Deel 78
Sara en Simon nemen afscheid en rijden naar Présence. Het is nog net geen 8 uur. Het is alweer vrijdag en er moet nog heel wat geregeld worden eer ze woensdag kunnen vertrekken naar Denemarken.
Marnix en Niels hebben de kleren ontworpen die iedereen moet dragen op de show. Het is weer zo mooi. Sara moet vandaag gaan passen, dit keer wel samen met Simon. De ontwerpers hebben samen een thema gekozen. Het is echt mooi.
Rond 9 uur hebben Simon en Sara al de verkoopcijfers van de winkels overlopen. Alles verloopt goed, alles gaat in stijgende lijn. Ook de parfums doen het goed. Er komen zelfs vragen van andere ketens om de Présence Parfums te mogen verdelen.
Iets na negen valt Arne hun kantoor binnen met een map. Hij schrikt zich te pletter want hij had hen hier nog niet verwacht. Hij bedankt hen nog eens voor de prachtig avond. Hij had genoten.
In de map zitten de cijfers van Ecomoda en In Fine. Ook hier gaat alles zoals het hoort. Michèle heeft zelf een extra kracht moeten aannemen. Ze heeft uiteindelijk toch beslist op het vorige pand te houden. Het meisje krijgt nu haar opleiding van Michèle en zal volgende week vrijdag het meeste werk van Michèle overnemen. Het is een leuke dame die van aanpakken weet. Ilse heet ze.
Arne gaat weer naar zijn kantoor.
Het is ondertussen al 10 uur. Sara kijkt verlangend naar Simon. Hij voelt haar direct aan en stapt op haar toe. Ze nestelen zich samen in de zetel in hun kantoor. Ze overlopen ondertussen de omzetscijfers van de groep Présence. Die zien er goed aan. Simon merkt op dat het nu niet nodig is de cijfers te verdoezelen. Sara fronst haar wenkbrauwen. “Lieve, lieve Simon, weet 1 ding dat doen we nooit meer.”
Hij stelt haar gerust “Neen, tuurlijk niet … maar het is nu ook volledig anders, alles kan nu besproken worden en moest er iets misgaan wordt daar ook samen een oplossing voor gezocht.”
“Das waar” zegt Sara “Als Alexander terug is ..” ze zwijgt.
“Ik denk dat ik weet wat er door je hoofd gaat.” Zegt Simon.
“Ja, ik ben zeker dat hij niet terug zoals vroeger is , maar toch, Simon we moeten hem toch altijd in het oog houden hoor… hij mag zeker niet hervallen.”
Simon knikt. Hij is dat sowieso van plan want hij is nog altijd iets argwanender als Sara.
Sara stem klinkt zacht “Laat ons nu maar even … “ Simon laat haar niet uitspreken en voegt de daad bij het woord en kust Sara. Ze geniet en laat hem mee genieten. Ze gaan erg in elkaar op en hebben dus niet gehoord dat er geklopt werd. “Zeg, ik heb ook mijn gevoelens hoor” horen ze ineens. Sara schrikt en staat op, trekt haar kleren goed. Maar Simon trekt haar opnieuw op zijn schoot. “Hier blijven,jij” lacht hij. Lieven staat geamuseerd toe te kijken.
“ik plaag maar” lacht Lieven “Liefde kan toch mooi zijn en dat laten zien da moet toch kunnen. Daarbij als ik straks een verdiepingske lager ga dan ben ik ook bij mijn vrouwke”
Ze praten nog wat door over de lopende zaken. De nieuwe kracht voor In Fine is een aangename vrouw die van wanten weet. Ze past volgens Lieven perfect in de nieuwe concept van Présence. Sara en Simon zijn benieuwd om haar te leren kennen.
Lieven is nu verantwoordelijk voor de personeelszaken van de drie afdelingen. Maar dat lukt prima. Hij mist Helen wel. Die interim doet haar best, maar ja … ze mist de ervaring.
Het is middag. Sara en Simon hebben vlak na de middag samen met Lieven en Michèle een afspraak bij Marnix en Niels. Ze gaan samen lunchen in de cafetaria. Ze zitten gezellig te babbelen als Michèle erbij komt zitten. Ze stelt Ilse voor. Ilse zet zich mee aan tafel en samen eten ze verder. Ilse is een aangename dame van rond de 40, een spraakwaterval die geen blad voor de mond neemt. Ze komt grappig uit de hoek.
Tijdens de lunch komt ook Hans mee aan tafel zitten. Sara ziet dat hij het druk heeft. “Gaat het?” vraagt ze bezorgd. “Ja” zegt Hans “Maar alles lijkt overal gelijk stuk te gaan. Ik rij van de ene naar de andere winkel en dan moet ik hier nog een en ander op orde brengen.”
Sara kijkt naar Simon en deze knikt goedkeurend. “Vake, we laten Lieven een vacature plaatsen voor een extra kracht.”
Simon knikt en vervolgt “En dan word jij hoofd Onderhoud.” Hans kijkt verbaasd naar Simon. “Dat moet toch niet.”
“Neen, maar het is wel makkelijk als er 1 iemand verantwoordelijk wordt voor deze taak. Anders lopen de zaken zo in de soep.”
“Als je het zo ziet, dan wil ik dat graag doen.”antwoord Hans fier.
“Das dan geregeld, Lieven breng jij dat in orde? De financiële kant laat ik aan jou over, Lieven. Maar wel correct, hé”
Sara kijkt verbaasd naar Simon. Ze wou hem dat straks voorzichtig voorstellen en nu doet hij het zelf. Ze geeft hem een kusje en fluistert onverstaanbaar in zijn oor “Je bent een schat.”
Het is tijd voor hun afspraak bij Marnix. Ze gaan allemaal naar beneden. In de gang houdt Sara Simon even tegen. “Gaan jullie al maar, we komen zo, ik moet nog iets bespreken met Simon.” Michèle en Lieven lopen door.
“Simon, heb je dat alleen voor mij gedaan? Want dat vind ik moeilijk. “
“Neen” zegt Simon “Je vake doet die job goed. Mijn pa heeft ook gezegd dat zodra het werk voor Vake te veel werd, we het zo moesten oplossen. Hij verdient dat. Vake doet zijn werk graag, met liefde. Dit is gewoon een blijk van waardering die hij zelf heeft verdiend.”
Sara veegt een traan weg. En kust Simon.
Toch vindt ze het lief van Simon.
Fleur'tje : Sara en Simon verhaal
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 79
Deel 79
Als ze bij Marnix binnenkomen staat Michèle al in een prachtig creatie. “Wow” zegt Sara “Je ziet er fantastisch uit.” Michèle knikt “En het zit als gegoten.” Lieven heeft een mooie witte broek aan en daarover een heel mooi jacquet. De stof in changeant, het ziet er heel mooi uit en past perfect bij het kleedje van Michèle.
“Kom” roept Niels “Nu is het jullie beurt.” Hij haalt de zak van het kleedje van Sara. Het is een wijnrood jurkje met open rug en een uiterst fijne sluiting in de nek met strass pareltjes. Het rokje is vrij kort, een soort klokrok en eronder komt er stukje tulle afgezet met Strass. Sara past het en als ze voor de spiegel staat, ziet ze in de spiegel Simon een traan wegpinken. “Sara, ik ben sprakeloos. Het ziet er zo mooi uit.”
“Wacht maar tot jij ook in je pak zit.” Marnix komt met zijn pak naar Simon toe. Simon trekt de zwarte broek aan. Het hemd is gemaakt in de zelfde changeant stof als dat van Sara. Het jacquet is ook zwart met een speciale snit. Ze komt iets lager. Het zit perfect. Sara slaat haar handen voor haar gezicht. “Simon, ik droom denk ik … wat zien we er mooi uit. Marnix en Niels, dit is zo mooi … je doet onze spreuk alle eer aan. Présence kleedt de mensen mooi. Wow .. ik voel met net een koningin met haar koning.”
Iedereen lacht Sara, maar het moet gezegd worden ze zien er prachtig uit.
Er wordt hier en daar nog wat aangepast. En dan mogen ze zich omkleden.
Nu neemt Simon het woord. “Voila” zegt hij “En nu mogen jullie twee een showke geven.” Hij kijkt lachend naar Niels en Marnix. De twee pruttelen wat tegen maar vier tegen twee … dat gaat niet. Dus komen ze 5 minuten later strak in pak op het podium. Ze zien er goed uit. De pakken zijn vrij identiek maar ze houden elk hun eigenheid. Niels draagt een donker pak in een iets jongere versie dus met een rood hemd met donker T-shirt eronder. En Marnix zou Marnix niet zijn … het moet kleurig zijn, zijn broek is dezelfde als die van Niels maar het jacquet is gemaakt in een mooi felgroene stof met een even kleurig geel hemd eronder. Maar het geheel is prachtig.
De andere vier zijn onder de indruk. “We zullen zeker opvallen” zegt Simon “Alles ziet er piekfijn en mooi uit.”
Sara neemt het woord “Weet je wat ik zo tof vind, dat is dat jullie dit samen ontworpen hebben. Dit is echt Présence Exclusive. Misschien moeten we vanaf nu gewoon zo noemen. De ontwerpen van jullie twee samen.” Sara is blij met haar idee. Ze ziet ook dat Niels en Marnix het een goed idee vinden.
Marnix vat het goed samen “Sara, darling, dat is een een super deluxe fantastisch voorstel. Dit is dus de begin van de eerste lijn Présence Exclusive. En ik moet zeggen, ik weet wel in het begin was ik niet zo enthousiast, maar nu ik ben gelukkig, de samenwerking verloopt prima.”
Ze kleden zich allebei om en Marnix gaat naar zijn kleine koelkast en Niels neemt de glazen.
“Ziehier, nu kunnen we klinken op de nieuwe lijn.”
Sara is blij dat Marnix haar voorstel aanvaard. Onze Diva is toch veranderd, denkt ze. Niels heeft een positieve invloed op Marnix en als volgende week Thomas terug is, dan gaat het hier volledig in orde zijn. Simon komt bij Sara staan en zegt “Ik zou ook graag eens klinken op de bedenker van dit nieuwe idee. En ik,”en hij draait haar naar zich toe “doe dit zo.” Hij neemt haar in zijn armen en kust haar. Ze voelt dat hij haar graag ziet.
“Dank je, Simon” Ze neemt haar glas, steekt haar arm door de zijne. Hij doet hetzelfde en zegt “Op Présence, Marnix, Niels en op Sara!”
Een beetje later, gaan ze opnieuw naar hun kantoor. De pasbeurt heeft iets langer geduurd als verwacht maar heeft wel een mooie extra voorgebracht. Simon vindt het idee van Sara prachtig. Dit project kan lukken. Feestkleding en suite kleding uitbrengen onder de naam Présence Exclusive… het lijkt een zeer haalbare uitdaging. Simon en Sara beslissen dit project zelf uit te werken. Hun eerste kindje als het ware. Sara lacht als Simon dit zo stelt, maar ja hij heeft gelijk.
In hun kantoor beginnen ze dadelijk te brainstormen. Deze kleding mag niet enkel in de Présence winkels maar moet verdeeld worden in de winkels van huwelijkskleding. Een mogelijkheid is wel om een beperkt aantal eigen winkels wel dit aanbod aan te bieden. Misschien behoort een kleine collectie huwelijkskleding ook tot de mogelijkheden. Ze werken uren verder. Het project krijgt al veel vorm en wordt al mooi gedocumenteerd.
Tot ineens Sara’s GSM belt. Het is Britt. Alexander is thuis, op haar appartement en ze vraagt of Simon en Sara misschien wat gerief van Alexander willen gaan halen op zijn appartement. Ze wil hem niet alleen laten de eerste avond. Dit is goed voor Sara. Ze vertelt dat ze wel nog moeten afronden op Présence.
Britt is verbaasd en zegt “Zijn jullie nu op een vrijdagavond om 19 u 30 nog op Présence?” Sara is verbaasd als Britt dit zegt. “Oei” zegt ze “Dat wisten we niet. We zijn de tijd uit het oog verloren.” Ze neemt afscheid van Britt en zegt dat ze binnen het halfuur bij haar zijn voor de sleutel te komen ophalen. Simon is ook geschrokken dat het al zo laat is. Hij ruimt alles op en ze vertrekken. Voor ze het kantoor buitengaat, houdt hij Sara even tegen. “Weet je, het is nu wel laat, maar ik heb genoten van wat we gerealiseerd hebben. Dit voelt goed. Wij die samenwerken is een perfecte tandem. We voelen elkaar aan. Samen kunnen we dit.” Sara is ontroerd door zijn woorden. Ze kust hem zachtjes maar innig genoeg om zijn zinnen te prikkelen.
“Lieve Sara, ik zou zo graag nog …”mompelt hij hees “Maar het zal zeker wel even moeten wachten.”
In alle kantoren zijn de lichten uit. “Ze hebben dus niet beseft dat wij hier nog aan het werken waren” lacht Sara “Gelukkig is George er nog.”
Ze lopen langs zijn desk. “Hoe waren jullie hier nog? Arne zei dat hij afgesloten had.”
Simon lacht “Neen, Arne is ons vergeten. Prettig weekend”
Ze lopen verder naar de auto. Ze vertrekken.
Als ze bij Marnix binnenkomen staat Michèle al in een prachtig creatie. “Wow” zegt Sara “Je ziet er fantastisch uit.” Michèle knikt “En het zit als gegoten.” Lieven heeft een mooie witte broek aan en daarover een heel mooi jacquet. De stof in changeant, het ziet er heel mooi uit en past perfect bij het kleedje van Michèle.
