hij komt binnekort in een afl van zot van vlaanderen
Manou Kersting als Theo Vynckier
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
ACTEUR MANOU KERSTING LEEFT PAS SINDS KORT ZONDER DRANK EN DRUGS
'EERST WIJN,DAN WODKA EN DAARNA COCAÏNE... ELKE AVOND
Manou Kersting - bekend van o.a. 'Matroesjka's' en 'Louislouise'- ontdekt pas op zijn 48ste dat er ook een leven bestaat zonder drank en drugs. 'Elke avond zat en stoned mijn bed inkruipen, ik was 't kotsbeu!', zegt hij in dit extreem openhartig gesprek.
De Manou Kersting die wij aantreffen op een zonovergoten Antwerps terras lijkt in het niets op Danny, de mislukte gangster die hij in 'Matroesjka's' speelde. Manou straalt zelfvertrouwen uit, en kan voor het eerst in jaren met een nuchtere blik naar zijn eigen leven kijken. Naar zijn rol in 'Code 37- de film', bijvoorbeeld: 'Opnieuw speel ik een slechterik', glimlacht hij. 'De zoveelste. En weer een die meisjes verhandelt. 't Is alsof ik van m'n hobby mijn werk maak!' (lacht)
VIND JE HET NIET VERVELEND OM TELKENS VOOR HETZELFDE TYPE GEVRAAGD TE WORDEN?
Nee, hoor. Slechterik spelen is plezant. 't Is als een speeltuin waarin ik dingen mag uitspoken die ik misschien altijd al eens had willen doen.
JE HEBT AL BEST WAT UITGESPOOKT IN JE LEVEN, NIETWAAR?
IK ben een zware jongen geweest, ja. Ik heb een turbelent nachtleven gekend. Ik was bij momenten een.. Tja, hoe moet je het noemen... Een behoorlijk opvliegend baasje.
NU NIET MEER?
Op mijn 26ste al heb ik dat leven achter mij gelaten. Het werd gewoon te veel. Zowat elke avond was het prijs, werd er gevochten. Tot die ene keer, toen ik tot besef kwam dat het zo niet verder kon.
WAT WAS ER DAN WEL GEBEURD?
Ik was nog maar eens betrokken geraakt bij een cafégevecht. In een Ierse pub zaten om vijf uur 's morgens een paar Ieren muziek te maken. Ik speelde er doorheen met mijn mondharmonica. Het is in een knokpartij ontaard, waarbij een vriend van mij een bloedneus opliep. Met ons groepje hebben we die muzikanten buitengesmeten. We kregen er van de zaakvoerder zelfs nog een drankje bovenop. Maar toen ik daarna rechtstreeks naar de bakker ging, en de mensen naar mijn witte regenjas zag kijken, vol bloedvlekken...
JA, WAT TOEN?
Ik werd opeens overvallen door schaamte. Door hun ogen zag ik mezelf. Toen wist ik : dit kan niet meer. Voor het eerst begreep ik dat het niet is omdat iets in mijn aard ligt, dat ik er ook aan moet toegeven. Zo staat het ook op mijn arm getatoeërd: 'Protect me from what I want'. Bescherm me voor wat ik wil.
JIJ HEBT DIE BESCHERMING NODIG?
Ja, ik dus wel. Er zijn genoeg mensen die alles met mate doen, of met hun verstand. Ik daarentegen kon het onmogelijk bij één glas wijn houden, of één sigaretje. Nee, ik dronk en gbruikte drugs tot ik compleet versuft in slaap viel. Ik rookte zelf in de douche, en naast mijn bed stond altijd een asbak klaar met een halve joint.
JE WAS OOK EEN NOTOIR CANNABISGEBRUIKER?
Vanaf m'n veertiende ben ik daar mee begonnen. Op mijn 33ste stopte ik met 'gewone' sigaretten, maar cannabis bleef ik wel roken. Op den duur zelfs puurl: zuiver cannabis zonder tabak, dus. Daar ben ik dan uiteindelijk mee gestopt. Ik had zesentwintig jaar geblowd, dat leek mij wel genoeg. Ik kan je verzekeren, als iemand een trekje van m'n joints nam, ging die gelijk achterover. Maar ik? Ik stond voor volle zalen met zo'n ding in mijn handen. Liefst zelf met nog een paar glazen wodka erbij, joehoe!
