Sara verhaal Cally

[MyTime17]

Part ten

Hans en Lut genoten van een avondje uit in de stad, ze hadden een bioscoopje meegepikt en hadden nog iets gedronken. Ze waren net terug op hun appartement toen de telefoon ging, het was Sara! “Hey Saraatje, hoe is het ginder, zijt ge goed aangekomen, hoe is het weer daar, is het een leuk hotel?”Hans overstelpte haar met vragen, hij vond het fantastisch dat “zijn dochter” ”op zakenreis“ was . Hij had het op werk tegen verschillende mensen gezegd, zo trots was hij en nu wou hij alles weten natuurlijk . ”Vake, vake, rustig, geen tien vragen tegelijk, trouwens ik heb ni veel tijd, Esther wacht op mij en ik belde alleen maar eens om te zeggen dat alles goed was én om jullie stem te horen, ik mis jullie toch wel een beetje . ”
“Ah das fijn om te horen, allee amuseer u dan maar en tot gauw he “dag Saraatje groetjes ook van Lut . “Da was ons Sara helemaal van Fuerteventura zeg, om goeiendag te zeggen, das toch straf he Lut” zei Hans verbaasd . Lut moest lachen, Hans was soms zo wereldvreemd, precies of ge in het buitenland waart en ge niet meer in contact kon geraken met thuis. Ze schudde haar hoofd en zei”Kom we gaan nog een lekker kopje thee drinken met een stukje zelfgebakken cake . ” “Hmmmm jaaa, cake lekker!!! ”glunderde Hans.

“Hier se, ne water van het huis! ”en hij zette Simon een groot glas voor de neus”Dan kunnen we nuchter praten, allee toch wa mij betreft, ik drink alleen pepsi max, gij lust al wel eens iets straffer heb ik gezien “zei Arne. ”Ja ik weet het, nog ne keer sorry voor gisteren, op de moment drink ik om mijne miserie te vergeten, en das al moeilijk genoeg want als dien kater verwerkt is heb ik nog evenveel miserie Arne!! ” zei Simon beschaamd. ”Tja, das waar, maar ge zijt zelf verantwoordelijk voor uwe miserie en ge hebt er dan nog eens mijn Sara bij betrokken, zij is het slachtoffer van uw spellekes! ” “ En nu zit mijn beste vriendin in het buitenland, en ik kan haar ni troosten en voor nen beste vriend is da belangrijk, da ge er zijt voor elkaar, en zij is er nu niet . ” “Het spijt me Arne, ik kan ni meer zeggen dan dat, het was nooit mijn bedoeling om. . . . . . ” “Het ging toch ni per ongeluk zeker, oops ik heb Sara gebruikt, ik zal het nimeer doen, tot de volgende keer, nog eens oops . . . . allee gebruikt, ik noem da misbruik van vertrouwen, van Sara haar goedgelovigheid en haar goed hart ni te vergeten!!! ”sneerde hij sarcastisch . “Ge gaat het mij ni makkelijk maken he “ zei Simon . “Verdient ge da, dat ik het u makkelijk maak, om Sara weer te kwetsen. . . . . ” nu onderbrak Simon hém “NEE!! ”riep hij “Ik wil het juist goedmaken, het allemaal uitpraten, maar ze gelooft me niet meer en, . . en, . . . en, verdomme wat moet ik zeggen, wa wilt ge horen van mij, het kan me allemaal niet meer schelen, ik hou van haar, ik wil niet trouwen met Helena, mijn vader wil me niet meer zien, Présence kan me nu gestolen worden, ik wil haar Arne, das het enige dat ik nu wil, Sara is van mij!! ” Simon veerde recht, stak zijn armen in de lucht en riep luid voor een vol café “IK HOU VAN SARA DE ROOSE!!! ” “Aauuwtchhhhhhh ; ge meent het blijkbaar echt, en hoe denkt ge hààr ervan te overtuigen dat ze van U is??”
“Gelooft gij mij Arne ???” Arne liet zich onderuit zakken en bekeek Simon aandachtig, hij bestudeerde een paar minuten (die uren leken te duren) Simon zijn gezicht en trok zijn conclusie . “Ja, ik wel, maar ik ben Sara niet en tis haar da ge wilt, ge gaat er iets voor over moeten hebben, allee iets, alles bedoel ik!! ”
“Ik doe alles voor haar Arne, ik meen het, ik heb nog nooit zo iemand graag gezien als haar, ze is . . . . . . . ” “Uniek! ?! ? “ vulde Arne spontaan aan “Ja das mijn Sara, enig en uniek “
“Arne, bedankt, ik ben u eeuwig verschuldigd, gaat ge me helpen dan ?”smeekte Simon
“Ja ik ga u helpen Mijnheer van Wijck, Sara zit met Esther Bossiers op Fuerteventura tot vrijdag voor een fotoshoot “ Simon zijn gezicht klaarde helemaal op en de fonkeling was plots als was ze nooit weggeweest terug in zijn ogen. ”Wat gaat ge nu doen om haar te overtuigen ??”vroeg Arne.
“Da weet ik nog ni . . . . . . . . ., hij aarzelde en zei dan met een grote glimlach “ALLES!!! ”
“Arne, ge zijt bedankt en . . . . O. . . . . . ik moet u tegenspreken . . . . ” “Oh ja??” zei Arne verbaasd
“ Ja tis niet meer jouw Sara maar de mijne, ik kom morgen nog langs om je goedkeuring van mijn plan “ zei Simon “Ik uw plan goedkeuren ??” “Ja ik kan de beste vriend van de vrouw van mijn leven toch ni buitenspel zetten, ik heb u nodig om die unieke vrouw haar hart te veroveren! “ “Aaaaaauwtchhh, de liefde is toch schoon he “zei Arne .
Simon stond recht en stak zijn hand uit, ”Zand over het verleden ??”
“Zand erover!! ” Arne schudde hem de hand en gaf hem een bemoedigende klap op de schouder, ”tot morgen van Wijck . “ “Ge moogt Simon zeggen “ “Simon dan”
Een gelukkig man verdween in de nacht, buiten keek hij naar boven en zag de sterren, ”Sara, ik kom eraan, Fuerteventura gaat ni weten wat hen overkomt!!! “

[MyTime17]

Part eleven

Sara was in het restaurant verwelkomd door Esther en ze werd voorgesteld aan Jakob en Mariëlla, respectievelijk stylist en visagiste die al jaren met Esther werkten al van sinds zij beginnend model was. Het waren aangename mensen met gevoel voor humor maar Sara kon met niet veel lachen, het modewereldje en zeker de arrogante modellen die ze al had ontmoet waren niet haar dada. Na het eten excuseerde ze zich dan ook beleefd en vertelde Esther dat ze nog eens langs het strand ging wandelen alvorens te gaan slapen .
Esther was blij met dit idee van Sara want zij wou dringend met haar twee medewerkers praten over Sara .

