Part sixty-nine
Simon vermeed de voordeur en liep langs de garage over een tuinpad naar de achterzijde van het huis, hij deed teken dat Sara even moest wachten, hij zou gaan kijken of Leon alleen was en of de tuindeur open was . Sara zette zich met de rug tegen de muur en wachtte vol ongeduld . Ze sprak zichzelf moed in, het moest lukken, Simon en Leon moesten weer praten met elkaar, niets was zo erg als een vader en zoon die elkaar graag zien maar door wederzijdse telleurstellingen van elkaar vervreemd waren, Simon was lang telleurgesteld in Leon en Margot omdat ze hem nooit ten volle vertrouwd hadden, hij had wel de positie van Leon overgenomen op Presence maar ze hadden steeds een keurende blik over zijn schouder geworpen én het niet nagelaten om hem terecht te wijzen als een klein kind als er ook maar één fout werd gemaakt, de constante druk om te presteren en het goed te willen doen voor zijn ouders had uiteindelijk geleid tot het aanpassen van cijfers en een hele wirwar van leugens en verdoezelingen van de waarheid of halve waarheden. Nu moesten ze zorgen dat zowel Leon als Margot hun geloof in Simon en ook Sara natuurlijk weer herstelden! Ze waren nu een paar, verloofd en verliefd tot over hun oren! Sara glimlachte, ze hoopte dat dat feit alleen al Leon al milder zou stemmen, Margot was andere koek maar dat euvel zouden ze ook wel overwinnen . Ze sloot haar ogen en richtte haar gezicht op naar de zon, het was warm tegen die muur, genietend van de zonnestralen op haar huid dacht ze aan Fuerteventura, waar het ook zo warm geweest was, en aan alle mooie momenten met Simon, het was gisteren geweest dat ze teruggekeerd waren maar het leek al eeuwen geleden, nu moesten ze eerst Presence weer op het goede spoor krijgen! Plots was Simon daar weer, hij was wel even weggebleven en ze had zich al zorgen gemaakt, ”Ik moest even wachten, mijn moeder zat bij hem, maar de kust is vrij nu, ze is net weggereden met de wagen, we hebben hopelijk genoeg tijd nu met mijn vader! ” hij nam haar hand, gaf haar een kusje en trok haar mee naar de openstaande tuindeur die de kamer van Leon uitkwam. Plots hield ze hem tegen met een stevige ruk aan zijn arm, hij stond verbaasd stil en keek haar vragend aan . ”Wat is er Sara ?” “Wil je niet meer praten met mijn vader?”
“Jawel Simon, maar ik bedacht dat het misschien beter was als ik hem eerst zie, op jouw zal hij misschien te heftig reageren en das niet goed voor zijn hart, maar als ik hem eerst spreek kan ik hem op je aanwezigheid voorbereiden en dan windt hij zich hopelijk niet zo op! ” “Wil jij dat doen voor mij, ik wil samen met jouw naar binnen om hem te laten zien dat wij een paar vormen! ” “Dat kunnen we later nog laten zien, als hij nu over zijn toeren raakt zet de verpleger ons aan de deur met géén resultaat als gevolg, morgen moeten we wel naar Presence en als we zijn hulp willen moeten we nu voorzichtig te werk gaan of we hebben morgen niemand aan onze kant! ” “Ja je hebt gelijk, je bent zo’n lieverd, maar als hij het je moeilijk maakt kom je me halen he! ” “Simon, vertrouw me nu maar, ik kan goed praten met je vader tis een lieve man, en ik kom je halen als hij akkoord gaat om je te zien, ik overtuig hem wel ! ” “Ok, succes Sara. ”hij nam haar nog eens stevig vast en keek toe hoe ze stilletjes de deur binnen ging waar Leon zich bevond . Hij liep naar het zwembad en ging daar op een stoel zitten wachten, het zou de langste en meest stressvolle tijd van zijn leven worden, ook al duurde die misschien maar even! Hij keek rond over de tuin die hem jarenlang eenzaam speelplezier had gegeven zonder vriendjes, tot Alexander en Helena hier bij hen hadden gewoond een tijd nadat hun ouders verongelukt waren . Toen was het een avontuur geworden, met Alexander kon hij nooit overweg ook niet toen ze jong waren maar hij en Helena hadden steeds een front gevormd tegen Alexander, nu was dat helemaal veranderd, Helena stond weer aan Alexander’s kant en Alexander stond waar hij altijd gestaan had, lijnrecht tegenover Simon . Een eenzame traan rolde over zijn wang . . . . . . . Simon schudde zijn hoofd, niet het verleden telde, alleen de toekomst en die zag er zoveel beter uit met zijn mooie lieve Sara om hem te steunen .
Sara had ondertussen Leon’s kamer betreden en keek hoe hij vredig lag te slapen, ze vond het erg dat ze hem moest wekken maar ze hadden niet veel tijd, Margot kon elke moment weerkeren! Ze raakte zacht zijn arm aan “Leon, ik ben het Sara . . . . ik wil even met u praten Mijnheer van Wijck! ” zei ze op zachte toon. Leon opende zijn ogen en keek verwonderd naar de mooie verschijning naast zijn bed . “Sara . . . ben jij dat echt, je bent. . . . . . zo . . zo . . . veranderd, hoe, waarom??” “Ja Leon ik ben het echt, ik heb een week op reis geweest om te werken en samen met Esther Bossiers en haar team hebben we aan mijn kleine onzekerheden gewerkt en ook mijn uiterlijk wa meer laten passen bij mijn innerlijke, vake was altijd goed voor mij maar een oog voor mode en stijl zoals u heeft hij nooit gehad . ”lachte ze fijntjes “En waarom ben je nu hier, je hebt op Presence een bom laten vallen en je bent gevlucht! ” “Ik ben niet gevlucht Leon, ik werd door Esther in opdracht van haar bureau verwacht mee te gaan, ik moest werken en proberen mijn leven na Presence op orde te krijgen, en ik ben niet moedwillig gevlucht, ik wou eerst een weekje rust en alles op een rijtje zetten alvorens hier orde op zaken te stellen, en Esther heeft me daar laten zien dat ik veel meer in mijn mars had dan de verlegen assistente van Simon van Wijck, ik ben Financieel directeur bij haar modellen bedrijf en iedereen respecteerd me daar, wat bij Presence niet van iedereen gezegd kan worden! ” “Als je onheus werd behandelt door Simon of iemand anders bij Pesence wil ik je mijn excuses aanbieden Sara ik ben altijd een groot voorstander geweest het personeel op handen te dragen, wees goed voor hen en zij zijn goed voor ons! ” “Zeer wijze woorden en ik moet zeggen Simon heeft me vele keren onheus behandelt, maar dat heeft hij ruimschoots goed gemaakt en ik wil u vragen om hem nog een kans te geven, hij is uw zoon en hij heeft een grote fout gemaakt maar hij heeft zich herpakt en wil u zelf uitleggen wat zijn plannen zijn en u eerst om een mening vragen, hij ziet u als zijn grote voorbeeld en heeft veel spijt u zo telleurgesteld te hebben, hij heeft zich voorgenomen om zijn fouten te herstellen en wil dat aan u bewijzen maar u moet hem die kans geven, en ik zal aan zijn zijde staan. ” Leon keek aandachtig naar Sara, hij zag het vuur in haar ogen en nog iets . . . . . . liefde . . . . . voor wie, Simon misschien, de man die haar zo behandelt had, nee dacht hij dat kan niet . . . . of toch . . . . .
“Sara waarom verdedig jij mijn zoon en waarom laat hij jouw hier zijn zaak komen bepleiten, is hij geen man genoeg om zich zelf te verdedigen?” “Hij heeft mij niet nodig om zich te verdedigen maar hij wou met u praten en ik heb hem overtuigd om even een woordje met u alleen te hebben, hij wou samen met mij binnenkomen en ik dacht dat u te snel over uw toeren zou geraken, dus beschouw het niet als lafheid, Simon is niet laf!! Als u hem de kans nu geeft gaat u zien dat hij veranderd is ik heb dat ook gedaan!! ” “En wat win jij daarbij Sara? Wil je je job op Presence terug ?” “Het gaat niet om mijn job, ik heb werk bij Esther, het gaat om u en uw zoon, Simon lijdt onder uw weigering om met hem te praten, hij mist u!! ” “En kent gij Simon dan zo goed om dat te weten ??” “Meer dan u denkt, ik . . . . . euh . . . . . ik. . . . .!! ” “Sara, ziet gij Simon graag ?” een zucht ontsnapte haar lippen, ze bloosde en Leon zei “Ik weet genoeg, je bent verliefd op hem en hij heeft dat gebruikt om jouw voor zijn kar te spannen! ” “ Ik moet zeggen dat u deels gelijk heeft, maar het was niet allemaal Simons schuld, er waren verzachtende omstandigheden en ja ik hou van hem met heel mijn hart!!! ” “Mag ik hem nu halen, hij zit te wachten in de tuin . . . . . . de spanning moet hem bijna fataal geworden zijn, geef hem een kans Leon, wij zullen je niet teleurstellen! ” “Ok, ik zal met hem praten . . . ” “Sara sprong enthousiast recht en moest zich bedwingen om hem niet vast te pakken dus legde ze haar hand op zijn arm en kneep lichtjes, ”Bedankt Leon je gaat hier geen spijt van hebben . ” ze liep snel door de tuindeur op zoek naar Simon!!!
Sara verhaal Cally
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy
Sara liep in de tuin, waar kon hij zijn ? “Simon . . . . . Simon. . . ?” Ze dierf niet te hard te roepen, maar plots zag ze hem zitten aan het zwembad, ze liep naar hem toe, ze ging achter hem staan en legde haar armen rond zijn nek . Hij nam haar handen vast en kustte de handpalmen teder “Simon je vader wil je zien, ben je er klaar voor ??” Hij verstrakte alsof hij schrok dat ze het had klaargespeeld! “Echt ???Wil hij mij toch zien ??” Simon was zo gelukkig, hij stond recht en tilde Sara van de grond om haar vol blijdschap vol op de mond te kussen, ”Je bent geweldig, wat zei hij allemaal, is hij nog boos?En zijn hart, hij is toch niet té opgewonden of vermoeid he!!! ” Sara lachte, “Is het niet beter als je dat hem vraagt, je staat hier kostbare tijd te verdoen, als Margot terug komt is je kans misschien verkeken!! ” “Je hebt gelijk, kom we gaan! ” “Euh Simon, ik ga mee binnen met je maar ik blijf een beetje op de achtergrond qua gesprek, ik sta aan je zijde maar hij moet het allemaal van jouw horen, jij moet hem overtuigen en als je ergens niet weet wat te zeggen ben ik er voor je! ” ok ?? “Das afgesproken, ik praat, hij luistert en jij vult aan, perfect!! ” Sara lachte alweer en ze hoopte inderdaad dat hij zou luisteren naar zijn zoon.
Leon lag dan wel in een ziekenhuisbed en was te zwak om te lopen, zijn ogen lieten hem tot nu toe nog niet in de steek, hij had het tafereeltje aan het zwembad met veel belangstelling gadegeslagen, het verwarmde zijn hart, wie zou niet van zo’n schoon kind het warm krijgen en zijn zoon kennende zal hij ook wel niet onberoerd gebleven zijn bij Sara’s herboren schoonheid! Ze mocht er wel lelijk hebben uitgezien, hij was er altijd van overtuigd geweest dat ze een gouden hartje had en nu was ze ook mooi, wat een onweerstaanbare combinatie, een waar Simon alvast niet aan had kunnen weerstaan, wist Leon veel dat hij al véél langer van Sara hield!! Ze kwamen hand in hand toegewandeld en de gelukzalige glimlach op hun gezichten was alles wat een vader kon wensen voor zijn zoon, hij kon zelfs niet herinneren dat hij Simon en Helena ooit zo gelukkig samen had gezien! Ja Sara was goed voor Simon die conclusie had hij alvast getrokken en hij was benieuwd wat zijn zoon hem te vertellen had, hij kreeg het voordeel van de twijfel!
Aarzelend kwam Simon binnen, Sara had zijn hand losgelaten om niet te veel met de deur in huis te vallen om het zo te zeggen . “Kom binnen en sta er zo niet te draaien jongen, geef je oude vader een kus of ben je daar te groot voor ?” Simon keek verwonderd naar Sara, wat had ze met hem uitgezet?? Hij liep naar het bed en gaf hem een stevige omarming en kuste hem op zijn wang . “Pa, ik ben blij je eindelijk te zien, ik heb je gemist, je ziet er goed uit! ”
“Goed is een groot woord maar ik voel me vandaag beter, en ik denk dat ik eindelijk de toekomst een beetje rooskleuriger zie! ” “O ja, daar zijn wij heel blij om, ma zal ook wel heel gelukkig zijn met je herstel!! ” “Ik denk niet dat ze het weet, het is met jullie zo gelukkig te zien daarnet dat mijn zieke hart een klein sprongetje maakte, willen jullie mij soms iets vertellen ??” “Euh . . . vertellen, ja eigenlijk kunnen we even goed met het goede nieuws beginnen he, en dan over de zakelijke toestand bij Presence! ” Hij greep Sara’s hand vast en trok haar dicht bij hem, hij keek haar recht in de ogen, ze twinkelden gelijk sterretjes aan de hemel, Sara keek naar hem op en streelde zijn wang waarop Simon zonder zijn ogen van haar te wenden plechtig zei : “ Pa, ik zie Sara graag, en zij ziet mij ook graag en ik heb haar gevraagd of ze met me wil trouwen! ” “En ik heb ja gezegd” zei Sara met zachte geëmotioneerde stem, ze gaf Simon een vluchtige vederlichte zoen, ze draaide zich naar Leon “Ik heb daarnet niet gelogen tegen u, ik hou van Simon met heel mijn hart! ”ze glunderde terwijl ze deze woorden zei “En ik zie Sara graag pa, zo graag dat ik met haar wil trouwen en liever gisteren dan vandaag! ” “Ik hou al héél lang van haar en samen willen wij Presence weer groots maken! ” “Presence komt wel op zijn pootjes, jullie zijn veel belangrijker!! ”
“Simon ik zie dat je gelukkig bent en Sara is daar klaarblijkelijk de oorzaak van, wie ben ik dan om daar tussen te komen, ik gun jullie het geluk en de liefde die ik al jaren deel met Margot . Sara liet haar tranen de vrije loop en ging naar Leon toe, “Ik wil u bedanken, u weet niet hoeveel dat voor Simon en mij betekend om uw goedkeuring te hebben, mag ik u omhelsen ?” “Sara lieve kind, dat ge- U de hele tijd is echt niet nodig, Leon is beter en ik hoop niet al te lang te moeten wachten tot ge ‘pa’ kunt zeggen, Simon zorgt dat ge deze goed vast houdt he, of der gaat een ander mee vandoor!! ” Hij strekte zijn handen uit naar Sara en zij gaf Leon een omhelzing, Simon kwam dichter en greep zijn vaders hand en hij kneep er zacht in, Leon gaf hem een goedkeurend blik en er blonk een traan in Simon’s ogen en die van Leon werden ook vochtig, Simon zou hem niet meer telleurstellen, daar was hij zeker van!
Sara liep in de tuin, waar kon hij zijn ? “Simon . . . . . Simon. . . ?” Ze dierf niet te hard te roepen, maar plots zag ze hem zitten aan het zwembad, ze liep naar hem toe, ze ging achter hem staan en legde haar armen rond zijn nek . Hij nam haar handen vast en kustte de handpalmen teder “Simon je vader wil je zien, ben je er klaar voor ??” Hij verstrakte alsof hij schrok dat ze het had klaargespeeld! “Echt ???Wil hij mij toch zien ??” Simon was zo gelukkig, hij stond recht en tilde Sara van de grond om haar vol blijdschap vol op de mond te kussen, ”Je bent geweldig, wat zei hij allemaal, is hij nog boos?En zijn hart, hij is toch niet té opgewonden of vermoeid he!!! ” Sara lachte, “Is het niet beter als je dat hem vraagt, je staat hier kostbare tijd te verdoen, als Margot terug komt is je kans misschien verkeken!! ” “Je hebt gelijk, kom we gaan! ” “Euh Simon, ik ga mee binnen met je maar ik blijf een beetje op de achtergrond qua gesprek, ik sta aan je zijde maar hij moet het allemaal van jouw horen, jij moet hem overtuigen en als je ergens niet weet wat te zeggen ben ik er voor je! ” ok ?? “Das afgesproken, ik praat, hij luistert en jij vult aan, perfect!! ” Sara lachte alweer en ze hoopte inderdaad dat hij zou luisteren naar zijn zoon.