HOE KOMT HET DAT JIJ DAAR ZO GOED TEGEN KON? PUUR GEWENNING?
Nee. Het heeft mij altijd geïntrigeerd waarom ik zo hyper werd, telkens als ik gebruikte. En waarom ik iedere ochtend wakker werd met een jetlag-gevoel. Op aanraden van een vriend heb ik me dan eens laten testen op ADHD. En wat bleek? Heb ik dat toch niet, zeker!
EEN VROEGERE DIAGNOSE HAD JOUW LEVEN KUNNEN VERANDEREN?
Het was een dubbel gevoel, ja. Enerzijds was ik opgelucht omdat ik eindelijk wist wat er aan de hand was, anderzijds was er het besef dat ik een heel ander leven had kunnen leiden. Maar dat heb ik snel van mij kunnen afzetten. Uiteindelijk heb ik een goed leven geleid en ben ik geworden wie ik ben, juist door die ADHD.
MOET JE NU MEDICATIE NEMEN?
Ik heb héél wat voorschriften gekregen. Ook voor Rilatine, ja, het bekende ADHD- medicijn. Maar ik heb het slechts één keer geprobeerd, ik werd er veel te onrustig van. Mijn lichaam reageert soms vreemd op middelen, dat weet ik. Van cocaïne word ik bijvoorbeeld rustig, terwijl anderen al na één lijntje door de kroeg stuiteren. Bovendien zwakt die Rilatine mijn emotionele pieken af, terwijl ik die net nodig heb. Vandaar: alleen als ik me echt moet concentreren, als ik moet studeren of schrijven, neem ik weleens een stukje van zo'n pil. Een tiende vaan wat ik eigenlijk zou moeten nemen van de dokters
'EERST WIJN,DAN WODKA EN DAARNA COCAÏNE... ELKE AVOND
Manou Kersting - bekend van o.a. 'Matroesjka's' en 'Louislouise'- ontdekt pas op zijn 48ste dat er ook een leven bestaat zonder drank en drugs. 'Elke avond zat en stoned mijn bed inkruipen, ik was 't kotsbeu!', zegt hij in dit extreem openhartig gesprek.
De Manou Kersting die wij aantreffen op een zonovergoten Antwerps terras lijkt in het niets op Danny, de mislukte gangster die hij in 'Matroesjka's' speelde. Manou straalt zelfvertrouwen uit, en kan voor het eerst in jaren met een nuchtere blik naar zijn eigen leven kijken. Naar zijn rol in 'Code 37- de film', bijvoorbeeld: 'Opnieuw speel ik een slechterik', glimlacht hij. 'De zoveelste. En weer een die meisjes verhandelt. 't Is alsof ik van m'n hobby mijn werk maak!' (lacht)
VIND JE HET NIET VERVELEND OM TELKENS VOOR HETZELFDE TYPE GEVRAAGD TE WORDEN?
Nee, hoor. Slechterik spelen is plezant. 't Is als een speeltuin waarin ik dingen mag uitspoken die ik misschien altijd al eens had willen doen.
JE HEBT AL BEST WAT UITGESPOOKT IN JE LEVEN, NIETWAAR?
IK ben een zware jongen geweest, ja. Ik heb een turbelent nachtleven gekend. Ik was bij momenten een.. Tja, hoe moet je het noemen... Een behoorlijk opvliegend baasje.
NU NIET MEER?
Op mijn 26ste al heb ik dat leven achter mij gelaten. Het werd gewoon te veel. Zowat elke avond was het prijs, werd er gevochten. Tot die ene keer, toen ik tot besef kwam dat het zo niet verder kon.
WAT WAS ER DAN WEL GEBEURD?
