijn wang.
Ze rijden voorbij het hotel Garden Elysee waar Simon daarstraks een suite heeft gereserveerd, maar dat weet Sara nog niet. Ze parkeren zich op de parking. Nemen hun bagage en gaan naar binnen. In de lobby stopt Sara “Simon, dit is zo chique, dat hoefde toch niet. “ “Neen” antwoordr hij “Maar het mag toch wel .. ik mag mijn lieve Sara toch in de watten leggen. Kom geniet nu maar.”
De rit naar Parijs neemt nog wel een uur of twee in beslag. Sara zit ontspannen naast Simon. Ze vertelt onderuit over haar jeugd. Simon geniet. Hij beseft dat Sara een vrij beschermde jeugd heeft gehad.
Ze is steeds omringd geweest met de liefdevolle zorg van haar Moeke en toen die stierf, bleef er een grote leemte achter en een hoop mooie herinneringen. Vake heeft zijn best gedaan om die op te vullen. Sara heeft na het middelbaar 1 vriend en dat is Arne. Die loopt sinds dien als een rode draad door haar leven. Hij heeft haar steeds weten op te vrolijken. Hoewel over die weddenschap op de Unief weet zelfs Arne niets, of hij heeft er toch nooit iets over gezegd.
Op bepaalde momenten krijgt Sara het moeilijk. Simon weet haar steeds weer aan te moedigen. Hij beseft dat het voor Sara erg belangrijk is, hem die dingen toe te vertrouwen. Hij hoort in haar stem dat het een opluchting is voor haar. En ook voor hem is het belangrijk … zo leert hij haar helemaal kennen dat is het voor hem belangrijk. Haar kunnen bijstaan en har op alle gebieden steunen.
Buiten Arne gaat Sara regelmatig te rade bij haar Moeke. Moeke is er altijd voor haar, maar nu sinds alles met Simon zo goed gaat, zijn die gesprekjes minder frequent. Ze denkt nog veel aan Moeke, ze weet dat Moeke nu gelukkig is dat Simon er is voor haar.
Het wordt Simon wat te machtig. Hij zet de auto aan de kant en neemt Sara in zijn armen. “Lieve, lieve Sara, ik zal er altijd voor je zijn. Ik zal er voor zorgen dat je nooit meer eenzaam bent en alleen. Ik heb jou ook nodig hoor. Mijn jeugd was misschien anders. Maar ik heb nooit een vriend als Arne gehad. Ok, ik was op school de populaire jongen maar dat was steeds zo oppervlakkig. Ik heb dat nooit beseft, maar nu … sinds ons … onze gesprekken en al … weet ik dat ik ook veel gemist heb.”
Sara kijkt verbaasd naar Simon. Deze eerlijke openbaring is voor haar een verrassing. Nu ja misschien niet echt. Ze weet ook wel hoe dikwijls Simon bij Lut was en dat Margot en Leon er vaak niet waren voor hem.
Ze troosten elkaar en zijn blij met de gedachte dat ze nu elkaar hebben. En een hele groep heel goede vrienden.
Sara neemt het stuur over en rijdt verder. Het is nog een heel eind.
Sara blijft vertellen. Van Esther… die Sara sinds ze haar kent haar steeds zo correct heeft behandeld en haar geleidelijk aan heeft laten zien dat het anders kon. Fuerta Ventura is voor Sara nog steeds een keerpunt. Ze heeft enkel spijt dat ze daar de cadeautjes van Simon heeft verbrand. Ze is oprecht als ze zegt dat dat op dat moment het beste leek. Esther heeft haar onlangs nog gezegd dat ze toen de verkeerde raad heeft gegeven aan Sara. Esther heeft Sara willen beschermen tegen Simon omdat Esther zijn reputatie kende en in Fuerta Ventura niet beseft heeft wat Sara teweeg gebracht heeft bij SImon.
Simon valt even in “Had ik toen geweten waar ik je kon vinden … ik zou je achterna gekomen zijn. Dat is voor mij toen ook een harde dobber geweest. Er is toen wel duidelijkheid gekomen. Ik heb gebroken met Hélena. Dat had ik veel eerder moeten doen. Eerlijk spreken met Hélena. Maar Arne die wou me niet vertellen waar je was. En iedereen, zelf mijn ouders hebben mij toen nooit willen begrijpen. Ik stond alleen.” Simon veegt een traan weg. “Dat jij mijn cadeautjes hebt verbrand is niets hoor … ik heb je ook verschrikkelijk slecht behandeld onder invloed van Lieven. Ik wil nog altijd te klok kunnen terug draaien. Dat is ook de bedoeling van dit weekend. Ik weet wel dat kan niet. Maar ik toon jou toch zo graag dat ik het nu nooit meer ga verbrodden en ik laat ook niemand toe het nog mankt te laten lopen tussen ons.” Hij heeft haar een kus op haar wang.
“Simon, jij bent een schat. Maar die periode is voorbij. Laat ons daar maar over zwijgen. Dit weekend is zo mooi. Maar we moeten het verleden niet vervangen… misschien gaat het door die moeilijke periode nu zo goed tussen ons en zal het zo blijven gaan tussen ons. Want dat is toch een bewijs dat onze liefde diep zit. We hebben elkaar los gelaten en zijn terug bij elkaar gekomen. Wij zijn uit die periode enkel beter gekomen. Het was wel hard maar nu …”
Simon glimlacht terug. “Ja, eigenlijk is dat wel waar. Dank je Sara, ik heb het nog nooit zo bekeken.”
“Weet je, Simon, Lut das toch een schat. Ik voel me sinds mijn eerste dag op Présence zo vertrouwd bij haar. Ik heb wel nooit het achterste van mijn tong durven laten zien aan haar als het over jou ging. Je weet enkel mijn dagboek wist alles, zelfs Arne wist niet alles. Maar Lut heeft ons wel doorgehad.”
Simon lacht “Ja Lut kan je niet veel wijsmaken. Maar ze heeft mij ook nooit iets gezegd. Lut is een schat’je . Je kan bij haar voor alles terecht.
Sara vertelt verder “Mijn dagboek, weet je ik schrijf nog soms en ik zou het leuk vinden moesten we samen schrijven in 1 boek. Daarvoor niet elke dag … maar zo soms een keer.”
Simon kijkt bedenkelijk “Dat heb ik nog nooit gedaan. Maar laat het ons dan samen proberen. Misschien vind ik het leuk. Ik vind het wel fantastisch dat je me alles laat lezen. Je weet ik heb geen spijt dat ik dat gedaan heb maar toch … eigenlijk kan het niet hé.”
Sara schudt haar hoofd “Lees jij maar altijd mijn dagboek. Mijn ziel is ook voor jou hé”
Ze komen in buurt van de grootstad. Ze stoppen even op een parking want Sara heeft toch liever dat Simon nu verder rijdt.
Hij neemt met plezier het stuur over. Hij vertelt nu verder over zijn jeugd. Het zijn allemaal leuke anekdotes. Ze liggen dikwijls in een deuk. En bij die leuke delen valt het Sara op dat Lut er meestal bij is.
Wanneer ze Simon hierop wijst, knikt hij enkel.
“Ja das waar. Pa en ma hadden amper tijd voor mij. Overdag was ik op school, en ‘ avonds was er wel altijd iemand die op me paste of zat ik op Pésence tot dat Lut naar huis ging en dan ging ik mee. In de vakanties ging ze dikwijls met mij naar de zoo, of een pretpark. Pa en ma waren ook dikwijls in het buitenland en dan moest ik naar Hélena’s ouders of als ik geluk had mocht ik naar Lut. Vandaar ook mijn band met haar. Die is de laatste jaren wel wat verwaterd want ja … je weet … die jaren dat ik nu al bij Présence werk heeft ze een andere Simon leren kennen en die lag haar niet zo, vermoed ik. “
Sara legt haar hoofd op zijn schouder. “Maar das nu verandert … die Simon komt nooit meer terug.” Hij knikt en ze kust een traan van zijn wang.
Ze rijden voorbij het hotel Garden Elysee waar Simon daarstraks een suite heeft gereserveerd, maar dat weet Sara nog niet. Ze parkeren zich op de parking. Nemen hun bagage en gaan naar binnen. In de lobby stopt Sara “Simon, dit is zo chique, dat hoefde toch niet. “ “Neen” antwoordr hij “Maar het mag toch wel .. ik mag mijn lieve Sara toch in de watten leggen. Kom geniet nu maar.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 91
DEEL 91
Het hotel is zo mooi. Sara kijkt bewonderend rond. Ze geeft Simon een innige zoen en ze gaan naar de receptioniste. “Bonsoir Madame, la réservation de Monsieur et Madame Van Wyck” Sara schrikt nog steeds van deze titel maar ze is zo fier en nog verliefder als Simon dit zo zegt. Ze trekt Simon dicht tegen zich aan. “Dag Mijnheer en Mevrouw Van Wyck, welkom in het Garden Elysée hotel. “ Simon en Sara kijken verbaasd naar het meisje die hen in perfect nederlands aanspreekt. “Hier is uw keycard, zet uw bagage maar op dat karretje. U kan deze jongen volgen, hij zal u begeleiden naar uw suite.”
Sara kijkt verbaasd naar Simon. Simon kust haar vluchtig en trekt haar mee. De jongen is erg vriendelijk en brengt hen naar hun suite. Hij opent de deur, zet de koffer op de stoel. Simon stopt de jongen nog een fooi toe en sluit de deur.
Sara staat met haar handen voor haar mond te kijken naar de suite. “Wow” Zelf dat woord beschrijft de kamer nog niet. Het is een enorm grote prachtige kamer. Het kingsize bed staat in het midden, het is een hemelbed.
In 1 hoek van de kamer staat een mooi groot bad, zo eentje met die mooie pootjes. In een aparte ruimte staat een mooie inloopdouche en een stoomcabine. In de andere hoek staat een mooi salon en een gezellig eethoek.
Vanuit het bad kan je door het raam de Eiffeltoren bewonderen. Sara opent de terrasdeuren en stapt op het balkon. Simon volgt haar en gaat achter Sara staan en slaat zijn armen rond haar. Hij is ook onder de indruk. Het is ondertussen al bijna 19 uur. Simon draait haar naar zich toe. “Sara, ik zie je graag.” Sara’s antwoord is voor Simon overduidelijk. Ze kust hem passioneel. Hier zo in de lichtstad voelt het nog specialer.
Ze vergeten alles en iedereen en gaan enkel in elkaar op. Hun tongen zoeken speels contact, blijven raken en hitsen de sfeer en elkaar op. Simon tilt Sara op en stapt naar het hemelbed. Sara opent ondertussen al zijn hemd. Ze kust hem overal. Hij kan enkel uitbrengen “Sara, …” en legt haar op het bed. Hij houdt zich dan bezig met haar bloesje. De knoopjes zijn zo fijn en Simon zo gehaast dat het moeilijk gaat. Sara kan zich ondertussen wel anders bezighouden. Zijn broek gaat tegen de vlakte. Ze kust hem overal. Laat geen plekje vrij. Simon geniet. Het bloesje en haar rode kanten bh’tje vallen op de grond. Haar rokje en slipje volg in 1 beweging slechts enkele tellen later. Hij weet ook wat Sara graag heeft en hoe meer hij haar stimuleert hoe moeilijker, in hun geval leuker, hij het krijgt. Hij wil zijn hoogtepunt zo lang mogelijk uitstellen maar als hij Sara hete uithalen hoort maken, wil hij haar. Ze zet zich op de rand van het bed en hij komt voor haar zitten en neemt haar. De bewegingen worden hitsiger en leiden tot een enorme ontlading.
Ze leggen zich nog even in elkaar’s armen om de bekomen. Sara geniet van haar Simon. Hij laat haar alles verkennen op haar aangeven. Daar Simon haar die vrijheid geeft, leert Sara zoveel bij en geniet ze zo van alles wat Simon haar aanbrengt. Het kleine beetje schroom smelt als sneeuw voor de zon.