Leon lag dan wel in een ziekenhuisbed en was te zwak om te lopen, zijn ogen lieten hem tot nu toe nog niet in de steek, hij had het tafereeltje aan het zwembad met veel belangstelling gadegeslagen, het verwarmde zijn hart, wie zou niet van zo’n schoon kind het warm krijgen en zijn zoon kennende zal hij ook wel niet onberoerd gebleven zijn bij Sara’s herboren schoonheid! Ze mocht er wel lelijk hebben uitgezien, hij was er altijd van overtuigd geweest dat ze een gouden hartje had en nu was ze ook mooi, wat een onweerstaanbare combinatie, een waar Simon alvast niet aan had kunnen weerstaan, wist Leon veel dat hij al véél langer van Sara hield!! Ze kwamen hand in hand toegewandeld en de gelukzalige glimlach op hun gezichten was alles wat een vader kon wensen voor zijn zoon, hij kon zelfs niet herinneren dat hij Simon en Helena ooit zo gelukkig samen had gezien! Ja Sara was goed voor Simon die conclusie had hij alvast getrokken en hij was benieuwd wat zijn zoon hem te vertellen had, hij kreeg het voordeel van de twijfel!
Aarzelend kwam Simon binnen, Sara had zijn hand losgelaten om niet te veel met de deur in huis te vallen om het zo te zeggen . “Kom binnen en sta er zo niet te draaien jongen, geef je oude vader een kus of ben je daar te groot voor ?” Simon keek verwonderd naar Sara, wat had ze met hem uitgezet?? Hij liep naar het bed en gaf hem een stevige omarming en kuste hem op zijn wang . “Pa, ik ben blij je eindelijk te zien, ik heb je gemist, je ziet er goed uit! ”
“Goed is een groot woord maar ik voel me vandaag beter, en ik denk dat ik eindelijk de toekomst een beetje rooskleuriger zie! ” “O ja, daar zijn wij heel blij om, ma zal ook wel heel gelukkig zijn met je herstel!! ” “Ik denk niet dat ze het weet, het is met jullie zo gelukkig te zien daarnet dat mijn zieke hart een klein sprongetje maakte, willen jullie mij soms iets vertellen ??” “Euh . . . vertellen, ja eigenlijk kunnen we even goed met het goede nieuws beginnen he, en dan over de zakelijke toestand bij Presence! ” Hij greep Sara’s hand vast en trok haar dicht bij hem, hij keek haar recht in de ogen, ze twinkelden gelijk sterretjes aan de hemel, Sara keek naar hem op en streelde zijn wang waarop Simon zonder zijn ogen van haar te wenden plechtig zei : “ Pa, ik zie Sara graag, en zij ziet mij ook graag en ik heb haar gevraagd of ze met me wil trouwen! ” “En ik heb ja gezegd” zei Sara met zachte geëmotioneerde stem, ze gaf Simon een vluchtige vederlichte zoen, ze draaide zich naar Leon “Ik heb daarnet niet gelogen tegen u, ik hou van Simon met heel mijn hart! ”ze glunderde terwijl ze deze woorden zei “En ik zie Sara graag pa, zo graag dat ik met haar wil trouwen en liever gisteren dan vandaag! ” “Ik hou al héél lang van haar en samen willen wij Presence weer groots maken! ” “Presence komt wel op zijn pootjes, jullie zijn veel belangrijker!! ”
“Simon ik zie dat je gelukkig bent en Sara is daar klaarblijkelijk de oorzaak van, wie ben ik dan om daar tussen te komen, ik gun jullie het geluk en de liefde die ik al jaren deel met Margot . Sara liet haar tranen de vrije loop en ging naar Leon toe, “Ik wil u bedanken, u weet niet hoeveel dat voor Simon en mij betekend om uw goedkeuring te hebben, mag ik u omhelsen ?” “Sara lieve kind, dat ge- U de hele tijd is echt niet nodig, Leon is beter en ik hoop niet al te lang te moeten wachten tot ge ‘pa’ kunt zeggen, Simon zorgt dat ge deze goed vast houdt he, of der gaat een ander mee vandoor!! ” Hij strekte zijn handen uit naar Sara en zij gaf Leon een omhelzing, Simon kwam dichter en greep zijn vaders hand en hij kneep er zacht in, Leon gaf hem een goedkeurend blik en er blonk een traan in Simon’s ogen en die van Leon werden ook vochtig, Simon zou hem niet meer telleurstellen, daar was hij zeker van!
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-one
Sara was overgelukkig, ze zaten in de wagen op weg naar huis en Simon had een smile van oor tot oor . Hij had zijn vader weer in zijn armen kunnen sluiten en Leon had Sara aanvaard als een dochter . Over Presence hadden ze kort gesproken, Simon had enkel gevraagd om steun en hij had Leon erop gewezen dat Sara cum laude was afgestudeerd en financiën en bedrijfsbeheer voor haar geen geheimen had en dat ze er samen voor zouden zorgen dat ze Sara’s bewering om op zes maand tijd Presence schuldenvrij of zelfs winst konden laten maken deden uitkomen! Leon had aan Sara’s gezicht gezien dat ze hem steunde en dat hij het meende dus vroeg hij niet aan Sara om Simons beweringen nog eens te bevestigen, hij wou hem ook laten zien dat hij hem volledig vertrouwde! Morgen zou hij hen steunen als ze hem nodig hadden.
Hij had beloofd om voorlopig nog even te zwijgen tegen Margot, wat heel moeilijk was voor hem, ze hadden nooit geheimen, maar voor deze ene keer wou hij hun geluk nog even voor zichzelf houden, zijn hart vaarde er wel bij!!
Simon parkeerde voor het huisje van Sara, ze wou nog kleding ophalen voor morgen en ze had nog enkele dingen nodig om haar voor te bereiden voor morgen op de vergadering, ze nam enkele computergegevens mee op de usb- stick die ze ooit eens van Simon gekregen had om vertrouwelijke gegevens op te bewaren, ze herinnerde zich hoe Alexander haar bijna had opgehangen aan de lift toen hij de stick die rond haar nek hing probeerde te bemachtigen, Simon was haar galant komen redden . Ze lachte in zichzelf, nu zou Alexander dat niet meer moeten proberen, Simon zou hem ter plekke een pak rammel verkopen als Alexander ook maar een vinger naar Sara zou uitsteken! Simon kwam boven een kijkje nemen ze bleef zo lang weg, Sara zat op haar oude bed, hij dacht aan de keer dat ze ziek was en hij haar onderstopte! Een glimlach verscheen op zijn lippen toen hij zag dat ze het pluchen eendje vast had! Ze zuchtte diep en keek naar het eendje dat ze bij in een weekendtas stopte! “Heb je aan mij niet genoeg als knuffeltje ?”vroeg hij gespeeld gekwetst. Sara keek verschrikt op, ze had hem niet horen aankomen, ze schoot in de lach, jawel hoor maar ik had graag iets meegenomen dat persoonlijk is en deze eend heb ik nog van mijn Moeke gekregen, vind je da ni erg ?” “Erg ?” hij zette zich naast haar en nam haar gezicht tussen zijn handpalmen, “Van mij mag jij al wat je nodig vindt meenemen om je thuis te voelen in mijn mooi, modern maar koud en onpersoonlijk appartement! ” “Zo erg is het nu ook weer niet he Simon, ik heb alles, zullen we gaan ?” “Heb je je tandenborstel ?” Sara diepte hem op vanuit de tas en lachte triomfantelijk! “Check!!! ” “Gekke, lieve Sara toch, kom we zijn weg! ” “Zullen we onderweg iets ophalen om te eten, ik denk niet dat van Arne’s ontbijt nog een kruimel over is! ” zei Simon. “Ja dat is goed, chinees misschien, das lang geleden, ik lust graag chinees . ”
“Ik ook” ging Simon akkoord, ik weet zelfs de beste van heel Antwerpen en omstreken, de “Peacock” in Wilrijk zeiden ze in koor, Simon lachte, ”Jullie gaan daar dus ook” “Ja vake eet daar graag de nasi goreng van en ik ben gek op kip in zoetzure saus!! ” “Da is da met die kip in een deegjasje he ?” hmmm”Ja lekker he! ” “Ok dan rijden we langs daar. ”nadat ze hun bestelling hadden doorgegeven gingen ze even in de wagen zitten, het zou een half uurtje duren, Simon was nog steeds nieuwsgierig naar wat Sara en Leon besproken hadden en waarom hij zo snel omgedraaid was, Sara had lachend geantwoord dat het prive was tussen haar en Leon en dat het resultaat toch telde he, ze waren weer herenigd! “Ja je hebt gelijk, we hebben vader al aan onze kant, das heel belangrijk morgen! ” “We zullen bij het eten even over morgen overleggen, maar na het eten wil ik geen woord meer over het werk horen, ik wil alleen genieten van onze laatste onbezorgde Presence vrije avond!! ” “En wat had Juffrouw de Roose weer in gedachten ?”. . . . . . . Simon liet een vinger van aan haar oor langs haar kaaklijn onder haar hals en in haar décolleté dwalen . “Heb ik je al verteld over die droom waarin ik directrice van Presence was en jij een beugelke had en je komt bij mij soliciteren!!! ” grijnsde Sara! Simon bulderde van het lachen, ”Nee, vertel! Of beter nog we zullen hem straks nadoen, waar moet ik een beugelke halen, en had ik ook zo’n groene muts op ???” Nu lag hij echt plat van het lachen ; de tranen sprongen in zijn ogen en Sara zei “Nee, maar ge waart wel héél onhandig! ” Na zijn lachbui, ging Simon snel binnen bij de chinees en betaalde de rekening in ruil voor de kip en de chop choy, zo vlug hij kon reed hij huiswaarts, niet van de honger, maar Sara had hem weer opgewonden, en het eten kon niet snel genoeg voorbij zijn!
Hij grinnikte in zichzelf, waar haalt ze het in vredesnaam allemaal ?! ?
Sara was overgelukkig, ze zaten in de wagen op weg naar huis en Simon had een smile van oor tot oor . Hij had zijn vader weer in zijn armen kunnen sluiten en Leon had Sara aanvaard als een dochter . Over Presence hadden ze kort gesproken, Simon had enkel gevraagd om steun en hij had Leon erop gewezen dat Sara cum laude was afgestudeerd en financiën en bedrijfsbeheer voor haar geen geheimen had en dat ze er samen voor zouden zorgen dat ze Sara’s bewering om op zes maand tijd Presence schuldenvrij of zelfs winst konden laten maken deden uitkomen! Leon had aan Sara’s gezicht gezien dat ze hem steunde en dat hij het meende dus vroeg hij niet aan Sara om Simons beweringen nog eens te bevestigen, hij wou hem ook laten zien dat hij hem volledig vertrouwde! Morgen zou hij hen steunen als ze hem nodig hadden.
Hij had beloofd om voorlopig nog even te zwijgen tegen Margot, wat heel moeilijk was voor hem, ze hadden nooit geheimen, maar voor deze ene keer wou hij hun geluk nog even voor zichzelf houden, zijn hart vaarde er wel bij!!
Simon parkeerde voor het huisje van Sara, ze wou nog kleding ophalen voor morgen en ze had nog enkele dingen nodig om haar voor te bereiden voor morgen op de vergadering, ze nam enkele computergegevens mee op de usb- stick die ze ooit eens van Simon gekregen had om vertrouwelijke gegevens op te bewaren, ze herinnerde zich hoe Alexander haar bijna had opgehangen aan de lift toen hij de stick die rond haar nek hing probeerde te bemachtigen, Simon was haar galant komen redden . Ze lachte in zichzelf, nu zou Alexander dat niet meer moeten proberen, Simon zou hem ter plekke een pak rammel verkopen als Alexander ook maar een vinger naar Sara zou uitsteken! Simon kwam boven een kijkje nemen ze bleef zo lang weg, Sara zat op haar oude bed, hij dacht aan de keer dat ze ziek was en hij haar onderstopte! Een glimlach verscheen op zijn lippen toen hij zag dat ze het pluchen eendje vast had! Ze zuchtte diep en keek naar het eendje dat ze bij in een weekendtas stopte! “Heb je aan mij niet genoeg als knuffeltje ?”vroeg hij gespeeld gekwetst. Sara keek verschrikt op, ze had hem niet horen aankomen, ze schoot in de lach, jawel hoor maar ik had graag iets meegenomen dat persoonlijk is en deze eend heb ik nog van mijn Moeke gekregen, vind je da ni erg ?” “Erg ?” hij zette zich naast haar en nam haar gezicht tussen zijn handpalmen, “Van mij mag jij al wat je nodig vindt meenemen om je thuis te voelen in mijn mooi, modern maar koud en onpersoonlijk appartement! ” “Zo erg is het nu ook weer niet he Simon, ik heb alles, zullen we gaan ?” “Heb je je tandenborstel ?” Sara diepte hem op vanuit de tas en lachte triomfantelijk! “Check!!! ” “Gekke, lieve Sara toch, kom we zijn weg! ” “Zullen we onderweg iets ophalen om te eten, ik denk niet dat van Arne’s ontbijt nog een kruimel over is! ” zei Simon. “Ja dat is goed, chinees misschien, das lang geleden, ik lust graag chinees . ”
“Ik ook” ging Simon akkoord, ik weet zelfs de beste van heel Antwerpen en omstreken, de “Peacock” in Wilrijk zeiden ze in koor, Simon lachte, ”Jullie gaan daar dus ook” “Ja vake eet daar graag de nasi goreng van en ik ben gek op kip in zoetzure saus!! ” “Da is da met die kip in een deegjasje he ?” hmmm”Ja lekker he! ” “Ok dan rijden we langs daar. ”nadat ze hun bestelling hadden doorgegeven gingen ze even in de wagen zitten, het zou een half uurtje duren, Simon was nog steeds nieuwsgierig naar wat Sara en Leon besproken hadden en waarom hij zo snel omgedraaid was, Sara had lachend geantwoord dat het prive was tussen haar en Leon en dat het resultaat toch telde he, ze waren weer herenigd! “Ja je hebt gelijk, we hebben vader al aan onze kant, das heel belangrijk morgen! ” “We zullen bij het eten even over morgen overleggen, maar na het eten wil ik geen woord meer over het werk horen, ik wil alleen genieten van onze laatste onbezorgde Presence vrije avond!! ” “En wat had Juffrouw de Roose weer in gedachten ?”. . . . . . . Simon liet een vinger van aan haar oor langs haar kaaklijn onder haar hals en in haar décolleté dwalen . “Heb ik je al verteld over die droom waarin ik directrice van Presence was en jij een beugelke had en je komt bij mij soliciteren!!! ” grijnsde Sara! Simon bulderde van het lachen, ”Nee, vertel! Of beter nog we zullen hem straks nadoen, waar moet ik een beugelke halen, en had ik ook zo’n groene muts op ???” Nu lag hij echt plat van het lachen ; de tranen sprongen in zijn ogen en Sara zei “Nee, maar ge waart wel héél onhandig! ” Na zijn lachbui, ging Simon snel binnen bij de chinees en betaalde de rekening in ruil voor de kip en de chop choy, zo vlug hij kon reed hij huiswaarts, niet van de honger, maar Sara had hem weer opgewonden, en het eten kon niet snel genoeg voorbij zijn!
Hij grinnikte in zichzelf, waar haalt ze het in vredesnaam allemaal ?! ?
