Deel 48 Centerparcs deel 4
Heléna en Steven gaan niet mee naar de Bowling, ze hebben meer zin in een sauna. Simon en Sara vertrekken naar de Bowling. De 3 kinderen staan hun vol ongeduld op te wachten. “We hadden schrik dat jullie niet zouden komen” zegt Sofie.
“Ik zou niet durven, ik vond het zo leuk deze namiddag met jullie” lacht Sara “En daarbij Simon was niet te houden. Hij wil winnen.”
Fleur tempert de kinderen wat … en ze gaan samen naar de Bowling. De sfeer zit er meteen goed in. De kinderen, Stef en Simon nemen het spel ernstig.
Sara en Fleur spelen mee maar zijn dikwijls in een gesprek verwikkeld dat ze het spel vergeten. Sara neemt Fleur in vertrouwen over hetgeen er gebeurd is na de show. Fleur had het artikel gelezen maar had er niets over gezegd.
“Meisje, toch, wat erg … en hoe gaat het nu met jou? Kan je het plaatsen en zo verwerken?” Sara knikt “Gaat wel, ik ben blij met elk luisterend oor. Op die manier kan ik het stilaan verwerken maar ik geef toe het is niet makkelijk. Ik ben blij dat ik het eens aan een buitenstander kan vertellen. Alle anderen stonden er zo kort bij … ook zij hebben moeite met het verwerken.”
Fleur slaat haar armen rond Sara. Simon houdt het van op een afstand in de gaten.
“Sara, laat Simon van je houden … das ,denk ik je beste medicijn. Iedereen komt wel eens een tegenslag tegen … meestal wel niet zo erg als … maar daar sterker uitkomen versterkt de liefde tussen 2 mensen. Ik spreek uit ervaring.”
Fleur vertelt haar verhaal. Sara luistert aandachtig. “Ik weet het” besluit Fleur haar verhaal “het is niet zo erg als het jouwe maar wij zijn hier sterker uitgekomen.”
“Ik heb het nog gezegd tegen Simon, daarstraks … zoals jullie met elkaar omgaan … wij willen er ook voor zorgen dat we binnen 13 jaar zo met elkaar omgaan.”zegt Sara.
Het spel is ondertussen gespeeld. De kinderen hebben de spelbeurten van Sara en Fleur gespeeld en Simon heeft gewonnen.
“Nu trakteer ik op pannenkoeken” zegt Simon.
De kinderen staan direct rond hem. Ze gaan naar het sportcafé en eten samen lekkere pannenkoeken. Het is ondertussen al laat geworden. Ze lopen samen naar de cottages en nemen afscheid.
Sara omhelst Fleur. “Bedankt voor je luisterend oor en je goede raad.” Zegt ze stil.
Fleur knikt haar bemoedigend toe.
“Graag gedaan, maar nu moeten de kinderen in bed.”
“Slaapwel iedereen en tot morgen” roepen de kinderen.
Ze nemen afscheid.
Simon en Sara stappen binnen. De avond is verrassend verlopen maar Sara voelt zich goed. Het gesprek heeft haar veel deugd gedaan.
Heléna en Steven zijn niet in de cottage. Sara en Simon nemen nog een sauna. Sara ligt met haar hoofd op Simon’s been.
“Ik heb, denk ik, vanavond alles wat van me af kunnen praten. Het deed deugd om er met iemand over te spreken die het niet zo van kort bij heeft meegemaakt. Fleur heeft een nuchtere kijk en ze heeft me verzekerd dat ik er enkel door jouw onaflatende steun door zal komen. En ik geloof haar.”
Simon trekt haar naar zich toe en kust haar innig. Ze genieten van de sauna en de koude douche. Na een kwartiertje of drie kruipen ze voldaan maar moe in bed. Ze vallen bijna tegelijk in slaap.
Fleur'tje : Sara en Simon verhaal
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 49
Deel 49 Centerparcs Deel 5
De volgende ochtend zijn Helèna en Steven in de weer met het ontbijt. De geur van lekker verloren brood komt tot in Sara’s en Simon’s slaapkamer. Ze lopen hun neus achterna … en zetten zich mee aan tafel. Ze beslissen om vandaag een fietstocht te maken in de omgeving. Het weer is prachtig en vraagt om een activiteit buiten.
Ze vertrekken na het ontbijt. Matthias fietst een tijdje met hen mee. Maar keert dan terug want hij wil nog gaan zwemmen. “Jullie komen straks toch nog zwemmen” roept hij Simon en Steven nog na.
“Misschien” roepen ze hem in koor achterna. Sara en Helèna schieten in een lach. Die twee mannen lijken net op Matthias, wel een stuk ouder maar nog altijd kwajongens…
Ze fietsen de hele voormiddag. Ze stoppen regelmatig want het is een romantische tocht. Sara weet Simon dikwijls op te hitsen. Een sensuele kus nu en dan is voor Simon meer dan voldoende om meer te wensen. Maar het is niet het moment en de plaats. “Dit is uitstel maar geen afstel” fluistert Simon in Sara’s oor. Ze lacht en knikt.
“s Middags eten ze vlug een broodje. De mannen willen nog een laatste keer gaan zwemmen en leggen een afspraak vast om te gaan muur klimmen. Simon heeft dit nog nooit gedaan maar volgens Steven is dit echt leuk. Ze plannen het voor hun vieren. Sara en Helèna doen mee deze keer. Het wordt een leuke namiddag. In het zwembad wordt er flink gedold met de kinderen van Fleur en Stef. Ze nemen afscheid.
Daarna gaan ze samen naar de klimmuur. Ze maken veel plezier en komen 1 na 1 boven. De meisjes doen het langzamer maar komen er uiteindelijk ook.
Het is al na zessen als ze opnieuw naar de cottage gaan. Sara en Simon hebben geen zin om te gaan eten. Helèna en Steven gaan dineren.
Simon en Sara nestelen zich gezellig in hun slaapkamer. Ze kruipen naakt in bed. Hun lichamen reageren direct … op elkaar. Sara kronkelt zich rond Simon.
“Ben je bereid voor het afstel van vanmorgen over te doen.”
Simon kust haar, zo heeft ze haar antwoord zonder woorden. Ze kussen passioneel terwijl hun handen elkaars lichamen verhitten.
“Simon” stammelt Sara “Ik zie je lever dan liefst … ik hou toch zo veel van jou ik hou toch zo veel van jou.”
Simon reageert direct op deze woorden. “ Sara, mijn liefde gaat verder dan woorden … ik zou het je graag tonen.”
“Doe maar” zegt ze zacht en ze begeleidt hem zachtjes. Simon neemt zacht de leiding en brengt haar zachtjes tot het hoogste genot. Haar stem en passie ontlaat in 1 schreeuw “Simon”.
Ze blijven nog een tijdje 1. Ze rollen langs zij. Ze blijven elkaar met kusjes overladen. Maar vallen uiteindelijk in slaap.
Rond 7 uur komt Helèna hen wekken. “Zeg slaapkoppen, we moeten ons haasten want rond 10 uur moeten we vertrekken … “
Sara steekt haar hoofd op … “Is het al zo laat? We komen direct.”
Helèna vertrekt lachend naar de keuken en roept over haar schouder, “het ontbijt staat klaar.”
Simon is ondertussen ook wakker. Hij trekt Sara nog even naar zich toe en kust haar … “Ik zie je graag, bedankt voor dit mooie weekend … het zit hier” en hij wijst naar zijn hart.
Sara is ook gelukkig. “ Jij zit ook hier en heel diep en voor altijd” antwoordt ze stilletjes.
Ze maken zich snel klaar en lopen hand in hand naar de leefruimte. Ze eten snel en ruimen dan alles op. Alle bagage verdwijnt in de koffer van de auto. Ook de buren maken zich klaar om te vertrekken. De kinderen zien Simon en Steven en dollen nog wat samen.
Ze zijn ongeveer samen klaar. Ze geven de sleutel af aan de receptie en gaan gezellig nog iets drinken om dit leuke weekend af te sluiten.
Rond de middag rijden ze naar huis. Iedereen is het erover eens dat dit voor herhaling vatbaar is.
“Misschien een idee voor een jaarlijkse traditie” oppert Helèna “en binnen enkele jaren ook met kindjes”.
Dat zien ze allemaal zitten.
De volgende ochtend zijn Helèna en Steven in de weer met het ontbijt. De geur van lekker verloren brood komt tot in Sara’s en Simon’s slaapkamer. Ze lopen hun neus achterna … en zetten zich mee aan tafel. Ze beslissen om vandaag een fietstocht te maken in de omgeving. Het weer is prachtig en vraagt om een activiteit buiten.
Ze vertrekken na het ontbijt. Matthias fietst een tijdje met hen mee. Maar keert dan terug want hij wil nog gaan zwemmen. “Jullie komen straks toch nog zwemmen” roept hij Simon en Steven nog na.
“Misschien” roepen ze hem in koor achterna. Sara en Helèna schieten in een lach. Die twee mannen lijken net op Matthias, wel een stuk ouder maar nog altijd kwajongens…
Ze fietsen de hele voormiddag. Ze stoppen regelmatig want het is een romantische tocht. Sara weet Simon dikwijls op te hitsen. Een sensuele kus nu en dan is voor Simon meer dan voldoende om meer te wensen. Maar het is niet het moment en de plaats. “Dit is uitstel maar geen afstel” fluistert Simon in Sara’s oor. Ze lacht en knikt.
“s Middags eten ze vlug een broodje. De mannen willen nog een laatste keer gaan zwemmen en leggen een afspraak vast om te gaan muur klimmen. Simon heeft dit nog nooit gedaan maar volgens Steven is dit echt leuk. Ze plannen het voor hun vieren. Sara en Helèna doen mee deze keer. Het wordt een leuke namiddag. In het zwembad wordt er flink gedold met de kinderen van Fleur en Stef. Ze nemen afscheid.
Daarna gaan ze samen naar de klimmuur. Ze maken veel plezier en komen 1 na 1 boven. De meisjes doen het langzamer maar komen er uiteindelijk ook.
Het is al na zessen als ze opnieuw naar de cottage gaan. Sara en Simon hebben geen zin om te gaan eten. Helèna en Steven gaan dineren.
Simon en Sara nestelen zich gezellig in hun slaapkamer. Ze kruipen naakt in bed. Hun lichamen reageren direct … op elkaar. Sara kronkelt zich rond Simon.
“Ben je bereid voor het afstel van vanmorgen over te doen.”
Simon kust haar, zo heeft ze haar antwoord zonder woorden. Ze kussen passioneel terwijl hun handen elkaars lichamen verhitten.
“Simon” stammelt Sara “Ik zie je lever dan liefst … ik hou toch zo veel van jou ik hou toch zo veel van jou.”
Simon reageert direct op deze woorden. “ Sara, mijn liefde gaat verder dan woorden … ik zou het je graag tonen.”
“Doe maar” zegt ze zacht en ze begeleidt hem zachtjes. Simon neemt zacht de leiding en brengt haar zachtjes tot het hoogste genot. Haar stem en passie ontlaat in 1 schreeuw “Simon”.
Ze blijven nog een tijdje 1. Ze rollen langs zij. Ze blijven elkaar met kusjes overladen. Maar vallen uiteindelijk in slaap.
Rond 7 uur komt Helèna hen wekken. “Zeg slaapkoppen, we moeten ons haasten want rond 10 uur moeten we vertrekken … “
Sara steekt haar hoofd op … “Is het al zo laat? We komen direct.”
Helèna vertrekt lachend naar de keuken en roept over haar schouder, “het ontbijt staat klaar.”
Simon is ondertussen ook wakker. Hij trekt Sara nog even naar zich toe en kust haar … “Ik zie je graag, bedankt voor dit mooie weekend … het zit hier” en hij wijst naar zijn hart.
Sara is ook gelukkig. “ Jij zit ook hier en heel diep en voor altijd” antwoordt ze stilletjes.
Ze maken zich snel klaar en lopen hand in hand naar de leefruimte. Ze eten snel en ruimen dan alles op. Alle bagage verdwijnt in de koffer van de auto. Ook de buren maken zich klaar om te vertrekken. De kinderen zien Simon en Steven en dollen nog wat samen.
Ze zijn ongeveer samen klaar. Ze geven de sleutel af aan de receptie en gaan gezellig nog iets drinken om dit leuke weekend af te sluiten.
Rond de middag rijden ze naar huis. Iedereen is het erover eens dat dit voor herhaling vatbaar is.
“Misschien een idee voor een jaarlijkse traditie” oppert Helèna “en binnen enkele jaren ook met kindjes”.
Dat zien ze allemaal zitten.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 50
Deel 50 Zakenreis
Ze komen goed geluimd op Présence binnen. Lut ziet Sara glunderen. Ze moet niet vragen of het meegevallen is … dat ziet ze zo in haar ogen. Het cadeau was een schot in de roos. Sara en Simon glunderen en kunnen de wereld aan. Ook Helèna en Steven zijn goed gemutst.
De werkweek begint rustig. Simon en Sara kijken hun post en mail na … bespreken de gemiste dagen met Arne en Lieven. Het is druk geweest maar zoals altijd hebben ze het werk kunnen opvangen. Sara en Simon vliegen erin. Er moet deze week veel gebeuren. Een bezoek aan Denemarken, ook andere klantenbezoeken kunnen niet meer wachten…ze gaan ertegen aan. Arne ziet opnieuw werkdrift in Sara’s ogen. Hij is blij. Hij legt de map met alle reisdocumenten bij Sara. “Ik wist dat jullie samen zouden gaan dus alles is in orde. Bekijk dit vanavond.”