Op het strand zette Sara zich in het fijne witte zand, het was nog warm van de zon . Het water golfde zachtjes heen en weer en in de stilte onder een heldere hemel dacht Sara aan Simon, alle mooie herinneringen kwamen door haar hoofd fladderen en ze werd er weemoedig van, ze liet haar tranen de vrije loop en snikte luidop “Waarom Simon. . . ., . . . . . waarom?”
Hier zag of hoorde niemand haar verdriet en ze had zin om zijn naam luid op te schreeuwen, ze was eigenlijk kwaad en ze had al die tijd voor iedereen haar woede ingehouden achter een glimlach, voor vake en Lut, voor Arne, zelfs voor Helena was ze bedeesd gebleven toen zij haar praktisch te lelijk om nog maar in haar schaduw te staan had genoemd!!
Maar nu, hier helemaal alleen, kwam al die woede naar boven borrelen, een beetje onzeker keek ze rond er was niemand, ze zette zich op haar knieën en boog voorover met de armen over haar maag en liet een luide kreet waar alle woede en frustratie ineens vanuit het diepste vezeltje van haar lichaam kwam!!!!! Daarachter riep ze “Siiiiiiimoooooooon!!!!!!!!!! De bron van al haar verdriet . Na alles eruit te hebben gegooid voelde ze zich leeg, haar hart deed letterlijk pijn en ze dacht “Is dit nu wat ze een gebroken hart noemen “ vroeg ze zich af .
Ze mistte vake of Arne die haar zouden vastpakken en troosten, ze was hier niet op haar plaats, morgen zou ze met Esther praten, ze wou terug naar huis .

Ondertussen was Sara het gesprek aan tafel tussen Esther, Jakob en Mariëlla.
“Ze is een aangenaam meisje, maar zo verlegen en bedeesd en als ze die foeilelijke kleding en die bril enzo al eens zou veranderen “zei Jakob, Mariëlla beaamde dat en deed er nog een schepje bovenop, ”Jaja en dat haar, is die ooit al bij een kapper geweest of doet die da zelf ???” Esther kon een lachje niet onderdrukken maar riep haar mensen toch tot de orde “Niet doen, jullie moeten door die verlegen façade en dat oubollige uiterlijk kijken en dan zien jullie zoals ik een mooi persoon en daar komen jullie aan te pas, ge moet de buitenkant even mooi maken als de binnenkant en dan hebben we een prachtige vrouw, ge zult zien dat ik gelijk heb! ”zei Esther “Morgen beginnen we er aan, maar eerst wa zelfvertrouwen opbouwen en dan de rest “ ” Op Sara” en ze hief haar glas, ”Sara” zeiden ze in koor!!

[MyTime17]

Part twelve

Lieven was al vroeg op kantoor, hij had al een paar keer Simon proberen te bellen en wou er zeker van zijn dat hij hem zeker niet zou mislopen, dus ging hij in een van de zeteltjes voor zijn deur zitten . Na een kwartiertje kwamen de eerste werknemers uit de lift en Britt stapte naar haar desk met weeral de gsm aan haar oor, ”Kan ik vanmiddag misschien langskomen voor mijn haar, het ziet er weer ni uit en nu met mijn grotere verantwoordelijkheid op kantoor moet ik er toch ook piekfijn uitzien!! ”kirde ze “Ik kan me echt ni permitteren om met zo’n haar de mensen . . . . . allé. . . belangrijke mensen . . . . . . . te ontvangen he . . . . . ge begrijpt me wel he . . . . da moet dringend gebeuren hoor Jean-Claude! ”zei Britt
Lieven kon een lach ni onderdrukken, dringend, ha!!
Britt zag hem zitten en zei “Wa zit gij daar mij nu uit te lachen . . . . . hedde gij geen eigen kantoor om in te zitten . . . . ??” Mor ik lach u ni uit, ik wacht gewoon op Simon ik moet hem dringend spreken en ik was gewoon geamuseerd door u . . . . . ” “Dus ge lacht me wél uit “
“Mannen he, allemaal hetzelfde, weet ge wa ga naar uw kantoor en ik stuur Simon wel als ie er is, als hij al komt opdagen! ” Britt’s woorden waren nog niet koud en de lift ging open en Simon stapte uit, ”Goedemorgen Brittney, cancel al mijn afspraken voor de volgende dagen, ik neem een week vrijaf! de smile op Simons gezicht liep van oor tot oor en Lieven dacht dat hij gek geworden was, hij sprong op en trok hem aan zijn arm naar zijn kantoor .
“Lap!! Hoe moet ik da aan Margot gaan uitleggen en mijn afspraak bij de kapper, geef mij nog maar wa meer werk . Ik kan da ni meer aan hier, ik heb hulp nodig “ Simon hield halt en zei
“Hedde gij uw job hier ooit al wél aan gekund Britt! ” “Cancellen, alles!!! voor een heel week, nu!! ” Lieven duwde Simon verder zijn kantoor in en sloot snel de deur, ”Zijt gij nu helemaal zot geworden, een week verlof nemen, zout ge da nu wel doen, wa gaat uw moeder zeggen, en ge moet werken om ze een beetje milder te stemmen dat ze zien dat ge moeite doet, helaba UW job hangt ervan af he, en de mijne misschien ook !! ” riep Lieven . Simon zat onverstoord op de rand van zijn bureau te glimlachen, ”Ik heb ze gevonden . . . . ik ga Sara halen Lieven, mijn Sara!! ” “Sara, zit gij nu nog steeds met da mens in uwe kop, vergeet Sara, ze is NIET van U, wa ziede gij toch in da meiske, ze is zooo. . . . lel. . . . . . ” Simon stond in één tel vlak voor Lieven die van het verschieten tegen de muur werd gedwongen . “Waag het niet uit te spreken he, luister he Lieven, ik heb uwe ‘goeie’ raad nu al meerdere keren opgevolgd en ik heb u al verschillende keren proberen uit te leggen da ik da niet wou ten eerste; en ten tweede dat Sara meer betekende voor mij als gewoon maar een assistente . . . ” “Ge meent da nu toch ni he, wa ziet gij dan in haar da heel Antwerpen met den beste wil van de wereld niet ziet, en zeg nu ni da ze mooi is he, ze is niet mooi maar l. . . . ”
Dat was erover, Simon greep Lieven zijn das en trok de knoop een beetje strakker.
“Zet uw oren open, IK HOU VAN SARA, ZIJ IS DE MOOISTE LIEFSTE EN ZACHTSTE VROUW DIE IK OF GIJ OOIT ZULT ONTMOETEN!!!!! ”
“Ja ik heb u gehoord, ge moet ni zo agressief doen zeg, wa is da me u de laatste tijd . ”
“Weet ge wat het probleem is Lieven, gij hebt nooit zelf echte liefde gekend en met uwen diploma van psychiater denkt gij wel alles te weten maar daar vergist ge u in, en als mijnen beste vriend had ik toch meer steun van u verwacht, ik weet zeker moest gij eens moeite hebben gedaan om Sara te leren kennen zout ge beter begrijpen wat ik in haar zie, gij kijkt ni verder dan den buitenkant, en das heel oppervlakkig VRIEND!!! ” zei hij boos.
“En nu moet ik weg ‘k heb nog veel te doen, tot volgende week, weet ge wa, gij moogt mijn moeder inlichten, gij kunt da toch tactisch overbrengen, als psychiater he, mensenkennis enzo. . . . . ” “O en ge moet haar niet vertellen waar ik naar toe ben, dat zijn haar zaken niet “zei hij. “Ja maar . . . . . . . . . . . ik weet niet eens waar ge naartoe gaat . . . . ” zei Lieven meer tegen zichzelf, hij was al weg en liet Lieven voor wat hij was. . . . . . . . . op naar Arne, dacht hij.
Simon wandelde naar de lift en stak zijn hand uit naar de telefoon op Britt’s desk, ”Bel al uw afspraakjes ook maar af voor de hele week, ge zult werk genoeg hebben en ik wil al de verslagen van al de vergaderingen tussen mijn moeder, Alexander en Helena op mijn bureau als ik terug ben en ook die van de vergaderingen over Ecomoda en Présence! ”
“Ja. . . . . . maar. . . . Simon. . . . en mijn HAAR dan ??????”
“Bellen Britt, nu!! ”