Het hotel is zo mooi. Sara kijkt bewonderend rond. Ze geeft Simon een innige zoen en ze gaan naar de receptioniste. “Bonsoir Madame, la réservation de Monsieur et Madame Van Wyck” Sara schrikt nog steeds van deze titel maar ze is zo fier en nog verliefder als Simon dit zo zegt. Ze trekt Simon dicht tegen zich aan. “Dag Mijnheer en Mevrouw Van Wyck, welkom in het Garden Elysée hotel. “ Simon en Sara kijken verbaasd naar het meisje die hen in perfect nederlands aanspreekt. “Hier is uw keycard, zet uw bagage maar op dat karretje. U kan deze jongen volgen, hij zal u begeleiden naar uw suite.”
Sara kijkt verbaasd naar Simon. Simon kust haar vluchtig en trekt haar mee. De jongen is erg vriendelijk en brengt hen naar hun suite. Hij opent de deur, zet de koffer op de stoel. Simon stopt de jongen nog een fooi toe en sluit de deur.
Sara staat met haar handen voor haar mond te kijken naar de suite. “Wow” Zelf dat woord beschrijft de kamer nog niet. Het is een enorm grote prachtige kamer. Het kingsize bed staat in het midden, het is een hemelbed.
In 1 hoek van de kamer staat een mooi groot bad, zo eentje met die mooie pootjes. In een aparte ruimte staat een mooie inloopdouche en een stoomcabine. In de andere hoek staat een mooi salon en een gezellig eethoek.
Vanuit het bad kan je door het raam de Eiffeltoren bewonderen. Sara opent de terrasdeuren en stapt op het balkon. Simon volgt haar en gaat achter Sara staan en slaat zijn armen rond haar. Hij is ook onder de indruk. Het is ondertussen al bijna 19 uur. Simon draait haar naar zich toe. “Sara, ik zie je graag.” Sara’s antwoord is voor Simon overduidelijk. Ze kust hem passioneel. Hier zo in de lichtstad voelt het nog specialer.
Ze vergeten alles en iedereen en gaan enkel in elkaar op. Hun tongen zoeken speels contact, blijven raken en hitsen de sfeer en elkaar op. Simon tilt Sara op en stapt naar het hemelbed. Sara opent ondertussen al zijn hemd. Ze kust hem overal. Hij kan enkel uitbrengen “Sara, …” en legt haar op het bed. Hij houdt zich dan bezig met haar bloesje. De knoopjes zijn zo fijn en Simon zo gehaast dat het moeilijk gaat. Sara kan zich ondertussen wel anders bezighouden. Zijn broek gaat tegen de vlakte. Ze kust hem overal. Laat geen plekje vrij. Simon geniet. Het bloesje en haar rode kanten bh’tje vallen op de grond. Haar rokje en slipje volg in 1 beweging slechts enkele tellen later. Hij weet ook wat Sara graag heeft en hoe meer hij haar stimuleert hoe moeilijker, in hun geval leuker, hij het krijgt. Hij wil zijn hoogtepunt zo lang mogelijk uitstellen maar als hij Sara hete uithalen hoort maken, wil hij haar. Ze zet zich op de rand van het bed en hij komt voor haar zitten en neemt haar. De bewegingen worden hitsiger en leiden tot een enorme ontlading.
Ze leggen zich nog even in elkaar’s armen om de bekomen. Sara geniet van haar Simon. Hij laat haar alles verkennen op haar aangeven. Daar Simon haar die vrijheid geeft, leert Sara zoveel bij en geniet ze zo van alles wat Simon haar aanbrengt. Het kleine beetje schroom smelt als sneeuw voor de zon.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 92
Deel 92
Het is ondertussen al een uur of half negen. Ze maken zich klaar om te gaan eten. Ze zien er dan ook piekfijn uit als ze omarmd de kamer buitenkomen en even later de lobby uitlopen om Parijs by Evening and Night te gaan verkennen. De avond valt over Parijs. Hier zo samen rondlopen is voor Sara volop genieten van het leven. Ze houdt Simon even tegen en kruipt tegen hem aan “ Simon, dit is zo ongelooflijk. Wij twee hier … .das een verrassing van formaat. Dit is zo mooi en zeker als je zo verliefd bent als ik.” Ze kust hem.
Simon fluistert in haar oor “En vergeet niet het wordt alleen maar mooier want ik ben zeker even verliefd.”
Ze lopen lachend verder. Ze staan nu onder de Eiffeltoren Als ze daar zo staan, gaat de verlichting aan. De Eiffeltoren ziet er nog mooier uit in het blauwe licht. Ze zetten zich iets verder op een bankje om te genieten van het mooie schouwspel. Kort bij elkaar op die bank blijven ze genieten en niet enkel van het uitzicht.
Maar de innerlijke mens roept Simon terug tot de orde van de dag. Hij heeft honger. Dus zetten ze hun zoektocht verder. Wat verderop vinden ze een klein visrestaurantje. Ze bestellen elk een schotel fruits de mer. Het smaakt fantastisch en de wijn die Simon koos is een schot in de roos. Ze genieten. Van ver kan je zien dat daar liefde mee gemoeid is. Sara laat geen ogenblik ongebruikt om Simon te liefkozen. Simon geniet van deze momenten. Hij vertelt ook eerlijk dat dit voor hem ook nieuw is. Genieten van alles samen. Hij laat haar speels proeven van de lekkernijen op zijn bord. Ze proeft met volle zin en laat niets aan de verbeelding over. Bij elk stukje dat in haar mond gaat bijt ze zachtjes zijn vingers. Simon krijgt het moeilijk. Maar vraagt ook speels om sommige stukjes te mogen proeven. Haar schoen staat ondertussen doelloos onder haar stoel. Door dat het tafelkleed tot op de grond hangt, vallen Sara’s verhittende kapoenenstreken niet op. “Saraatje, je bent een ongelooflijke schat maar ik …” Simon komt niet meer uit zijn woorden. Maar Sara doet alsof haar neus bloedt “Lieve Simon, wat is er ?”
“Gij, lieve kleine kunstenares, je bent niet zo onschuldig als je laat blijken. Je bent me hier aan het opvrijen dat het een lieve lust is. Ik hou het bijna niet meer uit.”
Sara lacht en zegt “Ik wou je om genade horen vragen. Nu weet je waar je je straks kan aan verwachten.”
Simon zucht “Sara, dit gevoel nu is fantastisch maar ik sta echt op punt om je hier als mijn lievelingsdessertje op tafel te ne…”
Sara legt vlug haar vinger op zijn mond. “Simon, we zijn hier niet alleen.”
“Maar Sara, toch hier verstaat ons toch niemand.” Mompelt Simon tussen haar vinger die hij in zijn mond neemt “Mmm… je zou smaken als dessertje .. .enkel nog wat slagroom…” Zijn ogen glinsteren van de binnenpretjes
“Dat mag je niet denken zie maar die dame aan de receptie” lacht Sara als ze hem bezig ziet.
“Ik zal de kaart vragen voor een dessertje” stelt Simon voor.
Maar Sara wil liever nog wat rond kuieren in Parijs, want morgen moeten ze werken. En Parijs by night is niet te versmaden. Simon rekent af. Hij stapt nog steeds wat haperig. Sara kijkt vertederd toe. En trekt hem tegen zich aan : “Ik doe je toch wat aan, is het niet?” Ze kust hem. Hij reageert bijna onmiddellijk op haar tong. “Neen, Sara, jij doet me niets aan, jij doet me leven, op een manier die zo mooi is en met gevoelens die uniek zijn.”
Sara slaat de sjaal rond haar kleedje en ze stappen arm in arm buiten in de frisse buitenlucht.
Ze wandelen naar de Arc de Thriomphe. Het is prachtig. Simon trekt haar naar zich toe. “Ik ben blij dat we al deze dingen samen kunnen ontdekken. Ik weet wel ik ben hier al geweest maar nu … is het anders. Het voelt helemaal anders aan. Ik weet zo zeker dat ons leven vanaf nu samen voorgaat … en het wordt mooier dag na dag.”
Sara kust Simon. Hier in een stad die nooit gaat slapen vallen ze niet uit de toen. Parijs is als ware het paradijs voor verliefde koppeltjes. De bezienswaardigheden zijn bij nacht zo mooi verlicht dat Sara vraagt aan Simon om nog wat verder te wandelen. De Notre Dame en het Louvre, Montmarte en de Sacre Coeur voor Sara is het allemaal nieuw om het in het echt te zien en ze geniet met volle teugen van de wandeling. Simon ziet dat Sara alles in zich opneemt en de nieuwe ervaring als een kostbaar geschenk koestert.
Hij ziet dat dit alles Sara boeit, over elk gebouw vertelt ze heel wat dingen die Simon niet weet. “Jij kan als gids hier aan de slag?” stelt hij vast.
Sara vertelt dat ze in de vakantie reisgidsen en boeken over veel verschillende landen verslond. “Ik kon dan wel niet op reis maar zo kon in mijn kennis bijschaven. En ja wat moest ik anders doen in de vakantie. Arne kwam wel dikwijls lang maar de rest van de tijd vulde ik zo. De tijd passeerde en ik leerde bij“ zegt ze zachtjes terwijl haar hoofd voorover buigt.
Simon schrikt een beetje van haar bekentenis. Hij weet dat Sara dikwijls eenzaam is geweest. Hij trekt haar naar zich toe, legt zijn hand onder haar kin en verplicht haar zchtjes om in zijn ogen te kijken. Er bengelt een traan aan haar wang. Hij kust ze weg.
“Ik wil niet triestig zijn”fluistert ze. “Je moet niet meer triestig zijn, je zal nooit meer eenzaam zijn, we hebben veel vrienden en ik zal er altijd zijn voor jou, en Arne natuurlijk ook.” Zegt Simon zacht maar overtuigen. “Ik weet het” zegt ze “Maar soms heb ik van die nostalgische buien en dan denk ik aan zo een momenten. En ik vind het belangrijk dat jij me helemaal leert kennen, ook zoals ik me vroeger voelde.”
Simon trekt haar tegen zich aan. Ze legt haar hoofd tegen Simon. Zijn hartslag maakt haar rustig. “Simon, ik zie je graag. En ik kan je niet meer missen. Nooit meer..”
Simon wiegt haar zachtjes heen en weer. Ze wordt rustig. Ze blijven zo nog even bij elkaar staan terwijl Simon haar haren stilletjes streelt.
“Weet je waar ik nu aan denk?” Sara kijkt naar Simon.
“Neen, sara, zeg eens ?”
“Een liedje van Gunter Neefs, “Ik blijf bij jou”. Mijn vader hoort dat graag. Ik vind de tekst mooi … luister maar waarom ….”
Ze zingt het liedje zo mooi. Simon neemt de tekst in zich op.
De zon verjaagt de sterren en de maan
De maan verjaagt de zon
Zodra de dag is gedaan
Want alles moet veranderen
Op z'n tijd
Soms in de hemel blauw, soms is de hemel grijs
Ja, de wetten van de wereld zijn hard
Wie niet verandert die verstikt en verstart
De wereld draait en draait en draait altijd door
Ik heb mijn eigen wet die helpt mij erdoor
Liefste, liefste ik blijf bij jou
Jij bent de wet waar ik mij aan hou
Ik blijf bij jou
Waar ik ook ben
Ik ben bij jou
De lente jaagt de winter op de vlucht
De dagen die geweest zijn komen nooit meer terug
Het leven is geen cirkel maar een lijn
Die ergens aan het einde in de hemel verdwijnt
Ja, de wetten van de wereld zijn hard
Wie niet verandert die vervreemd en verstard
De wereld draait en draait en draait altijd door
Ik heb een mooie wet die helpt mij erdoor
Ja, ja ja ja ja
Ik blijf bij jou
Jij bent de wet waar ik mij aan hou
Ik blijf bij jou
Waar ik ook ben
Ik ben bij jou
Dus laat de wereld draaien rond de zon
Laat de mensen zoeken naar het grote waarom
Ik heb een simpel antwoord in mijn hoofd
Het is alleen de liefde waar ik echt in geloof
Want de wetten van de wereld zijn hard
En als ik jou niet had dan was ik verward
Ik heb gelezen en gedacht en gezien
En ik heb zo nu en dan getwijfeld misschien
Simon krijgt het even moeilijk want hij beseft dat dit deze tekst vrij toepasselijk is voor hun tweetjes. “Ja, Simon, dat is zo … vandaar dat ik het voor je zing.”