De taken van Helèna en Steven worden verdeeld onder iedereen zodat die twee tijd genoeg hebben voor de voorbereidingen van hun huwelijk volgend weekend.
De rest van de week is het enorm druk. Het werkbezoek aan Ella verloopt volledig naar wens. De verkoop loopt goed in Noord Europa. De ontwerpen van Niels en Marnix zijn een hit. Ook de parfums lopen er goed. Al het nieuws van Présence doen Ella en Jacob goed. Jacob is ondertussen bij Ella ingetrokken en werkt mee in het bedrijf van haar vader. Hij beheert samen met Ella de Belgische link van het bedrijf.
Sara en Simon blijven maar 1 nacht in Denemarken. Ze gaan dan ook samen met Ella en Jacob eten. Het wordt een gezellige avond. Er wordt over van alles gesproken. Er wordt binnen enkele weken een show georganiseerd in Denemarken. Dus komen Sara en Simon samen met Marnix en Niels naar Denemarken de avond van de show.
Er moet meer geproduceerd worden want ook Noorwegen en Zweden vallen voor de ontwerpen van Présence. Alles verloopt goed. De vader van Ella is opgezet met de juiste beslissing van zijn dochter. Ook Jacob is een mooie aanwinst voor de firma.
De overname van In Fine geeft ook nieuwe mogelijkheden voor meerdere geuren aan te brengen in Noord Europa. Er wordt dan ook beslist dat dat Michèle meekomt naat de modeshow. Er wordt heel wat over zaken gesproken maar Sara en Simon vertellen ook van het cadeau van het personeel voor hun verloving. Er wordt veel gelachen.
Jacob en Simon kunnen het ondertussen ook beter met elkaar vinden. Jacob herkent Sara bijna niet meer, hij is zo blij dat ze open gebloeid is. Hij neemt haar even apart in het restaurant.
“Saartje” zegt hij zacht “Ik ben blij dat je het geluk gevonden hebt bij Simon. Ik ben blij dat ik aan het begin gestaan heb van je transformatie. Maar wij hebben enkel het uiterlijke kunnen veranderen … de grote verandering is pas gebeurd nadat Simon je zijn liefde heeft verklaard. Je bent nu af … een fantastische vrouw met een man uit 1 stuk achter haar. Ik zie in Simon’s ogen zo een warme gloed als hij naar je kijkt. En ook jou ogen kunnen hem niet lang missen. Ik wens jullie alle geluk toe. Ik heb nu dank zij Présence ook het geluk gevonden en ik laat het ook niet meer los.”
Sara omhelst Jacob “Ik heb veel te danken aan Fuerta Ventura … dat heeft me veranderd … maar zoals je zegt … nu voel ik me pas helemaal goed. Simon respecteert me … we verstaan elkaar zonder woorden… één blik uitwisselen is meestal genoeg voor ons …. Ik was vanaf de eerste dag zeker van Simon maar wat hij voor me doet om me over de aanval van Jan te helpen, had ik nooit durven dromen … hij heeft zoveel geduld met mij. Hij troost me en kan me steeds opnieuw tot rust brengen.”
Simon vond Sara niet en staat al een tijd achter haar … hij overhoort haar gesprek met Jacob. Hij kreeg er tranen van in zijn ogen. Hij stapt op Sara af en neemt haar vast.
“Zie je” zegt ze speels “Hij weet zelf wanneer ik aan hem denk” Jacob lacht.
Ze gaan terug aan tafel zitten.
Na het eten nemen ze afscheid en gaan terug naar het hotel.
Simon heeft zijn armen rond haar midden als ze binnen komen in de kamer.
Ze draait zich naar hem toe … “Simon, ik zie je graag … elke dag meer … lijkt het”
Simon knikt en kust haar sensationeel. Ze reageert er direct op zijn warme tong en maakt tijdens het kussen zijn hemd los. Hij ritst haar jurkje los. Het valt op de grond.
Ze gritst met haar hand zijn broeksriem vast en maakt de riem los. Hij kreunt … terwijl ze met haar mond zijn buik beroert. Ze laat geen plekje ongemoeid. Hij helpt haar met het losmaken van de knoop. De rits volgt in 1 beweging.
Hij tilt haar op en legt haar op het bed. Hij kust haar borstjes … ze reageert direct door hem nog inniger te zoenen. Hij zet zich over haar heen en blijft haar intiemste plekje beroeren … ze maakt plaats zodat hij tussen haar belandt.
“Simon, ik wil je … nu” kreunt ze.
Hij tilt zich op en laat zich zachtjes naar haar toe glijden maar blijft steunen op zijn handen. Ze beweegt zachtjes naar boven … in 1 vlotte beweging neemt hij haar. Ze bewegen samen en binnen de kortste keren liggen ze hijgend op elkaar. Ze komen samen tot een hoogtepunt, waarna ze nagenietend in elkaars armen blijven liggen.
“Ik was zo verrast door wat je daarstraks tegen Jacob zei” zegt Simon “Dat was zo mooi “
Hij snikt .. Sara kust de tranen weg.
“Je weet toch, lieve lieve Simon, wat jij de laatste tijd voor mij doet … zorgt ervoor dat ik me heel speciaal voel … en dat zorgt ervoor dat ik me meer en meer over alles kan overzetten. Jouw liefde zorgt ervoor dat ik kan leven … “
Simon kust haar … en snoert haar de mond. De kus zegt veel meer dan zoveel woorden. Ze vallen voldaan in slaap.
De volgende ochtend vertrekken ze erg vroeg opnieuw naar België. De klantenbezoeken samen zijn een voltreffer voor beiden. Dit blijven ze doen…
Sara neemt Simon even apart “ Ik ga erg graag met je mee op klantenbezoek .. maar je mag niet denken dat ik je niet vertrouw moest je alleen weg gaan. …”
Simon kust haar “Dat weet ik wel … maar ik wil niet meer alleen op zakenreis .. . Jij moet met me mee … Ik weet dat je me vertrouwd maar ik moet eerlijk bekennen je moet mee van mij… dat zijn voor ons beiden momenten om ook eens op een andere te genieten… “
Ze ontbijten samen … Sara verzinkt in Simon ogen …
“Schatje,” zegt ze zachtjes “Moest het kunnen zou ik nu zo graag met jou hierblijven …” Simon lacht “Weet je ik dacht hetzelfde … maar ..”
“Ik weet het” fluistert Sara die zich ondertussen al op Simon’s schoot genesteld heeft “we moeten terug … er wacht nog veel werk en dit weekend trouwt Helèna en Steven”
“De tortelduifjes” horen ze ineens achter hen “ze kunnen elkaar wel geen minuut missen” lacht Ella naar Jacob. De twee zetten zich mee aan tafel. Sara wil rechtstaan maar Simon trekt haar terug. “Blijf maar bij mij, die twee kunnen daar wel tegen, hoor” lacht Simon. Ze praten nog wat verder en dan brengen Ella en Jacob de twee tortelduifjes naar de luchthaven.
Ze komen goed geluimd op Présence binnen. Lut ziet Sara glunderen. Ze moet niet vragen of het meegevallen is … dat ziet ze zo in haar ogen. Het cadeau was een schot in de roos. Sara en Simon glunderen en kunnen de wereld aan. Ook Helèna en Steven zijn goed gemutst.
De werkweek begint rustig. Simon en Sara kijken hun post en mail na … bespreken de gemiste dagen met Arne en Lieven. Het is druk geweest maar zoals altijd hebben ze het werk kunnen opvangen. Sara en Simon vliegen erin. Er moet deze week veel gebeuren. Een bezoek aan Denemarken, ook andere klantenbezoeken kunnen niet meer wachten…ze gaan ertegen aan. Arne ziet opnieuw werkdrift in Sara’s ogen. Hij is blij. Hij legt de map met alle reisdocumenten bij Sara. “Ik wist dat jullie samen zouden gaan dus alles is in orde. Bekijk dit vanavond.”
De taken van Helèna en Steven worden verdeeld onder iedereen zodat die twee tijd genoeg hebben voor de voorbereidingen van hun huwelijk volgend weekend.
De rest van de week is het enorm druk. Het werkbezoek aan Ella verloopt volledig naar wens. De verkoop loopt goed in Noord Europa. De ontwerpen van Niels en Marnix zijn een hit. Ook de parfums lopen er goed. Al het nieuws van Présence doen Ella en Jacob goed. Jacob is ondertussen bij Ella ingetrokken en werkt mee in het bedrijf van haar vader. Hij beheert samen met Ella de Belgische link van het bedrijf.
Sara en Simon blijven maar 1 nacht in Denemarken. Ze gaan dan ook samen met Ella en Jacob eten. Het wordt een gezellige avond. Er wordt over van alles gesproken. Er wordt binnen enkele weken een show georganiseerd in Denemarken. Dus komen Sara en Simon samen met Marnix en Niels naar Denemarken de avond van de show.
Er moet meer geproduceerd worden want ook Noorwegen en Zweden vallen voor de ontwerpen van Présence. Alles verloopt goed. De vader van Ella is opgezet met de juiste beslissing van zijn dochter. Ook Jacob is een mooie aanwinst voor de firma.
De overname van In Fine geeft ook nieuwe mogelijkheden voor meerdere geuren aan te brengen in Noord Europa. Er wordt dan ook beslist dat dat Michèle meekomt naat de modeshow. Er wordt heel wat over zaken gesproken maar Sara en Simon vertellen ook van het cadeau van het personeel voor hun verloving. Er wordt veel gelachen.
Jacob en Simon kunnen het ondertussen ook beter met elkaar vinden. Jacob herkent Sara bijna niet meer, hij is zo blij dat ze open gebloeid is. Hij neemt haar even apart in het restaurant.
“Saartje” zegt hij zacht “Ik ben blij dat je het geluk gevonden hebt bij Simon. Ik ben blij dat ik aan het begin gestaan heb van je transformatie. Maar wij hebben enkel het uiterlijke kunnen veranderen … de grote verandering is pas gebeurd nadat Simon je zijn liefde heeft verklaard. Je bent nu af … een fantastische vrouw met een man uit 1 stuk achter haar. Ik zie in Simon’s ogen zo een warme gloed als hij naar je kijkt. En ook jou ogen kunnen hem niet lang missen. Ik wens jullie alle geluk toe. Ik heb nu dank zij Présence ook het geluk gevonden en ik laat het ook niet meer los.”
Sara omhelst Jacob “Ik heb veel te danken aan Fuerta Ventura … dat heeft me veranderd … maar zoals je zegt … nu voel ik me pas helemaal goed. Simon respecteert me … we verstaan elkaar zonder woorden… één blik uitwisselen is meestal genoeg voor ons …. Ik was vanaf de eerste dag zeker van Simon maar wat hij voor me doet om me over de aanval van Jan te helpen, had ik nooit durven dromen … hij heeft zoveel geduld met mij. Hij troost me en kan me steeds opnieuw tot rust brengen.”
Simon vond Sara niet en staat al een tijd achter haar … hij overhoort haar gesprek met Jacob. Hij kreeg er tranen van in zijn ogen. Hij stapt op Sara af en neemt haar vast.
“Zie je” zegt ze speels “Hij weet zelf wanneer ik aan hem denk” Jacob lacht.
Ze gaan terug aan tafel zitten.
Na het eten nemen ze afscheid en gaan terug naar het hotel.
Simon heeft zijn armen rond haar midden als ze binnen komen in de kamer.
Ze draait zich naar hem toe … “Simon, ik zie je graag … elke dag meer … lijkt het”
Simon knikt en kust haar sensationeel. Ze reageert er direct op zijn warme tong en maakt tijdens het kussen zijn hemd los. Hij ritst haar jurkje los. Het valt op de grond.
Ze gritst met haar hand zijn broeksriem vast en maakt de riem los. Hij kreunt … terwijl ze met haar mond zijn buik beroert. Ze laat geen plekje ongemoeid. Hij helpt haar met het losmaken van de knoop. De rits volgt in 1 beweging.
Hij tilt haar op en legt haar op het bed. Hij kust haar borstjes … ze reageert direct door hem nog inniger te zoenen. Hij zet zich over haar heen en blijft haar intiemste plekje beroeren … ze maakt plaats zodat hij tussen haar belandt.
“Simon, ik wil je … nu” kreunt ze.
Hij tilt zich op en laat zich zachtjes naar haar toe glijden maar blijft steunen op zijn handen. Ze beweegt zachtjes naar boven … in 1 vlotte beweging neemt hij haar. Ze bewegen samen en binnen de kortste keren liggen ze hijgend op elkaar. Ze komen samen tot een hoogtepunt, waarna ze nagenietend in elkaars armen blijven liggen.
“Ik was zo verrast door wat je daarstraks tegen Jacob zei” zegt Simon “Dat was zo mooi “
Hij snikt .. Sara kust de tranen weg.
“Je weet toch, lieve lieve Simon, wat jij de laatste tijd voor mij doet … zorgt ervoor dat ik me heel speciaal voel … en dat zorgt ervoor dat ik me meer en meer over alles kan overzetten. Jouw liefde zorgt ervoor dat ik kan leven … “
Simon kust haar … en snoert haar de mond. De kus zegt veel meer dan zoveel woorden. Ze vallen voldaan in slaap.
