Fleur'tje : Sara en Simon verhaal

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 13-07-2011 21:28

Deel 98

De volgende morgen maken Sara en Simon zich vlug klaar. Ze willen eerst nog even langs Louise en dan willen ze nog even een kijkje nemen in Reims of daar misschien ook mogelijkheden zijn voor een nieuwe winkel, maar dan moeten ze wel op tijd de baan op. Ze pakken hun koffer en ontbijten beneden in het restaurant. Ze bellen even met Louise en spreken af rond 8.30 aan de winkel. Na het ontbijt checken ze uit maar laten ze de wagen nog even op de parking van het hotel en vertrekken met de metro.

Louise is blij dat ze nog even langskomen. Na een nachtje slapen is zij nog zekerder van haar stuk. Présence is voor haar net een droom die uitkomt. Dit stelt Simon en Sara nog meer gerust. Na een veel belovend constructief gesprek nemen ze afscheid.

Rond 10 uur rijden ze weg, richting Reims. Het is ongeveer 1,5 uur rijden. Simon zit ontspannen achter het stuur. Het is een intens weekend geweest maar ook de voor Présence hebben ze mooie vooruitzichten.
Sara heeft zich met knus genesteld naast Simon met haar laptop op haar schoot. Wat een luxe denkt ze terwijl ze op het internet locaties opzoek in Reims. Ze noteert een aantal plaatsen die haar wel iets lijken.
Ineens gaat Simon’s GSM over. Het is Lieven. Hij heeft Sara nodig. Hij is bezig met het contract van Hans. En had graag geweten of hij al een job advertentie kan plaatsen. Sara heeft hierover nagedacht en vertelt Lieven haar voorstel. “Ik had zo gedacht, als je nu eerst met een interim aanneemt en dan afwacht tot Helen terug is” Simon knikt en antwoordt “Das een goed plan, misschien heeft Patrick wel zin om bij ons te komen werken.”
Lieven hoort Simon en zegt “Gho Sara daar had ik niet aan gedacht maar je hebt een punt. Dat zou een goede oplossing zijn. Ik zal eerst met Hans praten en dan contacteer ik het interim bureau voor een goeie kracht tot dat Patrick en Helen terug zijn. Ik zal al eens polsen bij Thomas. Zeg volgende week na Denemarken zou Alexander terug willen beginnen. En ja nog iets, Arne is er nog niet. Ken jij zijn agenda?”
Sara schiet in een lach. “Die zal wel binnenvallen. Hij is in goed gezelschap. Laat hem maar een dagje verlof opnemen. Maar hij zal er straks wel zijn, hem kennende.”
Lieven hoort ook Simon lachen. “Jullie weten meer maar blijkbaar zal ik het zelf moeten uitvissen.”
“Laat Arne het maar zelf vertellen. Wij hebben het verhaal al doorgekregen op zijn Arne’s met geuren en kleuren.” Roept Simon van op de achtergrond.
Sara vertelt nog over Parijs en het winkelpand. En van het geplande bezoek aan Reims. Lieven is opgezet met de bereikte resultaten.
“Ok, Simon en Sara, bedankt. En tot morgen.”
“Dag Lieven, misschien tot vanavond.”

“Arne neemt een snipperdagje, blijkbaar zal het vannacht goed meegevallen zijn.” Lacht Simon. Sara knikt, ze is blij voor haar kameraaad.
Ze belt nog even met Margot om te vragen of ze kan reserveren in een gezellig restaurantje voor de verloving van haar vader en Lut te vieren. Ze nodigt ineens Margot en Leon mee uit. Maar Margot heeft een beter plan, daar Leon nog niet 100% is zal ze het thuis organiseren.
Simon komt even tussen in het gesprek en vraagt Sara om Lieven en Michèle en Arne en Esther ook mee uit te nodigen.
Dit vindt Sara een goed idee. Een verrassingsfeestje voor haar pa en Lut. Voor Margot is dit geen probleem. Sara vraagt aan Margot om ook Alexander en Britt mee te vragen. Het is jammer dat Helena en Steven nog niet terug zijn.

“Vake zal verschieten” lacht Sara. Ze belt met Lut. Lut is blij Sara te horen. Sara zegt Lut dat ze hen komen oppikken rond 19 uur. Dat is in orde voor Lut. Ze nemen afscheid.

Ze komen aan in Reims, het is er gezellig. Niet zo groot maar wel een mooie winkelstraat. Ze eten vlug een belegd broodje en zetten zich op een pleintje op een bank. Het is ondertussen al 11,30. Ze moeten zich haasten want rond 16 uur moeten ze al terug vertrekken zodat ze zich kunnen klaarmaken. Sara vleit zich nog even tegen Simon aan en ze genieten van het zonnetjes. Sara draait zich naar Simon. “Ik zie je graag, Simon. Ik werk graag met jou. Ik ben graag met jou … altijd… Mijn leven is zo mooi geworden. Ik ben zo gelukkig.” Simon trekt haar naar zich toe en kust haar passioneel. Sara beantwoord zijn kust met evenveel passie. Ze vergeten dat ze op bank zitten en gaan volledig in elkaar op. Simon kan zich nog net beheersen om niet onder haar bloesje te glippen. Sara lacht als ze de gesmoorde vloek tussen haar lippen voelt. “Wat is er lieveke?” zegt ze plagend.
“Verdomme, moesten we iets meer tijd hebben, dan zou ik nu op hotel gaan. Ik wil je. Maar kan nu niet.” Gromt Simon.
“Neen, Simon, lieveke, we moeten nu verder werken. Maar wel samen, hé en voor een kusje kunnen we altijd eventjes tijd maken.” Ze geeft hem een kus op zijn wang en trekt hem omhoog. Ze neemt zijn 2 handen vast en draait rond hem “Simon, je weet niet hoe gelukkig ik ben sinds we echt samen zijn… dat is niet in woorden uit te drukken.”
Simon lacht en laat haar nog wat rondspinnen rond hem maar als hij voelt dat hij duizelig wordt, trekt hij haar naar zich toe en kust haar. “Sara, ik ben ook zo gelukkig … je hebt me veranderd en ik ben blij. Ik zal niet meer worden zoals vroeger … jij bent zo geweldig. De drang van vroeger is weg .. nu heb ik enkel een onuitputtelijk, fantastische drang naar jou, mijn allerliefste, lieve schattige Sara.” Door het ronddraaien is Sara ook wat licht in haar hoofd en laat ze zich door Simon opvangen.
Als ze allebei opnieuw op hun positieven zijn, lacht Sara ; “Dit is leuk… hier geniet ik van met volle teugen…” Simon knikt “Lieve Sara, hier geniet ik ook van.” Ze trekken dat stad in.

De namiddag is Reims is een schot in de roos. Er is weer een geschikt pand gevonden. Nu is het Simon die het pand eerst in de gaten kreeg. Er is wel iets meer werk aan. Maar het is een winkel met een mooie vitrine. Een pand op een hoek. Het immo kantoor geeft alle gegevens mee en een aantal foto’s. Het is mooi en geschikt pand voor een Présence winkel.

Sara en Simon zijn blij. Hun weekend en hun twee dagen zijn fantastisch geweest. Zowel persoonlijk als voor Présence. Ze zijn gelukkig. Ze vertrekken opnieuw naar huis. Het is ondertussen al bijna 15 uur. En ze hebben nog een lange rit voor de boeg.
Sara neemt het stuur en ze rijden in 1 rit naar huis… want vanavond willen ze genieten van hun familie. En daarna .. is er nog tijd genoeg voor hun tweetjes.

Rond 1.8 uur rijden ze de oprit op. Dit is voor Sara nog altijd niet zo logisch. Maar als Simon zegt “We zijn thuis.” Lacht ze “Ja, ons huis … ik ben blij dat we hier zijn. Ik kijk uit naar straks.”
Ze lopen naar binnen. “Zie daar” zegt Leon “Nu zijn ze wel op tijd.” Sara vliegt Leon rond zijn nek. “Ik heb jullie gemist” zegt ze met guitige ogen. “Simon heeft me zo een mooi weekend bezorgd. En gezien hij jullie zoon is, hebben jullie hier ook aan meegeholpen. Zo romantisch… je gelooft het nie…”
Leon lacht “Sara toch, je straalt “
Margot komt kijken naar de commotie. Ze krijgt een zelfde onvangst van Sara. “Ik ben zo gelukkig, ma, Simon heeft me in de watten gelegd en ik heb genoten.”
Margot lacht “Ik zie het, je kan het niet verstoppen. Maar als ik jullie was zou ik me nu gaan opfrissen want straks zijn de gasten hier.”
“Kom” zegt Simon “Ma heeft gelijk. Ma, het ruikt hier heerlijk. Je hebt jezelf percies overtroffen.”
Simon en Sara lopen naar boven en maken zich klaar. Tijd voor romantiek hebben ze jammer genoeg niet. Maar uitstel is geen afstel, stelt Simon haar gerust en ze gaan naar Margot en Leon.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 13-07-2011 21:49

Deel 99 feest voor Hans en Lut

Ze zijn dit keer wel op tijd. Rond 18.30 komen de eerste gasten aan. Arne en Esther zijn er eerst. Ze zien er ziels gelukkig uit. Sara omhelst hen beiden. “Jullie stralen … ik ben echt zo gelukkig. Is nogal iets hé mijn twee beste kameraden samen … mijn geluk kan niet op.”
Arne lacht “Ja, Sara en ‘t zit goe Zenne … Wij kunnen al niet zonder elkaar. Zeg Sara, bedankt voor gister avond … 2 keer bedankt … eerst voor je steun aan mij en dan voor het geven van mijn adres aan Esther.” Arne bloost. “Ik ben zo gelukkig.” Hij kust Esther innig.
“Aauuchh” roept Simon als hij hen bezig ziet. “Maar doe maar voort .. zien kusssen doet kussen” en hij trekt Sara naar zich toe.

Ze worden gestoord want de bel gaat. Daar zijn Alexander en Britt. Deze kijken verbaasd naar Arne die in de hal staat met zijn arm rond Esther.
“Jullie, een koppel. Maar das een verrassing” kirt Britt “Zou ik nooit kunnen denken hebben. Proficiat. Jullie zijn een mooi koppel.”
“Bedankt Britt” zegt Arne “Das de reden dat ik zo laat was vandaag.”
“Jaja” kirt Britt “De liefde … kan mooi zijn.” En ze geeft Alexander een zoen. Alexander wenst Arne en Esther een even mooie toekomst toe als hij en Britt.
Ze gaan verder naar de veranda. Margot en Leon zijn blij met het jonge en verliefde gezelschap. Als de bel nog eens overgaat, staat Simon op. Iets later komt hij binnen met Lieven en Michèle binnen. “Dag iedereen” zegt Lieven maar als hij Arne en Esther zo intiem naast elkaar ziet zitten concludeert hij “Ah nu weet ik waar je was, daarom was je te laat vandaag. Proficiat alle twee… das mooi hé Michèle. Nu is bijna iedereen van’t straat … “ Ook Michèle wenst hen proficiat.