Het is ondertussen al een uur of half negen. Ze maken zich klaar om te gaan eten. Ze zien er dan ook piekfijn uit als ze omarmd de kamer buitenkomen en even later de lobby uitlopen om Parijs by Evening and Night te gaan verkennen. De avond valt over Parijs. Hier zo samen rondlopen is voor Sara volop genieten van het leven. Ze houdt Simon even tegen en kruipt tegen hem aan “ Simon, dit is zo ongelooflijk. Wij twee hier … .das een verrassing van formaat. Dit is zo mooi en zeker als je zo verliefd bent als ik.” Ze kust hem.
Simon fluistert in haar oor “En vergeet niet het wordt alleen maar mooier want ik ben zeker even verliefd.”
Ze lopen lachend verder. Ze staan nu onder de Eiffeltoren Als ze daar zo staan, gaat de verlichting aan. De Eiffeltoren ziet er nog mooier uit in het blauwe licht. Ze zetten zich iets verder op een bankje om te genieten van het mooie schouwspel. Kort bij elkaar op die bank blijven ze genieten en niet enkel van het uitzicht.
Maar de innerlijke mens roept Simon terug tot de orde van de dag. Hij heeft honger. Dus zetten ze hun zoektocht verder. Wat verderop vinden ze een klein visrestaurantje. Ze bestellen elk een schotel fruits de mer. Het smaakt fantastisch en de wijn die Simon koos is een schot in de roos. Ze genieten. Van ver kan je zien dat daar liefde mee gemoeid is. Sara laat geen ogenblik ongebruikt om Simon te liefkozen. Simon geniet van deze momenten. Hij vertelt ook eerlijk dat dit voor hem ook nieuw is. Genieten van alles samen. Hij laat haar speels proeven van de lekkernijen op zijn bord. Ze proeft met volle zin en laat niets aan de verbeelding over. Bij elk stukje dat in haar mond gaat bijt ze zachtjes zijn vingers. Simon krijgt het moeilijk. Maar vraagt ook speels om sommige stukjes te mogen proeven. Haar schoen staat ondertussen doelloos onder haar stoel. Door dat het tafelkleed tot op de grond hangt, vallen Sara’s verhittende kapoenenstreken niet op. “Saraatje, je bent een ongelooflijke schat maar ik …” Simon komt niet meer uit zijn woorden. Maar Sara doet alsof haar neus bloedt “Lieve Simon, wat is er ?”
“Gij, lieve kleine kunstenares, je bent niet zo onschuldig als je laat blijken. Je bent me hier aan het opvrijen dat het een lieve lust is. Ik hou het bijna niet meer uit.”
Sara lacht en zegt “Ik wou je om genade horen vragen. Nu weet je waar je je straks kan aan verwachten.”
Simon zucht “Sara, dit gevoel nu is fantastisch maar ik sta echt op punt om je hier als mijn lievelingsdessertje op tafel te ne…”
Sara legt vlug haar vinger op zijn mond. “Simon, we zijn hier niet alleen.”
“Maar Sara, toch hier verstaat ons toch niemand.” Mompelt Simon tussen haar vinger die hij in zijn mond neemt “Mmm… je zou smaken als dessertje .. .enkel nog wat slagroom…” Zijn ogen glinsteren van de binnenpretjes
“Dat mag je niet denken zie maar die dame aan de receptie” lacht Sara als ze hem bezig ziet.
“Ik zal de kaart vragen voor een dessertje” stelt Simon voor.
Maar Sara wil liever nog wat rond kuieren in Parijs, want morgen moeten ze werken. En Parijs by night is niet te versmaden. Simon rekent af. Hij stapt nog steeds wat haperig. Sara kijkt vertederd toe. En trekt hem tegen zich aan : “Ik doe je toch wat aan, is het niet?” Ze kust hem. Hij reageert bijna onmiddellijk op haar tong. “Neen, Sara, jij doet me niets aan, jij doet me leven, op een manier die zo mooi is en met gevoelens die uniek zijn.”
Sara slaat de sjaal rond haar kleedje en ze stappen arm in arm buiten in de frisse buitenlucht.
Ze wandelen naar de Arc de Thriomphe. Het is prachtig. Simon trekt haar naar zich toe. “Ik ben blij dat we al deze dingen samen kunnen ontdekken. Ik weet wel ik ben hier al geweest maar nu … is het anders. Het voelt helemaal anders aan. Ik weet zo zeker dat ons leven vanaf nu samen voorgaat … en het wordt mooier dag na dag.”
Sara kust Simon. Hier in een stad die nooit gaat slapen vallen ze niet uit de toen. Parijs is als ware het paradijs voor verliefde koppeltjes. De bezienswaardigheden zijn bij nacht zo mooi verlicht dat Sara vraagt aan Simon om nog wat verder te wandelen. De Notre Dame en het Louvre, Montmarte en de Sacre Coeur voor Sara is het allemaal nieuw om het in het echt te zien en ze geniet met volle teugen van de wandeling. Simon ziet dat Sara alles in zich opneemt en de nieuwe ervaring als een kostbaar geschenk koestert.
Hij ziet dat dit alles Sara boeit, over elk gebouw vertelt ze heel wat dingen die Simon niet weet. “Jij kan als gids hier aan de slag?” stelt hij vast.
Sara vertelt dat ze in de vakantie reisgidsen en boeken over veel verschillende landen verslond. “Ik kon dan wel niet op reis maar zo kon in mijn kennis bijschaven. En ja wat moest ik anders doen in de vakantie. Arne kwam wel dikwijls lang maar de rest van de tijd vulde ik zo. De tijd passeerde en ik leerde bij“ zegt ze zachtjes terwijl haar hoofd voorover buigt.
Simon schrikt een beetje van haar bekentenis. Hij weet dat Sara dikwijls eenzaam is geweest. Hij trekt haar naar zich toe, legt zijn hand onder haar kin en verplicht haar zchtjes om in zijn ogen te kijken. Er bengelt een traan aan haar wang. Hij kust ze weg.
“Ik wil niet triestig zijn”fluistert ze. “Je moet niet meer triestig zijn, je zal nooit meer eenzaam zijn, we hebben veel vrienden en ik zal er altijd zijn voor jou, en Arne natuurlijk ook.” Zegt Simon zacht maar overtuigen. “Ik weet het” zegt ze “Maar soms heb ik van die nostalgische buien en dan denk ik aan zo een momenten. En ik vind het belangrijk dat jij me helemaal leert kennen, ook zoals ik me vroeger voelde.”
Simon trekt haar tegen zich aan. Ze legt haar hoofd tegen Simon. Zijn hartslag maakt haar rustig. “Simon, ik zie je graag. En ik kan je niet meer missen. Nooit meer..”
Simon wiegt haar zachtjes heen en weer. Ze wordt rustig. Ze blijven zo nog even bij elkaar staan terwijl Simon haar haren stilletjes streelt.
“Weet je waar ik nu aan denk?” Sara kijkt naar Simon.
“Neen, sara, zeg eens ?”
“Een liedje van Gunter Neefs, “Ik blijf bij jou”. Mijn vader hoort dat graag. Ik vind de tekst mooi … luister maar waarom ….”
Ze zingt het liedje zo mooi. Simon neemt de tekst in zich op.
De zon verjaagt de sterren en de maan
De maan verjaagt de zon
Zodra de dag is gedaan
Want alles moet veranderen
Op z'n tijd
Soms in de hemel blauw, soms is de hemel grijs
Ja, de wetten van de wereld zijn hard
Wie niet verandert die verstikt en verstart
De wereld draait en draait en draait altijd door
Ik heb mijn eigen wet die helpt mij erdoor
Liefste, liefste ik blijf bij jou
Jij bent de wet waar ik mij aan hou
Ik blijf bij jou
Waar ik ook ben
Ik ben bij jou
De lente jaagt de winter op de vlucht
De dagen die geweest zijn komen nooit meer terug
Het leven is geen cirkel maar een lijn
Die ergens aan het einde in de hemel verdwijnt
Ja, de wetten van de wereld zijn hard
Wie niet verandert die vervreemd en verstard
De wereld draait en draait en draait altijd door
Ik heb een mooie wet die helpt mij erdoor
Ja, ja ja ja ja
Ik blijf bij jou
Jij bent de wet waar ik mij aan hou
Ik blijf bij jou
Waar ik ook ben
Ik ben bij jou
Dus laat de wereld draaien rond de zon
Laat de mensen zoeken naar het grote waarom
Ik heb een simpel antwoord in mijn hoofd
Het is alleen de liefde waar ik echt in geloof
Want de wetten van de wereld zijn hard
En als ik jou niet had dan was ik verward
Ik heb gelezen en gedacht en gezien
En ik heb zo nu en dan getwijfeld misschien
Simon krijgt het even moeilijk want hij beseft dat dit deze tekst vrij toepasselijk is voor hun tweetjes. “Ja, Simon, dat is zo … vandaar dat ik het voor je zing.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 93
Deel 93
Ze blijven nog even staan. “Jij kan wel heel mooi zingen … “ Sara bloost “Jij ook hoor.” Simon lacht. Ze lopen omarmd verder. Het is zo een mooie dag geweest. En nu hier in Parijs. Ze zouden wel willen blijven wandelen maar het is ondertussen al erg laat. Ze beslissen met tegenzin om terug te gaan naar het hotel. Ze hebben morgen een vrij drukke dag voor de boeg. En ook dit mooie weekend heeft wel wat van hun krachten gevraagd. Ze kuieren nog even door de winkelstraat, als kleine voorbereiding voor morgen.
Sara is blij. Ze heeft zo genoten van dit weekend. Ze kan het niet in woorden vatten. SImon kijkt haar verliefd aan. “Lieve Sara, dit deed deugd. Samen met jou, kan ik alles aan.”
Ze wandelen verder en na een kwartiertje komen ze in hun hotel. Ze nemen de lift en gaan hun suite binnen. Sara gaat naar de badkamer.
Simon maakt het zich makkelijk, doet zijn hemd uit en zet even de laptop aan en print de nodige documenten voor morgen. Hij had het oude dossier van Frankrijk mee en met zijn notities kunnen ze morgen direct aan de slag.
Hij print nog enkele adresjes af.
Sara heeft zich opgefrist in de badkamer. Ze had hier daarstraks een nieuw setje klaargelegd als verrassing voor Simon. En het moet er eentje zijn dat hij graag zal zien want hij heeft het zelf ingepakt. Ze maakt haar haren los. Ze kijkt even in de kamer. Ze ziet Simon zitten aan de laptop. “Gho” denkt ze “Daarom komt hij me niet zoeken. Mijn lieve schat is aan het werken. “
Ze kijkt nog even in de spiegel en gaat dan de muisstil de kamer in. Simon is zo geconcentreerd bezig dat hij haar niet hoort. Ze gaat achter hem staan en slaat haar armen om hem heen. “Lieve Simon” ze verplicht hem met lichte dwang om haar aan te kijken. Simon wil iets zeggen maar houdt zijn mond als hij Sara zo sexy voor hem ziet staan. Ze trekt hem recht uit zijn stoel en zegt gemaakt streng “Lieve Simon, werken voor Présence is voor morgen. Nu mag je je enkel met mij bezig houden.” Haar handen hebben ondertussen al hun weg gevonden naar zijn broek. Ze opent de knoop en de rits en strekt die samen met zijn boxer naar beneden. Hij laat zijn vingers langs haar BH gaan. Langs haar schouder uiterst traag naar achteren. Simon ziet Sara rillen als hij in 1 beweging met 2 vingers het slotje opent. De BH springt los en hij laat hem op de grond vallen. Haar uiterst kleine slipt krijgt dan zijn volle aandacht. Hij heeft haar ondertussen tegen zich aangetrokken. Haar borsten raken hem aan en bij deze aanraking zindert zijn lichaam. Het slipje wordt in 1 beweging naar beneden geduwd en Sara stapt er vlug uit. Ze trekt hem zachtjes mee naar het bed. Hij glimlacht. En gehoorzaamt direct.