[MyTime17]

Part thirteen

Esther, Jakob en Mariëlla zaten aan de ontbijttafel, Sara zou er zo dadelijk zijn, dus ze spraken nog snel hun strategie door voor de “transformatie van eendje tot zwaan” zoals Jakob het dramatisch verwoord had gisterenavond, waarna hij enthousiast in zijn handen geklapt had en Mariëlla al direct was begonnen met een lijstje op te sommen met wat er allemaal veranderd moest worden, Haar, wenkbrauwen, bril, beugel, waxen, manicure, pedicure, de hele rimram dus. . . . .!!! Esther had hen dadelijk moeten intomen, ” Ik begrijp jullie enthousiasme maar dat is niet de bedoeling, ik wil dat Sara groeit in haar schoonheid, we moeten het langzaam aan doen anders schrikken we haar nog af, het moet geleidelijk gebeuren, vandaag eens iets, haar een beetje laten wennen, morgen eens iets anders, als ik Sara laat onder handen nemen door 10 verschillende mensen op een paar uur dan loopt die van schrik terug tot in België!! ” “En dat willen we niet he” lachte Esther .
“Dus het plan voor vandaag is dat we met zijn allen ook onze fotomodellen, een verwennamiddag in het hotel houden, zogezegd om de modellen een extraatje te geven voor de shoot morgen, maar eigenlijk is dat al een begin naar Sara toe, zo kan ze al wennen dat we aan haar zelfvertrouwen en haar uiterlijk werken, en dat het er toch niet duimdik opligt, snapt ge het ??” “Geweldig plan Esther, da gaat helemaal lukken. ” “Sssst, ik zie Sara aankomen. .! ”
en het gesprek werd professioneel over de modellen en de fotoshoot van morgen.

Arne deed de gordijnen open van zijn café, toen hij de deurgordijn opentrok zag hij een breed lachende Simon voor de deur staan. ”Amai, zo vroeg al van W. . . ., euh. . . . Simon was het zeker dat ik mocht zeggen “ “Ja ‘tuurlijk, ik heb alles al bijna geregeld Arne, vliegtuig, hotel enz. . . . . . nu moet gij de weg vrij maken voor mij!! ” “En welke weg wilt ge dan bewandelen, hebt ge daar ook al over nagedacht?”vroeg Arne “Esther, ik moet eerst met haar praten, Sara is te emotioneel als het over ons gaat, maar met Esther kan ik eerst praten om mijn eerlijke intenties aan haar duidelijk te maken, al zal ik serieus moeten klappen om haar aan mijn kant te krijgen maar da lukt me wel, en ze moet me ook helpen om een paar verassingen op touw te zetten voor Sara, maar da moet allemaal zonder dat Sara er weet van heeft dus ik moet voorzichtig te werk gaan. ” “Amai, ge hebt er uw hersenen serieus aan pijn gedaan aan uw plan, en wa verwacht ge nu van mij, da’k uw polleke vasthoud . ” “Arne, ge zijt me weer aan het belachelijk maken, hou ermee op ik meen da serieus!! ” “Ik ook;dus wa wilt ge da ik doe voor u ?” “Ik zou willen dat ge als ge een van de volgende dagen contact hebt met Sara, ge ze een beetje wijsmaakt da ge me gezien hebt op die onderhandelingen met Présence en Ecomoda, ni meer als da, dat ze zeker niet vermoed dat ik dicht bij haar ben, en ik wil dat ge morgen in het hotel Esther probeert aan de lijn te krijgen en zorgt er dan voor dat ik haar ergens privé kan spreken, ik bel u op morgen om te horen wat ze heeft gezegd en dan zien we verder, gaat dat lukken Arne ?”vroeg Simon na de uiteenzetting van zijn plan.
“Auwtch, zo weinig vertrouwen in mijn improvisatie talent en mijn overtuigingskracht, dan kent gij mij nog niet goed . . . . ” “Nee ni echt, maar ik vertrouw wel op u om mijn Sara terug te winnen, gij kent haar beter dan wie ook en zeg het mij maar als ge denkt dat het hopeloos is . . . . . of nee beter niks zeggen, ik moet mijn uiterste best doen voor Sara, hopeloos of niet, ik mag me nu niet laten ontmoedigen! ” “Ik moet gaan, straks vertrekt mijn vliegtuig, bedankt Arne . “zei Simon, ”Ik meen het” “Bedankt me maar als ‘mijn’ Sara definitief de ‘uwe’ is. ”lachte Arne . ”Ja das waar, ik heb ze nog ni, maar da komt, ik voel het, hier!! “ en hij wees naar zijn hart . “Allee, tis goed, ga nu maar want anders kunt ge uwe weg te voet bewandelen naar Fuerteventura, en das ver!! ” “Beter toch da vliegtuig halen dan, das makkelijker én sneller . . . . .!!! grapte Arne.
Simon liep naar de deur, ”Helaba! ” “Ja, wat nu nog?Ik moet echt vertrekken of ik kom te laat om in te checken “ “Doe Sara de groeten van mij, maar pas als het in de sacosh is he anders is ze nog kwaad op mij en dà wil ik niet! ”
“Ok, ik doe haar de groeten, en mag ik nu gaan ????” “ Wa staat ge daar nu nog, ge had al weg moeten zijn!!!