Ik was nog maar eens betrokken geraakt bij een cafégevecht. In een Ierse pub zaten om vijf uur 's morgens een paar Ieren muziek te maken. Ik speelde er doorheen met mijn mondharmonica. Het is in een knokpartij ontaard, waarbij een vriend van mij een bloedneus opliep. Met ons groepje hebben we die muzikanten buitengesmeten. We kregen er van de zaakvoerder zelfs nog een drankje bovenop. Maar toen ik daarna rechtstreeks naar de bakker ging, en de mensen naar mijn witte regenjas zag kijken, vol bloedvlekken...
JA, WAT TOEN?
Ik werd opeens overvallen door schaamte. Door hun ogen zag ik mezelf. Toen wist ik : dit kan niet meer. Voor het eerst begreep ik dat het niet is omdat iets in mijn aard ligt, dat ik er ook aan moet toegeven. Zo staat het ook op mijn arm getatoeërd: 'Protect me from what I want'. Bescherm me voor wat ik wil.
JIJ HEBT DIE BESCHERMING NODIG?
Ja, ik dus wel. Er zijn genoeg mensen die alles met mate doen, of met hun verstand. Ik daarentegen kon het onmogelijk bij één glas wijn houden, of één sigaretje. Nee, ik dronk en gbruikte drugs tot ik compleet versuft in slaap viel. Ik rookte zelf in de douche, en naast mijn bed stond altijd een asbak klaar met een halve joint.
JE WAS OOK EEN NOTOIR CANNABISGEBRUIKER?
Vanaf m'n veertiende ben ik daar mee begonnen. Op mijn 33ste stopte ik met 'gewone' sigaretten, maar cannabis bleef ik wel roken. Op den duur zelfs puurl: zuiver cannabis zonder tabak, dus. Daar ben ik dan uiteindelijk mee gestopt. Ik had zesentwintig jaar geblowd, dat leek mij wel genoeg. Ik kan je verzekeren, als iemand een trekje van m'n joints nam, ging die gelijk achterover. Maar ik? Ik stond voor volle zalen met zo'n ding in mijn handen. Liefst zelf met nog een paar glazen wodka erbij, joehoe!
HOE KOMT HET DAT JIJ DAAR ZO GOED TEGEN KON? PUUR GEWENNING?
Nee. Het heeft mij altijd geïntrigeerd waarom ik zo hyper werd, telkens als ik gebruikte. En waarom ik iedere ochtend wakker werd met een jetlag-gevoel. Op aanraden van een vriend heb ik me dan eens laten testen op ADHD. En wat bleek? Heb ik dat toch niet, zeker!
EEN VROEGERE DIAGNOSE HAD JOUW LEVEN KUNNEN VERANDEREN?
Het was een dubbel gevoel, ja. Enerzijds was ik opgelucht omdat ik eindelijk wist wat er aan de hand was, anderzijds was er het besef dat ik een heel ander leven had kunnen leiden. Maar dat heb ik snel van mij kunnen afzetten. Uiteindelijk heb ik een goed leven geleid en ben ik geworden wie ik ben, juist door die ADHD.
MOET JE NU MEDICATIE NEMEN?
Ik heb héél wat voorschriften gekregen. Ook voor Rilatine, ja, het bekende ADHD- medicijn. Maar ik heb het slechts één keer geprobeerd, ik werd er veel te onrustig van. Mijn lichaam reageert soms vreemd op middelen, dat weet ik. Van cocaïne word ik bijvoorbeeld rustig, terwijl anderen al na één lijntje door de kroeg stuiteren. Bovendien zwakt die Rilatine mijn emotionele pieken af, terwijl ik die net nodig heb. Vandaar: alleen als ik me echt moet concentreren, als ik moet studeren of schrijven, neem ik weleens een stukje van zo'n pil. Een tiende vaan wat ik eigenlijk zou moeten nemen van de dokters
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Deel 2
WIL DAT ZEGGEN DAT ALLE DRANKEN EN DRUGS NU ZIJN AFGEZWOREN?
Absoluut. Dat was trouwens al het geval toen ik mij liet testen voor die ADHD.
WAAROM BESLISTE JE EEN RADICAAL TE STOPPEN?