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-two
Sara had lekker gegeten, Simon iets minder, hij kon het anders zo smakelijke gerecht niet binnenkrijgen, zijn gedachten zaten ergens helemaal anders . Ze had in de auto een paar hints gegeven over wat ze vanavond nog allemaal konden doen samen en Simon had zeker niets mis verstaan, ze hadden enorm gelachen met haar droom van die beugel en muts maar zulke atributen had Simon niet echt nodig als hij de liefde met Sara bedreef . Hij glimlachte, ze was in de keuken en hij hoorde haar met van alles rammelen, het klonk huiselijk . Hij ging kijken waar ze allemaal mee bezig was, ze had haar handen in het schuim en was de afwas aan het doen, ”Lieve Sara, ik heb een afwasmachine je moet toch geen afwas doen! ” Sara lachte, ”Ik doe dat graag, het ontspant en voor twee borden en wat bestek zet je toch geen hele vaatwasser aan!! ” Simon lachte, ”Jij bent een heel huiselijk persoontje he, je houdt van gezelligheid . . . . . . ” “Ja, dat doet me aan moeke denken, die was ook altijd in de weer om het huis zo gezellig en warm te maken, er stond altijd een of andere lekkere soep of stoofpot te pruttelen en vake als die thuis kwam die liep gewoon zijn neus achterna recht de kookpotten in . ” Simon ging achter haar staan en gleed met zijn handen langs haar heupen naar boven en naar haar buik, hij trok haar tegen zich aan en fluisterde in haar oor “Heb je nog veel werk ?”
Sara kreeg het warm, ze voelde Simon zijn begeerte tegen haar bips en liet een onderdrukte kreun . Hij was onweerstaanbaar maar ze zou niet direct toegeven, de avond was nog lang en ze had zin om hem een beetje te plagen, het was zo’n geslaagde dag, nu wou ze na het serieuze gesprek met Leon toch wat plezier beleven! Ze haalde haar handen uit het water en vouwde ze over de zijne, Simon dacht dat ze reageerde op zijn omhelzing maar plots nam ze zijn handen en doopte ze onder in de afwasbak, ”Het werk gaat sneller vooruit met twee!! ” lachte ze . Simons mouwen waren nat tot aan zijn ellebogen, “Sara, je maakt me nat, kleine plaaggeest . . . ” “Je bent toch niet bang van wat water he?” ze doopte haar hand in het water en spetterde hem in het gezicht met druppels . “Ha gaan we het zo doen, hij deed een uitval naar haar, ze schrok en hij tilde haar in een beweging van de grond en placeerde haar pardoes met haar achterste in de afwasbak, “Ik ben niet bang van water, jij toch ook niet hoop ik . . . ” ze was verbouwereerd en kon even niks zeggen, de blik op haar gezicht deed Simon in de lach schieten, ”Sorry lieve Sara maar je vroeg erom als ik uitgedaagd wordt ga ik de uitdaging aan! ” hij liep op haar toe en nam haar vast, “Het spijt me ik zie dat je geschrokken bent, kom ik help je even . ”, hij tilde haar er weer uit ze sloeg haar armen om zijn hals en zon op wraak, terwijl hij haar uit de wasbak viste kneep zij de natte spons over zijn rug uit, er ging een rilling langs zijn rug toen het natte water in zijn broek verdween. ”Grrrrrr, Sara . . . . . . . . ” “Ik een natte broek, jij ook, nu staan we quite! ” Ze hief haar kin op en liep statig de keuken uit, Simon kon nog net een lach onderdrukken toen hij haar nat achterste zag, haar rok kleefde tegen haar billen wat hem een zéér erotische gedachte opleverde! ‘1-1’ dacht hij, dit ging nog een zéér boeiende avond worden!! Hij knoopte zijn natte hemd los en trok het uit, dan maar zonder hemd!!
Margot kwam thuis na haar afspraak met Alexander, ze hadden het over Presence gehad en ze had hem moederlijk toegesproken over zijn affaire met Britt, de vorige keer had hij haar gewoon afgewimpeld en doorgeschoven naar Lieven, deze keer kon hij niet onder haar preek uit! Ze vroeg wat hem bezielde, hij Alexander Delanoye met Britt van Hove, begrijp wie begrijpen kan, ze zag dat hij geïriteerd raakte van haar kruisverhoor en besloot het onderwerp Britt te laten rusten . . . . . . voorlopig!!! Daarna hadden ze het respectievelijk over Helena en Steven gesproken en ook over Simon, ze wisten nog steeds niet of hij al dan niet terug was van god weet waar, waarop Alexander met ingehoude woede hem een onverantwoordelijke nietsnut noemde, een loser!!! Margot had hem een vernietigende blik geworpen en hem vriendelijk verzocht om in haar bijzijn Simon nooit meer zo af te kraken, het was tenslotte haar zoon! Nu was ze thuis, ze vroeg aan Gert hoe Leon zijn namiddag geweest was en hij antwoordde “Zeer rustig, hij heeft zelfs goed gegeten en hij lijkt heel vrolijk en opgewekt! ”
“Ha, das fijn om te horen, ik ga snel kijken, kun jij misschien even twee kopjes koffie brengen en dan heb je voor de rest van de avond vrij” Ze liep de kamer van Leon binnen en tot haar verbazing zat hij in een relaxzetel in plaats van liggend in bed! “Leon, wat doe jij uit bed zij ze verschrikt, je hart!! ” “Ssst niet panikeren Margot, ik voel me goed vandaag en Gert heeft me hier voorzichtig in de zetel geholpen, ik wil proberen om niet altijd te liggen, en het is prettig om hier eens te zitten en in de tuin te kijken, misschien avontuur ik wel eens tot op het terras met een rolstoel ofzo! ” Margot wist niet wat ze zag en hoorde, hij leek een ander mens .
“De tuin, meen je dat, dat zou geweldig zijn Leon, dan kun je genieten van de natuur en het goede weer . . . . ” “Ja juist, de natuur, de zon en. . . . . ” nu zweeg hij en lachtte geheimzinnig hij dacht aan Simon en Sara, in de toekomst zou hij hen hier zien in de tuin misschien zelfs met kleinkinderen wie weet! Hij was zo blij dat hij zelfs al durfde in de toekomst te dromen!
Margot was verbaasd maar gelukkig door deze ommekeer, ze had gedacht dat hij de hoop had opgegeven, ze ging naast hem zitten en hij sloeg haar arm om haar schouder, zij dacht aan Presence, hij aan Simon en Sara . Margot leek bezorgd en hij overgelukkig, wat een verschil van gevoelens in één omhelzing!
Sara had lekker gegeten, Simon iets minder, hij kon het anders zo smakelijke gerecht niet binnenkrijgen, zijn gedachten zaten ergens helemaal anders . Ze had in de auto een paar hints gegeven over wat ze vanavond nog allemaal konden doen samen en Simon had zeker niets mis verstaan, ze hadden enorm gelachen met haar droom van die beugel en muts maar zulke atributen had Simon niet echt nodig als hij de liefde met Sara bedreef . Hij glimlachte, ze was in de keuken en hij hoorde haar met van alles rammelen, het klonk huiselijk . Hij ging kijken waar ze allemaal mee bezig was, ze had haar handen in het schuim en was de afwas aan het doen, ”Lieve Sara, ik heb een afwasmachine je moet toch geen afwas doen! ” Sara lachte, ”Ik doe dat graag, het ontspant en voor twee borden en wat bestek zet je toch geen hele vaatwasser aan!! ” Simon lachte, ”Jij bent een heel huiselijk persoontje he, je houdt van gezelligheid . . . . . . ” “Ja, dat doet me aan moeke denken, die was ook altijd in de weer om het huis zo gezellig en warm te maken, er stond altijd een of andere lekkere soep of stoofpot te pruttelen en vake als die thuis kwam die liep gewoon zijn neus achterna recht de kookpotten in . ” Simon ging achter haar staan en gleed met zijn handen langs haar heupen naar boven en naar haar buik, hij trok haar tegen zich aan en fluisterde in haar oor “Heb je nog veel werk ?”
Sara kreeg het warm, ze voelde Simon zijn begeerte tegen haar bips en liet een onderdrukte kreun . Hij was onweerstaanbaar maar ze zou niet direct toegeven, de avond was nog lang en ze had zin om hem een beetje te plagen, het was zo’n geslaagde dag, nu wou ze na het serieuze gesprek met Leon toch wat plezier beleven! Ze haalde haar handen uit het water en vouwde ze over de zijne, Simon dacht dat ze reageerde op zijn omhelzing maar plots nam ze zijn handen en doopte ze onder in de afwasbak, ”Het werk gaat sneller vooruit met twee!! ” lachte ze . Simons mouwen waren nat tot aan zijn ellebogen, “Sara, je maakt me nat, kleine plaaggeest . . . ” “Je bent toch niet bang van wat water he?” ze doopte haar hand in het water en spetterde hem in het gezicht met druppels . “Ha gaan we het zo doen, hij deed een uitval naar haar, ze schrok en hij tilde haar in een beweging van de grond en placeerde haar pardoes met haar achterste in de afwasbak, “Ik ben niet bang van water, jij toch ook niet hoop ik . . . ” ze was verbouwereerd en kon even niks zeggen, de blik op haar gezicht deed Simon in de lach schieten, ”Sorry lieve Sara maar je vroeg erom als ik uitgedaagd wordt ga ik de uitdaging aan! ” hij liep op haar toe en nam haar vast, “Het spijt me ik zie dat je geschrokken bent, kom ik help je even . ”, hij tilde haar er weer uit ze sloeg haar armen om zijn hals en zon op wraak, terwijl hij haar uit de wasbak viste kneep zij de natte spons over zijn rug uit, er ging een rilling langs zijn rug toen het natte water in zijn broek verdween. ”Grrrrrr, Sara . . . . . . . . ” “Ik een natte broek, jij ook, nu staan we quite! ” Ze hief haar kin op en liep statig de keuken uit, Simon kon nog net een lach onderdrukken toen hij haar nat achterste zag, haar rok kleefde tegen haar billen wat hem een zéér erotische gedachte opleverde! ‘1-1’ dacht hij, dit ging nog een zéér boeiende avond worden!! Hij knoopte zijn natte hemd los en trok het uit, dan maar zonder hemd!!
Margot kwam thuis na haar afspraak met Alexander, ze hadden het over Presence gehad en ze had hem moederlijk toegesproken over zijn affaire met Britt, de vorige keer had hij haar gewoon afgewimpeld en doorgeschoven naar Lieven, deze keer kon hij niet onder haar preek uit! Ze vroeg wat hem bezielde, hij Alexander Delanoye met Britt van Hove, begrijp wie begrijpen kan, ze zag dat hij geïriteerd raakte van haar kruisverhoor en besloot het onderwerp Britt te laten rusten . . . . . . voorlopig!!! Daarna hadden ze het respectievelijk over Helena en Steven gesproken en ook over Simon, ze wisten nog steeds niet of hij al dan niet terug was van god weet waar, waarop Alexander met ingehoude woede hem een onverantwoordelijke nietsnut noemde, een loser!!! Margot had hem een vernietigende blik geworpen en hem vriendelijk verzocht om in haar bijzijn Simon nooit meer zo af te kraken, het was tenslotte haar zoon! Nu was ze thuis, ze vroeg aan Gert hoe Leon zijn namiddag geweest was en hij antwoordde “Zeer rustig, hij heeft zelfs goed gegeten en hij lijkt heel vrolijk en opgewekt! ”
“Ha, das fijn om te horen, ik ga snel kijken, kun jij misschien even twee kopjes koffie brengen en dan heb je voor de rest van de avond vrij” Ze liep de kamer van Leon binnen en tot haar verbazing zat hij in een relaxzetel in plaats van liggend in bed! “Leon, wat doe jij uit bed zij ze verschrikt, je hart!! ” “Ssst niet panikeren Margot, ik voel me goed vandaag en Gert heeft me hier voorzichtig in de zetel geholpen, ik wil proberen om niet altijd te liggen, en het is prettig om hier eens te zitten en in de tuin te kijken, misschien avontuur ik wel eens tot op het terras met een rolstoel ofzo! ” Margot wist niet wat ze zag en hoorde, hij leek een ander mens .
“De tuin, meen je dat, dat zou geweldig zijn Leon, dan kun je genieten van de natuur en het goede weer . . . . ” “Ja juist, de natuur, de zon en. . . . . ” nu zweeg hij en lachtte geheimzinnig hij dacht aan Simon en Sara, in de toekomst zou hij hen hier zien in de tuin misschien zelfs met kleinkinderen wie weet! Hij was zo blij dat hij zelfs al durfde in de toekomst te dromen!
Margot was verbaasd maar gelukkig door deze ommekeer, ze had gedacht dat hij de hoop had opgegeven, ze ging naast hem zitten en hij sloeg haar arm om haar schouder, zij dacht aan Presence, hij aan Simon en Sara . Margot leek bezorgd en hij overgelukkig, wat een verschil van gevoelens in één omhelzing!
