deel 108
Sara zit op Simon’s schoot met haar armen rond zijn nek. Ineens stopt er een vrij grote minibus voor het hotel. Sara slaat haar handen voor haar mond. “Vake en Lut, Arne en Esther en ………….. pa. Simon wist jij dit ?”
Simon schudt zijn hoofd. “Neen ik wist enkel dat Vake en Lut meekwamen voor extra kleding te showen. Maar van de rest wist ik niets.”
“Oh Simon, ik ben blij … kom we lopen er naartoe.” Ze trekt Simon recht.
“Hé, Iedereen” Sara kijkt verrukt en vliegt rond Leon zijn nek. “Ik ben zo blij dat jullie allemaal hier zijn. Pa, gaat het ?”
Leon lacht “Ja, Sara, ik kreeg de toestemming van de dokter en ik wou dit zo graag zien.”
Sara is blij en omhelst iedereen.
“Arne, jij bent me er wel eentje” zegt Simon. “Nu besef ik waarom er zoveel kleding op die lijst staat. “
Ook Simon is blij met de opkomst. Zijn pa omhelst hem. “Simon ik wou dit zo graag zien en met Gert erbij kan ik dit aan. De dokter vindt dat ik goed herstel. En ja bij je Sara ga ik nog beter vooruit dus kom ik naar haar hé.”
Sara hoort wat hij zegt en loopt op hem toe en lacht “Maar pa toch, dan zal ik je nu dikwijls komen knuffelen dan kan je snel van je droom werkelijkheid maken.” Hij geeft Sara een kus “Jij bent een schatje, Sara!”
“Jaja” knipoogt Simon “Maar wel het mijne, hé.”
Leon lacht.
Sara stapt op Vake en Lut toe. “Dag vake, Dag Make” Lut trekt Sara naar zich toe. “Dag lieve dochter, ben je bij dat we er zijn. We mogen mee defileren. De kleren zijn zo mooi.
Sara knikt “Ik wist van niets maar ben zo blij.”
“Ja” zegt Vake “We zullen wel goed zijn, hé als we mogen defileren.
Lieven, Michèle, An en Thomas gaan eerst de kleding naar de zaal brengen. De rest gaat naar binnen en zet zich in de lobby. Sara is nog steeds en beetje van haar melk. Ze zet zich op Simon’s schoot. “Dit is een verrassing. Ik ben blij iedereen mee op de catwalk. En ik kijk uit naar de nieuwe creaties van Marinx en Niels. Hoe hebben jullie dit geklaard?”
Marnix en Niels lachen hartelijk. “Nu wij zo goed samenwerken, lieve Sara, gaat alles vanzelf.”
Niels valt hem bij “Echt Sara, wij twee samen … das een goede tandem … ik kan Marnix kalmeren en hij leert mij zoveel bij.”
Sara is blij. Ze gaan allemaal naar hun kamer. Sara loopt naast Jana “En jij mag een artikel schrijven over onze show hier. Ik ben blij, bij jou voel ik me op mijn gemak. Maar je voorgangster … “ Jana knikt. “Ik weet het, Brenda heeft veel stuk gemaakt. Niet alleen bij jou maar ook bij ons zag men haar liever gaan dan komen.”
An en Thomas lopen omarmd naar hun kamer.
Sara praat nog even met Britt en Alexander. “Alexander” ze trekt even aan zijn mouw. Hij stopt. “Ik ben blij dat je er bent” Ze omhelst Alexander. “Ik ook, Sara, ik was blij dat Leon en Margot het ons vroegen. Ik verdien dit eigenlijk niet. Hoe ik jou behandeld heb.” Hij fluistert dit stil in haar oor. Sara trekt hem nog wat dichter tegen haar aan. “Niet meer aan denken, we bouwen nu samen iets goeds op.”
Simon komt erbij staan. Hij geeft een schouderklopje aan Alexander. “Hé Alexander” Alexander kijkt Simon aan. Simon ziet tranen in zijn ogen en hij kijkt verbaasd. “Simon, ik verdien dit niet ik heb jullie …”
“Niet meer aan denken. Das voorbij.”
Britt kijkt hen aan en lacht “Ja maar toch jullie twee. Das mooi hoor. Jij bent wel veranderd, Simon. Vroeger zou jij nooit zo vergevingsgezind zijn geweest.”
“Das de invloed van mijn Sara.” Simon trekt Sara tegen zich aan.
“Ja” zegt Britt “Maar das nog het moeilijkste te begrijpen. Zowel ik als Alexander hebben Sara zo onheus en lelijk behandeld.”
Sara stapt op Britt toe “Britt, ik heb van mijn moeke geleerd om altijd naar het mooie in mensen te zoeken. En in iedereen zit iets moois, zie nu maar naar jullie. Dus das niet moeilijk dat zit in mij en ik probeer dat door te geven.”
Britt geeft Sara een zoen op haar wang. “Jij ben uniek.”
Ze lopen verder naar de lift.
Ineens horen ze Lieven roepen. “He mannen direct terug hé we moeten, er is nog een repetitie. Simon vertelt dat iedereen vlug zijn koffers gaat wegzetten. Dat doen An, Thomas, Lieven en Michèle ook.
Sara en Simon gaan even mee met Lieven en Michèle. Lieven vraagt “Awel Sara wat vind je ervan? Is ons opzetje geslaagd?”
Sara kijkt hem breed glimlachend aan en heeft hem een knuffel. “Lieven, dit is mooi. Ik ben echt blij.”
Simon roept “Aauwch” Sara barst in lachen uit. “Ja, Lieven, Simon is enorm zuinig op mij … en enorm jaloers.”
Ze gaat naar Simon toe en kust hem. “Amai, dat was lang geleden.”
Michèle en Lieven schieten in een lach. “Laat ons nu maar vlug voortdoen.. Want anders zijn we te laat.”
Na een kwartiertje staat iedereen beneden. Ze stappen allemaal in en Thomas rijdt naar de zaal. Iedereen komt enthousiast binnen. De generale repetitie verloopt prima. Na de generale repetitie heeft Ella een schoonheidsbehandeling en kapbeurt voorzien voor iedereen. Door de extra show heeft ze extra volk geregeld. De mannen zijn vlug klaar. En zetten zich in de ruimte achter het podium. De vrouwtjes worden extra verwend. Een maskertje, een nagelbehandeling. Na twee uurtjes is iedereen klaar. De mannen zijn in de wolken. Iedereen zet zich klaar achter het doek. Want binnen het halfuur start de show.
Simon trekt Sara even naar zich toe. Hij heeft haar al lang moeten missen. Zijn lieve meisje glundert. Hij ziet dat ze gelukkig is. “Lieve Sara, ik zie je graag. Ik heb je vandaag zien genieten. Ik ook maar nu heb ik even een knuffel nodig. En ik heb nog een cadeautje voor jou, mijn lieve meisje.”
Sara knuffelt Simon en kust hem even. “Ik moet wel oppassen voor mijn make –up.” Maar Simon kussen dat is moeilijk zonder passie. Hij haalt een klein doosje uit zijn broekzak. Hij opent het er zit een bedeltje in. “Dit woord heeft zoveel betekenis voor ons zegt hij zacht. Dat is het begin voor ons.” Sara leest wat er opstaat. “Présence” prevelt ze “Simon, zo mooi. Ja das waar.” Ze probeert haar emoties de baas te blijven. Simon hangt het bedeltje met een mooie steen in de P aan haar armband. En streelt haar nog even langs haar wang.
“Dank je, Simon.”
Dan gaan ze in de zaal staan. De zaal zit overvol en Ella loopt zenuwachtig te ijsberen.
Fleur'tje : Sara en Simon verhaal
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 109
Deel 109
Het eerste deel van de show verloopt perfect. De zaal is laaiend enthousiast. Sara en Simon staan naast het podium. Ze genieten. Ook Arne staat bij hen. Hij is blij. Ze omhelzen elkaar. Simon fluistert “Dit is jullie verdienste, enkel de jullie.”
“Neen”, antwoordt Arne “Hier heb jij enkel het meeste aan gerealiseerd. Jij, Simon bent naar hier gekomen. Jij hebt de laatste pas gegeven aan ons voorbereidend werk.”
Sara knikt goedkeurend. “Das waar, wij hebben dit met ons drie waargemaakt. En ik ben er fier op.” Ze geeft eerst Arne een kus en laat haar dan in Simon’s armen vleien. Ze genieten.
Arne knikt.
Na de show komt Ella met Jacob op het podium. Ze danken het publiek voor de aandacht voor hun nieuwe weg die Bauer Fashion is ingeslagen. Ze roepen nu de Belgische ontwerpers op het podium. Niels en Marnix komen stralend het podium. Niels ietsje gereserveerder als Marnix. Das dan ook normaal. Maar ze zien er prachtig uit. Ze zien er magnifiek uit. De mannen in de pakken stralen. Het donkere pak van Niels met het rode hemd misstaat niet naast de kleurige versie van Marnix. Het is juist deze verscheidenheid die alles zo laat lopen bij Présence. Jana staat glunderend naast het podium en neemt enthousiast foto’s.
De zaal is laaiend enthousiast en ze krijgen een minuten durende staande ovatie. Marnix vliegt Niels rond de nek. Het applaus deint zachtjes uit. Sara,Simon en Arne zijn ook blij. Ella roept dan Simon, Sara en Arne op het poduim. Ze kondigt ze aan als de drijvende kracht achter Présence. Sara moet van Simon het woord nemen. Maar ze trekt hem mee.
“Godaften, mennesken, I will proceed in English because my Danish is not so well. We are very happy to be here and to see that you really appreciate our collection. We want to give you a preview of our new collection. Présence Exclusive. This is really a premiere to you, even in Belgium we didn’t give a show. We want to give you a sneak preview with our own people. This new collection will be presented by our own staff. First of all, I want to introduce you Mr. Simon Van Wijck, the son of one of the founders of Présence. And next to him, mr. Arne d’Hauwe, General manager of Ecomoda, the material supplier of Présence and my best friend.”
Simon geeft Sara en kus en neemt het woord over “All desines you can see are from the new collection Présence Exclusive. Arne and My fiancée, Sara de Roose and I are wearing Présence Exclusive. Sara de Roose is the General manager of Présence and I am glad to assist her to let Présence grow. Please give a warm welcome to our staff and please enjoy this preview of our new collection.”
Het publiek is enthousiast en geeft Sara, Simon en Arne een warm applaus. Sara staat in haar outfit naast Simon op het podium. Ze schitteren in hun outfits. Sara in de wijnrode korte jurk met de open rug en de ragfijne sluiting in strass. Het pak van Simon staat perfect bij de jurk van Sara. Arne staat naast hen in een zwarte broek met daarover een jacquet die een stuk langer komt dan normaal. De vest is donkerblauw met zilveren details.
Dan volgt het defilé. De eerste die verschijnt is Esther in een lang donkerblauw kleed. Het bovendeel is afgezet met Swarofski kristallen. De ruglijn is loopt erg diep naar beneden. De A lijn van de jurk laat eshters mooie figuur mooi uitkomen. Ze weet de jurk zo mooi over te brengen. Als ze naast Arne staat heeft ze hem innig een kus. De zaal is laaiend enthousiast. Arne steekt zijn duim op en kust Esther.
Na Esther komen Lieven en Michèle samen op. Ook hier is de liefde tussen de twee duidelijk merkbaar. Ze schitteren en Michèle heeft al meer op de catwalk gestaan.
Ook Leon en Margot schitteren. Sara lacht geamuseerd als Leon het podium oploopt. Sara is zo gelukkig dat Leon erbij is en zelf mee defileert. Hij komt naast haar staan en fluistert stil in haar oor “Das echt de eerste keer voor mij. Maar ’t is wel leuk.”
Het kleedje van An is erg jeugdig en lijkt op haar lichaam gemaakt te zijn. Het aansluitend kleedje benadrukt haar figuurtje. Ze straalt in het fuchsia jurkje met subtiel bloemetjes motiefje met eronder een witte legging met kant afgeboord. Thomas ziet er ook knap uit in de fuchsia broek met wit hemd met openstaande manchetten.
Lut en Hans betoveren het publiek. Het maatpak van Hans zit hem als gegoten en het broekpak van Lut is heel subtiel afgewerkt. Het zalmroze staat haar beeldig. Het mooie décolté is afgewerkt met Strass past uitstekend bij haar. Ze dansen samen enkele pasje op het einde van de catwalk. Sara kijkt vertederd toe en kust Simon vluchtig. Hij weet waar ze op doelt en hij trekt haar iets dichter tegen zich aan.
Er komt nog een koppel. Ja Britt en Alexander. Voor Britt , ja Britt, Sara kijkt verbaasd aan. Het rode changeant kleedje met spaghetti bandjes valt tot voorbij de knie. Dit is niet de standaard Britt outfit. Maar het is mooi. Het is even wennen maar Sara ziet dat Alexander fier is op zijn Britt. Hij loopt naast haar, heel nonchalant met zijn arm over haar schouders… de jacquet van zijn pak nonchalant over zijn schouder. Maar wat het meeste opvalt is het het kapsel van Alexander. Niet zoals anders strak naar achter maar los met enkele lokken in zijn gezicht. Sara glundert. En Alexander gooit Sara speels een knipoog toe. Sara glimlacht.
Het publiek is uitbundig en uitgelaten. Marnix en Niels vliegen elkaar in de armen. Ze weten dat de collectie goed zat maar dit hadden ze nooit durven dromen. Ze stappen alle twee samen op Sara af en steken haar in de lucht. Simon, Arne, Lieven en Alexander helpen mee. Sara is verrast door deze enthousiaste blijk van vertrouwen. Marnix neemt de microfoon over van Ella en zegt “Dear people thanks for your response to this new collection. We are all staff of Présence and this new collection has been possible only by the hard work of this gril, Miss Sara de Roose, soon to be Misses Simon Van Wyck. Sara, out of our hart we want to say Thanks Sara, for everything … “
De tranen lopen over haar wangen. Iedereen omhelst iedereen en ze nemen afscheid van het enthousiaste publiek.
Achter het podium is iedereen door het dolle heen. Sara krijgt het moeilijk maar kan net nu in de drukte Simon niet direct vinden. Ze stapt even uit het gewoel. Ze wil Simon. Er gaat nu zoveel door haar hoofd. Maar het is Leon die opmerkt dat Sara wat verdwaasd tegen de muur staat. Hij stapt op haar toe“He, mijn lieve schoondochter, hé toch geen traaantjes”
Hij trekt Sara naar zich toe. Sara legt haar hoofd op zijn schouder. “Pa, niet op letten, het zijn de emoties. Ik verdien zoveel lof niet. En ik vind Simon niet. En ik… “ Ze snikt het uit.
Leon trekt haar tegen zich aan, wiegt haar zachtjes heen en weer en zegt “Maar lieve Sara toch niet zo bescheiden. Het is jouw verdienste en alleen die van jou. Dat is zo … maar voor je gemoedsrust gaan we nu Simon zoeken. Maar Sara, vergeet niet die lof van daarjuist van Marnix dat is verdiend … nooit aan twijfelen.”
Margot komt erbij staan. Ze kijkt geschrokken. Maar Leon stelt haar gerust “Onze Sara is veel te bescheiden en is wat van haar melk door al die lovende woorden aan haar persoon. Ze vindt Simon niet en heeft hem even nodig.”
Margot legt haar hand op Sara’s schouder. “Maar meisje, toch, das toch normaal zonder jou had Présence misschien niet meer bestaan. Maar nu ga ik Simon… Maar kijk hij is hier al.”
Simon staat bij Margot. Hij schrikt van Sara’s tranen. Leon gaat een stap achteruit.
Sara kijkt beteuterd “Sorry, Simon, ik had je nodig en ik kon je nergens vinden. Ze slaat haar armen rond zijn nek.”
Simon zondert zich even af met Sara. Leon en Margot houden het van de verte in de gaten. “Dat meisje doet zonder het te beseffen zoveel goed … vooral voor onze zoon en voor het bedrijf dat wij opgericht en dat zij nu met onze zoon zo laat bloeien. Ik ben fier op dat meisje.” Leon kust Margot en Margot knikt.
Simon en Sara staan ondertussen een stukje verder. “Het werd me allemaal iets te veel. Dit is zo mooi geweest vandaag maar das toch niet dankzij mij … neen .. das Marnix en Niels.” Simon legt zijn vinger op zijn mond. “Stt, Sara, Marnix en Niels beseffen erg goed dat jij ervoor gezorgd heb dat Présence er nog is. Dat bedoelen ze daarmee. Je bescheidenheid siert je maar je mag er fier op zijn. Sinds jij en Arne aan het roer staan, werkt Présence opnieuw. Jullie hebben iedereen weten te inspireren. Je ziet dat Présence samenwerkt, idereen kijkt dezelfde richting uit. Iedereen wil vooruit. Das zo goed.”
Het is nu de beurt aan Sara om Simon het zwijgen op te leggen. Ze kust hem kort maar krachtig en intens. “Ik zie je zo graag en Simon, deze wending heb jij teweeggebracht .. jij bent naar hier gekomen en hebt Ella overtuigd om mee te komen. Arne en Ik hebben enkel het idee gehad voor een nieuwe lijn.”
Simon schudt zijn hoofd “Lieve lieve Sara, we hebben het samen gedaan das waar … jij hebt de bal goed gelegd gool mij … en nu werken we samen … daar geniet ik van … jij leert me nu zoveel…”
Nu is het Simon die zijn emoties niet de baas kan. De tranen lopen over zijn wangen, zijn stem trilt “Sara, ik wil je nooit meer kwijt … ik kan niet leven zonder jou .. . beloof me dat je altijd …”
“Simon, ik kan ook niet leven zonder jou zelfs geen dag. Wij blijven altijd bij elkaar. Ik hou van jou.”