Sara vleit zich neer op het bed en Simon volgt gedwee. Sara zoekt zijn mond … de kus is heet en vurig. Simon bespeelt haar lichaam vederlicht met zijn handen. Ook Sara heeft ondertussen gevonden wat ze zocht. Haar beweging daar maken Simon als het ware gek van Liefde. Het voorspel is kort maar hevig. Simon neemt de leiding over en Sara laat hem zijn gang gaan. Hij kust haar hele lichaam. Zijn tong maakt de gekste bochten en ze kronkelt van puur genot. Sara heeft ondertussen ook haar handen vol en laat Simon genieten. Sara weet ondertussen Simon wel te bespelen. Hij zucht zwaar en geniet. Hij laat zich zachtjes op haar glijden en ze worden een, vol vuur en passie. Hij beweegt uiterst zacht op een neer. Sara laat bij elke beweging kleine kreetjes van genot. Ze laat hem tussen haar benen in komen. Dit is het signaal voor Simon om het ritme te verhogen en nieuwe horizonnen in hun liefdesspel te verkennen.
Hij klemt zijn armen rond Sara en zet zich met Sara rond zich op zijn knieën. Sara brengt haar benen naar zich toe zodat ze op haar knieën voor Simon zit. Simon blijft het ritme aan geven en ze komen samen tot één magisch hoogte punt. Er parelen zelfs zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd van de doorstane spanning. Ze leggen zich knuffelend naar elkaar neer. En vallen zo in slaap. De laptop staat nog steeds aan. Maar daar heeft geen van beide oog voor.
Ze blijven nog even staan. “Jij kan wel heel mooi zingen … “ Sara bloost “Jij ook hoor.” Simon lacht. Ze lopen omarmd verder. Het is zo een mooie dag geweest. En nu hier in Parijs. Ze zouden wel willen blijven wandelen maar het is ondertussen al erg laat. Ze beslissen met tegenzin om terug te gaan naar het hotel. Ze hebben morgen een vrij drukke dag voor de boeg. En ook dit mooie weekend heeft wel wat van hun krachten gevraagd. Ze kuieren nog even door de winkelstraat, als kleine voorbereiding voor morgen.
Sara is blij. Ze heeft zo genoten van dit weekend. Ze kan het niet in woorden vatten. SImon kijkt haar verliefd aan. “Lieve Sara, dit deed deugd. Samen met jou, kan ik alles aan.”
Ze wandelen verder en na een kwartiertje komen ze in hun hotel. Ze nemen de lift en gaan hun suite binnen. Sara gaat naar de badkamer.
Simon maakt het zich makkelijk, doet zijn hemd uit en zet even de laptop aan en print de nodige documenten voor morgen. Hij had het oude dossier van Frankrijk mee en met zijn notities kunnen ze morgen direct aan de slag.
Hij print nog enkele adresjes af.
Sara heeft zich opgefrist in de badkamer. Ze had hier daarstraks een nieuw setje klaargelegd als verrassing voor Simon. En het moet er eentje zijn dat hij graag zal zien want hij heeft het zelf ingepakt. Ze maakt haar haren los. Ze kijkt even in de kamer. Ze ziet Simon zitten aan de laptop. “Gho” denkt ze “Daarom komt hij me niet zoeken. Mijn lieve schat is aan het werken. “
Ze kijkt nog even in de spiegel en gaat dan de muisstil de kamer in. Simon is zo geconcentreerd bezig dat hij haar niet hoort. Ze gaat achter hem staan en slaat haar armen om hem heen. “Lieve Simon” ze verplicht hem met lichte dwang om haar aan te kijken. Simon wil iets zeggen maar houdt zijn mond als hij Sara zo sexy voor hem ziet staan. Ze trekt hem recht uit zijn stoel en zegt gemaakt streng “Lieve Simon, werken voor Présence is voor morgen. Nu mag je je enkel met mij bezig houden.” Haar handen hebben ondertussen al hun weg gevonden naar zijn broek. Ze opent de knoop en de rits en strekt die samen met zijn boxer naar beneden. Hij laat zijn vingers langs haar BH gaan. Langs haar schouder uiterst traag naar achteren. Simon ziet Sara rillen als hij in 1 beweging met 2 vingers het slotje opent. De BH springt los en hij laat hem op de grond vallen. Haar uiterst kleine slipt krijgt dan zijn volle aandacht. Hij heeft haar ondertussen tegen zich aangetrokken. Haar borsten raken hem aan en bij deze aanraking zindert zijn lichaam. Het slipje wordt in 1 beweging naar beneden geduwd en Sara stapt er vlug uit. Ze trekt hem zachtjes mee naar het bed. Hij glimlacht. En gehoorzaamt direct.
Sara vleit zich neer op het bed en Simon volgt gedwee. Sara zoekt zijn mond … de kus is heet en vurig. Simon bespeelt haar lichaam vederlicht met zijn handen. Ook Sara heeft ondertussen gevonden wat ze zocht. Haar beweging daar maken Simon als het ware gek van Liefde. Het voorspel is kort maar hevig. Simon neemt de leiding over en Sara laat hem zijn gang gaan. Hij kust haar hele lichaam. Zijn tong maakt de gekste bochten en ze kronkelt van puur genot. Sara heeft ondertussen ook haar handen vol en laat Simon genieten. Sara weet ondertussen Simon wel te bespelen. Hij zucht zwaar en geniet. Hij laat zich zachtjes op haar glijden en ze worden een, vol vuur en passie. Hij beweegt uiterst zacht op een neer. Sara laat bij elke beweging kleine kreetjes van genot. Ze laat hem tussen haar benen in komen. Dit is het signaal voor Simon om het ritme te verhogen en nieuwe horizonnen in hun liefdesspel te verkennen.
Hij klemt zijn armen rond Sara en zet zich met Sara rond zich op zijn knieën. Sara brengt haar benen naar zich toe zodat ze op haar knieën voor Simon zit. Simon blijft het ritme aan geven en ze komen samen tot één magisch hoogte punt. Er parelen zelfs zweetdruppeltjes op zijn voorhoofd van de doorstane spanning. Ze leggen zich knuffelend naar elkaar neer. En vallen zo in slaap. De laptop staat nog steeds aan. Maar daar heeft geen van beide oog voor.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 94
Deel 94
Ze worden wakker door het tikken van de regen op het balkon. Het is al vrij laat. Ze genieten nog even na van het weekend. “Jij verwent me veel te veel, Simon.”
“Das is maar normaal” zegt Simon “Een verliefd stel zoals wij moet kunnen genieten en daar bij vandaag is het werkdag, hoor.”
Hij neemt de telefoon en belt naar de receptie om het ontbijt op te kamer te laten brengen, zo hebben ze nog wat meer tijd samen, zonder pottenkijkers. Sara gaat ondertussen naar de badkamer. Simon volgt haar want hij weet dat ze normaal gezien toch een douche zal nemen. Maar nee, Sara heeft zin om de stoomcabine eens uit te proberen.
Ze loopt eerst nog naar het bad en laat dit vollopen. “Simon, wil jij dit kraan straks dichtdraaien?”
En ze loopt naar de badkamer. Ze geniet van deze momenten en neemt wat tijd om zichzelf in de watten te leggen. Ze zet bodylotion klaar voor straks. De stoomcabine doet wonderen, Sara komt er opgewekt uit. “Simon, dit moet je ook eens proberen. En kom dan daarna bij mij.”
Dit laat Simon zich geen twee keer zeggen. “Ok, ik wacht op het ontbijt en dan stap ik …” Hij kan zijn zin niet verder afmaken want er wordt geklopt. Simon doet met een handdoek rond zijn lende vlug de deur open en iets later komt hij breed lachend met een karretje vol lekker binnen.
Sara stapt juist in bad. “Simon, dat ziet er lekker uit… Maar das toch geen normaal ontbijt. Zo veel lekkers … zelfs champagne en aardbeitjes.. “ Ze wil terug uit bad stappen maar Simon zegt “Ga maar lekker in bad. Ik breng het tot bij jou en dan ga ik in de stoomcabine. Hij laat de handdoek wegglijden. En rijdt het karretje naar Sara toe. Hij neemt een aardbeitje in zijn mond en geeft dit speels aan Sara door. Hij schenkt 2 glaasjes champagne in en ze klinken op hun geluk. Dan duikt Simon de badkamer in.
Sara legt zich neer in het bad. Het is zalig. Vanuit het bad ziet ze de skyline van Parijs, zelf de Eiffeltoren. Dit is zo uniek.
Simon is vrij vlug terug. “Das de moeite maar wel warm, maar niet de warmte die ik wil.” lacht hij, “ik zit liever bij jou.”
Sara maakt plaats voor Simon. Hij zet zich met zijn gezicht naar haar toe en legt zijn benen rond haar. Sara’s benen liggen boven op de zijne. Ze stoppen elkaar al het lekker toe. Ze amuseren zich kostelijk. Tot Sara plots op haar uurwerk kijkt. “Simon het is al 10 uur we moeten voortmaken.”
Ze stappen uit bad. In de badkamer neemt Sara de bodylotion. Maar Simon neemt de bus uit haar handen. Sara kijkt hem verbaasd aan. Maar hij opent de bus en smeert Sara in met de zalige geurende crème. “Dat mocht je me toch niet ontnemen, mijn lieve Sara.” Sara lacht en zegt “Neen, tuurlijk niet en jij kan dat zo veel beter als ik.”
Ze maken zich verder klaar. Gelukkig heeft Simon voor vandaag ook gepaste kleding mee. Een broekpak met mooie blazer in donkergroen. Sara staat er beeldig mee. Ze steekt haar haren op. De make up maakt alles af. Ook Simon is bijna klaar.
Ze ruimen de kamer op en Sara bekijkt het dossier van Simon en dan zijn ze klaar om te vertrekken.
Eerst belt Sara nog even met Arne. Ze hoort direct aan zijn stem dat er iets scheelt. Maar hij wil niets zeggen. Hij zegt enkel dat het niets met Précense te maken heeft en dat ze zich geen zorgen moet maken. Dat doet Sara toch.
Ineens hoort ze snikken. “Arne, toe wat is er? Als je nu niets vertelt, dan komen we direct naar huis.”
“Maar Sara, neen, dat mag niet. Ok, je zal toch niet afgeven zeker.” Hoort ze Arne zeggen.
Dan vertelt hij in horten en stoten zijn verhaal.
Ze worden wakker door het tikken van de regen op het balkon. Het is al vrij laat. Ze genieten nog even na van het weekend. “Jij verwent me veel te veel, Simon.”
“Das is maar normaal” zegt Simon “Een verliefd stel zoals wij moet kunnen genieten en daar bij vandaag is het werkdag, hoor.”
Hij neemt de telefoon en belt naar de receptie om het ontbijt op te kamer te laten brengen, zo hebben ze nog wat meer tijd samen, zonder pottenkijkers. Sara gaat ondertussen naar de badkamer. Simon volgt haar want hij weet dat ze normaal gezien toch een douche zal nemen. Maar nee, Sara heeft zin om de stoomcabine eens uit te proberen.
Ze loopt eerst nog naar het bad en laat dit vollopen. “Simon, wil jij dit kraan straks dichtdraaien?”
En ze loopt naar de badkamer. Ze geniet van deze momenten en neemt wat tijd om zichzelf in de watten te leggen. Ze zet bodylotion klaar voor straks. De stoomcabine doet wonderen, Sara komt er opgewekt uit. “Simon, dit moet je ook eens proberen. En kom dan daarna bij mij.”
Dit laat Simon zich geen twee keer zeggen. “Ok, ik wacht op het ontbijt en dan stap ik …” Hij kan zijn zin niet verder afmaken want er wordt geklopt. Simon doet met een handdoek rond zijn lende vlug de deur open en iets later komt hij breed lachend met een karretje vol lekker binnen.
Sara stapt juist in bad. “Simon, dat ziet er lekker uit… Maar das toch geen normaal ontbijt. Zo veel lekkers … zelfs champagne en aardbeitjes.. “ Ze wil terug uit bad stappen maar Simon zegt “Ga maar lekker in bad. Ik breng het tot bij jou en dan ga ik in de stoomcabine. Hij laat de handdoek wegglijden. En rijdt het karretje naar Sara toe. Hij neemt een aardbeitje in zijn mond en geeft dit speels aan Sara door. Hij schenkt 2 glaasjes champagne in en ze klinken op hun geluk. Dan duikt Simon de badkamer in.
Sara legt zich neer in het bad. Het is zalig. Vanuit het bad ziet ze de skyline van Parijs, zelf de Eiffeltoren. Dit is zo uniek.
Simon is vrij vlug terug. “Das de moeite maar wel warm, maar niet de warmte die ik wil.” lacht hij, “ik zit liever bij jou.”