[MyTime17]

Part fourteen

Ondertussen was Lieven in alle staten!! Margot ging hier niet content mee zijn, Simon godverdomme, ge doet me wa aan, uw moeder vertellen da ge een weekske verlof neemt, allee . . . . . . . hoe pak ik da aan ?? Ge gaat gewoon binnen, ge zegt da en weer buiten, direct to the point gene zever! “En als ze lastig doet, gewoon ik weet van niks, voila Lieven, zo gade gij da doen se, simpel! “Is er iets Lieven ?” vroeg Ellen “Ge staat hier tegen uzelf te praten, kan ik u helpen met iets ?” Even kwam hij in de verleiding om de boodschap gewoon door zijn secretaresse te laten overbrengen, maar dat kon hij niet maken . ”Neenee, tis nikske, ik was . . . . euh. . . . . . mijn presentatie aan het oefenen voor op de vergadering in verband met de parfumlijn, nu ik die verantwoordelijkheid daarover heb wil ik da goed doen he Ellen! ”’k Ben maar een simpele personeelsdirecteur, parfum is eigenlijk mijn ding ni he.
“Ge gaat da goed doen, da weet ik zeker, hebt ge nog werk voor mij, ik zou graag even naar Thomas gaan, die is thuis van het ziekenhuis en wil hem verrassen met een lekkere zelfgemaakte lunch, dan kan ik hem eens verwennen he. ” “Nee voorlopig ni, ge kunt wel even naar huis, oh ja ik heb gehoord dat hij vrijgesproken is, ge ziet alles is goedgekomen, das toch wat ik altijd zei he!! ” zei hij een beetje zelfingenomen .
Ellen liep verder en Lieven wandelde de vergaderzaal binnen, Margot zat met Alexander de financiën door te nemen, er moest een plan gemaakt worden voor de terugbetaling van de waarborgen aan Ecomoda, morgen was er een meeting met de advocaten en dan moesten er voorstellen op tafel gelegd worden. ”Lieven, komt ge voor de parfumlijn ?”Daar heb ik nu geen tijd voor, we zijn met dringende zaken bezig nu, die parfum kan wachten!! ”zei Margot vastberaden. “Euh . . . . tja . . . . . da is ni waarom ik . . . . . . ”hij aarzelde en dacht zeg het gewoon en loop terug naar buiten . ”Pauwels, zeg wa ge te zeggen hebt, ge staat onzen tijd hier te verdoen”zei Alexander . “Ja, ik euh . . . . . . . . . . heb eigenlijk een boodschap van Simon, hij is een weekje weg, alle hij vroeg mij om dat te zeggen maar ik weet er zelf het fijne niet van . . . ;”
“Weg ?Hoe weg en naar waar ?”zei Margot verwonderd, ”Zonder ons iets te zeggen, en zijn werk dan, en Helena, is die mee met Simon ?
Dat moment wandelde Helena de vergaderzaal binnen . ”Helena, weet gij waar Simon is, hij is een hele week weg volgens Lieven! ” “Simon, een week weg ?Ik weet van niets, trouwens ik heb hem al 2 dagen niet meer gezien en mij vertelt hij toch alleen maar leugens, het maakt trouwens niet uit waar hij zit, tussen ons komt het nooit meer goed! ”Ze draaide zich om en liep weg. ”Helena. . . . ”riep Margot achterna ;”Laat haar toch, ze is over haar toeren, we moeten ons focussen op Présence . ”zei Alexander met een verbeten toontje, ”Kunnen we dan nu verder werken, Lieven ge kunt gaan, Simon doet maar wat hij niet laten kan, wij kunnen hier wel zonder hem verder . ” Lieven knikte en vertrok, hij trok de deur achter zich dicht, oef dat ging vlot dacht hij .

Ondertussen zat Simon in de check-in hal in de luchthaven . Hij wachtte op de oproep van zijn vluchtnummer, nog even Sara en ik ben dicht bij je, hij haalde haar voor de geest zoals ze in Rijsel ’s morgens op het bed had gezeten, naakt in een dekbed gewikkeld, wat was ze toen mooi, echt mooi, haar haar los en zo lief .
Hij werd uit zijn mijmeringen gehaald toen de omroep kwam met zijn vluchtnummer, hij sprong recht nam zijn bagage en spoedde zich naar gate 6, hij gaf zijn ticket af, deponeerde zijn handbagage op de scanner en liep door de controle . Even later zat hij aan het raam, hij keek naar buiten en was blij dat het nu niet lang meer zou duren. ”Ik kom Sara”, hij sloot zijn ogen en ging verder met dagdromen over haar . Het vliegtuig zette zich in gang en niet lang daarna hingen ze in de lucht, op weg naar Fuerteventura!