De volgende ochtend vertrekken ze erg vroeg opnieuw naar België. De klantenbezoeken samen zijn een voltreffer voor beiden. Dit blijven ze doen…
Sara neemt Simon even apart “ Ik ga erg graag met je mee op klantenbezoek .. maar je mag niet denken dat ik je niet vertrouw moest je alleen weg gaan. …”
Simon kust haar “Dat weet ik wel … maar ik wil niet meer alleen op zakenreis .. . Jij moet met me mee … Ik weet dat je me vertrouwd maar ik moet eerlijk bekennen je moet mee van mij… dat zijn voor ons beiden momenten om ook eens op een andere te genieten… “
Ze ontbijten samen … Sara verzinkt in Simon ogen …
“Schatje,” zegt ze zachtjes “Moest het kunnen zou ik nu zo graag met jou hierblijven …” Simon lacht “Weet je ik dacht hetzelfde … maar ..”
“Ik weet het” fluistert Sara die zich ondertussen al op Simon’s schoot genesteld heeft “we moeten terug … er wacht nog veel werk en dit weekend trouwt Helèna en Steven”
“De tortelduifjes” horen ze ineens achter hen “ze kunnen elkaar wel geen minuut missen” lacht Ella naar Jacob. De twee zetten zich mee aan tafel. Sara wil rechtstaan maar Simon trekt haar terug. “Blijf maar bij mij, die twee kunnen daar wel tegen, hoor” lacht Simon. Ze praten nog wat verder en dan brengen Ella en Jacob de twee tortelduifjes naar de luchthaven.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 51
Deel 51 Voorbereiding trouw Hélèna
Op Présence is de Diva in alle staten. Overmorgen trouwt Helèna. De jurk ziet er fantastisch uit maar iedereen kent Marnix ondertussen. Simon en Sara kunnen hem vrij snel kalmeren. Gelukkig is Helèna er niet want ze zou dit niet overleven.
De jurk ziet er zo mooi uit. Wat een kanjer is Marnix toch. Ineens laat Marnix een kant zien die ze nog niet kennen.
Hij gaat naar Niels en zegt “Sara, jullie idee voor een tweede ontwerper is goed dankzij onze gesprekken kan ik nog beter ontwerpen … the sky is the limit nu … wij twee kunnen de wereld aan” Hij omhelst Niels.
Sara en Simon schrikken van zijn reactie maar zijn blij. Simon geeft Marnix een schouderklop “Wat je nu zegt is waar … jullie zijn alle twee fantastische ontwerpers maar door hier samen te zitten gaan jullie alle twee nog vooruit …”
Simon en Sara laten de twee alleen en lopen glimlachend naar buiten. Aan hun bureau trekt Sara Simon naar zich toe “Wat Marnix over Niels zegt, is voor ons ook waar … “
Simon neemt haar gezicht in zijn handen. Er rolt een traan over zijn wang … Sara kust ze weg.
“Ik kan ook zoveel meer … en dat alleen dank zij jou … ik kan je niet missen … dat gevoel gaat elke dag dieper…”
Simon legt zijn hand op haar hart, hij voelt het kloppen … Sara doet hetzelfde en kust Simon. Ze blijven zo een tijdje staan.
Ineens horen ze achter zich “Aauch, jullie zijn onverzadigbaar” Het is Arne. Hij klopt kameraadschappelijk op Simon’s schouder.
“Gelukkig is volgende week jullie kantoor klaar en … ik heb aan Hans gevraagd om zeker en vast een slot te voorzien “lacht Arne. Sara bloost.
“Das een must”lacht Simon “anders neem ik wel een borstel.”
Arne loopt lachend naar de cafetaria. Maar hij draait zich om “Hou je voor mij niet in want ik zie dit wel liever … jullie zijn zo gelukkig … dat is fantastisch”
Hij draait zich om en loopt verder.
Het is ondertussen al vrij laat …. Simon wil nog even langs bij Helèna. Dat vindt Sara een goed idee. Ze vertrekken. Helèna is thuis .. en buiten alle verwachting is ze heel rustig. Dat komt door Steven. Hij heeft alles goed opgevolgd.
Ook bij Présence doet Steven het goed. Het is een aanwinst die op elke afdeling meehelpt om zo alles te leren. En dat lukt bijster goed. Daar Michèle te veel werk krijgt met In Fine zal Steven Arne bijstaan na de huwelijksreis. Het ging nochtans buiten alle verwachting goed tussen Arne en Michèle. Michèle weet de eerlijkheid van Arne echt wel te smaken. Ze weet zelfs niet meer waarom ze het vroeger zo moeilijk heeft gehad met Arne.
De hulp van Simon en Sara wordt met dank aanvaard maar veel werk is er niet meer. De zaal is klaar … alles is dubbel checked voor morgen.
Simon en Sara vinden het nog steeds spijtig dat ze de vrijgezellenfeestjes hebben gemist door de reis naar Denemarken. Maar alles is goed verlopen. Steven had wel een zwaar hoofd. De spelletjes die Arne had voorzien en de drank … hebben ervoor gezorgd dat Steven wel wat rust kon gebruiken de dag nadien.
Het huis van Steven ziet er fantastisch uit … De subtiele toetsen die Helèna heeft aangebracht maken het echt af.
Ze eten nog gezellig samen, Helèna gaat mee met Sara en Simon. Deze laatste nacht gaat ze mee naar Margot en Leon. Ze neemt alles mee.
Als ze aankomen bij Sara en Simon thuis brandt er nog licht. Margot is nog wakker. Ze omhelst Helèna en gaat met haar naar haar kamer.
Simon kijkt naar Sara. Die is wat stil.
“Hé lieveke, scheelt er iets?” vraagt hij zachtjes.
“Is dit nu niet moeilijk voor jou? Jij stond ook op trouwen met Helèna.”
“Mijn lieve Sara, wat ik voor jou voel, verdwijnt in het niets met mijn gevoelens die ik heb gehad voor Helèna. Als ik het nu bekijk zijn wij echt als broer en zus. Das eigenlijk altijd zo geweest … zelf toen we een koppel waren.” Hij trekt haar dichter naar zich toe “Nooit twijfelen Sara, er is en blijft er maar 1 in mijn leven. Maar 1 grote liefde … en dat ben jij.”
Sara lacht door haar tranen als Simon haar optilt en naar boven draagt.
Hij legt haar neer op het bed maar ze houdt hem stevig vast … hij valt boven op Sara. Ze schatert het uit… “Ik zie je zo graag lachen, Sara”
Hij rolt langs haar zijde en trekt haar gezicht naar zich toe … hij kust haar en ze kust hevig terug. Haar tong hitst hem op … ze blijven kussen en elkaar lieve woordjes toefluisteren. Zo vallen ze in slaap …
Op Présence is de Diva in alle staten. Overmorgen trouwt Helèna. De jurk ziet er fantastisch uit maar iedereen kent Marnix ondertussen. Simon en Sara kunnen hem vrij snel kalmeren. Gelukkig is Helèna er niet want ze zou dit niet overleven.
De jurk ziet er zo mooi uit. Wat een kanjer is Marnix toch. Ineens laat Marnix een kant zien die ze nog niet kennen.
Hij gaat naar Niels en zegt “Sara, jullie idee voor een tweede ontwerper is goed dankzij onze gesprekken kan ik nog beter ontwerpen … the sky is the limit nu … wij twee kunnen de wereld aan” Hij omhelst Niels.
Sara en Simon schrikken van zijn reactie maar zijn blij. Simon geeft Marnix een schouderklop “Wat je nu zegt is waar … jullie zijn alle twee fantastische ontwerpers maar door hier samen te zitten gaan jullie alle twee nog vooruit …”
Simon en Sara laten de twee alleen en lopen glimlachend naar buiten. Aan hun bureau trekt Sara Simon naar zich toe “Wat Marnix over Niels zegt, is voor ons ook waar … “
Simon neemt haar gezicht in zijn handen. Er rolt een traan over zijn wang … Sara kust ze weg.
“Ik kan ook zoveel meer … en dat alleen dank zij jou … ik kan je niet missen … dat gevoel gaat elke dag dieper…”
Simon legt zijn hand op haar hart, hij voelt het kloppen … Sara doet hetzelfde en kust Simon. Ze blijven zo een tijdje staan.
Ineens horen ze achter zich “Aauch, jullie zijn onverzadigbaar” Het is Arne. Hij klopt kameraadschappelijk op Simon’s schouder.
“Gelukkig is volgende week jullie kantoor klaar en … ik heb aan Hans gevraagd om zeker en vast een slot te voorzien “lacht Arne. Sara bloost.
“Das een must”lacht Simon “anders neem ik wel een borstel.”
Arne loopt lachend naar de cafetaria. Maar hij draait zich om “Hou je voor mij niet in want ik zie dit wel liever … jullie zijn zo gelukkig … dat is fantastisch”
Hij draait zich om en loopt verder.
Het is ondertussen al vrij laat …. Simon wil nog even langs bij Helèna. Dat vindt Sara een goed idee. Ze vertrekken. Helèna is thuis .. en buiten alle verwachting is ze heel rustig. Dat komt door Steven. Hij heeft alles goed opgevolgd.
Ook bij Présence doet Steven het goed. Het is een aanwinst die op elke afdeling meehelpt om zo alles te leren. En dat lukt bijster goed. Daar Michèle te veel werk krijgt met In Fine zal Steven Arne bijstaan na de huwelijksreis. Het ging nochtans buiten alle verwachting goed tussen Arne en Michèle. Michèle weet de eerlijkheid van Arne echt wel te smaken. Ze weet zelfs niet meer waarom ze het vroeger zo moeilijk heeft gehad met Arne.
De hulp van Simon en Sara wordt met dank aanvaard maar veel werk is er niet meer. De zaal is klaar … alles is dubbel checked voor morgen.
Simon en Sara vinden het nog steeds spijtig dat ze de vrijgezellenfeestjes hebben gemist door de reis naar Denemarken. Maar alles is goed verlopen. Steven had wel een zwaar hoofd. De spelletjes die Arne had voorzien en de drank … hebben ervoor gezorgd dat Steven wel wat rust kon gebruiken de dag nadien.
Het huis van Steven ziet er fantastisch uit … De subtiele toetsen die Helèna heeft aangebracht maken het echt af.
Ze eten nog gezellig samen, Helèna gaat mee met Sara en Simon. Deze laatste nacht gaat ze mee naar Margot en Leon. Ze neemt alles mee.
Als ze aankomen bij Sara en Simon thuis brandt er nog licht. Margot is nog wakker. Ze omhelst Helèna en gaat met haar naar haar kamer.
Simon kijkt naar Sara. Die is wat stil.
“Hé lieveke, scheelt er iets?” vraagt hij zachtjes.
“Is dit nu niet moeilijk voor jou? Jij stond ook op trouwen met Helèna.”
“Mijn lieve Sara, wat ik voor jou voel, verdwijnt in het niets met mijn gevoelens die ik heb gehad voor Helèna. Als ik het nu bekijk zijn wij echt als broer en zus. Das eigenlijk altijd zo geweest … zelf toen we een koppel waren.” Hij trekt haar dichter naar zich toe “Nooit twijfelen Sara, er is en blijft er maar 1 in mijn leven. Maar 1 grote liefde … en dat ben jij.”
Sara lacht door haar tranen als Simon haar optilt en naar boven draagt.
Hij legt haar neer op het bed maar ze houdt hem stevig vast … hij valt boven op Sara. Ze schatert het uit… “Ik zie je zo graag lachen, Sara”
Hij rolt langs haar zijde en trekt haar gezicht naar zich toe … hij kust haar en ze kust hevig terug. Haar tong hitst hem op … ze blijven kussen en elkaar lieve woordjes toefluisteren. Zo vallen ze in slaap …
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 52
Deel 52 Huwelijksdag Hélèna en Steven
De grote dag voor Helèna breekt aan. Simon en Sara liggen nog te slapen maar worden wakker gemaakt door een bekende stem. De diva loopt door de gang. Te roepen en te tieren …. Simon lacht …
“Das nieuw” zegt hij lachend “Nu droom ik al van Marnix … “
Hij trekt een beteuterd gezicht “Ik vind dit eerder een nachtmerrie dan een droom … ik ken er betere …”moppert hij.
Sara lacht uitgelaten en knijpt in Simon’s arm
“Auw” roept deze.
“Zie je nu wel, Simon. Je bent wakker” lacht ze.
Ze stappen uit bed en maken zich klaar in de badkamer. Ze trekken makkelijke kleding aan en gaan naar de keuken. Margot heeft Marnix ondertussen samen met Niels kunnen kalmeren.
Wanneer Sara en Simon binnenkomen, begint Marnix te glimlachen … “Zo een koppeltje samen zien maakt mij dag goed” kirt hij.
Sara lacht en geeft iedereen een kus. Simon neemt 2 mokken en schenkt koffie in. Ze ontbijten samen. Marnix en Niels hebben ook de kleding van Sara en Simon bij. Het wordt gezellig, ook Esther is er. Helèna vond het een goed idee om Esther en Mariella bij zich te hebben en ook voor Sara komt dit goed uit.
Sara gaat zich klaarmaken en Esther gaat mee. Het kleed is weer een meesterwerkje … vuurrood met glitters en deze keer lang … Sara is er blij mee.