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-three
Simon zocht naar Sara, ze was een beetje uit haar hum door het water debacle in de keuken, maar ze kon nooit lang boos blijven op hem . . . . . . althans dat hoopte hij . ”Sara . . . . Sara. . . . waar zit ge ??? Ben je in de slaapkamer ??” Hij dacht dat ze een nieuwe rok was gaan aandoen, maar nee daar was ze niet . Waar kon ze zijn, zo groot was zijn appartement nu ook weer niet . Hij liep door de gang trok de deur van de logeerkamer open, ’niets’ geen Sara, de badkamer dan. . . . . . weer geen Sara, hij begon lichtelijk te panikeren, hij had haar toch niet zo boos gemaakt dat ze ervandoor was! Hij riep al wat harder en liep zenuwachtig door de gang “Sara!! Sara!! please, het spijt me, kom tevoorschijn ik was een lompe ezel, ik zal het nooit meer doen! ”
Sara had zich snel omgekleed in een mooi om niet te zeggen sexy nachtponnetje en daarover haar nieuwe zijden kamerjas (cadeautje van Esther, zat verstopt tussen haar nieuwe kleren )en dacht dat hij voor zijn onbezonnen daad even gestraft moest worden, laat hem maar komen zoeken naar mij, even laten sudderen! Ze hoorde hem door de gang benen en liep snel door de badkamer en nam de andere deur die haar weer in de gang bracht, ze trok een deur open naast de badkamer en keek recht in een soort vestiaire, er hingen jassen en er stonden wat huishoudelijke spullen, ze trok snel de deur dicht, net op tijd, Simon kwam door de gang vanuit de slaapkamer en trok de ene deur na de andere open, het zou niet lang duren of hij vond haar, blijkbaar sloeg hij de berging/vestiaire over niet beseffend dat ze zich daar ook kon verbergen! Ze hoorde zijn verontschuldiging en ook de lichte paniek in zijn stem, hij was helemaal over zijn toeren, ze kon het niet meer horen en deed stil de deur open, hij stond met zijn rug naar haar toe en had zijn handen in het haar. “Sara. . . . . ” het sneed door haar hart ze had al spijt van haar flauwe grapje, ze liep op hem toe en sloeg haar armen om hem heen en drukte zich stevig tegen zijn rug, “Simon, ik ben hier en ik blijf hier, niet bang zijn ik laat je niet alleen, sorry het was flauw van me! ” Ze klampte zich aan hem vast en hij voelde tranen over zijn rug rollen, ze huilde . Ze waren beiden blijkbaar serieus geschrokken, hij van de mogelijkheid dat ze ervandoor was en zij van zijn paniekerige reactie op die mogelijkheid! “Sara, doe me dat nooit meer aan he, ik dacht echt dat je weg was!! ” Hij maakte haar armen los en draaide zich om, weer ging er een schok door hem, nu was het wel een aangename, ze had een korte zijden kamerjasje aan die niet veel van haar ranke lichaam verhulde en daaronder zat blijkbaar iets dat nog sexier was, hij schraapte zijn keel en zei “Wauw, das zeker niet je oude pyjama! ” “Nee die ligt nog in mijn kast thuis, das goed voor koude winternachten maar niet voor de hete nachten hier bij jouw! ” knipoogde ze . Hij stak zijn armen uit en ze vleide zich tegen zijn borst, ”Sorry” zeiden ze bijna tegelijk “Ik had je nooit in die wasbak mogen zetten! ” “Ik kan wel tegen een stootje maar ik vond dat je een kleine straf verdiende maar mijn hart bloedde al toen je op mij aan het roepen was . . . . ” Hij onderbrak haar, ”Een kleine straf . . . . . . . Sara me doen geloven dat je ervandoor bent is géén kleine straf he, das de hel . . . . . ” “Wat noem je dan een kleine straf Simon ??” “Dit misschien ?” Ze boog voorover en likte aan zijn hals en dwaalde af naar zijn tepel waar ze zacht haar tong liet ronddwalen “Oooh. . . . . Sara das geen straf maar een zoete kwelling, maar niet stoppen alsjeblieft! ” kreunde hij . Ze nam zijn hand en trok hem mee naar de slaapkamer, ze ging voor het bed staan nam zijn handen vast en legde ze op haar heupen, de zijdestof van het mooie kamerjasje voelde koel aan maar daaronder zat een heel warm en gewillig lichaam, zijn handen dwaalden omhoog en omsloten haar kleine stevige borsten . Sara kromde zich tegen hem aan, hij deed het touwtje dat de kamerjas dicht hield los en schoof hem van haar schouders, hij gleed soepel op de grond en onthulde een wit zijde nachtkleedje dat nauwelijks tot over haar billen kwam en enkel werd opgehouden door minuscule spaghetti bandjes die op haar schouders gestrikt waren, hij liet een vinger onder een bandje glijden en volgde langzaam het bandje van het strikje tot aan de welving van haar borst waar hij zachtjes met zijn vinger over gleed, met zijn twee handen tegelijk nam hij de uiteinden van de strikjes vast en trok ze los waardoor het simpelweg van haar afgleed en haar in al haar glorie liet zien . “Je bent zo mooi, onbeschrijfelijk!! ” Ze stak haar hand uit en trok hem naast zich op bed, ze kusten, eerst zacht en traag, haar tong likte langs zijn lippen en ze beet zachtjes in zijn onderlip, ze kuste zijn hals weer en duwde hem neer op het bed, met haar tong en lippen verkende ze kussend en likkend zijn bovenlijf en beet speels in zijn buik . Simon dacht dat hij ter plekke aan het sterven was, ze bespeelde hem helemaal en hij wist niet of hij zich nog lang kon bedwingen, hij pakte haar vast rolde haar op haar rug en pinde haar op het bed, zijn ogen waren vol passie en Sara keek vol verlangen naar hem, hij begon hetzelfde liefdesspel van kussen en likken over haar borsten en buik en ze kreunde “Simon. . . . . ” toen hij bij haar onderbroekje kwam, ze werd helemaal overmeesterd door emoties toen Simon haar broekje uittrok, ze trok hem weer naast haar en knoopte zijn broek los ritste ze open en stroopte ze van zijn billen hem helemaal bevrijdend van het laatste obstakel tussen hun hete lichamen! “Hij torende boven haar uit en nam met één passionele beweging bezit van haar, hij bewoog eerst op een traag sensueel ritme en verhoogde zachtjes het tempo tot ze allebei hun climax bereikten en Sara het uitriep van genot, hij zakte op haar neer en begroef zijn gezicht in haar haren en kreunde “Sara lieve Sara, je was geweldig!! ” Hij rolde van haar af en ze vleide haar hoofd op zijn buik waar ze met haar vinger kringetjes rond zijn navel trok, het kriebelde en hij trok zijn buikspieren samen . Ze lachte “Simon . . . . . . ” “Ja . . . . . ?” “Jij was ook geweldig!! ”
Simon zocht naar Sara, ze was een beetje uit haar hum door het water debacle in de keuken, maar ze kon nooit lang boos blijven op hem . . . . . . althans dat hoopte hij . ”Sara . . . . Sara. . . . waar zit ge ??? Ben je in de slaapkamer ??” Hij dacht dat ze een nieuwe rok was gaan aandoen, maar nee daar was ze niet . Waar kon ze zijn, zo groot was zijn appartement nu ook weer niet . Hij liep door de gang trok de deur van de logeerkamer open, ’niets’ geen Sara, de badkamer dan. . . . . . weer geen Sara, hij begon lichtelijk te panikeren, hij had haar toch niet zo boos gemaakt dat ze ervandoor was! Hij riep al wat harder en liep zenuwachtig door de gang “Sara!! Sara!! please, het spijt me, kom tevoorschijn ik was een lompe ezel, ik zal het nooit meer doen! ”
Sara had zich snel omgekleed in een mooi om niet te zeggen sexy nachtponnetje en daarover haar nieuwe zijden kamerjas (cadeautje van Esther, zat verstopt tussen haar nieuwe kleren )en dacht dat hij voor zijn onbezonnen daad even gestraft moest worden, laat hem maar komen zoeken naar mij, even laten sudderen! Ze hoorde hem door de gang benen en liep snel door de badkamer en nam de andere deur die haar weer in de gang bracht, ze trok een deur open naast de badkamer en keek recht in een soort vestiaire, er hingen jassen en er stonden wat huishoudelijke spullen, ze trok snel de deur dicht, net op tijd, Simon kwam door de gang vanuit de slaapkamer en trok de ene deur na de andere open, het zou niet lang duren of hij vond haar, blijkbaar sloeg hij de berging/vestiaire over niet beseffend dat ze zich daar ook kon verbergen! Ze hoorde zijn verontschuldiging en ook de lichte paniek in zijn stem, hij was helemaal over zijn toeren, ze kon het niet meer horen en deed stil de deur open, hij stond met zijn rug naar haar toe en had zijn handen in het haar. “Sara. . . . . ” het sneed door haar hart ze had al spijt van haar flauwe grapje, ze liep op hem toe en sloeg haar armen om hem heen en drukte zich stevig tegen zijn rug, “Simon, ik ben hier en ik blijf hier, niet bang zijn ik laat je niet alleen, sorry het was flauw van me! ” Ze klampte zich aan hem vast en hij voelde tranen over zijn rug rollen, ze huilde . Ze waren beiden blijkbaar serieus geschrokken, hij van de mogelijkheid dat ze ervandoor was en zij van zijn paniekerige reactie op die mogelijkheid! “Sara, doe me dat nooit meer aan he, ik dacht echt dat je weg was!! ” Hij maakte haar armen los en draaide zich om, weer ging er een schok door hem, nu was het wel een aangename, ze had een korte zijden kamerjasje aan die niet veel van haar ranke lichaam verhulde en daaronder zat blijkbaar iets dat nog sexier was, hij schraapte zijn keel en zei “Wauw, das zeker niet je oude pyjama! ” “Nee die ligt nog in mijn kast thuis, das goed voor koude winternachten maar niet voor de hete nachten hier bij jouw! ” knipoogde ze . Hij stak zijn armen uit en ze vleide zich tegen zijn borst, ”Sorry” zeiden ze bijna tegelijk “Ik had je nooit in die wasbak mogen zetten! ” “Ik kan wel tegen een stootje maar ik vond dat je een kleine straf verdiende maar mijn hart bloedde al toen je op mij aan het roepen was . . . . ” Hij onderbrak haar, ”Een kleine straf . . . . . . . Sara me doen geloven dat je ervandoor bent is géén kleine straf he, das de hel . . . . . ” “Wat noem je dan een kleine straf Simon ??” “Dit misschien ?” Ze boog voorover en likte aan zijn hals en dwaalde af naar zijn tepel waar ze zacht haar tong liet ronddwalen “Oooh. . . . . Sara das geen straf maar een zoete kwelling, maar niet stoppen alsjeblieft! ” kreunde hij . Ze nam zijn hand en trok hem mee naar de slaapkamer, ze ging voor het bed staan nam zijn handen vast en legde ze op haar heupen, de zijdestof van het mooie kamerjasje voelde koel aan maar daaronder zat een heel warm en gewillig lichaam, zijn handen dwaalden omhoog en omsloten haar kleine stevige borsten . Sara kromde zich tegen hem aan, hij deed het touwtje dat de kamerjas dicht hield los en schoof hem van haar schouders, hij gleed soepel op de grond en onthulde een wit zijde nachtkleedje dat nauwelijks tot over haar billen kwam en enkel werd opgehouden door minuscule spaghetti bandjes die op haar schouders gestrikt waren, hij liet een vinger onder een bandje glijden en volgde langzaam het bandje van het strikje tot aan de welving van haar borst waar hij zachtjes met zijn vinger over gleed, met zijn twee handen tegelijk nam hij de uiteinden van de strikjes vast en trok ze los waardoor het simpelweg van haar afgleed en haar in al haar glorie liet zien . “Je bent zo mooi, onbeschrijfelijk!! ” Ze stak haar hand uit en trok hem naast zich op bed, ze kusten, eerst zacht en traag, haar tong likte langs zijn lippen en ze beet zachtjes in zijn onderlip, ze kuste zijn hals weer en duwde hem neer op het bed, met haar tong en lippen verkende ze kussend en likkend zijn bovenlijf en beet speels in zijn buik . Simon dacht dat hij ter plekke aan het sterven was, ze bespeelde hem helemaal en hij wist niet of hij zich nog lang kon bedwingen, hij pakte haar vast rolde haar op haar rug en pinde haar op het bed, zijn ogen waren vol passie en Sara keek vol verlangen naar hem, hij begon hetzelfde liefdesspel van kussen en likken over haar borsten en buik en ze kreunde “Simon. . . . . ” toen hij bij haar onderbroekje kwam, ze werd helemaal overmeesterd door emoties toen Simon haar broekje uittrok, ze trok hem weer naast haar en knoopte zijn broek los ritste ze open en stroopte ze van zijn billen hem helemaal bevrijdend van het laatste obstakel tussen hun hete lichamen! “Hij torende boven haar uit en nam met één passionele beweging bezit van haar, hij bewoog eerst op een traag sensueel ritme en verhoogde zachtjes het tempo tot ze allebei hun climax bereikten en Sara het uitriep van genot, hij zakte op haar neer en begroef zijn gezicht in haar haren en kreunde “Sara lieve Sara, je was geweldig!! ” Hij rolde van haar af en ze vleide haar hoofd op zijn buik waar ze met haar vinger kringetjes rond zijn navel trok, het kriebelde en hij trok zijn buikspieren samen . Ze lachte “Simon . . . . . . ” “Ja . . . . . ?” “Jij was ook geweldig!! ”
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-four
Na hun intense vrijpartij waren ze in slaap gevallen, om vier uur in de ochtend werd Simon wakker hij kon niet meer slapen, ze waren ook véél te vroeg in het bed verzeild en nu was hij klaarwakker! Sara was blijkbaar in dromenland en aan de glimlach op haar gezicht te zien was het daar best gezellig! Hij gleed stilletjes vanonder haar arm en greep zijn broek van naast het bed, hij glimlachte bij de gedachte hoe hevig ze hem eruit had geholpen helemaal klaar om hem zich door hem te laten beminnen, ze had nog zoveel verborgen kwaliteiten en hij was van plan ze allemaal te ontdekken, vooral die op het amoureuze vlak!! Hij ging naar de living en nam zijn laptop, de usb stick van Sara plugde hij ook in en keek welke gegevens morgen konden gebruikt worden om op Presence een geslaagde entree te maken die iedereen zou doen verbazen. Hij vond het laatste verslag terug dat Sara gebruikt had om hem en Lieven te ontmaskeren en haar erbij, instinctief wou hij het gewoon wissen, maar Sara had er een motivatie bij geschreven met haar plan om Presence op 6 maanden weer rendabel te maken . Ze had toen van Leon dat plan mogen toelichten maar Simon en Lieven waren zo in shock dat ze van heel Sara haar uitleg amper een zinnig woord hadden verstaan! Hij las het nu aandachtig na en zag het potentieel van Sara’s plan, hier en daar een kleine aanpassing en het kon best eens lukken op die manier! Na een word documentje getypt te hebben met enkele van zijn bedenkingen en punten die zeker besproken moesten worden morgen, rok hij zich uit en dacht aan het warme lichaam in zijn bed, het was ondertussen vijf uur, hij kon gerust nog even zich tegen haar aan gaan vleien!! Hij drukte op save en sloot de laptop af, hij stond recht en zag Sara’s pluche eendje op de grond liggen het was uit de zetel gevallen waar ze het had neergezet, hij raapte het op en nam het mee naar de slaapkamer en zette het op het nachtkastje naast haar! Hij zag dat ze zich had omgedraaid en haar arm lag op de plaats waar hij ervoor had gelegen, alsof ze in haar slaap naar hem had gezocht, hij wou haar niet wekken en kroop zachtjes achter haar en ging met zijn buik vlak tegen haar rug liggen, hij sloeg zijn arm om haar heen, instinctief greep Sara de arm vast en duwde zichzelf achteruit om zo dicht mogelijk bij Simon te liggen, half slapend vroeg ze “Waar ben je naartoe geweest, ik miste je al!! ”
“Ben even iets op de laptop gaan doen voor morgen op Presence, kijk straks maar eens, zeg wat je er van vind, nu nog even slapen met jouw in mijn armen! ” “Ja das zalig in jouw armen liggen! ”hij kuste haar nek en zei “Slaapwel Sara, mijn kleine verleidster! ” “Slaapwel Simon!
Een uur of twee later schoot Sara plots wakker, ze keek op de klok, 07. 36 wees die aan! Oei, we moeten nog douchen en voorbereiden, ze wou er tip top uitzien en zelfzeker overkomen, ook wou ze Simon zijn document nog eens snel doorlezen op de laptop en ze moesten zeker voor iedereen in Simons kantoor zijn!! Ze zette zich recht en duwde zachtjes de nog slapende Simon van haar af, ze greep het zijden kamerjasje van de grond, liep naar de badkamer en zette de kraan reeds open, door de andere deur liep ze verder in de gang naar de living waar ze snel de laptop opstartte en in de keuken maakte ze koffie alvorens ze weer naar Simon toeliep, ”Hey slaapkop, we moeten een beetje voortmaken, vandaag is de grote dag! ”
Simon kreunde, ”Nog eventjes Sara, ik moet nog even mijn heerlijke droom afmaken! ” “Simon . . . . . . daar is nu geen tijd meer voor, we moeten voor iedereen op Presence zijn, het is bijna acht uur, je weet dat de meesten daar ook binnen een uurke zijn! ” “Ja ik ben er al se, hopla, klaarwakker en gereed om erin te vliegen!! ” “Neem eerst een douche en dan een mooi pak aan, we moeten er allebei uitzien om door een ringetje te halen, laten zien dat we het menen!! ” zei Sara ernstig . Ze leek bezorgd en Simon had het gezien, hij nam haar in zijn armen en probeerde haar een beetje op te beuren . ”Geen zorgen maken, ik steun jouw en jij mij en als het echt nodig is schakelen we mijn vader in, ik hoop alleen dat het zover niet komt en dat wij tweeën ze kunnen overtuigen van onze plannen! ” “ Hopelijk is Margot ook overtuigd zoals je vader, ik weet dat het je moeder is maar ze is een harde zakenvrouw hoor! ”
“Ik weet het, mijn moeder is de laatste tijd inderdaad heel erg bezig met Presence en dat is denk ik te veel voor haar, ze denkt precies dat zij heel het bedrijf overeind moet houden en ze vraagt geen hulp aan niemand, straks ligt ze in een bed naast vader!! ” “Ja het wordt tijd dat we de koe bij de horens vatten en onze terugkeer op Presence komt geen moment te vroeg! ”zei Sara . Simon moest lachen met die uitspraak “De koe bij de horens!!! ” “Das nu een heel goed gezegd se! ” “Kom we moeten verder doen of we komen hopeloos te laat! ” Simon nam een douche en Sara bekeek ondertussen gauw de laptop en voegde nog enkele bemerkingen toe bij Simons word documentje . Ze vulde twee tassen koffie, zette die klaar en liep gauw naar de badkamer . “Simon, ik wil ook nog snel even douchen ben je bijna klaar ?” “Ja, ik ben zo klaar, maar je moet niet wachten hoor, kom er gezellig bij, dan zal ik nu dan eens je rug wassen, jij hebt da zo goed gedaan in Fuerteventura dan kan ik je nu eens een wederdienst bewijzen he! ” “Ik zou héél graag willen Simon maar je weet waar dat samen douchen toe leidde he, en voor dat plezante spelletje hebben we nu helaas geen tijd!! ” “Spijtig!! ” hij trok een teleurgesteld lipje en stapte uit de douche. Hij nam een handdoek en begon zich verwoed af te drogen, deels omdat het moest vooruit gaan maar vooral omdat hij niet aan de naakte Sara wou denken die net haar kamerjas uit had gedaan en onder de douche was gestapt . Hij keek naar het erotische tafereel van Sara die zich helemaal inzeepte en vloekte binnensmonds, hij had nog nooit zoveel goesting gehad om Presence gewoon te laten ontploffen en bij haar onder de hete douchestraal te stappen, maar hij kon zijn vader niet teleurstellen en Sara en zichzelf ook niet! De liefde moest wachten tot later, maar hopelijk niet véél later!