[MyTime17]

Part fifteen

Helena was van de vergaderzaal weggelopen, Simon was weg, een hele week, waar naartoe??
Ze hield halt bij de desk van Britt, ”Helena, ge zijt precies helemaal over uw toeren, wat is er ?”vroeg ze bezorgd en natuurlijk wou ze de laatste nieuwtjes ook niet mislopen. Ze kwam rond haar bureau en sloeg een arm rond Helena ;”Kom we gaan een koffie drinken, ze liepen door naar de cafetaria . ”Lut . . . . . geef ons eens een koffietje, Helena kan het gebruiken! ”
“Vertel, wat is er gebeurd ?” “Is er iets met Simon ?” “Simon . . . . . . . is weg . . . . ”zei Helena .
“Ja, da wist ik ook al wel, ik dacht da ge over uw toeren waart voor iets anders, hij heeft deze morgen al zijn afspraken laten cancellen, ik heb mijn werk gehad hoor, die denken da ik vier handen heb zeker, ik moet nu al de vergaderingen verslagen tegen dat hij terug komt volgende week!! ” “Volgende week ?””Waar is hij dan heen ?”vroeg Helena “Ja alsof ze mij hier ooit iets vertellen . . . . . . . en Simon al helemaal niet! ”kloeg ze luidop. “Ik kon hem al dagen niet bereiken, en nu laat hij me zonder pardon aan mijn lot over, waarom ?” snotterde ze “Hij kon me op zijn minst wa meer verantwoording afleggen voor zijn fiasco’s en da geval met die Sara. . . . . . . . daar heeft hij me nog steeds geen deftige uitleg voor gegeven. . . . . die kus aan de lift en die brief van Lieven, en nu nu verdwijnt hij zonder iets te zeggen, da kan toch ni Britt!!! ”
“Ja blijkbaar kan Simon da wel, mannen he. . . .!!!! ”

Simon zat in de taxi die hem van de luchthaven naar het hotel bracht, hij nam een groot risico om te verblijven in hetzelfde hotel als Sara, maar hij wou het gevoel hebben dat ze héél dicht bij elkaar waren, Arne had hem alle gegevens van het hotel doorgespeeld en ook Sara’s kamernummer. Hij zou proberen ongezien binnen te raken, aan de balie een kamer vragen om een kamer het verste van die van Sara en Esther, en dan zou hij nog ongezien tot op die kamer moeten raken natuurlijk! De taxi stoptte aan het hotel, het was al duister dus dat maakte zijn missie iets makkelijker . Hij nam zijn bagage, trok een pet over zijn ogen en liep behoedzaam naar de balie voorzichtig rondkijkend . ”Hello, my name is van Wijck, I reserved a room but i wanted to be sure it is as far away from room number 245 and 247 it is a surprise visit and I want to keep it a secret for a few more days so I can organise a few things for a special lady! “ “We have a room in a different wing so you can enter and exit in a different lobby, if that is allright Mr van Wijck?” “Yes that is perfect and thank you for the effort “
“That’s ok, it is no problem, here is your keycard, and a flyer of the hotel is next to the bed if you need anything . Enjoy your stay and good luck with the surprise for the special lady! ”
“Thank you, I ‘ll need all the luck I can get, it will be difficult but not impossible . . . . . . . I hope “
“The bellboy will take you to your room! ” en ze wees naar een jongen in een kostuum.
Hij kwam snel afgelopen en nam Simon’s bagage vast, ”Room number Sir? “What ?”
“What is your room number so I can take you there. . . . ”
“Oh I’m sorry, it’s number 455 . ” “Ok, follow me! ”
Toen ze naar de lift stapten, ging er in de andere hoek van de lobby een liftdeur open, en daaruit stapte Esther én Sara met nog enkele personen, de stem van Sara deed hem halt houden, hij wou zich omdraaien en naar haar toe lopen, maar kon zich nog net bedwingen en hij wandelde de lift binnen die hem naar zijn verdiep bracht! Rustig blijven Simon, jouw moment komt nog, heel gauw, maar niet nu, eerst eens goed uitslapen en dan . . . . . dan . . . .

Sara was uitgelaten, ze had vandaag niet een keer met weemoed aan Simon gedacht. Esther was samen met haar en alle modellen naar de spa geweest en ze hadden zich allemaal goed laten verwennen, ze was dat allemaal niet gewoon, maar ze had zich net als iedereen helemaal laten gaan, de modellen waren zelfs vriendelijk en ze hadden veel gelachen, er werden modderbaden en stoombaden genomen, manicures en pedicures, ze kregen allemaal een massage met geurende olie en dat alles met zachte muziek . Sara was helemaal ontspannen en ze kwam stilaan wat losser ;de stylist had haar voor vanavond bij het diner een eenvoudig jurkje uit de collectie gegeven om aan te doen, ze wou het eerst niet aanvaarden maar nadat ze haar beloofd hadden dat het geen jurk was voor de fotoshoot had ze het dan toch aanvaard .
Nu zaten ze met z’n allen aan een grote tafel en genoten van het lekkere eten. Sara genoot en Esther knipoogde naar Jakob en Mariëlla, die op hun beurt stiekem hun duimen omhoog staken, hun plan lukte!! Morgen fase twee : De kapper!!

[MyTime17]

Part sixteen

Leon was al vroeg wakker en Gert, zijn privé verpleger had hem al de nodige zorgen gegeven, nu was hij aan het ontbijt begonnen en Margot bracht een dienblad naar Leon met een licht ontbijt . ”Ik kom even bij je zitten voor ik naar Prescence ga, dan kunnen we samen ontbijten. ”
“H. . hoe gaat het op . . . kantoor?” stamelde Leon “Het gaat wel goed, Alexander en ik hebben de financiën doorgenomen, we hebben al een overeenkomst met Ecomoda voor de terugbetaling van de waarborgen, in ruil voor een soepele betaling komt Arne d’Hauwe bij elke vergadering bijzitten, Simon zag daar geen graten in, dus zullen we hem voorlopig moeten dulden vrees ik! ” “ En Simon . . . . . . doet hij een beetje zijn best om zijn fouten weer goed te maken ?” Margot vreesde dat Leon de waarheid niet aankon en loog dat het gedrukt stond, ”Ja ja, Simon doet erg zijn best, hij werkt hard, hij vraagt altijd achter je, mag hij niet eens langskomen ?”vroeg Margot, ” t’ Is tenslotte je zoon en je weet toch ook niet wat de toekomst brengt, wat als je hem niet meer zou zien voor er iets ernstig gebeurt, dat heeft ie nu ook ni verdiend, en jij zou ook spijt hebben moest je het nooit hebben bijgelegd nu het nog kan, hij ziet je graag Leon daar mag je niet aan twijfelen, hij heeft verdriet, ik zie het op zijn gezicht. ” pleitte Margot in Simon’s naam. Maar Leon zei alleen maar, ”Te vroeg, ik heb nog . . . . tijd nodig . . . . maar zeg dat ik hoop dat hij me niet meer telleur stelt. ” “ Ik zal het hem zeggen, rust nu maar wat, ik ga naar kantoor, tot vanmiddag. ” Ze drukte een kus op zijn voorhoofd en liep naar de deur, ” Gert kwam net binnen en vroeg of hij iets gegeten had . ”Een beetje maar, maar het vermoeid hem zo, laat hem straks anders nog eens proberen als ie wat gerust heeft, ik ga naar kantoor, je kan altijd op mijn gsm bellen in nood . ” “Wees gerust Mevrouw van Wijck, uw man is in goede handen. ”
“Tot vanmiddag Gert. ”