“Marnix en Niels hebben hier samen aan gewerkt” zegt ze “Ik vind het echt geslaagd”
Esther en Mariella knikken. Ze nemen Sara onder handen en helpen haar bij het aankleden. Ze ziet er uit als een pareltje … Haar haar wordt mooi ingevlochten met de lintjes in de kleur van het kleed. De losse staart bovenaan geeft een speels effect. Het is geslaagd.
Niemand merkt op dat Simon reeds lang stond te genieten van het spektakel. Hij stapt op haar toe en knuffelt haar … Hij heeft de tranen in zijn ogen …
“Voor mij, ben jij de mooiste vandaag” zegt hij zacht …
Mariella en Esther laten hen want zij moeten dringend naar Helèna.
Simon maakt zich ook klaar … het zwarte pak ziet er mooi uit… met de rode accenten passen ze perfect bij elkaar.
“Zo hoort het ook” zegt Sara stil …
Ze stapt op Simon toe en geeft hem en zoen “Simon, ik zie je graag en ik kan me mijn leven zonder jou niet meer voorstellen”
Er rolt een traan over haar wang. Simon vangt ze op in zijn hand en kust haar voorhoofd. “Sara, ik weet nu dat ik nooit meer zonder jou kan … ik kan me zelfs niet meer voorstellen hoe ik vroeger zonder jou kon … jij bent alles voor mij … ik zou zelf durven stellen dat jij mij doet leven en de kans geeft om te leven en me … “
Sara laat haar tranen de vrije loop
“Sara, je make up”
Simon neemt een tissue en helpt haar voorzichtig alles in orde te brengen.
Sara slaat haar armen rond zijn lende en zegt stilletjes “Simon, ik hou zo veel van jou … liever dan liefst”
“Idem dito” antwoordt Simon.
Ineens horen ze Margot roepen. Ze gaan direct naar beneden. Steven is aangekomen.
De rest van de dag verloopt als in een droom. Helèna lijkt een prinses in haar kleed. Het ziet er zo mooi uit … ook Steven lijkt de prins op het witte paard. Enkel het weer valt tegen … het regent pijpenstelen … maar dat kan niet deren.
De dag vliegt voorbij, het feest duurt tot in de vroege uurtjes. Sara en Simon genieten van de mooie dag, het gezelschap en vooral van elkaar. Aan tafel zitten ze samen met Arne, Lieven, Michèle, An, Niels, Yana, Marnix, Hans, Lut en Margot het wordt een gezellig feest.
Leon is gebleven tot de receptie en ging dan opnieuw met Gert naar huis. De sfeer aan tafel is goed … zelfs Alexander en Britt genieten. Alexander zit naast Sara.
Hij is veranderd… hij praat vrij bedrukt over zijn nieuw bedrijf maar Sara wil vanavond niet over zaken praten. Ze spreken af om volgende week samen te komen. Want Alexander heeft problemen.
Simon zou graag met Sara alleen zijn maar hij ziet haar genieten … hij houdt het op dikwijls contact zoeken met zijn liefje … een handje, een kusje, …en natuurlijk een slowke nu en dan.
Ineens neemt Sara zijn hand en trekt hem mee naar buiten. Hij slaat zijn armen rond haar. Ze rilt … hij geeft haar zijn colbert.
“Sara, wat is er ?” “Ik voel me even niet goed” stamelt ze … “Jan … “
Simon trekt haar naar zich toe “Meisje, toch, … niet aan denken … hij zit nog steeds vast … en Brenda laat ons toch ook gerust …”
“Ik weet het” zegt ze stil “Waarom moet ik daar toch nog steeds aan denken en waarom ben ik dan zo bang? Ik wil niet bang zijn …. Ik wil genieten … hier met jou en niet meer denken aan …” haar stem valt weg.
Ze kruipt in Simon armen. Hij wiegt haar zachtjes heen en weer. Hij voelt haar tot rust komen. “Kom” zegt hij “het is te koud hier, we gaan naar binnen, ik heb in de hal zeteltjes zien staan … Dan gaan we daar even zitten”
In de hal nestelen ze zich knus bij elkaar. Margot stapt langs en gaat naast Simon zitten. Ze ziet dat Sara er wat bleekjes bij zit. Ze legt haar arm rond Sara “Gaat het meisje?”
“Jawel nu wel” stamelt ze “Ik wil niet bang zijn. Maar ik kan het nog niet van me af duwen.” “Blijf hier maar bij Simon, tot je je beter voelt.” Margot voelt mee met haar … het is niet makkelijk en Sara doet haar best.
Na een tijd voelt Sara zich beter. Ze hoort een mooie slow spelen en trekt Simon uit de zetel. “Ik wil nu dansen … met jou” zegt ze verleidelijk.
Simon laat zich dit geen twee keer zeggen en ze stappen naar de dansvloer. Ze dansen heel intiem op 1 tegel dicht tegen elkaar. Sara fluistert lieve woordjes in Simon’s oor. Ze voelt hem direct reageren … zijn lichaam zindert. Ze trekt hem nog dichter naar zich toe en dansen kussend verder.
Lut en Hans kijken van aan hun tafel toe … “Die twee … das toch echte liefde” zegt Lut met een krop in de keel.
“Ik had dit nooit verwacht van Simon” antwoordt Hans.
“Hij heeft wat tijd nodig gehad, maar hij ziet haar doodgraag” zegt Margot die het gesprek tussen Lut en Hans opgevangen had. “Die twee daar komt nooit iemand tussen”.
De disc jockey heeft de twee ook opgemerkt en gooit er nog een trage achteraan. Sara en Simon dansen door … ze lijken van de aardbodem verdwenen te zijn …
Als het liedje stopt, verbreekt de magie … ze stappen terug naar hun plaats maar houden elkaar vast.
Sara bloost als ze Margot met Hans en Lut naar hen ziet kijken.
“Je moet niet blozen” zegt Margot zacht “Het is nog zo mooi om jullie bezig te zien”
Sara omhelst Margot “Dank u, ma” zegt ze zacht.
Ze zetten zich neer maar niet voor lang … Steven en Helèna komen Sara en Simon uitnodigen voor een dans. Dat slaan ze niet af.
De grote dag voor Helèna breekt aan. Simon en Sara liggen nog te slapen maar worden wakker gemaakt door een bekende stem. De diva loopt door de gang. Te roepen en te tieren …. Simon lacht …
“Das nieuw” zegt hij lachend “Nu droom ik al van Marnix … “
Hij trekt een beteuterd gezicht “Ik vind dit eerder een nachtmerrie dan een droom … ik ken er betere …”moppert hij.
Sara lacht uitgelaten en knijpt in Simon’s arm
“Auw” roept deze.
“Zie je nu wel, Simon. Je bent wakker” lacht ze.
Ze stappen uit bed en maken zich klaar in de badkamer. Ze trekken makkelijke kleding aan en gaan naar de keuken. Margot heeft Marnix ondertussen samen met Niels kunnen kalmeren.
Wanneer Sara en Simon binnenkomen, begint Marnix te glimlachen … “Zo een koppeltje samen zien maakt mij dag goed” kirt hij.
Sara lacht en geeft iedereen een kus. Simon neemt 2 mokken en schenkt koffie in. Ze ontbijten samen. Marnix en Niels hebben ook de kleding van Sara en Simon bij. Het wordt gezellig, ook Esther is er. Helèna vond het een goed idee om Esther en Mariella bij zich te hebben en ook voor Sara komt dit goed uit.
Sara gaat zich klaarmaken en Esther gaat mee. Het kleed is weer een meesterwerkje … vuurrood met glitters en deze keer lang … Sara is er blij mee.
“Marnix en Niels hebben hier samen aan gewerkt” zegt ze “Ik vind het echt geslaagd”
Esther en Mariella knikken. Ze nemen Sara onder handen en helpen haar bij het aankleden. Ze ziet er uit als een pareltje … Haar haar wordt mooi ingevlochten met de lintjes in de kleur van het kleed. De losse staart bovenaan geeft een speels effect. Het is geslaagd.
Niemand merkt op dat Simon reeds lang stond te genieten van het spektakel. Hij stapt op haar toe en knuffelt haar … Hij heeft de tranen in zijn ogen …
“Voor mij, ben jij de mooiste vandaag” zegt hij zacht …
Mariella en Esther laten hen want zij moeten dringend naar Helèna.
Simon maakt zich ook klaar … het zwarte pak ziet er mooi uit… met de rode accenten passen ze perfect bij elkaar.
“Zo hoort het ook” zegt Sara stil …
Ze stapt op Simon toe en geeft hem en zoen “Simon, ik zie je graag en ik kan me mijn leven zonder jou niet meer voorstellen”
Er rolt een traan over haar wang. Simon vangt ze op in zijn hand en kust haar voorhoofd. “Sara, ik weet nu dat ik nooit meer zonder jou kan … ik kan me zelfs niet meer voorstellen hoe ik vroeger zonder jou kon … jij bent alles voor mij … ik zou zelf durven stellen dat jij mij doet leven en de kans geeft om te leven en me … “
Sara laat haar tranen de vrije loop
“Sara, je make up”
Simon neemt een tissue en helpt haar voorzichtig alles in orde te brengen.
Sara slaat haar armen rond zijn lende en zegt stilletjes “Simon, ik hou zo veel van jou … liever dan liefst”
“Idem dito” antwoordt Simon.
Ineens horen ze Margot roepen. Ze gaan direct naar beneden. Steven is aangekomen.
De rest van de dag verloopt als in een droom. Helèna lijkt een prinses in haar kleed. Het ziet er zo mooi uit … ook Steven lijkt de prins op het witte paard. Enkel het weer valt tegen … het regent pijpenstelen … maar dat kan niet deren.
De dag vliegt voorbij, het feest duurt tot in de vroege uurtjes. Sara en Simon genieten van de mooie dag, het gezelschap en vooral van elkaar. Aan tafel zitten ze samen met Arne, Lieven, Michèle, An, Niels, Yana, Marnix, Hans, Lut en Margot het wordt een gezellig feest.
Leon is gebleven tot de receptie en ging dan opnieuw met Gert naar huis. De sfeer aan tafel is goed … zelfs Alexander en Britt genieten. Alexander zit naast Sara.
Hij is veranderd… hij praat vrij bedrukt over zijn nieuw bedrijf maar Sara wil vanavond niet over zaken praten. Ze spreken af om volgende week samen te komen. Want Alexander heeft problemen.
Simon zou graag met Sara alleen zijn maar hij ziet haar genieten … hij houdt het op dikwijls contact zoeken met zijn liefje … een handje, een kusje, …en natuurlijk een slowke nu en dan.
Ineens neemt Sara zijn hand en trekt hem mee naar buiten. Hij slaat zijn armen rond haar. Ze rilt … hij geeft haar zijn colbert.
“Sara, wat is er ?” “Ik voel me even niet goed” stamelt ze … “Jan … “
Simon trekt haar naar zich toe “Meisje, toch, … niet aan denken … hij zit nog steeds vast … en Brenda laat ons toch ook gerust …”
“Ik weet het” zegt ze stil “Waarom moet ik daar toch nog steeds aan denken en waarom ben ik dan zo bang? Ik wil niet bang zijn …. Ik wil genieten … hier met jou en niet meer denken aan …” haar stem valt weg.
Ze kruipt in Simon armen. Hij wiegt haar zachtjes heen en weer. Hij voelt haar tot rust komen. “Kom” zegt hij “het is te koud hier, we gaan naar binnen, ik heb in de hal zeteltjes zien staan … Dan gaan we daar even zitten”
In de hal nestelen ze zich knus bij elkaar. Margot stapt langs en gaat naast Simon zitten. Ze ziet dat Sara er wat bleekjes bij zit. Ze legt haar arm rond Sara “Gaat het meisje?”
“Jawel nu wel” stamelt ze “Ik wil niet bang zijn. Maar ik kan het nog niet van me af duwen.” “Blijf hier maar bij Simon, tot je je beter voelt.” Margot voelt mee met haar … het is niet makkelijk en Sara doet haar best.
Na een tijd voelt Sara zich beter. Ze hoort een mooie slow spelen en trekt Simon uit de zetel. “Ik wil nu dansen … met jou” zegt ze verleidelijk.
Simon laat zich dit geen twee keer zeggen en ze stappen naar de dansvloer. Ze dansen heel intiem op 1 tegel dicht tegen elkaar. Sara fluistert lieve woordjes in Simon’s oor. Ze voelt hem direct reageren … zijn lichaam zindert. Ze trekt hem nog dichter naar zich toe en dansen kussend verder.
Lut en Hans kijken van aan hun tafel toe … “Die twee … das toch echte liefde” zegt Lut met een krop in de keel.
“Ik had dit nooit verwacht van Simon” antwoordt Hans.
“Hij heeft wat tijd nodig gehad, maar hij ziet haar doodgraag” zegt Margot die het gesprek tussen Lut en Hans opgevangen had. “Die twee daar komt nooit iemand tussen”.
De disc jockey heeft de twee ook opgemerkt en gooit er nog een trage achteraan. Sara en Simon dansen door … ze lijken van de aardbodem verdwenen te zijn …
Als het liedje stopt, verbreekt de magie … ze stappen terug naar hun plaats maar houden elkaar vast.
Sara bloost als ze Margot met Hans en Lut naar hen ziet kijken.
“Je moet niet blozen” zegt Margot zacht “Het is nog zo mooi om jullie bezig te zien”
Sara omhelst Margot “Dank u, ma” zegt ze zacht.
Ze zetten zich neer maar niet voor lang … Steven en Helèna komen Sara en Simon uitnodigen voor een dans. Dat slaan ze niet af.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 53
Deel 53 Lekker luie dag ...