Sara maakt plaats voor Simon. Hij zet zich met zijn gezicht naar haar toe en legt zijn benen rond haar. Sara’s benen liggen boven op de zijne. Ze stoppen elkaar al het lekker toe. Ze amuseren zich kostelijk. Tot Sara plots op haar uurwerk kijkt. “Simon het is al 10 uur we moeten voortmaken.”
Ze stappen uit bad. In de badkamer neemt Sara de bodylotion. Maar Simon neemt de bus uit haar handen. Sara kijkt hem verbaasd aan. Maar hij opent de bus en smeert Sara in met de zalige geurende crème. “Dat mocht je me toch niet ontnemen, mijn lieve Sara.” Sara lacht en zegt “Neen, tuurlijk niet en jij kan dat zo veel beter als ik.”
Ze maken zich verder klaar. Gelukkig heeft Simon voor vandaag ook gepaste kleding mee. Een broekpak met mooie blazer in donkergroen. Sara staat er beeldig mee. Ze steekt haar haren op. De make up maakt alles af. Ook Simon is bijna klaar.
Ze ruimen de kamer op en Sara bekijkt het dossier van Simon en dan zijn ze klaar om te vertrekken.
Eerst belt Sara nog even met Arne. Ze hoort direct aan zijn stem dat er iets scheelt. Maar hij wil niets zeggen. Hij zegt enkel dat het niets met Précense te maken heeft en dat ze zich geen zorgen moet maken. Dat doet Sara toch.
Ineens hoort ze snikken. “Arne, toe wat is er? Als je nu niets vertelt, dan komen we direct naar huis.”
“Maar Sara, neen, dat mag niet. Ok, je zal toch niet afgeven zeker.” Hoort ze Arne zeggen.
Dan vertelt hij in horten en stoten zijn verhaal.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 95
Deel 95
Hij had dit weekend een afspraak gemaakt met Elisa de Groot. Het klikt blijkbaar vrij toe tussen hen. Dat had Sara ook al wel gemerkt. Ze zijn samen gaan eten en het was heel gezellig.
“Het restaurant waar jij met SImon ook al geweest zijn, die Italiaan, daar had ik gereserveerd. Ook in die aparte ruimte. Het is daar zo gezellig en romantisch. En Elisa was blij, ze straalde en genoot zoals ik van die mooie avond. We hebben gedanst. Je weet wel, Sara, zo ne plakker van formaat.”
Ze herkent nu weer haar vriend maar ze snapt nog altijd niet waarom hij eerst zo droevig was. “Daarna zijn we ook nog iets gaan drinken op een terrasje. Ik ben zelfs mee bij haar thuis geweest. Het was zo romantisch. Ik … ben … heb zelfs bij haar geslapen.” Arne zwijgt.
Sara is blij. “Maar waarom ben je dan nu zo triest?”
Simon volgt het gesprek mee. Maar kan niet goed volgen.
De avond verliep volgens Arne super romantisch. De nacht met Elisa vergeet hij nooit. Hij heeft nog gezellig ontbeten en is dan naar huis gegaan. Ze hadden zelfs afgesproken om ’s avonds een filmpje mee te pikken.
“Sara, het was liefde aan het worden met de grote L, je kent me … “
Dan wordt Arne plots stiller. Maar Sara vraagt hem om verder te vertellen.
Gisternamiddag heeft ze hem plots gebeld en gezegd dat het een grove vergissing was en dat ze opnieuw wil proberen met haar vorige vriend. Want je weet ze is zwanger en die-e moest niets weten van da babietje. Maar nu is ze dus terug en ik …” Arne snikt.
“Sara” zegt Arne stil “Waarom wil het bij mij nooit lukken. Ik weet altijd wat vertellen maar nu … ik weet het niet meer. Ik voel me zo leeg.”
Sara weet niet wat zeggen want ja … Arne is altijd vrolijk en weet altijd wat zeggen. Van hieruit kan ze haar vriend niet echt helpen. Maar ze laat hem ook niet aan zijn lot over.
“Arne, we komen terug. Vandaag nog”
“Neen, zegt Arne, dat wil ik niet.”
“Dan bel ik met Lut. Die moet je helpen. Zij kan goed luisteren en relativeren want ik wil niet dat jij nu alleen blijft en Lut … “
“Ok” zegt Arne “Als je da wil, eigenlijk graag want ik weet het echt niet meer.”
“Ik ga nu bellen” zegt Sara “Maar je moet me wel beloven, als er iets is dat je me moet bellen. Arne, je komt hier wel bovenop. Kom aan, kop op” probeert ze haar vriend op te beuren. Dag Arne.”
Ze vertelt Simon het verhaal. “Wat is dat nu voor een stoot” zucht hij “Ze moest toch weten dat je zoiets niet kan doen.” Ook Simon is wat ontredderd van dit nieuws. Het voorstel van Sara om Lut in schakelen, vindt hij goed.
Sara belt met Lut en vertelt haar alles. “En nu zit hij in zak en as. Ik heb hem nog niet dikwijls zo gehoord. Ik ben wat ongerust. Kan jij hem onder je vleugels nemen, alstublieft.”
“Tuurlijk, Sara. Ik ga er direct naartoe.”
Sara laat Lut beloven haar te bellen als er iets zo zijn.
Sara en Simon vertrekken. Het eerste pand is echt niet geschikt. Het ligt volledig uit het de lijn en er is veel te veel werk aan. Ze lopen de ganse stad af maar ofwel is het veel te duur of wel is het een krot. Ze zijn alle twee wat ontgoocheld want er is niets dat voldoet. Het is ondertussen al bijna 16uur.
Tot Sara ineens een plakaatje over te nemen ziet staan. Dit gebouw is modern, oogt mooi. Ze gaan binnen en kijken rond. Hier zou niet veel werk zijn om te een Persence winkel te maken. Enkel wat schilderen en de inrichting wat opfrissen zou volstaan.
Er komt een vriendelijk dame van rond de 40 naar hen toe. Ze vertellen wie ze zijn. De dame is onder de indruk. Ze heeft deze winkel nu 20 jaar maar heeft moeite om mooie collecties te vinden. Ze wil zich onderscheiden van de andere winkels maar dat lukte niet dus wil ze stoppen maar ze heeft veel spijt en zou liever nog verder open blijven.
Simon heeft een briljant idee. Hij neemt zijn laptop en laat de dame de collecties van Niels en Marnix zien. De dame is onder de indruk.
Ze bekijken de ganse winkel en gaan dan met Madame Louise Dupont iets drinken. Louise zegt dat moest ze dit eerder onder ogen gekregen hebben ze nooit zo gestopt zijn. Simon knipoogt naar Sara. Sara weet wat hij gaat voorstellen en knikt goedkeurend.
Hij stelt Louise voor om voor Présence te komen werken in haar pand. Op die wijze moet ze niet zelfstandig blijven maar kan ze in de winkel blijven werken.
Louise is onder de indruk en erg blij. Ze vraagt zich luidop af wie deze twee engeltjes vandaag naar haar gestuurd heeft.
Ze praten nog een tijdje verder en ze geeft al de nodige papieren mee zodat ze ook bij Présence een goed oordeel kunnen vormen. Simon en Sara nemen afscheid. Maar ze voelen alle twee dat dit goed zit.
Simon neemt nog vlug wat foto’s van op straat. Hij neemt Sara in zijn armen. En kust haar. “Wij zijn toch een team hé gwoon een knipoog en je weet wat ik wil zeggen.”
Sara en Simon zijn blij. Sara belt naar Arne. “Dag Arne, heb je iets aan goed nieuws?”
“Goed nieuws, dat kan ik gebruiken!” zijn stem klinkt al iets beter.
“We hebben misschien een winkel gevonden en een winkelmanager erbij in Parijs een toplocatie en een sympathieke eigenares en die wil blijven werken voor ons.”
“Aaauch, als jullie iets doen dan doen jullie het direct goed, mijn directeurs generaals van harte proficiat. Ik ben onder de indruk.”
“Zeg, Arne, genoeg over zaken. Hoe gaat het nu?”
“Je kent me, hé, ik ben net een springbal. Het gaat nu beter. Ik heb een goed gesprek gehad met Lut. En met Esther. Die is hier geweest, ze wou met je afspreken. O ja vergeet ik bijna ik moest jullie de groeten doen en zeggen dat jullie moesten genieten.”
“Je klinkt beter … ik ben blij … maar je doet dit toch niet om me gerust te stellen..Arne ?”
“Neen, eerlijk niet … Weet je wat ik vanavond ga doen ? Aauuchhh .. ik vertel dat misschien beter niet.”
“Aaarrrrne, please”
“Ok, aan mijn beste vriendin kan ik niets weigeren .. ik ga eten met …. Esther.”
“Das goed. Echt Arne, met Esther kan je praten.”
Sara is opgelucht en sluit het telefoongesprek af. “Dag Arne, tot morgen, we zijn in de late namiddag terug. Amuseer je.”
Simon omhelst Sara. “Je bent blijkbaar opgelucht na je gesprekje met Arne.”
Sara kust Simon. “Ja, Simon, Arne is er wel wat over … hij gaat met Esther eten.”
“Das goed nieuws.” Simon kust Sara.
“Ik ben nog even met ma. Ze zal ook blij zijn me dit nieuws.”
Ook Margot is blij met dit nieuws. Zij heeft ook nieuws. Leon en Margot zijn vandaag naar een boot gaan kijken met Gert en ze hebben een optie genomen. Simon is blij. Hij trekt Sara naar zich toe en fluistert haar toe “Sara, pa en ma hebben een optie op een boot.” Sara steekt haar vinger omhoog.
Simon vertelt zijn ma dat Sara het ook goed nieuws vindt.
Het is ondertussen al vrij laat. Sara en Simon gaan opnieuw naar het hotel. Ze nemen vandaag de metro. Het is vrij ingewikkeld maar ze vinden hun weg. Ze nemen een ticketje en wagen het erop. Ze moeten verschillende lijnen nemen. Sara vindt het wel spannend. Op een minuutje of 10 staan ze op stoep van hun hotel. Sara lijkt juist een jong meisje. Ze is uitgelaten en blij. “Dit was leuk en spannend.” Zegt ze.
Simon kijkt haar geamuseerd aan. “Mijn lieve Sara, ik zie je graag, zeker zo … hier word ik vrolijk van.” Hij trekt haar naar zich toe en zij slaat haar armen rond zijn nek. “Simon, ik zie je graag … en elke dag liever… “ Ze vergeten waar ze staan. Ze kussen elkaar passioneel. Ze neemt zijn lip speels vast en houdt dat even zo. Dan zoekt haar tong vol passie die van Simon. Hij reageert direct op haar kus. De hitte van de kus laat hen alles vergeten.
“Simon, laat ons nu maar naar binnen gaan.” Sara verbreekt de magie. En maar een geluk want ze staan net op de rand van de stoep. Ze lopen uitgelaten het hotel binnen.
Hij had dit weekend een afspraak gemaakt met Elisa de Groot. Het klikt blijkbaar vrij toe tussen hen. Dat had Sara ook al wel gemerkt. Ze zijn samen gaan eten en het was heel gezellig.
“Het restaurant waar jij met SImon ook al geweest zijn, die Italiaan, daar had ik gereserveerd. Ook in die aparte ruimte. Het is daar zo gezellig en romantisch. En Elisa was blij, ze straalde en genoot zoals ik van die mooie avond. We hebben gedanst. Je weet wel, Sara, zo ne plakker van formaat.”
Ze herkent nu weer haar vriend maar ze snapt nog altijd niet waarom hij eerst zo droevig was. “Daarna zijn we ook nog iets gaan drinken op een terrasje. Ik ben zelfs mee bij haar thuis geweest. Het was zo romantisch. Ik … ben … heb zelfs bij haar geslapen.” Arne zwijgt.
Sara is blij. “Maar waarom ben je dan nu zo triest?”
Simon volgt het gesprek mee. Maar kan niet goed volgen.
De avond verliep volgens Arne super romantisch. De nacht met Elisa vergeet hij nooit. Hij heeft nog gezellig ontbeten en is dan naar huis gegaan. Ze hadden zelfs afgesproken om ’s avonds een filmpje mee te pikken.
“Sara, het was liefde aan het worden met de grote L, je kent me … “
Dan wordt Arne plots stiller. Maar Sara vraagt hem om verder te vertellen.