Ondertussen kwam in Fuerteventura de zon op de kamer van Sara binnenvallen, ze werd wakker en voelde zich direct goed, dat was fijn om zo wakker te worden in plaats van verdrietig en bedrukt . Ze hadden gisteren genoten, de hele dag was gevuld met verwennerijen, ze was zelfs overhaalt om een sauna te doen en modderbaden, zij Sara de Roose in een modderbad, vake had het moeten zien, (hij zou zich een breuk gelachen hebben). En dan was er die heerlijke massage geweest, dat was nadat ze van alles gewaxed, geplukt en geschoren hadden en met die heerlijk geurende olieën hadden ze tenslotte alle spanningen en remmingen eruit geknepen en gewreven, ze hadden haar van kop tot teen onder handen genomen, herboren was het dat Esther gezegd had, zo zou ze weerkeren naar België . Vandaag was de fotoshoot dus moest ze toch even werken, maar dan had Esther beloofd om met haar en Jakob te gaan shoppen om haar garderobe eens up to date te brengen, Sara had aan Esther toegegeven dat ze sinds haar moeke gestorven was maar weinig aandacht aan haar kledij had besteed, vake had daar geen oog voor en als het maar comfortabel zat was het al lang goed voor Sara . Daar moest volgens Jakob met hoogdringendheid iets aan gedaan worden, ben beniewd wat hij in petto heeft voor mij? dacht Sara geamuseerd. Ze keek op de klok, oei het was bijna tijd om te ontbijten, snel onder de douche en naar beneden. Ze maakte aanstalten om naar de badkamer te gaan toen er op haar deur werd geklopt. “Sara de Roose, these are for you! ” hij gaf haar een ruiker bloemen, ”Have a nice day! ” en weg was hij. Sara was met stomheid geslagen, bloemen voor haar, wie doet zoiets nu, niemand kent mij hier toch, ze zullen van Esther zijn of misschien Arne . . . . er hing geen kaartje aan, ze zou later Arne bellen om te informeren, eerst douchen en ontbijten.

[MyTime17]

Part seventeen

Arne was druk bezig met glazen wassen en koffie zetten toen Thomas binnenwandelde, ”Hey alles goed Thomas, psssssst. . . . ik heb niemand verteld dat ik u wél gezien heb he toen uw ma u hier opzocht, moet ge nog altijd onderduiken?” “Nee ik ben vrijgesproken, het was die Koen die de auto van Hans stuk heeft geslagen die ook Alexander heeft neergeslagen! ” “Ik ben een vrij man, letterlijk dan. . . . . vrij!! ”
“Kan ni volgen, maar da zal wel aan mij liggen zeker, vertel . . . . ” “Kent gij Nils ??”vroeg Thomas . ”Nils. . . ??? euh, Nils van Prescence?”Ja ik ken die zelfs goed, hij zou voor Ecomoda gaan ontwerpen, maar Ecomoda moest noodgedwongen slapen dus Nils ook . ”
“Wat niet wil zeggen dat Ecomoda niet meer wakker gemaakt kan worden he Thomas. ”lachte Arne . Arne zag aan Thomas z’n gezicht dat het hem geen fluit interresseerde en schudde neen met zijn hoofd, ”Daar komt gij ni voor zeker, voor Ecomoda?” “Nils & Ann zijn samen naar Parijs, als koppel, ze heeft ni gewacht op mij, ik wou haar niet contacteren om haar geen last te bezorgen met de politie en zij papt gewoon aan met de volgende loopjongen van Marnix. ”
Zei Thomas telleurgesteld “. Auwtch, ja das natuurlijk ni plezant voor je Thomas maar er zijn nog genoeg vissen inde zee hoor “grapte Arne .
“Ik wil geen andere vis uit de zee, ik wil Ann!

Simon belde roomservice, hij bestelde ontbijt op de kamer, zolang hij niets concreet wist van Arne en Esther kon hij onmogelijk gaan rondlopen in het hotel of zelfs in het dorp, Sara mocht absoluut niets vermoeden, hij zou het niet willen dat heel zijn plan mislukte omdat hij niet voorzichtig was of te ongeduldig . Na het ontbijt bel ik eerst naar Arne, en dan kan ik verder plannen. Hij had Sara’s gezicht willen zien als ze de ruiker bloemen had gekregen, hij had er geen kaartje bijgedaan, het was de gedachte dat er iets op haar kamer stond dat hij gegeven had ook al wist zij van niets . Hij had al tientallen scenario’s van hun ontmoeting op het eiland door zijn hoofd laten passeren, maar in werkelijkheid wist hij al perfect wat hij ging doen, wacht maar Sara ge gaat ni weten wat je overkomt dacht hij en glimlachte, zijn ogen fonkelde van plezier. De klop op de kamerdeur kondigde roomservice aan, Simon zwaaide de deur nogal abrupt open en lachte met het verschrikte gezicht van de piccolo die het karretje verder de kamer in bracht. ”Goodmorning!! ” he said . ”And what a beautifull morning it is!! ”Simon replied. Hij gaf hem een flinke fooi en hief het deksel van zijn plateau, hmmm “Dat gaat smaken!! ”” Smakelijk Sara, ”zei hij, die op datzelfde moment ook aan de ontbijttafel zat te genieten van een lekker ontbijt samen met Jakob en Mariëlla.