Na hun intense vrijpartij waren ze in slaap gevallen, om vier uur in de ochtend werd Simon wakker hij kon niet meer slapen, ze waren ook véél te vroeg in het bed verzeild en nu was hij klaarwakker! Sara was blijkbaar in dromenland en aan de glimlach op haar gezicht te zien was het daar best gezellig! Hij gleed stilletjes vanonder haar arm en greep zijn broek van naast het bed, hij glimlachte bij de gedachte hoe hevig ze hem eruit had geholpen helemaal klaar om hem zich door hem te laten beminnen, ze had nog zoveel verborgen kwaliteiten en hij was van plan ze allemaal te ontdekken, vooral die op het amoureuze vlak!! Hij ging naar de living en nam zijn laptop, de usb stick van Sara plugde hij ook in en keek welke gegevens morgen konden gebruikt worden om op Presence een geslaagde entree te maken die iedereen zou doen verbazen. Hij vond het laatste verslag terug dat Sara gebruikt had om hem en Lieven te ontmaskeren en haar erbij, instinctief wou hij het gewoon wissen, maar Sara had er een motivatie bij geschreven met haar plan om Presence op 6 maanden weer rendabel te maken . Ze had toen van Leon dat plan mogen toelichten maar Simon en Lieven waren zo in shock dat ze van heel Sara haar uitleg amper een zinnig woord hadden verstaan! Hij las het nu aandachtig na en zag het potentieel van Sara’s plan, hier en daar een kleine aanpassing en het kon best eens lukken op die manier! Na een word documentje getypt te hebben met enkele van zijn bedenkingen en punten die zeker besproken moesten worden morgen, rok hij zich uit en dacht aan het warme lichaam in zijn bed, het was ondertussen vijf uur, hij kon gerust nog even zich tegen haar aan gaan vleien!! Hij drukte op save en sloot de laptop af, hij stond recht en zag Sara’s pluche eendje op de grond liggen het was uit de zetel gevallen waar ze het had neergezet, hij raapte het op en nam het mee naar de slaapkamer en zette het op het nachtkastje naast haar! Hij zag dat ze zich had omgedraaid en haar arm lag op de plaats waar hij ervoor had gelegen, alsof ze in haar slaap naar hem had gezocht, hij wou haar niet wekken en kroop zachtjes achter haar en ging met zijn buik vlak tegen haar rug liggen, hij sloeg zijn arm om haar heen, instinctief greep Sara de arm vast en duwde zichzelf achteruit om zo dicht mogelijk bij Simon te liggen, half slapend vroeg ze “Waar ben je naartoe geweest, ik miste je al!! ”
“Ben even iets op de laptop gaan doen voor morgen op Presence, kijk straks maar eens, zeg wat je er van vind, nu nog even slapen met jouw in mijn armen! ” “Ja das zalig in jouw armen liggen! ”hij kuste haar nek en zei “Slaapwel Sara, mijn kleine verleidster! ” “Slaapwel Simon!
Een uur of twee later schoot Sara plots wakker, ze keek op de klok, 07. 36 wees die aan! Oei, we moeten nog douchen en voorbereiden, ze wou er tip top uitzien en zelfzeker overkomen, ook wou ze Simon zijn document nog eens snel doorlezen op de laptop en ze moesten zeker voor iedereen in Simons kantoor zijn!! Ze zette zich recht en duwde zachtjes de nog slapende Simon van haar af, ze greep het zijden kamerjasje van de grond, liep naar de badkamer en zette de kraan reeds open, door de andere deur liep ze verder in de gang naar de living waar ze snel de laptop opstartte en in de keuken maakte ze koffie alvorens ze weer naar Simon toeliep, ”Hey slaapkop, we moeten een beetje voortmaken, vandaag is de grote dag! ”
Simon kreunde, ”Nog eventjes Sara, ik moet nog even mijn heerlijke droom afmaken! ” “Simon . . . . . . daar is nu geen tijd meer voor, we moeten voor iedereen op Presence zijn, het is bijna acht uur, je weet dat de meesten daar ook binnen een uurke zijn! ” “Ja ik ben er al se, hopla, klaarwakker en gereed om erin te vliegen!! ” “Neem eerst een douche en dan een mooi pak aan, we moeten er allebei uitzien om door een ringetje te halen, laten zien dat we het menen!! ” zei Sara ernstig . Ze leek bezorgd en Simon had het gezien, hij nam haar in zijn armen en probeerde haar een beetje op te beuren . ”Geen zorgen maken, ik steun jouw en jij mij en als het echt nodig is schakelen we mijn vader in, ik hoop alleen dat het zover niet komt en dat wij tweeën ze kunnen overtuigen van onze plannen! ” “ Hopelijk is Margot ook overtuigd zoals je vader, ik weet dat het je moeder is maar ze is een harde zakenvrouw hoor! ”
“Ik weet het, mijn moeder is de laatste tijd inderdaad heel erg bezig met Presence en dat is denk ik te veel voor haar, ze denkt precies dat zij heel het bedrijf overeind moet houden en ze vraagt geen hulp aan niemand, straks ligt ze in een bed naast vader!! ” “Ja het wordt tijd dat we de koe bij de horens vatten en onze terugkeer op Presence komt geen moment te vroeg! ”zei Sara . Simon moest lachen met die uitspraak “De koe bij de horens!!! ” “Das nu een heel goed gezegd se! ” “Kom we moeten verder doen of we komen hopeloos te laat! ” Simon nam een douche en Sara bekeek ondertussen gauw de laptop en voegde nog enkele bemerkingen toe bij Simons word documentje . Ze vulde twee tassen koffie, zette die klaar en liep gauw naar de badkamer . “Simon, ik wil ook nog snel even douchen ben je bijna klaar ?” “Ja, ik ben zo klaar, maar je moet niet wachten hoor, kom er gezellig bij, dan zal ik nu dan eens je rug wassen, jij hebt da zo goed gedaan in Fuerteventura dan kan ik je nu eens een wederdienst bewijzen he! ” “Ik zou héél graag willen Simon maar je weet waar dat samen douchen toe leidde he, en voor dat plezante spelletje hebben we nu helaas geen tijd!! ” “Spijtig!! ” hij trok een teleurgesteld lipje en stapte uit de douche. Hij nam een handdoek en begon zich verwoed af te drogen, deels omdat het moest vooruit gaan maar vooral omdat hij niet aan de naakte Sara wou denken die net haar kamerjas uit had gedaan en onder de douche was gestapt . Hij keek naar het erotische tafereel van Sara die zich helemaal inzeepte en vloekte binnensmonds, hij had nog nooit zoveel goesting gehad om Presence gewoon te laten ontploffen en bij haar onder de hete douchestraal te stappen, maar hij kon zijn vader niet teleurstellen en Sara en zichzelf ook niet! De liefde moest wachten tot later, maar hopelijk niet véél later!
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-five
Simon parkeerde bij Presence, hij had al zijn zelfbeheersing moeten gebruiken om op zijn appartement zich aan te kleden en toen Sara uit de douche kwam was het teveel geworden en was hij de slaapkamer uitgelopen en in de keuken had hij zijn hoofd even onder de ijskoude kraan gestopt! Ze was zo verleidelijk en mooi, een man zou gekke dingen doen! Toen ze uit de slaapkamer kwam verscheen er een goedkeurende glimlach op zijn gezicht, ze zag er prachtig uit, ze had een donkerblauw kleedje aan met een wit vestje van katoen met een rijtje knopen in de vorm van blauwe bloempjes, het paste wonderwel bij elkaar, haar kledingstijl was toch fel verbeterd, ze kon blijkbaar alles dragen, het flatteerde haar nieuwe look al die mooie kleedjes!! Haar haren had ze in een wrong vastgemaakt, het gaf haar een ernstige en zakelijke look, maar Simon wist wel beter, daaronder zat een héél sexy en verleidelijke vrouw!
Hij stapte uit de auto en liep rond om de deur voor haar te openen, hij keek op de klok, tien voor negen, ze moesten zich haasten, een blik op de parking zei hem dat Margot er nog niet was, Lieven en Alexander blijkbaar wel! “We zullen even op onze hoede moeten zijn, Lieven en Alexander zijn er al, dus moeten we proberen ongezien tot aan mijn kantoor te komen! ” Hij trok aan Sara’s arm en ze volgde gehaast hem naar binnen, George zat op zijn vertrouwde plaats en schrok toen hij het duo zag binnenlopen, plichtsbewust hield hij hen tegen, hij had hen niet herkend zo in de vlucht, toen zag hij dat het Simon was, blijkbaar had hij weer een of ander model veroverd! “Tis goed George, ik ben het, met Sara . . . . ” “Sara, tis ni waar . . . . Sara zijt gij da echt ???” “Amai zo schoon, ik had u niet herkend . . . .! ” “George ik kom straks eens een babbeltje doen mee u, maar Simon en ik zijn gehaast, we moeten naar kantoor! ” “Ja natuurlijk, ik houd u niet langer op! ” Ze stapten in de lift, en alvorens de deur sloot riep Simon nog “George, ge hebt ons niet gezien!! ” en deed een vinger voor zijn lippen als teken dat hij moest zwijgen tegen iedereen! Bovengekomen keek Simon eerst of Britt aan haar desk zat terwijl hij Sara afschermde met zijn lichaam, zoals gewoonlijk waren er nog zekerheden, en was Britt weeral te laat!! Ellen zat aan haar bureau maar was druk bezig op de pc en schonk geen aandacht aan de lift of wie eruit stapte! Hij stak zijn hand uit en Sara greep die vast, “Ben je er klaar voor er is niemand, niet lopen, dat wekt de aandacht maar gewoon snel richting mijn bureau! ” Sara grinnikte met de ernst waarop Simon zich als een echte 007 door Presence had verplaatst van de ene muur naar de andere, ze moest eens weten over zijn spionage avontuur in de bar op Fuerteventura!! Snel maar beheerst liepen ze richting Simons kantoor, zodra ze binnen waren liet Simon een diepe zucht van opluchting en Sara begon zenuwachtig heen en weer te lopen, ”Wat als er hier iemand binnenkomt ?” “Ze weten niet dat ik of gij terug in België zijn dus wat zouden ze hier komen zoeken, maar anders gaan we even in jouw kantoor, daar zitten we al iets geruster! ” Simon opende de deur en liet Sara voorgaan, ze stapte binnen en een gevoel van heimwee en weemoed overviel haar, ze had hier graag gewerkt voor Simon en ook leuke momenten beleefd, maar ook héél verdrietig geweest, vooral na die brief gevonden te hebben, er blonk een traan in haar ogen . Simon zag het en sloot de deur, hij nam haar gezicht vast en dwong haar in zijn ogen te kijken “Slechte herinneringen ??”gokte hij . “Het spijt mij Sara dat je er weer wordt aan herinnerd, ik ben een ezel om je hier binnen te laten gaan! ” “Nee Simon, het zijn niet allemaal slechte herinneringen, er waren ook vele mooie bij maar ik werd gewoon wat overmand door heimwee en verdriet ook ja, dat kan ik niet ontkennen maar het is al over, ik weet nu wat ik echt voor je beteken en ik laat je nooit meer los! ” “ Maar ik jouw ook niet hoor, geloof me ;ik ben véél te gelukkig met jouw! ” “Echt. . . . ???” Hij kuste haar liefdevol en zei “Echtig en echtig waar! ”
Hij overliep nog snel met haar het plan van aanpak en liet har daarna even achter op haar bureau om op zoek te gaan naar zijn moeder, hij trok de deur van zijn kantoor toe en daar stapte Britt uit de lift samen met Helena ;”Simon “ riepen ze in koor, ”En waar zijt gij geweest ??” vroeg Helena boos, ze had hem al de hele week vervloekt omdat hij er stiekem vandoor was gegaan en haar met Margot had opgescheept die telkens weer het onderwerp verzoening aanboorde en redding van Presence gelijkstelde met hun huwelijk!! Ze was er gek van geworden alsook van Margot’s pogingen om Steven af te dreigen!! En nu stond ie daar doodleuk alsof er niets gebeurd was en er geen hele week voorbij was!! “Dat zijn uw zaken niet Helena en ik ga dat niet aan uwe neus hangen, de laatste keer dat ik hier was dacht ik niet nog verloofd te zijn met u dus ik heb u geen verantwoording af te leggen!! ” “Ja maar waar zijt ge dan geweest Simon” zei Britt nieuwsgierig als ze was! “Awel Britt, het zijn nog veel minder uw zaken dus aan u hoef ik zelfs helemaal niks te zeggen! ” “Goh, waarom vertelt niemand mij ooit eens iets. . . . . ik ben altijd de laatste die iets te horen krijgt! ” “En das soms nog te vroeg!! ”zei Simon geïrriteerd! “Nu ge hier eindelijk zijt, zoals gewoonlijk weer te laat, maar da kennen we al, schrijf eens een memo naar iedereen, ik wil om elf uur een stafvergadering! ” “Ik werk niet meer voor u!! ” Hij keek dreigend en zei “Daar kan heel snel verandering in komen, ik mag dan wel geen Directeur -Generaal meer zijn maar ik heb nog altijd een belangerijkere functie als de jouwe he Brittney, dus maak maar snel die memo’s of zodra ik hier weer de plak zwaai is het eerste waar ik een handtekening onderzet jouw C4!! ”
“Ok, ok tis al goe! ” Helena schudde haar hoofd en beende verontwaardigd over Simons gedrag naar haar kantoor . Simon ging op zoek naar zijn moeder maar liep eerst Hans en Lut tegen het lijf. “Hey Simon, je bent terug, was je op reis?” “Ja, maar ik kan er nu niet veel over vertellen Lutje ben op zoek naar mijn moeder . . . . . . ” Hans bekeek hem misprijzend, maar dat was niet verwonderlijk na hun laatste gesprek over Sara en Simons vervelende gedrag om te weten te komen waar ze zich bevond was hij nog niet vergeten! “Sara is ook net terug van haar reis . . . . ”zei Lut, Hans bekeek haar met een rare blik, waarom vertelde ze hem dat, hij hoefde dit niet te weten! Simon kreeg een binnenpretje want hij wist dat natuurlijk al veel eerder dan zij, hij knipoogde “En het heeft haar deugd gedaan die reis, daar ben ik van overtuigd! ”verbaasd liet hij de twee achter die niet begrepen waar die opmerking over ging!
Hopelijk vond hij nu zijn moeder, Sara zat op hem te wachten en iedereen klampte hem aan, straks was het te laat om te vergaderen om 11 uur met al die nieuwsgierige mensen! Daar zag hij haar, ze liep net haar kantoor binnen, hij volgde haar en toen ze de deur wou sluiten duwde hij die weer open, ze schrok, ”Dag ma, wij moeten eens praten, dringend!! ”
Simon parkeerde bij Presence, hij had al zijn zelfbeheersing moeten gebruiken om op zijn appartement zich aan te kleden en toen Sara uit de douche kwam was het teveel geworden en was hij de slaapkamer uitgelopen en in de keuken had hij zijn hoofd even onder de ijskoude kraan gestopt! Ze was zo verleidelijk en mooi, een man zou gekke dingen doen! Toen ze uit de slaapkamer kwam verscheen er een goedkeurende glimlach op zijn gezicht, ze zag er prachtig uit, ze had een donkerblauw kleedje aan met een wit vestje van katoen met een rijtje knopen in de vorm van blauwe bloempjes, het paste wonderwel bij elkaar, haar kledingstijl was toch fel verbeterd, ze kon blijkbaar alles dragen, het flatteerde haar nieuwe look al die mooie kleedjes!! Haar haren had ze in een wrong vastgemaakt, het gaf haar een ernstige en zakelijke look, maar Simon wist wel beter, daaronder zat een héél sexy en verleidelijke vrouw!