“Kom” roept Niels “Nu is het jullie beurt.” Hij haalt de zak van het kleedje van Sara. Het is een wijnrood jurkje met open rug en een uiterst fijne sluiting in de nek met strass pareltjes. Het rokje is vrij kort, een soort klokrok en eronder komt er stukje tulle afgezet met Strass. Sara past het en als ze voor de spiegel staat, ziet ze in de spiegel Simon een traan wegpinken. “Sara, ik ben sprakeloos. Het ziet er zo mooi uit.”
“Wacht maar tot jij ook in je pak zit.” Marnix komt met zijn pak naar Simon toe. Simon trekt de zwarte broek aan. Het hemd is gemaakt in de zelfde changeant stof als dat van Sara. Het jacquet is ook zwart met een speciale snit. Ze komt iets lager. Het zit perfect. Sara slaat haar handen voor haar gezicht. “Simon, ik droom denk ik … wat zien we er mooi uit. Marnix en Niels, dit is zo mooi … je doet onze spreuk alle eer aan. Présence kleedt de mensen mooi. Wow .. ik voel met net een koningin met haar koning.”
Iedereen lacht Sara, maar het moet gezegd worden ze zien er prachtig uit.
Er wordt hier en daar nog wat aangepast. En dan mogen ze zich omkleden.
Nu neemt Simon het woord. “Voila” zegt hij “En nu mogen jullie twee een showke geven.” Hij kijkt lachend naar Niels en Marnix. De twee pruttelen wat tegen maar vier tegen twee … dat gaat niet. Dus komen ze 5 minuten later strak in pak op het podium. Ze zien er goed uit. De pakken zijn vrij identiek maar ze houden elk hun eigenheid. Niels draagt een donker pak in een iets jongere versie dus met een rood hemd met donker T-shirt eronder. En Marnix zou Marnix niet zijn … het moet kleurig zijn, zijn broek is dezelfde als die van Niels maar het jacquet is gemaakt in een mooi felgroene stof met een even kleurig geel hemd eronder. Maar het geheel is prachtig.
De andere vier zijn onder de indruk. “We zullen zeker opvallen” zegt Simon “Alles ziet er piekfijn en mooi uit.”
Sara neemt het woord “Weet je wat ik zo tof vind, dat is dat jullie dit samen ontworpen hebben. Dit is echt Présence Exclusive. Misschien moeten we vanaf nu gewoon zo noemen. De ontwerpen van jullie twee samen.” Sara is blij met haar idee. Ze ziet ook dat Niels en Marnix het een goed idee vinden.
Marnix vat het goed samen “Sara, darling, dat is een een super deluxe fantastisch voorstel. Dit is dus de begin van de eerste lijn Présence Exclusive. En ik moet zeggen, ik weet wel in het begin was ik niet zo enthousiast, maar nu ik ben gelukkig, de samenwerking verloopt prima.”
Ze kleden zich allebei om en Marnix gaat naar zijn kleine koelkast en Niels neemt de glazen.
“Ziehier, nu kunnen we klinken op de nieuwe lijn.”
Sara is blij dat Marnix haar voorstel aanvaard. Onze Diva is toch veranderd, denkt ze. Niels heeft een positieve invloed op Marnix en als volgende week Thomas terug is, dan gaat het hier volledig in orde zijn. Simon komt bij Sara staan en zegt “Ik zou ook graag eens klinken op de bedenker van dit nieuwe idee. En ik,”en hij draait haar naar zich toe “doe dit zo.” Hij neemt haar in zijn armen en kust haar. Ze voelt dat hij haar graag ziet.
“Dank je, Simon” Ze neemt haar glas, steekt haar arm door de zijne. Hij doet hetzelfde en zegt “Op Présence, Marnix, Niels en op Sara!”
Een beetje later, gaan ze opnieuw naar hun kantoor. De pasbeurt heeft iets langer geduurd als verwacht maar heeft wel een mooie extra voorgebracht. Simon vindt het idee van Sara prachtig. Dit project kan lukken. Feestkleding en suite kleding uitbrengen onder de naam Présence Exclusive… het lijkt een zeer haalbare uitdaging. Simon en Sara beslissen dit project zelf uit te werken. Hun eerste kindje als het ware. Sara lacht als Simon dit zo stelt, maar ja hij heeft gelijk.
In hun kantoor beginnen ze dadelijk te brainstormen. Deze kleding mag niet enkel in de Présence winkels maar moet verdeeld worden in de winkels van huwelijkskleding. Een mogelijkheid is wel om een beperkt aantal eigen winkels wel dit aanbod aan te bieden. Misschien behoort een kleine collectie huwelijkskleding ook tot de mogelijkheden. Ze werken uren verder. Het project krijgt al veel vorm en wordt al mooi gedocumenteerd.
Tot ineens Sara’s GSM belt. Het is Britt. Alexander is thuis, op haar appartement en ze vraagt of Simon en Sara misschien wat gerief van Alexander willen gaan halen op zijn appartement. Ze wil hem niet alleen laten de eerste avond. Dit is goed voor Sara. Ze vertelt dat ze wel nog moeten afronden op Présence.
Britt is verbaasd en zegt “Zijn jullie nu op een vrijdagavond om 19 u 30 nog op Présence?” Sara is verbaasd als Britt dit zegt. “Oei” zegt ze “Dat wisten we niet. We zijn de tijd uit het oog verloren.” Ze neemt afscheid van Britt en zegt dat ze binnen het halfuur bij haar zijn voor de sleutel te komen ophalen. Simon is ook geschrokken dat het al zo laat is. Hij ruimt alles op en ze vertrekken. Voor ze het kantoor buitengaat, houdt hij Sara even tegen. “Weet je, het is nu wel laat, maar ik heb genoten van wat we gerealiseerd hebben. Dit voelt goed. Wij die samenwerken is een perfecte tandem. We voelen elkaar aan. Samen kunnen we dit.” Sara is ontroerd door zijn woorden. Ze kust hem zachtjes maar innig genoeg om zijn zinnen te prikkelen.
“Lieve Sara, ik zou zo graag nog …”mompelt hij hees “Maar het zal zeker wel even moeten wachten.”
In alle kantoren zijn de lichten uit. “Ze hebben dus niet beseft dat wij hier nog aan het werken waren” lacht Sara “Gelukkig is George er nog.”
Ze lopen langs zijn desk. “Hoe waren jullie hier nog? Arne zei dat hij afgesloten had.”
Simon lacht “Neen, Arne is ons vergeten. Prettig weekend”
Ze lopen verder naar de auto. Ze vertrekken.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 80
Deel 80
Op weg naar Britt bellen ze even met Margot. Ze vertellen dat ze iets te lang doorgewerkt hebben en dat ze nu naar Britt gaan. Margot lacht … jaja gewerkt. Sara vertelt haar in het kort over hun idee. Margot is onder de indruk. Ze verontschuldigt voor haar te snelle reactie. Maar Sara lacht “Maar ma, das geen probleem, jij weet hoe graag we elkaar zien. Dus jouw gedachten kunnen best ook waar zijn… soms”
Margot stelt voor om te koken. Ze zal zorgen dat het eten klaar is tegen 21 uur. Dat voorstel nemen ze graag aan.
Britt staat hen beneden op te wachten. Ze geeft de sleutel en een lijstje van Alexander. Ze rijden dadelijk door naar Alexander duplex. Het ligt er kraaknet bij. Past wel bij Alexander, denkt Sara. “Weet je” zegt Simon “Hier ben ik bijna nooit geweest … mijn band met Alexander is toch serieus verzuurd geweest, hé.”
“Ik hoop dat alles nu blijft zoals nu of nog verbeterd.”
Ze pakken al de dingen die op het lijstje staan. Sara kijkt nog even in de koelkast en haalt er de spullen uit die slecht kunnen worden. Ze stopt ze in een doos.
Ze sluiten af en rijden opnieuw naar Britt.
Ze halen de zakken en doos uit de auto en bellen aan. Britt komt naar beneden en neemt een deel over. Ze gaan naar boven. Alexander zit aan de tafel met zijn laptop. “Jij bent ook nog aan het werken.” Zegt SImom gemoedelijk en hij klopt kameraadschappelijk tegen Alexander’s schouder.
Deze lacht “Ja, gewoon wat bekijken. En wat surfen … Oja … De file van vorige keer … knap en ik moet erbij zeggen heel haalbaar. Jullie zijn echt een goede tandem voor de Présence groep. Tegen eind volgende week ben ik ook opnieuw present”
Britt geeft hen iets te drinken en ze praten nog wat verder. Sara overweegt om Alexander te vertellen van Présence Exclusive maar besluit dan toch om te wachten tot hij terug aan het werk is. Britt en Alexander overwegen om te gaan samenwonen in Alexander’s appartement. Dit is maar een tijdelijke oplossing. Het is hier nogal krap. Maar nu, is het hier gezellig. Ze keuvelen gezellig verder.
Het is ondertussen al bijna 21 uur. Simon en Sara nemen afscheid. Alexander bedankt Simon en Sara voor de hulp. “Ik kon best even alleen blijven, maar die vrouwen he” zegt hij tegen Simon.
Ze zijn blij als ze de oprit van hun huis oprijden. “Hm” zegt Sara, “ik ben blij dat we thuis zijn. Ik heb reuze honger.” Ze lopen via de oprit naar de achterdeur. Het ruikt zalig in de keuken.
“Daar mijn schatten” zegt Margot. Ze geven Margot een kus en zetten zich aan tafel.
“Voila, alles staat klaar. Ik maak me uit de voeten. Geniet ervan.”
Simon ziet het voorgerecht staan en zegt “Ma, je hebt jezelf overtroffen. Is dat wat ik denk wat het is … je specialiteit ?” Maar Margot is al weg.
“Ik denk dat we gaan genieten, want ma’s kreeft is zalig. En dan, hij kijkt in de potten … zalmpannetje met kroketjes .. .”
Ze zetten zich aan tafel en doen zich tegoed aan het lekkere eten. De kreeft is inderdaad zalig. “Zo lekker, dat heb ik nog nooit ergens gegeten.” Zegt Sara. De kreeft van zijn ma is inderdaad zalig. Sara geniet van het lekkere eten maar nog meer van het gezelschap. Simon is de meest sexy tafelgenoot die ze zich kan voorstellen. Simon lacht. “Je bent me zo aan het bestuderen.”
Sara fluistert “Ik ben aan het denken, wat een knappe sexy verloofde ik toch heb.”
Simon bloost en staat recht. Hij zet zich op zijn knieën naast haar neer. Hij legt zijn hoofd op haar benen en slaat zijn armen rond haar. “Sara, we hebben het al zo dikwijls gezegd maar … “Hij kijkt omhoog en zoekt haar ogen”Ik zie je zo ontzettend graag. Ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe we ooit zonder elkaar …” De tranen lopen over zijn wangen. Sara bukt zich voorover en kust ze weg. “Niet aan denken, Simon, denk aan onze mooie momenten. Ik doe dat ook want anders wordt ik ook droevig. En dat wil ik niet. Ik wil blij zijn samen met jou.” Hij trekt haar mee omhoog en neemt haar in zijn armen. Hij kust haar. De kus lijkt eeuwig te duren. “Ik heb je dit al gezegd maar dit wordt elk dag alleen maar overduidelijker. Wat je ook doet, waar je ook bent, m'n liefde voor jou zal nooit sterven! Ik heb u nodig Sara. En moest jij ooit …” zijn stem stokt even en hij ademt diep in en uit “mij .. “ Sara legt hem het zwijgen op met een kus “Simon, mijn liefde voor jou zal ook nooit sterven. Ik heb je ook nodig. Dus zeg zo een dingen niet. Ik kan me geen dag zonder jou voorstellen.” De tranen lopen over haar wangen. Hij kust ze weg.
Na een tijdje zetten ze zich terug neer. Maar niet meer recht tegenover elkaar. Sara nestelt zich op zijn schoot. En zo eten ze verder. De kreeft smaakt verrukkelijk maar het vispannetje was ook jammie. De sfeer zit er goed in bij die twee. Ze zitten heel de tijd aan elkaar te frunniken en overspoelen elkaar met om ter heetste kussen. Na het eten ruimen ze vlug de keuken op. Alles snel in de afwasmachine. De keuken ziet er opnieuw netjes uit.
Op weg naar Britt bellen ze even met Margot. Ze vertellen dat ze iets te lang doorgewerkt hebben en dat ze nu naar Britt gaan. Margot lacht … jaja gewerkt. Sara vertelt haar in het kort over hun idee. Margot is onder de indruk. Ze verontschuldigt voor haar te snelle reactie. Maar Sara lacht “Maar ma, das geen probleem, jij weet hoe graag we elkaar zien. Dus jouw gedachten kunnen best ook waar zijn… soms”
Margot stelt voor om te koken. Ze zal zorgen dat het eten klaar is tegen 21 uur. Dat voorstel nemen ze graag aan.
Britt staat hen beneden op te wachten. Ze geeft de sleutel en een lijstje van Alexander. Ze rijden dadelijk door naar Alexander duplex. Het ligt er kraaknet bij. Past wel bij Alexander, denkt Sara. “Weet je” zegt Simon “Hier ben ik bijna nooit geweest … mijn band met Alexander is toch serieus verzuurd geweest, hé.”