Ze keuvelen nog even verder en rond 19 uur zijn de eregasten daar. Margot gaat de deur opendoen. Er wordt gezellig verder gepraat in de veranda. Hans en Lut zijn blij verrast. Ze zijn blij. Dat jong geweld houdt hen jong. Ineens krijgt Lut Arne en Esther in het oog. Ze lacht en loopt op Arne toe. “Daarom was jij zo laat vandaag. Proficiat alle twee. Esther je hebt een schatje te pakken.”
Arne bloost als het ware. Sara springt Lut bij “Ja Esther das waar en vergeet niet” zegt ze er schalks achteraan “’t is mijn beste vriend,hé!” Esther lacht. “Ik stel mijn hart bijna niet open maar hier ..” en knuffelt Arne “tegen was ik niet bestand. Sara, echt, ik sta in vuur en vlam voor Arne. En ja … dat jong geweld kan ik best aan.”
Iedereen lacht en de avond start onder een goed gesternte. Lut en Hans zouden willen trouwen rond Valentijn. Dat vindt iedereen mega romantisch.

Lieven en Michèle doen het rustig aan maar denken wel al aan samenwonen. Ze zoeken een klein gezellig huisje in de buurt van Antwerpen. Lieven heeft met Thomas gesproken en die gaat de boodschap doorgeven aan zijn ouders maar hij gaat er wel van uit dat Patrick het ziet zitten want in de papierhandel werkt hij niet zo graag. Hans zijn ogen fonkelen. Hij kan het goed vinden met Patrick dus dat zou goed uitkomen. Volgende maandag start er een interim die blijft totdat Patrick beslist heeft.

Simon en Sara vertellen in geuren en kleuren over hun weekendje. Sara heeft dan ook veel in te halen volgens iedereen, quality time tussen Sara en Simon is hun zeker gegund.
Leon trekt Sara naar zich toe en fluistert in haar oor “Je moet genieten. Onze zoon is ook de oorzaak van een zware periode uit je leven. Maar je moet niet triestig kijken, hij weet nu goed wat voor schat hij in zijn handen heeft en zo een streken zal hij niet meer uithalen.” Sara kijkt in Leon’s ogen en ziet dat hij dit uit de grond van zijn hart meent. Ze trekt hem naar zich toe en slaat haar armen rond hem een “Dank je Leon dat zijn mooie woorden maar ik weet dat ze waar zijn. Ik kan me geen betere schoonouders wensen als jullie twee. Ik zie niet alleen Simon graag maar jij, pa en Margot hebben een speciaal plekje in mijn hart.” Leon veegt een traan weg en kust Sara op haar wang. “Ge zijt een kostbare diamantje, Sara, ik ben zo blij dat jullie een koppel zijn.”

Iedereen kijkt vertederd naar Leon en Sara. Sara staat op en gaat naar Margot met Leon aan haar hand. Ze knuffelt haar en fluistert “Ma, ik wil je graag zeggen dat jij en Leon een speciaal plekje in maar hart hebben.”
Margot krijgt het ook even moeilijk. “Sara, we zijn niet onder het best gesternte gestart maar Leon wist direct welk vlees we in de kuip hadden. Ik niet .. sorry … maar jij hebt onze Simon zo veranderd .. ik verlangde al zo lang naar een volwassen zoon, eentje die verantwoordelijk is. En die heb ik nu dank zij jou.”
Sara is geraakt door de woorden van Margot. Ze geeft haar een kus. Maar herpakt zich dan snel.
Ze trekt Simon naar zich toe die achter haar staat en zegt “We zijn hier nu allemaal samen. En ik zou graag een toast uit brengen. Ik wil eerst een vooral een dikke proficiat geven voor mijn vake en mijn nieuwe moeder.” Ze kijkt naar Lut die door de woorden van Sara geraakt is. Ze heeft haar hoofd verborgen tegen Hans zijn borst die liefdevol zijn armen rond haar trekt. Hans knikt ontroerd maar goedkeurend naar Sara.
Ze stapt op Lut toe. “Lut, ik weet wel jij bent mijn Moeke niet maar ik weet dat jij mijn moeke ondertussen ook al graag ziet en jij bent voor mij nu, mijn nieuwe mama. Mag ik je make noemen, alstublieft?”
Lut draait zich om, de tranen lopen over haar wangen “Lieve lieve Sara, jij mag me make noemen. Das een eer voor mij. Ik zal je moeke nooit vergeten en wil haar zeker en vast nooit vervangen, dat weet je. Vanaf het eerste moment dat ik je zag op Présence vond ik je zo een schatje maar ik had nooit ingeschat dat jij en je vake mijn leven zo mooi zouden maken. Ik zie je vake doodgraag en jij bent als mijn dochter. Ik heb nooit het geluk gehad om kinderen te hebben maar jij en ook Simon komen daar het dichtste bij. Sara, mijn dochter, ik ben vereerd dat jij me ma gaat noemen.”
Simon staat achter Sara. Sara weet hem steeds te verrassen. De beide dames knuffelen elkaar. Na een tijdje neemt Simon het woord. “Iedereen heeft lekker gegeten. Dank u ma en pa voor deze verrassing. Vake en Make Lut van harte proficiat, we wensen jullie een schitterende toekomst toe. En ik wil nog een koppeltje feliciteren: Arne en Esther van harte proficiat. Ten laatste ook nog een woordje voor mijn broer,”
Alexander schrikt van deze woorden. Maar Simon gaat verder “ Ja, mijn broer Alexander. Hij is een ander mens geworden, Britt waarvoor onze dank en volgende week is hij terug bij Présence waar hij hoort. Samen met mij en onze zus Helena.”
Alexander heft als eerste zijn glas en zegt geëmotioneerd. “Simon, bedankt voor deze mooie woorden. Ik zal er samen met Brit voor zorgen dat ik ze verdien. Bij deze ook een toast op mijn toekomstige schoonzus Sara en mijn broer Simon, de twee die er voor zullen zorgen dat Présence blijft groeien.”
Ze toasten en gaan dan genieten van het desserten buffet van Lut.
Er wordt wat muziek opgezet en iedereen danst. Het wordt een geslaagde avond.

Sara en Simon dansen een slowke. Sara legt zich tegen Simon en wordt rustig van zijn hartslag. “Hé Sara, gaat het?” “Ja, Simon, maar het was een emotionele avond voor mij. Begrijp je dat?”
Simon knikt “Ja, lieveling, dat begrijp ik en het was emotioneel voor iedereen hier, ook voor mij. Maar je hebt Lut de avond van haar leven bezorgd.”
“Lut verdient dat en ik meen wat ik gezegd heb. Ik beschouw haar vanaf nu als mijn moeder, mijn tweede moeder en dan ook als de oma van onze kinderen.”
Het wordt Simon allemaal wat te veel. Hij weet samen met Sara zonder op te vallen te ontsnappen naar buiten. Ze staan omarmd op het terras en kijken naar de sterren. “Simon, ik weet dat Moeke wou dat ik dat deed. Moeke wil dat Vake terug gelukkig is en ze wil dat ik Lut aanvaard als moeder. Moest ik dat niet geweten hebben dan …” De tranen lopen over haar wangen.
Simon veegt ze weg. En kust Sara. “Dat weet ik, schatje.; dat weet ik.”
Hij trekt Sara mee naar de schommelbank op het terras. Hij zet zich neer en trekt Sara neer tussen zijn benen. Ze vleit zich tegen zijn buik.

Lut ziet Sara en Simon niet meer en gaat even buiten kijken. Ze ziet ze zitten op de schommel. Ze gaat er naartoe en knielt voor Sara.
Sara heeft Lut niet gehoord. “Sara” zegt Lut zachtjes “Jij bent zo een specialeke … ik zie je graag, even graag als dat ik ooit een eigen dochter graag zou kunnen zien.” Sara opent haar ogen en vliegt rond Lut’s nek. “Maar, make toch … ik zie je ook graag.” De twee vrouwen lachen door hun tranen. Simon houdt de twee in het oog maar is ook geraakt door wat hier gezegd is.
Lut zet zich naast Sara. “Jullie bezig zien is toch zo leuk.”
Sara antwoordt “Maar jou en vake das ook leuk hoor.”

Ineens is Arne daar met Esther in zijn kielzog. “Amai .. ik vond jullie niet. Ik dacht …Aaaauuch .. . die twee kunnen het al weer niet meer uithouden en zijn …”
Esther moet lachen om Arne “Arne je doet me blozen … jij hebt je hart op je tong… daar zal ik moeten leren aan wennen.”
Sara lacht “Das Arne hij zegt wat hij denkt en denkt nooit over wat hij zegt. Maar hij is doodeerlijk.. en hij ziet je graag en dan gaat hij door een vuur voor jou.”
Arne kijkt naar Sara. “Sara, als ik naar jou en Simon kijk weet ik dat echt liefde bestaat. En ook bij mij en Esther voelt het goed aan.”

Margot komt hen roepen. Alexander en Britt gaan vertrekken. Iedereen gaat naar binnen. Het is ondertussen al erg laat. Sara neemt Alexander even apart. “Volgende dinsdag kom je werken. Ik kijk er naar uit. Echt Alexander … ik mis je op Présence zeker doordat je nu zoveel hartelijker bent.”
Alexander trekt Sara naar zich toe en knuffelt haar. “Dank je Sara die woorden doen deugd. Zeker van jou. Ik kijk er ook naar uit. Maar ik kom pas terug als jij en Simon terug zijn van Denemarken. Britt heeft verlof voor de rest van de week en we gaan er eens even tussen uit. Naar zee.”
Britt en Simon houden de twee lachend in de gaten “We gaan percies moeten oppassen” lacht Simon. “Die hebben een dikke boon voor elkaar.”
Sara schrikt maar ziet een twinkeling in Simon’s ogen “Jij plaagstok” lacht ze.
Britt en Alexander vertrekken. Ze nemen afscheid en Sara roept hen nog na “Veel plezier aan zee, geniet ervan.”

Michèle en Lieven vertrekken ook, samen met Arne en Esther. Simn en Sara gaan terug naar de veranda. Lut, Hans, Margot en Leon zijn in een geanimeerd gesprek verwikkeld over de boot. Lut en Hans vinden de foto’s mooi. Als Simon en Sara binnenkomen, beslissen Lut en Hans om naar huis tegaan. Ze bedanken Leon en Margot voor het verlovingsfeest. Het was zo mooi. Ze hebben zo genoten.
Ze nemen afscheid. Iedereen is blij en gelukkig.

Als ze de deur sluiten, sluit Leon de dag af met de veel zeggende woorden. “Dit was een wondermooie avond. Er zijn veel waarheden verteld en er zijn veel mensen gelukkig gemaakt. Jij Sara hebt dit in je eentje veroorzaakt. Jij ben een mooie diamant die in iedereen het beste naar boven brengt, in Simon, in Alexander, in Britt, zelfs in Lieven. Arne is een doodeerlijk manneke recht door zee. Jullie partners mogen zich gelukkig prijzen. Simon koester haar. Dit is zo uniek. Sara door jou alleen is mijn hart zo vlug hersteld.”
De tranen lopen over Sara’s wangen. Simon veegt ze af. “Dank je, pa. Ik ben gewoon Sara, die nu zo gelukkig is. Zo gelukkig als nooit tevoren… ik was altijd eenzaam en alleen en nu ben ik omgeven door zoveel liefde. Het is lief dat je zegt dat dat door mij komt maar het komt door de liefde tussen Simon en mij.”
Simon kust Sara. “Sara, ik zie je graag.”
Sara lacht door haar vreugde tranen “Simon, ik zie je even graag als jij mij … “

Met deze mooie woorden gaan ze slapen. Leon en Margot lopen omarmd naar hun kamer en roepen nog “Sweat Dreams, lieve kinderen.”
Simon en Sara staan al op de trap. “Slaapwel, pa en ma, tot straks.”