Hij stapte uit de auto en liep rond om de deur voor haar te openen, hij keek op de klok, tien voor negen, ze moesten zich haasten, een blik op de parking zei hem dat Margot er nog niet was, Lieven en Alexander blijkbaar wel! “We zullen even op onze hoede moeten zijn, Lieven en Alexander zijn er al, dus moeten we proberen ongezien tot aan mijn kantoor te komen! ” Hij trok aan Sara’s arm en ze volgde gehaast hem naar binnen, George zat op zijn vertrouwde plaats en schrok toen hij het duo zag binnenlopen, plichtsbewust hield hij hen tegen, hij had hen niet herkend zo in de vlucht, toen zag hij dat het Simon was, blijkbaar had hij weer een of ander model veroverd! “Tis goed George, ik ben het, met Sara . . . . ” “Sara, tis ni waar . . . . Sara zijt gij da echt ???” “Amai zo schoon, ik had u niet herkend . . . .! ” “George ik kom straks eens een babbeltje doen mee u, maar Simon en ik zijn gehaast, we moeten naar kantoor! ” “Ja natuurlijk, ik houd u niet langer op! ” Ze stapten in de lift, en alvorens de deur sloot riep Simon nog “George, ge hebt ons niet gezien!! ” en deed een vinger voor zijn lippen als teken dat hij moest zwijgen tegen iedereen! Bovengekomen keek Simon eerst of Britt aan haar desk zat terwijl hij Sara afschermde met zijn lichaam, zoals gewoonlijk waren er nog zekerheden, en was Britt weeral te laat!! Ellen zat aan haar bureau maar was druk bezig op de pc en schonk geen aandacht aan de lift of wie eruit stapte! Hij stak zijn hand uit en Sara greep die vast, “Ben je er klaar voor er is niemand, niet lopen, dat wekt de aandacht maar gewoon snel richting mijn bureau! ” Sara grinnikte met de ernst waarop Simon zich als een echte 007 door Presence had verplaatst van de ene muur naar de andere, ze moest eens weten over zijn spionage avontuur in de bar op Fuerteventura!! Snel maar beheerst liepen ze richting Simons kantoor, zodra ze binnen waren liet Simon een diepe zucht van opluchting en Sara begon zenuwachtig heen en weer te lopen, ”Wat als er hier iemand binnenkomt ?” “Ze weten niet dat ik of gij terug in België zijn dus wat zouden ze hier komen zoeken, maar anders gaan we even in jouw kantoor, daar zitten we al iets geruster! ” Simon opende de deur en liet Sara voorgaan, ze stapte binnen en een gevoel van heimwee en weemoed overviel haar, ze had hier graag gewerkt voor Simon en ook leuke momenten beleefd, maar ook héél verdrietig geweest, vooral na die brief gevonden te hebben, er blonk een traan in haar ogen . Simon zag het en sloot de deur, hij nam haar gezicht vast en dwong haar in zijn ogen te kijken “Slechte herinneringen ??”gokte hij . “Het spijt mij Sara dat je er weer wordt aan herinnerd, ik ben een ezel om je hier binnen te laten gaan! ” “Nee Simon, het zijn niet allemaal slechte herinneringen, er waren ook vele mooie bij maar ik werd gewoon wat overmand door heimwee en verdriet ook ja, dat kan ik niet ontkennen maar het is al over, ik weet nu wat ik echt voor je beteken en ik laat je nooit meer los! ” “ Maar ik jouw ook niet hoor, geloof me ;ik ben véél te gelukkig met jouw! ” “Echt. . . . ???” Hij kuste haar liefdevol en zei “Echtig en echtig waar! ”
Hij overliep nog snel met haar het plan van aanpak en liet har daarna even achter op haar bureau om op zoek te gaan naar zijn moeder, hij trok de deur van zijn kantoor toe en daar stapte Britt uit de lift samen met Helena ;”Simon “ riepen ze in koor, ”En waar zijt gij geweest ??” vroeg Helena boos, ze had hem al de hele week vervloekt omdat hij er stiekem vandoor was gegaan en haar met Margot had opgescheept die telkens weer het onderwerp verzoening aanboorde en redding van Presence gelijkstelde met hun huwelijk!! Ze was er gek van geworden alsook van Margot’s pogingen om Steven af te dreigen!! En nu stond ie daar doodleuk alsof er niets gebeurd was en er geen hele week voorbij was!! “Dat zijn uw zaken niet Helena en ik ga dat niet aan uwe neus hangen, de laatste keer dat ik hier was dacht ik niet nog verloofd te zijn met u dus ik heb u geen verantwoording af te leggen!! ” “Ja maar waar zijt ge dan geweest Simon” zei Britt nieuwsgierig als ze was! “Awel Britt, het zijn nog veel minder uw zaken dus aan u hoef ik zelfs helemaal niks te zeggen! ” “Goh, waarom vertelt niemand mij ooit eens iets. . . . . ik ben altijd de laatste die iets te horen krijgt! ” “En das soms nog te vroeg!! ”zei Simon geïrriteerd! “Nu ge hier eindelijk zijt, zoals gewoonlijk weer te laat, maar da kennen we al, schrijf eens een memo naar iedereen, ik wil om elf uur een stafvergadering! ” “Ik werk niet meer voor u!! ” Hij keek dreigend en zei “Daar kan heel snel verandering in komen, ik mag dan wel geen Directeur -Generaal meer zijn maar ik heb nog altijd een belangerijkere functie als de jouwe he Brittney, dus maak maar snel die memo’s of zodra ik hier weer de plak zwaai is het eerste waar ik een handtekening onderzet jouw C4!! ”
“Ok, ok tis al goe! ” Helena schudde haar hoofd en beende verontwaardigd over Simons gedrag naar haar kantoor . Simon ging op zoek naar zijn moeder maar liep eerst Hans en Lut tegen het lijf. “Hey Simon, je bent terug, was je op reis?” “Ja, maar ik kan er nu niet veel over vertellen Lutje ben op zoek naar mijn moeder . . . . . . ” Hans bekeek hem misprijzend, maar dat was niet verwonderlijk na hun laatste gesprek over Sara en Simons vervelende gedrag om te weten te komen waar ze zich bevond was hij nog niet vergeten! “Sara is ook net terug van haar reis . . . . ”zei Lut, Hans bekeek haar met een rare blik, waarom vertelde ze hem dat, hij hoefde dit niet te weten! Simon kreeg een binnenpretje want hij wist dat natuurlijk al veel eerder dan zij, hij knipoogde “En het heeft haar deugd gedaan die reis, daar ben ik van overtuigd! ”verbaasd liet hij de twee achter die niet begrepen waar die opmerking over ging!
Hopelijk vond hij nu zijn moeder, Sara zat op hem te wachten en iedereen klampte hem aan, straks was het te laat om te vergaderen om 11 uur met al die nieuwsgierige mensen! Daar zag hij haar, ze liep net haar kantoor binnen, hij volgde haar en toen ze de deur wou sluiten duwde hij die weer open, ze schrok, ”Dag ma, wij moeten eens praten, dringend!! ”
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-six
“Simon!! ” “Waar hebt gij gezeten, en gij komt hier zomaar zonder enige verwittiging binnenwaaien en eisen stellen, sorry maar gij hebt Presence, mij en uw vader in de steek gelaten en nu hebt gij geen recht meer om dan ook maar iets te eisen laat staan dat ik naar u luister!! ” “Ma ge hebt gelijk, ik heb Presence in de steek gelaten, maar enkel en alleen om mezelf te herpakken, ik was niet goed bezig en ik heb ook ingezien dat ik enkel en alleen de boel kon redden als ik Sara terughaalde. . . .! ” “Sara . . . . ?? Wa heeft da kind daar mee te maken, het is zij die met haar Ecomoda en al die waarborgen ervoor gezorgd hebben dat wij nu diep in de miserie zitten, en zij gaat ons redden ??” “Da meent ge toch niet Simon!! ” “Jawel, ik heb haar gezocht en gevonden, en ja, zij brengt redding ma, geloof me het is de enige kans voor Presence om terug op zijn pootjes terecht te komen! ” “En hoe ziet gij dat dan ? Want uw oordeel over haar is toch ook niet altijd rechtlijnig geweest, eerst was ze de slechte volgens Lieven althans en nu ineens moeten we haar dan als redder van het bedrijf met de grote trom binnenlaten, we hebben haar wel buiten gezet he! ” “Sara vraagt geen grote trom, ze wil alleen de schade die we geleden hebben mee recht zetten en dat we haar daarvoor met het nodige respect behandelen, heeft trouwens iemand van jullie hier ooit eens deftig met haar gepraat ? Nee, dus jullie kennen haar totaal niet, jullie zagen om het met Britt haar woorden te zeggen enkel ‘die lelijke’ en dat was genoeg om jullie oordeel te vellen over haar! ” “Wij hebben haar toch nooit slecht behandeld Simon, dat kan je niet zeggen! ” “Negeren en haar niet naar waarde schatten is ook slecht he ma! ” “En gij schat haar wél naar waarde Simon??” zei ze vragend, maar met achterdocht, ze voelde dat er iets meer was aan zijn felle verdediging van Sara de Roose. “In het begin niet ma, ik heb haar schaamteloos gebruikt voor verschillende redenen, maar nu zou ik nooit meer doen wat ik toen deed! ” “En wat verwacht ge nu van mij Simon . . . ” “Dat ge mij vertrouwd . . . . en dat gij uw aandacht terug bij pa legt, hij heeft u nodig ma!!! Ge hebt de laatste tijd meer hier geweest dan thuis en voor ge protesteerd wil ik toegeven dat het mijn stommiteiten waren die én pa ziek maakten en jouw dwongen om hier het roer in handen te nemen, maar nu ma, nù moet ge weer zorgen voor pa en samen gelukkig zijn, en ik zorg ervoor dat ik uw vertrouwen niet meer beschaam! ” “Wat zijn uw plannen dan ? Kunt ge mij daar iets deftig van voorleggen ??” “Ma ge kunt nog één ding doen en dat is luisteren op de vergadering die ik heb vastgelegd over welgeteld drie kwartier, en daar zal je zien dat het mij menens is! ” “Ik wil eerst met uw vader overleggen die vergadering is te vroeg . . . . ” Simon greep de telefoon en gaf de hoorn aan Margot, bel pa en hij zal u zeggen dat alles goed komt als je mij en Sara de kans geeft! ” “Hoe . . . . . weet hij dat ge terug bent. . . ??” “Ik heb gisteren met pa gepraat samen met Sara en het enige dat hij u zal zeggen is hetgeen ik je zelf verteld heb verteld nu, vertrouw mij! ” Margot zuchtte “ Als Leon u vertrouwd, wie ben ik dan om dat niet te doen! ” “Gij zijt mijn ma en ik hou van u maar ik ben geen klein kind meer en die rokkenjager van vroeger is ook verdwenen, nu telt enkel nog Presence voor mij . . ”(en Sara dacht hij ), hij wou zo snel mogelijk terug naar haar kantoor waar ze ondertussen al meer dan een half uur alleen zat . Margot stond recht en gaf hem een warme omhelsing, “Ik heb gisteren gezien dat er bij uw vader iets veranderd was en ik kan alleen jouw bezoek als reden van zijn geluk en verbeterde toestand beschouwen dus als hij zo blij is met je thuiskomst en je plannen voor het bedrijf zal het zeker goed zijn! ” “Mijn steun heb je ik zal op de vergadering achter je staan! ” “Dank je ma, nu moet ik gaan ik moet nog wa voorbereiden voor zo dadelijk op de vergadering. ” Hij liep naar de deur en nam de klink vast en makte aanstalten om ze te openen. . . “Simon . . . . ?” “Ja ma, was er nog iets ??” een woord zei Margot “Helena??” “Das voorbij ma, wij zijn helemaal klaar met elkaar, zij heeft Steven en die is goed voor haar en ik, ik . . . . . . . . laat maar . . . . . ”Hij trok de deur dicht en beende naar Sara’s kantoor, hij wilde haar warmte voelen en de liefde in haar ogen zien, de vergadering zou nog een harde dobber worden, pa en ma waren al overtuigd, alhoewel Margot nog een duwtje in de rug nodig had om het vertrouwen volledig hersteld te krijgen in Simon.
Sara schrok op, ze zat al een tijd te wachten, ze wist wel dat Simon het niet makkelijk zou hebben om Margot van Wijck om te praten en te overtuigen van hun goede bedoelingen!
Ze sprong recht en vloog in zijn armen, “Simon, ik was zo ongerust, je bleef zo lang weg, ik wou je bijna komen zoeken . . . . ” “Lieverd, ik heb je gemist, mijn ma was moeilijk te vermurwen, ze werkt mee maar ik denk dat ze nog niet helemaal overtuigd is, maar ik hoop na de vergadering haar helemaal aan onze kant te hebben! ” “ Ik ben er niet echt gerust in, Alexander en Helena gaan het ons niet makkelijk maken, ze zijn zeker niet van plan om zich buitenspel te laten zetten! ” “Nee das waar maar als ik en gij met Leon en Margot aan eenzelfde touw trekken dan staan zij niet sterk in hun schoenen en moeten ze wel mee om geen verlies te lijden, en voor geld doet Alexander alles en Helena is verstandig genoeg om naar rede te luisteren als we het goed brengen! ” “ Ok, dan gaan we ervoor, wij samen kunnen alles aan, geloof me maar! ” zei Simon, hij nam haar hand vast en trok haar tegen zijn borst, hij gaf haar een liefdevolle zoen en wou zich terug te trekken om naar de vergadering te gaan maar Sara was nog niet klaar om hem los te laten ze sloeg haar armen om hem en eiste zijn lippen weer op in een lange passionele kus, hij moest haar van zich afduwen en zichzelf dwingen om terug bij zijn positieven te komen, ”Lieverd, niets liever dan dit maar eerst de vergadering en dan de aangenamere dingen!! ” “Dat was enkel om je geluk te wensen als alles goed gaat volgt straks de beloning!! ” ze knipoogde naar hem en hij liep al kreunend naar de deur . . . . . . ”Ik verwacht je straks in de vergaderzaal ik bel je even op de telefoon wanneer je je entree moet maken, laat ze maar eens goed schrikken!! ” knipoogde hij terug, hij kuste zijn hand en blies het kusje in haar richting, ze ving het uit de lucht en wreef het over haar lippen en haar hart .