“Ik hoop dat alles nu blijft zoals nu of nog verbeterd.”
Ze pakken al de dingen die op het lijstje staan. Sara kijkt nog even in de koelkast en haalt er de spullen uit die slecht kunnen worden. Ze stopt ze in een doos.
Ze sluiten af en rijden opnieuw naar Britt.
Ze halen de zakken en doos uit de auto en bellen aan. Britt komt naar beneden en neemt een deel over. Ze gaan naar boven. Alexander zit aan de tafel met zijn laptop. “Jij bent ook nog aan het werken.” Zegt SImom gemoedelijk en hij klopt kameraadschappelijk tegen Alexander’s schouder.
Deze lacht “Ja, gewoon wat bekijken. En wat surfen … Oja … De file van vorige keer … knap en ik moet erbij zeggen heel haalbaar. Jullie zijn echt een goede tandem voor de Présence groep. Tegen eind volgende week ben ik ook opnieuw present”
Britt geeft hen iets te drinken en ze praten nog wat verder. Sara overweegt om Alexander te vertellen van Présence Exclusive maar besluit dan toch om te wachten tot hij terug aan het werk is. Britt en Alexander overwegen om te gaan samenwonen in Alexander’s appartement. Dit is maar een tijdelijke oplossing. Het is hier nogal krap. Maar nu, is het hier gezellig. Ze keuvelen gezellig verder.
Het is ondertussen al bijna 21 uur. Simon en Sara nemen afscheid. Alexander bedankt Simon en Sara voor de hulp. “Ik kon best even alleen blijven, maar die vrouwen he” zegt hij tegen Simon.
Ze zijn blij als ze de oprit van hun huis oprijden. “Hm” zegt Sara, “ik ben blij dat we thuis zijn. Ik heb reuze honger.” Ze lopen via de oprit naar de achterdeur. Het ruikt zalig in de keuken.
“Daar mijn schatten” zegt Margot. Ze geven Margot een kus en zetten zich aan tafel.
“Voila, alles staat klaar. Ik maak me uit de voeten. Geniet ervan.”
Simon ziet het voorgerecht staan en zegt “Ma, je hebt jezelf overtroffen. Is dat wat ik denk wat het is … je specialiteit ?” Maar Margot is al weg.
“Ik denk dat we gaan genieten, want ma’s kreeft is zalig. En dan, hij kijkt in de potten … zalmpannetje met kroketjes .. .”
Ze zetten zich aan tafel en doen zich tegoed aan het lekkere eten. De kreeft is inderdaad zalig. “Zo lekker, dat heb ik nog nooit ergens gegeten.” Zegt Sara. De kreeft van zijn ma is inderdaad zalig. Sara geniet van het lekkere eten maar nog meer van het gezelschap. Simon is de meest sexy tafelgenoot die ze zich kan voorstellen. Simon lacht. “Je bent me zo aan het bestuderen.”
Sara fluistert “Ik ben aan het denken, wat een knappe sexy verloofde ik toch heb.”
Simon bloost en staat recht. Hij zet zich op zijn knieën naast haar neer. Hij legt zijn hoofd op haar benen en slaat zijn armen rond haar. “Sara, we hebben het al zo dikwijls gezegd maar … “Hij kijkt omhoog en zoekt haar ogen”Ik zie je zo ontzettend graag. Ik kan me nu al niet meer voorstellen hoe we ooit zonder elkaar …” De tranen lopen over zijn wangen. Sara bukt zich voorover en kust ze weg. “Niet aan denken, Simon, denk aan onze mooie momenten. Ik doe dat ook want anders wordt ik ook droevig. En dat wil ik niet. Ik wil blij zijn samen met jou.” Hij trekt haar mee omhoog en neemt haar in zijn armen. Hij kust haar. De kus lijkt eeuwig te duren. “Ik heb je dit al gezegd maar dit wordt elk dag alleen maar overduidelijker. Wat je ook doet, waar je ook bent, m'n liefde voor jou zal nooit sterven! Ik heb u nodig Sara. En moest jij ooit …” zijn stem stokt even en hij ademt diep in en uit “mij .. “ Sara legt hem het zwijgen op met een kus “Simon, mijn liefde voor jou zal ook nooit sterven. Ik heb je ook nodig. Dus zeg zo een dingen niet. Ik kan me geen dag zonder jou voorstellen.” De tranen lopen over haar wangen. Hij kust ze weg.
Na een tijdje zetten ze zich terug neer. Maar niet meer recht tegenover elkaar. Sara nestelt zich op zijn schoot. En zo eten ze verder. De kreeft smaakt verrukkelijk maar het vispannetje was ook jammie. De sfeer zit er goed in bij die twee. Ze zitten heel de tijd aan elkaar te frunniken en overspoelen elkaar met om ter heetste kussen. Na het eten ruimen ze vlug de keuken op. Alles snel in de afwasmachine. De keuken ziet er opnieuw netjes uit.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 81
Deel 81
Boven op hun kamer, gaan ze verder vanwaar ze gebleven zijn in de keuken. Sara heeft zin in een douche. Maar ze laat eerst Simon zijn werk doen en brengt hem in de juist sfeer.
Ze draait om hem heen en opent elke keer 1 knoopje van zijn hemd. Haar handen blijven hem aanraken. Overal over zijn kleren, zijn rug, zijn billen.
Hij speelt mee. Elke keer als hij haar voor zich heeft, geeft hij haar een kus. Zijn tong zoekt de hare direct op. Ze laat hem met veel plezier doen. En stimuleert hem.
Bij elke draai, houdt hij haar iets langer tegen hem om de kus intenser te maken en haar nog meer te verleiden. Bij een volgend contact, heeft hij haar kleedje uitgetrokken. Hij voelt haar zin enkel toenemen als ze zich tegen zijn lichaam wrijft terwijl ze draait. Ze neemt zijn hemd mee en laat het door de kamer vliegen. Zijn kussen worden heter en intenser. Sara heeft moeite om de zwoele zoenen te onderbreken. Ze blijft dus staan en haar handen gaan van zijn schouders naar zijn broeksband. De knoop lost makkelijk. De rits glijdt naar beneden en hij stapt een stap vooruit. Hij tilt haar op terwijl hij naar de badkamer stapt. Ze slaat haar benen rond hem heen.
“Ik moet je afkoelen, mijn lieveke” zegt hij streng. Sara glimlacht en drukt zit nog dichter tegen hem aan. “Dan ben jij ook afgekoeld, Simon, want ik laat je niet meer los.”
Hij draait met 1 hand de douche kop open. Blijft nog even staan en stapt dan onder de warme straal. Sara laat zich wat naar beneden glijden, maar blijft Simon verder verleiden met zwoele kussen. Simon heeft haar ondertussen in zijn armen en zij verleidt hem een zalige strelingen. Ze happen met momenten naar adem. Hun tongen laten elkaar niet los en blijven elkaar ophitsen.
Simon tilt haar even hoger en laat haar met een schreeuw van extase zachtjes over zijn mannelijkheid glijden. Door de speelsheid van hun spel staat Sara in vuur en vlam. Het duurt dan ook niet lang eer ze samen een worden. Simon laat zich op het bankje vallen en zo blijven ze zeker nog een lange tijd zit. Bekomen van de emoties en doorgestane gevoelens.
Het voelt al zo vertrouwd aan. Sara blijft Simon overladen met kleine kusjes … als het ware strelingen die ook bij hem al zo goed voelen. Hij kijkt haar aan en zegt stil “Ik kan niet geloven dat ik zolang zonder jou …”
“Ik voel net hetzelfde” fluistert Sara. Ze stappen uit de douche want zo comfortabel is het zitje niet. Ze drogen zich af en gaan zo samen in bed liggen. Ze vallen knuffelend,strelend dat wil zeggen volop van elkaar genietend in slaap.
Het is weekend. Sara en Simon slapen dan ook uit. Rond 10 uur wordt Sara wakker, haar hoofd op Simon’s borstkas. Simon ligt met zijn armen gekruist achter zijn hoofd glimlachend naar Sara te kijken “Goedemorgen, lieve Sara” zegt hij zacht en kust haar voorhoofd.
“Ben jij al lang wakker ?” geeuwt Sara.
“Neen, nog niet zo lang, maar ik kreeg het niet over mijn hart je wakker te maken, je lag zo zalig te slapen zo dicht bij mij.”
Ze kust hem.
“Ik hoor zoveel kabaal beneden.” Zegt ze.
Sara en Simon trekken makkelijke kleding aan, frissen zich op en gaan naar beneden. Sara schudt met haar hoofd. Marnix is er en hij is met grote gebaren alles aan het uitleggen van Sara’s beste idee ooit. Zo verwoordt Marnix het toch.
Simon snoert hem even de mond “Goedemorgen, Marnix, bedankt om mijn schone slaapster wakker te maken. Zo enthousiast en dat zo vroeg op de morgen.”
“Oei, oei, oei het is toch niet zo vroeg. De ochtend stond is al lang voorbij en die heeft goud in de mond” kirt Marnix “Maar lieve Saraatje dat was niet de bedoeling. Ik kom met de jurk van Margot want die gaat ook mee volgens Arne. We hebben dus nog een Présence Exclusive ontworpen en die moet nu natuurlijk gepast worden.”
Hij duwt de kledingzak in Margot’s handen. Leon en Margot staan geamuseerd te kijken naar de enthousiaste Marnix. Marnix loopt achter Margot aan.
“’t is lang geleden dat ik Marnix nog zo gezien heb” zegt Leon terwijl hij Sara een kus geeft “En dat is blijkbaar alleen aan jou te danken.”
“Neen” zegt Sara stilletjes “Van Simon en mij, dit is ons speciaal project en ja, Marnix is door het dolle heen.”
“We zullen hem wat moeten temperen” oppert Simon “Want de gewone lijnen moet voorrang krijgen.”
“Mag ik jullie brainstorming eens inkijken, want uit de verwarrende uitleg van Marix lijkt het mij wel een goed idee. En met jullie twee als stuwende kracht …” Leon klinkt zeker.
Margot komt terug in een mooie oranje creatie. Het is een iets langere jurk met een ongelijke snit onderaan. Op bepaalde plaatsen komt er subitiel een ietsje donkere tint te voorschijn. Het topje heeft een rechte halsuitsnijding. Het bijhorende vestje is in de iets donkere tint en staat Margot prachtig.
“Marnix” stelt Leon “Knap, het past bij Margot. En dat weet je dat was vroeger ook mijn stokpaardje … het moet bij de persoon passen en dit is hier werkelijk gelukt.”
Marnix is blij met deze woorden maar nu verbaasd hij zelf iedereen. “Leon, dit is een samenwerkende vennootschap. Niels heeft hier evenveel eer aan als ik.”
Leon kijkt verbaasd en kan enkel uitbrengen “Marnix, je bent positief veranderd.”
Ze lopen allemaal samen naar de veranda. Sara is zo druk in gesprek met Margot die zich ondertussen heeft omgekleed dat ze niet heeft opgemerkt dat Simon verdwenen is. Ze gaat met Margot naar de keuken en bereidt een brunch voor. Ze zetten alles op de tafel in de veranda.
Boven op hun kamer, gaan ze verder vanwaar ze gebleven zijn in de keuken. Sara heeft zin in een douche. Maar ze laat eerst Simon zijn werk doen en brengt hem in de juist sfeer.
Ze draait om hem heen en opent elke keer 1 knoopje van zijn hemd. Haar handen blijven hem aanraken. Overal over zijn kleren, zijn rug, zijn billen.
Hij speelt mee. Elke keer als hij haar voor zich heeft, geeft hij haar een kus. Zijn tong zoekt de hare direct op. Ze laat hem met veel plezier doen. En stimuleert hem.
Bij elke draai, houdt hij haar iets langer tegen hem om de kus intenser te maken en haar nog meer te verleiden. Bij een volgend contact, heeft hij haar kleedje uitgetrokken. Hij voelt haar zin enkel toenemen als ze zich tegen zijn lichaam wrijft terwijl ze draait. Ze neemt zijn hemd mee en laat het door de kamer vliegen. Zijn kussen worden heter en intenser. Sara heeft moeite om de zwoele zoenen te onderbreken. Ze blijft dus staan en haar handen gaan van zijn schouders naar zijn broeksband. De knoop lost makkelijk. De rits glijdt naar beneden en hij stapt een stap vooruit. Hij tilt haar op terwijl hij naar de badkamer stapt. Ze slaat haar benen rond hem heen.
“Ik moet je afkoelen, mijn lieveke” zegt hij streng. Sara glimlacht en drukt zit nog dichter tegen hem aan. “Dan ben jij ook afgekoeld, Simon, want ik laat je niet meer los.”
Hij draait met 1 hand de douche kop open. Blijft nog even staan en stapt dan onder de warme straal. Sara laat zich wat naar beneden glijden, maar blijft Simon verder verleiden met zwoele kussen. Simon heeft haar ondertussen in zijn armen en zij verleidt hem een zalige strelingen. Ze happen met momenten naar adem. Hun tongen laten elkaar niet los en blijven elkaar ophitsen.
Simon tilt haar even hoger en laat haar met een schreeuw van extase zachtjes over zijn mannelijkheid glijden. Door de speelsheid van hun spel staat Sara in vuur en vlam. Het duurt dan ook niet lang eer ze samen een worden. Simon laat zich op het bankje vallen en zo blijven ze zeker nog een lange tijd zit. Bekomen van de emoties en doorgestane gevoelens.