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 14-07-2011 22:45

Deel 100

Sara is moe. Ze gaan zich omkleden in de badkamer. Het is zo gezellig geweest maar het is weeral zo laat. Ook Simon geeuwt. “Ik ben ook moe. Het is ook zo een intense periode voor ons, schatje.”
Sara knikt en geeuwt zonder schroom. “Sorry, maar zien geeuwen doet geeuwen.” Zegt ze.

Simon trekt haar even naar zich toe. “Das toch geen probleem. We kruipen gezellig in bed en dromen van elkaar. Zalig toch.” Sara lacht. “Jij kent me goed.”
Ze kruipen dicht tegen elkaar en vallen bijna onmiddellijk in slaap.

De volgende ochtend wordt Simon vroeg wakker. Sara slaapt nog. Hij stapt uit bed en neemt de koffer van het weekend en maakt hem leeg. Dan begint hij de koffer opnieuw te vullen want deze namiddag vliegen ze naar Denemarken. Het gaat wel snel van de ene reis naar de andere . Maar als het altijd samen is, zit Simon er niets mee in.
Hij pakt alles zorgvuldig in. Het is leuk dat Sara hem zo vertrouwd. Hij maakt hun koffer en zet hem in de gang. Dan gaat hij naar de badkamer en neemt een douche.
Ondertussen is Sara wakker. Ze ziet Simon niet maar hoort het water lopen in de douche. Ze doet haar slaapkleedje uit en laat het op het bed vallen en glipt de badkamer in. Simon hoort haar niet. Ze stapt mee onder de douche en begint hem volmondig te kussen. Simon is blij dat zijn Sara wakker is en reageert direct op haar liefkozingen. Hun tongen blijven elkaar uitdagen en ophitsen. Sara kust Simon op alle mogeljke plaatsen. Haar hand zoekt zijn mannelijkheid en hij reageert direct op haar lieve massage. Hij zoekt met zijn mond haar borsten. Ze reageren direct op zijn zachte tong en lippen. Sara kreunt volmondig.
Simon voelt ook de opwinding tot een hoogtepunt komen maar hij begeestert eerst Sara nog meer. Hij brengt haar strelend, kussend en stimulerend tot zo een hoge extase dat Sara uitroept “Simon, ik wil je …. Nu … voelen en …” Hij tilt haar op en laat zich in haar glijden. Sara slaat haar armen rond zijn nek en Simon laat haar zachtjes bewegen. Hij geniet en kust haar. Haar tong blijft spelen met de zijne. Ze betovert hem. Hij gaat in op haar hete kussen en het tempo gaat al snel de hoogte in. Sara kreunt en roept “Simon, ik zie je graag.” Simon kan enkel “Idemdito” over zijn lippen krijgen. Ze komen samen tot een hoogtepunt. Simon blijft Sara bij zich houden. Ze blijft hem kussen. Hij geniet na.
Hij laat zich voorzichtig naar beneden glijden en zo blijven ze nog eventjes liggen om tot hun positieven te komen. Na een kwartiertje maken ze zich verder klaar.

Simon maakt zich verder klaar. Hij staat zich te scheren als Sara paniekerig zegt “Simon het is al bijna 9 uur en ik moet onze koffer nog pakken. Simon stopt en trekt haar naar zich toe. “Geen probleem schatje, hij staat al klaar in de gang. Sara vliegt rond zijn nek. “Dank je schat, jij bent een nieuwe man. Zo aan alles denken.” Ze geeft hem een kus.
Simon schiet in een lach en sara roept “Beikes”. Dan schieten ze alle twee in de lach. Sara had niet aan de scheerzeep gedacht.
“Je ziet er mooi uit” lacht Simon “Maar jij moet je niet scheren hoor.”
Ze blijven schateren. Als de lachbui mindert, maken ze zich verder klaar. Simon veegt lief de scheerzeep van Sara’s gezicht. Maar daar komt weer een nieuwe lachbui.

Ze komen breed lachend in de keuken. Leon kijkt geamuseerd toe. “Goedemorgen, jullie zien er goed gezind uit”
“Ja” zegt Simon “een ongelukje met scheerzeep.” Sara barst weer in lachen uit.
Ze zetten zich mee aan tafel. Het ontbijt smaakt.
Leon geniet van die twee, zo speels en zo spontaan. Ook Margot lacht mee, het plezier tussen die twee werkt aanstekelijk. Sara en Simon vertrekken vrolijk naar Présence.
Sara grabbelt nog vlug twee bananen mee uit de fruitschaal in de keuken.
Sara en Simon nemen afscheid want ze zullen Leon pas volgende week maandag terug zien.
Margot komt straks nog naar Présence voor een stafvergadering.

Sara en Simon vertrekken naar Présence. Iedereen is er al. Ze beginnen direct te werken. De post van de laatste dagen is vlug weggewerkt. De bestellingen lopen binnen. Sara’s laatste pasbeurt bij Marnix verloopt perfect het kleed is wondermooi. Ook de kleding van de andere zijn boven verwachting. De Présence Exclusive lijn zal een succes worden.

Op de stafvergadering alleen maar goed nieuws. De bestelling blijven binnen lopen. Ook uit Denemarken alleen maar goed nieuws. De parfums lopen buiten verwachting. Ook de nieuwe mannen parfums beginnen goed te lopen. Er worden nog een aantal punten voor Denemarken op papier gezet voor Simon en Sara. Arne gaat ook de terugkomst van Alexander voorbereiden. Margot knikt goedkeurend, als alles zo goed loopt is dat voor haar een verademing.

Het is ondertussen middag. Sara en Simon halen vlug een broodje bij Lut en nemen het mee naar hun kantoor. Zonder dat Sara het merkt, sluit Simon de deur en zet “Niet storen” aan.
Ze zetten zich in de zetel en eten met smaakt hun broodje. Simon trekt Sara tegen zich aan. Sara verzinkt in zijn ogen. “Simon, ik ben zo gelukkig met jou. Dit is eigenlijk te mooi voor woorden.” Ze veegt een traan weg. “Sara, wat is er ?”
“Ik weet niet Simon. Ik denk soms … ik weet wel ik mag dat niet denken … maar kan dit blijven duren … vroeger … “ Simon schrikt. “Sara, ik weet, ik heb je dat al vaak gezegd, mijn reputatie hangt als een zwaard van Damocles boven ons. Maar ik zal je nooit bedriegen. Ik kan dat niet. Ik begrijp dat je soms twijfelt ik zou dat in jouw plaats ook doen. Maar echt mijn lieve lieve Sara, sinds wij samen zijn heb ik geen andere vrouw gehad en zal ik nooit meer …” De tranen lopen over zijn wangen en hij begint onbedaarlijk te snikken. “Echt Sara, geloof me .. ik …”
Sara kijkt door haar tranen naar Simon. “Simon, het spijt me. Ik weet dat je me nooit zal bedriegen maar er zit soms een duiveltje in mijn hoofd. En dan…” ze snikt “dan denk ik als er bij hem ook zo niemand is … dan …”
Simon trekt haar naar zich toe. “Neen, Sara, dat kan kan ik niet … jij hebt me veranderd … ik kan dat niet… Echt waar niet… “
Sara knikt door haar tranen. “Ik weet het wel Simon .. het spijt me zo… zie ons hier nu zitten .. zoveel tranen en dat enkel om dat we elkaar zo graag zien … “
Simon veegt de tranen van Sara’s gezichtje “Ik wil je niet zien wenen … ik zal je bewijzen dat ik je waard ben.”
Sara kust zijn tranen weg. “Simon, ik had mijn mond moeten houden. Je hebt me al zoveel bewezen dat je me graag ziet en dat je me respecteert … ik beloof je nu dat ik nooit nimmer meer aan jou te gaan twijfelen …”
Simon glimlacht. “Ik zal je nooit geen pijn doen en ik zal er ook voor proberen te zorgen dat niemand anders je pijn doet. En moest het toch gebeuren zal ik je altijd steunen.”
Sara lacht door haar tranen “Ja, ik ga je ook beschermen … als iemand jou raakt dat wordt ik een leeuwin. Dan … “
Simon laat haar niet uitspreken en kust haar innig. Ze gaan zo in elkaar op dat ze niet door hebben dat het bijna 14 uur.

Ze worden uit hun kus gehaald door een enorm luid gebonk. “Sara, Simon, het is al twee uur. Jullie moeten naar de luchthaven.” Het is Arnes stem die door de ruimte galmt.
Sara en Simon schieten in een lach en doen de deur open.
“Mannen, mannen toch als jullie mij niet hadden.” Lacht Arne als de deur open gaat. Maar hij schrikt even als hij hun rode ogen ziet. Sara stelt hem gerust “’t is niets, Arne, we hadden even een emo moment. Maar we hebben geen ruzie gemaakt. “ Ze geeft Arne vlug een kus en trekt Arne mee want hij gaat hen naar de luchthaven brengen.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 14-07-2011 22:46

Deel 101

Ze komen nog net op tijd op de luchthaven aan. Arne neemt Sara nog even apart terwijl Simon incheckt. “Ge zijt toch zeker hé Sara dat er niets scheelt. Simon was zo stil onderweg.
Sara knikt “Neen Arne, het ging over Simon’s reputatie vroeger. Maar het is uitgepraat. Ik heb geen schrik dat hij me zal bedriegen maar dat overvalt me soms. “
Arne lacht “Wees daar maar zeker van. Jij hebt hem getemd. Hij is zo mak als een lammetje in jouw handen. Daarbij moest hij dat riskeren krijgt hij met mij te doen. “ Arne staat in gevechtshouding voor Sara. Sara schiet in een onbedaarlijk lachbui. “Gij zijt niet te schatten maar bedankt. Jij bent mijn beste vriend.”
“Awel, Arne, ga je vechten.” Horen ze ineens achter hen. Het is Simon.
Arne schrikt. “Neen, Simon we waren wat aan het dollen. Het is niets.”
Ze nemen vlug afscheid want ze moeten binnen het kwartier op hun vliegtuig zitten.
“Dag Arne, groetjes aan iedereen, ook aan Esther.”