Sara kust Simon. Hij voelt de kus als een golf door zijn lichaam gaan… Elke spier van zijn lichaam trekt samen. Hij trekt haar nog dichter tegen zich aan aan fluistert hees ‘Sara ik zou je willen ontvoeren. Maar dat kunnen we de anderen niet aandoen.”
Bij de andere jaagt de adrenaline nog steeds door hun lichaam. Niemand merkt op dat Sara en Simon zich opnieuw bij de groep voegen. “Mensen” roept Simon “Ik weet dat het al erg laat is maar ik zou nog graag een feestje gaan bouwen. Ella heeft ons uitgenodigd bij Bauer Fashion. Volgen jullie ons.”
Het eerste deel van de show verloopt perfect. De zaal is laaiend enthousiast. Sara en Simon staan naast het podium. Ze genieten. Ook Arne staat bij hen. Hij is blij. Ze omhelzen elkaar. Simon fluistert “Dit is jullie verdienste, enkel de jullie.”
“Neen”, antwoordt Arne “Hier heb jij enkel het meeste aan gerealiseerd. Jij, Simon bent naar hier gekomen. Jij hebt de laatste pas gegeven aan ons voorbereidend werk.”
Sara knikt goedkeurend. “Das waar, wij hebben dit met ons drie waargemaakt. En ik ben er fier op.” Ze geeft eerst Arne een kus en laat haar dan in Simon’s armen vleien. Ze genieten.
Arne knikt.
Na de show komt Ella met Jacob op het podium. Ze danken het publiek voor de aandacht voor hun nieuwe weg die Bauer Fashion is ingeslagen. Ze roepen nu de Belgische ontwerpers op het podium. Niels en Marnix komen stralend het podium. Niels ietsje gereserveerder als Marnix. Das dan ook normaal. Maar ze zien er prachtig uit. Ze zien er magnifiek uit. De mannen in de pakken stralen. Het donkere pak van Niels met het rode hemd misstaat niet naast de kleurige versie van Marnix. Het is juist deze verscheidenheid die alles zo laat lopen bij Présence. Jana staat glunderend naast het podium en neemt enthousiast foto’s.
De zaal is laaiend enthousiast en ze krijgen een minuten durende staande ovatie. Marnix vliegt Niels rond de nek. Het applaus deint zachtjes uit. Sara,Simon en Arne zijn ook blij. Ella roept dan Simon, Sara en Arne op het poduim. Ze kondigt ze aan als de drijvende kracht achter Présence. Sara moet van Simon het woord nemen. Maar ze trekt hem mee.
“Godaften, mennesken, I will proceed in English because my Danish is not so well. We are very happy to be here and to see that you really appreciate our collection. We want to give you a preview of our new collection. Présence Exclusive. This is really a premiere to you, even in Belgium we didn’t give a show. We want to give you a sneak preview with our own people. This new collection will be presented by our own staff. First of all, I want to introduce you Mr. Simon Van Wijck, the son of one of the founders of Présence. And next to him, mr. Arne d’Hauwe, General manager of Ecomoda, the material supplier of Présence and my best friend.”
Simon geeft Sara en kus en neemt het woord over “All desines you can see are from the new collection Présence Exclusive. Arne and My fiancée, Sara de Roose and I are wearing Présence Exclusive. Sara de Roose is the General manager of Présence and I am glad to assist her to let Présence grow. Please give a warm welcome to our staff and please enjoy this preview of our new collection.”
Het publiek is enthousiast en geeft Sara, Simon en Arne een warm applaus. Sara staat in haar outfit naast Simon op het podium. Ze schitteren in hun outfits. Sara in de wijnrode korte jurk met de open rug en de ragfijne sluiting in strass. Het pak van Simon staat perfect bij de jurk van Sara. Arne staat naast hen in een zwarte broek met daarover een jacquet die een stuk langer komt dan normaal. De vest is donkerblauw met zilveren details.
Dan volgt het defilé. De eerste die verschijnt is Esther in een lang donkerblauw kleed. Het bovendeel is afgezet met Swarofski kristallen. De ruglijn is loopt erg diep naar beneden. De A lijn van de jurk laat eshters mooie figuur mooi uitkomen. Ze weet de jurk zo mooi over te brengen. Als ze naast Arne staat heeft ze hem innig een kus. De zaal is laaiend enthousiast. Arne steekt zijn duim op en kust Esther.
Na Esther komen Lieven en Michèle samen op. Ook hier is de liefde tussen de twee duidelijk merkbaar. Ze schitteren en Michèle heeft al meer op de catwalk gestaan.
Ook Leon en Margot schitteren. Sara lacht geamuseerd als Leon het podium oploopt. Sara is zo gelukkig dat Leon erbij is en zelf mee defileert. Hij komt naast haar staan en fluistert stil in haar oor “Das echt de eerste keer voor mij. Maar ’t is wel leuk.”
Het kleedje van An is erg jeugdig en lijkt op haar lichaam gemaakt te zijn. Het aansluitend kleedje benadrukt haar figuurtje. Ze straalt in het fuchsia jurkje met subtiel bloemetjes motiefje met eronder een witte legging met kant afgeboord. Thomas ziet er ook knap uit in de fuchsia broek met wit hemd met openstaande manchetten.
Lut en Hans betoveren het publiek. Het maatpak van Hans zit hem als gegoten en het broekpak van Lut is heel subtiel afgewerkt. Het zalmroze staat haar beeldig. Het mooie décolté is afgewerkt met Strass past uitstekend bij haar. Ze dansen samen enkele pasje op het einde van de catwalk. Sara kijkt vertederd toe en kust Simon vluchtig. Hij weet waar ze op doelt en hij trekt haar iets dichter tegen zich aan.
Er komt nog een koppel. Ja Britt en Alexander. Voor Britt , ja Britt, Sara kijkt verbaasd aan. Het rode changeant kleedje met spaghetti bandjes valt tot voorbij de knie. Dit is niet de standaard Britt outfit. Maar het is mooi. Het is even wennen maar Sara ziet dat Alexander fier is op zijn Britt. Hij loopt naast haar, heel nonchalant met zijn arm over haar schouders… de jacquet van zijn pak nonchalant over zijn schouder. Maar wat het meeste opvalt is het het kapsel van Alexander. Niet zoals anders strak naar achter maar los met enkele lokken in zijn gezicht. Sara glundert. En Alexander gooit Sara speels een knipoog toe. Sara glimlacht.
Het publiek is uitbundig en uitgelaten. Marnix en Niels vliegen elkaar in de armen. Ze weten dat de collectie goed zat maar dit hadden ze nooit durven dromen. Ze stappen alle twee samen op Sara af en steken haar in de lucht. Simon, Arne, Lieven en Alexander helpen mee. Sara is verrast door deze enthousiaste blijk van vertrouwen. Marnix neemt de microfoon over van Ella en zegt “Dear people thanks for your response to this new collection. We are all staff of Présence and this new collection has been possible only by the hard work of this gril, Miss Sara de Roose, soon to be Misses Simon Van Wyck. Sara, out of our hart we want to say Thanks Sara, for everything … “
De tranen lopen over haar wangen. Iedereen omhelst iedereen en ze nemen afscheid van het enthousiaste publiek.
Achter het podium is iedereen door het dolle heen. Sara krijgt het moeilijk maar kan net nu in de drukte Simon niet direct vinden. Ze stapt even uit het gewoel. Ze wil Simon. Er gaat nu zoveel door haar hoofd. Maar het is Leon die opmerkt dat Sara wat verdwaasd tegen de muur staat. Hij stapt op haar toe“He, mijn lieve schoondochter, hé toch geen traaantjes”
Hij trekt Sara naar zich toe. Sara legt haar hoofd op zijn schouder. “Pa, niet op letten, het zijn de emoties. Ik verdien zoveel lof niet. En ik vind Simon niet. En ik… “ Ze snikt het uit.
Leon trekt haar tegen zich aan, wiegt haar zachtjes heen en weer en zegt “Maar lieve Sara toch niet zo bescheiden. Het is jouw verdienste en alleen die van jou. Dat is zo … maar voor je gemoedsrust gaan we nu Simon zoeken. Maar Sara, vergeet niet die lof van daarjuist van Marnix dat is verdiend … nooit aan twijfelen.”
Margot komt erbij staan. Ze kijkt geschrokken. Maar Leon stelt haar gerust “Onze Sara is veel te bescheiden en is wat van haar melk door al die lovende woorden aan haar persoon. Ze vindt Simon niet en heeft hem even nodig.”
Margot legt haar hand op Sara’s schouder. “Maar meisje, toch, das toch normaal zonder jou had Présence misschien niet meer bestaan. Maar nu ga ik Simon… Maar kijk hij is hier al.”
Simon staat bij Margot. Hij schrikt van Sara’s tranen. Leon gaat een stap achteruit.
Sara kijkt beteuterd “Sorry, Simon, ik had je nodig en ik kon je nergens vinden. Ze slaat haar armen rond zijn nek.”
Simon zondert zich even af met Sara. Leon en Margot houden het van de verte in de gaten. “Dat meisje doet zonder het te beseffen zoveel goed … vooral voor onze zoon en voor het bedrijf dat wij opgericht en dat zij nu met onze zoon zo laat bloeien. Ik ben fier op dat meisje.” Leon kust Margot en Margot knikt.
Simon en Sara staan ondertussen een stukje verder. “Het werd me allemaal iets te veel. Dit is zo mooi geweest vandaag maar das toch niet dankzij mij … neen .. das Marnix en Niels.” Simon legt zijn vinger op zijn mond. “Stt, Sara, Marnix en Niels beseffen erg goed dat jij ervoor gezorgd heb dat Présence er nog is. Dat bedoelen ze daarmee. Je bescheidenheid siert je maar je mag er fier op zijn. Sinds jij en Arne aan het roer staan, werkt Présence opnieuw. Jullie hebben iedereen weten te inspireren. Je ziet dat Présence samenwerkt, idereen kijkt dezelfde richting uit. Iedereen wil vooruit. Das zo goed.”
Het is nu de beurt aan Sara om Simon het zwijgen op te leggen. Ze kust hem kort maar krachtig en intens. “Ik zie je zo graag en Simon, deze wending heb jij teweeggebracht .. jij bent naar hier gekomen en hebt Ella overtuigd om mee te komen. Arne en Ik hebben enkel het idee gehad voor een nieuwe lijn.”
Simon schudt zijn hoofd “Lieve lieve Sara, we hebben het samen gedaan das waar … jij hebt de bal goed gelegd gool mij … en nu werken we samen … daar geniet ik van … jij leert me nu zoveel…”
Nu is het Simon die zijn emoties niet de baas kan. De tranen lopen over zijn wangen, zijn stem trilt “Sara, ik wil je nooit meer kwijt … ik kan niet leven zonder jou .. . beloof me dat je altijd …”
“Simon, ik kan ook niet leven zonder jou zelfs geen dag. Wij blijven altijd bij elkaar. Ik hou van jou.”
Sara kust Simon. Hij voelt de kus als een golf door zijn lichaam gaan… Elke spier van zijn lichaam trekt samen. Hij trekt haar nog dichter tegen zich aan aan fluistert hees ‘Sara ik zou je willen ontvoeren. Maar dat kunnen we de anderen niet aandoen.”
Bij de andere jaagt de adrenaline nog steeds door hun lichaam. Niemand merkt op dat Sara en Simon zich opnieuw bij de groep voegen. “Mensen” roept Simon “Ik weet dat het al erg laat is maar ik zou nog graag een feestje gaan bouwen. Ella heeft ons uitgenodigd bij Bauer Fashion. Volgen jullie ons.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 110
Deel 110 feestje bij Bauer Fashion
Iedereen klapt in de handen bij dit voorstel. Ze gaan allemaal naar het minibusje. Simon en Sara rijden mee met Ella en Jacob. Ella rijdt voor. Sara kruipt dicht tegen Simon aan en kust hem. Haar intenties worden hem direct duidelijk en hij reageert direct op haar zoekende en stimulerende tong. Hij laat haar spelen en maakt het spel enkel intenser. Ze vergeten dat ze achter in de wagen zitten bij Ella. Maar noch Ella noch Jacob hebben enig oog voor de twee verliefde op de achterbank. Zij zijn verwikkeld in een geanimeerd gesprek over de show die zelf beter verlopen was als Ella ooit had durven dromen.
Sara legt haar handen op Simon’s gezicht. “Simon, de show was zo… goed. Ik ben blij met de reacties. Ik zie je graag.” Simon kijkt haar aan met van die ogen waar Sara voor smelt. “Lieve Sara, ik zie je zo graag. Ik kan niet zonder jou.” Hij kust haar opnieuw en zijn handen verdwijnen rond haar rug. Hij trekt haar tegen zich aan. Ze voelt zijn opwinding. Ze geniet maar jammer genoeg zijn ze er al.
Ella en Jacob houden hen grinnikend in de gaten. “Kom” zegt Jacob plagend “Genoeg geflikflooid. Het feestje wacht want de show is een grandioos succes. Hier moet op geklonken worden.”
Sara bloost en Simon lacht hartelijk “Zeg Mijnheer Jacob, ik heb ze lang moeten delen mijn lieve Sara dus alstublieft een beetje compassie is best op zijn plaats.”
Sara vindt nu ook haar goed humeur terug. “Jullie moeten dat toch wel begrijpen, maar ja jullie hebben wel wat tijd gehad voor de show. Maar wij niet.” Ze trekt een gespeelde pruillip en schiet in de lach.
Ze lopen Bauer Fashion binnen. De andere zijn er nog niet. Ella heeft er haar werk van gemaakt. Alles staat opgesteld voor een walking dinner. Het ziet er fantastisch uit. Vlak na hen komen de andere binnen. Iedereen is blij en de sfeer zit er direct in. Ook Peter en Ann-Sophie voegen zich bij de groep.
Leon, Margot, Hans en Lut voegen zich bij de ouders van Ella. Ze nemen plaats in de zeteltjes in de hal van het bedrijf. Ook Gert voegt zich bij hen. “Ik ben blij dat ik erbij ben” zucht Leon opgelucht. “Ik voel me opnieuw goed en dit geluk kunnen delen met iedereen doet mijn hart nog meer goed. “
Peter geeft Leon een klopje op zijn schouder “Ik ben blij dat je erbij bent. En ik zie dat ook jij fier bent op Simon. En ik weet dat is nog niet zo lang geleden anders geweest.”
Leon knikt “Das waar maar dankzij uw dochter, Hans, zit onze Simon terug op het juiste spoor. Hans, jouw dochter is een briljante economiste maar haar karakter das nog veel belangrijker. Ze kan mensen inspireren en begeesteren. Ze draagt onze zoon op haar handen. Simon is voor haar zo belangrijk. En onze zoon heeft wel wat tijd nodig om in te zien dat hij puur goud in handen had.”
Hans knikt “Ja, hij heeft het onze Sara niet makkelelijk gemaakt. Ik had ook schrik toen ze vertelden dat ze gingen trouwen maar Lut had gelijk vanaf het begin en ik heb het ook gauw gezien ze zijn voor elkaar gemaakt. Die twee krijgt niemand nimmer uit elkaar. Daar zijn alle stormen tegen bestand tegen zo een hechte echte liefde.”
Margot en Lut sluiten zich daarbij aan. Margot vervolgt “Ja en Ella die is ook verkocht zie ik. En Jacob die heeft het hart ook op de goede plaats. Dat zie je zo.”
Ann-Sophie lacht “Ik moet toegeven toen Ella met hem aan de deur stond, zijn we wel even geschrokken. Het ging zo snel maar na 1 etentje samen wisten we direct wat die jongen in zich heeft en hij heeft een gouden hart en is bij Bauer Fashion perfect ingeburgerd. Wij kunnen binnen enkele jaren met een gerust hart ons bedrijf overlaten. Het zal in goed handen zijn.”
Ze houden de jongelui in de gaten. De discobar is een schot in de roos. Alle koppeltjes staan te dansen. De liefde straalt uit naar de oudere garde. Marnix staat er wat verloren bij. Leon roept Marnix. “Marnix, kom bij ons, want bij die jonge meute val je wat uit de toon.”
Marnix lacht en zegt “Ja, de diva wordt er ook niet jonger op.”
Marnix kijkt vol bewondering naar Sara en Simon die elkaar geen momentje gerust kunnen laten. Ze staan aan het buffet en amuseren zich kostelijk, ze geven elkaar alle lekkere dingen te eten. En een kleine ongeluk wordt met lieve kusjes opgelost.
“Die twee” kirt Marnix “Das een plezier om naar te kijken. Saraatje heeft onze playboy voor altijd bekeerd en ik kan niet anders zeggen dan gelukkig … Simon is een zalig gast nu en ja sorry Margot en Leon, das lang niet zo geweest. Dat meisje is zo speciaal. We, jaja ik geef niet graag toe dat ik verkeerd ben geweest, hebben haar echt onheus behandeld en versta wie wil verstaan ik begrijp nog altijd niet hoe ze ons na ons gedrag in haar hart heeft kunnen sluiten. Want we zijn hard geweest toen ze op Présence kwam. Ik durf te zeggen, ik ben verschrikkelijk geweest tegen dat meisje. Ik heb daar nu echt spijt van. Ze heeft mijn kijk op mensen veranderd. Het innerlijke is prioritair op het uiterlijk. En wat wij doen maakt mensen mooi. De slogan Présence kleedt mensen mooi is een waarheid als een koe.”
Hans zet zich recht en gaat naast Marnix staan. “Mijn Saraatje is altijd zo geweest. Als ze terug het goede in mensen ziet sluit ze terug in haar hart. Dat heeft mijn vrouw haar bijgebracht en ik ook natuurlijk.” Hij omarmt Marnix.