Het voelt al zo vertrouwd aan. Sara blijft Simon overladen met kleine kusjes … als het ware strelingen die ook bij hem al zo goed voelen. Hij kijkt haar aan en zegt stil “Ik kan niet geloven dat ik zolang zonder jou …”
“Ik voel net hetzelfde” fluistert Sara. Ze stappen uit de douche want zo comfortabel is het zitje niet. Ze drogen zich af en gaan zo samen in bed liggen. Ze vallen knuffelend,strelend dat wil zeggen volop van elkaar genietend in slaap.
Het is weekend. Sara en Simon slapen dan ook uit. Rond 10 uur wordt Sara wakker, haar hoofd op Simon’s borstkas. Simon ligt met zijn armen gekruist achter zijn hoofd glimlachend naar Sara te kijken “Goedemorgen, lieve Sara” zegt hij zacht en kust haar voorhoofd.
“Ben jij al lang wakker ?” geeuwt Sara.
“Neen, nog niet zo lang, maar ik kreeg het niet over mijn hart je wakker te maken, je lag zo zalig te slapen zo dicht bij mij.”
Ze kust hem.
“Ik hoor zoveel kabaal beneden.” Zegt ze.
Sara en Simon trekken makkelijke kleding aan, frissen zich op en gaan naar beneden. Sara schudt met haar hoofd. Marnix is er en hij is met grote gebaren alles aan het uitleggen van Sara’s beste idee ooit. Zo verwoordt Marnix het toch.
Simon snoert hem even de mond “Goedemorgen, Marnix, bedankt om mijn schone slaapster wakker te maken. Zo enthousiast en dat zo vroeg op de morgen.”
“Oei, oei, oei het is toch niet zo vroeg. De ochtend stond is al lang voorbij en die heeft goud in de mond” kirt Marnix “Maar lieve Saraatje dat was niet de bedoeling. Ik kom met de jurk van Margot want die gaat ook mee volgens Arne. We hebben dus nog een Présence Exclusive ontworpen en die moet nu natuurlijk gepast worden.”
Hij duwt de kledingzak in Margot’s handen. Leon en Margot staan geamuseerd te kijken naar de enthousiaste Marnix. Marnix loopt achter Margot aan.
“’t is lang geleden dat ik Marnix nog zo gezien heb” zegt Leon terwijl hij Sara een kus geeft “En dat is blijkbaar alleen aan jou te danken.”
“Neen” zegt Sara stilletjes “Van Simon en mij, dit is ons speciaal project en ja, Marnix is door het dolle heen.”
“We zullen hem wat moeten temperen” oppert Simon “Want de gewone lijnen moet voorrang krijgen.”
“Mag ik jullie brainstorming eens inkijken, want uit de verwarrende uitleg van Marix lijkt het mij wel een goed idee. En met jullie twee als stuwende kracht …” Leon klinkt zeker.
Margot komt terug in een mooie oranje creatie. Het is een iets langere jurk met een ongelijke snit onderaan. Op bepaalde plaatsen komt er subitiel een ietsje donkere tint te voorschijn. Het topje heeft een rechte halsuitsnijding. Het bijhorende vestje is in de iets donkere tint en staat Margot prachtig.
“Marnix” stelt Leon “Knap, het past bij Margot. En dat weet je dat was vroeger ook mijn stokpaardje … het moet bij de persoon passen en dit is hier werkelijk gelukt.”
Marnix is blij met deze woorden maar nu verbaasd hij zelf iedereen. “Leon, dit is een samenwerkende vennootschap. Niels heeft hier evenveel eer aan als ik.”
Leon kijkt verbaasd en kan enkel uitbrengen “Marnix, je bent positief veranderd.”
Ze lopen allemaal samen naar de veranda. Sara is zo druk in gesprek met Margot die zich ondertussen heeft omgekleed dat ze niet heeft opgemerkt dat Simon verdwenen is. Ze gaat met Margot naar de keuken en bereidt een brunch voor. Ze zetten alles op de tafel in de veranda.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 82
Deel 82
Simon zit ondertussen in Leon’s kantoor. Hij is druk aan het bellen want hij heeft een ontzettend leuke plannetje, een mega surprise voor zijn Sara. Hij heeft alles kunnen regelen en hij is eigenlijk wel fier dat alles gelukt is. Hij sluipt snel door de gang naar boven en maakt een koffer klaar. Hij kiest een aantal mooie dingen uit van Sara en zichzelf en stopt dit samen met het toiletgerief in de koffer. Hij vergeet niets, Sara’s lenzen en reservebril gaan mee. Hij grijpt nog vlug hun laptop mee en een tweetal romantische films die Sara zo graag ziet. Hij kan nog net alles in de auto stoppen. Dan loopt hij de veranda binnen en zet zich achteloos naar Marnix neer. Maar Marnix merkt op “Jij bent zo … opgejaagd. Is er iets?
“Sssttt” zegt Simon “’k heb juist een surprieske voor Sara geregeld.” Marnix en Leon lachen om Simon die zo geheimzinnig doet dat het nog meer opvalt.
Margot en Sara komen met de laatste schotel uit de keuken. “Kijk” stelt margot “Simon is ook terug.”
Sara gaat bij Simon staan “Waar was je ? Ik vond je niet daarstraks. Je kon ons toch helpen met de tafel te dekken.”
Simon herstelt snel “Je had me moeten roepen. Ik zat emails te lezen in pa’s kantoor.”
Ze zetten zich aan tafel en laten alles smaken. De brunch is verrukkelijk. Marnix is zoals altijd enorm enthousiast en vertelt in geuren en kleuren zo een mooie verhalen over Niels en hem. Iedereen geniet. Sara en Simon kruipen dichter tegen elkaar aan na het eten. Maar blijven er gezellig bijzitten. Tot Simon ineens zegt “Sara, gaan we een ritje met de auto maken?”
“Blijven we niet nog wat hier ? Het is hier zo gezellig.”
Marnix helpt Simon “Ik ga ook vertrekken want ik heb nog zo een boel belangrijke afspraken. Ik zit hier ook al veel te lang. Ik kwam eigenlijk alleen voor de jurk . En zie nu het is al namiddag.”
Ze stappen samen buiten en nemen afscheid. Simon neemt zijn vader nog even apart en laat weten dat ze pas dinsdag terug zullen zijn, want maandag en dinsdag gaan ze iets verder Frankrijk in op winkelpanden te zoeken in Frankrijk. De rest fluistert hij stil. Leon knikt alleen maar. “Goed idee, jongen, geniet er van.”
Simon zit ondertussen in Leon’s kantoor. Hij is druk aan het bellen want hij heeft een ontzettend leuke plannetje, een mega surprise voor zijn Sara. Hij heeft alles kunnen regelen en hij is eigenlijk wel fier dat alles gelukt is. Hij sluipt snel door de gang naar boven en maakt een koffer klaar. Hij kiest een aantal mooie dingen uit van Sara en zichzelf en stopt dit samen met het toiletgerief in de koffer. Hij vergeet niets, Sara’s lenzen en reservebril gaan mee. Hij grijpt nog vlug hun laptop mee en een tweetal romantische films die Sara zo graag ziet. Hij kan nog net alles in de auto stoppen. Dan loopt hij de veranda binnen en zet zich achteloos naar Marnix neer. Maar Marnix merkt op “Jij bent zo … opgejaagd. Is er iets?
“Sssttt” zegt Simon “’k heb juist een surprieske voor Sara geregeld.” Marnix en Leon lachen om Simon die zo geheimzinnig doet dat het nog meer opvalt.
Margot en Sara komen met de laatste schotel uit de keuken. “Kijk” stelt margot “Simon is ook terug.”
Sara gaat bij Simon staan “Waar was je ? Ik vond je niet daarstraks. Je kon ons toch helpen met de tafel te dekken.”
Simon herstelt snel “Je had me moeten roepen. Ik zat emails te lezen in pa’s kantoor.”
Ze zetten zich aan tafel en laten alles smaken. De brunch is verrukkelijk. Marnix is zoals altijd enorm enthousiast en vertelt in geuren en kleuren zo een mooie verhalen over Niels en hem. Iedereen geniet. Sara en Simon kruipen dichter tegen elkaar aan na het eten. Maar blijven er gezellig bijzitten. Tot Simon ineens zegt “Sara, gaan we een ritje met de auto maken?”
“Blijven we niet nog wat hier ? Het is hier zo gezellig.”
Marnix helpt Simon “Ik ga ook vertrekken want ik heb nog zo een boel belangrijke afspraken. Ik zit hier ook al veel te lang. Ik kwam eigenlijk alleen voor de jurk . En zie nu het is al namiddag.”
Ze stappen samen buiten en nemen afscheid. Simon neemt zijn vader nog even apart en laat weten dat ze pas dinsdag terug zullen zijn, want maandag en dinsdag gaan ze iets verder Frankrijk in op winkelpanden te zoeken in Frankrijk. De rest fluistert hij stil. Leon knikt alleen maar. “Goed idee, jongen, geniet er van.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 83
Deel 83 Vake en Lut verloofd
Simon rijdt eerst met Sara naar het kerkhof. Sara is verrast. Ze lopen samen hand in hand naar het graf. Ze blijven er een tijdje staan en genieten van de stilte. Enkel een eenzame merel verstoort zo mooi de stilte. Ze staan dicht bij elkaar, omarmd. Sara krijgt het even moeilijk. Maar door de liefde van Simon kan ze zich vlug herpakken. Voor ze opnieuw vertrekken zegt ze zacht “Moeke, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Weet je nog hoe ik vroeger altijd zei dat mijn grootste probleem was dat ik altijd alleen was. Jij werd dan droevig. Das nu voorbij … ik heb mijn grote liefde maar heb zoveel er zoveel geluk bij gekregen. Ik ben omringd door zo veel lieve vrienden en familie. Je gelooft het niet. En Vake, die is ook gelukkig. Ik heb lang gedacht wat gaat moeke daar van vinden. Maar ik weet dat het ook jouw liefste wens is dat hij gelukkig is.” Er vliegt plots een witte duif door de lucht en die gaat plots op het graf van Myriam zitten.
Sara schrikt. “Dank je, moeke, ik wist het wel.”
Simon is ook getroffen door het voorval met de duif. Hij veegt vlug een traan weg. En draait Sara naar zich toe. Hij knuffelt haar. “Dank je Simon voor je begrip.”
Ze lopen opnieuw naar de auto, ze zijn alle twee onder de indruk. “Rijden we nog vlug eens langs Lut en pa?” vraagt hij alsof hij niets gepland heeft.
“Ja, goed idee” antwoordt Sara “Hij is in ons huis. Ze zijn daar nu terwijl Lut’s appartement wordt opgefrist.”
Lut en Hans zijn inderdaad thuis. Ze zijn blij Sara en Simon te zien. Ze zetten zich aan tafel en eten een lekker stukje zelfgemaakte cake met koffie.
Sara neemt Vake even apart. En vertelt hem wat ze gevoeld hebben op het kerkhof. Hans veegt een traan van zijn wang. Sara omhelst haar vader. Hij weent met grote uithalen. Sara troost hem. Maar tussen zijn tranen, zegt hij stil tegen Sara: “Nu kan ik met een gerust hart vragen of Lut met mij wil trouwen.” Sara weent ook. “Ja” zegt ze stil “Je had mijn zegen al en ook Moeke is blij dat jij opnieuw de liefde gevonden hebt.
Lut en Simon staan stil te kijken naar vader en dochter. Lut wil naar Hans toelopen. Maar Simon houdt haar tegen en vertelt wat er gebeurd is op het kerkhof. Lut is een beetje van de kaart en laat zich op een stoel neer vallen.
Hans loopt op Lut toe. Hij kijkt haar aan met betraande ogen, maar ogen met zo een mooie glinstering in. Sara gaat bij Simon staan.
Hans zet zich op zijn knie voor Lut. Lut kijkt hem verliefd aan. “Lieve Lut, ik wou je dit al lang vragen maar iets hield me tegen, dat weet je. Maar met wat Sara me nu verteld heeft, wil ik je dit zo graag vragen. Je weet dat ik je graag zie. Wil je alstublieft met me trouwen?”
Simon en Sara kijken stilletjes toe. Lut vliegt rond zijn hals. “Ja, Hans ik wil dolgraag met je trouwen.”
Sara en Simon hebben de tranen in hun ogen. Ze zijn zo blij voor deze twee. Lut blijft een tijdje zitten, ze moet nog even op haar positieven komen en kust Hans innig. De tranen lopen van haar wangen. “Hans, ik zie je graag.”
“Ik had dit niet gepland, dus ik heb geen ring. Die gaan we morgen samen kopen. Ik wil je graag vertellen waarom ik het nu doe…. “ Lut smoort zijn woorden met een kus. “Sttt, Simon heeft het verteld. Ik ben onder de indruk en zou graag vandaag ook naar het kerkhof gaan. Als jij dit ziet zitten.” Hans knikt.
Nu is het tijd op de feliciteren. Iedereen is blij en zo gelukkig. Hans haalt een fles schuimwijn uit de koelkast, want hier moeten ze op klinken.
Lut stelt voor om te blijven eten. “Gho” zegt Simon “Mogen we misschien uitstellen. Er zit mij iets in de lede. Ik denkt dat ik vroeg onder de wol kruip vandaag.”
Sara kijkt hem ongerust aan “Dat heb je nog niet verteld. Voel je je niet goed? Wat is er ?”