“Simon!! ” “Waar hebt gij gezeten, en gij komt hier zomaar zonder enige verwittiging binnenwaaien en eisen stellen, sorry maar gij hebt Presence, mij en uw vader in de steek gelaten en nu hebt gij geen recht meer om dan ook maar iets te eisen laat staan dat ik naar u luister!! ” “Ma ge hebt gelijk, ik heb Presence in de steek gelaten, maar enkel en alleen om mezelf te herpakken, ik was niet goed bezig en ik heb ook ingezien dat ik enkel en alleen de boel kon redden als ik Sara terughaalde. . . .! ” “Sara . . . . ?? Wa heeft da kind daar mee te maken, het is zij die met haar Ecomoda en al die waarborgen ervoor gezorgd hebben dat wij nu diep in de miserie zitten, en zij gaat ons redden ??” “Da meent ge toch niet Simon!! ” “Jawel, ik heb haar gezocht en gevonden, en ja, zij brengt redding ma, geloof me het is de enige kans voor Presence om terug op zijn pootjes terecht te komen! ” “En hoe ziet gij dat dan ? Want uw oordeel over haar is toch ook niet altijd rechtlijnig geweest, eerst was ze de slechte volgens Lieven althans en nu ineens moeten we haar dan als redder van het bedrijf met de grote trom binnenlaten, we hebben haar wel buiten gezet he! ” “Sara vraagt geen grote trom, ze wil alleen de schade die we geleden hebben mee recht zetten en dat we haar daarvoor met het nodige respect behandelen, heeft trouwens iemand van jullie hier ooit eens deftig met haar gepraat ? Nee, dus jullie kennen haar totaal niet, jullie zagen om het met Britt haar woorden te zeggen enkel ‘die lelijke’ en dat was genoeg om jullie oordeel te vellen over haar! ” “Wij hebben haar toch nooit slecht behandeld Simon, dat kan je niet zeggen! ” “Negeren en haar niet naar waarde schatten is ook slecht he ma! ” “En gij schat haar wél naar waarde Simon??” zei ze vragend, maar met achterdocht, ze voelde dat er iets meer was aan zijn felle verdediging van Sara de Roose. “In het begin niet ma, ik heb haar schaamteloos gebruikt voor verschillende redenen, maar nu zou ik nooit meer doen wat ik toen deed! ” “En wat verwacht ge nu van mij Simon . . . ” “Dat ge mij vertrouwd . . . . en dat gij uw aandacht terug bij pa legt, hij heeft u nodig ma!!! Ge hebt de laatste tijd meer hier geweest dan thuis en voor ge protesteerd wil ik toegeven dat het mijn stommiteiten waren die én pa ziek maakten en jouw dwongen om hier het roer in handen te nemen, maar nu ma, nù moet ge weer zorgen voor pa en samen gelukkig zijn, en ik zorg ervoor dat ik uw vertrouwen niet meer beschaam! ” “Wat zijn uw plannen dan ? Kunt ge mij daar iets deftig van voorleggen ??” “Ma ge kunt nog één ding doen en dat is luisteren op de vergadering die ik heb vastgelegd over welgeteld drie kwartier, en daar zal je zien dat het mij menens is! ” “Ik wil eerst met uw vader overleggen die vergadering is te vroeg . . . . ” Simon greep de telefoon en gaf de hoorn aan Margot, bel pa en hij zal u zeggen dat alles goed komt als je mij en Sara de kans geeft! ” “Hoe . . . . . weet hij dat ge terug bent. . . ??” “Ik heb gisteren met pa gepraat samen met Sara en het enige dat hij u zal zeggen is hetgeen ik je zelf verteld heb verteld nu, vertrouw mij! ” Margot zuchtte “ Als Leon u vertrouwd, wie ben ik dan om dat niet te doen! ” “Gij zijt mijn ma en ik hou van u maar ik ben geen klein kind meer en die rokkenjager van vroeger is ook verdwenen, nu telt enkel nog Presence voor mij . . ”(en Sara dacht hij ), hij wou zo snel mogelijk terug naar haar kantoor waar ze ondertussen al meer dan een half uur alleen zat . Margot stond recht en gaf hem een warme omhelsing, “Ik heb gisteren gezien dat er bij uw vader iets veranderd was en ik kan alleen jouw bezoek als reden van zijn geluk en verbeterde toestand beschouwen dus als hij zo blij is met je thuiskomst en je plannen voor het bedrijf zal het zeker goed zijn! ” “Mijn steun heb je ik zal op de vergadering achter je staan! ” “Dank je ma, nu moet ik gaan ik moet nog wa voorbereiden voor zo dadelijk op de vergadering. ” Hij liep naar de deur en nam de klink vast en makte aanstalten om ze te openen. . . “Simon . . . . ?” “Ja ma, was er nog iets ??” een woord zei Margot “Helena??” “Das voorbij ma, wij zijn helemaal klaar met elkaar, zij heeft Steven en die is goed voor haar en ik, ik . . . . . . . . laat maar . . . . . ”Hij trok de deur dicht en beende naar Sara’s kantoor, hij wilde haar warmte voelen en de liefde in haar ogen zien, de vergadering zou nog een harde dobber worden, pa en ma waren al overtuigd, alhoewel Margot nog een duwtje in de rug nodig had om het vertrouwen volledig hersteld te krijgen in Simon.
Sara schrok op, ze zat al een tijd te wachten, ze wist wel dat Simon het niet makkelijk zou hebben om Margot van Wijck om te praten en te overtuigen van hun goede bedoelingen!
Ze sprong recht en vloog in zijn armen, “Simon, ik was zo ongerust, je bleef zo lang weg, ik wou je bijna komen zoeken . . . . ” “Lieverd, ik heb je gemist, mijn ma was moeilijk te vermurwen, ze werkt mee maar ik denk dat ze nog niet helemaal overtuigd is, maar ik hoop na de vergadering haar helemaal aan onze kant te hebben! ” “ Ik ben er niet echt gerust in, Alexander en Helena gaan het ons niet makkelijk maken, ze zijn zeker niet van plan om zich buitenspel te laten zetten! ” “Nee das waar maar als ik en gij met Leon en Margot aan eenzelfde touw trekken dan staan zij niet sterk in hun schoenen en moeten ze wel mee om geen verlies te lijden, en voor geld doet Alexander alles en Helena is verstandig genoeg om naar rede te luisteren als we het goed brengen! ” “ Ok, dan gaan we ervoor, wij samen kunnen alles aan, geloof me maar! ” zei Simon, hij nam haar hand vast en trok haar tegen zijn borst, hij gaf haar een liefdevolle zoen en wou zich terug te trekken om naar de vergadering te gaan maar Sara was nog niet klaar om hem los te laten ze sloeg haar armen om hem en eiste zijn lippen weer op in een lange passionele kus, hij moest haar van zich afduwen en zichzelf dwingen om terug bij zijn positieven te komen, ”Lieverd, niets liever dan dit maar eerst de vergadering en dan de aangenamere dingen!! ” “Dat was enkel om je geluk te wensen als alles goed gaat volgt straks de beloning!! ” ze knipoogde naar hem en hij liep al kreunend naar de deur . . . . . . ”Ik verwacht je straks in de vergaderzaal ik bel je even op de telefoon wanneer je je entree moet maken, laat ze maar eens goed schrikken!! ” knipoogde hij terug, hij kuste zijn hand en blies het kusje in haar richting, ze ving het uit de lucht en wreef het over haar lippen en haar hart .
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-seven
Margot zat al in de vergaderzaal wanneer Alexander en Helena binnenkwamen, Helena zei niets en ging zitten, Alexander daarentegen . . . . “Margot, wat heeft dit te betekenen, Simon is terug heb ik begrepen van Helena en hij laat direct iedereen opdraven voor een vergadering, met welk recht denkt hij hier dan ook maar iets te zeggen te hebben of eisen te stellen, hij is niets dan een ondankbare laffe loser die ons in de miserie heeft geholpen en geen vinger heeft uitgestoken om Presence weer solvabel te maken!!! ” “Alexander, je weet wat ik je de laatste keer gezegd heb, je moet ophouden om zo over mijn zoon te praten, ook al heb je geen ongelijk over sommige dingen het is niet nodig je te verlagen tot het smijten met modder en hem te beledigen, je moet ermee ophouden, en wat deze vergadering betreft, ik vind dat we hem een kans moeten geven om orde op zaken te stellen, wat hebben we ermee te verliezen! ” “Niets!! ” klonk er vanuit het deurgat, Simon had net de deur geopend en nog net Margot gehoord die Alexander op zijn plaats zette! Hij kwam binnen zette zijn aktetas op de tafel en vroeg waar Lieven was, hij was ook lid van de raad dus hij moest er ook zijn! “Ik ben er . . . . . Michèle en ik. . . . . . . ” Simon brak hem af met een handgebaar, ”Geen interesse, je moest hier op tijd zijn Lieven, als Alexander en Helena dat kunnen mag dat voor jouw ook geen probleem zijn!! ” Lieven trok een verwonderde en vragende blik naar Simon zo van ‘meent ge da nu echt’ Simon negeerde hem en zei “Bedankt allemaal om mij te plezieren en aanwezig te zijn . Ik weet dat het niet evident is nadat ik een week weggeweest ben om hier te zitten en mij te aanhoren maar als jullie een beetje meewerken zullen jullie zien dat deze week afwezigheid mij heeft geïnspireerd tot grootse dingen en iedereen zal er wel bij varen zowel Presence als jullie, en dat is toch wat wij allemaal willen! ” Alexander liet een afkeurend geluid ontsnappen en Simon trok een wenkbrauw op bij deze uiting van ongenoegen zei “Alexander, wou jij iets zeggen, misschien wat luider spreken zodat wij allemaal uw argumenten kunnen aanhoren! ”Alexander was absoluut niet uit het lood geslagen en stond recht, hij knoopte zijn vest dicht en zei ;”Aan deze belachelijke vergadering ga ik mijn tijd niet verdoen, ik moet besparingen uitwerken om jouw schuldenlast op te lossen en Presence te redden, Helena kom je ook ???” “Alexander!! ” zei Margot “Laat maar ma, blijkbaar denkt Alexander dat Presence niet meer te redden is, want als het zo belangrijk was voor hem als voor ons zou hij wel aandachtig luisteren, nog altijd bezig met een eigen firma Alexander??” “Laat me één ding stellen, zolang Presence in de schulden zit heb jij geen kapitaal om op je eigen te beginnen, aan jouw de keuze, horen wat ik te zeggen heb of wel gaan we allemaal zitten wachten tot we failliet gaan en kloppen we bij Ecomoda aan voor een aalmoes of zelfs het OCMW aan u de keus!! ” Alexander haatte het dat Simon gelijk had, hij had geen kapitaal genoeg om op eigen houtje iets te beginnen maar als zijn aandelen van Presence op korte tijd weer rendabel konden gemaakt worden door Simons plan kon hij als financieel directeur toch geen onbezonnen beslissing nemen en zonder iets in handen ervandoor gaan, dus ging hij terug zitten en zei met een bitsige stem ;”Laat maar horen wat je te vertellen hebt, maar als het mij niet een deftig plan lijkt is de zaak meteen afgehandeld wat mij betreft! ” Simon voelde een kleine triomf en zei beleefd “Dank u Alexander ik zal mijn best doen om u en iedereen hier te overtuigen van mijn gezond verstand en het plan voor Presence dat ik heb opgesteld, er ligt een kopie voor jullie en daar staat een basis plan in, ik ga nog enkele zaken toelichten en daarna kunnen we erover discusiëren, ik luister naar ieders mening! ” “Euh, . . . . . . Simon. . . ?” “Ja Lieven, had jij ook nog bezwaren???? Of heb je nog méér goede raad voor mij??” Lieven zag aan Simons gezicht dat het een moment was om gewoon de lippen stijf op elkaar te houden en zijn woorden in te slikken, wat hij ook gezegd zou hebben, het interesseerde hem geen fluit! “Nee. . nee nee, . . . . . laat maar . ”zei hij bedeesd, en een beetje teleurgesteld omdat zijn beste vriend hem compleet had buitengesloten van alles, Presence was een onderwerp waar ze al niet meer over konden praten, maar wat veel erger was, was de vriendschap, het samen weggaan en meiden versieren zoals een jaar geleden nog volop door hen beiden gedaan werd, maar nu moest hij Simon niet meer midden in de nacht opbellen om in een of andere bar gewillige dames op te pikken, dat was verleden tijd, hij voelde gewoon dat hun vriendschap niet meer is wat het ooit geweest was! Ondertussen had Helena bijna met open mond gestaard naar de zelfzekere Simon en Steven was helemaal uit haar gedachten verdwenen, gelijk een schoolmeisje met een crush op de leraar zat ze naar hem gebiologeerd te kijken, dat was de Simon die ze nog nooit gezien had en die ze altijd had willen zien, een man die wist waar hij mee bezig was en alle aandacht opeiste als hij in een kamer kwam!! ” Misschien had Margot gelijk en moest ze het niet zo snel opgeven, Simon leek ineens zoveel aantrekkelijker en met die belachelijke Sara uit de picture zou het misschien niet onmogelijk zijn om hem terug te winnen! Ze keek hem met een goedkeurende blik aan gaf hem een knikje met haar hoofd als teken dat hij goed bezig was en hoopte dat hij zou zien dat hij een ander soort interesse ook had opgewekt!! Simon had het gezien, het was een blik die niet mis te verstaan was, hij was er niet warm of koud van geworden, ze zou binnen enkele ogenblikken wel duidelijk te verstaan krijgen dat die aandacht van haar niet meer aan hem besteed was, het was tijd om Sara te bellen zodat ze zich kon voorbereiden op haar entree!! Het was iets dat ze afgesproken hadden en zo kon hij haar verwittigen zonder argwaan te wekken, hij nam de telefoon en belde haar kantoor, “Koffie in de vergaderzaal graag!! ” “Komt in orde “ zei Sara! Ze belde naar Lut in de cafetaria en gaf haar de koffie order door en bekeek zichzelf in de spiegel, ze werkte snel haar make-up bij en streek haar jurkje mooi glad! Ze liep Simons bureau door en zag tot haar grote opluchting dat Britt net die moment had gekozen om iets te gaan eten blijkbaar, het was bijna middag en dat was voor Britt genoeg om op tijd te gaan lunchen, ze nam het nooit nauw met de vastgestelde lunchpauzes! “Oef!! ” zei Sara, ”Alvast één obstakel minder! ” Ze liep naar de deur van de vergaderzaal en wachtte tot Simon die zou openen, voor het eerst voelde ze zenuwen, niet over hun plan maar over de reacties van haar verandering van ‘die lelijke’ naar Sara de Roose, (verloofde van Simon van Wijck) voegde ze er met een glimlach aan toe! Kop op Sara, ook al ben je zenuwachtig, niets laten merken, ge kunt da!
Ze zag in een dagdroom iedereen die haar geholpen had, Esther, Jakob, Mariëlla, Simon . . . . . Simon was de reden voor dit alles en hij had haar niet teleurgesteld, ze stonden allemaal in een soort erehaag en juichten haar toe, Sara keek naar Simon die trots stond te wachten en haar een knipoog gaf, alle anderen deden teken naar haar met hun twee duimen omhoog om haar moed te geven en succes te wensen! “Alles komt goed!! ” zei ze tegen zichzelf .
Ze hoorde voetstappen in de vergaderzaal, het moment was aangebroken!!