Nog een uurtje later landen ze in Kopenhagen. Ze wachten op hun bagage. In de hal staat Jacob hen op de wachten. Ze begroeten hem hartelijk. Van de vroegere wrijvingen tussen Jacob en Simon is niets meer te bespeuren. Ella heeft nog afspraken deze namiddag. Daarom is Jacob hier. Ze rijden direct naar het kantoor van Ella in Ärhus. De bagage blijft achter in de auto van Jacob.
Het is er een drukste van jewelste. Maar daar komt Ella. Ze is door het dolle heen. “Dag Sara, Dag Simon. Jullie zijn er. Das goed. Nu zijn we in de laatste lijn naar de show. Kom we gaan naar mijn vader. Peter Bauer is blij met het bezoek. Hij laat hen de laatste verkoopscijfers zien. “Présence wordt een hit hier in het noorden.” zegt hij lachend “Simon, hoe is het met Leon?”
“Hij gaat met grote sprongen vooruit. Hij is echt aan de beterhand. Hij zegt altijd dat Sara aan de basis ligt van zijn herstel.” Simon trekt Sara naar zich toe.
Ook Peter is blij dat ze er zijn. Ze vertrekken direct naar de locatie voor de show. Het is een mooie zaal vlak in het centrum van Malmö. Vanuit de grote ramen heb je een mooi panorama over de stad en volgens Ella is het ’s avonds uniek. De modellen zijn aan een repetie bezig. Het ziet er mooi uit. Er is gekozen voor muziek uit België. Het klinkt vertrouwd. Het decor in grijs en zwarte tinten is eenvoudig maar daardoor extra mooi en geeft een mooi contrast met de collectie.
Sara en Simon zijn onder de indruk. “Puik werk, Ella”
Maar Ella wil hiervoor de eer niet opstrijken “Das allemaal Jacob’s werk. Hij heeft carte blanche gekregen van ons. En ja het ziet er goed uit, perfect zelfs.”
Peter sluit zich daar bij aan “Ja, die Jacob is een aanwinst voor ons. En ook op famiaal vlak. Hij is een zegen voor Ella. Ze vullen elkaar zo mooi aan.” Ella kust Jacob. "Das waar" zegt ze "Jacob is de liefde van mijn leven."

Het is ondertussen al na zessen. De modellen zijn naar huis. Jacob en Ella brengen Simon en Sara naar hun hotel. Ze spreken af om het vanavond rustig te houden. Ze gaan enkel samen iets eten rond een uur of 8. Zo hebben Sara en Simon even tijd om zich op te frissen.

Ze willen Ella vanavond verrassen met de nieuwe lijn van Présence. Présence Exlusive. Sara pakt de koffer uit en legt de schetsen van Marnix en Niels klaar. Ondertussen is Simon hun emails aan het nakijken. Hij moet lachen met een berichtje van Arne.
“Kijk Sara, een berichtje van Arne. Hij mist ons al … ik denk dat hij het ontzettend naar zijn zin heeft bij Esther. “ Hij toont Sara de foto van Arne en Esther, genomen voor de foto in hun kantoor. Ze hebben alle twee rode ogen en een zakdoek vast. In het mailtje staat “Alleen genieten en aan leuke dingen denken … doen wij ook. Geniet ervan het is jullie gegund.”
“Das lief” zegt Sara “Arne is bezorgd om ons.”
Ze trekt Simon naar zich toe en kust hem. “Geen muizenissen meer, lieve Sara” fluistert hij zacht “Vanaf nu genieten we.”
Sara knikt “Ja Simon genieten … maar nu moeten we ons haasten … straks zijn Ella en Jacob daar en ik wil nog even met je ma bellen. “
Sara voegt de daad bij het woord en belt met Margot. “Dag, ma hoe gaat het met Leon? Gingen jullie vandaag niet beslissen over de boot? “ Nu begrijpt Simon waarom Sara wou bellen. Hij trekt haar op zijn schoot zodat hij mee kan luisteren. “Simon luistert mee … maar kiettelt mij ondertussen …”
Ze draait zich even om “Simon wel braaf zijn, zenne.”
Margot lacht “Gho, leuk dat je er aan denkt. Ja we zijn teruggeweest met Gert en ja alles voldeed. We hebben de koop gesloten en binnen een maand, als Leon zo blijft herstellen. ..”
Sara hoort Leon op de achtergrond “Ik blijf wel snel herstellen maar hoe meer Sara en Simon hier zien hoe sneller.” Sara en Simon lachen “Dat zullen we onthouden en rekening mee houden, want we willen je snel weer als vroeger” zegt Simon.
Margot en Leon lachen.
“We moeten jullie nu laten, we gaan eten bij Lut en Hans.”
“Gho doe ze de groeten want wij moeten nu vertrekken. Ella en Jacob wachten in de lobby.”
Ze nemen afscheid en vertrekken. Ella en Jacob zijn er nog niet. Simon laat zich vallen en trekt Sara mee. Ze belandt nogal hard op zijn schoot. “Auuutch” roept Simon. “Ikke … “ hij bloost. “Ik zit met een probleemke. Je bent zo mooi in dat kleed en in de lift kreeg ik … Oh Sara.”
Sara schiet onbedaarlijk in de lach. “Hopelijk blijven Ella en Jacob nog even weg. Wacht ik zet me achter jou.”
“Neen, kan me niet schelen, maar jij blijft hier.” Hij trekt haar gezicht naar zich toe en kust haar innig. Sara brengt nog juist uit “Simon, …”. Maar dan laat ze zich volledig aan Simon over. Haar tong zoekt de zijne. Hij kreunt want ze begeestert hem zo intens. Ze vergeten alles en iedereen. Totdat Sara hoort; “Jacob, kom wij zetten ons daar neer. We volgen hun voorbeeld.”
Simon hoort hen niet.. en blijft Sara innig zoenen. “Simon” fluistert Sara “Ella en Jacob zijn er.”
Simon schiet in een lach … “Oei betrapt. Maar nu zullen we hier we een aperitief moeten drinken, vrees ik.” Hij kijkt beteuterd. Jacob lacht “Geen probleem”
De avond start in een goed gesternte. Ze bestellen hun aperitief. En het gesprek zit direct goed.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 14-07-2011 22:46

Deel 102

Ella en Jacob nemen Sara en Simon mee naar een gezellig restaurantje in Ärhus. Het is een visrestaurant en Ella vraagt of ze haar genoeg vertrouwen om haar het menu te laten kiezen. Sara knikt “Ja, hoor, verras ons maar.”
Ze spreekt de ober aan en die lacht.
Ella en Jacob wonen ondertussen al samen op het apppartement van Ella. Jacob voelt zich uitstekend in zijn nieuwe job. Al mist hij soms Mariella en Esther. Hij mailt ze dikwijls maar das niet hetzelfde. Hij is ook verrast over het nieuws van Esther en Arne. “Die twee een koppel. Dat verbaast me. Ik ken Arne niet echt maar die is wel doodeerlijk en ja … dat heeft Esther nodig. Ze is al een aantal keren bedrogen uitgekomen in de liefde.”
“Ja” zegt Sara “Arne werd ook meestal verliefd op de verkeerde of het was een richtingsverkeer. Maar je zou ze moeten bezig zien … ze zijn dolverliefd en Esther … “ sara gniffelt “ kwam die eerste avond zo onzeker over. Ik heb moeite moeten doen om haar te overhalen achter Arne aan te gaan. Ze was zo zeker van haar gevoelens maar wou het rustig aan doen. Je moest ze zien de dag erop zo gelukkig … bijna zo gelukkig als wij, hé Simon.” Ze geeft Simon een kus.
Ella lacht “Ja, jullie evenaren is moeilijk. Maar hier is het ook de liefde met de grote L hoor. Jacob vult me zo aan. Hij kan me zo …” Ella glimlacht en trekt Jacob tegen zich aan.
De haring als voorgerecht is verrassend maar o zo lekker. Als hoofdgerecht heeft Ella gekozen voor gebakken scholletjes met veenbessen en bosbessen met aardappelen in hun jasje. Het zijn nieuwe smaken maar zo verdomd lekker. Simon geniet van het gerecht. Hij lacht “Mmm zo zoet … het is alsof Sara op mijn bordje ligt. Die…” Sara bloost en snoert hem de mond met een kus. “Schatje niet te veel prijsgeven.” Lacht ze.
Door de wijn is Sara een beetje tipsy en kan ze Simon niet gerust laten. Ze zit heel de tijd over zijn been te strelen. Jacob en Ella zijn gecharmeerd door hun tafelgenoten. Ook bij hen is een lief woordje, een kusje of een liefkozing niet ver weg.
“Nu ga ik jullie verrassen met een dessertje dat jullie niet dikwijls nemen maar hier is dat wel meer de gewoonte en zo kunnen we wat langer bijpraten. Een bord met Deense Kaasspecialiteiten met een lekker flesje wijn”.
Het is inderdaad lekker. Dit is voor Sara en Simon het moment om de nieuwe collectie van Présece voor te stellen. Ella is onder de indruk. Ze slaat haar handen voor haar mond. “Das zo mooi … Wow …”
Vrijdag zullen we ook in deze nieuw lijn gekleed zijn. Niels en Marnix brengen alles mee.
“Komen Niels en Marnix ook. Das fantastisch … dat moet ik in het draaiboek toevoegen.” zegt Jacob. “Oh nee”zegt Ella geschrokken “ Wist jij dat niet … Michèle en Lieven komen ook op vrijdag naar hier. Oh neen heb ik je dat niet doorgegeven? Sorry.”
“Maar das toch geen probleem, hoe groter die Belgische groep hoe beter.” Lacht Jacob.
“Komt Arne niet?”
“Neen” lacht Sara “Hij houdt Précence recht in België, maar Margot komt wel.”
“’t Zal de moeite worden. Zeker in die outfit’s.” zegt Ella.
“Ja, maar wie wat aan zal hebben is voor ons een weet en blijft voor jullie tot vrijdag een verrassing.” Lacht Sara.
Er wordt nog gezellig verder gepraat over vroeger en Jacob en Sara vertellen over Fuerta Ventura. Over de joga op het strand. Sara zegt dat ze daar de laatste tijd bijna geen nood meer aan heeft. Toen was dat belangrijk en kon ze zo haar gedachten wat ordenen maar nu … ze trekt Simon naar zich toe en kust hem … “Mijn gedachten zijn nu zo gefocust op 1 persoon en dat voelt zo goed.” Simon had zich even wat ongemakkelijk gevoeld als het over Fuearta Ventura ging, maar deze laatste woorden van Sara laten zich gezicht weer oplichten. Sara is blij. Ze weet dat de periode van Fuerta Ventura voor Simon een harde noot is geweest. Zij had toen mensen rond haar die haar opgevangen hebben. Maar Simon … die stond toen alleen. Ze wrijft over zijn been. In haar ogen ziet Simon haar gedachten. Hij kust haar en fluistert “Hé Lieveling… ’t is niets. Ik zie je graag.”
Ze lacht alweer. Ook Jacob beseft dat Fuerta Ventura voor Simon moeilijk ligt. En respecteert dat.
Simon rekent af en Ella stelt voor om nog even te genieten van het nachtleven. Zo een stapje in de wereld zien ze alle twee wel zitten.
Ze trekken de uitgaansbuurt in en komen terecht in een kleine discotheek. Er is niet veel volk maar het is er gezellig en er wordt mooie muziek gedraaid. Ella en Sara zoeken direct de dansvloer op. Sara geniet. Ze kan het goed vinden met Ella. Jacob en Simon blijven even zitten aan de tafels naast de dansvloer. “Je ziet ze graag, hé” stelt Jacob. Simon knikt “Ja, ik zie ze doodgraag … ze is zo speciaal en ik vind mezelf nog altijd …” hij krijgt het moeilijk
“Niet meer aan denken, Simon, das voorbij.” Jacob slaagt zijn arm rond Simon. “Ik heb gezien dat je het daarstraks moeilijk kreeg als we over Fuerta Ventura bezig waren. Er is daar niets gebeurd, jij zat in haar hoofd. Wij hebben haar enkel opgevangen en begeleid. Ik was wel tot haar aangetrokken …. Maar ze wou het toen niet toegeven maar alleen jij zat in haar hoofd”
“Wist ik toen maar waar ze zat” fluistert Simon. “Die periode, man, was zo hard … ik had niemand die me begreep en die die het misschien wel zouden begrepen hebben durfde ik niet in vertrouwen nemen. Man, je beseft niet… “
“Ik besef dat maar al te goed als ik jullie nu samen zie … maar denk daar niet meer aan, denk aan nu … Kom we gaan iets te drinken halen voor ons en onze dames.”
Simon kijkt naar Jacob “Bedankt, ik heb je altijd mis ingeschat. Jij bent meer dan OK.”
Ze gaan naar de bar, nemen alle twee een whisky en een lekker cocktail voor de dames. Ze voegen zich dan mee op de dansvloer.
De disc jockey gaat van vlotte dansmuziek over in een slow. De klanken van Sinaed O’conner’s “Nothing compares to you “ galmen door de boxen. Simon trekt Sara naar zich toe en fluistert zachtjes in haar oor “Das een van mijn lievelingsliedjes … geniet hier samen van met mij. Ik hou van jou, Sara.” Ze dansen en Simon zingt het liedje zachtjes mee.