Terwijl Sara naar hem kijkt, doet Simon vlug teken naar Hans en Lut dat hij andere plannen heeft maar dat Sara van niets weet. Lut knikt vlug en antwoordt “Dan is je bed het beste medicijn. We spreken volgende week wel af.”
“Neen” zegt Simon we gaan volgende week samen eten want jullie verloving moet gevierd worden. Wij trakteren. Misschien dinsdagavond voor we naar Denemarken gaan.”
Hans en Lut gaan akkoord. Sara is nog steeds niet gerustgesteld. “Sara, het is maar een verkoudheid. Ik ga gewoon wat vroeger slapen.”
Ze praten nog wat verder en dan vertrekken Simon en Sara.
Simon rijdt eerst met Sara naar het kerkhof. Sara is verrast. Ze lopen samen hand in hand naar het graf. Ze blijven er een tijdje staan en genieten van de stilte. Enkel een eenzame merel verstoort zo mooi de stilte. Ze staan dicht bij elkaar, omarmd. Sara krijgt het even moeilijk. Maar door de liefde van Simon kan ze zich vlug herpakken. Voor ze opnieuw vertrekken zegt ze zacht “Moeke, ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. Weet je nog hoe ik vroeger altijd zei dat mijn grootste probleem was dat ik altijd alleen was. Jij werd dan droevig. Das nu voorbij … ik heb mijn grote liefde maar heb zoveel er zoveel geluk bij gekregen. Ik ben omringd door zo veel lieve vrienden en familie. Je gelooft het niet. En Vake, die is ook gelukkig. Ik heb lang gedacht wat gaat moeke daar van vinden. Maar ik weet dat het ook jouw liefste wens is dat hij gelukkig is.” Er vliegt plots een witte duif door de lucht en die gaat plots op het graf van Myriam zitten.
Sara schrikt. “Dank je, moeke, ik wist het wel.”
Simon is ook getroffen door het voorval met de duif. Hij veegt vlug een traan weg. En draait Sara naar zich toe. Hij knuffelt haar. “Dank je Simon voor je begrip.”
Ze lopen opnieuw naar de auto, ze zijn alle twee onder de indruk. “Rijden we nog vlug eens langs Lut en pa?” vraagt hij alsof hij niets gepland heeft.
“Ja, goed idee” antwoordt Sara “Hij is in ons huis. Ze zijn daar nu terwijl Lut’s appartement wordt opgefrist.”
Lut en Hans zijn inderdaad thuis. Ze zijn blij Sara en Simon te zien. Ze zetten zich aan tafel en eten een lekker stukje zelfgemaakte cake met koffie.
Sara neemt Vake even apart. En vertelt hem wat ze gevoeld hebben op het kerkhof. Hans veegt een traan van zijn wang. Sara omhelst haar vader. Hij weent met grote uithalen. Sara troost hem. Maar tussen zijn tranen, zegt hij stil tegen Sara: “Nu kan ik met een gerust hart vragen of Lut met mij wil trouwen.” Sara weent ook. “Ja” zegt ze stil “Je had mijn zegen al en ook Moeke is blij dat jij opnieuw de liefde gevonden hebt.
Lut en Simon staan stil te kijken naar vader en dochter. Lut wil naar Hans toelopen. Maar Simon houdt haar tegen en vertelt wat er gebeurd is op het kerkhof. Lut is een beetje van de kaart en laat zich op een stoel neer vallen.
Hans loopt op Lut toe. Hij kijkt haar aan met betraande ogen, maar ogen met zo een mooie glinstering in. Sara gaat bij Simon staan.
Hans zet zich op zijn knie voor Lut. Lut kijkt hem verliefd aan. “Lieve Lut, ik wou je dit al lang vragen maar iets hield me tegen, dat weet je. Maar met wat Sara me nu verteld heeft, wil ik je dit zo graag vragen. Je weet dat ik je graag zie. Wil je alstublieft met me trouwen?”
Simon en Sara kijken stilletjes toe. Lut vliegt rond zijn hals. “Ja, Hans ik wil dolgraag met je trouwen.”
Sara en Simon hebben de tranen in hun ogen. Ze zijn zo blij voor deze twee. Lut blijft een tijdje zitten, ze moet nog even op haar positieven komen en kust Hans innig. De tranen lopen van haar wangen. “Hans, ik zie je graag.”
“Ik had dit niet gepland, dus ik heb geen ring. Die gaan we morgen samen kopen. Ik wil je graag vertellen waarom ik het nu doe…. “ Lut smoort zijn woorden met een kus. “Sttt, Simon heeft het verteld. Ik ben onder de indruk en zou graag vandaag ook naar het kerkhof gaan. Als jij dit ziet zitten.” Hans knikt.
Nu is het tijd op de feliciteren. Iedereen is blij en zo gelukkig. Hans haalt een fles schuimwijn uit de koelkast, want hier moeten ze op klinken.
Lut stelt voor om te blijven eten. “Gho” zegt Simon “Mogen we misschien uitstellen. Er zit mij iets in de lede. Ik denkt dat ik vroeg onder de wol kruip vandaag.”
Sara kijkt hem ongerust aan “Dat heb je nog niet verteld. Voel je je niet goed? Wat is er ?”
Terwijl Sara naar hem kijkt, doet Simon vlug teken naar Hans en Lut dat hij andere plannen heeft maar dat Sara van niets weet. Lut knikt vlug en antwoordt “Dan is je bed het beste medicijn. We spreken volgende week wel af.”
“Neen” zegt Simon we gaan volgende week samen eten want jullie verloving moet gevierd worden. Wij trakteren. Misschien dinsdagavond voor we naar Denemarken gaan.”
Hans en Lut gaan akkoord. Sara is nog steeds niet gerustgesteld. “Sara, het is maar een verkoudheid. Ik ga gewoon wat vroeger slapen.”
Ze praten nog wat verder en dan vertrekken Simon en Sara.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 84
Deel 84 Deja vue Rijsel
Sara en Simon zijn nog steeds zwaar onder de indruk van Lut en Hans. Maar Sara is blij. Lut was haar eerste maatje bij Présence. Lut is zo lief en vriendelijk. Simon heeft ook altijd een goede band gehad met Lut. “Lut is als het ware een tweede moeder voor mij geweest, dat weet je. Ik kon bij haar soms beter terecht als bij mijn eigen moeder. Lut was er altijd. Ook als ik problemen had met Alexander, zij kom me altijd opvrolijken.”
Sara kijkt naar buiten en geniet na van alles. Dit is voor Simon het moment om haar te verrassen. Hij ziet dat ze aan het genieten is … dus ideaal moment om haar te verrassen.
“Sara, ik heb een déja vue …” Sara kijkt verbaasd naar Simon en nog meer als ze ziet dat hij de autosnelweg oprijdt richting Brussel.
“Simon, jij voelde je toch niet lekker. En wou toch gaan slapen?” Ze kijkt met verbaasde ogen naar haar ventje.
“Ik zeg het je toch … ik wil een mooie herinnering terug tot herleven brengen … maar nu zoveel mooier en intenser nog met zoveel meer liefde als toen.” Zegt hij stil.
“Simon, waar gaan we …” Sara kijkt vragend naar Simon.
“Lieve lieve Sara, zet je op je gemak neer en geniet. Ik wil je een mooi weekendje bezorgen. En ik geniet nu al van je verbaasde gezichtje. Kan je niet raden waar we naartoe gaan?”
Sara heeft een vermoeden. Ze legt haar hoofd op zijn schouder. Hij ziet dat er een traan over haar wang bengelt. Hij veegt die zachtjes af en legt zijn hand op haar been. “Geniet nu maar. Alles is geregeld.” Ze sluit haar ogen en legt haar hand op zijn been en wrijft stilletjes over zijn been.
Sara droomt weg en denkt aan Rijsel. Het was toen zo uniek… Haar verjaardag was toen de mooiste maar ze heeft sinds dan zoveel beleefd . De laatste maand als orgelpunt. Ze geniet met volle teugen van elk moment samen met Simon. Rijsel was zo uniek. De karaoke vergeet ze nooit. Simon die voor het podium haar stond aan te moedigen. Toen heeft ze de eerste keer een schittering in zijn ogen gezien. Het etentje … alles was perfect.
Ze vergeet ook zijn woorden niet … hij wou niet zomaar met haar slapen … ze was speciaal zei hij. Ze was toen ontredderd .. .maar als ze er nu op terugkijkt … begrijpt ze hem wel.
Toen Simon haar zei dat hij haar graag zag… dat gevoel voelt ze nu nog… de nacht was fantastisch… zo uniek maar als ze nu terugkijkt … het was een mooi begin… maar nu … ze begint de blozen.
Simon ziet het en legt zijn hand even op haar wang. “A penny for you thoughts?’”
Ze schrikt “Ik zat ver met mijn gedachten. Ik dacht .. .”
“Ja” zegt Simon “aan wat ?”
“Aan Rijsel.” Fluistert Sara.
Hij geeft haar een klein kusje. “Ja, Sara, we gaan Rijsel nog eens overdoen. Maar nu tot in de puntjes in orde. Ik schaam me nog altijd dat ik je op grond heb laten slapen.”
Sara antwoordt “Simon, dat heb je die nacht meer dan goed gemaakt. Je hebt me toen zo mooi laten voelen. Ik en jij daar samen die nacht … “ de tranen bengelen over haar wangen. “Das was zo uniek voor mij … mijn grote liefde … een eerste nacht echt samen … jij hebt me toen veranderd. Jij hebt me toen mijn verleden doen vergeten … toen ben ik al veranderd … hier zeker“ ze wijst naar haar hart.
Simon krijgt het nu ook moeilijk. De tranen lopen over zijn wangen.
Hij passeert een parking. “Sara gaan we even iets drinken” klinkt het geëmotioneerd. “Ik moet even stoppen.” Hij parkeert de wagen en slaat zijn armen rond Sara. “Mijn lieve lieve Sara, ik kan niet leven zonder jou. Ik zie je zo ontzettend graag.” Sara kust zijn tranen weg. “Simon, ik kan ook niet zonder jou, zelfs geen dag. Ik hou van jou .. elke vezel van mij … hoort jou toe.”
Simon neemt haar gezichtje zacht in zijn handen. Hij kust haar zo innig. Ze gaan in elkaar op en genieten van elke liefkozing. Het lijkt uren de duren.
Sara legt haar hoofd tegen zijn borst en wordt rustig van zijn hartslag.
“Kom, lieveke, we gaan een koffie drinken en dan rijden we door. En kunnen we onze eerste nacht overdoen maar met zoveel meer liefde en passie.”
Sara geeft hem nog een lief kusje en ze stappen uit. Hand in hand lopen ze naar het wegrestaurant.
Sara en Simon zijn nog steeds zwaar onder de indruk van Lut en Hans. Maar Sara is blij. Lut was haar eerste maatje bij Présence. Lut is zo lief en vriendelijk. Simon heeft ook altijd een goede band gehad met Lut. “Lut is als het ware een tweede moeder voor mij geweest, dat weet je. Ik kon bij haar soms beter terecht als bij mijn eigen moeder. Lut was er altijd. Ook als ik problemen had met Alexander, zij kom me altijd opvrolijken.”
Sara kijkt naar buiten en geniet na van alles. Dit is voor Simon het moment om haar te verrassen. Hij ziet dat ze aan het genieten is … dus ideaal moment om haar te verrassen.
“Sara, ik heb een déja vue …” Sara kijkt verbaasd naar Simon en nog meer als ze ziet dat hij de autosnelweg oprijdt richting Brussel.
“Simon, jij voelde je toch niet lekker. En wou toch gaan slapen?” Ze kijkt met verbaasde ogen naar haar ventje.
“Ik zeg het je toch … ik wil een mooie herinnering terug tot herleven brengen … maar nu zoveel mooier en intenser nog met zoveel meer liefde als toen.” Zegt hij stil.
“Simon, waar gaan we …” Sara kijkt vragend naar Simon.
“Lieve lieve Sara, zet je op je gemak neer en geniet. Ik wil je een mooi weekendje bezorgen. En ik geniet nu al van je verbaasde gezichtje. Kan je niet raden waar we naartoe gaan?”
Sara heeft een vermoeden. Ze legt haar hoofd op zijn schouder. Hij ziet dat er een traan over haar wang bengelt. Hij veegt die zachtjes af en legt zijn hand op haar been. “Geniet nu maar. Alles is geregeld.” Ze sluit haar ogen en legt haar hand op zijn been en wrijft stilletjes over zijn been.
Sara droomt weg en denkt aan Rijsel. Het was toen zo uniek… Haar verjaardag was toen de mooiste maar ze heeft sinds dan zoveel beleefd . De laatste maand als orgelpunt. Ze geniet met volle teugen van elk moment samen met Simon. Rijsel was zo uniek. De karaoke vergeet ze nooit. Simon die voor het podium haar stond aan te moedigen. Toen heeft ze de eerste keer een schittering in zijn ogen gezien. Het etentje … alles was perfect.
Ze vergeet ook zijn woorden niet … hij wou niet zomaar met haar slapen … ze was speciaal zei hij. Ze was toen ontredderd .. .maar als ze er nu op terugkijkt … begrijpt ze hem wel.
Toen Simon haar zei dat hij haar graag zag… dat gevoel voelt ze nu nog… de nacht was fantastisch… zo uniek maar als ze nu terugkijkt … het was een mooi begin… maar nu … ze begint de blozen.