Gisternamiddag heeft ze hem plots gebeld en gezegd dat het een grove vergissing was en dat ze opnieuw wil proberen met haar vorige vriend. Want je weet ze is zwanger en die-e moest niets weten van da babietje. Maar nu is ze dus terug en ik …” Arne snikt.
“Sara” zegt Arne stil “Waarom wil het bij mij nooit lukken. Ik weet altijd wat vertellen maar nu … ik weet het niet meer. Ik voel me zo leeg.”
Sara weet niet wat zeggen want ja … Arne is altijd vrolijk en weet altijd wat zeggen. Van hieruit kan ze haar vriend niet echt helpen. Maar ze laat hem ook niet aan zijn lot over.
“Arne, we komen terug. Vandaag nog”
“Neen, zegt Arne, dat wil ik niet.”
“Dan bel ik met Lut. Die moet je helpen. Zij kan goed luisteren en relativeren want ik wil niet dat jij nu alleen blijft en Lut … “
“Ok” zegt Arne “Als je da wil, eigenlijk graag want ik weet het echt niet meer.”
“Ik ga nu bellen” zegt Sara “Maar je moet me wel beloven, als er iets is dat je me moet bellen. Arne, je komt hier wel bovenop. Kom aan, kop op” probeert ze haar vriend op te beuren. Dag Arne.”
Ze vertelt Simon het verhaal. “Wat is dat nu voor een stoot” zucht hij “Ze moest toch weten dat je zoiets niet kan doen.” Ook Simon is wat ontredderd van dit nieuws. Het voorstel van Sara om Lut in schakelen, vindt hij goed.
Sara belt met Lut en vertelt haar alles. “En nu zit hij in zak en as. Ik heb hem nog niet dikwijls zo gehoord. Ik ben wat ongerust. Kan jij hem onder je vleugels nemen, alstublieft.”
“Tuurlijk, Sara. Ik ga er direct naartoe.”
Sara laat Lut beloven haar te bellen als er iets zo zijn.
Sara en Simon vertrekken. Het eerste pand is echt niet geschikt. Het ligt volledig uit het de lijn en er is veel te veel werk aan. Ze lopen de ganse stad af maar ofwel is het veel te duur of wel is het een krot. Ze zijn alle twee wat ontgoocheld want er is niets dat voldoet. Het is ondertussen al bijna 16uur.
Tot Sara ineens een plakaatje over te nemen ziet staan. Dit gebouw is modern, oogt mooi. Ze gaan binnen en kijken rond. Hier zou niet veel werk zijn om te een Persence winkel te maken. Enkel wat schilderen en de inrichting wat opfrissen zou volstaan.
Er komt een vriendelijk dame van rond de 40 naar hen toe. Ze vertellen wie ze zijn. De dame is onder de indruk. Ze heeft deze winkel nu 20 jaar maar heeft moeite om mooie collecties te vinden. Ze wil zich onderscheiden van de andere winkels maar dat lukte niet dus wil ze stoppen maar ze heeft veel spijt en zou liever nog verder open blijven.
Simon heeft een briljant idee. Hij neemt zijn laptop en laat de dame de collecties van Niels en Marnix zien. De dame is onder de indruk.
Ze bekijken de ganse winkel en gaan dan met Madame Louise Dupont iets drinken. Louise zegt dat moest ze dit eerder onder ogen gekregen hebben ze nooit zo gestopt zijn. Simon knipoogt naar Sara. Sara weet wat hij gaat voorstellen en knikt goedkeurend.
Hij stelt Louise voor om voor Présence te komen werken in haar pand. Op die wijze moet ze niet zelfstandig blijven maar kan ze in de winkel blijven werken.
Louise is onder de indruk en erg blij. Ze vraagt zich luidop af wie deze twee engeltjes vandaag naar haar gestuurd heeft.
Ze praten nog een tijdje verder en ze geeft al de nodige papieren mee zodat ze ook bij Présence een goed oordeel kunnen vormen. Simon en Sara nemen afscheid. Maar ze voelen alle twee dat dit goed zit.
Simon neemt nog vlug wat foto’s van op straat. Hij neemt Sara in zijn armen. En kust haar. “Wij zijn toch een team hé gwoon een knipoog en je weet wat ik wil zeggen.”
Sara en Simon zijn blij. Sara belt naar Arne. “Dag Arne, heb je iets aan goed nieuws?”
“Goed nieuws, dat kan ik gebruiken!” zijn stem klinkt al iets beter.
“We hebben misschien een winkel gevonden en een winkelmanager erbij in Parijs een toplocatie en een sympathieke eigenares en die wil blijven werken voor ons.”
“Aaauch, als jullie iets doen dan doen jullie het direct goed, mijn directeurs generaals van harte proficiat. Ik ben onder de indruk.”
“Zeg, Arne, genoeg over zaken. Hoe gaat het nu?”
“Je kent me, hé, ik ben net een springbal. Het gaat nu beter. Ik heb een goed gesprek gehad met Lut. En met Esther. Die is hier geweest, ze wou met je afspreken. O ja vergeet ik bijna ik moest jullie de groeten doen en zeggen dat jullie moesten genieten.”
“Je klinkt beter … ik ben blij … maar je doet dit toch niet om me gerust te stellen..Arne ?”
“Neen, eerlijk niet … Weet je wat ik vanavond ga doen ? Aauuchhh .. ik vertel dat misschien beter niet.”
“Aaarrrrne, please”
“Ok, aan mijn beste vriendin kan ik niets weigeren .. ik ga eten met …. Esther.”
“Das goed. Echt Arne, met Esther kan je praten.”
Sara is opgelucht en sluit het telefoongesprek af. “Dag Arne, tot morgen, we zijn in de late namiddag terug. Amuseer je.”
Simon omhelst Sara. “Je bent blijkbaar opgelucht na je gesprekje met Arne.”
Sara kust Simon. “Ja, Simon, Arne is er wel wat over … hij gaat met Esther eten.”
“Das goed nieuws.” Simon kust Sara.
“Ik ben nog even met ma. Ze zal ook blij zijn me dit nieuws.”
Ook Margot is blij met dit nieuws. Zij heeft ook nieuws. Leon en Margot zijn vandaag naar een boot gaan kijken met Gert en ze hebben een optie genomen. Simon is blij. Hij trekt Sara naar zich toe en fluistert haar toe “Sara, pa en ma hebben een optie op een boot.” Sara steekt haar vinger omhoog.
Simon vertelt zijn ma dat Sara het ook goed nieuws vindt.
Het is ondertussen al vrij laat. Sara en Simon gaan opnieuw naar het hotel. Ze nemen vandaag de metro. Het is vrij ingewikkeld maar ze vinden hun weg. Ze nemen een ticketje en wagen het erop. Ze moeten verschillende lijnen nemen. Sara vindt het wel spannend. Op een minuutje of 10 staan ze op stoep van hun hotel. Sara lijkt juist een jong meisje. Ze is uitgelaten en blij. “Dit was leuk en spannend.” Zegt ze.
Simon kijkt haar geamuseerd aan. “Mijn lieve Sara, ik zie je graag, zeker zo … hier word ik vrolijk van.” Hij trekt haar naar zich toe en zij slaat haar armen rond zijn nek. “Simon, ik zie je graag … en elke dag liever… “ Ze vergeten waar ze staan. Ze kussen elkaar passioneel. Ze neemt zijn lip speels vast en houdt dat even zo. Dan zoekt haar tong vol passie die van Simon. Hij reageert direct op haar kus. De hitte van de kus laat hen alles vergeten.
“Simon, laat ons nu maar naar binnen gaan.” Sara verbreekt de magie. En maar een geluk want ze staan net op de rand van de stoep. Ze lopen uitgelaten het hotel binnen.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 96
Deel 96 (maandagavond in Parijs)
Arne maakt zich klaar. Hij denkt aan de woorden van Sara. Hij moet genieten van Sara. En dat is hij ook van plan. Hij trekt leuke kleren aan en vertrekt naar Esther. Esther staat hem op te wachten. “Aauuch, jij ziet er prachtig uit, Esther en zie mij hier staan.” Zegt Arne.
Esther lacht, zo een gast kom je niet elke dag tegen, maar ze kan hem wel smaken. Ze haakt haar arm in zijne en ze trekken de stad in.
Ze gaan naar Pier 21 en zetten zich aan een tafeltje. Ze praten over van alles. Arne moet Sara gelijk geven. Esther kan goed luisteren.
Arne vertelt onderuit over vroeger en over zijn beste vriendin. Dikwijls moeten ze even bekomen van het lachen want Arne weet alles zo speciaal in te kleden.
“Ja” zegt Arne “Je hebt jezelf wat aangedaan hé. Met zo een broekventje op stap gaan.”
Esther legt haar vinger op zijn mond “Arne, je moet jezelf niet zo wegcijferen. Je bent een prachtkerel. Ik ben blij dat ik hier ben met jou.”
Arne fronst zijn voorhoofd. Dit had hij nu net niet verwacht.
Na Arne vertelt Esther over Sara en Fuerta Ventura. Het feit dat ze Simon mis had ingeschat daar heeft ze nog altijd spijt van.
“Ik ook” zegt Arne “Ik heb toen eens een berichtje naar Sara verstuurd op haar mailbox. Zoiets van de heer Simon Van Wyck is hier en zegt dat hij u graag ziet. Maar PS ik geloof hem niet. Daar heb ik nu spijt van, had ik Simon toen beter ingeschat waren ze eerder bij elkaar geweest. Maar ja gedane zaken nemen geen keer.”
Esther knikt. “Das waar … en daar bij eind goed al goed.”
Ze drinken hun drankje leeg en gaan nog wat wandelen aan het water. Er wordt heel wat afgelachen maar tegen 11 uur stappen ze samen naar het huis van Esther. Aan de deur nemen ze vriendschappelijk afscheid. Arne draait zich om en stapt weg. Maar ineens trekt Esther hem terug. En kust hem innig. Arne schrikt.
Esther stelt hem gerust “Ik voel me aangetrokken tot jou. Misschien verbaast je dat. Maar jij bent zo uniek en … mijn gevoel bedriegt me zelden.”
”Dit gaat me wel vrij snel … ik moet nog bekomen van … Aaaucch … Esther … je bent …” Maar Arne komt voor 1 keer niet uit zijn woorden. Nu is het zijn beurt om haar innig te zoenen.
Esther lacht “Das goed we komen er wel … maar rustig aan das voor ons beide het beste.”
Ze blijven nog wat knuffelen. “Das een goe idee” antwoordt Arne “Ik wou net hetzelfde voorstellen. Das raar … meestal komen de goede ideetjes van mij… “Hij lacht. “Slaapwel, lieve Esther. Spreken we morgen af voor de lunch ?”
Esther knikt “Ok, pier 19 rond 12 uur.”
Hij geeft haar nog een kus op wang. “Das afgesproken”
Hij stapt weg. Esther leunt tegen de deur en ziet Arne een sprongetje in de lucht maken. Ze lacht en gaat naar binnen.
Arne is nog steeds niet bekomen. Esther, zo een knappe madame, denkt hij. Nu moet ik mezelf eens knijpen want ik denk dat ik droom. Hij rijdt naar zijn appartement.
Ondertussen in Parijs …
Sara en Simon gaan vanuit de lobby naar de mooie binnentuin achter het hotel. Het is er erg mooi. Ze zetten zich samen op een bankje en genieten van al het moois. Er staan tropische bomen op het terras en een variëteit van mooie kleurige bloemen. De kleurenpracht is buitengewoon. Alle tinten van blauw paars oranje en rood wissel elkaar af. De witte en gele accenten maken het geheel tot een beeldig plaatje. Er is op dit uur weinig volk te bespeuren. Sara en Simon bewonderen het prachtige geheel.
Sara is blij met de nieuwe locatie. Het ziet er goed uit en ook de overname valt mee. Daarenboven is er direct bekwaam personeel. Das ook een belangrijk.
Ook dit zijn voor Sara en Simon belangrijke momenten. Na de werkdag nog even samen alles overlopen is belangrijk en voelt goed. Niet meer zoals vroeger … nu zijn ze evenwaardige partners. Voor Simon is dit belangrijk daar hij weet dat hij soms impulsief handelt en nu met Sara bij hem moet hij daar geen angst voor hebben. Sara is een bekwame zakenvrouw met veel inzicht en met zijn enthousiasme erbij vormen zij de ideale tandem.