[MyTime17]

Part eighteen

Arne zat naar zijn gsm te staren, hij verwachtte elk moment een telefoontje van Simon, hij moest hem al direct telleurstellen, zijn plan had niet gewerkt . Hij had het hotel gebeld met de vraag om door te verbinden met de kamer van Esther maar zij was al weg en zou de hele dag uit het hotel zijn voor de fotoshoot . Meer informatie wilde ze hem niet aan de telefoon doorgeven en dus was hun plan al gedoemd te mislukken voor het nog maar begonnen was .
“Verdomme!! ” tis nu ni da hij zat te springen om Simon te helpen maar beloofd is beloofd en als er iemand was die Sara weer gelukkig kon maken was hij het wel . Sara had veel ontkend en verzwegen maar het was Arne niet ontgaan dat tot ze die brief van Lieven gelezen had ze begon te stralen als ze het over Simon had en haar kennende zat dat gevoel héél diep. Ze hield nog steeds van hem al ontkende ze dàt bij hoog en laag!! Simon had hem overtuigd, . . allé. ., hij had alleszins toch een goede uitleg gegeven over hoe het allemaal zo ver was gekomen en dat het in eerste instantie nooit Simon’s bedoeling was om haar te kwetsen, en dan zijn luide liefdesverklaring in ‘de chocolat’ . . . . . . dat was de klik bij Arne, ge doet zoiets niet als ge uzelf niet belachelijk wilt maken en zeker al een man als Simon van Wijck niet, toch de oude niet, de nieuwe die van Sara hield zat duidelijk niet met zijn imago in en iedereen mocht het weten dat hij van Sara hield!!
Arne’s gsm ging af, ”Ja Simon, slecht nieuws vrees ik, ‘k heb gebeld . . . . . maar . . . . geen Esther, alle toch ni aan de lijn . . . . ze was al weg volgens de hotelbediende, de hele dag zelfs, voor dien fotoshoot . Wa nu. . . ?” vroeg Arne “Plan B???”
“Plan B, ik heb geen plan B Arne, wat zei die hotelbediende dan juist?”vroeg Simon lichtjes in paniek . ”Dat Mevrouw Bossiers vroeg vertrokken is en dat ze heel de dag weg zou zijn, ze wist wel te vertellen dat er na de middag een fotoshoot was ergens op het eiland voor de nieuwe portfolio’s van enkele nieuwe modellen. ” zei Arne “Daar hebt ge ni veel aan, zekers”
“Jawel, jawel ik moet nu alleen Sara lokaliseren en dan kan ik misschien hier zelf aan de balie iets forceren, heb al een klein ideetje, maar dat leg ik je later uit ik moet nu wel gaan anders lukt het misschien niet, dag Arne, ik bel vanavond terug! ”

Simon‘s hersenen werkten op volle toeren, Esther was weg maar waar zat Sara? Hij trok zijn pet weer over zijn hoofd en waagde zich op de gang en ging op zoek naar haar. Het was ochtend dus . . . . de ontbijtzaal misschien. Hij liep door de lobby naar het restaurant waar het onbijtbuffet een schuilplaats bood voor hem om een voorzichtige blik te werpen in de zaal. Hij zag haar niet maar plots hoorde hij haar stem, zijn hart sloeg nog maar eens over en hij probeerde over de enorme fruitmand te kijken, daar zat ze, in een hoekje samen met een man en een vrouw . Onwillekeurig voelde hij jaloezie tegenover die vreemde mensen die bij Sara zaten, zijn Sara!! Ok Sara is hier, en Esther is weg, even aan de balie informatie vragen! Hij sloop het restaurant uit en liep snel naar de hotelbalie.
“Hello Miss, can I ask you some info please ?””Yes, what do you want to know Sir ?”
“Well it is somewhat of a strange question, but I am General–Director of a Belgian fashion company and I am looking for Mss Esther Bossiers! ” “She is here with some models for a fotoshoot and i need to speak with her, urgent!! ” Terwijl hij dat zei overhandigde hij zijn bussiness kaartje aan de Manager van het hotel die er was komen bijstaan en zei “I ‘m here only for a day before my next appointment in Paris, so I need to see her today, is it possible you could contact her so you can ask her to return to the hotel for a meeting ?” Simon zette zijn charmantste lach op en de twee dames giechelden een beetje . ”We’ll see what we can do, I can ’t promiss anything but we’ll send a messenger to the fotoshoot, maybe you can write a memo for him to take with him so he can hand it to her, but it is in the afternoon so she’s probably not there yet. ”zei de juffrouw aan de balie . ”If you could do that for me it would be wonderfull, thank you, send the messenger to my room for the memo in an hour or so, ok. ”hij lachte nog eens vriendelijk en verdween richting restaurant, hij ging nog snel eens kijken of Sara er nog was. Weer post vattend achter de fruitschaal zag hij haar zitten, er was iets veranderd maar hij kon zo niet direkt zeggen wat, ze had haar haar los hangen en er was ook iets met haar ogen maar wat, ze had toch dezelfde bril op, ze lachtte op dat moment met iets en haar vertrouwde beugel was er ook dus ze was niet anders . . . . en toch er was iets . Plots maakte het drietal aanstalten om recht te staan, Simon draaide zich om en zette het op een lopen, de lobby door recht naar de lift en naar zijn kamer!!
“Oef, dat was nipt, en nu die memo! ”

[MyTime17]

Part nineteen

Esther liep de ene winkel in na de andere, ze had al een paar zakken gevuld en hopelijk was de styliste, Mariëlla, blij met haar keuze!
Ze was al zo vroeg vertrokken omdat er nog accescoires gekozen moesten worden voor de shoot, handtassen, zonnebrillen, juwelen . . . . . en dat was iets dat ze liever zelf deed . Ze had Jakob en Mariëlla gevraagd om Sara niet aan haar lot over te laten want ze was nogal overwelmd door heimwee en verdriet en begon soms voor het minste te huilen en dan moest ze zeker niet alleen zijn want Sara was in staat om in een impuls de koffers te pakken en het vliegtuig huiswaarts te nemen, en ze waren nog lang niet klaar met hun werk, Sara zou weer naar België gaan als ze er echt klaar voor was en niet uit heimwee, en natuurlijk was haar metamorfose tot zelfzekere mooie vrouw ook nog niet klaar!
Nadat ze in deze winkel nog enkele juwelen had gekocht, nam ze de gsm en belde Jakob dat ze alles had en dat ze de modellen en de rest van de groep al mochten verwittigen om binnen een uurtje klaar te staan om naar de locatie te rijden die de fotograaf had uitgezocht, er waren taxibusjes voorzien om de kledij en het fotomateriaal te vervoeren en ze moesten zeker zorgen dat Sara erbij hoorde, ”Geef haar maar de opdracht om alle modellen te verwittigen en doe jij dan maar de rest van de groep, dan heeft ze iets om haar gedachten te verzetten!! ” “Tot straks Jakob, groetjes aan Sara en Mariëlla. ”