Simon ziet het en legt zijn hand even op haar wang. “A penny for you thoughts?’”
Ze schrikt “Ik zat ver met mijn gedachten. Ik dacht .. .”
“Ja” zegt Simon “aan wat ?”
“Aan Rijsel.” Fluistert Sara.
Hij geeft haar een klein kusje. “Ja, Sara, we gaan Rijsel nog eens overdoen. Maar nu tot in de puntjes in orde. Ik schaam me nog altijd dat ik je op grond heb laten slapen.”
Sara antwoordt “Simon, dat heb je die nacht meer dan goed gemaakt. Je hebt me toen zo mooi laten voelen. Ik en jij daar samen die nacht … “ de tranen bengelen over haar wangen. “Das was zo uniek voor mij … mijn grote liefde … een eerste nacht echt samen … jij hebt me toen veranderd. Jij hebt me toen mijn verleden doen vergeten … toen ben ik al veranderd … hier zeker“ ze wijst naar haar hart.
Simon krijgt het nu ook moeilijk. De tranen lopen over zijn wangen.
Hij passeert een parking. “Sara gaan we even iets drinken” klinkt het geëmotioneerd. “Ik moet even stoppen.” Hij parkeert de wagen en slaat zijn armen rond Sara. “Mijn lieve lieve Sara, ik kan niet leven zonder jou. Ik zie je zo ontzettend graag.” Sara kust zijn tranen weg. “Simon, ik kan ook niet zonder jou, zelfs geen dag. Ik hou van jou .. elke vezel van mij … hoort jou toe.”
Simon neemt haar gezichtje zacht in zijn handen. Hij kust haar zo innig. Ze gaan in elkaar op en genieten van elke liefkozing. Het lijkt uren de duren.
Sara legt haar hoofd tegen zijn borst en wordt rustig van zijn hartslag.
“Kom, lieveke, we gaan een koffie drinken en dan rijden we door. En kunnen we onze eerste nacht overdoen maar met zoveel meer liefde en passie.”
Sara geeft hem nog een lief kusje en ze stappen uit. Hand in hand lopen ze naar het wegrestaurant.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 85
DEEL 85 RIjsel bis.
De koffie smaakt en ze genieten volop van elkaars gezelschap. Het is ondertussen al laat in de namiddag. Ze gaan opnieuw naar de auto. En ze rijden verder.
Ze zijn al in de omgeving van Gent. Nog drie kwartier en ze zijn ter plaatse. Sara ligt opnieuw met haar hoofd op Simon’s schouder. Zijn hand ligt op haar been. Ze geniet. Deze kleine dingen zijn toch ook zo belangrijk voor Sara. Simon ziet dat ze geniet. Ook hij is overgelukkig. Ze rijden nog een tijdje door. Ze zijn alle twee in dezelfde mooie gedachten verzonken. Sara’s hand glijdt over Simon’ been. “Simon, ik zie je graag. Je weet me telkens te betoveren met je ideetjes en plannetjes. Het lijkt nu alsof je me ontvoerd hebt, maar het voelt zo goed. Dit is top. Heel het weekend is zo mooi. Vake en Lut die gaan trouwen … mijn geluk kan niet op.”
Ineens kijkt Sara bedrukt. Simon merkt het op en zegt “Sara, wat is er ?”
“Ik … Weet niet … Ik dacht ineens ik ben zo gelukkig en wil dat blijven maar blijft dat wel duren ? Ze zeggen toch het leven gaat met dalen en toppen. Nu voel ik mij echt op zo een top maar dan gaat het … “
Simon houdt zijn hoofd scheef. “Maar 1 ding kan ik je verzekeren, ik zal je altijd behandelen als mij grootste schat … mijn meest kostbare bezit. Alles mag me afgenomen worden, maar jij … neen dat overleef ik niet. Ik zou ook niet verdragen dat iemand jou één haar krenkt … ik wil niet meer dat jij zoveel verdriet hebt zoals toen ….” Hij zwijgt even.
Sara kust hem op zijn wang. Haar lippen blijven even op zijn wang. “Simon” haar stem klinkt wat hees “Als het op jou aankomt ben ik een tijgerin. Wie jou raakt, krijgt met mij te doen. Ik kan je niet missen.”
Simon lacht “Mijn tijgerinnetje, ik zie je graag voor eeuwig en altijd.”
Ze rijden verder, ze zijn er ondertussen bijna.
Sara zet zich recht op haar stoel. “Simon ik verlang naar je plannetje … ik verlang naar jou … Gelukkig zijn we er nu bijna.”
Simon is blij dat Sara haar vrolijk bui terug is. Hij rijdt de parking van het hotel op.
Sara stapt uit en zegt “Simon, ik heb niets bij … zelfs geen tandenborstel.”
Simon stapt naar de koffer van de auto “Sesam open u” Hij haalt de koffer en laptop uit de koffer “Alles is geregeld .. ik heb alles onder controle.”
Sara lacht, ja het was waar .. . Simon heeft alles tot in de puntjes geregeld.
Ze stappen het hotel binnen. “La réservation de Mr. Van Wyck svp ”zegt hij tegen de receptioniste.
De dame aan de receptie tovert haar mooiste glimlach op haar gezicht. “Voici les clés de votre chambre, Monsieur en Madame Van Wyck. Tout est réglé.”
Sara lacht. Simon trekt haar mee. Ze nemen de lift. Simon kust haar zo innig. Hij kan nog zich nog net beheersen. Zijn hand gaat naar de stop knop, maar hij drukt niet. Hij is te benieuwd naar Sara’s reactie op zijn volgende plannetje.
Ze lopen recht naar de kamer van de vorige keer. “Simon, dat meen je niet.”
“Wacht maar af” Hij opent de deur en duwt Sara zachtjes naar binnen. Hij volgt haar op de voet.
Ze stopt plots en slaat haar handen voor haar mond. Simon gaat achter haar staan en slaat zijn handen rond haar midden.
Op de kamer staat een enorm groot en prachtig boeket met roze rozen. Op het bed ligt een grote kaart. En een doosje met een grote strik.
Simon draait haar naar zich toe. “Vorige keer … was mooi en uniek maar nu wil ik de puntjes op de i zetten. Als moet goed zijn voor mijn lieve lieve meisje.” Sara slaat haar armen rond hem. “Simon, ik zie je graag. Zo graag.”
Hij reageert direct op haar liefkozingen. Zijn tong zoekt toenadering tot de hare. Sara slaat haar armen rond zijn nek en beantwoordt zijn kus met een innige passie. Ze ontvangt hem vol passie. De kus lijkt eeuwig te duren.
Simon opent trekt haar T-shirt over haar hoofd. Ook Sara laat zich niet ongemoeid. Ze trekt het zijne ook uit. Ze overlaat hem met kusjes. Ze laat geen enkel plekje ongemoeid. Ze duwt hem zachtjes naar het bed toe en maakt haar shortje los en laat het samen met haar slipje op de grond vallen. Ze smacht naar hem. Ze wil hem verleiden en beminnen. Haar Simon die haar nu zo een mooie verrassing bezorgt. Ze opent speels en verleidelijk de rits van zijn jeans. En trekt ze zachtjes uit. Zijn boxer gaat in 1 vlotte beweging mee. Ze zet zich gespreid over zijn bovenbenen en geeft hem een hartstochtelijke kus. Hun tongen draaien rond, tussen en over elkaar en ze hitsen elkaar op. Simon geniet met volle teugen van zijn verleidelijke Sara. Sara kronkelt rond zijn lichaam en haar hand bespeelt meesterlijk zijn mannelijkheid. Hij kreunt van genot. En hij draait haar in 1 beweging naast hem. Hij laat haar in hogere sferen komen met zijn handen en zijn mond. Hij bekoort haar lichaam met zijn tong. Elk plaatsje krijgt een kusje, een streling, zijn volledige en onverdeelde aandacht. Aan haar navelbuik houdt hij even halt. Dit nieuwe spel van begeerte brengt Sara tot een ongekende extase. Ze genoot met volle teugen van zijn o zo verleidelijke liefkozingen. Hij brengt haar met zijn spelletje in een soort trance. Ze blijft hem ook bespelen en enkel momenten neemt Simon haar in beweging. Sara geniet met volle teugen en neemt het ritme over. Haar benen liggen rond zijn bips. Met haar laatste krachten geeft ze hem een hoogtepunt waar zelfs Simon even van de kaart is.
Hij laat zich op zijn zij rollen en houdt Sara stevig tegen zich aan. Zo met elkaar verbonden zegt Simon “Ik heb je hier al gezegd dat jij speciaal was voor mij en dat het ook speciaal moest zijn. Dat was vorige keer zo maar nu … mijn allerliefste mooie Sara … was Mmmm … zo uniek. Ik koester dit gevoel dat ik nu ken. Ik wil je niet meer kwijt.. Jij bent als zuurstof voor mij … zo levensnoodzakelijk… ik sterf zonder jou … zoals een plantje dat geen water krijgt”
Ze draait Simon op zijn rug en nestelt zich zonder zich te veel te verplaatsen tussen zijn benen en legt haar hoofd op zijn hart, tranen van geluk vallen op zijn borst en Simon veegt ze af voor ze de kans krijgen te vallen.
Sara fluistert “Je hartslag maakt me zo rustig. Dit geluid maakt me duizelig en brengt me altijd tot rust. Jouw hartslag is belangrijk voor mij. Ik kan niet zonder jou … toen ik vroeger in mijn dagboek mijn diepste gevoelens schreef heb ik het onderschat … het is veel mooier dan ik me ooit in mijn diepste dromen kon voorstellen. Je bent zo lief voor mij, je maakt het me zo makkelijk om je elke dag nog liever te zien. Elke dag neemt je liefde me weer mee op een nieuwe tocht. Je hebt me als het ware liefdesvleugels gegeven.”
Ook Simon krijgt het nu moeilijk. Sara veegt zijn tranen liefdevol af. “Geen tranen, Simon. Onze liefde moet vrolijk zijn, we moeten onze liefde altijd uitstralen en doorgeven zoals een vlinder die van bloem tot bloem fladdert. Kijk maar bij Présence we worden omgeven door verliefde mensen.”
De koffie smaakt en ze genieten volop van elkaars gezelschap. Het is ondertussen al laat in de namiddag. Ze gaan opnieuw naar de auto. En ze rijden verder.
Ze zijn al in de omgeving van Gent. Nog drie kwartier en ze zijn ter plaatse. Sara ligt opnieuw met haar hoofd op Simon’s schouder. Zijn hand ligt op haar been. Ze geniet. Deze kleine dingen zijn toch ook zo belangrijk voor Sara. Simon ziet dat ze geniet. Ook hij is overgelukkig. Ze rijden nog een tijdje door. Ze zijn alle twee in dezelfde mooie gedachten verzonken. Sara’s hand glijdt over Simon’ been. “Simon, ik zie je graag. Je weet me telkens te betoveren met je ideetjes en plannetjes. Het lijkt nu alsof je me ontvoerd hebt, maar het voelt zo goed. Dit is top. Heel het weekend is zo mooi. Vake en Lut die gaan trouwen … mijn geluk kan niet op.”
Ineens kijkt Sara bedrukt. Simon merkt het op en zegt “Sara, wat is er ?”
“Ik … Weet niet … Ik dacht ineens ik ben zo gelukkig en wil dat blijven maar blijft dat wel duren ? Ze zeggen toch het leven gaat met dalen en toppen. Nu voel ik mij echt op zo een top maar dan gaat het … “
Simon houdt zijn hoofd scheef. “Maar 1 ding kan ik je verzekeren, ik zal je altijd behandelen als mij grootste schat … mijn meest kostbare bezit. Alles mag me afgenomen worden, maar jij … neen dat overleef ik niet. Ik zou ook niet verdragen dat iemand jou één haar krenkt … ik wil niet meer dat jij zoveel verdriet hebt zoals toen ….” Hij zwijgt even.
Sara kust hem op zijn wang. Haar lippen blijven even op zijn wang. “Simon” haar stem klinkt wat hees “Als het op jou aankomt ben ik een tijgerin. Wie jou raakt, krijgt met mij te doen. Ik kan je niet missen.”
Simon lacht “Mijn tijgerinnetje, ik zie je graag voor eeuwig en altijd.”
Ze rijden verder, ze zijn er ondertussen bijna.
Sara zet zich recht op haar stoel. “Simon ik verlang naar je plannetje … ik verlang naar jou … Gelukkig zijn we er nu bijna.”
Simon is blij dat Sara haar vrolijk bui terug is. Hij rijdt de parking van het hotel op.
Sara stapt uit en zegt “Simon, ik heb niets bij … zelfs geen tandenborstel.”
Simon stapt naar de koffer van de auto “Sesam open u” Hij haalt de koffer en laptop uit de koffer “Alles is geregeld .. ik heb alles onder controle.”
Sara lacht, ja het was waar .. . Simon heeft alles tot in de puntjes geregeld.
Ze stappen het hotel binnen. “La réservation de Mr. Van Wyck svp ”zegt hij tegen de receptioniste.
De dame aan de receptie tovert haar mooiste glimlach op haar gezicht. “Voici les clés de votre chambre, Monsieur en Madame Van Wyck. Tout est réglé.”
Sara lacht. Simon trekt haar mee. Ze nemen de lift. Simon kust haar zo innig. Hij kan nog zich nog net beheersen. Zijn hand gaat naar de stop knop, maar hij drukt niet. Hij is te benieuwd naar Sara’s reactie op zijn volgende plannetje.