De volgende ochtend blijft het opvallend lang stil op de kamer van Simon en Sara. Het was gisteren erg laat geworden. Het werd al terug licht toen ze de voordeur opendraaide. Ze hoorden Leon roepen … hij werd van alles op de hoogte gebracht en ze aten een licht ontbijtje voor ze gingen slapen.
Laat in de namiddag wordt Sara wakker. Simon ligt nog te slapen. Ze stapt uit bed en laat het bad vollopen. Ze stapt in bad en geniet van het warme water. Ze hoort Simon niet binnenkomen. Hij stapt achter haar in bad. Ze kijkt blij achterom en maakt direct plaats voor hem. Ze draait zich naar hem toe en nestelt zich in zijn armen.
“We hebben erg lang geslapen” zegt ze .
“Ja, en toch ga ik je nog niet direct delen met iemand” zegt Simon speels.
Ze kust hem … hij voelt haar tong kringetjes draaien rond de zijne. Hij reageert direct … haar hand gaat onder het water op zoek … ze vindt direct waar ze naar op zoek is … Hij laat zich naar haar hand toe glijden. Ze masseert hem zachtjes. Simon gaat op zoek naar haar genotsplekje … ze kreunt en kromt haar rug … hij voelt haar extase tegen zijn borst … ze blijven elkaar beminnen … erg langzaam maar toch zo intens
“Simon, ik wil je nu” fluistert ze hees in zijn oor terwijl ze met haar tong zijn oorlelletje beroert. Hij draait haar langzaam over zijn benen … en zij begeleidt hem in haar … het ritme wordt intenser … het water maakt golfjes …
“Ik … zie je toch zo graag en dit … “ zegt Simon hees “ doet zo een deugd.”
Hij voelt dat Sara op haar hoogtepunt komt en laat zich ook gaan. Het water gust over de rand. Ze laten zich in het water glijden en blijven nog nagenieten.
Na een tijdje stappen ze uit het bad …. Ze maken zich klaar en gaan naar beneden.
In de veranda zitten Margot en Leon te genieten van de zon. Leon fleurt op als hij Sara ziet binnenkomen. Ze vlijt zich neer naast hem en geeft hem een kus. Simon staat naast Sara en slaat zijn armen rond haar.
“Het was fantastisch gisteren … ik hoop dat ons huwelijksfeest ook zo mooi wordt” zegt ze zacht.
“Daar gaan we alles voor doen” antwoordt Margot.
“Gaat het beter ? Je had het vannacht wel even moeilijk?” zei Leon en slaagt zijn arm rond haar.
“Ja ik weet het. Het overvalt me soms en meestal op de meest vervelendste momenten … gelukkig niet zo dikwijls meer”
Leon geeft haar een zoen en zegt “Het zal wel wegebben … maar als het je overvalt ga dan steeds met iemand praten … zo zal het sneller weggaan.”
Sara staat recht en legt haar armen rond Simon. “Das ook een van de redenen dat ik steeds wil dat Simon in mijn buurt blijft … als ik alleen ben wordt ik direct bang en … “ haar stem stokt even “dan denk ik er constant aan … enkel met Simon in de buurt kan ik vrij normaal handelen. Dit is misschien wat kinderachtig van mij … ik hoop voor Simon dat ik vlug alles achter me kan zetten … “
Simon trekt haar naar zich toe en legt zijn vinger op haar mond. “Sara, ik … “ de tranen lopen over zijn wangen en Sara kust ze weg.
“ik hoop dat je snel erboven op bent maar dan nog wil ik jou ook altijd in mijn buurt … ik kan je ook niet lang missen … “ Ze blijven een tijdje zo staan.
Margot veegt een traan weg. Leon trekt haar naar zich toe.
“Het is zo een verschil, Simon” zegt Leon “Ik ben zo blij dat je Sara gevonden hebt. Je bent een prachtmens geworden sinds je hart hebt opengesteld voor Sara.”
Simon laat Sara even los en omhelst zijn vader. Sara kijkt toe en glimlacht door haar tranen. “Ik heb altijd die Simon voor ogen gehad” stammelt ze “Ik heb hem van het eerste moment doorzien … ondanks zijn macho gedrag zag ik steeds de Simon die ik nu ken.”
Hij kijkt naar Sara. “Ik heb het je niet makkelijk gemaakt.” zegt Simon stil “Maar jij zit ook al lang in mijn hart … maar het heeft wat langer geduurd eer ik er aan toegegeven heb … en toen” hij kijkt beteuterd “heb ik het helemaal verbrod.”
“Niet meer aan denken” zegt Sara “We gingen het verleden laten voor wat het was.”
Het wordt een gezellig middag. Sara voelt zich al thuis in haar nieuwe huis. Het appartement van Leon en Margot zal binnen een maand klaar zijn en dan verhuizen ze. Ze hebben al een boot gekocht en voor de eerste tocht gaat Gert mee. Leon en Margot verlangen er naar … maar ze kijken ook verlangend uit naar de grote dag van Simon en Sara.
Helèna en Steven zijn in de late voormiddag voor 2 weken op huwelijksreis vertrokken naar de Dominicaanse Republiek.
De volgende ochtend blijft het opvallend lang stil op de kamer van Simon en Sara. Het was gisteren erg laat geworden. Het werd al terug licht toen ze de voordeur opendraaide. Ze hoorden Leon roepen … hij werd van alles op de hoogte gebracht en ze aten een licht ontbijtje voor ze gingen slapen.
Laat in de namiddag wordt Sara wakker. Simon ligt nog te slapen. Ze stapt uit bed en laat het bad vollopen. Ze stapt in bad en geniet van het warme water. Ze hoort Simon niet binnenkomen. Hij stapt achter haar in bad. Ze kijkt blij achterom en maakt direct plaats voor hem. Ze draait zich naar hem toe en nestelt zich in zijn armen.
“We hebben erg lang geslapen” zegt ze .
“Ja, en toch ga ik je nog niet direct delen met iemand” zegt Simon speels.
Ze kust hem … hij voelt haar tong kringetjes draaien rond de zijne. Hij reageert direct … haar hand gaat onder het water op zoek … ze vindt direct waar ze naar op zoek is … Hij laat zich naar haar hand toe glijden. Ze masseert hem zachtjes. Simon gaat op zoek naar haar genotsplekje … ze kreunt en kromt haar rug … hij voelt haar extase tegen zijn borst … ze blijven elkaar beminnen … erg langzaam maar toch zo intens
“Simon, ik wil je nu” fluistert ze hees in zijn oor terwijl ze met haar tong zijn oorlelletje beroert. Hij draait haar langzaam over zijn benen … en zij begeleidt hem in haar … het ritme wordt intenser … het water maakt golfjes …
“Ik … zie je toch zo graag en dit … “ zegt Simon hees “ doet zo een deugd.”
Hij voelt dat Sara op haar hoogtepunt komt en laat zich ook gaan. Het water gust over de rand. Ze laten zich in het water glijden en blijven nog nagenieten.
Na een tijdje stappen ze uit het bad …. Ze maken zich klaar en gaan naar beneden.
In de veranda zitten Margot en Leon te genieten van de zon. Leon fleurt op als hij Sara ziet binnenkomen. Ze vlijt zich neer naast hem en geeft hem een kus. Simon staat naast Sara en slaat zijn armen rond haar.
“Het was fantastisch gisteren … ik hoop dat ons huwelijksfeest ook zo mooi wordt” zegt ze zacht.
“Daar gaan we alles voor doen” antwoordt Margot.
“Gaat het beter ? Je had het vannacht wel even moeilijk?” zei Leon en slaagt zijn arm rond haar.
“Ja ik weet het. Het overvalt me soms en meestal op de meest vervelendste momenten … gelukkig niet zo dikwijls meer”
Leon geeft haar een zoen en zegt “Het zal wel wegebben … maar als het je overvalt ga dan steeds met iemand praten … zo zal het sneller weggaan.”
Sara staat recht en legt haar armen rond Simon. “Das ook een van de redenen dat ik steeds wil dat Simon in mijn buurt blijft … als ik alleen ben wordt ik direct bang en … “ haar stem stokt even “dan denk ik er constant aan … enkel met Simon in de buurt kan ik vrij normaal handelen. Dit is misschien wat kinderachtig van mij … ik hoop voor Simon dat ik vlug alles achter me kan zetten … “
Simon trekt haar naar zich toe en legt zijn vinger op haar mond. “Sara, ik … “ de tranen lopen over zijn wangen en Sara kust ze weg.
“ik hoop dat je snel erboven op bent maar dan nog wil ik jou ook altijd in mijn buurt … ik kan je ook niet lang missen … “ Ze blijven een tijdje zo staan.
Margot veegt een traan weg. Leon trekt haar naar zich toe.
“Het is zo een verschil, Simon” zegt Leon “Ik ben zo blij dat je Sara gevonden hebt. Je bent een prachtmens geworden sinds je hart hebt opengesteld voor Sara.”
Simon laat Sara even los en omhelst zijn vader. Sara kijkt toe en glimlacht door haar tranen. “Ik heb altijd die Simon voor ogen gehad” stammelt ze “Ik heb hem van het eerste moment doorzien … ondanks zijn macho gedrag zag ik steeds de Simon die ik nu ken.”
Hij kijkt naar Sara. “Ik heb het je niet makkelijk gemaakt.” zegt Simon stil “Maar jij zit ook al lang in mijn hart … maar het heeft wat langer geduurd eer ik er aan toegegeven heb … en toen” hij kijkt beteuterd “heb ik het helemaal verbrod.”
“Niet meer aan denken” zegt Sara “We gingen het verleden laten voor wat het was.”
Het wordt een gezellig middag. Sara voelt zich al thuis in haar nieuwe huis. Het appartement van Leon en Margot zal binnen een maand klaar zijn en dan verhuizen ze. Ze hebben al een boot gekocht en voor de eerste tocht gaat Gert mee. Leon en Margot verlangen er naar … maar ze kijken ook verlangend uit naar de grote dag van Simon en Sara.
Helèna en Steven zijn in de late voormiddag voor 2 weken op huwelijksreis vertrokken naar de Dominicaanse Republiek.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 54 Luie zondag 2
Deel 54
De bel gaat … Sara gaat de deur opendoen. Het is Alexander. Hij kijkt vrij bedrukt …
“Mag ik binnenkomen?” vraagt hij
Hij komt niet voor zaken maar wil graag wat gezelschap en een gezellig babbel. Sara kijkt hem verbaasd aan maar herpakt zich snel.
Ze omhelst hem en zegt “Alexander, toch … kom binnen we gaan net koffie drinken.”
Simon kijkt verbaasd als Sara en Alexander binnenkomen. Maar zegt niets. Hij weet dat Sara er alles voor zou doen dat het weer goed komt met Alexander. En hij moet toegeven … Alexander ziet er niet te best uit.
Ze zetten zich samen neer in de veranda. Margot gaat naar de keuken om koffie te maken. Er wordt vooral over het huwelijk gepraat. Alexander is blij dat zijn zus zo gelukkig was gisteren. Ze verdient dat, daar zijn ze het over eens. Alexander kijkt geïnteresseerd naar de foto’s van de boot van Margot en Leon. Het gaat er gezellig aan toe.
De koffie smaakt maar ondertussen is het al vooravond en Sara en Simon hebben afgesproken met Hans en Lut. Ze nemen afscheid en vertrekken. Alexander blijft nog wat, hij is ondertussen vrolijker en meer ontspannen dan ooit. Voor ze vertrekken gaat de bel, het is Britt, ze vraagt of Alexander hier soms is. Ze gaan met haar naar de veranda. Alexander is blij met de komst van Britt. Sara en Simon nemen afscheid en vertrekken.
Bij Hans en Lut worden ze met open armen ontvangen. Ook hier gaat het gesprek direct over het mooie huwelijk. Lut vond de jurk zo mooi.
Lut heeft lekker gekookt en de avond passeert snel… gezellig keuvelend over koetjes en kalfjes. Lut kijkt met plezier naar Sara en Simon die elkaar subtiel verleiden.
Ze zucht “Hier heb ik zo lang naar verlangd”
Simon kust Sara en kijkt naar Lut.
“Hoelang wist jij al dat er iets groeide tussen ons?” vraagt Simon.
“Wel eigenlijk wist ik vrij snel dat Sara’s hartje sneller sloeg als jij in de buurt was. Ik was eigenlijk verbaasd toen jij na 1 dag Sara al als je secretaresse aanstelde, gezien je reputatie.” Lacht Lut. “Maar toen ik jullie zag samen werken besefte ik vrij snel dat jullie alles sinds vrij goede vrienden zouden worden. Ik stond wel altijd klaar om eventueel Sara op te vangen. Maar ze liet dat niet toe. Toen jullie van Frankrijk terug kwamen heb ik wel een verschil gemerkt.”
Hans fronst zijn voorhoofd “En jij hebt me nooit iets gezegd?”
“Neen”, antwoordt Lut, “Das was niet aan mij … . Toen Sara een tijd daarna droevig werd, wist ik dat er iets mis was maar Sara sloot zich af. Ik heb dikwijls gepolst maar ze liet niemand toe. En met jou Simon durfde ik er niet over praten en Sara sloot zich van iedereen af als het om jou ging”
Ze kijkt naar Simon die de tranen van zijn gezicht veegt. Sara zit er stilletjes bij maar laat Simon’s hand niet los. Ze streelt zijn hand.