It's been seven hours and fifteen days
Since you took your love away
I go out every night and sleep all day
Since you took your love away
Since you been gone I can do whatever I want
I can see whomever I choose
I can eat my dinner in a fancy restaurant
But nothing
I said nothing can take away these blues
`Cause nothing compares
Nothing compares to you

It's been so lonely without you here
Like a bird without a song
Nothing can stop these lonely tears from falling
Tell me baby where did I go wrong
I could put my arms around every boy I see
But they'd only remind me of you
I went to the doctor n'guess what he told me
Guess what he told me
He said girl u better try to have fun
No matter what you do
But he's a fool
`Cause nothing compares
Nothing compares to you

all the flowers that you planted, mama
In the back yard
All died when you went away
I know that living with you baby was sometimes hard
But I'm willing to give it another try
Nothing compares
Nothing compares to you
Nothing compares
Nothing compares to you
Nothing compares
Nothing compares to you

Sara geniet van dit moment. Ze voelt Simon van emotie rillen in haar armen. Ze trekt hem nog dichter tegen zich aan, ook zij krijgt het moeilijk. Ze dansen tot de laatste nood van het liedje uitsterft. En blijven dan zo staan. “Simon er zijn stukken van die tekst zo toepasselijk op ons.” Ze kijkt naar Simon, de tranen rollen over zijn wangen. Ze veegt ze liefdevol af en neemt zijn gezicht vast. Ze kust hem. “Dank je Simon. Gewoon omdat je me zo graag ziet.”

Ella en Jacob zitten opnieuw aan het tafeltje en slaan het tafereel gade. “Das toch mooi, die twee das zo oprecht.” Zegt Ella met een krop in de keel. “Ja” zegt Jacob “Das waar. Dat is voor altijd. Dat zie je zo.”

Sara beseft ineens dat er al een volgend liedje speelt. Ze dansen voorzichtig verder om zichzelf weer wat onder controle te krijgen. Simon is gelukkig en herpakt zich stilletjes tijdens deze tweede dans. ‘Je moet me niet bedanken. Ik ben zo gelukkig dat onze gevoelens wederzijds zijn” zegt hij zacht. Ze dansen verder en gaan dan ook bij Ella en Jacob zitten. Simon drinkt van zijn Whisky, terwijl Sara zich kort bij hem nestelt.
De avond is een succes. Ze genieten alle vier. Bij de volgende slow laten Jacob en Ella zich niet kennen. Sara hangt rond Simon hals, de drankjes missen hun werking niet. “Bij die twee zit het ook goed hoor.”
Simon knikt en kust Sara. “Dit is goed. Dit doet deugd. Ik ben blij dat we hier zijn en dat we morgen een dagje vrij hebben. Ik wil genieten …”

Het is ondertussen al een stuk in de nacht. Jacob rekent af en ze lopen samen naar het hotel en nemen afscheid. Ella en Jacob komen morgen rond 11 uur brunchen.
Sara heeft genoten van de mooie avond maar is erg moe. Ze geeuwt.
“Mijn prinsesje is moe.” Zegt Simon. “Maar ik ook” voegt hij er snel aan toe. Hij tilt haar op en draagt haar naar hun kamer. Ze slaat haar armen rond zijn nek en legt haar hoofd op zijn schouder. “Dit is zalig” denkt ze.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 14-07-2011 22:47

Deel 103 donderdag in Ärhus

Ze kleden zich om en kruipen dan moe maar zo gelukkig dicht bij elkaar in bed. Kussend vallen ze in slaap.

De volgende morgen slapen ze wat uit. Simon wordt als eerste wakker en denkt terug aan gisteravond. Hij geniet nog altijd. Het is weer een mooie avond geweest. Hij droomt weg en denkt aan de slow op Nothing compares to you. Ja, Sara had gelijk. Er zijn dingen die overeenkomen met hun twee. Hij kan zich nu niet meer voorstellen hoe zijn leven er zou uitzien zonder Sara. Hij kan niet meer zonder haar. Hij heeft zijn toekomst hier in handen. Zonder Sara … dat kan niet… hij kan niet zonder haar. Ze ligt met haar armen rond hem en haar hoofd op zijn buik. Hij strijkt zacht haar. Hij geniet. Romantiek was vroeger niet aan hem besteed en hij ging er met volle snelheid door … door het leven. Maar nu .. ja nu is alles anders… hij beseft zelfs niet meer hoe hij vroeger zo heeft kunnen leven. Terug gaan … das uitgesloten .. .dit is leven … dit is genieten. Hij is zo diep verzonken in zijn gedachten dat hij niet in de gaten heeft dat Sara wakker is. Zij blijft stilletjes liggen en kijkt naar Simon. Ze ziet dat hij met zijn gedachten ver weg is. Ze is gelukkig. Dit leven zo mooi …dat durfde ze zelf niet in haar dagboek schrijven. Haar dagdromen waren idyllisch maar ze had nooit kunnen denken dat ze één gingen uitkomen en dat het dan daarenboven nog zoveel mooier ging zijn.
“A penny for your thoughts” vraagt ze zacht. Simon schrikt maar lacht … als hij ziet dat Sara wakker is.. “He lieveke, goedemorgen” Hij trekt haar naar zich toe en kust haar innig. “Ik was even aan het denken aan gisteravond en aan vroeger maar dat zijn ver vervlogen tijden, gelukkig.”
Sara lacht en geeft direct toe aan zijn liefkozingen. Ze kust hem op elk plaatsje en zoekt haar weg. Ze kent zijn lichaam goed en leert elke dag nieuwe dingen bij. Simon kreunt. “Jij bent zalig, Sara!”
Ze glimlacht en zet haar weg verder maar ook Simon verkent nieuwe horizonnen en bespeelt zijn Sara met zachtheid. Ze kreunt en zucht onder zijn handelingen. Zijn vingers en mond bekoren haar intiemste plekje en door de opgebouwde spanning ontlaat van tijd tot tijd in kleine kreetjes vol genot. “Simon, ik zie je graag.” Weet ze met hese stem uit te brengen. Hij laat zich opnieuw naar haar mond gaan. Vanaf haar navel maakt hij de weg vrij naar haar mond. Ze geniet. En leidt zijn mannelijkheid ondertussen in haar. Hij geniet met volle teugen van Sara die de leiding neemt. Hij laat haar het ritme aangeven. Ze laat hem bijna ontsnappen maar weet hem juist op tijd opnieuw bezit van haar te laten nemen. Er parellen zweetdruppels op Simon’s voorhoofd van de opgelopen spanning. Ze geniet en laat Simon genieten. Ze bouwt het ritme uiterst traag op en verhoogt de spanning voor hem zodat hij binnen de kortste keren kreunt en klaarkomt, samen in 1 laatste krachtinspanning. Sara trilt over haar ganse lichaam als ze zich op Simon laat vallen. Hij vangt haar op en slaat zijn armen rond haar. Ze draaien samen, zodat ze naast elkaar liggen. Sara kust Simon en kijkt dan in zijn ogen. Ze verzinkt in zijn ogen. Hij lacht als ze bloost. “Sara, dit was… zo fantastisch.”
“Ja, ik wil alle mooie momenten van ons opslaan en bewaren maar ze zijn allemaal mooi. Simon, ik hou van jou.” Ze kust hem opnieuw … zo passioneel dat Simon moeit heeft om haar te volgen. Hij moet naar adem happen.

Hij lacht. “Straks begeef ik”
Sara schrikt “Oei … sorry Simon. Ik zal iets te fel opgaan in jou.” Ze slikt
”Lieve Sara, ga alstublieft zo fel mogelijk in me op… ik geniet.. dit is zalig … ik heb dit echt nog nooit meegemaakt… “
Ze blijven nog even liggen maar gaan dan zich dan, zeg wel met wat tegenzin, klaarmaken want tegen 11 uur komen Ella en Jacob en het is al 10 uur voorbij.

In de badkamer gaat Sara onder de douche. Simon weet zich te gedragen en scheert zich. Hij moet zich beheersen om niet mee onder de douche te kruipen. Dit lukt hem net. Maar als Sara als hij klaar is met scheren op de douche deur klopt en hem met haar wijsvinger naar zich toe roept, geeft hij met veel zin toe. Hij laat de handdoek van zijn billen vallen en loopt mee de warme waterstraal onder. Hij ondervindt direct dat Sara er geen gras gaat laten over vloeien. Ze kust hem en laat zich zonder hem los te laten naar beneden glijden. Ze neemt zijn mannelijkheid in haar handen en weet hem binnen enkele tellen te laten groeien in haar handen. Ze brengt hem in een uitlaten sfeer van alles kan en alles mag. Hij geniet. Maar neemt juist op tijd het heft in handen en leidt haar mond en tong opnieuw naar boven. Als ze zijn hals bereikt, tilt hij haar op en begeleidt ze hem in haar. Hij heeft het ritme aan maar door Sara’s hete kussen in zijn nek duurt het maar enkele seconden eer ze samen voor vuurwerk zorgen. Simon kan zich nog maar net tegen de wand van de douche laten glijden. Dit was mooi en lekker. Andere omschrijvingen ontsnappen aan hun geest.