Marnix knikt “Maar jij ook, weet je nog hoe gemeen ik tegen jou geweest ben toen je als loopjongen werd aangesteld. Jij bent ook vergevingsgezind.”
Hans lacht “Ik moet eerlijk toegeven dat was niet my cup of tea. Mijn werk nu doe ik zoveel liever.”
Marnix knikt “Ik ben blij dat jij je draai gevonden hebt bij Présence.”
Iedereen klapt in de handen bij dit voorstel. Ze gaan allemaal naar het minibusje. Simon en Sara rijden mee met Ella en Jacob. Ella rijdt voor. Sara kruipt dicht tegen Simon aan en kust hem. Haar intenties worden hem direct duidelijk en hij reageert direct op haar zoekende en stimulerende tong. Hij laat haar spelen en maakt het spel enkel intenser. Ze vergeten dat ze achter in de wagen zitten bij Ella. Maar noch Ella noch Jacob hebben enig oog voor de twee verliefde op de achterbank. Zij zijn verwikkeld in een geanimeerd gesprek over de show die zelf beter verlopen was als Ella ooit had durven dromen.
Sara legt haar handen op Simon’s gezicht. “Simon, de show was zo… goed. Ik ben blij met de reacties. Ik zie je graag.” Simon kijkt haar aan met van die ogen waar Sara voor smelt. “Lieve Sara, ik zie je zo graag. Ik kan niet zonder jou.” Hij kust haar opnieuw en zijn handen verdwijnen rond haar rug. Hij trekt haar tegen zich aan. Ze voelt zijn opwinding. Ze geniet maar jammer genoeg zijn ze er al.
Ella en Jacob houden hen grinnikend in de gaten. “Kom” zegt Jacob plagend “Genoeg geflikflooid. Het feestje wacht want de show is een grandioos succes. Hier moet op geklonken worden.”
Sara bloost en Simon lacht hartelijk “Zeg Mijnheer Jacob, ik heb ze lang moeten delen mijn lieve Sara dus alstublieft een beetje compassie is best op zijn plaats.”
Sara vindt nu ook haar goed humeur terug. “Jullie moeten dat toch wel begrijpen, maar ja jullie hebben wel wat tijd gehad voor de show. Maar wij niet.” Ze trekt een gespeelde pruillip en schiet in de lach.
Ze lopen Bauer Fashion binnen. De andere zijn er nog niet. Ella heeft er haar werk van gemaakt. Alles staat opgesteld voor een walking dinner. Het ziet er fantastisch uit. Vlak na hen komen de andere binnen. Iedereen is blij en de sfeer zit er direct in. Ook Peter en Ann-Sophie voegen zich bij de groep.
Leon, Margot, Hans en Lut voegen zich bij de ouders van Ella. Ze nemen plaats in de zeteltjes in de hal van het bedrijf. Ook Gert voegt zich bij hen. “Ik ben blij dat ik erbij ben” zucht Leon opgelucht. “Ik voel me opnieuw goed en dit geluk kunnen delen met iedereen doet mijn hart nog meer goed. “
Peter geeft Leon een klopje op zijn schouder “Ik ben blij dat je erbij bent. En ik zie dat ook jij fier bent op Simon. En ik weet dat is nog niet zo lang geleden anders geweest.”
Leon knikt “Das waar maar dankzij uw dochter, Hans, zit onze Simon terug op het juiste spoor. Hans, jouw dochter is een briljante economiste maar haar karakter das nog veel belangrijker. Ze kan mensen inspireren en begeesteren. Ze draagt onze zoon op haar handen. Simon is voor haar zo belangrijk. En onze zoon heeft wel wat tijd nodig om in te zien dat hij puur goud in handen had.”
Hans knikt “Ja, hij heeft het onze Sara niet makkelelijk gemaakt. Ik had ook schrik toen ze vertelden dat ze gingen trouwen maar Lut had gelijk vanaf het begin en ik heb het ook gauw gezien ze zijn voor elkaar gemaakt. Die twee krijgt niemand nimmer uit elkaar. Daar zijn alle stormen tegen bestand tegen zo een hechte echte liefde.”
Margot en Lut sluiten zich daarbij aan. Margot vervolgt “Ja en Ella die is ook verkocht zie ik. En Jacob die heeft het hart ook op de goede plaats. Dat zie je zo.”
Ann-Sophie lacht “Ik moet toegeven toen Ella met hem aan de deur stond, zijn we wel even geschrokken. Het ging zo snel maar na 1 etentje samen wisten we direct wat die jongen in zich heeft en hij heeft een gouden hart en is bij Bauer Fashion perfect ingeburgerd. Wij kunnen binnen enkele jaren met een gerust hart ons bedrijf overlaten. Het zal in goed handen zijn.”
Ze houden de jongelui in de gaten. De discobar is een schot in de roos. Alle koppeltjes staan te dansen. De liefde straalt uit naar de oudere garde. Marnix staat er wat verloren bij. Leon roept Marnix. “Marnix, kom bij ons, want bij die jonge meute val je wat uit de toon.”
Marnix lacht en zegt “Ja, de diva wordt er ook niet jonger op.”
Marnix kijkt vol bewondering naar Sara en Simon die elkaar geen momentje gerust kunnen laten. Ze staan aan het buffet en amuseren zich kostelijk, ze geven elkaar alle lekkere dingen te eten. En een kleine ongeluk wordt met lieve kusjes opgelost.
“Die twee” kirt Marnix “Das een plezier om naar te kijken. Saraatje heeft onze playboy voor altijd bekeerd en ik kan niet anders zeggen dan gelukkig … Simon is een zalig gast nu en ja sorry Margot en Leon, das lang niet zo geweest. Dat meisje is zo speciaal. We, jaja ik geef niet graag toe dat ik verkeerd ben geweest, hebben haar echt onheus behandeld en versta wie wil verstaan ik begrijp nog altijd niet hoe ze ons na ons gedrag in haar hart heeft kunnen sluiten. Want we zijn hard geweest toen ze op Présence kwam. Ik durf te zeggen, ik ben verschrikkelijk geweest tegen dat meisje. Ik heb daar nu echt spijt van. Ze heeft mijn kijk op mensen veranderd. Het innerlijke is prioritair op het uiterlijk. En wat wij doen maakt mensen mooi. De slogan Présence kleedt mensen mooi is een waarheid als een koe.”
Hans zet zich recht en gaat naast Marnix staan. “Mijn Saraatje is altijd zo geweest. Als ze terug het goede in mensen ziet sluit ze terug in haar hart. Dat heeft mijn vrouw haar bijgebracht en ik ook natuurlijk.” Hij omarmt Marnix.
Marnix knikt “Maar jij ook, weet je nog hoe gemeen ik tegen jou geweest ben toen je als loopjongen werd aangesteld. Jij bent ook vergevingsgezind.”
Hans lacht “Ik moet eerlijk toegeven dat was niet my cup of tea. Mijn werk nu doe ik zoveel liever.”
Marnix knikt “Ik ben blij dat jij je draai gevonden hebt bij Présence.”
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 111
Deel 111
Sara en Simon genieten na van de mooie dag. Ze dansen samen. Ze wagen zich zelf aan meer dan een slowke. Sara geniet. Ook de andere genieten van de ambiance. Simon en Sara zien ineens Alexander en Britt staan. Ze gaan er naartoe. “Awel” zegt Simon “Geen zin in dansen?”
“Je weet wel, Simon, dat is niet echt mijn ding. Maar ik ben wel blij dat ik erbij ben. Dit is mooi. Oja, ik heb met Hélena gebeld. Ze vindt het jammer dat ze er niet bij is maar de huwelijksreis verloopt voortreffelijk.”
“Ik ben blij. Ja, dit is zo mooi en zij is de enige die ontbreekt. Maar we gaan het niet aan ons hart laten komen.” Zegt Sara.
Ze gaan nog een bordje vullen en stappen dan samen met Arne en Esther naar de oudere garde toe. “Zeg, gaan jullie niet dansen?”
“Neen” antwoordt Leon “Laat ons maar van hier genieten en wat bijpraten. Zo wat genieten van jullie verhalen?”
“Wat vonden jullie van de show?” vraagt Sara.
Margot neemt het woord “Sara, het was fantastisch. Jullie hebben het fantastisch gedaan… Sara de grootste eer is voor jou en Arne.”
“Neen” zegt Sara stil “Ook mijn lieve Simon heeft hier mee aan gewerkt. Wij hebben een nieuw concept op poten gezet maar het is Simon’s idee om er mee naar Ella te komen.”
Ze trekt Simon naar zich toe en kust hem. Hij veegt vlug haar tranen af.
Leon heeft het echter gezien. Hij stapt op haar toe. “Sara, waarom krijg jij het moeilijk met complimentjes? Je hebt die verdiend.”
Sara snikt en kijkt door haar tranen naar Leon. “Das eigenlijk eenvoudig. Dan denk ik altijd aan de periode voor … “ ze zwijgt en legt haar hoofd tegen Simon “ik samen was met Simon. En dan wordt ik altijd triestig. Ik weet dat jullie het goed bedoelen maar ik wil nu enkel denken aan ons samen. Wij samen met alle anderen die Présence laten groeien. Ik kan alleen helpen maar zonder het personeel ben ik niets.” Simon trekt haar tegen zich aan. Hij krijgt het ook moeilijk bij deze woorden. Sara ziet dit en veegt zijn tranen af. “Simon, niet wenen. We zijn zo gelukkig we moeten dit uitstralen.”
Margot geeft Sara een kus … “Meisje jij bent zo uniek … Simon heeft het getroffen met jou.”
Simon trekt zich niets aan van het gezelschap en kust Sara innig. Ze trekt zich aan hem op. Ook zij vergeet iedereen.
Iedereen applaudisseert en Leon neemt het woord. “Dan wil ik een toast uitbrengen op de toekomst van Présence. Op Sara en Simon.”
Sara kijkt verbaasd rond. De laatste minuten zijn aan haar voorbij gegaan. Ze hoort de noten van “Nothing compares to you” en met haar verliefde ogen verzinkt ze in Simon’s ogen. Hij knikt en trekt haar mee naar de dansvloer. Iedereen volgt hun voorbeeld.
Sara en Simon dansen op 1 tegel. Zo dicht tegen elkaar dat Sara voelt de opwinding bij Simon opkomen. Ze geniet. Simon fluistert in haar oor “Das nu al de tweede keer vandaag dat ik je wil ontvoeren.”
“Simon, ik zou dat ook toestaan maar laat ons nu niet asociaal doen. We kunnen dat niet doen.”
Ze dansen verder.
Sara en Simon genieten na van de mooie dag. Ze dansen samen. Ze wagen zich zelf aan meer dan een slowke. Sara geniet. Ook de andere genieten van de ambiance. Simon en Sara zien ineens Alexander en Britt staan. Ze gaan er naartoe. “Awel” zegt Simon “Geen zin in dansen?”
“Je weet wel, Simon, dat is niet echt mijn ding. Maar ik ben wel blij dat ik erbij ben. Dit is mooi. Oja, ik heb met Hélena gebeld. Ze vindt het jammer dat ze er niet bij is maar de huwelijksreis verloopt voortreffelijk.”
“Ik ben blij. Ja, dit is zo mooi en zij is de enige die ontbreekt. Maar we gaan het niet aan ons hart laten komen.” Zegt Sara.
Ze gaan nog een bordje vullen en stappen dan samen met Arne en Esther naar de oudere garde toe. “Zeg, gaan jullie niet dansen?”
“Neen” antwoordt Leon “Laat ons maar van hier genieten en wat bijpraten. Zo wat genieten van jullie verhalen?”
“Wat vonden jullie van de show?” vraagt Sara.
Margot neemt het woord “Sara, het was fantastisch. Jullie hebben het fantastisch gedaan… Sara de grootste eer is voor jou en Arne.”
“Neen” zegt Sara stil “Ook mijn lieve Simon heeft hier mee aan gewerkt. Wij hebben een nieuw concept op poten gezet maar het is Simon’s idee om er mee naar Ella te komen.”
Ze trekt Simon naar zich toe en kust hem. Hij veegt vlug haar tranen af.
Leon heeft het echter gezien. Hij stapt op haar toe. “Sara, waarom krijg jij het moeilijk met complimentjes? Je hebt die verdiend.”
Sara snikt en kijkt door haar tranen naar Leon. “Das eigenlijk eenvoudig. Dan denk ik altijd aan de periode voor … “ ze zwijgt en legt haar hoofd tegen Simon “ik samen was met Simon. En dan wordt ik altijd triestig. Ik weet dat jullie het goed bedoelen maar ik wil nu enkel denken aan ons samen. Wij samen met alle anderen die Présence laten groeien. Ik kan alleen helpen maar zonder het personeel ben ik niets.” Simon trekt haar tegen zich aan. Hij krijgt het ook moeilijk bij deze woorden. Sara ziet dit en veegt zijn tranen af. “Simon, niet wenen. We zijn zo gelukkig we moeten dit uitstralen.”
Margot geeft Sara een kus … “Meisje jij bent zo uniek … Simon heeft het getroffen met jou.”
Simon trekt zich niets aan van het gezelschap en kust Sara innig. Ze trekt zich aan hem op. Ook zij vergeet iedereen.
Iedereen applaudisseert en Leon neemt het woord. “Dan wil ik een toast uitbrengen op de toekomst van Présence. Op Sara en Simon.”
Sara kijkt verbaasd rond. De laatste minuten zijn aan haar voorbij gegaan. Ze hoort de noten van “Nothing compares to you” en met haar verliefde ogen verzinkt ze in Simon’s ogen. Hij knikt en trekt haar mee naar de dansvloer. Iedereen volgt hun voorbeeld.
Sara en Simon dansen op 1 tegel. Zo dicht tegen elkaar dat Sara voelt de opwinding bij Simon opkomen. Ze geniet. Simon fluistert in haar oor “Das nu al de tweede keer vandaag dat ik je wil ontvoeren.”
“Simon, ik zou dat ook toestaan maar laat ons nu niet asociaal doen. We kunnen dat niet doen.”
Ze dansen verder.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 112
Deel 112
Een halfuurtje later zit iedereen bij elkaar in een gezellig zithoek die Ella voorzien had. Ze praten over de show. An is zo blij dat ze dit heeft mogen meemaken. “Dit is zo kei cool” roept ze. Thomas springt haar bij. Hij vindt het ook een machtige ervaring.
Lieven en Michèle zitten dicht bij elkaar. Ze hebben ook van de ganse dag genoten. “Er is hier sprake van een Présence gevoel. Dat is nieuw voor ons. Maar dit zal Présence enkel goed doen.” vat Lieven zijn gevoelens samen.
Alexander zit in kleermakers zit op de kussens met Britt in zijn schoot en hij valt Lieven bij. “Dat hebt ge mooi verwoord, Lieven. Ik ben blij dat ik volgende dinsdag opnieuw bij Présence aan de slag kan. En nu we hier toch samen zitten dan wil ik jullie op het hart drukken dat deze Alexander ook de oude niet meer is. Misschien ben ik nog meer veranderd dan Simon. Ik zal vanaf nu ook vechten voor het Présence gevoel. Wij moeten er samen met Sara en Simon voor zorgen dat Présence groeit. Sara en Simon geven ons de lijnen aan en wij moeten ze uitwerken… Allemaal … das nodig. En zo belangrijk. Ik ben na mijn ongeval met mijn neus op de feiten gedrukt en vooral door Sara, Simon en Britt heb ik ingezien dat ik fout bezig was .. ik wil jullie graag vragen of jullie het over jullie hart kunnen krijgen om mij mijn gedrag van vroeger weg te wissen. “
Iedereen is stil na deze woorden van Alexander. Maar Arne antwoordt gevat zoals altijd “Jij, vroeger een moeilijk karakter, daar kan ik me niets meer van herinneren.” De andere vallen hem bij.
Alexander zucht van opluchting en mompelt “Bedankt, allemaal.”
Lut gaat naast Alexander zitten en zegt “Alexander, ik begin meer en meer de kleine Alexander terug te zien en dat is een goed gevoel. Als je ooit wil babbelen, kom dan maar af.”
Ook Esther wil nog even een woordje plaatsen. “Ik wil ook even een woordje richten aan Ella en Jacob. Jacob ik mis je op het werk maar door nu hier te zijn, zie ik hoe jij veranderd bent, jij bent alleen maar fantastischer geworden. De liefde doet je deugd. Ella, maak hem gelukkig.”
De ouders van Ella kunnen hier maar enkel bij aansluiten.
Leon en Margot kijken tevreden rond. “Lonneke, dit is voor ons nieuw bij Présence. Die gebondenheid is iets wat wij belangrijk vinden. Jullie zijn een groep vrienden die samen proberen Présence waar te maken. Dat gevoel moeten jullie allemaal vasthouden. Das belangrijk.”
Thomas heeft ook nog nieuws. “Mijn ma heeft gisteren gebeld en Patrick gaat dolgraag in op jullie voorstel. Hij wil graag komen werken voor Présence.”
Jana zet zich recht en vraagt of ze en foto mag nemen voor bij haar artikel. Dit vindt iedereen een goed idee. Ze zetten zich allemaal kort bij elkaar.
Jana lacht “En als titel van mijn artikel heb ik Het Présence gevoel in Denemarken.”
Een iemand is al de hele avond vrij rustig. Het is Marnix. “Awel” zegt Leon “Marnix ge zijt zo stil. Scheelt er iets?”