“Maar genoeg over die periode nu … ik ben zo blij dat het uiteindelijk goed gekomen is.” Ze stapt op Simon en Sara af. En geeft ze alle twee een knuffel.
Hans zit er maar stilletjes bij. “Ja, Simon, toen ik uit pure wanhoop Sara’s dagboek las, na haar vlucht naar Fuerta Ventura, Lut was toen zo kwaad op mij … ik had je toen …” hij zwijgt en buigt zijn hoofd. Hij voelt de woede van toen terugkomen. “Ik weet ik had dit niet mogen lezen … maar … “
“Vake, Simon heeft daar veel spijt van en ik had misschien ook iets sneller moeten luisteren naar Simon. Hij heeft me verscheidene malen proberen te overtuigen van zijn liefde voor mij. Maar ik …” Sara zwijgt.
Simon trekt haar naar zich toe en zegt “Vake, Lut, ik besef ten volle wat ik Sara heb aangedaan en dat zal nooit meer gebeuren, dat beloof ik jullie”
Lut vindt dat het nu genoeg geweest is en zegt “Laat ons nu maar denken aan de mooie toekomst … het verleden is geweest … en jullie toekomst ziet er zo mooi uit … jullie stralen liefde uit en das het belangrijkste.”
Sara geeft Simon een innige kus. Lut staat op en gaat naar de keuken. Ze heeft een lekker dessert gemaakt met aardbeien en slagroom. Sara kijkt guitig naar Simon en die bloost … Lut glimlacht als ze dit opmerkt en gaat wat dichter bij Hans zitten.
Rond 11 uur nemen ze afscheid en rijden ze terug naar huis. Dit is nog altijd moeilijk voor Sara … maar het begint te wennen. Simon trekt haar naar zich toe en rijdt de oprit op.
Alle lichten zijn uit. Ze gaan stilletjes naar hun slaapkamer. Kleden zich uit en leggen zich in bed. Sara kruipt tegen Simon aan en valt bijna direct in slaap. Simon blijft nog wat kijken naar de slapende Sara maar valt ook bijna direct in slaap. Morgen begint een nieuwe werkweek en er is veel werk.
Midden in de nacht gaat ineens de bel. Simon schrikt wakker en gaat vlug naar beneden. De politie staat voor de deur. Er is een ongeluk gebeurt. Simon wordt bleek… de agent komt binnen. Ondertussen staan ook Sara en Margot in de hal.
De bel gaat … Sara gaat de deur opendoen. Het is Alexander. Hij kijkt vrij bedrukt …
“Mag ik binnenkomen?” vraagt hij
Hij komt niet voor zaken maar wil graag wat gezelschap en een gezellig babbel. Sara kijkt hem verbaasd aan maar herpakt zich snel.
Ze omhelst hem en zegt “Alexander, toch … kom binnen we gaan net koffie drinken.”
Simon kijkt verbaasd als Sara en Alexander binnenkomen. Maar zegt niets. Hij weet dat Sara er alles voor zou doen dat het weer goed komt met Alexander. En hij moet toegeven … Alexander ziet er niet te best uit.
Ze zetten zich samen neer in de veranda. Margot gaat naar de keuken om koffie te maken. Er wordt vooral over het huwelijk gepraat. Alexander is blij dat zijn zus zo gelukkig was gisteren. Ze verdient dat, daar zijn ze het over eens. Alexander kijkt geïnteresseerd naar de foto’s van de boot van Margot en Leon. Het gaat er gezellig aan toe.
De koffie smaakt maar ondertussen is het al vooravond en Sara en Simon hebben afgesproken met Hans en Lut. Ze nemen afscheid en vertrekken. Alexander blijft nog wat, hij is ondertussen vrolijker en meer ontspannen dan ooit. Voor ze vertrekken gaat de bel, het is Britt, ze vraagt of Alexander hier soms is. Ze gaan met haar naar de veranda. Alexander is blij met de komst van Britt. Sara en Simon nemen afscheid en vertrekken.
Bij Hans en Lut worden ze met open armen ontvangen. Ook hier gaat het gesprek direct over het mooie huwelijk. Lut vond de jurk zo mooi.
Lut heeft lekker gekookt en de avond passeert snel… gezellig keuvelend over koetjes en kalfjes. Lut kijkt met plezier naar Sara en Simon die elkaar subtiel verleiden.
Ze zucht “Hier heb ik zo lang naar verlangd”
Simon kust Sara en kijkt naar Lut.
“Hoelang wist jij al dat er iets groeide tussen ons?” vraagt Simon.
“Wel eigenlijk wist ik vrij snel dat Sara’s hartje sneller sloeg als jij in de buurt was. Ik was eigenlijk verbaasd toen jij na 1 dag Sara al als je secretaresse aanstelde, gezien je reputatie.” Lacht Lut. “Maar toen ik jullie zag samen werken besefte ik vrij snel dat jullie alles sinds vrij goede vrienden zouden worden. Ik stond wel altijd klaar om eventueel Sara op te vangen. Maar ze liet dat niet toe. Toen jullie van Frankrijk terug kwamen heb ik wel een verschil gemerkt.”
Hans fronst zijn voorhoofd “En jij hebt me nooit iets gezegd?”
“Neen”, antwoordt Lut, “Das was niet aan mij … . Toen Sara een tijd daarna droevig werd, wist ik dat er iets mis was maar Sara sloot zich af. Ik heb dikwijls gepolst maar ze liet niemand toe. En met jou Simon durfde ik er niet over praten en Sara sloot zich van iedereen af als het om jou ging”
Ze kijkt naar Simon die de tranen van zijn gezicht veegt. Sara zit er stilletjes bij maar laat Simon’s hand niet los. Ze streelt zijn hand.
“Maar genoeg over die periode nu … ik ben zo blij dat het uiteindelijk goed gekomen is.” Ze stapt op Simon en Sara af. En geeft ze alle twee een knuffel.
Hans zit er maar stilletjes bij. “Ja, Simon, toen ik uit pure wanhoop Sara’s dagboek las, na haar vlucht naar Fuerta Ventura, Lut was toen zo kwaad op mij … ik had je toen …” hij zwijgt en buigt zijn hoofd. Hij voelt de woede van toen terugkomen. “Ik weet ik had dit niet mogen lezen … maar … “
“Vake, Simon heeft daar veel spijt van en ik had misschien ook iets sneller moeten luisteren naar Simon. Hij heeft me verscheidene malen proberen te overtuigen van zijn liefde voor mij. Maar ik …” Sara zwijgt.
Simon trekt haar naar zich toe en zegt “Vake, Lut, ik besef ten volle wat ik Sara heb aangedaan en dat zal nooit meer gebeuren, dat beloof ik jullie”
Lut vindt dat het nu genoeg geweest is en zegt “Laat ons nu maar denken aan de mooie toekomst … het verleden is geweest … en jullie toekomst ziet er zo mooi uit … jullie stralen liefde uit en das het belangrijkste.”
Sara geeft Simon een innige kus. Lut staat op en gaat naar de keuken. Ze heeft een lekker dessert gemaakt met aardbeien en slagroom. Sara kijkt guitig naar Simon en die bloost … Lut glimlacht als ze dit opmerkt en gaat wat dichter bij Hans zitten.
Rond 11 uur nemen ze afscheid en rijden ze terug naar huis. Dit is nog altijd moeilijk voor Sara … maar het begint te wennen. Simon trekt haar naar zich toe en rijdt de oprit op.
Alle lichten zijn uit. Ze gaan stilletjes naar hun slaapkamer. Kleden zich uit en leggen zich in bed. Sara kruipt tegen Simon aan en valt bijna direct in slaap. Simon blijft nog wat kijken naar de slapende Sara maar valt ook bijna direct in slaap. Morgen begint een nieuwe werkweek en er is veel werk.
Midden in de nacht gaat ineens de bel. Simon schrikt wakker en gaat vlug naar beneden. De politie staat voor de deur. Er is een ongeluk gebeurt. Simon wordt bleek… de agent komt binnen. Ondertussen staan ook Sara en Margot in de hal.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 55
Deel 55
Alexander is vannacht in de schelde gereden. Hij is door een voorbijganger uit het water gehaald maar is er slecht aan toe. Sara slaat haar handen voor haar mond en valt in zwijm. Simon kan haar nog net opvangen. Ze gaan naar het salon. Sara is snel bij haar positieven maar blijft kort bij Simon zitten. Ook Margot is er het hart van in. De agent laat ze even tot besef komen en vraagt of er iemand mee wil naar het ziekenhuis.
Margot gaat naar Leon. Leon is van de kaart maar Gert blijft bij hem.
Dan maken ze zich alle drie klaar om mee te gaan. Ze rijden zelf. Simon heeft de situatie het snelst onder controle en samen rijden ze naar het ziekenhuis.
In de auto vertelt Margot dat ze nog lang gezellig gepraat hebben met Britt en Alexander. De twee gingen nog iets eten en gingen dan naar huis. Wat zou er toch gebeurd zijn?
In het ziekenhuis krijgen ze bijna geen nieuws. Enkel dat Alexander stabiel is en dat er niemand bij mag en dat er niemand anders in de auto zat. De politie stapt de wachtkamer binnen. Uit de uitleg van de politie is Alexander van de weg gereden door een tegenligger die een wagen voorbij wou rijden uit de tegenovergestelde richting. Alexander heeft willen uitwijken en is in het water gereden. Er is direct een chauffeur gestopt en die heeft Alexander uit het water gehaald. Simon vraagt of de vriendin van Alexander al op de hoogte is. Dat is niet gebeurd.
Sara en Simon vertrekken samen naar Britt. Als ze aankomen aan het appartement bellen ze eerst op haar GSM. Britt neemt op, het duurt even eer ze beseft dat het Simon is aan de lijn. Ze vragen haar hen even binnen te laten. Britt beseft ondertussen dat er iets gebeurd is. Ze is in alle staten.
“Waarom moet er toch altijd iets ergs gebeuren als ik …” ze snikt.
Sara stapt op haar toe en probeert haar te kalmeren. Ze gaat met Britt naar de slaapkamer en helpt haar bij het aankleden. Daar ze nog niets meer van informatie hebben vertrekken ze met Britt naar het ziekenhuis.
Margot zit stilletjes in de wachtkamer. Alexander heeft ze nog niet kunnen zien. Ze is blij dat Simon en Sara terug zijn. Britt is nog steeds niet gekalmeerd. Ze halen er een dokter bij en deze geeft Britt een spuitje … Britt wordt rustiger. Maar blijft wenen.
Er komt een dokter binnen “Zijn jullie familie van mijnheer De Lannoy?”
Margot staat recht “Ja, ik ben zijn voogd.”
Alexander is nog steeds buiten bewustzijn. Hij ligt in coma. Hij had zijn gordel niet om een heeft een flinke stoot te verduren gehad. Ze mogen hem nu even zien maar dan moet hij geopereerd worden. Zijn milt is geraakt en hij heeft een ingeklapte long.
Daarenboven heeft hij heel wat water binnengekregen en is er een groot risico op een longinfectie.
Ze gaan samen Alexander. Hij ligt roerloos in zijn bed. Zijn gezicht is erg gehavend. Maar de verpleegster stelt hen gerust.
Britt huilt onophoudelijk en neemt de hand van Alexander vast.
Ze zet zich op een stoel en probeert zich te herpakken “Alexander,” stamelt ze “alstublieft … wordt beter … ik heb je nodig … ik kan niet zonder jou … ik … ik …. Zie je graag … “
Sara ziet dat Alexander’s hand beweegt. Britt voelt de druk “Alexander, ik heb je nodig … laat me … niet alleen.”
De verpleegster roept de dokter … Deze haalt opgelucht adem. “Mevrouw, ik denk dat we nu best Alexander naar de operatiezaal brengen maar wees gerust … dit is een positieve evolutie … hij gaat nu eerst naar de scanner en dan direct naar de operatiezaal.”
Iedereen gaat de kamer uit… ze gaan naar huis … want de komende uren wordt Alexander geopereerd. De dokter geeft Britt nog een voorschriftje mee … Britt gaat mee naar Présence.
Daar wordt op het nieuws van Alexander ook emotioneel gereageerd. Hij is dan wel een rare gast maar hij is zo vertrouwd verbonden met Présence dat iedereen er stil van wordt.
An vraagt ineens “En Helèna ? Hoe reageert die?”
Margot heeft beslist om tot nu toe Helèna nog niet in te lichten … het lijkt de goede richting uit te gaan … dus voorlopig laten ze Helèna en Steven genieten van hun huwelijksreis. Moest het nodig blijken dan kunnen ze haar nog altijd bellen.
Sara vraagt aan An om Britt wat in de gaten te houden.
Sara geeuwt … want uiteindelijk hebben ze bijna niet geslapen vannacht. Ze neemt Simon mee naar de cafetaria. Lut brengt hen dadelijk een kop koffie met een croissant. Sara legt zich in Simon’s armen. Wat een dag …
Ineens gaat de GSM van Simon over. Het is Margot. De scanner heeft geen bijkomende problemen naar voor gebracht. Na de operatie zou Alexander snel weer de oude moeten zijn.
Simon roept Britt en vertelt haar het goede nieuws. Ze slaakt een zucht. “Kan je me misschien naar het ziekenhuis brengen? Ik zou graag bij Alexander zijn als hij uit narcose komt. En hier … kan ik niets doen ik kan me niet concentreren.”