Als ze wat bekomen zijn douchen ze samen verder. Ze stappen uit de douche. Sara heeft een mooie rode gloed op haar wangen. Ze kleden zich aan. In een mooi setje staat Sara aan de spiegel om haar haar de brushen. Simon komt in boxer achter haar staan en trekt haar naar zich toe. “Dank je, Sara, ik zie je graag.”
Ze legt de haardroger neer en draait zich naar hem toe. Ze kust hem en zegt “Dit is zo intens… onze liefde… dat voelt al zo vertrouwd aan. Alles kan en alles mag en we kunnen over alles praten…. “ Haar tong zoekt opnieuw de zijne op. “Simon, ik zie je ook graag.”
Ze maken zich verder klaar. Sara ziet er beeldig uit in het limoengroene jurkje met daarover een donkergroen truitje. Lief maar zo verleidelijk voor Simon.

Daar ze vandaag vooral aan sightseeing gaan doen, neemt Simon een jeansbroek met een mooi strak T-shirt. Sara staat te wachten als Simon uit de badkamer komt. Ze laat een welgemeende “Wow” ontsnappen terwijl ze op Simon toeloopt en hem kust. “Jij ziet er uit om op te eten.” Fluistert ze in zijn oor. Simon lacht. “Jij mag er ook wel wezen, lieve Sara, maar als wij nu al zo met elkaar omgaan dan wordt dit wel een dagje. Ik kijk er nu al naar uit. Maar of Ella en Jacob…” Sara legt Simon het zwijgen op met alweer een heerlijk zoete zoen. Lachend lopen ze de kamer uit. Simon heeft zijn fototoestel mee gegraaid. Ze komen in de lobby en weer zijn ze eerste. Ella en Jacob zijn in de verre verte niet te bespeuren.
“Ik heb een déja vu” kirt Sara.
“Sara, please, jij gaat me wel gek maken vandaag.” Hij zet zich neer en voor hij de kans kriigt om Sara vast te pakken, zit ze al op zijn schoot. “Zo” zegt ze met pretoogjes “Nu kan ik hier ook paardje rijden.” Simon schiet in een lach en zegt “Mmmmm, je bent wat stout maar ik geniet … dit is zalig mijn kleine verleidster.” Hij trekt haar naar zich toe. Ze zoeken elkaars mond op en ze genieten van elkaars zoenen.
Ella komt binnen en roept van ver “Helaba, goedemorgen alle twee, nog niet genoeg gehad aan elkaar vannacht.”
“Goedemorgen Ella, ja maar Sara is zo .. je weet wel … vandaag.” Lacht Simon.
“Goedemorgen Ella” zegt Sara verlegen “Kan ik er aan doen … Simon … mijn hart loopt er van over en dan kan ik niet anders…”
“Kom” zegt Ella “Jacob wacht op ons.”
Ze vertrekken lachend naar Jacob. Sara loopt naast Simon. “Wacht” schatert Ella en ze haakt tussen Simon en Sara in. “Zo gaat het sneller.” Ze lopen lachend verder naar de auto van Ella.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 14-07-2011 22:55

Deel 104

Ella rijdt naar haar appartement. Het ligt even buiten het centrum en je kan van op het terras de zee zien. Sara is onder de indruk. “Ella je woont hier zo mooi” Ella laat Sara het appartement zien. Alles is mooi ingericht . Mooie witte meubels, subtiele beige muren met een aantal felle kleuraccenten. Hier en daar zie je al een accentje door Jacob aangebracht. Maar het hele interieur is zo mooi in evenwicht. Sara is onder de indruk. “Je hebt dit zo mooi ingericht. Echt waar… als wij ooit iets veranderen komen we zeker bij jou te rade. Echt Ella, knap. Maar daar we nu in het huis van Simon’s ouders wonen en het daar al zo mooi is, moeten we niets doen. We zijn verwend.”
“Vind je. Ik heb alles zelf gekozen en bepaald. Ik heb zelf mee geholpen met schilderen. Dat was echt leuk. Zeg wonen jullie samen met Margot en Leon”
“Voorlopig nog wel maar binnenkort verhuizen ze naar Simon’s appartement… we doen als het ware aan huisruil, ze gaan toch veel varen. Ze hebben hun jacht gekocht.”
Terwijl de dames gezellig praten, zijn Simon en Jacob de tafel verder aan het dekken. “Simon, jullie zien er echt zo gelukkig uit. Jullie stralen dat uit.” Jacob klinkt oprecht.
“Ik weet wel … ik heb het jou niet makkelijk gemaakt. Maar ik wil me daarvoor eigenlijk verontschuldigen. Dat doe je niet het hof maken op die manier als je weet… ”
“Maar Jacob, jij had toen wel dat recht. Ik had Sara verschrikkelijk gekwetst. Ik weet dat wel. Maar ik wou toen alles doen om haar terug te winnen maar had niemand waar ik terecht kon. Maar laat het maar zo … ik vind je een toffe gast. En laat het verleden maar voor wat het is.” Simon geeft Jacob een vriendschappelijk klopje op de schouder. “Vrienden?” vraagt hij. “Ja” zegt Jacob “Goede vrienden.” Ze omhelzen elkaar.

Op dat moment komen Ella en Sara binnen. Ella fronst haar voorhoofd. “Oei, Sara, we zijn te lang weggeweest. Simon neemt Jacob voor jou… “ Sara lacht… “Ja, ik zie het.”

Simon en Jacob lachen hartelijk mee … Simon trekt Sara naar zich toe en Sara beloont hem onmiddellijk met een klinkende zoen.
“Kom” zegt Ella “We gaan eten want het is middagmaal in plaats van brunch.”
De tafel staat vol lekker, rozijnbrood, notenbrood, typische deense specialiteite en donuts. Op de tafel staat ook een mand met lekker fruit : appels, sinaasappels en bananen. Ze zetten zich gezellig neer. Sara zit naast Simon en Jacob gaat de keuken in . Hij komt 10 minuutjes later terug met lekkere gepocheerde eitjes en een grote schotel gerookte zalm.
“Jacob, hier staat al zo veel lekkers. Maar zalm en die gepocheerde eitjes… zalig.”
Jacob zet nog een potje zure room op tafel. Het smaakt iedereen. Er wordt gelachen en het gesprek gaat dikwijls over de liefde.
Maar onder andere daarom krijgt Sara weer zin in Simon. Ze zet zich wat korter bij Simon en legt haar hand op zijn been. Simon kijkt haar liefdevol aan.

“Wat gaan jullie doen, straks ?” vraagt Jacob.
“Wij gaan de stad verkennen en wat winkelen.” Zegt Simon.
Ella stelt voor om haar mama te bellen. Dit is niet nodig voor Simon en Sara. “Moesten we verloren lopen dat dan bellen we wel een taxi.”
“En daarbij als Ann Sophie ons bezig ziet.. als Sara zo in vorm is.” Simon trekt Sara tegen zich toe want ze trekt een pruillip.
“Kom hier mijn lieveke” en hij kust haar innig.

Sara en Simon nemen afscheid en trekken de stad in. Het is een mooie stad. Niet te groot maar er gezellig. In de winkelstraat is het vrij druk. Zo een gezellige drukte. Ze weten dat hier een winkel moet zijn van Bauer Fashion. Het lukt hen de winkel vrij snel te vinden. Het is een mooi modern pand. Ze gaan binnen. De winkel ziet er mooi uit. Heel subtiel en zeer open. De kleding van Prensence is duidelijk uitgestald in het midden van de winkel. Er staan mensen te passen. Sara en Simon kijken geamuseerd toe. Ook de parfums gaan goed van de hand. De stand is mooi. Ze zijn blij. Simon draait zich naar Sara en kust haar. “Het is goed … dit is een schot in de roos.”
“Ja” zegt Sara zacht “Dat was een super idee van jou.”
Sara koopt nog een mooi kleedje van Bauer Fashion. Het zit haar als gegoten. Het bloemenmotief maakt het fleurig. De haltersluiting maakt het geheel wat chiquer. Simon vindt het mooi. Het rokje is vrij kort en laat Sara’s mooie benen goed uitkomen. Ze betalen aan de kassa. De verpakking hier in Denemarken is erg origineel. Een doos met een handvat erin verwerkt. Het is daarenboven een verpakking in karton wat goed is voor het milieu. Het logo van Présence staat er reeds op. Ja, bij Bauer Fashion doen ze niet aan half werk.

Ze lopen verder door de stad en kopen wat geschenkjes voor het thuisfront. Sara houdt Simon dikwijls tegen. Ze kust hem dan zo innig. Haar smachtende kussen geven haar verlangen weer. Simon weet dat Sara verlangt naar hem. Haar zin naar meer, brengt ze naar voor in de manier waar mee ze met hem omgaat. Ze houdt hem altijd in haar buurt en laat hem bijna nooit los. Ze draait om hem heen en laat geen moment verloren gaan om zich tegen hem aan te drukken. Simon laat zich ook niet onbetuigd. Dit nieuwe gevoel, het direct missen is voor hem totaal nieuw, maar voelt zo goed aan, al zo vertrouwd. Hij voelt zich goed bij Sara en net zoals bij haar wil hij constant bij haar zijn. Haar bij het minste gemis tegen zich aan kunnen trekken. Plagend vragen naar meer. Met smachtende ogen in haar ogen verdrinken.
Hij schudt zijn hoofd. “He, lieveling” vraagt ze zacht met hese stem “ Is er iets?”
Simon legt uit dat hij eigenlijk geen zin meer heeft in winkelen, geen zin heeft om iets te gaan eten, … Sara draait zich voor hem en houdt hem tegen met haar handen en blijft even staan. Haar ogen smachten naar hem. Ze slaat haar armen rond zijn nek en trekt zich op. “Ik dacht dat je het nooit zou vragen, moest ik durven … ik… “fluistert ze blozend in zijn oor. Ze neemt zijn oorlelletje in haar mond en zuigt zachtjes. Simon slaakt een zucht.
“Lieve Sara, ge maakt me zot. Ik kan niet aan je weerstaan. Zo komen we nooit in ons hotel. Straks … ” Ze lopen snel door. Ineens krijgt Simon iets in het oog. Hij lacht geheimzinnig.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 15-07-2011 23:13

Deel 105

Hij stopt en draait haar snel naar zich toe vlak voor een bankje, zodat ze hem niet door heeft. “Sara, ik zet je hier op dit bankje en sluit je ogen.” Sara luistert gedwee maar geeft hem nog vlug een heet maar klein kusje. Simon lacht en kust haar terug. “En nu moet je me beloven op je communiezieltje dat je je ogen gesloten houd tot ik hier terug ben. Niet vals spelen, hé Sara.“
Sara speelt het spelletje mee. Met haar verleidelijkste stemmetje zegt ze “Lieve schat, jou vertrouw ik voor 1000% dus ja als je me niet te lang laat wachten blijf ik hier braaf zitten met mijn oogjes toe en … voor jou ook met mijn snaveltje toe.”
Simon lacht hartelijk en zegt “Ik ben nu eventjes weg maar haast me want ik wil zo snel mogelijk bij jou zijn.”
Sara tuit nog even haar lippen. Simon geeft toe en geeft haar nog snel een kus.

En dan loopt hij naar de overkant van de weg. Er is daar een ijswinkeltje. Hij bestelt snel twee vanille hoorntjes met 2 bollen. Er is een enorme keuze maar hij kan natuurlijk geen Deens. Hij verandert nog even van keuze. Banenenijs … mmmm dat is een van zijn lievelingssmaken. En dat woord herkent hij “Banan” dat kan niet missen. Hij betaalt ze met de glimlach. De dame achter de toonbank lacht omdat ze ziet dat Simon zoveel plezier heeft. Ze kijkt door de etalage naar Simon die zich opnieuw naar het bankje haast.