“Neen” zegt Marnix “Maar alles is gezegd. Ik ben blij dat Sara en Simon samen met Arne ons begeleiden zodat Présence zal groeien. En ik beloof plechtig dat ik jullie nooit een strobreed in de weg zal leggen … en als ik toch een in een Spaanse furie belandt dan herinneren jullie me maar hieraan.”
Niels lacht “Das goed, Marnix, hier hou ik je aan. Ik wil ook jou bedanken, Marnix want dank zij jou leer ik zo veel bij. Ik ben een beginneling en door met jou te mogen samenwerken leer ik zoveel. Bedankt Marnix.”
Marnix kijkt verbaasd naar Niels “Ik heb je niet altijd even goed behandeld maar ik weet dat je het in je hebt en ik ben blij dat ik je dingen kan bijbrengen. We kunnen het nu goed vinden en daarbij we vullen elkaar goed aan en dat kan Présence alleen maar ten goede komen.
Simon heft het glas en Sara tikt ertegen. “Na al deze lovende woorden, willen wij jullie ook graag bedanken. Voor alles en vanaf nu is het een front in Présence. We zijn fier op jullie. Bedankt voor jullie inzet.”
Sara lacht “Bedankt iedereen. Dit is een mooie avond geweest en ik denk dat we nu best opnieuw naar het hotel gaan. Het is ondertussen al ontzettend laat. En morgen vertrekken jullie terug vlak na de middag. Maar 1 ding mogen we niet vergeten. Een hartelijk en gemeend dankwoord aan Ella, Jacob, Peter en Ann-Sophie. Bedankt voor deze avond en al jullie werk de afgelopen dagen. Dit is zo een unieke zakenreis geworden. Bedankt voor alles”
Iedereen staat recht en samen gaan ze naar de uitgang en stappen ze in de bus. Aan het hotel wenst iedereen goedenacht en trekken ze elk naar hun kamer.
Een halfuurtje later zit iedereen bij elkaar in een gezellig zithoek die Ella voorzien had. Ze praten over de show. An is zo blij dat ze dit heeft mogen meemaken. “Dit is zo kei cool” roept ze. Thomas springt haar bij. Hij vindt het ook een machtige ervaring.
Lieven en Michèle zitten dicht bij elkaar. Ze hebben ook van de ganse dag genoten. “Er is hier sprake van een Présence gevoel. Dat is nieuw voor ons. Maar dit zal Présence enkel goed doen.” vat Lieven zijn gevoelens samen.
Alexander zit in kleermakers zit op de kussens met Britt in zijn schoot en hij valt Lieven bij. “Dat hebt ge mooi verwoord, Lieven. Ik ben blij dat ik volgende dinsdag opnieuw bij Présence aan de slag kan. En nu we hier toch samen zitten dan wil ik jullie op het hart drukken dat deze Alexander ook de oude niet meer is. Misschien ben ik nog meer veranderd dan Simon. Ik zal vanaf nu ook vechten voor het Présence gevoel. Wij moeten er samen met Sara en Simon voor zorgen dat Présence groeit. Sara en Simon geven ons de lijnen aan en wij moeten ze uitwerken… Allemaal … das nodig. En zo belangrijk. Ik ben na mijn ongeval met mijn neus op de feiten gedrukt en vooral door Sara, Simon en Britt heb ik ingezien dat ik fout bezig was .. ik wil jullie graag vragen of jullie het over jullie hart kunnen krijgen om mij mijn gedrag van vroeger weg te wissen. “
Iedereen is stil na deze woorden van Alexander. Maar Arne antwoordt gevat zoals altijd “Jij, vroeger een moeilijk karakter, daar kan ik me niets meer van herinneren.” De andere vallen hem bij.
Alexander zucht van opluchting en mompelt “Bedankt, allemaal.”
Lut gaat naast Alexander zitten en zegt “Alexander, ik begin meer en meer de kleine Alexander terug te zien en dat is een goed gevoel. Als je ooit wil babbelen, kom dan maar af.”
Ook Esther wil nog even een woordje plaatsen. “Ik wil ook even een woordje richten aan Ella en Jacob. Jacob ik mis je op het werk maar door nu hier te zijn, zie ik hoe jij veranderd bent, jij bent alleen maar fantastischer geworden. De liefde doet je deugd. Ella, maak hem gelukkig.”
De ouders van Ella kunnen hier maar enkel bij aansluiten.
Leon en Margot kijken tevreden rond. “Lonneke, dit is voor ons nieuw bij Présence. Die gebondenheid is iets wat wij belangrijk vinden. Jullie zijn een groep vrienden die samen proberen Présence waar te maken. Dat gevoel moeten jullie allemaal vasthouden. Das belangrijk.”
Thomas heeft ook nog nieuws. “Mijn ma heeft gisteren gebeld en Patrick gaat dolgraag in op jullie voorstel. Hij wil graag komen werken voor Présence.”
Jana zet zich recht en vraagt of ze en foto mag nemen voor bij haar artikel. Dit vindt iedereen een goed idee. Ze zetten zich allemaal kort bij elkaar.
Jana lacht “En als titel van mijn artikel heb ik Het Présence gevoel in Denemarken.”
Een iemand is al de hele avond vrij rustig. Het is Marnix. “Awel” zegt Leon “Marnix ge zijt zo stil. Scheelt er iets?”
“Neen” zegt Marnix “Maar alles is gezegd. Ik ben blij dat Sara en Simon samen met Arne ons begeleiden zodat Présence zal groeien. En ik beloof plechtig dat ik jullie nooit een strobreed in de weg zal leggen … en als ik toch een in een Spaanse furie belandt dan herinneren jullie me maar hieraan.”
Niels lacht “Das goed, Marnix, hier hou ik je aan. Ik wil ook jou bedanken, Marnix want dank zij jou leer ik zo veel bij. Ik ben een beginneling en door met jou te mogen samenwerken leer ik zoveel. Bedankt Marnix.”
Marnix kijkt verbaasd naar Niels “Ik heb je niet altijd even goed behandeld maar ik weet dat je het in je hebt en ik ben blij dat ik je dingen kan bijbrengen. We kunnen het nu goed vinden en daarbij we vullen elkaar goed aan en dat kan Présence alleen maar ten goede komen.
Simon heft het glas en Sara tikt ertegen. “Na al deze lovende woorden, willen wij jullie ook graag bedanken. Voor alles en vanaf nu is het een front in Présence. We zijn fier op jullie. Bedankt voor jullie inzet.”
Sara lacht “Bedankt iedereen. Dit is een mooie avond geweest en ik denk dat we nu best opnieuw naar het hotel gaan. Het is ondertussen al ontzettend laat. En morgen vertrekken jullie terug vlak na de middag. Maar 1 ding mogen we niet vergeten. Een hartelijk en gemeend dankwoord aan Ella, Jacob, Peter en Ann-Sophie. Bedankt voor deze avond en al jullie werk de afgelopen dagen. Dit is zo een unieke zakenreis geworden. Bedankt voor alles”
Iedereen staat recht en samen gaan ze naar de uitgang en stappen ze in de bus. Aan het hotel wenst iedereen goedenacht en trekken ze elk naar hun kamer.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 113
Deel 113 Nacht na show in Denemarken.
Sara en Simon nemen samen met Lieven en Michèle de lift. Sara en Simon stappen eerst uit de lif. Lieve en Michèle moeten nog een verdiepje hoger.
Als de deuren van de lift sluiten, neemt Simon Sara in zijn armen. Ze vlijt zich direct tegen hem. “Simon, ik heb zo uitgekeken vandaag naar dit moment. Wij tweetjes alleen… ik verlang naar jou.”
Simon knikt “Dat gevoel heb ik nu ook.” Hij lacht en pakt eerst de key card uit zijn zak, steekt hem tussen zijn tanden en heft sara op. Ze ligt zalig in zijn armen. Ze geniet. Haar ene arm rust rond zijn nek en met haar andere neemt ze de key card over. Ze neigt wat voorover zodat ze heel lichtjes zijn lippen kan beroeren. Hij reageert direct op deze subtiele liefkozing van Sara. Hij loopt wat sneller door naar hun kamer. Sara opent de deur.
Hij neemt haar direct mee naar de badkamer. Hij zet haar neer op de kast naast de wasbekkens, loopt naar het grote hoekbad, zet de kraan open en whirlpool aan. Maar veel tijd krijgt hij niet van Sara, Sara graait hem vast aan zijn hemd. Ze trekt hem naar zich toe en kust hem. Hun tongen bekoren elkaar met zo veel emoties. Simon kreunt zachtjes omdat hij voelt dat Sara’s handen hun weg zoeken naar andere oorden. De knopjes van zijn hemd gaan een na een open. Haar handen strelen zijn rug en zijn buik. Ze overlaadt hem met kusjes en kleine likjes. Simon geniet met volle teugen maar kijkt verlangend uit naar het vervolg. Ook Sara’s kleding gaat de zelfde weg op. Het kleedje wordt op een handige manier door Simon over haar hoofd getild. Daar zit ze dan in haar snoezig bh’tje. Hij zucht kreunend. Dit door het mooie beeld voor hem maar ook door Sara’s magische vingers die zich nu toespitsen op zijn broek. De knoop en rits geven direct hun geheimen prijs en de broek valt op zijn voeten. Hij stapt er uit en geeft ze een zetje. Hij staat nu tegen Sara. Haar borstjes duwen tegen zijn borst. Haar tong zoekt zijn weg zijn mond. Hun tongen spelen een spel van aantrekken en wegduwen. De passie laait op. Sara handen omvatten zijn mannelijkheid en de zachte massage is goddelijk. Simon mompelt “Zachtjes, Sara, je handen zijn magie. Maar ..”
Simon weet ook bij Sara een laaiend vuur te laten ontspringen. Haar grotje staat in vuur en vlam door het vlinderspel van simon’s vingers. Ze strengelt zich rond zijn lichaam en omringt zijn lichaam met haar benen. Simon tilt haar op en met Sara rond zijn midden stapt hij in het bad. Hij laat haar zachtjes in het water neerzijgen. Er gaat een golf door haar lichaam. Ze trekt hem mee en begeleidt haar met haar vrije hand. Hij kan enkel zwaar zuchten en laat zich uiterst langzaam op en neer bewegen. Sara geniet met volle teugen, elke beweging geeft een explosie in haar lichaam. Het blijft voorduren, ze stellen alle twee hun hoogtepunt zo lang mogelijk uit want dit is magie. Elke moment dat Simon dreigt te ontsnappen weet Sara hem juist op tijd terug te halen. Haar armen liggen rond zijn rug. Ze masseert zijn nek en rug en bij elke beweging van Simon kan hij haar passie voelen. Ze kreunt en roept het uit “Simon, nu … “ Simon beweegt nog 1 maal, ze komen tot een fantastisch hoogtepunt. Simon laat zich op Sara neervallen. Het water pletst over de rand. Maar ze blijven zo liggen. Genietend van elkaar, de doorstane emoties. Het bubbelende water is zalig. Sara blijft Simon’s mond op zoeken. Hun tongen zoeken elkaar op en begeren elkaar. Het gevoel is magisch en laat hen nog nagenieten van de ontstane emoties. Sara laat zich kussend achteruitglijden in het water. Een nieuwe ervaring … onderwater zoenen en het moet gezegd worden Sara en Simon kunnen er iets van.
Na een halfuurtje wordt het water iets kouder. Sara rilt. Simon zet zich recht en trekt Sara dicht tegen zich aan. Samen verstrengelt stappen ze uit het bad. Simon slaat een grote badhanddoek rond hen heen. Hij droogt Sara af en neemt vlug een handdoek om zich ook af te drogen. Hij tilt haar op en grist nog een fles bodylotion mee.
In de kamer legt hij Sara voorzichtig neer op het bed. De handdoek valt naast het bed. Sara ligt op haar rug. En Simon zet zich over haar benen. Hij torent boven haar uit. Hij neemt de fles bodylotion en vult zijn handen met het lekker ruikend goedje. Hij wrijft het warm en smeert Sara er zachtjes mee in. Zijn handen omvatten haar borsten en gaan dan langzaam over haar buik tot voorbij haar navel. Elk plaatsje krijgt een overheerlijke massage. Zij handen gaan rond haar borstjes. Hij slaakt een zware zucht. Sara opent haar ogen en kijkt smachtend naar Simon. Hij geniet van zijn meisje als hij ziet hoe Sara geniet van zijn massage. Sara laat zich niet ongemoeid. Doordat ze zijn opwinding voelt komen, krijgt ze het moeilijk om zich te bedwingen. Maar ze neemt de bus lotion en ook Simon wordt in alle zachtheid ingesmeerd. Haar handen gaan over zijn buik, zijn lenden en zijn billen. Ze trekt zich op. Ze kijkt met zo een verleidelijke blik naar hem dat Simon hem niet langer kan bedwingen. Hij brengt zich naar haar gezicht toe en neemt haar lippen zachtjes tussen de zijnen en sabbelt eraan. Sara kreunt. Simon draait zich op zijn rug en trekt haar mee. Ze laat haar benen tussen de zijne komen. Haar mond omvat de zijne. De bewegingen van hun tongen worden sneller en intenser. De passie laait hoog op. Sara drukt zich even op en Simon weet direct wat Sara wil en leidt zich voorzichtig in haar. Ze wipt haar benen over de zijnen en geeft nu het tempo aan. Bij elke beweging kreunt Simon hees. Ze kust hem zo innig dat het maar enkel tellen duurt eer ze bijna samen hun hoogtepunt bereiken.
Sara is volledig van de kaart. Ze ziet sterretjes. Zo veel emotie .. ze moet er even van bekomen. Ze ligt boven op Simon. Simon beleeft alles opnieuw. Hij ligt breed glimlachend met gesloten ogen op het bed. Hij opent zijn ogen en kijkt in Sara’s ogen. “Dit had ik gemist. Dit deed deugd. Sara, ik zie je graag.”
Sara knikt “Ik zie je ook zo graag. Volgende keer toch ergens een momentje inlassen voor ons … zeker als alles zo intens is als vandaag. Maar ik heb wel genoten van de ganse dag. Maar nu hier in de intimiteit van onze kamer das ……..zo lekker.”
Simon lacht. “Mijn lieve Mevrouw de directeur generaal, proficiat voor alles wat je voor Présence bereikt hebt.”
“Lieve Simon, das niet alleen mijn verdienste maar ook die van jou, mijnheer de directeur generaal en van Arne General manager van Ecomoda. En vanaf dit punt van zoveel andere.”zegt ze.
Simon knikt “Je hebt gelijk. Jij,Arne, ik en al de anderen… “
Ze legt haar hoofd tegen Simon en wordt rustig van zijn hartslag. “Simon, hier kan ik nu van genieten. Ik hoor je hartje kloppen en het lijkt net of het alleen voor mij klopt. Het maakt me rustig en het is een rustpunt voor mij. Als ik me gestresseerd voel en ik kan even met je knuffelen dan wordt ik van je hartslag rustig en dan weet ik dat we altijd bij elkaar zullen blijven. Niemand kan dit breken. Tussen onze liefde komt niemand tussen en ik zweer je nu … ik laat er niemand tussen.” Ze heft haar hoofd op, tranen bengelen aan haar wang. Simon veegt ze af maar krijgt het ook moeilijk. Zijn ogen vullen zich met tranen en hij schraapt zijn keel en zegt “Sara, niemand mag jou ooit kwetsen en zeker ik niet. Ik zal dit nooit doen. Ik zie je graag.”
Sara kust zijn tranen weg “Dat je dat nooit express zal doen weet ik maar als er ooit iemand van buitenaf ons uit elkaar probeert te krijgen … dan…. Sta ik niet in voor mijn daden… ik zal tekeer gaan aan een leeuwin. Grrr” Ze lachen door hun tranen.
Simon draait zich een kwart om. Hij kijkt in Sara’s ogen. Met zijn vinger tekent hij een hartje rond haar hart. “Sara, ik hou van jou .. . ik kan niet leven zonder jou… nu niet en nooit niet… “
Sara maakt hetzelfde gebaar “Ik hou van jou, mijn lieve Simon, voor altijd … ik kan je niet missen.” Ze kussen elkaar en vallen zo, elkaar beminnend in een diepe slaap.
Sara en Simon nemen samen met Lieven en Michèle de lift. Sara en Simon stappen eerst uit de lif. Lieve en Michèle moeten nog een verdiepje hoger.
Als de deuren van de lift sluiten, neemt Simon Sara in zijn armen. Ze vlijt zich direct tegen hem. “Simon, ik heb zo uitgekeken vandaag naar dit moment. Wij tweetjes alleen… ik verlang naar jou.”
Simon knikt “Dat gevoel heb ik nu ook.” Hij lacht en pakt eerst de key card uit zijn zak, steekt hem tussen zijn tanden en heft sara op. Ze ligt zalig in zijn armen. Ze geniet. Haar ene arm rust rond zijn nek en met haar andere neemt ze de key card over. Ze neigt wat voorover zodat ze heel lichtjes zijn lippen kan beroeren. Hij reageert direct op deze subtiele liefkozing van Sara. Hij loopt wat sneller door naar hun kamer. Sara opent de deur.