Simon knikt. Sara gaat mee.
Simon laat Sara en Britt even achter aan de lift en springt bij Lieven binnen. Arne is er ook. Hij vertelt het nieuws over Alexander. Iedereen is opgelucht. “Ik heb nog een vraag voor jullie? Kunnen jullie ons vandaag missen. Sara is zo moe en ik moet toegeven ik ben er niet beter aan toe. Als we wat gerust hebben gaan we terug naar Alexander.” Vraagt hij geeuwend. “Sorry”
Dit kunnen Arne en Lieven best begrijpen. Ze gaan mee tot aan de lift en wensen Britt veel moed.
Sara en Simon zetten Britt af aan het ziekenhuis en gaan even mee binnen. Margot zit in de wachtzaal. Ze is ook moe. Nu Britt er is, gaat ze even mee naar huis. Britt belooft om ze zo snel mogelijk bij het minste nieuws op de hoogte te brengen.
Alexander is vannacht in de schelde gereden. Hij is door een voorbijganger uit het water gehaald maar is er slecht aan toe. Sara slaat haar handen voor haar mond en valt in zwijm. Simon kan haar nog net opvangen. Ze gaan naar het salon. Sara is snel bij haar positieven maar blijft kort bij Simon zitten. Ook Margot is er het hart van in. De agent laat ze even tot besef komen en vraagt of er iemand mee wil naar het ziekenhuis.
Margot gaat naar Leon. Leon is van de kaart maar Gert blijft bij hem.
Dan maken ze zich alle drie klaar om mee te gaan. Ze rijden zelf. Simon heeft de situatie het snelst onder controle en samen rijden ze naar het ziekenhuis.
In de auto vertelt Margot dat ze nog lang gezellig gepraat hebben met Britt en Alexander. De twee gingen nog iets eten en gingen dan naar huis. Wat zou er toch gebeurd zijn?
In het ziekenhuis krijgen ze bijna geen nieuws. Enkel dat Alexander stabiel is en dat er niemand bij mag en dat er niemand anders in de auto zat. De politie stapt de wachtkamer binnen. Uit de uitleg van de politie is Alexander van de weg gereden door een tegenligger die een wagen voorbij wou rijden uit de tegenovergestelde richting. Alexander heeft willen uitwijken en is in het water gereden. Er is direct een chauffeur gestopt en die heeft Alexander uit het water gehaald. Simon vraagt of de vriendin van Alexander al op de hoogte is. Dat is niet gebeurd.
Sara en Simon vertrekken samen naar Britt. Als ze aankomen aan het appartement bellen ze eerst op haar GSM. Britt neemt op, het duurt even eer ze beseft dat het Simon is aan de lijn. Ze vragen haar hen even binnen te laten. Britt beseft ondertussen dat er iets gebeurd is. Ze is in alle staten.
“Waarom moet er toch altijd iets ergs gebeuren als ik …” ze snikt.
Sara stapt op haar toe en probeert haar te kalmeren. Ze gaat met Britt naar de slaapkamer en helpt haar bij het aankleden. Daar ze nog niets meer van informatie hebben vertrekken ze met Britt naar het ziekenhuis.
Margot zit stilletjes in de wachtkamer. Alexander heeft ze nog niet kunnen zien. Ze is blij dat Simon en Sara terug zijn. Britt is nog steeds niet gekalmeerd. Ze halen er een dokter bij en deze geeft Britt een spuitje … Britt wordt rustiger. Maar blijft wenen.
Er komt een dokter binnen “Zijn jullie familie van mijnheer De Lannoy?”
Margot staat recht “Ja, ik ben zijn voogd.”
Alexander is nog steeds buiten bewustzijn. Hij ligt in coma. Hij had zijn gordel niet om een heeft een flinke stoot te verduren gehad. Ze mogen hem nu even zien maar dan moet hij geopereerd worden. Zijn milt is geraakt en hij heeft een ingeklapte long.
Daarenboven heeft hij heel wat water binnengekregen en is er een groot risico op een longinfectie.
Ze gaan samen Alexander. Hij ligt roerloos in zijn bed. Zijn gezicht is erg gehavend. Maar de verpleegster stelt hen gerust.
Britt huilt onophoudelijk en neemt de hand van Alexander vast.
Ze zet zich op een stoel en probeert zich te herpakken “Alexander,” stamelt ze “alstublieft … wordt beter … ik heb je nodig … ik kan niet zonder jou … ik … ik …. Zie je graag … “
Sara ziet dat Alexander’s hand beweegt. Britt voelt de druk “Alexander, ik heb je nodig … laat me … niet alleen.”
De verpleegster roept de dokter … Deze haalt opgelucht adem. “Mevrouw, ik denk dat we nu best Alexander naar de operatiezaal brengen maar wees gerust … dit is een positieve evolutie … hij gaat nu eerst naar de scanner en dan direct naar de operatiezaal.”
Iedereen gaat de kamer uit… ze gaan naar huis … want de komende uren wordt Alexander geopereerd. De dokter geeft Britt nog een voorschriftje mee … Britt gaat mee naar Présence.
Daar wordt op het nieuws van Alexander ook emotioneel gereageerd. Hij is dan wel een rare gast maar hij is zo vertrouwd verbonden met Présence dat iedereen er stil van wordt.
An vraagt ineens “En Helèna ? Hoe reageert die?”
Margot heeft beslist om tot nu toe Helèna nog niet in te lichten … het lijkt de goede richting uit te gaan … dus voorlopig laten ze Helèna en Steven genieten van hun huwelijksreis. Moest het nodig blijken dan kunnen ze haar nog altijd bellen.
Sara vraagt aan An om Britt wat in de gaten te houden.
Sara geeuwt … want uiteindelijk hebben ze bijna niet geslapen vannacht. Ze neemt Simon mee naar de cafetaria. Lut brengt hen dadelijk een kop koffie met een croissant. Sara legt zich in Simon’s armen. Wat een dag …
Ineens gaat de GSM van Simon over. Het is Margot. De scanner heeft geen bijkomende problemen naar voor gebracht. Na de operatie zou Alexander snel weer de oude moeten zijn.
Simon roept Britt en vertelt haar het goede nieuws. Ze slaakt een zucht. “Kan je me misschien naar het ziekenhuis brengen? Ik zou graag bij Alexander zijn als hij uit narcose komt. En hier … kan ik niets doen ik kan me niet concentreren.”
Simon knikt. Sara gaat mee.
Simon laat Sara en Britt even achter aan de lift en springt bij Lieven binnen. Arne is er ook. Hij vertelt het nieuws over Alexander. Iedereen is opgelucht. “Ik heb nog een vraag voor jullie? Kunnen jullie ons vandaag missen. Sara is zo moe en ik moet toegeven ik ben er niet beter aan toe. Als we wat gerust hebben gaan we terug naar Alexander.” Vraagt hij geeuwend. “Sorry”
Dit kunnen Arne en Lieven best begrijpen. Ze gaan mee tot aan de lift en wensen Britt veel moed.
Sara en Simon zetten Britt af aan het ziekenhuis en gaan even mee binnen. Margot zit in de wachtzaal. Ze is ook moe. Nu Britt er is, gaat ze even mee naar huis. Britt belooft om ze zo snel mogelijk bij het minste nieuws op de hoogte te brengen.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 56
Deel 56 verwarrende emoties
Ze komen thuis aan en gaan direct naar Leon. Die zit in zijn kamer te puzzelen. Hij is blij met het nieuws. Hij kijkt naar Sara.
“Simon, ga wat slapen en probeer Sara wat te laten rusten. Ze ziet er erg moe en getrokken uit.”
Simon kijkt ongerust naar Sara.
“’t is niets” zegt Sara en ze geeft Leon een zoen, “Het zijn gewoon zo veel lange dagen op een rij … “
Simon neemt Sara mee naar boven. Ze leggen zich dadelijk op bed. Sara kruipt tegen hem aan en kust Simon. Maar ze is te moe. Ze valt als een blok in slaap. Simon volgt bijna direct haar voorbeeld.
Rond 16 uur belt Britt, Simon staat vlug op en gaat naar de badkamer. Sara blijft gelukkig slapen. Alexander is in recovery en alles is goed verlopen. Ze hebben een deel van de milt moeten wegnemen maar hij zou vlot moeten genezen. Simon is blij. Hij spreekt rond 19 uur met Britt. Britt vertelt dat Arne bij haar is. Dat stelt Simon gerust.
Hij gaat even naar beneden om zijn ouders gerust te stellen… Margot ligt te slapen in de zetel … Hij vertelt Leon over het gesprekje met Britt.
Hij gaat naar de keuken en maakt een snelle hap klaar voor hun tweetjes. En gaat snel opnieuw naar Sara.
Ze ligt nog steeds te slapen maar ze ligt erg te woelen … haar gezicht is verkrampt … als Simon het dienblad neerzet … schreewt Sara het uit…
Simon rept zich naar haar en neemt haar zachtjes in zijn armen … Ze is volledig bezweet … ze opent paniekerig haar ogen en slaat haar armen rond Simon’s nek …
“Ik …. Dacht … ik …”stamelt ze.
“Rustig, lieve Sara, het was maar een nachtmerrie… ik ben hier met jou … “
Ze bedaart … maar blijft trillen … “Jij hebt een ongeluk gehad … je was zo erg gekwetst …” ze hapt naar lucht.
Simon stelt haar gerust … “Lieve Sara het was een droom, een erg nare droom …”
Hij kust haar … ze wordt rustiger …
“Ik zou dat niet overleven” stamelt ze “moest er jou iets overkomen”
“Ssst” zegt Simon geëmotioneerd “ik zal vanaf nu voorzichtig zijn … en ik blijf altijd bij jou.”
Hij laat het de late lunch voor wat het is en gaat naast Sara liggen. Ze neemt zijn gezicht in haar handen en begint hem te kussen. Zo innig … Simon beantwoordt haar hete kussen direct… hij voelt haar handen onder zijn shirt glippen. Een tel later ligt het T-shirt naast het bed.
Dit signaal is voor Simon om haar bloesje los te knopen … erg kalm … hij wil haar niet opnieuw van haar stuk brengen … maar daar is Sara’s zin naar Simon te groot voor … ze trekt de blouse in 1 beweging over haar hoofd en leidt zijn hand naar haar krulletjes … Simon geniet met volle teugen van Sara’s initiatief … hij geniet van de beweging van Sara … ondertussen blijft ze Simon in hogere sferen brengen met haar hete kussen … ze gaat door … haar handen glijden over zijn buik naar zijn broek … ze laat haar hand verder zakken en raakt zachtjes zijn mannelijkheid aan … hij kreunt want zijn broek …
Sara neemt met haar andere hand de knoop in haar hand … de broek springt los … ze trekt de broek samen met zijn boxer naar beneden … ondertussen blijft ze Simon overladen met kusjes … hij hapt van tijd tot tijd naar adem …
Maar Sara weet van geen ophouden … haar hand blijft hem masseren … hij kreunt van genot …
“Sara” zegt Simon “ik hou van jou … zoveel …” Hij kreunt maar wacht op Sara’s volgende stap … ze draait zich op haar knieën en laat Simon langs achteren bij haar binnenglippen … Simon neemt het nu de leiding over …
Sara kreunt en roept “Simon, ik zie je graag”
Ze komen samen tot een enorme ontlading … ze vallen samen neer in het bed. Simon houdt Sara vast en ze draaien samen op hun zij … zo blijven ze liggen … Simon blijft Sara strelen. Ze genieten … het lijkt oneindig lang te duren …
“Sara, dit was zo fantastisch” zegt Simon met een krop in de keel “Jij verrast me”
Sara ligt stil naast Simon en ze knikt … hij hoort haar stilletjes snikken … hij laat zich zachtjes naar achter glijden en draait Sara naar zich toe …
“Lieveke, wat is er?”
“Niets” snikt ze “ het zijn de emoties … ik heb genoten van elke seconde … jij … bent zo fantastisch”
Hij trekt haar dicht tegen zich aan en ze blijven zo liggen tot Sara volledig rustig is.
“Sara” zegt Simon zachtjes “Ik zou hier zo kunnen blijven liggen met jou maar we moeten nog naar het ziekenhuis”
Sara knikt … ze nemen samen een douche, eten vlug de lunch op, die Simon heeft klaargemaakt. Margot staat hen op te wachten en ze vertrekken.
Margot rijdt met haar wagen … Simon en Sara zitten speels op de achterbank. Sara kan Simon niet loslaten en hij overlaadt haar met kusjes … Sara bloost en probeert Simon wat in te tomen… Maar Margot lacht … ze geniet van die twee …
Ze komen thuis aan en gaan direct naar Leon. Die zit in zijn kamer te puzzelen. Hij is blij met het nieuws. Hij kijkt naar Sara.
“Simon, ga wat slapen en probeer Sara wat te laten rusten. Ze ziet er erg moe en getrokken uit.”
Simon kijkt ongerust naar Sara.
“’t is niets” zegt Sara en ze geeft Leon een zoen, “Het zijn gewoon zo veel lange dagen op een rij … “
Simon neemt Sara mee naar boven. Ze leggen zich dadelijk op bed. Sara kruipt tegen hem aan en kust Simon. Maar ze is te moe. Ze valt als een blok in slaap. Simon volgt bijna direct haar voorbeeld.