Elke avond die glazen wijn, dan wodka's, en daarop cocaïne, om dan apenstoned m'n bed in te duikelen.. Ik werd echt moe van mezelf. En dan kunnen mensen zonder verslaving wel zeggen: 'Beperk die uitspattingen dan al tot één keer per week', maar dat werkt niet voor mij. Bij de NA( afkorting vppr Narcotics Anonymous, een hulpgroep voor druggebruikers nvdr), waar ik al twee jaar naartoe ga, vergelijken ze het met een allergie: één druppel alcohol is voldoende om de controle over mezelf te verliezen. Ik heb gewoon een probleem.
EN DE NA HEEFT JOU DAT PROBLEEM HELPEN OVERWINNEN?
Die NA geeft mij energie, man! Anderen horen vertellen over hun dagelijkse problemen - een verhuis, de stress rond Kerstmis, noem maar op - werkt ontspannend en verhelderend. En ik zit daar heus niet alleen tussen junks,hé. Er komen evengoed mensen die ooit een kalmeringsmiddel kregen voorgeschreven, waar ze afhankelijk van zijn geworden.
JIJ VOELT JE VERWANT MET DIE MENSEN?
Jazeker, omdat hun probleem precies hetzelfde is als wat ik had met m'n cocaïne- en wodcacocktails. Mijn eerste kennismaking met de NA was op hun world convention hier in Antwerpen. Ik was uitgenodigd door een vriend en vond het een heuse openbaring. op de rit terug naar huis had ik waanzinnig veel energie in m'n lijf. Echt, daar konden geen drugs tegenop. Meteen daarna ging ik naar Frankrijk op vakantie. Het land van wijn en Pastis, maar plots had ik geen enkel probleem om eraf te blijven. Ondanks de hitte hield ik het bij colaatjes en water. Zo sterk voelde ik mij.
EEN ONTWENNINGSSESSIE VERLOOPT IN TIJD EN IN STAPPEN. HOEVER STA JIJ?
Voor mij is het als een spirituele reis. Waarin ik in het reine kom met mezelf en mijn omgeving, en daar helpen die verschillende stappen prima bij. Al is de impact van mijn verslaving op mijn omgeving altijd nog meevallen. Ik heb mijn gezin immer goed onderhouden, ik heb nooit schulden gehad, heb gewerkt en geld verdiend. Ik heb mijn kinderen goed opgevoed en ben thuis nooit overdreven zat of stoned geweest. Maar dat wil niet zeggen dat ik mij snel door mijn behandeling wil worstelen. Ik heb m'n verslaving in dertig jaar opgebouwd, dus ik mag de tijd nemen om er vanaf te raken.
AL DIE TIJD BEN JE DUS GEWOON KEURIG BLIJVEN WERKEN. ZAG NIEMAND DAT JE DRANK EN DRUGS GEBRUIKTEN?
Nee, want ik was telkens op tijd op de set. Ik kende m'n teksten, en wist wat er van mij verwacht werd. Alleen, daar bleef het ook bij. Ik had totaal geen energie over om daarbuiten met creatieve dingen bezig te zijn. Ik maakte niks meer, schreef niks meer... Mijn verslaving was baas geworden van mijn leven.
HET KAN TOCH NIET ANDERS OF DE DRUGS MOETEN JOUW WERK HEBBEN BEÏNVLOED?
Wel, integendeel. Ik kon onwaarschijnlijk high zijn, en toch moeiteloos een geweldig optreden geven. De hele zaal lag plat! Elke dat drie uur comedy? Geen enkel probleem.
JIJ MOET EEN ENORM STERK GESTEL HEBBEN.
Al een geluk! Ik herinner mij dat we met onze zogenoemde wine-act, onderdeel van de comedyshow W.A.C.K.O., uitgenodigd waren bij Marcel Vanthilt. Tijdens die act dronk ik op drie minuten tijd drie flessen leeg. Normaal gezien was dat bessensap, maar die keer hadden de cameramensen dat sap vervangen door wijn. En toch heb ik die flessen opgedronken, wat te vergelijken is met een shot harddrugs! Daarna kwam nog eens een interview. Bovendien moest ik ook nog wat muziek maken. Ik verzeker je: niks zag je aan mij.
BEN JE INTUSSEN WEER CREATIEF BEZIG?