Hij neemt haar direct mee naar de badkamer. Hij zet haar neer op de kast naast de wasbekkens, loopt naar het grote hoekbad, zet de kraan open en whirlpool aan. Maar veel tijd krijgt hij niet van Sara, Sara graait hem vast aan zijn hemd. Ze trekt hem naar zich toe en kust hem. Hun tongen bekoren elkaar met zo veel emoties. Simon kreunt zachtjes omdat hij voelt dat Sara’s handen hun weg zoeken naar andere oorden. De knopjes van zijn hemd gaan een na een open. Haar handen strelen zijn rug en zijn buik. Ze overlaadt hem met kusjes en kleine likjes. Simon geniet met volle teugen maar kijkt verlangend uit naar het vervolg. Ook Sara’s kleding gaat de zelfde weg op. Het kleedje wordt op een handige manier door Simon over haar hoofd getild. Daar zit ze dan in haar snoezig bh’tje. Hij zucht kreunend. Dit door het mooie beeld voor hem maar ook door Sara’s magische vingers die zich nu toespitsen op zijn broek. De knoop en rits geven direct hun geheimen prijs en de broek valt op zijn voeten. Hij stapt er uit en geeft ze een zetje. Hij staat nu tegen Sara. Haar borstjes duwen tegen zijn borst. Haar tong zoekt zijn weg zijn mond. Hun tongen spelen een spel van aantrekken en wegduwen. De passie laait op. Sara handen omvatten zijn mannelijkheid en de zachte massage is goddelijk. Simon mompelt “Zachtjes, Sara, je handen zijn magie. Maar ..”
Simon weet ook bij Sara een laaiend vuur te laten ontspringen. Haar grotje staat in vuur en vlam door het vlinderspel van simon’s vingers. Ze strengelt zich rond zijn lichaam en omringt zijn lichaam met haar benen. Simon tilt haar op en met Sara rond zijn midden stapt hij in het bad. Hij laat haar zachtjes in het water neerzijgen. Er gaat een golf door haar lichaam. Ze trekt hem mee en begeleidt haar met haar vrije hand. Hij kan enkel zwaar zuchten en laat zich uiterst langzaam op en neer bewegen. Sara geniet met volle teugen, elke beweging geeft een explosie in haar lichaam. Het blijft voorduren, ze stellen alle twee hun hoogtepunt zo lang mogelijk uit want dit is magie. Elke moment dat Simon dreigt te ontsnappen weet Sara hem juist op tijd terug te halen. Haar armen liggen rond zijn rug. Ze masseert zijn nek en rug en bij elke beweging van Simon kan hij haar passie voelen. Ze kreunt en roept het uit “Simon, nu … “ Simon beweegt nog 1 maal, ze komen tot een fantastisch hoogtepunt. Simon laat zich op Sara neervallen. Het water pletst over de rand. Maar ze blijven zo liggen. Genietend van elkaar, de doorstane emoties. Het bubbelende water is zalig. Sara blijft Simon’s mond op zoeken. Hun tongen zoeken elkaar op en begeren elkaar. Het gevoel is magisch en laat hen nog nagenieten van de ontstane emoties. Sara laat zich kussend achteruitglijden in het water. Een nieuwe ervaring … onderwater zoenen en het moet gezegd worden Sara en Simon kunnen er iets van.
Na een halfuurtje wordt het water iets kouder. Sara rilt. Simon zet zich recht en trekt Sara dicht tegen zich aan. Samen verstrengelt stappen ze uit het bad. Simon slaat een grote badhanddoek rond hen heen. Hij droogt Sara af en neemt vlug een handdoek om zich ook af te drogen. Hij tilt haar op en grist nog een fles bodylotion mee.
In de kamer legt hij Sara voorzichtig neer op het bed. De handdoek valt naast het bed. Sara ligt op haar rug. En Simon zet zich over haar benen. Hij torent boven haar uit. Hij neemt de fles bodylotion en vult zijn handen met het lekker ruikend goedje. Hij wrijft het warm en smeert Sara er zachtjes mee in. Zijn handen omvatten haar borsten en gaan dan langzaam over haar buik tot voorbij haar navel. Elk plaatsje krijgt een overheerlijke massage. Zij handen gaan rond haar borstjes. Hij slaakt een zware zucht. Sara opent haar ogen en kijkt smachtend naar Simon. Hij geniet van zijn meisje als hij ziet hoe Sara geniet van zijn massage. Sara laat zich niet ongemoeid. Doordat ze zijn opwinding voelt komen, krijgt ze het moeilijk om zich te bedwingen. Maar ze neemt de bus lotion en ook Simon wordt in alle zachtheid ingesmeerd. Haar handen gaan over zijn buik, zijn lenden en zijn billen. Ze trekt zich op. Ze kijkt met zo een verleidelijke blik naar hem dat Simon hem niet langer kan bedwingen. Hij brengt zich naar haar gezicht toe en neemt haar lippen zachtjes tussen de zijnen en sabbelt eraan. Sara kreunt. Simon draait zich op zijn rug en trekt haar mee. Ze laat haar benen tussen de zijne komen. Haar mond omvat de zijne. De bewegingen van hun tongen worden sneller en intenser. De passie laait hoog op. Sara drukt zich even op en Simon weet direct wat Sara wil en leidt zich voorzichtig in haar. Ze wipt haar benen over de zijnen en geeft nu het tempo aan. Bij elke beweging kreunt Simon hees. Ze kust hem zo innig dat het maar enkel tellen duurt eer ze bijna samen hun hoogtepunt bereiken.
Sara is volledig van de kaart. Ze ziet sterretjes. Zo veel emotie .. ze moet er even van bekomen. Ze ligt boven op Simon. Simon beleeft alles opnieuw. Hij ligt breed glimlachend met gesloten ogen op het bed. Hij opent zijn ogen en kijkt in Sara’s ogen. “Dit had ik gemist. Dit deed deugd. Sara, ik zie je graag.”
Sara knikt “Ik zie je ook zo graag. Volgende keer toch ergens een momentje inlassen voor ons … zeker als alles zo intens is als vandaag. Maar ik heb wel genoten van de ganse dag. Maar nu hier in de intimiteit van onze kamer das ……..zo lekker.”
Simon lacht. “Mijn lieve Mevrouw de directeur generaal, proficiat voor alles wat je voor Présence bereikt hebt.”
“Lieve Simon, das niet alleen mijn verdienste maar ook die van jou, mijnheer de directeur generaal en van Arne General manager van Ecomoda. En vanaf dit punt van zoveel andere.”zegt ze.
Simon knikt “Je hebt gelijk. Jij,Arne, ik en al de anderen… “
Ze legt haar hoofd tegen Simon en wordt rustig van zijn hartslag. “Simon, hier kan ik nu van genieten. Ik hoor je hartje kloppen en het lijkt net of het alleen voor mij klopt. Het maakt me rustig en het is een rustpunt voor mij. Als ik me gestresseerd voel en ik kan even met je knuffelen dan wordt ik van je hartslag rustig en dan weet ik dat we altijd bij elkaar zullen blijven. Niemand kan dit breken. Tussen onze liefde komt niemand tussen en ik zweer je nu … ik laat er niemand tussen.” Ze heft haar hoofd op, tranen bengelen aan haar wang. Simon veegt ze af maar krijgt het ook moeilijk. Zijn ogen vullen zich met tranen en hij schraapt zijn keel en zegt “Sara, niemand mag jou ooit kwetsen en zeker ik niet. Ik zal dit nooit doen. Ik zie je graag.”
Sara kust zijn tranen weg “Dat je dat nooit express zal doen weet ik maar als er ooit iemand van buitenaf ons uit elkaar probeert te krijgen … dan…. Sta ik niet in voor mijn daden… ik zal tekeer gaan aan een leeuwin. Grrr” Ze lachen door hun tranen.
Simon draait zich een kwart om. Hij kijkt in Sara’s ogen. Met zijn vinger tekent hij een hartje rond haar hart. “Sara, ik hou van jou .. . ik kan niet leven zonder jou… nu niet en nooit niet… “
Sara maakt hetzelfde gebaar “Ik hou van jou, mijn lieve Simon, voor altijd … ik kan je niet missen.” Ze kussen elkaar en vallen zo, elkaar beminnend in een diepe slaap.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 114
Deel 114 zondagmorgen in denemarken
De volgende morgen blijft het lang stil op de kamer van Sara en Simon. Ze hebben het gisteren zo laat gemaakt… Sara opent eerst haar ogen. Ze ligt nog steeds tegen Simon aan. Ze kijkt hem aan. Haar blik vertedert onmiddellijk. Wat ziet ze Simon graag. Ze kan zich elk mooi moment tussen hun twee nog voor ogen halen. Maar sinds hun ruzie tijdens de directieraad, zijn ze bijna constant bij elkaar. Daar geniet Sara van. En ze weet dat dit ook voor Simon belangrijk is. Ze doen bij alles samen en eigenlijk hebben ze nog geen een keer ruzie gemaakt. Alles loop zo perfect… Er loopt een rilling over haar rug. Kan dat wel? Wat gaat ze doen als ze een woordenwisseling zouden hebben? Simon is ooit al kwaad geweest op haar. Maar … ze wil er eigenlijk niet aan denken. Ze kan niet boos worden op Simon. Toch niet als Simon altijd zo een gentleman is voor haar … Maar… daar komt het duiveltje in Sara’s hoofd op de proppen…. Ja ja Simon is vroeger nooit een toonbleeld van trouw geweest… Maar hij is veranderd. Dat zegt iedereen …
Sara zo in gedachten verzonken dat ze niet in de gaten heeft dat Sion al een tijd wakker is… hij ligt haar stilletjes aan te kijken. Hij kust vluchtig op haar mond. “Goedemorgen prinsesje, a penny for your thoughts. Je kijkt zo bedrukt. Is er iets?” Hij trekt haar iets dichter tegen zich aan.
Ze schudt haar hoofd “Neen, Simon, er is niets.” Maar het klinkt niet overtuigd.
“Sara … please … vertel me alles…”
Sara knikt “’t is niet erg hoor. Het gaat zo goed tussen ons maar wat als we eens ruzie zouden hebben?” Sara buigt haar hoofd naar beneden…
SImon legt zijn hand onder haar kin. En verplicht haar in zijn ogen te kijken… “Sara, ik kan je niet beloven dat we nooit ruzie zullen maken. Maar ik beloof je dat ik alles zal doen om jou zo weinig mogelijk te kwetsen. Ik weet wel … mijn reputatie… maar Sara jij bent alles voor mij … ik zal je nooit bedriegen … ik zie je daarvoor veel te graag… doodgraag… maar ik begrijp je reserves. Ik zal me bewijzen dag na dag … ik … “
Ze snoert zijn woordenvloed met een kus … zo innig en zo veelzeggend. “Het spijt me, Simon… die donkere gedachten … zijn niet goed … maar kan er niets aan doen… ik weet onze gevoelens zijn zo uniek… je zal me nooit express kwetsen en, een kleine woordenwisseling … als dat zou gebeuren dat zullen we wel te boven komen zekers.” Ze lacht alweer.
Simon kust haar. “Zo zie ik je liever .. .geen muizenissen in je hoofdje enkel genieten van en met elkaar…”
Sara knikt en duwt Simon op zijn rug. Ze gaat boven op hem zitten. Ze kust hem. Ze neemt zijn lip tussen de hare en sabbelt erop. Ze gaat verder en en neemt zijn tong. Het gaat er passioneel aan toe. Sara voelt Simon’s opwinding opkomen. Ze laat zich naast hem vallen en neemt met haar hand zijn mannelijkheid vast. De op en neer gaande beweging van haar handen laten hese kreten ontsnappen bij Simon. Hij draait zich naar haar toe en kust haar. De speelse spelletjes brengen haar tot een grote begeerte naar hem. Zijn vingers weten haar extase nog te verhogen.
“Simon” prevelt Sara hees “Ik zie je graag, en dat zal nooit overgaan.” Simon hijgt zwaar. “Sara, ik zie je zo graag, en das voor altijd.” Hij laat zich op haar rollen en glijdt in haar. Hij rolt direct door. Ze blijven elkaar onophoudelijk innig en prikkelend kussen. Sara legt 1 been rond Simon en weet hem zo te stimuleren. Het samenspel van het zoenen en de beweging geven hun extase als het ware vleugeltjes. Binnen de kortste keren komen ze tot een explosie van liefde … De liefde voor elkaar een passie die tot in het diepste van hun beider hartje gaat. Sara snakt naar adem. Ook Simon moet bekomen. Ze blijven zo liggen stil naaste elkaar, maar ze blijven elkaar zo passioneel zoenen. Ineens wordt er op de deur geklopt. Sara schrikt … Simon kan nog niet veel reageren. Sara laat zich op haar rug rollen en stapt uit bed. Ze geeft hem nog zoentje op zijn voorhoofd en prevelt “Dank u, Simon.”
Hij houdt haar hand vast en zegt “Graag gedaan, ik heb genoten. Dit was ……..lekker.”
Sara glimlacht, neemt de badjas van de zetel en loopt naar de deur.
Ze wacht even tot Simon het dekbed over hem trekt.. en ze opent de deur.
“Ha daar zie onze slaapkoppen” roept Arne. Sara lacht. “Ja het was laat. En onze wekker stond niet op. By the way goedemorgen Esther en goedemorgen beste vriend.”
“Goedemorgen, Esther Arne, wij hadden wat quality time nodig.” Horen ze ineens achter hen. Simon staat achter Sara. Sara kijkt verbaasd achteraan en lacht “Ah, je hebt je mijn badjas gevonden, want ik heb de jouwe.”
Arne schattert het uit.. “Gij zijt er mij eentje … Simon zijn badjas gijzelen…”
“We maken ons klaar en binnen een kwartiertje zijn we klaar.” Anders kom binnen dan gaan we straks samen.” Sara en Simon duiken de badkamer in.
Arne knikt en kijkt naar Esther “Voor mij is dat goed. “ Esther knikt “Ja, dan kunnen we nog wat tetteren en bij kletsen. Want Arne, Simon en Sara weten nog niet alles.”
Sara steekt haar hoofd door de deur. “Komaan vertellen”
Sara verdwijnt opnieuw in de badkamer.
“Ja, je weet van onze eerste kennismaking en onze eerste avond … het gaat zo goed tussen ons… we kunnen elkaar niet missen. En we zijn vrij zeker van elkaar. “ vertelt Arne. “Wacht efkes, eerst efkens een kusje aan mijn liefste geven… We hebben echt geprobeerd om het rustig aan te doen … aaauwtch … maar das dus niet gelukt. Als we ’s avonds elk apart naar huis gingen … werden de aandelen van onze GSM operatoren direct meer waard.” Simon en Sara lachen hartelijk. Arne weet ook alles zo beeldend alles te vertellen.
“Ja, dat was niet te doen” valt Esther hem bij. “Dus na 2 dagen zijn we bij elkaar ingetrokken. Arne heeft zijn studio opgezegd en wij wonen nu dus samen. “
“Proficiat alle twee das goed nieuws. Wel snel … zeg Arne nog verrassingen. Want jij kan er ook wat van … kon je ons dat niet sneller vertellen … je bent hier al van gisteren.” Sara klinkt wat ontgoocheld.
“Ja, Sara, ik weet het .. bij jou stonden de verrassingen in solden maar ja … het was gisteren zo druk en alles ging zo snel…” antwoordt Arne vol berouw.
Sara lacht “Het is al goed. Ik kan niet boos zijn op jouw. En Eshter valt het mee samenleven met Arne?”
Esther valt in “Ja, het is wel even wennen voor ons alle twee maar het is zalig… We zijn al een hele dag niet bij elkaar en nu zijn we ’s avonds altijd samen en met Arne beleef je altijd iets nieuws. Het is zalig. Arne is een schatje … weet je …. Door Arne leer ik nu zo veel zalige dingen kennen… ik geniet van allles … “
“Aauwtch” roept Arne “Zoveel lof … weet je .. er is ook een voordeel … nu leer ik orderlijker want Sara, Esther is een ordelijk meisje en ze is streng …” Arne kijkt beteuterd.
Esther kan haar lach niet inhouden “Ja, das waar ik ben Arne een beetje aan het heropvoeden … enkel waar nodig … hij laat thuis echt alles liggen waar het valt …”
Sara komt de badkamer uit “Ja, en stoelen gebruikt hij niet veel, je kan hem overal terugvinden … zorg maar de luster goed vasthangt.”
Simon komt schatterlachend uit de badkamer en geeft Arne een schouderklop.
“Aauwtch” roept Arne “Ah, kom jij me helpen, want de vrouwtjes zitten op mijn kop.”
Simon lacht “Ja, wij mannen hebben het nogal te verduren hé!”
Sara zet wel even de puntjes op de i “Ja, Arne span maar samen met Simon maar vergeet niet Simon is heel netjes en ook thuis is hij een pietje percies.” Ze geeft Simon een kus en ze gaan samen naar het restaurant om te ontbijten.
De volgende morgen blijft het lang stil op de kamer van Sara en Simon. Ze hebben het gisteren zo laat gemaakt… Sara opent eerst haar ogen. Ze ligt nog steeds tegen Simon aan. Ze kijkt hem aan. Haar blik vertedert onmiddellijk. Wat ziet ze Simon graag. Ze kan zich elk mooi moment tussen hun twee nog voor ogen halen. Maar sinds hun ruzie tijdens de directieraad, zijn ze bijna constant bij elkaar. Daar geniet Sara van. En ze weet dat dit ook voor Simon belangrijk is. Ze doen bij alles samen en eigenlijk hebben ze nog geen een keer ruzie gemaakt. Alles loop zo perfect… Er loopt een rilling over haar rug. Kan dat wel? Wat gaat ze doen als ze een woordenwisseling zouden hebben? Simon is ooit al kwaad geweest op haar. Maar … ze wil er eigenlijk niet aan denken. Ze kan niet boos worden op Simon. Toch niet als Simon altijd zo een gentleman is voor haar … Maar… daar komt het duiveltje in Sara’s hoofd op de proppen…. Ja ja Simon is vroeger nooit een toonbleeld van trouw geweest… Maar hij is veranderd. Dat zegt iedereen …
Sara zo in gedachten verzonken dat ze niet in de gaten heeft dat Sion al een tijd wakker is… hij ligt haar stilletjes aan te kijken. Hij kust vluchtig op haar mond. “Goedemorgen prinsesje, a penny for your thoughts. Je kijkt zo bedrukt. Is er iets?” Hij trekt haar iets dichter tegen zich aan.