Ze blijven nog even zitten, kort bij elkaar genietend van elkaar. Maar Simon krijgt honger. Sara stelt voor om op hun kamer te eten. Het is daar gezellig en het eten in het hotel is erg goed. Ze lopen naar de lobby en bestellen alles. Ze hebben nog een halfuurtje … dus kunnen ze zich best eerst opfrissen.
Ze duiken samen de badkamer in. Het gaat er speels maar intens aan toe. Sara kleedt Simon kledingstuk per kledingstuk uit. Na elk deeltjes kust ze hem. Van zijn oorlelletjes tot zijn meest gevoelig plekjes. Na zo een dag werken is Simon vlug in de juiste sfeer te krijgen. Hij gooit haar jasje op de kapstok. Het losse bloesje is ook gauw ontdaan van Sara’s lichaam. Hij bekoort haar lichaam en brengt haar als het war met 1 kleine vingerknip in hoger sferen.
Haar broek volgt het jasje. Simon lacht als Sara opmerkt “Simon, we hebben maar een halfuurtje!”
“Das toch genoeg, niet? Ben je “
Sara lacht nu ook uitgelaten en trekt Simon mee onder de douche. Ze zeept hem in. En hij haar. Maar de zin in elkaar krijgt al gauw de bovenhand. Simon tilt Sara op en maakt hen een. De bewegingen worden intenser en ze genieten van de liefde tussen hun tweetjes tot ze samen tot een gezamenlijke ontlading komen. Ze blijven zo nog een tijdje staan gewoon genieten van de sfeer en het warme water.
Tot Simon hoort kloppen. Hij schrikt en stapt uit de douche, draait een handdoek rond zijn lende en loopt naar de deur. De vrouw aan de ander kant van de deur schrikt “Monsieur mes excuses. Mais je ne savais pas. “
“C’est rien, madame.” Hij neemt het eten aan en de dame verdwijnt.
Simon lacht, zet alles op de tafel en draait zich om Sara te roepen. Maar Sara komt al op hem toegelopen in een sexy niemendalletje en zet zich aan tafel. “Wow” kan Simon met moeite en een krop in de keel uitbrengen. “Wacht even”
Hij loopt wat stroef naar de badkamer en komt terug in een mooie strakke slip. Sara knikt goedkeurend en bloost een beetje.
Het eten is zalig. Ze genieten van de lekkere hapjes. Het hoofdgerecht met zalm mag er ook wezen. Ze genieten. En Sara weet Simon dikwijls opnieuw tot de orde te roepen. Haar voeten weten Simon te bespelen. Hij weet zich tot het dessert te beheersen. Maar ook zijn handen vleien zich dikwijls over haar been en bovenlichaam.
De sabayon is overheerlijk en sluit het lekker diner af. Sara heeft het dessertje opgegeten vanop Simon schoot. Ze genieten volop van dit teasen. Het uitdagen, aantrekken en een beetje afstoten maakt alles zo intens. Het is al vrij laat maar de atmosfeer gaat de hoogte in.
Tot de GSM van Sara belt.
Arne maakt zich klaar. Hij denkt aan de woorden van Sara. Hij moet genieten van Sara. En dat is hij ook van plan. Hij trekt leuke kleren aan en vertrekt naar Esther. Esther staat hem op te wachten. “Aauuch, jij ziet er prachtig uit, Esther en zie mij hier staan.” Zegt Arne.
Esther lacht, zo een gast kom je niet elke dag tegen, maar ze kan hem wel smaken. Ze haakt haar arm in zijne en ze trekken de stad in.
Ze gaan naar Pier 21 en zetten zich aan een tafeltje. Ze praten over van alles. Arne moet Sara gelijk geven. Esther kan goed luisteren.
Arne vertelt onderuit over vroeger en over zijn beste vriendin. Dikwijls moeten ze even bekomen van het lachen want Arne weet alles zo speciaal in te kleden.
“Ja” zegt Arne “Je hebt jezelf wat aangedaan hé. Met zo een broekventje op stap gaan.”
Esther legt haar vinger op zijn mond “Arne, je moet jezelf niet zo wegcijferen. Je bent een prachtkerel. Ik ben blij dat ik hier ben met jou.”
Arne fronst zijn voorhoofd. Dit had hij nu net niet verwacht.
Na Arne vertelt Esther over Sara en Fuerta Ventura. Het feit dat ze Simon mis had ingeschat daar heeft ze nog altijd spijt van.
“Ik ook” zegt Arne “Ik heb toen eens een berichtje naar Sara verstuurd op haar mailbox. Zoiets van de heer Simon Van Wyck is hier en zegt dat hij u graag ziet. Maar PS ik geloof hem niet. Daar heb ik nu spijt van, had ik Simon toen beter ingeschat waren ze eerder bij elkaar geweest. Maar ja gedane zaken nemen geen keer.”
Esther knikt. “Das waar … en daar bij eind goed al goed.”
Ze drinken hun drankje leeg en gaan nog wat wandelen aan het water. Er wordt heel wat afgelachen maar tegen 11 uur stappen ze samen naar het huis van Esther. Aan de deur nemen ze vriendschappelijk afscheid. Arne draait zich om en stapt weg. Maar ineens trekt Esther hem terug. En kust hem innig. Arne schrikt.
Esther stelt hem gerust “Ik voel me aangetrokken tot jou. Misschien verbaast je dat. Maar jij bent zo uniek en … mijn gevoel bedriegt me zelden.”
”Dit gaat me wel vrij snel … ik moet nog bekomen van … Aaaucch … Esther … je bent …” Maar Arne komt voor 1 keer niet uit zijn woorden. Nu is het zijn beurt om haar innig te zoenen.
Esther lacht “Das goed we komen er wel … maar rustig aan das voor ons beide het beste.”
Ze blijven nog wat knuffelen. “Das een goe idee” antwoordt Arne “Ik wou net hetzelfde voorstellen. Das raar … meestal komen de goede ideetjes van mij… “Hij lacht. “Slaapwel, lieve Esther. Spreken we morgen af voor de lunch ?”
Esther knikt “Ok, pier 19 rond 12 uur.”
Hij geeft haar nog een kus op wang. “Das afgesproken”
Hij stapt weg. Esther leunt tegen de deur en ziet Arne een sprongetje in de lucht maken. Ze lacht en gaat naar binnen.
Arne is nog steeds niet bekomen. Esther, zo een knappe madame, denkt hij. Nu moet ik mezelf eens knijpen want ik denk dat ik droom. Hij rijdt naar zijn appartement.
Ondertussen in Parijs …
Sara en Simon gaan vanuit de lobby naar de mooie binnentuin achter het hotel. Het is er erg mooi. Ze zetten zich samen op een bankje en genieten van al het moois. Er staan tropische bomen op het terras en een variëteit van mooie kleurige bloemen. De kleurenpracht is buitengewoon. Alle tinten van blauw paars oranje en rood wissel elkaar af. De witte en gele accenten maken het geheel tot een beeldig plaatje. Er is op dit uur weinig volk te bespeuren. Sara en Simon bewonderen het prachtige geheel.
Sara is blij met de nieuwe locatie. Het ziet er goed uit en ook de overname valt mee. Daarenboven is er direct bekwaam personeel. Das ook een belangrijk.
Ook dit zijn voor Sara en Simon belangrijke momenten. Na de werkdag nog even samen alles overlopen is belangrijk en voelt goed. Niet meer zoals vroeger … nu zijn ze evenwaardige partners. Voor Simon is dit belangrijk daar hij weet dat hij soms impulsief handelt en nu met Sara bij hem moet hij daar geen angst voor hebben. Sara is een bekwame zakenvrouw met veel inzicht en met zijn enthousiasme erbij vormen zij de ideale tandem.
Ze blijven nog even zitten, kort bij elkaar genietend van elkaar. Maar Simon krijgt honger. Sara stelt voor om op hun kamer te eten. Het is daar gezellig en het eten in het hotel is erg goed. Ze lopen naar de lobby en bestellen alles. Ze hebben nog een halfuurtje … dus kunnen ze zich best eerst opfrissen.
Ze duiken samen de badkamer in. Het gaat er speels maar intens aan toe. Sara kleedt Simon kledingstuk per kledingstuk uit. Na elk deeltjes kust ze hem. Van zijn oorlelletjes tot zijn meest gevoelig plekjes. Na zo een dag werken is Simon vlug in de juiste sfeer te krijgen. Hij gooit haar jasje op de kapstok. Het losse bloesje is ook gauw ontdaan van Sara’s lichaam. Hij bekoort haar lichaam en brengt haar als het war met 1 kleine vingerknip in hoger sferen.
Haar broek volgt het jasje. Simon lacht als Sara opmerkt “Simon, we hebben maar een halfuurtje!”
“Das toch genoeg, niet? Ben je “
Sara lacht nu ook uitgelaten en trekt Simon mee onder de douche. Ze zeept hem in. En hij haar. Maar de zin in elkaar krijgt al gauw de bovenhand. Simon tilt Sara op en maakt hen een. De bewegingen worden intenser en ze genieten van de liefde tussen hun tweetjes tot ze samen tot een gezamenlijke ontlading komen. Ze blijven zo nog een tijdje staan gewoon genieten van de sfeer en het warme water.
Tot Simon hoort kloppen. Hij schrikt en stapt uit de douche, draait een handdoek rond zijn lende en loopt naar de deur. De vrouw aan de ander kant van de deur schrikt “Monsieur mes excuses. Mais je ne savais pas. “
“C’est rien, madame.” Hij neemt het eten aan en de dame verdwijnt.
Simon lacht, zet alles op de tafel en draait zich om Sara te roepen. Maar Sara komt al op hem toegelopen in een sexy niemendalletje en zet zich aan tafel. “Wow” kan Simon met moeite en een krop in de keel uitbrengen. “Wacht even”
Hij loopt wat stroef naar de badkamer en komt terug in een mooie strakke slip. Sara knikt goedkeurend en bloost een beetje.
Het eten is zalig. Ze genieten van de lekkere hapjes. Het hoofdgerecht met zalm mag er ook wezen. Ze genieten. En Sara weet Simon dikwijls opnieuw tot de orde te roepen. Haar voeten weten Simon te bespelen. Hij weet zich tot het dessert te beheersen. Maar ook zijn handen vleien zich dikwijls over haar been en bovenlichaam.
De sabayon is overheerlijk en sluit het lekker diner af. Sara heeft het dessertje opgegeten vanop Simon schoot. Ze genieten volop van dit teasen. Het uitdagen, aantrekken en een beetje afstoten maakt alles zo intens. Het is al vrij laat maar de atmosfeer gaat de hoogte in.
Tot de GSM van Sara belt.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 97
Deel 97
Sara en Simon schrikken zich een ongeluk. “Wie belt er nu nog? Er moet iets gebeurd zijn.” Roept Sara verschrikt. Ze zoek haar GSM. “”t is Arne!” Ze zet zich op het bed en neemt op.
Ze neemt op. “Dag Arne, is er iets?”
Arne antwoordt snel “Ik weet het Sara, ik wou je niet ongerust maken maar dit nieuwtje kon ik je niet onthouden … ik moest je dit vertellen! Vandaag is mijn geluksdag. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Sara, dit gevoel is zo Aaaaaauuuch. ’t Is misschien meer Aaaaauch dan jij en Simon. Neen dat kan nu nog niet…. Maar het wordt zeker zo AAAuuuchig als bij jullie. Ik weet het gewoon. Dat is gewoon zo… dat is te mooi om waar te zijn … Eigenlijk moet jij hier zijn om in mijn arm te knijpen om te bewijzen dat het waar is.”
“Aaaaarrrrrnnnnnneeeee” roept Sara want ze krijgt er geen woord tussen “Wil je nu eerst eens vertellen wat er zo mooi ..en fantatisch is want dat heb je me nog niet verteld. Je maakt me wel nieuwsgierig en als je me er zo laat voor belt. Kom kalmeer nu even en vertel me alles.”
“Ik ben verliefder dan ik ooit geweest ben in mijn ganse leven en je weet Sara … ik ben dikwijls verliefd en dan ben ik altijd van de wereld. Jij weet dat wel denk maar aan Britt. Ik ben eigenlijk wel dikwijls zot van de liefde maaar nu .. nu is het zo … ik voel dat dit voor altijd is.”