“Ik ben al terug Sara.” Hij heeft haar vlug een zoentje. Hij zet zich op zijn knieën voor haar en plaatst dan het ijsje voor haar lippen en zegt “Zo kan je het uithouden tot we in onze kamer zijn” Hij laat het koude ijsje aan haar lippen raken. “How … Das koud.” Roept Sara blij verrast uit.
“Eet het maar snel op want met jouw temperatuur zal het vlug smelten.” Hij zet zich breed lachend naast haar neer.
Sara heeft nog steeds pretoogjes. “Mmmmmmmmmm bananen ijs … das mijn favoriet…. Lekker” Ze springt recht, slaat haar arm rond Simon en zet zich pardoes op zijn schoot. Natuurlijk vrij wild waardoor haar ijsjes in zijn gezicht terecht komt. “Oei, wat doe ik nu” kirt ze “Wacht kom hier dat ik je terug wat fatsoeneer.”

Simon kan zich al zo voor stellen wat er nu gaat gebeuren. En ja hoor … Sara likt het gemorste ijs zachtjes weg. Simon is zo opgewonden dat hij het spelletje mee speelt en ook een deel van zijn ijsje wordt zorgvuldig in haar decolleté gemikt. Sara geniet. Hij likt ook zorgvuldig alles weg. Ze voelt de tintelingen als een golf over haar lichaan uitdijen. De golf zorgt voor een plots kiekenvlees moment. “Simon, mijn ijsje smelt niet, maar ik smelt … volledig voor jou” fluistert ze in zijn oor. Ze lachen hartelijk en eten speels maar heel wat braver elkaars ijsje op.
“Jij bent wel een kleine deugeniet vandaag.” Lacht Simon. “Maar laat je me niet tegen houden, ik geniet van elk moment. Mijn lieve kleine deugenietje.”
Sara kan enkel knikken “Dit is zalig” zegt ze stil “Maar hoe geraken we nu eigenlijk terug in het het hotel.” Hun ijsje is ondertussen volledig verorberd. En Sara wil maar 1 ding. Zo snel als mogelijk alleen zijn met Simon in de geborgenheid van hun hotelkamer.

Simon heeft de oplossing. Hij staat op en loopt met Sara de winkelstraat uit en roept daar een taxi. Er stopt direct een taxi. Ze zetten zich kort bij elkaar. Simon trekt haar op zijn schoot en verliest zich in haar bedelende oogjes. Hij zoekt haar mond en begint haar passioneel te kussen. Sara omarmt hem en gaat volledig op in de kus van Simon. Haar zoete mond brengt hem direct in de juiste stemming. De bananensmaak en de beweging laten Sara sterretjes zien. Simon weet zich te bedaren maar gaat zo op in het kussen dat Sara het moeilijk krijgt. Ze geeft hem vrij spel. Ze laat hem leiden. Hij neemt haar lip zachtjes tussen de zijne beet en zoekt dan opnieuw innig contact met haar naar vanille smakende tong die de zijne direct omvat.
Maar ze weten niet dat ze binnen de 5 minuten al voor hun hotel geparkeerd staan. De taxichauffeur stopt en lacht, kijkend door zijn achteruitkijkspiegel. Want noch Sara noch Simon hebben niet door dat ze al aan het hotel zijn. De man draait zich om legt zijn armen over de rugleuning en zegt “Hello Guys we are already at your hotel. “
Sara schrikt en kijkt verdwaasd naar de taxichauffeur. Het lijkt alsof ze van de zevende hemel plots opnieuw in de realiteit staat. Simon weet zich iets vlugger te herpakken. Hij betaalt de chauffeur, met een flinke fooi en ze stappen al iets meer op hun positieven en lachend uit. De chauffeur roept nog “I love to see people in love.” Sara en Simon lopen breed lachend en blozend het hotel binnen.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 15-07-2011 23:25

Deel 106 eten bij de bauer’s

Tot hun verbazing zit Jacob breed lachend in de zeteltjes hen op te wachten. “Ik wou ervoor zorgen dat Simon geen problemen zou hebben” zegt hij grinnikend. Sara bloost “Jij, plaagstok.”
Ook Simon repliceert direct “Dat hebben we al gehad. Ik ben de gelukkigste mens van de wereld en kan in mijn eentje we wereld aan.”
Sara bloost nog meer. Ze geeft Jacob een kus en vleit zich dan in de armen van Simon. “Zullen we dan maar, Jacob?”
Jacob lacht “Je verandert zo snel van onderwerp, Saartje, ik zie aan je dat je een leuke dag hebt gehad maar das toch goed, daarom moet je toch niet voor blozen. Het is nog zo leuk om jullie bezig te zien.”
Simon lacht “Das juist zo uniek aan mijn Sara. Ze is zo veranderd maar die kleine dingen van vroeger maken haar … “Zijn stem stokt even. Hij krijgt het iets of wat moeilijk. “Ik weet het” zegt Sara stilletjes “Die kleine kantjes van vroeger vind jij net zo vertederend.” Ze geeft hem een kus en ze stappen naar de auto van Jacob.

De ouders van Ella, Peter en Ann-Sophie wonen in een buitenweek van Ärhus, vlak aan de zee. Het is er prachtig. De oude hoeve is mooi gerestaureerd en ligt aan de zee. Als je vanuit het zwembad over het water kijkt lijkt het of het zwembad en de zee in elkaar overlopen. Sara wordt er stil van.
Ze worden hartelijk ontvangen door Peter en Ann-Sophie.
De mama van Ella is een Deense maar ze spreekt goed Nederlands met een aanstekelijk accent. Ze is blij om Simon te zien. Het is volgens haar veel te lang geleden. Bij zijn eerdere bezoek was een bezoekje niet gelukt. Hij had altijd met Ellla en Peter onderhandeld de vorige keer.
Sara houdt zich wat op de achtergrond maar dat is buiten Simon gerekend. “Ann-Sophie, ik wil je bij deze dan ook de liefde van mijn leven voorstellen. Dit is Sara.”
“Dag Sara, ik heb al zoveel goeds over je gehoord. Van Ella en Jacob. Ik ben blij je te leren kennen.”
Sara is direct gerustgesteld. Het is hier heel gezellig. De avond verloopt erg aangenaam. Het eten is lekker en vlak voor het dessert gaan ze allemaal naar buiten. Ze kleden ze zich om en nemen een nachtelijke duik in het prachtige zwembad. Het is zalig. De frisse buitentemperatuur en het warme water maken deze ervaring zo mooi. In een hoek van het zwembad is er gezellig gedeelte waar men kan liggen. De luchtbelletje in dit gedeelte maken de ervaring compleet. Ze liggen daar met z’n zessen te genieten. Sara kruipt tegen Simon aan en legt haar hoofd op zijn borst. Hij slaat zijn armen rond haar. Ann-Sophie kijkt vertederend toe. “Weet je, jullie vier … das toch zo mooi… Ella en Simon elk gesetteld en zo overgelukkig. Dat maakt ons leven zo veel mooier.”
Simon knikt “Geldt voor pa en ma nog meer want ja, jullie kenden ook mijn vroeger reputatie hé. Maar das volledig verleden tijd. Met Sara heb ik het grootste lotje uit de loterij gewonnen.”
Peter lacht “Ja, Simon, zal eerlijk zijn, dit is te mooi om waar te zijn. Ik dacht dat jij altijd de eeuwige vrouwenverslinder zou blijven. Maar als ik je nu zo zie dan weet ik waarom Margot en Leon zo enthousiast waren vorige week. Jij bent zo veranderd en dit enkel in de goede zin van het woord.”

Peter en Ann Sophie laten de jonge garde nog even alleen genieten en gaan al naar binnen. “Zo” zegt Ella met een uitgestreken gezicht “De oudjes zijn weg, tijd voor wat romantiek. Wij zullen het goede voorbeeld geven, Jacob want we moeten ons weren voor de twee.” Ze trekt Jacob naar zich toe en kust hem zonder schroom. Jacob reageert direct en trekt haar nog korter naar zich toe.
Dit is het signaal voor Simon om ook Sara te verwennen met een heerlijke zoen. Sara geniet. Ze zoekt zijn kussen op en stimuleert hem.

Geen van beide koppels heeft oog voor Ella’ s ouders die vanuit de keuken geamuseerd toe kijken en goedkeurend knikken.

Simon trekt Sara mee en samen zwemmen ze naar de overkant van het zwembad. Ze kijken over de zee uit. Sara houdt zich vast aan de rand van het zwembad. Simon staat achter haar en legt zijn armen rond haar. “Wat is het hier mooi” mijmert Sara. “Dit laat me denken aan …”
“Turkije” fluistert Simon in haar oor.
Ze draait zich om. “Ja, hoe weet je dat?”
Simon praat zachtjes verder “Toen op dat strand, samen naar de sterren kijken … toen …”
Ze geeft hem een innige kus en draait zich om en tuurt over de zee en naar de lucht. Ze laat zich tegen Simon rusten. Samen kijken ze naar de sterrenhemel.
“Dit heb ik zo vaak gedaan, aan de venster in mijn kamertje of op bureau” zegt Sara stil “Nadien, om de magie van dat ogenblik terug te halen en nu … nu heb ik die magie altijd … ik ben zo gelukkig, Simon.”
Simon kust haar in de nek. “Ik ook Sara, ik ben toch zo gelukkig.”
“Weet je” Sara ziet tranen van Simon wangen rollen, ze kust ze weg en Simon gaat verder “Toen jij in Fuerta Ventura was ging ik dikwijls aan de Schelde staan en ik keek dan ook naar de sterren en toen zag ik in de houten reling ineens je naam staan. Dat was een teken voor mij, begrijp je…. “hij veegt zijn tranen weg en Sara kust hem eventjes “ik ben dikwijls terug gegaan om even die plek aan te raken.” Sara legt haar armen rond zijn nek en kust hem. “Niet aan denken, ik ben nu altijd bij jou .. en ik zie je graag”
Simon haalt diep adem “Ik zie jou ook graag, lieveling.”

Ella en Jacob houden de twee in de gaten. De romantiek rond Simon en Sara doen hen goed. Ze genieten om die twee bezig te zien. Sara en Simon komen na een tijdje samen teruggezwommen. Ze blijven nog even nagenieten.

Een uurtje later komen de jongelui terug binnen. Er staat een heerlijk kaasbord op hen te wachten. Tijdens het dessert haalt Sara de map met de nieuwe lijn naar boven. Peter en Ann-Sophie zijn onder de indruk. Ze vinden het een extra surplus voor hun show. Als Simon lachend aanhaalt dat dit als het ware hun eerste kindje is, kijkt iedereen hun aan met het idee nu gaat er nog iets volgen. Maar Sara kan hun verlangen nog niet inlossen. “Na dit jaar van zo veel emoties, gaan we eerst alles in zijn plooi laten vallen. En een babietje is meer dan welkom maar eerst … “
Simon knikt “We willen doodgraag kinderen maar we gaan nog ietsie pietsie wachten … niet te lang maar … toch nog even … “Hij kust Sara.
“We begrijpen jullie best” zegt Ella “Wij hebben ook nog tijd genoeg en het is wel zo … de emotionele draaimolen waar jullie doorgegaan zijn … neem maar jullie tijd en geniet van jullie twee… dat hebben jullie verdiend en daar moeten jullie nu van genieten.” Ze staat recht en knuffelt Sara.
Ook Ann-Sophie valt Ella bij. “Mijn dochter heeft gelijk. Geniet van jullie geluk en na een tijd zal alles wel in de plooi vallen en dan is er tijd genoeg om aan kindjes te denken.”