Ze schudt haar hoofd “Neen, Simon, er is niets.” Maar het klinkt niet overtuigd.
“Sara … please … vertel me alles…”
Sara knikt “’t is niet erg hoor. Het gaat zo goed tussen ons maar wat als we eens ruzie zouden hebben?” Sara buigt haar hoofd naar beneden…
SImon legt zijn hand onder haar kin. En verplicht haar in zijn ogen te kijken… “Sara, ik kan je niet beloven dat we nooit ruzie zullen maken. Maar ik beloof je dat ik alles zal doen om jou zo weinig mogelijk te kwetsen. Ik weet wel … mijn reputatie… maar Sara jij bent alles voor mij … ik zal je nooit bedriegen … ik zie je daarvoor veel te graag… doodgraag… maar ik begrijp je reserves. Ik zal me bewijzen dag na dag … ik … “
Ze snoert zijn woordenvloed met een kus … zo innig en zo veelzeggend. “Het spijt me, Simon… die donkere gedachten … zijn niet goed … maar kan er niets aan doen… ik weet onze gevoelens zijn zo uniek… je zal me nooit express kwetsen en, een kleine woordenwisseling … als dat zou gebeuren dat zullen we wel te boven komen zekers.” Ze lacht alweer.
Simon kust haar. “Zo zie ik je liever .. .geen muizenissen in je hoofdje enkel genieten van en met elkaar…”
Sara knikt en duwt Simon op zijn rug. Ze gaat boven op hem zitten. Ze kust hem. Ze neemt zijn lip tussen de hare en sabbelt erop. Ze gaat verder en en neemt zijn tong. Het gaat er passioneel aan toe. Sara voelt Simon’s opwinding opkomen. Ze laat zich naast hem vallen en neemt met haar hand zijn mannelijkheid vast. De op en neer gaande beweging van haar handen laten hese kreten ontsnappen bij Simon. Hij draait zich naar haar toe en kust haar. De speelse spelletjes brengen haar tot een grote begeerte naar hem. Zijn vingers weten haar extase nog te verhogen.
“Simon” prevelt Sara hees “Ik zie je graag, en dat zal nooit overgaan.” Simon hijgt zwaar. “Sara, ik zie je zo graag, en das voor altijd.” Hij laat zich op haar rollen en glijdt in haar. Hij rolt direct door. Ze blijven elkaar onophoudelijk innig en prikkelend kussen. Sara legt 1 been rond Simon en weet hem zo te stimuleren. Het samenspel van het zoenen en de beweging geven hun extase als het ware vleugeltjes. Binnen de kortste keren komen ze tot een explosie van liefde … De liefde voor elkaar een passie die tot in het diepste van hun beider hartje gaat. Sara snakt naar adem. Ook Simon moet bekomen. Ze blijven zo liggen stil naaste elkaar, maar ze blijven elkaar zo passioneel zoenen. Ineens wordt er op de deur geklopt. Sara schrikt … Simon kan nog niet veel reageren. Sara laat zich op haar rug rollen en stapt uit bed. Ze geeft hem nog zoentje op zijn voorhoofd en prevelt “Dank u, Simon.”
Hij houdt haar hand vast en zegt “Graag gedaan, ik heb genoten. Dit was ……..lekker.”
Sara glimlacht, neemt de badjas van de zetel en loopt naar de deur.
Ze wacht even tot Simon het dekbed over hem trekt.. en ze opent de deur.
“Ha daar zie onze slaapkoppen” roept Arne. Sara lacht. “Ja het was laat. En onze wekker stond niet op. By the way goedemorgen Esther en goedemorgen beste vriend.”
“Goedemorgen, Esther Arne, wij hadden wat quality time nodig.” Horen ze ineens achter hen. Simon staat achter Sara. Sara kijkt verbaasd achteraan en lacht “Ah, je hebt je mijn badjas gevonden, want ik heb de jouwe.”
Arne schattert het uit.. “Gij zijt er mij eentje … Simon zijn badjas gijzelen…”
“We maken ons klaar en binnen een kwartiertje zijn we klaar.” Anders kom binnen dan gaan we straks samen.” Sara en Simon duiken de badkamer in.
Arne knikt en kijkt naar Esther “Voor mij is dat goed. “ Esther knikt “Ja, dan kunnen we nog wat tetteren en bij kletsen. Want Arne, Simon en Sara weten nog niet alles.”
Sara steekt haar hoofd door de deur. “Komaan vertellen”
Sara verdwijnt opnieuw in de badkamer.
“Ja, je weet van onze eerste kennismaking en onze eerste avond … het gaat zo goed tussen ons… we kunnen elkaar niet missen. En we zijn vrij zeker van elkaar. “ vertelt Arne. “Wacht efkes, eerst efkens een kusje aan mijn liefste geven… We hebben echt geprobeerd om het rustig aan te doen … aaauwtch … maar das dus niet gelukt. Als we ’s avonds elk apart naar huis gingen … werden de aandelen van onze GSM operatoren direct meer waard.” Simon en Sara lachen hartelijk. Arne weet ook alles zo beeldend alles te vertellen.
“Ja, dat was niet te doen” valt Esther hem bij. “Dus na 2 dagen zijn we bij elkaar ingetrokken. Arne heeft zijn studio opgezegd en wij wonen nu dus samen. “
“Proficiat alle twee das goed nieuws. Wel snel … zeg Arne nog verrassingen. Want jij kan er ook wat van … kon je ons dat niet sneller vertellen … je bent hier al van gisteren.” Sara klinkt wat ontgoocheld.
“Ja, Sara, ik weet het .. bij jou stonden de verrassingen in solden maar ja … het was gisteren zo druk en alles ging zo snel…” antwoordt Arne vol berouw.
Sara lacht “Het is al goed. Ik kan niet boos zijn op jouw. En Eshter valt het mee samenleven met Arne?”
Esther valt in “Ja, het is wel even wennen voor ons alle twee maar het is zalig… We zijn al een hele dag niet bij elkaar en nu zijn we ’s avonds altijd samen en met Arne beleef je altijd iets nieuws. Het is zalig. Arne is een schatje … weet je …. Door Arne leer ik nu zo veel zalige dingen kennen… ik geniet van allles … “
“Aauwtch” roept Arne “Zoveel lof … weet je .. er is ook een voordeel … nu leer ik orderlijker want Sara, Esther is een ordelijk meisje en ze is streng …” Arne kijkt beteuterd.
Esther kan haar lach niet inhouden “Ja, das waar ik ben Arne een beetje aan het heropvoeden … enkel waar nodig … hij laat thuis echt alles liggen waar het valt …”
Sara komt de badkamer uit “Ja, en stoelen gebruikt hij niet veel, je kan hem overal terugvinden … zorg maar de luster goed vasthangt.”
Simon komt schatterlachend uit de badkamer en geeft Arne een schouderklop.
“Aauwtch” roept Arne “Ah, kom jij me helpen, want de vrouwtjes zitten op mijn kop.”
Simon lacht “Ja, wij mannen hebben het nogal te verduren hé!”
Sara zet wel even de puntjes op de i “Ja, Arne span maar samen met Simon maar vergeet niet Simon is heel netjes en ook thuis is hij een pietje percies.” Ze geeft Simon een kus en ze gaan samen naar het restaurant om te ontbijten.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 115
Deel 115 Leuk einde aan een soort teambuilding activiteit
Ze komen aan in het restaurant. Iedereen zit aan tafel en ontvangt hen hartelijk. “Daar” roept Lieven boven iedereen uit “Goedemorgen, en nu gaan jullie toch niet zeggen dat jullie je overslapen hebben zekers?”
Simon lacht hartelijk, trekt Sara naar hem toe en kust haar “Voor mij een weet en voor jou een vraag.”
Ze zetten zich mee aan tafel. Iedereen is nog vol van de show van gisteren. Het is een schot in de roos.
“Dit is nu eigenlijk niet voorzien geweest, maar dit is een mooi begin van een leuke traditie” mijmert Sara luidop “Dit is echt een team building event geworden. Jullie hart is nog vol van gisteren. Dat is zo leuk. Geen nijd, geen discuties alleen een bende vrienden die weten wat ze willen : In een goede werksfeer Présence laten groeien. Dat is onze droom, ik ga er vanuit voor iedereen. We gaan dat vanaf nu meer doen … dit is belangrijk.”
Iedereen klapt enthousiast in de handen. Alexander en Britt doen goed mee. Maar ineens loop Alexander van tafel weg. Simon en Sara lopen hem achterna. “Alexander” roept Sara “Wacht … Wat is er ? Waarom blijf je er niet bij?”
Alexander stopt en draait zich naar Sara, die recht in zijn armen loopt. “Oeps” lacht Sara.
“Ik kan al begrijpen dat jullie me terug in je hart gesloten hebben maar de andere wat moeten die niet denken? Ik heb nooit vrienden gemaakt bij Présence, iedereen zag liever mijn rug …gisteren is wel meegevallen, maar nu heeft iedereen er een nachtje over geslapen en… “Alexander buigt zijn hoofd.
“Maar Alexander, als wij je opnieuw aanvaarden volgt de rest toch ook. Gisteren was je toch mee in de groep. Iedereen heeft je excuses aanvaard, daar ben ik zeker van … ”
Simon geeft een idee “Weet je wat Alexander, ik denk dat dit het ideaal moment is om iedereen nog eens toe te spreken. Jij kan dat en Sara en ik zullen je ruggensteunen. Kom nu terug mee want weglopen das de oplossing niet … en als er dan nog zouden zijn die durven twijfelen die moeten het dan maar leren uit praktijk. Je bewijst je nu al en dat zal je blijven doen, dus ? “
Alexander knikt “Ja, Simon je hebt gelijk met jullie erbij moet me dat lukken want als ze zien dat jullie me …”
Ze stappen terug het restaurant binnen. “Mensen” roept Simon “Mogen we even jullie aandacht … Alexander moet jullie iets zeggen.”
Alexander zucht en begint “Beste collega’s, ik weet dat ik in jullie geheugen staan als de ijskoning van Présence. Ik ben er al over begonnen, maar … ja het blijft moeilijk, zeker als ik de sfeer hier proef. Ik vind eigenlijk dat ik dit niet verdien … Enkele onder jullie hebben me enkel op prijs gesteld om mijn werk als financieel directeur maar voor de rest, en begrijp me niet verkeerd ik kan jullie als ik er nu op terug kijk, zeker en vast begrijpen. Ik was maar een lastpak die jullie liever kwijt dan rijk waren….” Alexander moet terug even zijn woorden vinden. “Maar ik heb kunnen nadenken na mijn ongeval … ik weet nu dat een vriendschappelijk woord en wat sociaal contact wonderen kan doen. Ik heb nu de dood van mijn ouders kunnen plaatsen en nu samen met Brit verwerk ik alles verder. Ik hoop da jullie het in je hart kunnen verklaren om me nog een kans te geven. Ik … zal die kans… niet vergooien… Deze vos is ook zijn streken verloren…”
Arne staat recht. Hij vindt dat Alexander daar nu al lang genoeg staat te sterven. “Alexander, ik heb al ondervonden dat je veranderd bent en ik koester niet lang wrok, ik heb je dat al gezegd en ik zeg nooit iets dat ik niet meen.” Hij omhelst Alexander. “No hard feelings, Alexander, ik ben blij dat ik je tot mijn vrienden kan rekenen, maar vergeet niet ik heb ook rare manieren.”
Alesander lacht “Ja, aaautch, maar daar kan ik mee leven … “
De andere steken Alexander ook een hart onder de riem. Lut neemt even het woord “Alexander, het ventje van vroeger in die kleine Alexander kan ik nu al terug wat zien … doe zo maar verder en zoals ik al gezegd heb … ik sta altijd voor je klaar als je wil praten.”
“Weet je dit voelt goed, ik voel dat jullie het goed menen met mij.” Brit stapt op Alexander toe en kust hem “Ik heb het je toch gezegd… dit is een groep fantastische mensen die wij vrienden mogen noemen.”
Alexander en Britt schuiven opnieuw mee aan tafel. Er wordt nog gezellig verder gesproken. Leon en Margot nemen iets later afscheid zij gaan nog even langs Peter en Ann-Sophie. Omdat het zo goed klikte gisteravond gaan ook Lut en Hans mee. Ze hebben alle vijf, Gert dus ook, hun vlucht uitgesteld.
Sara en Simon gaan nog even mee tot aan de taxi. “Vake, Make, Pa en Ma, deze twee dagen waren zo intens … ik ga jullie missen. Ik zal maandag blij zijn dat we thuis zijn. Terug in onze vertrouwde omgeving. Er zullen wel dingen veranderen dat weet ik… Pa en ma jullie moeten je niet haasten hoor om te verhuizen … blijf nog maar gezellig bij ons.”
Leon legt zijn hand op Sara’s wang. “Lieve bijna dochter, ga je ons missen ? We zullen zien … we waren van plan om snel te vertrekken om jullie je privacy te gunnen maar als je het zo stelt … dan “ Hij kijkt naar Margot die dadelijk knikt “blijven we graag nog wat langer.”
Simon lacht “Ja, pa, mijn Sara heeft een dikke boon voor jullie.” Hij draait zich naar Lut en Hans en bloost “Vake, Make, jullie zitten ook hier.” Hij wijst naar zijn hart en loopt eerst naar Lut en omhelst haar. “Maar Simon, dat weten we toch. Jij bent een schatje … Jij maakt ons gelukkig door .. eigenlijk alles … je bent zo veranderd in de positieve zin.” Simon kijkt naar Hans en omhelst hem ook “Vake, ik zal altijd veel zorg dragen voor Sara. En haar nooit opzettelijk kwetsen.” Hans verwoordt zijn mening als volgt “Maar, Simon, dat weet ik ondertussen al .. .geniet van elkaar en zie elkaar graag.”
Margot en Leon vallen Hans bij. “Het geluk en de liefde jullie uistralen is zo uniek zo mooi. Jullie liefde is blijvend, dat is overduidelijk.” Zegt Margot geëmotioneerd.
Daar staan ze nu allemaal. Sara vlucht in Simon’s vertrouwde armen. “Jullie woorden zijn zo mooi” fluistert ze. Simon kust haar voorhoofd. “Echt waar, ik ga haar nooit nog pijn doen.”
Ze nemen afscheid met deze woorden. Lut, Margot, Hans, Leon en Gert stappen in de taxi en ze zullen elkaar pas terug zien maandag.
Simon en Sara kuieren knus bij elkaar naar de lobby om op de andere te wachten. Ze moeten zich wel gaan haasten want anders zijn ze te laat in de luchthaven. An, Thomas, Niels, Jana en Marnix wandelen eerste de lobby in. Ze zetten de koffers in de minibus en zetten zich dan gezellig bij Simon en Sara. Sara zit op Simon’s schoot. De andere twee koppeltjes volgen hun voorbeeld. “Zeggg” pruilt Marnix “En ik … ik zit hier weer heeeeeeelllleeeeeeeeeemaal alleen.” Thomas trekt An mee en laat zich vallen op Marnix zijn schoot. “Zo beter, schatje” schattert Thomas uit.
Marnix lacht hartelijk. “Ja, nu voel ik me niet zo alleen.”
Simon krijgt de slappe lach van Marnix. “Jij bent toch niet te schatten. An, pas op want met Marnix weet je nooit.”
An repliceert onmiddellijk “Ja, Simon das waar maar voor Thomas steek ik mijn handen in het vuur. Die is 100% hetero.”
Iedereen lacht.
Arne en Esther voegen zich ook bij de andere. Esther bloost als Simon vraagt “En Esther zalige nacht gehad ?” Maar Esther herpakt zich snel “Voor jou een vraag, voor mij daarentegen … Nee, grapje … Arne is het beste dat mij overkomen is .. ik geniet met volle teugen van deze liefde … maar dat doen jullie toch ook … “
Het is nu aan Simon om te blozen “Ja, je hebt gelijk 1-1” Sara geeft hem vlug een kus.
Ineens horen ze achter zich een bekende stem “Jullie zijn onverzadigbaar… weeral aan het kussen … “ Het zijn Lieven en Michèle. “Maar Lieven, toch, laat die twee toch doen … je zou er beter een voorbeeld aan nemen.” Michèle trekt Lieven naar zich toe en die laat dat zich geen twee keer zeggen.
Arne is bij de les vandaag, zoals altijd “Beste mensen, ik denk dat we nu afscheid moeten nemen … want de vlieger wacht niet … en we zijn al rijkelijk aan de late kant.”
Alexander en Britt komen nog net op het laatste moment in de lobby. Alles wordt in de minibus geladen.
Ze nemen afscheid en spreken af dinsdag morgen op Présence.
Ze komen aan in het restaurant. Iedereen zit aan tafel en ontvangt hen hartelijk. “Daar” roept Lieven boven iedereen uit “Goedemorgen, en nu gaan jullie toch niet zeggen dat jullie je overslapen hebben zekers?”
Simon lacht hartelijk, trekt Sara naar hem toe en kust haar “Voor mij een weet en voor jou een vraag.”
Ze zetten zich mee aan tafel. Iedereen is nog vol van de show van gisteren. Het is een schot in de roos.
“Dit is nu eigenlijk niet voorzien geweest, maar dit is een mooi begin van een leuke traditie” mijmert Sara luidop “Dit is echt een team building event geworden. Jullie hart is nog vol van gisteren. Dat is zo leuk. Geen nijd, geen discuties alleen een bende vrienden die weten wat ze willen : In een goede werksfeer Présence laten groeien. Dat is onze droom, ik ga er vanuit voor iedereen. We gaan dat vanaf nu meer doen … dit is belangrijk.”