“Aaaaarnnnnnneeeee” Sara is gek van nieuwsgierigheid “Op wie ben je verliefd en is het wederzijds?” Ze kent haar beste vriend. Het komt dikwijls van 1 kant en een ontgoocheling kan hij nu wel missen.
“Wel Sara, eigenlijk ben ik nu verleid… “zegt Arne “En hetis wederzijds… ik loop op wolkjes. Ik had het niet verwacht … niet gehoopt … ’t is toch zo buitengewooon”
Nu krijgt Sara het serieus op haar heupen “Arne, wie is het ? Ik hou het niet meer uit.”
Arne zwijgt even en zegt dan : “Esther.”
Sara kan even niets zeggen. Dit had ze nu echt niet verwacht.
“Sara, ben je er nog?”
“Ja, Arne, Jij met Esther. Wacht even …ik moet even bekomen, begrijp je … dit had ik nooit durven hopen … maar nu het bezinkt .. het is fantastisch .. mijn beste vrienden een koppel. Proficiat. Maar Arne, alstubieft … doe het rustig aan…”
Ook Simon knikt verbaasd maar goedkeurend en steekt zijn duim omhoog naar Sara. Ze kijkt hem liefdevol aan en doet hetzelfde.
Arne wordt wat stil “Dat hebben we afgesproken. Das een goede raad van mijn beste vriendin. Maar nu gaat je beste vriend je terug laten slapen. Want jullie lagen zeker wel al in bed?”
“Neen” Sara bloost “ We hadden net gedaan met eten.”
“Dan laat ik jullie nu gaan slapen … of ja … doen wat jullie nog willen doen … Aauch Arne wat zeg ik nu toch weer … Slaapwel Sara en de groeten aan Simon van die zotte Arne.”
“Slaapwel, Arne en en je hebt de groetjes al terug van Simon. Sweat Dreams en tot straks … “
“Ja tot straks” lacht Arne en hij sluit af.
Sara is enthousiast en vertelt Simon alles. Simon in ook blij voor Arne. Maar ook hij had dat nooit gezien in Esther. “Zou ik Esther nog durven bellen?” Vraagt Sara plots.
“Waarom niet? Zolang zal Arne toch nog niet weg zijn bij haar. Probeer maar eens. Als ze al slaapt zal ze haar GSM toch niet horen, veronderstel ik.”
Sara neemt haar GSM en belt naar Esther.
“Dag Sara” hoort ze aan de andere kant. “Zo snel en zo laat had ik je niet verwacht. Hoe is het daar in Parijs?”
“Goed, eigenlijk super maar daar bel ik niet voor.”
“Neen dat dacht ik al niet. Heeft Arne je gebeld?”
“Ja”
“Sara, mijn gevoelens zijn oprecht. Ik weet het .. je zou het niet verwachten … maar als ik daarstraks met hem op stap was… voelde ik me aangetrokken tot hem. Echt Sara, dit heb ik al lang niet meer gevoeld. Arne is zo oprecht en eerlijk… en ik kan zo lachen met hem.”
“Dan ben ik gerust .. want Arne en de liefde… “
“Sara, ik zal hem niet kwetsen.. sinds hij naar huis is .. heb ik zitten denken … ik voel me aangetrokken tot hem en ik wordt niet snel verliefd dat weet je. Maar ik ben hem daarstraks bijna achterna gegaan… “
Sara lacht gerustgesteld. Ze geeft het adres van Arne. “Ga er maar naartoe. Hij zal zo blij zijn.”
“Denk je? Gaat het niet te snel.”
“Esther, je bent over je oren verliefd, dat hoor ik zo en Arne ook. Ga ervoor… hij zal niet weten wat hem overkomt”
“Ok” zegt Esther “Dan laat ik je nu en vertrek ik. Bedankt voor je goede raad en groetjes aan Simon. Slaapwel.”
“Dag Esther, en doe de groetjes aan Arne”
Sara hangt op. “Nu ben ik gerust gesteld. En ben ik zielsgelukkig. Ze zijn alle bij dolverliefd.”
Ze geeft Simon een kus. Ze ruimen de tafel af en zetten alles terug in de doos.
Sara geeuwt. “Simon, het is al laat. Ik ben moe.”
“Ik ook” zegt Simon. “Kom we kruipen gezellig onder de wol.”
Sara loopt naar de badkamer, neemt het hemd van Simon en trekt het aan. Ze gaat naar het balkon. Simon slaat en handdoek rond zijn lende en volgt haar. “Ik wil nog even genieten van de stad. En van de sterren” zegt ze stil als ze voelt dat Simon haar in zijn armen neemt. Ze leunt tegen hem.
Samen genieten ze van de Eiffeltoren, in een blauwe gloed. Er lopen nog steeds mensen op straat maar Parijs is rustig. Ze blijven een tijdje genieten, ook de sterrenpracht maakt indruk. “Misschien” fluistert Sara om de magie niet te verbreken “kijken Esther en Arne nu ook naar de sterren.” Simon lacht “Denk je, zullen die daar nu tijd voor hebben. Ik denk dat die twee nu enkel oog hebben voor elkaar.”
Sara lacht “Ja, misschien wel… “
Ze gaan naar binnen maar laten de balkondeur openstaan en stappen in bed. Ze kruipen dicht tegen elkaar aan en vallen bijna onmiddellijk in slaap.
Sara en Simon schrikken zich een ongeluk. “Wie belt er nu nog? Er moet iets gebeurd zijn.” Roept Sara verschrikt. Ze zoek haar GSM. “”t is Arne!” Ze zet zich op het bed en neemt op.
Ze neemt op. “Dag Arne, is er iets?”
Arne antwoordt snel “Ik weet het Sara, ik wou je niet ongerust maken maar dit nieuwtje kon ik je niet onthouden … ik moest je dit vertellen! Vandaag is mijn geluksdag. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Sara, dit gevoel is zo Aaaaaauuuch. ’t Is misschien meer Aaaaauch dan jij en Simon. Neen dat kan nu nog niet…. Maar het wordt zeker zo AAAuuuchig als bij jullie. Ik weet het gewoon. Dat is gewoon zo… dat is te mooi om waar te zijn … Eigenlijk moet jij hier zijn om in mijn arm te knijpen om te bewijzen dat het waar is.”
“Aaaaarrrrrnnnnnneeeee” roept Sara want ze krijgt er geen woord tussen “Wil je nu eerst eens vertellen wat er zo mooi ..en fantatisch is want dat heb je me nog niet verteld. Je maakt me wel nieuwsgierig en als je me er zo laat voor belt. Kom kalmeer nu even en vertel me alles.”
“Ik ben verliefder dan ik ooit geweest ben in mijn ganse leven en je weet Sara … ik ben dikwijls verliefd en dan ben ik altijd van de wereld. Jij weet dat wel denk maar aan Britt. Ik ben eigenlijk wel dikwijls zot van de liefde maaar nu .. nu is het zo … ik voel dat dit voor altijd is.”
“Aaaaarnnnnnneeeee” Sara is gek van nieuwsgierigheid “Op wie ben je verliefd en is het wederzijds?” Ze kent haar beste vriend. Het komt dikwijls van 1 kant en een ontgoocheling kan hij nu wel missen.
“Wel Sara, eigenlijk ben ik nu verleid… “zegt Arne “En hetis wederzijds… ik loop op wolkjes. Ik had het niet verwacht … niet gehoopt … ’t is toch zo buitengewooon”
Nu krijgt Sara het serieus op haar heupen “Arne, wie is het ? Ik hou het niet meer uit.”
Arne zwijgt even en zegt dan : “Esther.”
Sara kan even niets zeggen. Dit had ze nu echt niet verwacht.
“Sara, ben je er nog?”
“Ja, Arne, Jij met Esther. Wacht even …ik moet even bekomen, begrijp je … dit had ik nooit durven hopen … maar nu het bezinkt .. het is fantastisch .. mijn beste vrienden een koppel. Proficiat. Maar Arne, alstubieft … doe het rustig aan…”
Ook Simon knikt verbaasd maar goedkeurend en steekt zijn duim omhoog naar Sara. Ze kijkt hem liefdevol aan en doet hetzelfde.
Arne wordt wat stil “Dat hebben we afgesproken. Das een goede raad van mijn beste vriendin. Maar nu gaat je beste vriend je terug laten slapen. Want jullie lagen zeker wel al in bed?”
“Neen” Sara bloost “ We hadden net gedaan met eten.”
“Dan laat ik jullie nu gaan slapen … of ja … doen wat jullie nog willen doen … Aauch Arne wat zeg ik nu toch weer … Slaapwel Sara en de groeten aan Simon van die zotte Arne.”
“Slaapwel, Arne en en je hebt de groetjes al terug van Simon. Sweat Dreams en tot straks … “
“Ja tot straks” lacht Arne en hij sluit af.
Sara is enthousiast en vertelt Simon alles. Simon in ook blij voor Arne. Maar ook hij had dat nooit gezien in Esther. “Zou ik Esther nog durven bellen?” Vraagt Sara plots.
“Waarom niet? Zolang zal Arne toch nog niet weg zijn bij haar. Probeer maar eens. Als ze al slaapt zal ze haar GSM toch niet horen, veronderstel ik.”
Sara neemt haar GSM en belt naar Esther.
“Dag Sara” hoort ze aan de andere kant. “Zo snel en zo laat had ik je niet verwacht. Hoe is het daar in Parijs?”
“Goed, eigenlijk super maar daar bel ik niet voor.”
“Neen dat dacht ik al niet. Heeft Arne je gebeld?”
“Ja”
“Sara, mijn gevoelens zijn oprecht. Ik weet het .. je zou het niet verwachten … maar als ik daarstraks met hem op stap was… voelde ik me aangetrokken tot hem. Echt Sara, dit heb ik al lang niet meer gevoeld. Arne is zo oprecht en eerlijk… en ik kan zo lachen met hem.”
“Dan ben ik gerust .. want Arne en de liefde… “
“Sara, ik zal hem niet kwetsen.. sinds hij naar huis is .. heb ik zitten denken … ik voel me aangetrokken tot hem en ik wordt niet snel verliefd dat weet je. Maar ik ben hem daarstraks bijna achterna gegaan… “
Sara lacht gerustgesteld. Ze geeft het adres van Arne. “Ga er maar naartoe. Hij zal zo blij zijn.”
“Denk je? Gaat het niet te snel.”
“Esther, je bent over je oren verliefd, dat hoor ik zo en Arne ook. Ga ervoor… hij zal niet weten wat hem overkomt”
“Ok” zegt Esther “Dan laat ik je nu en vertrek ik. Bedankt voor je goede raad en groetjes aan Simon. Slaapwel.”
“Dag Esther, en doe de groetjes aan Arne”
Sara hangt op. “Nu ben ik gerust gesteld. En ben ik zielsgelukkig. Ze zijn alle bij dolverliefd.”
Ze geeft Simon een kus. Ze ruimen de tafel af en zetten alles terug in de doos.
Sara geeuwt. “Simon, het is al laat. Ik ben moe.”
“Ik ook” zegt Simon. “Kom we kruipen gezellig onder de wol.”
Sara loopt naar de badkamer, neemt het hemd van Simon en trekt het aan. Ze gaat naar het balkon. Simon slaat en handdoek rond zijn lende en volgt haar. “Ik wil nog even genieten van de stad. En van de sterren” zegt ze stil als ze voelt dat Simon haar in zijn armen neemt. Ze leunt tegen hem.
Samen genieten ze van de Eiffeltoren, in een blauwe gloed. Er lopen nog steeds mensen op straat maar Parijs is rustig. Ze blijven een tijdje genieten, ook de sterrenpracht maakt indruk. “Misschien” fluistert Sara om de magie niet te verbreken “kijken Esther en Arne nu ook naar de sterren.” Simon lacht “Denk je, zullen die daar nu tijd voor hebben. Ik denk dat die twee nu enkel oog hebben voor elkaar.”
Sara lacht “Ja, misschien wel… “
Ze gaan naar binnen maar laten de balkondeur openstaan en stappen in bed. Ze kruipen dicht tegen elkaar aan en vallen bijna onmiddellijk in slaap.