Margot zat al in de vergaderzaal wanneer Alexander en Helena binnenkwamen, Helena zei niets en ging zitten, Alexander daarentegen . . . . “Margot, wat heeft dit te betekenen, Simon is terug heb ik begrepen van Helena en hij laat direct iedereen opdraven voor een vergadering, met welk recht denkt hij hier dan ook maar iets te zeggen te hebben of eisen te stellen, hij is niets dan een ondankbare laffe loser die ons in de miserie heeft geholpen en geen vinger heeft uitgestoken om Presence weer solvabel te maken!!! ” “Alexander, je weet wat ik je de laatste keer gezegd heb, je moet ophouden om zo over mijn zoon te praten, ook al heb je geen ongelijk over sommige dingen het is niet nodig je te verlagen tot het smijten met modder en hem te beledigen, je moet ermee ophouden, en wat deze vergadering betreft, ik vind dat we hem een kans moeten geven om orde op zaken te stellen, wat hebben we ermee te verliezen! ” “Niets!! ” klonk er vanuit het deurgat, Simon had net de deur geopend en nog net Margot gehoord die Alexander op zijn plaats zette! Hij kwam binnen zette zijn aktetas op de tafel en vroeg waar Lieven was, hij was ook lid van de raad dus hij moest er ook zijn! “Ik ben er . . . . . Michèle en ik. . . . . . . ” Simon brak hem af met een handgebaar, ”Geen interesse, je moest hier op tijd zijn Lieven, als Alexander en Helena dat kunnen mag dat voor jouw ook geen probleem zijn!! ” Lieven trok een verwonderde en vragende blik naar Simon zo van ‘meent ge da nu echt’ Simon negeerde hem en zei “Bedankt allemaal om mij te plezieren en aanwezig te zijn . Ik weet dat het niet evident is nadat ik een week weggeweest ben om hier te zitten en mij te aanhoren maar als jullie een beetje meewerken zullen jullie zien dat deze week afwezigheid mij heeft geïnspireerd tot grootse dingen en iedereen zal er wel bij varen zowel Presence als jullie, en dat is toch wat wij allemaal willen! ” Alexander liet een afkeurend geluid ontsnappen en Simon trok een wenkbrauw op bij deze uiting van ongenoegen zei “Alexander, wou jij iets zeggen, misschien wat luider spreken zodat wij allemaal uw argumenten kunnen aanhoren! ”Alexander was absoluut niet uit het lood geslagen en stond recht, hij knoopte zijn vest dicht en zei ;”Aan deze belachelijke vergadering ga ik mijn tijd niet verdoen, ik moet besparingen uitwerken om jouw schuldenlast op te lossen en Presence te redden, Helena kom je ook ???” “Alexander!! ” zei Margot “Laat maar ma, blijkbaar denkt Alexander dat Presence niet meer te redden is, want als het zo belangrijk was voor hem als voor ons zou hij wel aandachtig luisteren, nog altijd bezig met een eigen firma Alexander??” “Laat me één ding stellen, zolang Presence in de schulden zit heb jij geen kapitaal om op je eigen te beginnen, aan jouw de keuze, horen wat ik te zeggen heb of wel gaan we allemaal zitten wachten tot we failliet gaan en kloppen we bij Ecomoda aan voor een aalmoes of zelfs het OCMW aan u de keus!! ” Alexander haatte het dat Simon gelijk had, hij had geen kapitaal genoeg om op eigen houtje iets te beginnen maar als zijn aandelen van Presence op korte tijd weer rendabel konden gemaakt worden door Simons plan kon hij als financieel directeur toch geen onbezonnen beslissing nemen en zonder iets in handen ervandoor gaan, dus ging hij terug zitten en zei met een bitsige stem ;”Laat maar horen wat je te vertellen hebt, maar als het mij niet een deftig plan lijkt is de zaak meteen afgehandeld wat mij betreft! ” Simon voelde een kleine triomf en zei beleefd “Dank u Alexander ik zal mijn best doen om u en iedereen hier te overtuigen van mijn gezond verstand en het plan voor Presence dat ik heb opgesteld, er ligt een kopie voor jullie en daar staat een basis plan in, ik ga nog enkele zaken toelichten en daarna kunnen we erover discusiëren, ik luister naar ieders mening! ” “Euh, . . . . . . Simon. . . ?” “Ja Lieven, had jij ook nog bezwaren???? Of heb je nog méér goede raad voor mij??” Lieven zag aan Simons gezicht dat het een moment was om gewoon de lippen stijf op elkaar te houden en zijn woorden in te slikken, wat hij ook gezegd zou hebben, het interesseerde hem geen fluit! “Nee. . nee nee, . . . . . laat maar . ”zei hij bedeesd, en een beetje teleurgesteld omdat zijn beste vriend hem compleet had buitengesloten van alles, Presence was een onderwerp waar ze al niet meer over konden praten, maar wat veel erger was, was de vriendschap, het samen weggaan en meiden versieren zoals een jaar geleden nog volop door hen beiden gedaan werd, maar nu moest hij Simon niet meer midden in de nacht opbellen om in een of andere bar gewillige dames op te pikken, dat was verleden tijd, hij voelde gewoon dat hun vriendschap niet meer is wat het ooit geweest was! Ondertussen had Helena bijna met open mond gestaard naar de zelfzekere Simon en Steven was helemaal uit haar gedachten verdwenen, gelijk een schoolmeisje met een crush op de leraar zat ze naar hem gebiologeerd te kijken, dat was de Simon die ze nog nooit gezien had en die ze altijd had willen zien, een man die wist waar hij mee bezig was en alle aandacht opeiste als hij in een kamer kwam!! ” Misschien had Margot gelijk en moest ze het niet zo snel opgeven, Simon leek ineens zoveel aantrekkelijker en met die belachelijke Sara uit de picture zou het misschien niet onmogelijk zijn om hem terug te winnen! Ze keek hem met een goedkeurende blik aan gaf hem een knikje met haar hoofd als teken dat hij goed bezig was en hoopte dat hij zou zien dat hij een ander soort interesse ook had opgewekt!! Simon had het gezien, het was een blik die niet mis te verstaan was, hij was er niet warm of koud van geworden, ze zou binnen enkele ogenblikken wel duidelijk te verstaan krijgen dat die aandacht van haar niet meer aan hem besteed was, het was tijd om Sara te bellen zodat ze zich kon voorbereiden op haar entree!! Het was iets dat ze afgesproken hadden en zo kon hij haar verwittigen zonder argwaan te wekken, hij nam de telefoon en belde haar kantoor, “Koffie in de vergaderzaal graag!! ” “Komt in orde “ zei Sara! Ze belde naar Lut in de cafetaria en gaf haar de koffie order door en bekeek zichzelf in de spiegel, ze werkte snel haar make-up bij en streek haar jurkje mooi glad! Ze liep Simons bureau door en zag tot haar grote opluchting dat Britt net die moment had gekozen om iets te gaan eten blijkbaar, het was bijna middag en dat was voor Britt genoeg om op tijd te gaan lunchen, ze nam het nooit nauw met de vastgestelde lunchpauzes! “Oef!! ” zei Sara, ”Alvast één obstakel minder! ” Ze liep naar de deur van de vergaderzaal en wachtte tot Simon die zou openen, voor het eerst voelde ze zenuwen, niet over hun plan maar over de reacties van haar verandering van ‘die lelijke’ naar Sara de Roose, (verloofde van Simon van Wijck) voegde ze er met een glimlach aan toe! Kop op Sara, ook al ben je zenuwachtig, niets laten merken, ge kunt da!
Ze zag in een dagdroom iedereen die haar geholpen had, Esther, Jakob, Mariëlla, Simon . . . . . Simon was de reden voor dit alles en hij had haar niet teleurgesteld, ze stonden allemaal in een soort erehaag en juichten haar toe, Sara keek naar Simon die trots stond te wachten en haar een knipoog gaf, alle anderen deden teken naar haar met hun twee duimen omhoog om haar moed te geven en succes te wensen! “Alles komt goed!! ” zei ze tegen zichzelf .
Ze hoorde voetstappen in de vergaderzaal, het moment was aangebroken!!
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Part seventy-eight
Simon had iedereen gewezen op het bedrijfsplan dat op tafel lag en had enkele dingen toegelicht, voornamelijk dat al dat getwist met Ecomoda voor niets nodig was en dat het slecht voor Presence was als ze voet bij stuk hielden en probeerden met alle middelen in de aanval te gaan, Ecomoda was ten slotte als je het nuchter en zakelijk bekeek een winstgevende onderneming die perfect kon samenwerken met Presence om de stoffen te leveren die zij zochten met oog voor de juiste prijs/kwaliteit! En aangezien eigenlijk hij de aanzet tot oprichting had gegeven, via Sara dan wel was het eigenlijk een om het zo maar te noemen een soort zusteronderneming met een leveranciersfunctie en een middel om met gelden te schipperen tussen twee bedrijven zonder steeds bij financiële instellingen te moeten aankloppen, zolang de bedrijven met een open boekhouding elkaar op de hoogte hielden en alles officieel ging! Tweede punt was het succes van de parfums, ze hadden met hun eerste parfum succes geboekt en de verwachting was met hun volgende dat te evenaren, dus was het belangrijk om die zaak verder op te volgen en zo snel mogelijk met de productie te beginnen, investeren om winst te maken! Ten slotte de nieuwe winkel had Margot op wacht gezet tot de architect met het vereenvoudigde plan langskwam maar zowiezo was Frankrijk een nieuwe markt en dus meer kans op aantrek van nieuw modebewust potentieel, en dat vereiste dus ook een snelle opstart zodat ze ginder ook voet aan de grond kregen . . . .! ” Na zijn uiteenzetting vond Margot dat hij zijn uiterste best had gedaan om deze vergadering voor te bereiden met de nodige back-up van grafieken en winstprognoses voor elk van zijn plannen alsook de termijn van de mogelijke opstart en uitvoering van de plannen! “ Das allemaal goed en wel Simon, het klinkt mooi en er zit iets in, maar ge zijt één ding vergeten!! ” zei Alexander. “Oh ja en wat mag dat dan wel zijn??” vroeg Simon met gemeende belangstelling, maar toch met een achterdochtig toontje, met Alexander wist je nooit van waar de wind blies! “Wij zijn op de eerste plaats een modebedrijf, waar zoek jij tussen al die wilde plannen van parfum’s en nieuwe winkels een nieuwe collectie te laten ontwerpen door Marnix en heb jij dan nog genoeg financiën over om ook maar één stofke te kopen bij Ecomoda en ik bedoel géén jutte om zakken van te maken, maar kwaliteit gelijk zijde en linnen. . . . . want je weet dat Marix met geen minderwaardig materiaal werkt !! ” “Alexander daar heb je gelijk in, wij zijn een modebedrijf en als we genoeg geld willen hebben om ook mode te maken zullen we tegenover Ecomoda onze attitude moeten veranderen, in plaats van ruzie te maken en elkaar dwars te zitten zullen we moeten overgaan tot een nauwe samenwerking, en daarmee zou ik iemand willen voorstellen die ons haarfijn de samenwerking kan uitleggen, zo is het voor iedereen een win-win situatie!! En daar profiteren we allemaal van, zowel Ecomoda als wij! ” “ Het is beter als we beiden winst maken, als dat het ene bedrijf dat doet op de kap van de andere! ” Hij was ondertussen naar de deur gelopen, hij wist dat Sara aan de andere kant stond te wachten en het had lang genoeg geduurd nu wou hij haar erbij en hij hoopte dat ze allemaal te overdonderd waren om ook maar iets te zeggen!! Hij opende de deur en zag een nerveuse Sara staan, hij nam haar hand en kneep er bemoedigend in en knipoogde om haar gerust te stellen, ze stapte binnen, Helena zag haar en trok lijkbleek weg, zij zag direct haar kans op een verzoening met Simon in het water vallen, Lieven keek en keek en keek nog maar eens, hij moest zich ervan weerhouden om ongelovig in de ogen te wrijven als was hij aan het dromen! Alexander zag Lieven’s reactie en draaide zich om, om ook met een verbaasde uitdrukking naar het wonderbaarlijke wezen dat aan Simons hand hing te kijken, tegelijk zeiden zowel Alexander en Margot, ”Juffrouw de Roose! ” “Goedemiddag iedereen, Mevrouw van Wijck! ”ze knikte lichtjes met haar hoofd als begroeting . Ze liep verder en hield halt aan de vergadertafel . Gerammel kondigde de komst aan van de koffie, het was Britt die een karretje binnenduwde en tegelijk haar beklag deed over Lut die blijkbaar geen tijd had en de koffie aan haar had overgelaten, ze nam een kopje deed er koffie in en draaide zich om oog in oog te staan met Sara, daar ging het kopje met veel gekletter op de grond en verschrikt riep ze weinig elegant “ Tis ni waar, ’de lelijke’ is terug, wa hebben ze met u aangevangen, wie heeft dat betaald! Da kan toch ni . . . . ” Simon legde zijn arm om Sara en keek Britt vernietigend aan, “Britt, die C4 ligt straks op uw bureau, Lieven zorg daarvoor, en nu eruit en stuur iemand met een deftig gedrag naar binnen om de koffie te geven, zelfs daar zijt ge niet bekwaam voor! ” Britt keek verontwaardigd en wou nog iets te zeggen, maar de blik van Simon zei dat ze dat beter niet deed of hij zou haar eigenhandig Presence buitenzetten . Ze beende met lange benen de vergaderzaal uit en sloeg de deur met een klap dicht . “Nog iemand commentaar over Sara’s uiterlijk, of kunnen we nu over naar de samenwerking tussen Presence en Ecomoda!! ??” “Niemand . . . . . . . ok dan geef ik nu het woord aan Sara!! ” Hij lachte liefdevol naar haar en dat was Helena niet ontgaan, ze kookte en bedacht hoe ze in Simons gading kon komen!!!
Simon had iedereen gewezen op het bedrijfsplan dat op tafel lag en had enkele dingen toegelicht, voornamelijk dat al dat getwist met Ecomoda voor niets nodig was en dat het slecht voor Presence was als ze voet bij stuk hielden en probeerden met alle middelen in de aanval te gaan, Ecomoda was ten slotte als je het nuchter en zakelijk bekeek een winstgevende onderneming die perfect kon samenwerken met Presence om de stoffen te leveren die zij zochten met oog voor de juiste prijs/kwaliteit! En aangezien eigenlijk hij de aanzet tot oprichting had gegeven, via Sara dan wel was het eigenlijk een om het zo maar te noemen een soort zusteronderneming met een leveranciersfunctie en een middel om met gelden te schipperen tussen twee bedrijven zonder steeds bij financiële instellingen te moeten aankloppen, zolang de bedrijven met een open boekhouding elkaar op de hoogte hielden en alles officieel ging! Tweede punt was het succes van de parfums, ze hadden met hun eerste parfum succes geboekt en de verwachting was met hun volgende dat te evenaren, dus was het belangrijk om die zaak verder op te volgen en zo snel mogelijk met de productie te beginnen, investeren om winst te maken! Ten slotte de nieuwe winkel had Margot op wacht gezet tot de architect met het vereenvoudigde plan langskwam maar zowiezo was Frankrijk een nieuwe markt en dus meer kans op aantrek van nieuw modebewust potentieel, en dat vereiste dus ook een snelle opstart zodat ze ginder ook voet aan de grond kregen . . . .! ” Na zijn uiteenzetting vond Margot dat hij zijn uiterste best had gedaan om deze vergadering voor te bereiden met de nodige back-up van grafieken en winstprognoses voor elk van zijn plannen alsook de termijn van de mogelijke opstart en uitvoering van de plannen! “ Das allemaal goed en wel Simon, het klinkt mooi en er zit iets in, maar ge zijt één ding vergeten!! ” zei Alexander. “Oh ja en wat mag dat dan wel zijn??” vroeg Simon met gemeende belangstelling, maar toch met een achterdochtig toontje, met Alexander wist je nooit van waar de wind blies! “Wij zijn op de eerste plaats een modebedrijf, waar zoek jij tussen al die wilde plannen van parfum’s en nieuwe winkels een nieuwe collectie te laten ontwerpen door Marnix en heb jij dan nog genoeg financiën over om ook maar één stofke te kopen bij Ecomoda en ik bedoel géén jutte om zakken van te maken, maar kwaliteit gelijk zijde en linnen. . . . . want je weet dat Marix met geen minderwaardig materiaal werkt !! ” “Alexander daar heb je gelijk in, wij zijn een modebedrijf en als we genoeg geld willen hebben om ook mode te maken zullen we tegenover Ecomoda onze attitude moeten veranderen, in plaats van ruzie te maken en elkaar dwars te zitten zullen we moeten overgaan tot een nauwe samenwerking, en daarmee zou ik iemand willen voorstellen die ons haarfijn de samenwerking kan uitleggen, zo is het voor iedereen een win-win situatie!! En daar profiteren we allemaal van, zowel Ecomoda als wij! ” “ Het is beter als we beiden winst maken, als dat het ene bedrijf dat doet op de kap van de andere! ” Hij was ondertussen naar de deur gelopen, hij wist dat Sara aan de andere kant stond te wachten en het had lang genoeg geduurd nu wou hij haar erbij en hij hoopte dat ze allemaal te overdonderd waren om ook maar iets te zeggen!! Hij opende de deur en zag een nerveuse Sara staan, hij nam haar hand en kneep er bemoedigend in en knipoogde om haar gerust te stellen, ze stapte binnen, Helena zag haar en trok lijkbleek weg, zij zag direct haar kans op een verzoening met Simon in het water vallen, Lieven keek en keek en keek nog maar eens, hij moest zich ervan weerhouden om ongelovig in de ogen te wrijven als was hij aan het dromen! Alexander zag Lieven’s reactie en draaide zich om, om ook met een verbaasde uitdrukking naar het wonderbaarlijke wezen dat aan Simons hand hing te kijken, tegelijk zeiden zowel Alexander en Margot, ”Juffrouw de Roose! ” “Goedemiddag iedereen, Mevrouw van Wijck! ”ze knikte lichtjes met haar hoofd als begroeting . Ze liep verder en hield halt aan de vergadertafel . Gerammel kondigde de komst aan van de koffie, het was Britt die een karretje binnenduwde en tegelijk haar beklag deed over Lut die blijkbaar geen tijd had en de koffie aan haar had overgelaten, ze nam een kopje deed er koffie in en draaide zich om oog in oog te staan met Sara, daar ging het kopje met veel gekletter op de grond en verschrikt riep ze weinig elegant “ Tis ni waar, ’de lelijke’ is terug, wa hebben ze met u aangevangen, wie heeft dat betaald! Da kan toch ni . . . . ” Simon legde zijn arm om Sara en keek Britt vernietigend aan, “Britt, die C4 ligt straks op uw bureau, Lieven zorg daarvoor, en nu eruit en stuur iemand met een deftig gedrag naar binnen om de koffie te geven, zelfs daar zijt ge niet bekwaam voor! ” Britt keek verontwaardigd en wou nog iets te zeggen, maar de blik van Simon zei dat ze dat beter niet deed of hij zou haar eigenhandig Presence buitenzetten . Ze beende met lange benen de vergaderzaal uit en sloeg de deur met een klap dicht . “Nog iemand commentaar over Sara’s uiterlijk, of kunnen we nu over naar de samenwerking tussen Presence en Ecomoda!! ??” “Niemand . . . . . . . ok dan geef ik nu het woord aan Sara!! ” Hij lachte liefdevol naar haar en dat was Helena niet ontgaan, ze kookte en bedacht hoe ze in Simons gading kon komen!!!
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3