Rond 16 uur belt Britt, Simon staat vlug op en gaat naar de badkamer. Sara blijft gelukkig slapen. Alexander is in recovery en alles is goed verlopen. Ze hebben een deel van de milt moeten wegnemen maar hij zou vlot moeten genezen. Simon is blij. Hij spreekt rond 19 uur met Britt. Britt vertelt dat Arne bij haar is. Dat stelt Simon gerust.
Hij gaat even naar beneden om zijn ouders gerust te stellen… Margot ligt te slapen in de zetel … Hij vertelt Leon over het gesprekje met Britt.
Hij gaat naar de keuken en maakt een snelle hap klaar voor hun tweetjes. En gaat snel opnieuw naar Sara.
Ze ligt nog steeds te slapen maar ze ligt erg te woelen … haar gezicht is verkrampt … als Simon het dienblad neerzet … schreewt Sara het uit…
Simon rept zich naar haar en neemt haar zachtjes in zijn armen … Ze is volledig bezweet … ze opent paniekerig haar ogen en slaat haar armen rond Simon’s nek …
“Ik …. Dacht … ik …”stamelt ze.
“Rustig, lieve Sara, het was maar een nachtmerrie… ik ben hier met jou … “
Ze bedaart … maar blijft trillen … “Jij hebt een ongeluk gehad … je was zo erg gekwetst …” ze hapt naar lucht.
Simon stelt haar gerust … “Lieve Sara het was een droom, een erg nare droom …”
Hij kust haar … ze wordt rustiger …
“Ik zou dat niet overleven” stamelt ze “moest er jou iets overkomen”
“Ssst” zegt Simon geëmotioneerd “ik zal vanaf nu voorzichtig zijn … en ik blijf altijd bij jou.”
Hij laat het de late lunch voor wat het is en gaat naast Sara liggen. Ze neemt zijn gezicht in haar handen en begint hem te kussen. Zo innig … Simon beantwoordt haar hete kussen direct… hij voelt haar handen onder zijn shirt glippen. Een tel later ligt het T-shirt naast het bed.
Dit signaal is voor Simon om haar bloesje los te knopen … erg kalm … hij wil haar niet opnieuw van haar stuk brengen … maar daar is Sara’s zin naar Simon te groot voor … ze trekt de blouse in 1 beweging over haar hoofd en leidt zijn hand naar haar krulletjes … Simon geniet met volle teugen van Sara’s initiatief … hij geniet van de beweging van Sara … ondertussen blijft ze Simon in hogere sferen brengen met haar hete kussen … ze gaat door … haar handen glijden over zijn buik naar zijn broek … ze laat haar hand verder zakken en raakt zachtjes zijn mannelijkheid aan … hij kreunt want zijn broek …
Sara neemt met haar andere hand de knoop in haar hand … de broek springt los … ze trekt de broek samen met zijn boxer naar beneden … ondertussen blijft ze Simon overladen met kusjes … hij hapt van tijd tot tijd naar adem …
Maar Sara weet van geen ophouden … haar hand blijft hem masseren … hij kreunt van genot …
“Sara” zegt Simon “ik hou van jou … zoveel …” Hij kreunt maar wacht op Sara’s volgende stap … ze draait zich op haar knieën en laat Simon langs achteren bij haar binnenglippen … Simon neemt het nu de leiding over …
Sara kreunt en roept “Simon, ik zie je graag”
Ze komen samen tot een enorme ontlading … ze vallen samen neer in het bed. Simon houdt Sara vast en ze draaien samen op hun zij … zo blijven ze liggen … Simon blijft Sara strelen. Ze genieten … het lijkt oneindig lang te duren …
“Sara, dit was zo fantastisch” zegt Simon met een krop in de keel “Jij verrast me”
Sara ligt stil naast Simon en ze knikt … hij hoort haar stilletjes snikken … hij laat zich zachtjes naar achter glijden en draait Sara naar zich toe …
“Lieveke, wat is er?”
“Niets” snikt ze “ het zijn de emoties … ik heb genoten van elke seconde … jij … bent zo fantastisch”
Hij trekt haar dicht tegen zich aan en ze blijven zo liggen tot Sara volledig rustig is.
“Sara” zegt Simon zachtjes “Ik zou hier zo kunnen blijven liggen met jou maar we moeten nog naar het ziekenhuis”
Sara knikt … ze nemen samen een douche, eten vlug de lunch op, die Simon heeft klaargemaakt. Margot staat hen op te wachten en ze vertrekken.
Margot rijdt met haar wagen … Simon en Sara zitten speels op de achterbank. Sara kan Simon niet loslaten en hij overlaadt haar met kusjes … Sara bloost en probeert Simon wat in te tomen… Maar Margot lacht … ze geniet van die twee …
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 57
Deel 57
Britt zit samen met Arne te wachten. Simon, Sara en Margot gaan bij hen zitten. Ze mogen straks naar Alexander toe. Ze had hem al een aantal keer eventjes mogen zien maar nu gingen ze hem naar zijn kamer brengen. Sara gaat naar Britt toe want Sara ziet dat Britt het moeilijk krijgt. Ze omhelst haar. Britt snikt … maar herpakt zich snel … want daar staat een verpleegster. Ze mogen even bij Alexander. Alexander opent zijn ogen als hij Britt’s hand voelt. Hij is verrast met het bezoek.
“Wat is er gebeurd?” stamelt hij
“Je hebt een ongeluk gehad na je restaurant bezoek.”zegt Simon kalm … Alexander denkt na maar kan zich niets herrineren.
“Ik weet … van niets” fluistert hij.
Sara stapt naar hem toe, legt haar hand op zijn schouder en zegt “Das niets … Dat komt wel terug … je zal wel een tijdje moeten herstellen want je milt is geraakt en je hebt veel vervuild water ingeslikt.
Een tegenligger voerde een inhaal manoeuvre uit … je hebt hem willen ontwijken maar je bent in het water beland … “
Het lijkt Alexander te dagen. Hij kijkt naar Britt“Ja we zijn gaan eten en dan zijn we naar je appartement gereden en daar ben ik dan een stuk later vertrokken maar meer weet ik niet mee …”
Alexander valt opnieuw in slaap … hij opent zijn ogen opnieuw … “Ik wist niet … dat ik nog zoveel vrienden had … ik … weet … niet wat zeggen … ik ben blij … dat jullie zo bezorgd zijn om mij … “
Britt staat recht en geeft Alexander een kus … hij reageert er op … Dit is het signaal voor de andere om afscheid te nemen … Alexander vraagt aan Simon om Britt mee te nemen … want hij vindt dat ze er moe uitziet.
“Neen” roept Britt “ik blijf bij jou”
Simon stelt voor om te vragen om een bed bij te schuiven of een zetel.
“Dat hoeft niet” zegt Britt en ze doet haar schoenen uit en legt zich naast Alexander in bed. Alexander legt zijn arm rond haar.
Simon lacht … “Eigenlijk is dat zo het beste.”
Ze gaan de kamer uit en gaan naar huis. Arne neemt aan de lift afscheid … “Het ziet er goed uit voor die twee … “
“Ja” zegt Margot “dat komt wel inorde”
Margot ziet dat Sara moe wordt. Ze nemen afscheid en Margot rijdt naar huis . Ze stoppen nog even bij de frituur en want ze hebben allemaal reuze honger en echt geen zin om te koken.
Ze zetten zich gezellig in de keuken. Gert en Leon komen op de geur af.
“Dat ruikt hier naar frietjes” zegt Leon “Mogen we aanschuiven of zijn jullie ons vergeten?” “Neen, schuif maar bij, er is genoeg” lacht Sara “Hoe zouden we nu mijn liefste schoonvader in spe durven vergeten?”
Leon lacht en schuift bij. Als Leon alle informatie van Alexander gehoord heeft is hij blij. “Misschien kan Britt het hart van Alexander wat ontdooien, en hem overtuigen …” Leon stopt en kijkt naar Simon.
“Ik weet wat je wil zeggen” zegt Simon “Je hoopt dat Britt hem kan overtuigen terug te komen naar Présence”.
Leon knikt.
“Eigenlijk had ik dat aan Simon al voorgesteld en hij is er na wat overtuiging van mij mee akkoord gegaan” gaat Sara verder.
“Jij hebt toch een wonderbaarlijke invloed op onze zoon” zegt Margot “Moesten wij dit een maand geleden hebben voorgesteld in de zelfde omstandigheden zou hij er nooit mee ingestemd hebben”
Simon neemt Sara in zijn armen. “Deze vrouw heeft mij volledig veranderd en alleen in de goede zin” Simon wil haar kussen maar ze steekt speels een frietje met mayonaise in zijn mond. Hij lacht.
Ze eten gezellig verder. Er wordt nog wat gepraat over het huwelijk van Sara en Simon. Sara geeuwt … Dit is het signaal voor Simon om te gaan slapen want deze laatste dagen zijn erg zwaar geweest. Het is een emotionele tijd voor iedereen. Ze lijken op een rollercoaster te zitten. Fantastisch mooie momenten en verschrikkelijk erge gebeurtenissen wisselen elkaar op een snel tempo op. Sara is blij met het voorstel van Simon. Iedereen gaat slapen.
Britt zit samen met Arne te wachten. Simon, Sara en Margot gaan bij hen zitten. Ze mogen straks naar Alexander toe. Ze had hem al een aantal keer eventjes mogen zien maar nu gingen ze hem naar zijn kamer brengen. Sara gaat naar Britt toe want Sara ziet dat Britt het moeilijk krijgt. Ze omhelst haar. Britt snikt … maar herpakt zich snel … want daar staat een verpleegster. Ze mogen even bij Alexander. Alexander opent zijn ogen als hij Britt’s hand voelt. Hij is verrast met het bezoek.
“Wat is er gebeurd?” stamelt hij
“Je hebt een ongeluk gehad na je restaurant bezoek.”zegt Simon kalm … Alexander denkt na maar kan zich niets herrineren.
“Ik weet … van niets” fluistert hij.
Sara stapt naar hem toe, legt haar hand op zijn schouder en zegt “Das niets … Dat komt wel terug … je zal wel een tijdje moeten herstellen want je milt is geraakt en je hebt veel vervuild water ingeslikt.
Een tegenligger voerde een inhaal manoeuvre uit … je hebt hem willen ontwijken maar je bent in het water beland … “
Het lijkt Alexander te dagen. Hij kijkt naar Britt“Ja we zijn gaan eten en dan zijn we naar je appartement gereden en daar ben ik dan een stuk later vertrokken maar meer weet ik niet mee …”
Alexander valt opnieuw in slaap … hij opent zijn ogen opnieuw … “Ik wist niet … dat ik nog zoveel vrienden had … ik … weet … niet wat zeggen … ik ben blij … dat jullie zo bezorgd zijn om mij … “
Britt staat recht en geeft Alexander een kus … hij reageert er op … Dit is het signaal voor de andere om afscheid te nemen … Alexander vraagt aan Simon om Britt mee te nemen … want hij vindt dat ze er moe uitziet.
“Neen” roept Britt “ik blijf bij jou”
Simon stelt voor om te vragen om een bed bij te schuiven of een zetel.
“Dat hoeft niet” zegt Britt en ze doet haar schoenen uit en legt zich naast Alexander in bed. Alexander legt zijn arm rond haar.
Simon lacht … “Eigenlijk is dat zo het beste.”
Ze gaan de kamer uit en gaan naar huis. Arne neemt aan de lift afscheid … “Het ziet er goed uit voor die twee … “
“Ja” zegt Margot “dat komt wel inorde”
Margot ziet dat Sara moe wordt. Ze nemen afscheid en Margot rijdt naar huis . Ze stoppen nog even bij de frituur en want ze hebben allemaal reuze honger en echt geen zin om te koken.
Ze zetten zich gezellig in de keuken. Gert en Leon komen op de geur af.
“Dat ruikt hier naar frietjes” zegt Leon “Mogen we aanschuiven of zijn jullie ons vergeten?” “Neen, schuif maar bij, er is genoeg” lacht Sara “Hoe zouden we nu mijn liefste schoonvader in spe durven vergeten?”
Leon lacht en schuift bij. Als Leon alle informatie van Alexander gehoord heeft is hij blij. “Misschien kan Britt het hart van Alexander wat ontdooien, en hem overtuigen …” Leon stopt en kijkt naar Simon.
“Ik weet wat je wil zeggen” zegt Simon “Je hoopt dat Britt hem kan overtuigen terug te komen naar Présence”.
Leon knikt.
“Eigenlijk had ik dat aan Simon al voorgesteld en hij is er na wat overtuiging van mij mee akkoord gegaan” gaat Sara verder.
“Jij hebt toch een wonderbaarlijke invloed op onze zoon” zegt Margot “Moesten wij dit een maand geleden hebben voorgesteld in de zelfde omstandigheden zou hij er nooit mee ingestemd hebben”
Simon neemt Sara in zijn armen. “Deze vrouw heeft mij volledig veranderd en alleen in de goede zin” Simon wil haar kussen maar ze steekt speels een frietje met mayonaise in zijn mond. Hij lacht.
Ze eten gezellig verder. Er wordt nog wat gepraat over het huwelijk van Sara en Simon. Sara geeuwt … Dit is het signaal voor Simon om te gaan slapen want deze laatste dagen zijn erg zwaar geweest. Het is een emotionele tijd voor iedereen. Ze lijken op een rollercoaster te zitten. Fantastisch mooie momenten en verschrikkelijk erge gebeurtenissen wisselen elkaar op een snel tempo op. Sara is blij met het voorstel van Simon. Iedereen gaat slapen.