Peter haalt nog een afsluitertje uit de kast. Simon likkebaardt al want hij kent de lekkere drankjes uit Denemarken. Ze zetten zich allemaal in het gezellige salon dat uitkijkt op de zee. En genieten. Eigenlijk zonder veel woorden. De zee, de sterrenhemel en het drankje laten hen met stilte genieten.

Na een tijdje nemen ze afscheid maar spreken eerst nog af voor morgen. Morgen is het werkdag voor Sara en Simon. Peter komt hen tegen 10u oppikken aan het hotel en hebben ze een laatste vergadering. Rond de middag komt de rest van Présence aan. Jammer dat er bij de reservering van de auto een foutje is gebeurd, maar Peter vond het zinloos om dit recht te zetten. Even chauffeur spelen voor hem, Ella of Jacob is een kleine moeite.

Jacob en Ella rijden naar hun appartement en nemen Simon en Sara mee. Het is ondertussen al laat. In het hotel aangekomen gaan ze direct slapen. Simon zet de wekker van zijn GSM op. Ze kruipen knuffelend bij elkaar en vallen bijna onmiddellijk in slaap.

Fleur'tje · Bericht door **Fleur'tje** » 15-07-2011 23:30

Deel 107 Vrijdag Deense Show

Om 7 uur begint Simon’s GSM als een gek te kraaien. Hij weet het ding vliegensvlug het zwijgen op de leggen. Gelukkig wordt Sara er niet wakker van. Hij kijkt liefdevol naar zijn prinses en stap dan het bed uit. Hij gaat achter zijn laptop zitten en kijkt zijn emails na. Arne houdt hen van alles op de hoogte. Alles loopt goed op Présence. Voor de show is er een verandering. Jana, die nu de job van Brenda doet heeft de toestemming van haar werkgever om mee te komen naar Denemarken voor een artikel over de show in Denemarken. Dit is een leuk nieuwtje. Hij is er zeker van dat dit nieuws ook leuk is voor Niels. Nu heeft die ook zijn vriendinnetje bij.
Arne vermeldt in zijn email verder dat Leon de beslissing genomen heeft om ook Hans en Lut te laten overkomen naar Denemarken.

De kleding voor de extra mensen is ook in orde. De laatste aanpassingen zijn gebeurd. Het vliegtuig landt rond 14 uur in Kopenhagen. Het vervoer is geregeld en iedereen komt naar het hotel. Sara en Simon moeten niet naar de luchthaven. Das goed nieuws vindt Simon zo kunnen ze … hij grijnst even en kijkt naar Sara die zich net omdraait in bed.

Simon antwoordt direct op de mail van Arne. Hij drukt er nog eens op dat hij het jammer vindt dat Arne niet meekomt. En dat hier alles goed verloopt en dat ze vandaag een ganse dag bij Bauer Fashion zullen vergaderen en dat ze zeker tegen 14,30 in de lobby zullen zijn.

Arne is blijkbaar vroeg op kantoor of toch al wakker want er komt direct een mailtje binnen. “Geen zorgen over maken, Simon. Ik ga ook een leuk weekend tegemoet met Esther. Ik vertel je daar wel later over. Groetjes aan Sara en tot maandag.”

Wat wil hij daar nu weer me zeggen, denkt Simon. Hij kijkt nog even naar de lijsten van Arne.
De lijst met kleding is wat raar, zo lang, maar Marnix en Niels zullen wel weten wat ze doen zeker. Hij maakt er zich geen over. De andere documenten zijn allemaal positief. Alexander zal nogal verschieten als hij deze cijfers onder ogen krijgt. Dit is de moeite.

Hij klapt de laptop toe en gaat naar de badkamer. Hij stapt in de douche. Als hij zich staat te scheren, komt Sara geeuwend de badkamer binnen. “Ik vond je niet” zegt ze beteuterd. Simon lacht “Mijn mooie slaapster, ik heb je nog even laten liggen. Ik heb ondertussen de documenten van Arne bekeken. Alles in orde .. .zelfs meer dan dan … de cijfers zijn goed. Oja Jana komt mee om een artikel te schrijven over onze show in Denemarken.”
Sara stapt op Simon toe en geeft een kusje op zijn schouder. “Goedemorgen lieve schat, das goed nieuws.” De verrassing van Lut en Hans die meekomen houdt hij nog liever even voor zich. Hij vertelt verder over de huurwagen en het uur van aankomst.
Sara stapt ondertussen in de douche. Nadien neemt ze uitgebreid te tijd voor zich klaar te maken en ze moet er vanavond piekfijn uitzien. Ze weet wel dat Ella nog het een en ander in petto heeft maar toch … ze trekt een mooi kleedje aan. Rond 9 uur zitten ze in het restaurant en genieten ze van het lekkere ontbijt. Het smaakt, een lekkere omeletje met spek, een zachtgekookt eitje … ze genieten van de verse broodjes en croisssants. Het is jammie.

Rond 9.45 komt Peter het restaurant binnengewandeld. Hij zet zich even mee aan tafel en een van de obers komt direct met een dampende kop koffie naar Peter. “Mr. Bauer, your coffee” Sara lacht en zegt “Jij bent hier geen onbekende.”
Ze praten nog even verder en vertrekken dan naar Bauer Fashion. Daar brengt Ella nog meer goed nieuws mee. De collecties van Présence worden hoogst waarschijnlijk na vanavond ook op de markt gebracht in heel Noord Europa. Noorwegen, Denemarken en Finland behoren al zeker tot de mogelijkheden. Vanavond zal beslissend zijn.
Een gedeelte van de collecties van Bauer Fashion zal ook in België aangebracht worden in de winkels van Présence. Sara en Simon kiezen een reeks stukken uit en deze zullen in productie genomen worden in Denemaken.
Sara en Simon zijn blij. Jacob voegt zich ook nog even bij hen om in het draaiboek plaats te maken voor de presentatie van Présence Exclusive. Simon weet Jacob zonder argwaan van Sara even apart te nemen. Hij vertelt dat ook Hans en Lut mee showen maar dat Sara dat nog niet weet. Hij raadt Jacob aan even te bellen of te mailen met Arne. Dat vindt Jacob een goed idee. Hij is ook blij met de verrassing van Arne.
Het draaiboek wordt overlopen. Het zit goed in elkaar. Ella gaat na de show Marnix en Niels op het podium roepen en Marnix zal dan een startsein geven voor de nieuwe collectie, die door Ella wordt aan elkaar gepraat.
Als rond de middag de vergadering erop zit, gaan ze vlug een broodje eten. Het is een snelle lunch. Ella rijdt met Simon en Sara naar het hotel. Sara is blij dat ze nog even een momentje alleen hebben. Ze stappen uit de auto en spreken rond 18 uur af aan de zaal. De kleding zal rond 15 uur in de zaal afgeleverd worden door Lieven.

Sara en Simon stappen het hotel binnen. In de lobby houdt Sara Simon even tegen. “Ik heb even nood een knuffel.” Simon fronst zijn voorhoofd maar laat zich dit geen twee keer zeggen. Hij trekt Sara tegen zicht maar vraagt wat ongerust “Wat is er, lieveke?”
Ze zucht en slaat haar armen rond zijn lende. “Ik denk dat al die dagen op hotel me wat teveel worden. Het is zalig maar ik mis thuis. Weet je, ik voel me al zo thuis in ons huis.”
Simon lacht en kust haar. “Eigenlijk hoor ik dat graag. Want voor mij is ons huis een vrij makkelijke aanpassing maar voor jou? Ik ben blij dat ik je hoor zeggen ons huis … want dat is het ook.. ons nestje … “
Sara kijkt naar Simon. Ze verzinkt in zijn ogen. “Ja, Simon ik ziet ons huis als ons plaatsje… missschien verander ik nog het een en ander als je ouders weg zijn maar voor 99% ben ik tevreden met ons huis … “ Ze kust hem innig. Simon tilt haar op in zijn armen. De mensen in de lobby kijken vertederd naar de twee jonge mensen. Sara legt haar hoofd tegen Simon een fluistert “Simon, ik zie je graag.”
Hij haast zich naar de lift. Sara vist ondertussen de keycard uit zijn broekzak. Binnen de minuut staan ze in de kamer. Van rusten komt er niet veel in huis. Sara heeft haar zinnen op Simon gezet. “Ik verlang naar jou” zegt ze zacht. Ze trekt hem naar zich toe en opent zijn hemd. Knopje per knopje. Maar wel vrij snel. Simon glimlacht en kleedt ook Sara omzichtig uit. “Je oogjes blikken, Sara, ik weet wat jij wil .. en ik wil juist hetzelfde.”
Sara opent de rits van zijn broek. De broek glijdt op de grond en Simon stapt er uit zodat hij dichter tegen Sara staat. Ze kust hem vluchtig over zijn hele bovenlichaam. Simon rilt. Haar hand sluipt weg in zijn slip. Hij kreunt van haar zachte beroeringen. Sara laat een diepe zucht ontsnappen want ook Simon heeft zijn weg gevonden en kan Sara zo intens bespelen. Ze laten zich op het bed vallen en blijven elkaar opwinden. Simon zoekt zich een weg over haar lichaam. Zijn handen en zijn mond weten Sara zo te bekoren. Ze kronkelt onder zijn lichaam. Haar ademhaling geeft haar extase weer en haar zin in hem. Simon neemt haar in 1 vlot manoeuvre. Ze slaat haar armen rond hem. Ze kust hem, hun tongen hitsen de passie nog meer op. De opgebouwde spanning komt tot een fantastische uitbarsting. Het voelt voor alle twee aan als een vulkaanuitbarsting vol vuur en vol passie.
Simon blijft nog even liggen. Hij moet even terug tot zijn positieven komen.
“Sara, ik zie je graag. Dit was weeral zo … nodig…” Hij lacht en Sara schattert het uit. “Ja, hé, we kunnen niet lang zonder passie, hé. Simon is blij dat Sara opnieuw opgewekt is. “Zeg, de volgende keer verwittig je maar wat eerder hoor .. dat glippen we wel weg.” Hij geeft Sara nog een kusje en zegt dan “Maar nu moeten we ons haasten. Hier nog wat opruimen en dan naar de lobby.”
“Ja, je hebt gelijk want Ella heeft nog een beauty beurt voorzien.” Vertelt Sara.
“Dat heb jij niet nodig, jij bent zo mooi. Voor mij de allermooiste.” Simon lacht en kijkt Sara superverliefd aan.

Ze maken zich klaar en ruimen de kamer op en gaan naar de lobby. Het is kwart na twee. Ze zijn goed op tijd.