Ze lopen recht naar de kamer van de vorige keer. “Simon, dat meen je niet.”
“Wacht maar af” Hij opent de deur en duwt Sara zachtjes naar binnen. Hij volgt haar op de voet.
Ze stopt plots en slaat haar handen voor haar mond. Simon gaat achter haar staan en slaat zijn handen rond haar midden.
Op de kamer staat een enorm groot en prachtig boeket met roze rozen. Op het bed ligt een grote kaart. En een doosje met een grote strik.
Simon draait haar naar zich toe. “Vorige keer … was mooi en uniek maar nu wil ik de puntjes op de i zetten. Als moet goed zijn voor mijn lieve lieve meisje.” Sara slaat haar armen rond hem. “Simon, ik zie je graag. Zo graag.”
Hij reageert direct op haar liefkozingen. Zijn tong zoekt toenadering tot de hare. Sara slaat haar armen rond zijn nek en beantwoordt zijn kus met een innige passie. Ze ontvangt hem vol passie. De kus lijkt eeuwig te duren.
Simon opent trekt haar T-shirt over haar hoofd. Ook Sara laat zich niet ongemoeid. Ze trekt het zijne ook uit. Ze overlaat hem met kusjes. Ze laat geen enkel plekje ongemoeid. Ze duwt hem zachtjes naar het bed toe en maakt haar shortje los en laat het samen met haar slipje op de grond vallen. Ze smacht naar hem. Ze wil hem verleiden en beminnen. Haar Simon die haar nu zo een mooie verrassing bezorgt. Ze opent speels en verleidelijk de rits van zijn jeans. En trekt ze zachtjes uit. Zijn boxer gaat in 1 vlotte beweging mee. Ze zet zich gespreid over zijn bovenbenen en geeft hem een hartstochtelijke kus. Hun tongen draaien rond, tussen en over elkaar en ze hitsen elkaar op. Simon geniet met volle teugen van zijn verleidelijke Sara. Sara kronkelt rond zijn lichaam en haar hand bespeelt meesterlijk zijn mannelijkheid. Hij kreunt van genot. En hij draait haar in 1 beweging naast hem. Hij laat haar in hogere sferen komen met zijn handen en zijn mond. Hij bekoort haar lichaam met zijn tong. Elk plaatsje krijgt een kusje, een streling, zijn volledige en onverdeelde aandacht. Aan haar navelbuik houdt hij even halt. Dit nieuwe spel van begeerte brengt Sara tot een ongekende extase. Ze genoot met volle teugen van zijn o zo verleidelijke liefkozingen. Hij brengt haar met zijn spelletje in een soort trance. Ze blijft hem ook bespelen en enkel momenten neemt Simon haar in beweging. Sara geniet met volle teugen en neemt het ritme over. Haar benen liggen rond zijn bips. Met haar laatste krachten geeft ze hem een hoogtepunt waar zelfs Simon even van de kaart is.
Hij laat zich op zijn zij rollen en houdt Sara stevig tegen zich aan. Zo met elkaar verbonden zegt Simon “Ik heb je hier al gezegd dat jij speciaal was voor mij en dat het ook speciaal moest zijn. Dat was vorige keer zo maar nu … mijn allerliefste mooie Sara … was Mmmm … zo uniek. Ik koester dit gevoel dat ik nu ken. Ik wil je niet meer kwijt.. Jij bent als zuurstof voor mij … zo levensnoodzakelijk… ik sterf zonder jou … zoals een plantje dat geen water krijgt”
Ze draait Simon op zijn rug en nestelt zich zonder zich te veel te verplaatsen tussen zijn benen en legt haar hoofd op zijn hart, tranen van geluk vallen op zijn borst en Simon veegt ze af voor ze de kans krijgen te vallen.
Sara fluistert “Je hartslag maakt me zo rustig. Dit geluid maakt me duizelig en brengt me altijd tot rust. Jouw hartslag is belangrijk voor mij. Ik kan niet zonder jou … toen ik vroeger in mijn dagboek mijn diepste gevoelens schreef heb ik het onderschat … het is veel mooier dan ik me ooit in mijn diepste dromen kon voorstellen. Je bent zo lief voor mij, je maakt het me zo makkelijk om je elke dag nog liever te zien. Elke dag neemt je liefde me weer mee op een nieuwe tocht. Je hebt me als het ware liefdesvleugels gegeven.”
Ook Simon krijgt het nu moeilijk. Sara veegt zijn tranen liefdevol af. “Geen tranen, Simon. Onze liefde moet vrolijk zijn, we moeten onze liefde altijd uitstralen en doorgeven zoals een vlinder die van bloem tot bloem fladdert. Kijk maar bij Présence we worden omgeven door verliefde mensen.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 86
Deel 86
Simon beweegt zijn hand naast hem, hij zoekt iets. “Sara, ik heb nog iets voor jou, nu je toch over een vlinder begint. “ Hij legt het kleine doosje met de grote strik voor haar neus. Ze heft zich een beetje op en opent uiterst voorzichtig het doosje. Er zit een bedeltje in. Twee vlinders kort bij elkaar. Sara is ontroerd. Zo mooi .. en door wat ze daarnet vertelde zo uniek. “Simon, kunnen wij elkaars gedachten lezen. Dank je wel. Zo mooi … je verwent me veel te veel.”
“Lieve meisje, niets is goed genoeg voor jou… maar dit vond ik zo toepasselijk voor ons.”
Hij doet haar armband even los. Naast hun letters, het anker, hartje en kruisje en het S&S symbool klikt hij nu ook de vlinders vast. Sara beroert zijn lippen zachtjes, neemt zijn lippen beet en zoekt zijn warme mond op met haar tong. De kus duurt eeuwig lang. Ze genieten. Simon en Sara voelen de extase opnieuw opkomen en daar ze nog 1 zijn, is de sensatie van dit moment zo uniek. Binnen de kortste keren komen ze hevig tot een hoogte punt. Hun passie explodeert in een gesmoorde schreeuw van Sara. Ze blijven nog even liggen, sara trilt nog na van de doorstane passie. Simon neemt haar zachtjes in zijn armen en wiegt haar zachtjes heen en weer. Zijn ademhaling en hartslag brengt haar vrij snel tot rust. “Simon, dit was mooi en … zo passioneel.” Hij knikt.
Simon keek op zijn klok, het was bijna 21.30 en hij heeft gereserveerd. Ze gaan naar de badkamer nog steeds wat onder de indruk van hun laatste vrijpartij. Simon opent de koffer en haalt er het kleedje uit van hun verlovingsfeest. “Simon, dat heb je goed gekozen. Dit kleedje past perfect bij deze dag.”
Sara en Simon vertrekken naar het restaurant dat slechts op een boogscheut van hun hotel ligt. Sara is blij. Het zelfde restaurant als de vorige keer en zelfs de zelfde ober. Maar nu zijn ze wel in een andere sfeer. Vorige keer was het eerder vriendschappelijk. Nu niet. Simon kan zijn ogen niet van Sara afhouden. Ze ziet er adembenemend uit in het kleedje van Marnix. Het is zo mooi haar zo te zien genieten. Hij geniet ook, hij voelt haar voet aan zijn knie komen. Hij werpt haar een kusje toe. Sara verdrinkt in zijn ogen. “Simon” fluistert ze “ik zie je graag.” “Idemdito” antwoordt hij.
De ober heeft onmiddellijk de sfeer begrepen aan dit tafeltje. Hij komt met een kaars naar hun tafeltje. “Voici, c’est plus agréable pour vous deux.”
Het voorgerechtje met scampi’s smaakt heerlijk. Ook het hoofdgerecht valt in de smaak. Een lamskroontje met lekkere groentjes en kroketjes. Na het eten komt de ober met een tafeltje op wieltjes naar hun tafeltje gereden. Hij zet het vuur aan en bak voor hun persoonlijk de meeste lekkere geurende pannenkoeken. Naast het vuur staat een pannetje te pruttelen met een marinade op basis van sinaasappellikeur. De ganse ruimte ruikt zalig. Hij neemt een grote pollepel en giet een deel van het mengels over de pannenkoeken en steekt het aan. Mmmm geflambeerde pannenkoeken. Sara geniet. Simon heeft een plezier in. De pannenkoeken smaken heerlijk. Sara geniet met volle teugen.
Na dit zalige etentje rekent Simon af en stappen ze naar buiten. “En” zegt Simon “Weet je waar we naartoe gaan?”
“Naar ons hotel” zegt Sara plagend.
“Allé, dat meen je niet, ben je al moe” antwoordt Simon plagend “Neen ik wil je nog horen zingen en ik ga ook zingen. Misschien een Duetje.
Ze wrijft haar tranen resoluut weg en kust Simon. Hij is blij dat ze opnieuw lacht. ” Simon trekt Sara tegen zich aan. Hij kust haar en trekt haar mee naar de Karaokebar. Voor ze binnen gaat, houdt Sara Simon even tegen “Simon, Jij bent een schat. Me zo verwennen. Ik voel me net een prinsesje. Maar wees maar zeker. Jij bent mijn enige prins. Ik kan niet meer zonder jou.” Dikke tranen rollen over haar wangen.”
“Sara niet huilen, je moet blij zijn”
“Simon nee, dit zijn vreugde tranen … ik ben toch zo gelukkig.
Simon beweegt zijn hand naast hem, hij zoekt iets. “Sara, ik heb nog iets voor jou, nu je toch over een vlinder begint. “ Hij legt het kleine doosje met de grote strik voor haar neus. Ze heft zich een beetje op en opent uiterst voorzichtig het doosje. Er zit een bedeltje in. Twee vlinders kort bij elkaar. Sara is ontroerd. Zo mooi .. en door wat ze daarnet vertelde zo uniek. “Simon, kunnen wij elkaars gedachten lezen. Dank je wel. Zo mooi … je verwent me veel te veel.”
“Lieve meisje, niets is goed genoeg voor jou… maar dit vond ik zo toepasselijk voor ons.”
Hij doet haar armband even los. Naast hun letters, het anker, hartje en kruisje en het S&S symbool klikt hij nu ook de vlinders vast. Sara beroert zijn lippen zachtjes, neemt zijn lippen beet en zoekt zijn warme mond op met haar tong. De kus duurt eeuwig lang. Ze genieten. Simon en Sara voelen de extase opnieuw opkomen en daar ze nog 1 zijn, is de sensatie van dit moment zo uniek. Binnen de kortste keren komen ze hevig tot een hoogte punt. Hun passie explodeert in een gesmoorde schreeuw van Sara. Ze blijven nog even liggen, sara trilt nog na van de doorstane passie. Simon neemt haar zachtjes in zijn armen en wiegt haar zachtjes heen en weer. Zijn ademhaling en hartslag brengt haar vrij snel tot rust. “Simon, dit was mooi en … zo passioneel.” Hij knikt.
Simon keek op zijn klok, het was bijna 21.30 en hij heeft gereserveerd. Ze gaan naar de badkamer nog steeds wat onder de indruk van hun laatste vrijpartij. Simon opent de koffer en haalt er het kleedje uit van hun verlovingsfeest. “Simon, dat heb je goed gekozen. Dit kleedje past perfect bij deze dag.”
Sara en Simon vertrekken naar het restaurant dat slechts op een boogscheut van hun hotel ligt. Sara is blij. Het zelfde restaurant als de vorige keer en zelfs de zelfde ober. Maar nu zijn ze wel in een andere sfeer. Vorige keer was het eerder vriendschappelijk. Nu niet. Simon kan zijn ogen niet van Sara afhouden. Ze ziet er adembenemend uit in het kleedje van Marnix. Het is zo mooi haar zo te zien genieten. Hij geniet ook, hij voelt haar voet aan zijn knie komen. Hij werpt haar een kusje toe. Sara verdrinkt in zijn ogen. “Simon” fluistert ze “ik zie je graag.” “Idemdito” antwoordt hij.
De ober heeft onmiddellijk de sfeer begrepen aan dit tafeltje. Hij komt met een kaars naar hun tafeltje. “Voici, c’est plus agréable pour vous deux.”
Het voorgerechtje met scampi’s smaakt heerlijk. Ook het hoofdgerecht valt in de smaak. Een lamskroontje met lekkere groentjes en kroketjes. Na het eten komt de ober met een tafeltje op wieltjes naar hun tafeltje gereden. Hij zet het vuur aan en bak voor hun persoonlijk de meeste lekkere geurende pannenkoeken. Naast het vuur staat een pannetje te pruttelen met een marinade op basis van sinaasappellikeur. De ganse ruimte ruikt zalig. Hij neemt een grote pollepel en giet een deel van het mengels over de pannenkoeken en steekt het aan. Mmmm geflambeerde pannenkoeken. Sara geniet. Simon heeft een plezier in. De pannenkoeken smaken heerlijk. Sara geniet met volle teugen.
Na dit zalige etentje rekent Simon af en stappen ze naar buiten. “En” zegt Simon “Weet je waar we naartoe gaan?”
“Naar ons hotel” zegt Sara plagend.
“Allé, dat meen je niet, ben je al moe” antwoordt Simon plagend “Neen ik wil je nog horen zingen en ik ga ook zingen. Misschien een Duetje.