Iedereen klapt enthousiast in de handen. Alexander en Britt doen goed mee. Maar ineens loop Alexander van tafel weg. Simon en Sara lopen hem achterna. “Alexander” roept Sara “Wacht … Wat is er ? Waarom blijf je er niet bij?”
Alexander stopt en draait zich naar Sara, die recht in zijn armen loopt. “Oeps” lacht Sara.
“Ik kan al begrijpen dat jullie me terug in je hart gesloten hebben maar de andere wat moeten die niet denken? Ik heb nooit vrienden gemaakt bij Présence, iedereen zag liever mijn rug …gisteren is wel meegevallen, maar nu heeft iedereen er een nachtje over geslapen en… “Alexander buigt zijn hoofd.
“Maar Alexander, als wij je opnieuw aanvaarden volgt de rest toch ook. Gisteren was je toch mee in de groep. Iedereen heeft je excuses aanvaard, daar ben ik zeker van … ”
Simon geeft een idee “Weet je wat Alexander, ik denk dat dit het ideaal moment is om iedereen nog eens toe te spreken. Jij kan dat en Sara en ik zullen je ruggensteunen. Kom nu terug mee want weglopen das de oplossing niet … en als er dan nog zouden zijn die durven twijfelen die moeten het dan maar leren uit praktijk. Je bewijst je nu al en dat zal je blijven doen, dus ? “
Alexander knikt “Ja, Simon je hebt gelijk met jullie erbij moet me dat lukken want als ze zien dat jullie me …”
Ze stappen terug het restaurant binnen. “Mensen” roept Simon “Mogen we even jullie aandacht … Alexander moet jullie iets zeggen.”
Alexander zucht en begint “Beste collega’s, ik weet dat ik in jullie geheugen staan als de ijskoning van Présence. Ik ben er al over begonnen, maar … ja het blijft moeilijk, zeker als ik de sfeer hier proef. Ik vind eigenlijk dat ik dit niet verdien … Enkele onder jullie hebben me enkel op prijs gesteld om mijn werk als financieel directeur maar voor de rest, en begrijp me niet verkeerd ik kan jullie als ik er nu op terug kijk, zeker en vast begrijpen. Ik was maar een lastpak die jullie liever kwijt dan rijk waren….” Alexander moet terug even zijn woorden vinden. “Maar ik heb kunnen nadenken na mijn ongeval … ik weet nu dat een vriendschappelijk woord en wat sociaal contact wonderen kan doen. Ik heb nu de dood van mijn ouders kunnen plaatsen en nu samen met Brit verwerk ik alles verder. Ik hoop da jullie het in je hart kunnen verklaren om me nog een kans te geven. Ik … zal die kans… niet vergooien… Deze vos is ook zijn streken verloren…”
Arne staat recht. Hij vindt dat Alexander daar nu al lang genoeg staat te sterven. “Alexander, ik heb al ondervonden dat je veranderd bent en ik koester niet lang wrok, ik heb je dat al gezegd en ik zeg nooit iets dat ik niet meen.” Hij omhelst Alexander. “No hard feelings, Alexander, ik ben blij dat ik je tot mijn vrienden kan rekenen, maar vergeet niet ik heb ook rare manieren.”
Alesander lacht “Ja, aaautch, maar daar kan ik mee leven … “
De andere steken Alexander ook een hart onder de riem. Lut neemt even het woord “Alexander, het ventje van vroeger in die kleine Alexander kan ik nu al terug wat zien … doe zo maar verder en zoals ik al gezegd heb … ik sta altijd voor je klaar als je wil praten.”
“Weet je dit voelt goed, ik voel dat jullie het goed menen met mij.” Brit stapt op Alexander toe en kust hem “Ik heb het je toch gezegd… dit is een groep fantastische mensen die wij vrienden mogen noemen.”
Alexander en Britt schuiven opnieuw mee aan tafel. Er wordt nog gezellig verder gesproken. Leon en Margot nemen iets later afscheid zij gaan nog even langs Peter en Ann-Sophie. Omdat het zo goed klikte gisteravond gaan ook Lut en Hans mee. Ze hebben alle vijf, Gert dus ook, hun vlucht uitgesteld.
Sara en Simon gaan nog even mee tot aan de taxi. “Vake, Make, Pa en Ma, deze twee dagen waren zo intens … ik ga jullie missen. Ik zal maandag blij zijn dat we thuis zijn. Terug in onze vertrouwde omgeving. Er zullen wel dingen veranderen dat weet ik… Pa en ma jullie moeten je niet haasten hoor om te verhuizen … blijf nog maar gezellig bij ons.”
Leon legt zijn hand op Sara’s wang. “Lieve bijna dochter, ga je ons missen ? We zullen zien … we waren van plan om snel te vertrekken om jullie je privacy te gunnen maar als je het zo stelt … dan “ Hij kijkt naar Margot die dadelijk knikt “blijven we graag nog wat langer.”
Simon lacht “Ja, pa, mijn Sara heeft een dikke boon voor jullie.” Hij draait zich naar Lut en Hans en bloost “Vake, Make, jullie zitten ook hier.” Hij wijst naar zijn hart en loopt eerst naar Lut en omhelst haar. “Maar Simon, dat weten we toch. Jij bent een schatje … Jij maakt ons gelukkig door .. eigenlijk alles … je bent zo veranderd in de positieve zin.” Simon kijkt naar Hans en omhelst hem ook “Vake, ik zal altijd veel zorg dragen voor Sara. En haar nooit opzettelijk kwetsen.” Hans verwoordt zijn mening als volgt “Maar, Simon, dat weet ik ondertussen al .. .geniet van elkaar en zie elkaar graag.”
Margot en Leon vallen Hans bij. “Het geluk en de liefde jullie uistralen is zo uniek zo mooi. Jullie liefde is blijvend, dat is overduidelijk.” Zegt Margot geëmotioneerd.
Daar staan ze nu allemaal. Sara vlucht in Simon’s vertrouwde armen. “Jullie woorden zijn zo mooi” fluistert ze. Simon kust haar voorhoofd. “Echt waar, ik ga haar nooit nog pijn doen.”
Ze nemen afscheid met deze woorden. Lut, Margot, Hans, Leon en Gert stappen in de taxi en ze zullen elkaar pas terug zien maandag.
Simon en Sara kuieren knus bij elkaar naar de lobby om op de andere te wachten. Ze moeten zich wel gaan haasten want anders zijn ze te laat in de luchthaven. An, Thomas, Niels, Jana en Marnix wandelen eerste de lobby in. Ze zetten de koffers in de minibus en zetten zich dan gezellig bij Simon en Sara. Sara zit op Simon’s schoot. De andere twee koppeltjes volgen hun voorbeeld. “Zeggg” pruilt Marnix “En ik … ik zit hier weer heeeeeeelllleeeeeeeeeemaal alleen.” Thomas trekt An mee en laat zich vallen op Marnix zijn schoot. “Zo beter, schatje” schattert Thomas uit.
Marnix lacht hartelijk. “Ja, nu voel ik me niet zo alleen.”
Simon krijgt de slappe lach van Marnix. “Jij bent toch niet te schatten. An, pas op want met Marnix weet je nooit.”
An repliceert onmiddellijk “Ja, Simon das waar maar voor Thomas steek ik mijn handen in het vuur. Die is 100% hetero.”
Iedereen lacht.
Arne en Esther voegen zich ook bij de andere. Esther bloost als Simon vraagt “En Esther zalige nacht gehad ?” Maar Esther herpakt zich snel “Voor jou een vraag, voor mij daarentegen … Nee, grapje … Arne is het beste dat mij overkomen is .. ik geniet met volle teugen van deze liefde … maar dat doen jullie toch ook … “
Het is nu aan Simon om te blozen “Ja, je hebt gelijk 1-1” Sara geeft hem vlug een kus.
Ineens horen ze achter zich een bekende stem “Jullie zijn onverzadigbaar… weeral aan het kussen … “ Het zijn Lieven en Michèle. “Maar Lieven, toch, laat die twee toch doen … je zou er beter een voorbeeld aan nemen.” Michèle trekt Lieven naar zich toe en die laat dat zich geen twee keer zeggen.
Arne is bij de les vandaag, zoals altijd “Beste mensen, ik denk dat we nu afscheid moeten nemen … want de vlieger wacht niet … en we zijn al rijkelijk aan de late kant.”
Alexander en Britt komen nog net op het laatste moment in de lobby. Alles wordt in de minibus geladen.
Ze nemen afscheid en spreken af dinsdag morgen op Présence.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 116
Deel 116 Voorspel Uitstapje legoland
Ze stappen terug het hotel binnen. Het is ondertussen al na 11uur. Rond 12.30 komen Ella en Jacob hen oppikken. Simon weet al perfect hoe hij de tussentijd gaat opvullen. Hij trekt zijn Sara mee naar de lift. Sara lacht en als ze in de lift staan, vliegt ze rond zijn nek. “Lieve Simon, ik ben nu als was in jouw magische handen. Ik verlang naar jou. Het is leuk zo samen met onze familie en vrienden maar deze momenten zo alleen met jou zou ik nooit nooit kunnen missen…” Simon snoert haar woorden met een kus. Zijn tong zoekt naar zijn speelgenootje … ze gaan zo op in de kus dat ze bijna vergeten uit te stappen. Net op tijd springen ze lachend uit de lift en lopend gehaast naar hun kamer.
Ze hebben nog de tijd. Ella komt hen straks oppikken voor een leuk uitstapje. Wat had ze gezegd “Simon, iets van lang vervlogen tijden.” Ze zijn eigenlijk wel nieuwsgierig maar Simon is nu nieuwsgieriger wat Sara met hem van plan is. Haar ogen glinsteren. Ze vist de key card uit zijn broekzak, maar haar hand gaat verder. Simon kreunt … “Sara wacht even …” Simon wil Sara wel even plagen, want plagen is dat niet om liefde vragen. “Zeg Sara,eigenlijk heb ik wel eens zin in iets anders. Laat ons een fimpke huren en daar gezelllig met z’n tweetjes naar kijken. Lijkt me wel iets?” Sara kijkt Simon verbaasd aan, maar hij kijkt erg overtuigend in haar mooie kijkers.
Ze staat lachend de deur… “Lieve Simon, ik heb al zo lang moeten wachten. Meen jij dat nu dat we gewoon wat TV gaan kijken … “ Ze trekt een pruillip.
Simon schiet onbedaarlijk in de lach. “Ja, wij alleen TV kijken … ok waarom ook niet ..das toch een goed ideetje van mij .we huren een mooie film … misschien een actiefilm … wat denk je van Rambo.”
Terwijl Sara de deur opent, proest ze het uit. “Rambo, hmmmmmm” haar ogen draaien rond “Simon” suggereert Sara schalks met een ondeugend lachje “Als jij mijn Rambo bent… dan mmm… ja doe maar.”
Ze vallen lachend de kamer binnen. “Ok als jij mij ziet als Rambo ziet … “
Simon trekt in 1 beweging al zijn kleding uit terwijl hij de deur in het slot laat vallen. “Ok, maar ik wil het me wel makkelijk maken” Hij ploft in het bed en trekt Sara mee. Ondertussen grist hij de afstandsbediening van het nachtkastje. Hij zet zich op de rand van het bed en trekt Sara naar zich toe. Sara buigt zich voorover en kust Simon intens. “Ik zie u graag, en …” haar stem hapert “Jij kan dan wel mijn Rambo zijn maar zet toch maar iets romantischer op.” Simon houdt zich bezig met haar kleding en Sara ziet de kans schoon om hem de afstandsbediening te ontfutselen. “Sara, ik mocht kiezen” pruilt Simon.
Sara beweegt wat wulps voor Simon “Hou jij je aandacht maar bij andere zaken. Ik kies wel een filmke.”
Simon kreunt “Ok Sara kies jij maar… ik geef me met plezier gewonnen.” Sara is ondertussen al ontkleed tot haar lingerie.
“Voila” zegt ze “Ik heb gekozen” De begingeneriek van Dirty Dancing vult de kamer. Simon trekt Sara mee op bed. Hij laat zich in de kussens vallen en Sara valt naast hem neer. Ze trekt zich op en kust hem. Hun tongen dansen langs en tegen elkaar. De passie laait zo hoog op dat de film vergeten wordt. Simon laat zijn hand over haar rug glijden. Het slotje van haar BH’tje springt in één vlotte beweging open. Ze laat zich zachtjes naar beneden glijden en overstelpt Simon met een zee van kleine kusjes. Simon kreunt … en zijn ademhaling versnelt. “Sara, je bent zo verleidelijk. Je weet me zo te verleiden. Ik hou het bijna nie…” Ze snoert zijn mond door zich verder toe te spitsen om zijn mannelijkheid. Simon kreunt nog dieper. Haar mond weet hem tot zo een extase te brengen. Simon trekt haar op en laat haar over hem glijden. Sara roept “Simon, ik zie je graag. “ Er gaat een rilling van genot over haar rug. Simon’s handen liggen op haar onderrug en hij voelt de sensatie als een golf over haar rug gaan. Hij geniet van dit gevoel. Dat hij dat kan veroorzaken is een machtig gevoel. Sara laat ondertussen haar handen op zijn schouders rusten en geeft het ritme aan. Ze drijft rustig het tempo op. Simon ligt met zijn ogen toe te genieten. Er parrelen zweetdruppels op zijn voorhoofd. Hij kan met zijn handen Sara begeleiden. Ze proberen alle twee hun hoogte punt zo lang mogelijk voor zich uit te schuiven want dit gevoel van uitgestelde bekoring is verrukkelijk en geeft hen alle twee zo een fantastische gewaarwording.
Sara komt in een schreeuw samen met Simon tot een hoogtepunt. Ze laat zich op zijn borst neerzijgen. Ze prevelt zachtjes “Dank je Simon, dit is zo mooi.”
Ze laat zich naast hem glippen, legt haar hoofd op zijn borst. Ze kijkt naar het scherm. Ze draait haar hoofd en zegt “Kijk, Simon juist een van mijn lievelingsscènes … die dansrepetitie. Leuk hé.” Simon knikt maar hij is nog steeds niet 100% bij zijn positieven. “Schatje, ik moet nog even bekomen. Kijk nog maar wat verder en dan maken we ons straks klaar.” Hij omarmt haar. Sara ligt met haar handen op zijn buik naar het scherm te kijken. Simon kijk geamuseerd toe. Hij ziet dat Sara geniet. Hij masseert met 1 hand zachtjes haar rug.
Sara kijkt geamuseerd naar de film. “Simon, ik heb deze DVD zwart gedraaid. Vake kreeg het ervan op zijn systeem. Hij heeft die DVD zo dikwijls verstopt. Weet je, Arne heeft me ooit een tweede exemplaar bezorgd want meestal wist ik hem wel te vinden maar niet altijd. En die twee heeft Vake nooit gevonden.”
Simon lacht “Ik zie je vake al bezig. De DVD te verstoppen in de haard of boven op de keukenkastjes.”
Sara lacht hartelijk. “Ja, hij heeft hem ooit verstopt” Sara schatert “achter de kast in de eetplaats. Hij dacht dat ik het niet gezien had, maar ’s nachts ben ik het bed uit gekropen en heb de DVD eruit gehaald en er een van zijn favoriete films ingestopt en er terug achter gestopt. Dat is dan ook de laatste keer dat hij hem verstopt heeft … hij heeft maanden gezocht en ikke heb me altijd van kromme haas gehouden. Pas bij de grote schoonmaak heeft hem teruggevonden.”
Sara en Simon lachen zich een ongeluk “Zijn gezicht toen ik zei “wie een put graaft voor een ander valt er zelf in” was zo kostelijk … hij wist niet wat er gebeurde.”
Ze hebben alle twee de slappe lach. Tot Simon plots de klok in de gaten krijgt. Het is 12 uur en zo liggen nog steeds in bed. Ze springen het bed uit en lopen de badkamer in. Ze maken zich in een haastje klaar. Vlug de douche in en dan naar de lobby.
Ze stappen terug het hotel binnen. Het is ondertussen al na 11uur. Rond 12.30 komen Ella en Jacob hen oppikken. Simon weet al perfect hoe hij de tussentijd gaat opvullen. Hij trekt zijn Sara mee naar de lift. Sara lacht en als ze in de lift staan, vliegt ze rond zijn nek. “Lieve Simon, ik ben nu als was in jouw magische handen. Ik verlang naar jou. Het is leuk zo samen met onze familie en vrienden maar deze momenten zo alleen met jou zou ik nooit nooit kunnen missen…” Simon snoert haar woorden met een kus. Zijn tong zoekt naar zijn speelgenootje … ze gaan zo op in de kus dat ze bijna vergeten uit te stappen. Net op tijd springen ze lachend uit de lift en lopend gehaast naar hun kamer.
Ze hebben nog de tijd. Ella komt hen straks oppikken voor een leuk uitstapje. Wat had ze gezegd “Simon, iets van lang vervlogen tijden.” Ze zijn eigenlijk wel nieuwsgierig maar Simon is nu nieuwsgieriger wat Sara met hem van plan is. Haar ogen glinsteren. Ze vist de key card uit zijn broekzak, maar haar hand gaat verder. Simon kreunt … “Sara wacht even …” Simon wil Sara wel even plagen, want plagen is dat niet om liefde vragen. “Zeg Sara,eigenlijk heb ik wel eens zin in iets anders. Laat ons een fimpke huren en daar gezelllig met z’n tweetjes naar kijken. Lijkt me wel iets?” Sara kijkt Simon verbaasd aan, maar hij kijkt erg overtuigend in haar mooie kijkers.