“Ok, dat was Esther . ”zei Jakob, ze hadden net ontbeten en Sara was blij dat ze zo goed opschoot met Jakob en Mariëlla want Esther had haar deze morgend alleen met hen achter gelaten . ”Waarom belde ze?Is er een probleem ofzo?”vroeg Sara . “Nee hoor, alles was prima, de accescoires waren gekozen en wij mogen iedereen optrommelen voor de fotoshoot, Esther gaat rechtstreeks naar de locatie om een laatste check-up te doen . ”Mariëlla jij doet de fotograaf en het materiaal en ik haal de kledij en de rest van de groep, Sara. . . . . . Esther vraagt of jij de modellen wil begeleiden, ja haalt ze op en brengt ze binnen een uurtje naar de taxi voor het hotel?gaat dat lukken?”vroeg Jakob “ Euh ja . . . . zo moeilijk kan dat ni zijn he, en waar vind ik die ?”vroeg ze . ”Tja ik vermoed dat ze op hun kamer zijn en anders kijk je eens in het restaurant of aan het zwembad, ok?” “Ok, moet er nog iets gedaan worden?”
“Nee, zorg jij nou maar voor de modellen, wij doen de rest, hier zijn de kamernummers van de meisjes tot over een uurtje aan de taxi’s”zei Mariëlla . Sara stond recht van tafel en draaide zich om, ze zag gelukkig niet dat Simon zich snel uit de voeten maakte, ze nam het papiertje en keek naar de kamernummers van de 4 modellen, amai ze lagen allemaal in een ander kamer op verschillende verdiepingen, ok eerst de dichtst bijzijnde, ze stapte in de lift en drukte op het knopje voor de 2de verdieping . Kamer 208 was op hun verdiep en daar sliep Carla, een leuke meid die haar gisteren tijdens het verwen namiddag regelmatig aan het lachen had gebracht met leuke grapjes . Ze klopte op de deur en Carla deed open, ”Oef, je bent er, Esther vraagt om je klaar te maken en binnen een uur te verzamelen aan de taxi voor het hotel . ” “Dank je Sara, ik ga me direkt douchen en dan kom ik naar beneden, zijn de anderen al verwittigd ?” “Nee maar dat ga ik nu doen . ”Ok tot zo. ”
Sara liep de gang door en keek op haar papiertje, nummer 460, da was in de andere vleugel, ze liep door naar de liften aan de andere kant van de lobby en stapte in bij een jongen die tegelijk met haar op hetzelfde knopje druktte. ”Oh, sorry Miss “zei hij .
Ze stapten tegelijk uit de lift en liepen dezelfde richting uit, de jongen stoptte bij nummer 455 en Sara wandelde naar nummer 460 enkele deuren verder, ze klopten tegelijk op de deuren, Sara kon er om lachen en wachtte geduldig tot Sophia opendeed, oef gelukkig, ze hoorde gestommel dus ze was gelukkig op haar kamer;”Hey Sophia, kan je binnen een uurtje aan de taxi zijn beneden, dan rijden we naar de fotoshoot. ” zei Sara “Ok ik zal er zijn. ”

Simon had ondertussen de jongen binnengelaten en overhandigde hem de memo die naar Esther moest gebracht worden. “Okay Sir, I will take care of it . ” “Oh, make sure you give it to Mss Bossiers personally, no one else ok ?” “Ok don’t worry, I won’t give it to someone else . ” hij liet de boodschapper buiten en zag in een flits Sara voorbijlopen, hij sloot abrupt de deur waarmee hij bijna de jongen ertussen stak, ”Sorry, I ‘m a bit in a hurry, did I hurt you “zei hij met een schaapachtige glimlach en de jongen schoot mee in de lach. ”Nope, only my pride”
Simon lachtte luidop en Sara verstijfde voor ze op de liftknop duwde, die lach. . . . . . . . nee Sara en schudde met haar hoofd, je beeld je dingen in, Simon is niet hier!! Ze keek naar het volgende nummer op haar briefje, kamer 610 daar moest ze zijn, daar zou ze Camille moeten vinden.
Zij was niet op haar kamer, dus volgde ze Jakob’s raad op en liep door het restaurant waar ze de twee laatste modellen aan het ontbijt vond, ”Hey Camille en Nathalie, ik was op zoek naar jullie, Esther wil dat we binnen een half uurtje klaar staan aan de taxi’s voor de fotoshoot, ok?
“Ok, zeiden ze in koor, ”Nog even ons koffietje en dan zijn we er klaar voor Sara, we komen direkt . ” “Das goed ik verwittig Jakob al en wacht aan de taxi op jullie, tot zo. ”
Ze stond buiten te wachten toen ze bijna onder de voet werd gereden door een jongen op een scooter, het was dezelfde als die van in de lift en die boven op de kamer bijna tussen die deur zat waar ze dacht Simon’s stem te horen. ”Sorry, Miss, didn’t see you there;have to rush, need to deliver a message to someone. ”En weg was hij . Sara stond beduusd te kijken, wat een rare jongen is dat toch, dacht ze . Daar kwamen de eerste meisjes al en ook de fotograaf met zijn kar vol fotomateriaal. Mariëlla gaf haar een tas vol met make–up en zei, ”Verlies die niet uit het oog want anders kan ik geen schoonheden maken van onze meisjes . ”lachte ze.
“Zijn wij dat dan nog niet?” lachte Camille die onmiddelijk naar Sara keek en een beetje verlegen zich probeerde te verontschuldigen. ”Sorry Sara, het was een flauw grapje hoor . ”
“Tis niks, begreep het wel. ” “Jakob knipte met zijn vingers om de aandacht te vragen, ”Dames, we gaan vertrekken, iedereen instappen we moeten op tijd zijn anders is het zonlicht niet meer goed voor de foto’s!! ” ze stapten allemaal in een taxi en het groepje vertrok .
Simon had het allemaal gadegeslagen vanuit de lobby, hij had zijn ogen niet van Sara kunnen houden, nog even Sara, nog even. . . .!!