Ze wrijft haar tranen resoluut weg en kust Simon. Hij is blij dat ze opnieuw lacht. ” Simon trekt Sara tegen zich aan. Hij kust haar en trekt haar mee naar de Karaokebar. Voor ze binnen gaat, houdt Sara Simon even tegen “Simon, Jij bent een schat. Me zo verwennen. Ik voel me net een prinsesje. Maar wees maar zeker. Jij bent mijn enige prins. Ik kan niet meer zonder jou.” Dikke tranen rollen over haar wangen.”
“Sara niet huilen, je moet blij zijn”
“Simon nee, dit zijn vreugde tranen … ik ben toch zo gelukkig.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 87
Deel 87
In de Karaoke bar is al veel volk. Simon ziet een gezellig tafeltje in een hoek. Hij trekt Sara en mee naartoe. “Ga je nog het zelfde liedje eens zingen voor mij? Toen heb je me hier geraakt “ hij wijst naar zijn hart “je beseft niet hoeveel. Je werd ineens anders in mijn ogen. Je was tevoren al mijn partner in crime zal ik maar zeggen, je deed zoveel meer voor mij. Ik had dat nog nooit gehad dat een van mijn vrienden onbaatzuchtig zoveel voor me deed. En jij vroeg niets terug. Maar toen …” hij zwijgt eventjes “is de vonk echt overgeschoten. Ik zag je door andere ogen.”
“Je gaat toch opnieuw Celine Dion van Titanic zingen ?”vraagt Simon met een gezicht van zo kan je me dat toch niet weigeren.
“Ja” fluistert ze in zijn oor “En helemaal alleen voor jou.”
Simon kust haar en ze vragen het nummertje aan.
“Mag ik nu een duetje kiezen voor ons samen?” vraagt ze
“Tuurlijk” antwoordt Simon “Welk liedje wil je? Niet te moeilijk want ik kan niet zo goed zingen.’
“Da liedje van Dirty Dancing – I had the time of my life. Want ik heb de tijd van mijn leven nu. En dat is zo een mooi liedje.”
“Ok” geeft Simon toe “Das wel een mooi en toepasselijk ook. Ik ben sinds we samen zijn elke dag de tijd van mijn leven.”
Nu is het de beurt aan Sara om Simon te kussen. Ze is ontroerd door zijn woorden.
Ze amuseren zich kostelijk. Er is veel ambiance. Sara zit op Simon’s schoot. Tot ze haar naam afroepen. “Je weet het … doe alsof ik hier alleen voor jou sta te zingen”en ze loopt naar het podium.
Ze stapt het podium op. Van de eerste noot zingt ze volledig zuiver. Simon houdt constant oogcontact met Sara. Sara verzinkt in zijn ogen. Hij stapt voorzichtig naar het podium toe. Tegen de laatste nood stapt hij op het podium en neemt haar in zijn armen. De zaal is laaiend enthousiast. Sara kust Simon en trekt zich niets aan van het publiek. Het publiek loeit laaiend enthousiast.
En nu … Sara en Simon geloven het niet … stapt die man van vorige keer op het podium en geeft weer een nummer van Michael Jackson ten beste. Hij zwaait even naar Simon, hij heeft Simon herkend. Simon lacht “Die denkt dat ik hier met een andere scharrel zit” Sara geeft Simon een por tussen zijn ribben. “Wat zeg jij nu? Zou je dat echt willen.”
“Aauch” doet Simon Arne na “Je bent zo veranderd dat het logisch is dat die man je niet herkend. Ik ben al verbaasd dat hij mij herkent.”
Na het liedje komt de man op hen toe. “Monsieur, c’est possible que vous êtes déjà venu ici? »
« Oui, bien sûr, vous souvenez encore la mademoiselle que était avec moi ? »
De man denkt na en zegt «Oui, bien sur, la mademoiselle a chantée la même chanson. La voie resemble. »
Simon lacht en Sara ook, ze antwoordt « c’était moi, mais avec quelques adaptations. »
De man is verbaasd. « c’était vous ? Ce n’est pas vrai.”
Ze praten nog wat verder tot ze samen op het podium worden geroepen.
De intro van liedje van Dirty Dancing galmt door de boxen.
Het is aan Simon om te starten. Hij zet wat onzeker in maar Sara knikt hem gerustellend toe. Hij voelt zich zekerder. Hij zingt zuiver verder. Het klinkt mooi. Zeker als Sara invalt, klinkt het mooi. Sara komt wat dichter staan bij Simon en draait hem naar zich toe. Ze zingen de sterren van de hemel.
Iedereen in de zaal gaat volledig uit de bol. Zeker als Simon begint te dansen met Sara. Ze zingen perfect samen. Ze zijn er ook opgekleed. Het plaatje klopt. Sara in haar mooie diepblauwe verlovingskleed en Simon in donker pak met bijhorende stropdas. De swarofski kristallen schitteren prachtig. De jurk zit Sara fantastisch en ze voelt er zich goed in. De dat straalt ze uit.
Bij het einde van het liedje heft Simon Sara op onder haar armen en tilt haar in de lucht. Sara geniet. Simon ziet haar stralen.
Haar favoriete scene uit haar lievelingsfilm naspelen met de liefde van haar leven. Haar geluk kan niet op.
Alle mensen geven een staande ovatie. Zelfs de man die alles aan elkaar praat, is even het noorden kwijt. Hij vergeet minuten lang de volgende zanger aan te kondigen.
Simon laat Sara zachtjes naar beneden zakken. Ze legt haar armen rond zijn nek en fluistert “Simon, dank je … dit is zo mooi … de tofste scene uit mijn lievelingsfilm … met jou naspelen … en zo mooi dan nog.” De tranen lopen over hun wangen. Ook voor Simon was dit nieuw. Karaoke zingen had hij enkel een keer gedaan in een zatte bui maar niet zo. Dit gaat zo diep. Dit doet deugd.
Ze stappen samen het podium af. Sara valt opnieuw in zijn armen.
“Simon, ik zie je graag. Zo graag. Dit weekend is zo hartverwarmend en mooi. Het laat echt zien wat ik voor je voel en ook dat jij hetzelfde voelt voor mij. Dat is zo speciaal.”
Simon kan zijn emoties niet de baas. De tranen lopen over zijn wangen. Sara kust ze weg en kust hem dan. Iedereen verdwijnt in het niets. Simon reageert direct op haar kus. Ze blijven als het ware alleen over in de zaal.
Na een tijd lopen ze opnieuw naar hun tafel. Sara kruipt op Simon’s schoot en trekt haar knieën op. Simon slaat zijn armen rond haar. Ze blijven nog even zitten. Dansen nog een mooie slow. Op de tonen van Whitney Houstone’s “I will always love your” dansen ze samen de nacht in. Simon trekt haar stevig tegen zich aan. Ze voelt zijn opwinding. Ze kust hem terwijl ze passioneel verder dansen. Ze staan alleen op het dansvloer te dansen. Iedereen staat in een kring rond hen. Dit beseffen ze niet eens. Dit is hun moment. Ze genieten van de muziek, de goede zangeres maar vooral van elkaar. De laatste noten klinken door de zaal. Maar Simon en Sara horen het niet. Hun kus is zo intens.
In de Karaoke bar is al veel volk. Simon ziet een gezellig tafeltje in een hoek. Hij trekt Sara en mee naartoe. “Ga je nog het zelfde liedje eens zingen voor mij? Toen heb je me hier geraakt “ hij wijst naar zijn hart “je beseft niet hoeveel. Je werd ineens anders in mijn ogen. Je was tevoren al mijn partner in crime zal ik maar zeggen, je deed zoveel meer voor mij. Ik had dat nog nooit gehad dat een van mijn vrienden onbaatzuchtig zoveel voor me deed. En jij vroeg niets terug. Maar toen …” hij zwijgt eventjes “is de vonk echt overgeschoten. Ik zag je door andere ogen.”
“Je gaat toch opnieuw Celine Dion van Titanic zingen ?”vraagt Simon met een gezicht van zo kan je me dat toch niet weigeren.
“Ja” fluistert ze in zijn oor “En helemaal alleen voor jou.”
Simon kust haar en ze vragen het nummertje aan.
“Mag ik nu een duetje kiezen voor ons samen?” vraagt ze
“Tuurlijk” antwoordt Simon “Welk liedje wil je? Niet te moeilijk want ik kan niet zo goed zingen.’
“Da liedje van Dirty Dancing – I had the time of my life. Want ik heb de tijd van mijn leven nu. En dat is zo een mooi liedje.”
“Ok” geeft Simon toe “Das wel een mooi en toepasselijk ook. Ik ben sinds we samen zijn elke dag de tijd van mijn leven.”
Nu is het de beurt aan Sara om Simon te kussen. Ze is ontroerd door zijn woorden.
Ze amuseren zich kostelijk. Er is veel ambiance. Sara zit op Simon’s schoot. Tot ze haar naam afroepen. “Je weet het … doe alsof ik hier alleen voor jou sta te zingen”en ze loopt naar het podium.
Ze stapt het podium op. Van de eerste noot zingt ze volledig zuiver. Simon houdt constant oogcontact met Sara. Sara verzinkt in zijn ogen. Hij stapt voorzichtig naar het podium toe. Tegen de laatste nood stapt hij op het podium en neemt haar in zijn armen. De zaal is laaiend enthousiast. Sara kust Simon en trekt zich niets aan van het publiek. Het publiek loeit laaiend enthousiast.
En nu … Sara en Simon geloven het niet … stapt die man van vorige keer op het podium en geeft weer een nummer van Michael Jackson ten beste. Hij zwaait even naar Simon, hij heeft Simon herkend. Simon lacht “Die denkt dat ik hier met een andere scharrel zit” Sara geeft Simon een por tussen zijn ribben. “Wat zeg jij nu? Zou je dat echt willen.”
“Aauch” doet Simon Arne na “Je bent zo veranderd dat het logisch is dat die man je niet herkend. Ik ben al verbaasd dat hij mij herkent.”
Na het liedje komt de man op hen toe. “Monsieur, c’est possible que vous êtes déjà venu ici? »
« Oui, bien sûr, vous souvenez encore la mademoiselle que était avec moi ? »
De man denkt na en zegt «Oui, bien sur, la mademoiselle a chantée la même chanson. La voie resemble. »
Simon lacht en Sara ook, ze antwoordt « c’était moi, mais avec quelques adaptations. »
De man is verbaasd. « c’était vous ? Ce n’est pas vrai.”
Ze praten nog wat verder tot ze samen op het podium worden geroepen.
De intro van liedje van Dirty Dancing galmt door de boxen.
Het is aan Simon om te starten. Hij zet wat onzeker in maar Sara knikt hem gerustellend toe. Hij voelt zich zekerder. Hij zingt zuiver verder. Het klinkt mooi. Zeker als Sara invalt, klinkt het mooi. Sara komt wat dichter staan bij Simon en draait hem naar zich toe. Ze zingen de sterren van de hemel.
Iedereen in de zaal gaat volledig uit de bol. Zeker als Simon begint te dansen met Sara. Ze zingen perfect samen. Ze zijn er ook opgekleed. Het plaatje klopt. Sara in haar mooie diepblauwe verlovingskleed en Simon in donker pak met bijhorende stropdas. De swarofski kristallen schitteren prachtig. De jurk zit Sara fantastisch en ze voelt er zich goed in. De dat straalt ze uit.
Bij het einde van het liedje heft Simon Sara op onder haar armen en tilt haar in de lucht. Sara geniet. Simon ziet haar stralen.
Haar favoriete scene uit haar lievelingsfilm naspelen met de liefde van haar leven. Haar geluk kan niet op.
Alle mensen geven een staande ovatie. Zelfs de man die alles aan elkaar praat, is even het noorden kwijt. Hij vergeet minuten lang de volgende zanger aan te kondigen.
Simon laat Sara zachtjes naar beneden zakken. Ze legt haar armen rond zijn nek en fluistert “Simon, dank je … dit is zo mooi … de tofste scene uit mijn lievelingsfilm … met jou naspelen … en zo mooi dan nog.” De tranen lopen over hun wangen. Ook voor Simon was dit nieuw. Karaoke zingen had hij enkel een keer gedaan in een zatte bui maar niet zo. Dit gaat zo diep. Dit doet deugd.
Ze stappen samen het podium af. Sara valt opnieuw in zijn armen.
“Simon, ik zie je graag. Zo graag. Dit weekend is zo hartverwarmend en mooi. Het laat echt zien wat ik voor je voel en ook dat jij hetzelfde voelt voor mij. Dat is zo speciaal.”
Simon kan zijn emoties niet de baas. De tranen lopen over zijn wangen. Sara kust ze weg en kust hem dan. Iedereen verdwijnt in het niets. Simon reageert direct op haar kus. Ze blijven als het ware alleen over in de zaal.
Na een tijd lopen ze opnieuw naar hun tafel. Sara kruipt op Simon’s schoot en trekt haar knieën op. Simon slaat zijn armen rond haar. Ze blijven nog even zitten. Dansen nog een mooie slow. Op de tonen van Whitney Houstone’s “I will always love your” dansen ze samen de nacht in. Simon trekt haar stevig tegen zich aan. Ze voelt zijn opwinding. Ze kust hem terwijl ze passioneel verder dansen. Ze staan alleen op het dansvloer te dansen. Iedereen staat in een kring rond hen. Dit beseffen ze niet eens. Dit is hun moment. Ze genieten van de muziek, de goede zangeres maar vooral van elkaar. De laatste noten klinken door de zaal. Maar Simon en Sara horen het niet. Hun kus is zo intens.