Ze staat lachend de deur… “Lieve Simon, ik heb al zo lang moeten wachten. Meen jij dat nu dat we gewoon wat TV gaan kijken … “ Ze trekt een pruillip.
Simon schiet onbedaarlijk in de lach. “Ja, wij alleen TV kijken … ok waarom ook niet ..das toch een goed ideetje van mij .we huren een mooie film … misschien een actiefilm … wat denk je van Rambo.”
Terwijl Sara de deur opent, proest ze het uit. “Rambo, hmmmmmm” haar ogen draaien rond “Simon” suggereert Sara schalks met een ondeugend lachje “Als jij mijn Rambo bent… dan mmm… ja doe maar.”
Ze vallen lachend de kamer binnen. “Ok als jij mij ziet als Rambo ziet … “
Simon trekt in 1 beweging al zijn kleding uit terwijl hij de deur in het slot laat vallen. “Ok, maar ik wil het me wel makkelijk maken” Hij ploft in het bed en trekt Sara mee. Ondertussen grist hij de afstandsbediening van het nachtkastje. Hij zet zich op de rand van het bed en trekt Sara naar zich toe. Sara buigt zich voorover en kust Simon intens. “Ik zie u graag, en …” haar stem hapert “Jij kan dan wel mijn Rambo zijn maar zet toch maar iets romantischer op.” Simon houdt zich bezig met haar kleding en Sara ziet de kans schoon om hem de afstandsbediening te ontfutselen. “Sara, ik mocht kiezen” pruilt Simon.
Sara beweegt wat wulps voor Simon “Hou jij je aandacht maar bij andere zaken. Ik kies wel een filmke.”
Simon kreunt “Ok Sara kies jij maar… ik geef me met plezier gewonnen.” Sara is ondertussen al ontkleed tot haar lingerie.
“Voila” zegt ze “Ik heb gekozen” De begingeneriek van Dirty Dancing vult de kamer. Simon trekt Sara mee op bed. Hij laat zich in de kussens vallen en Sara valt naast hem neer. Ze trekt zich op en kust hem. Hun tongen dansen langs en tegen elkaar. De passie laait zo hoog op dat de film vergeten wordt. Simon laat zijn hand over haar rug glijden. Het slotje van haar BH’tje springt in één vlotte beweging open. Ze laat zich zachtjes naar beneden glijden en overstelpt Simon met een zee van kleine kusjes. Simon kreunt … en zijn ademhaling versnelt. “Sara, je bent zo verleidelijk. Je weet me zo te verleiden. Ik hou het bijna nie…” Ze snoert zijn mond door zich verder toe te spitsen om zijn mannelijkheid. Simon kreunt nog dieper. Haar mond weet hem tot zo een extase te brengen. Simon trekt haar op en laat haar over hem glijden. Sara roept “Simon, ik zie je graag. “ Er gaat een rilling van genot over haar rug. Simon’s handen liggen op haar onderrug en hij voelt de sensatie als een golf over haar rug gaan. Hij geniet van dit gevoel. Dat hij dat kan veroorzaken is een machtig gevoel. Sara laat ondertussen haar handen op zijn schouders rusten en geeft het ritme aan. Ze drijft rustig het tempo op. Simon ligt met zijn ogen toe te genieten. Er parrelen zweetdruppels op zijn voorhoofd. Hij kan met zijn handen Sara begeleiden. Ze proberen alle twee hun hoogte punt zo lang mogelijk voor zich uit te schuiven want dit gevoel van uitgestelde bekoring is verrukkelijk en geeft hen alle twee zo een fantastische gewaarwording.
Sara komt in een schreeuw samen met Simon tot een hoogtepunt. Ze laat zich op zijn borst neerzijgen. Ze prevelt zachtjes “Dank je Simon, dit is zo mooi.”
Ze laat zich naast hem glippen, legt haar hoofd op zijn borst. Ze kijkt naar het scherm. Ze draait haar hoofd en zegt “Kijk, Simon juist een van mijn lievelingsscènes … die dansrepetitie. Leuk hé.” Simon knikt maar hij is nog steeds niet 100% bij zijn positieven. “Schatje, ik moet nog even bekomen. Kijk nog maar wat verder en dan maken we ons straks klaar.” Hij omarmt haar. Sara ligt met haar handen op zijn buik naar het scherm te kijken. Simon kijk geamuseerd toe. Hij ziet dat Sara geniet. Hij masseert met 1 hand zachtjes haar rug.
Sara kijkt geamuseerd naar de film. “Simon, ik heb deze DVD zwart gedraaid. Vake kreeg het ervan op zijn systeem. Hij heeft die DVD zo dikwijls verstopt. Weet je, Arne heeft me ooit een tweede exemplaar bezorgd want meestal wist ik hem wel te vinden maar niet altijd. En die twee heeft Vake nooit gevonden.”
Simon lacht “Ik zie je vake al bezig. De DVD te verstoppen in de haard of boven op de keukenkastjes.”
Sara lacht hartelijk. “Ja, hij heeft hem ooit verstopt” Sara schatert “achter de kast in de eetplaats. Hij dacht dat ik het niet gezien had, maar ’s nachts ben ik het bed uit gekropen en heb de DVD eruit gehaald en er een van zijn favoriete films ingestopt en er terug achter gestopt. Dat is dan ook de laatste keer dat hij hem verstopt heeft … hij heeft maanden gezocht en ikke heb me altijd van kromme haas gehouden. Pas bij de grote schoonmaak heeft hem teruggevonden.”
Sara en Simon lachen zich een ongeluk “Zijn gezicht toen ik zei “wie een put graaft voor een ander valt er zelf in” was zo kostelijk … hij wist niet wat er gebeurde.”
Ze hebben alle twee de slappe lach. Tot Simon plots de klok in de gaten krijgt. Het is 12 uur en zo liggen nog steeds in bed. Ze springen het bed uit en lopen de badkamer in. Ze maken zich in een haastje klaar. Vlug de douche in en dan naar de lobby.
-
Fleur'tje
- Super Ere Lid
- Berichten: 2161
- Lid geworden op: 29-06-2010 23:37
Deel 117
Deel 117 uitstap naar Legoland
Ze komen de lobby in en zien Jacob en Ella zitten in de zeteltjes. Ella lacht als ze Simon en Sara ziet aankomen. “Kom, Jacob, daar zijn ze da kunnen we vertrekken.”
Ze stappen de auto in.
Ella is vrolijk. “We moeten ongeveer een drie kwartier rijden en dan zijn we er al. Simon, ik denk dat je het leuk gaat vinden. Echt waar.”
Simon en Sara zijn nieuwsgierig. Ook Jacob weet van niets. Hij lacht en zegt “Ja, ik weet ook niet waar we op af gaan. Ze wil niets lossen. Ze wordt er wel vrolijk van dus leuk zal het wel worden.
Sara kruipt dicht tegen Simon aan en geeft hem regelmatig een kusje. Simon geniet. “Ja, dit is genieten” denkt hij “Vroeger, hoe ben ik ooit zo kunnen zijn. Dit is pas leven.” Hij trekt Sara wat dichter bij hem.
Als ze in de buurt zijn, heeft Simon vrij snel door waar ze naartoe gaan. “Dit meen je niet, Ella, wat een verrassing. Je hebt gelijk daar heb ik vroeger heel wat tijd mee gespendeerd. Legoland … wow …. Sara, dit wordt genieten … samen met jou in attracties … Ella, dit is fantastich. “
Ella lacht “Dit is de reactie die ik verwachtte. Leuk hé…” Jacob knikt instemmend. Sara is ook blij. Dit is ontspanning. “Ja, Ella, das een leuk idee. “
Ze kopen ticketjes en gaan het park binnen. Eerst bekijken ze een tentoonstelling met allemaal bouwwerken. Het is echt spectaculair. “Amai” zegt Simon “Het is wel veranderd maar eigenlijk toch nog altijd hetzelfde. Onze kinderen gaan direct een enorme voorraad blokjes hebben. Ik heb een hele stad met treintjes en luchthaven. Dat ligt nog allemaal bij ons op zolder. Amai das wel lang geleden.”
Sara trekt Simon naar zich toe. Ze vindt het leuk als hij over hun kinderen begint. “Lieve Simon” fluistert ze in zijn oor “Onze kinderen … je laat mijn hartje sneller kloppen.” Simon kust haar. “Dat weet je toch” prevelt hij met een krop in de keel.
Ze wandelen verder en komen nu in het pretpark terecht. Ze kiezen een aantal spectaculaire attracties . De attractie X-tremes Racers is fantastisch. Sara is wel zo geen held in die dingen maar Simon is zo lief voor haar. Ze moet zelf toegeven … eens samen over kop gaan met Simon is leuk. Simon geniet van de leuke namiddag en is blij dat Sara zich ook laat gaan. Hij ziet dat ze ook geniet. Bij de Jungle Racers staan ze samen in een power Ski die snel ronddraait en ook rond zijn eigen as beweegt. Het water pletst naar alle kanten. Simon houdt zijn Sara dicht bij hem. Maar ze geniet.
Samen met Jacob en Ella gaan ze op ontdekking in een advonturen wandeling hoog tussen de bomen. Ze balanceren en klimmen tussen touwen en bomen. Het is zalig. Het leven kan zo eenvoudig zijn. Sara heeft een plezier in. Ze lijken net een bende pubers die voor het eerst op stap gaan. Het is leuk middag.
Een beetje verder kunnen ze gaan wandelen op de bodem van de zee. Het is zo mooi. Ze ontdekken de zee van op een uniek punt. Het basin zit vol exotische vissen. Het is fascinerend. Zelfs Jacob is onder de indruk. De onderwaterwereld op deze manier leren kennen is mooi. Ineens ziet Sara vlak boven haar een haai. Het dier is reusachtig. Maar dit zo kunnen bewonderen. Ze hebben er geen woorden voor.
Nog een halfuurtje later halen ze hun hart op in een cano die op een wildwaterrivier vaart. Ze zien allemaal dieren gemaakt in Legoblokjes… maar de cano gaat ook drie keer naar boven. Het bootje plonst de watervallen af. Dit is genieten. Simon komt vrij nat uit de attractie, dit omdat hij zijn Sara beschermd heeft tegen het water. Sara kust hem innig.
Ook Jacob is het hetzelfde lot beschoren. Hij is drijfnat want hij zat achteraan in de kano.
Ellla en Sara knuffelen hun geliefde. Maar het zonnetje zorgt ervoor dat beide heren vrij vlug opdrogen.
Om het drogen wat te beïnvloeden gaan ze tot slot nog een keer in een rollercoaster. Het ding klatert over een berg in volle snelheid. Sara zit naast Simon en knijpt zijn hand haast fijn. Maar hij ziet dat ze geniet.
Om deze namiddag leuk af te sluiten gaan ze eten in het Burger House. Na zo een leuke namiddag is dit een gepast einde. De hamburgers smaken hen. Simon zo zien genieten is voor Sara nieuw… ze wist niet dat Simon hier zo van kon genieten. “Simon” fluistert ze “Ik wist niet dat je dit zo leuk vindt. Maar dan moeten we dat zeker nog doen … “
Simon knikt “Als kind heb ik dit wel eens gedaan, maar pa en ma hadden daar geen tijd voor en Lut nam me soms wel mee … maar ja …. Ik vind dit zalig. Ella je hebt me een enorm plezier gedaan. Ik heb genoten en Sara ook. Dit is pas leven… echt waar.”
Ze eten gezellig verder. Nadien duiken ze nog even de souvenierwinkel binnen en Sara koopt 2 mooie dozen lego. Een voor een meisje, een poppenhuis en een van een draak voor een jongen. Ze kiest voor Duplo. Simon trekt haar naar zich toe. “Ja, zo moeten die dozen niet te lang in de kast liggen” fluistert hij stilletjes in haar oor. Sara knikt instemmend en geeft hem een zoen. “Ja, Simon.” Ze betalen en vetrekken opnieuw naar hun hotel.
Ze komen de lobby in en zien Jacob en Ella zitten in de zeteltjes. Ella lacht als ze Simon en Sara ziet aankomen. “Kom, Jacob, daar zijn ze da kunnen we vertrekken.”
Ze stappen de auto in.
Ella is vrolijk. “We moeten ongeveer een drie kwartier rijden en dan zijn we er al. Simon, ik denk dat je het leuk gaat vinden. Echt waar.”
Simon en Sara zijn nieuwsgierig. Ook Jacob weet van niets. Hij lacht en zegt “Ja, ik weet ook niet waar we op af gaan. Ze wil niets lossen. Ze wordt er wel vrolijk van dus leuk zal het wel worden.
Sara kruipt dicht tegen Simon aan en geeft hem regelmatig een kusje. Simon geniet. “Ja, dit is genieten” denkt hij “Vroeger, hoe ben ik ooit zo kunnen zijn. Dit is pas leven.” Hij trekt Sara wat dichter bij hem.
Als ze in de buurt zijn, heeft Simon vrij snel door waar ze naartoe gaan. “Dit meen je niet, Ella, wat een verrassing. Je hebt gelijk daar heb ik vroeger heel wat tijd mee gespendeerd. Legoland … wow …. Sara, dit wordt genieten … samen met jou in attracties … Ella, dit is fantastich. “
Ella lacht “Dit is de reactie die ik verwachtte. Leuk hé…” Jacob knikt instemmend. Sara is ook blij. Dit is ontspanning. “Ja, Ella, das een leuk idee. “
Ze kopen ticketjes en gaan het park binnen. Eerst bekijken ze een tentoonstelling met allemaal bouwwerken. Het is echt spectaculair. “Amai” zegt Simon “Het is wel veranderd maar eigenlijk toch nog altijd hetzelfde. Onze kinderen gaan direct een enorme voorraad blokjes hebben. Ik heb een hele stad met treintjes en luchthaven. Dat ligt nog allemaal bij ons op zolder. Amai das wel lang geleden.”
Sara trekt Simon naar zich toe. Ze vindt het leuk als hij over hun kinderen begint. “Lieve Simon” fluistert ze in zijn oor “Onze kinderen … je laat mijn hartje sneller kloppen.” Simon kust haar. “Dat weet je toch” prevelt hij met een krop in de keel.
Ze wandelen verder en komen nu in het pretpark terecht. Ze kiezen een aantal spectaculaire attracties . De attractie X-tremes Racers is fantastisch. Sara is wel zo geen held in die dingen maar Simon is zo lief voor haar. Ze moet zelf toegeven … eens samen over kop gaan met Simon is leuk. Simon geniet van de leuke namiddag en is blij dat Sara zich ook laat gaan. Hij ziet dat ze ook geniet. Bij de Jungle Racers staan ze samen in een power Ski die snel ronddraait en ook rond zijn eigen as beweegt. Het water pletst naar alle kanten. Simon houdt zijn Sara dicht bij hem. Maar ze geniet.
Samen met Jacob en Ella gaan ze op ontdekking in een advonturen wandeling hoog tussen de bomen. Ze balanceren en klimmen tussen touwen en bomen. Het is zalig. Het leven kan zo eenvoudig zijn. Sara heeft een plezier in. Ze lijken net een bende pubers die voor het eerst op stap gaan. Het is leuk middag.
Een beetje verder kunnen ze gaan wandelen op de bodem van de zee. Het is zo mooi. Ze ontdekken de zee van op een uniek punt. Het basin zit vol exotische vissen. Het is fascinerend. Zelfs Jacob is onder de indruk. De onderwaterwereld op deze manier leren kennen is mooi. Ineens ziet Sara vlak boven haar een haai. Het dier is reusachtig. Maar dit zo kunnen bewonderen. Ze hebben er geen woorden voor.
Nog een halfuurtje later halen ze hun hart op in een cano die op een wildwaterrivier vaart. Ze zien allemaal dieren gemaakt in Legoblokjes… maar de cano gaat ook drie keer naar boven. Het bootje plonst de watervallen af. Dit is genieten. Simon komt vrij nat uit de attractie, dit omdat hij zijn Sara beschermd heeft tegen het water. Sara kust hem innig.
Ook Jacob is het hetzelfde lot beschoren. Hij is drijfnat want hij zat achteraan in de kano.
Ellla en Sara knuffelen hun geliefde. Maar het zonnetje zorgt ervoor dat beide heren vrij vlug opdrogen.
Om het drogen wat te beïnvloeden gaan ze tot slot nog een keer in een rollercoaster. Het ding klatert over een berg in volle snelheid. Sara zit naast Simon en knijpt zijn hand haast fijn. Maar hij ziet dat ze geniet.
Om deze namiddag leuk af te sluiten gaan ze eten in het Burger House. Na zo een leuke namiddag is dit een gepast einde. De hamburgers smaken hen. Simon zo zien genieten is voor Sara nieuw… ze wist niet dat Simon hier zo van kon genieten. “Simon” fluistert ze “Ik wist niet dat je dit zo leuk vindt. Maar dan moeten we dat zeker nog doen … “
Simon knikt “Als kind heb ik dit wel eens gedaan, maar pa en ma hadden daar geen tijd voor en Lut nam me soms wel mee … maar ja …. Ik vind dit zalig. Ella je hebt me een enorm plezier gedaan. Ik heb genoten en Sara ook. Dit is pas leven… echt waar.”
Ze eten gezellig verder. Nadien duiken ze nog even de souvenierwinkel binnen en Sara koopt 2 mooie dozen lego. Een voor een meisje, een poppenhuis en een van een draak voor een jongen. Ze kiest voor Duplo. Simon trekt haar naar zich toe. “Ja, zo moeten die dozen niet te lang in de kast liggen” fluistert hij stilletjes in haar oor. Sara knikt instemmend en geeft hem een zoen. “Ja, Simon.” Ze betalen en vetrekken opnieuw naar hun hotel.