Ja, na enkele maanden kwam de inspiratie weer als vanzelf. Ik heb ondertussen een comedy-reeks geschreven, samen met Alex Agnew en Thomas Smith. Zelf vind we onze serie alvast fantastisch.
MIS JE DE DRANK EN DRUGS NOOIT?
Nee. Vroeger was ik een enorme wijnliefhebber, maar nu raak ik geen glas meer aan. Ik ruik af en toe, dat wel. Maar meer niet. En weet je wat ik dan meestal ruik? De gevolgen van alcohol: het maagzuur, de hoofdpijn, de depressie...
WAT WAREN DE DIEPTEPUNTEN IN AL DIE JAREN?
De meest zielige momenten waren degene waarop het beeld van mijn kinderen, Billy-Bob(7) en Lowie(10), bovenkwam. De laatste jaren dook dat telkens op wanneer ik gebruikte. Dan was de lol er snel af, ik kan het je verzekeren. Ik raad het alle verslaafden aan: 'Denk aan je kinderen!'
HEB JIJ NU ECHT ALLES AFGEZWOREN? OOK DE VROUWEN?
Nee, dat niet!(lacht). Vrouwen zijn te belangrijk voor mij?
WAT VIND JOUW ECHTGENOTE BIRGIT DAARVAN?
Wij zijn aan het scheiden. Maar op een heel keurige manier, hoor. Kan ook niet anders, want na 22 jaar zijn wij goede vrienden geworden. Een knuffelscheiding noem ik het. We wonen nog altijd in één huis, samen met de kinderen, maar hebben elk ons afgescheiden deel. De kinderen weten niet eens dat Birgit en ik uit elkaar gaan. Voor hen gaat papa gewoon elke avond naar zijn werkkamer. Natuurlijk stellen ze weleens vragen, maar dan geven we daar gewoon een semi-eerlijk antwoord op. Zonder te liegen, maar ook zonder alles uit de doeken te doen. Ze zullen geleidelijk aan wel merken.
Absoluut. Dat was trouwens al het geval toen ik mij liet testen voor die ADHD.
WAAROM BESLISTE JE EEN RADICAAL TE STOPPEN?
Elke avond die glazen wijn, dan wodka's, en daarop cocaïne, om dan apenstoned m'n bed in te duikelen.. Ik werd echt moe van mezelf. En dan kunnen mensen zonder verslaving wel zeggen: 'Beperk die uitspattingen dan al tot één keer per week', maar dat werkt niet voor mij. Bij de NA( afkorting vppr Narcotics Anonymous, een hulpgroep voor druggebruikers nvdr), waar ik al twee jaar naartoe ga, vergelijken ze het met een allergie: één druppel alcohol is voldoende om de controle over mezelf te verliezen. Ik heb gewoon een probleem.
EN DE NA HEEFT JOU DAT PROBLEEM HELPEN OVERWINNEN?
Die NA geeft mij energie, man! Anderen horen vertellen over hun dagelijkse problemen - een verhuis, de stress rond Kerstmis, noem maar op - werkt ontspannend en verhelderend. En ik zit daar heus niet alleen tussen junks,hé. Er komen evengoed mensen die ooit een kalmeringsmiddel kregen voorgeschreven, waar ze afhankelijk van zijn geworden.
JIJ VOELT JE VERWANT MET DIE MENSEN?
Jazeker, omdat hun probleem precies hetzelfde is als wat ik had met m'n cocaïne- en wodcacocktails. Mijn eerste kennismaking met de NA was op hun world convention hier in Antwerpen. Ik was uitgenodigd door een vriend en vond het een heuse openbaring. op de rit terug naar huis had ik waanzinnig veel energie in m'n lijf. Echt, daar konden geen drugs tegenop. Meteen daarna ging ik naar Frankrijk op vakantie. Het land van wijn en Pastis, maar plots had ik geen enkel probleem om eraf te blijven. Ondanks de hitte hield ik het bij colaatjes en water. Zo sterk voelde ik mij.
EEN ONTWENNINGSSESSIE VERLOOPT IN TIJD EN IN STAPPEN. HOEVER STA JIJ?
Voor mij is het als een spirituele reis. Waarin ik in het reine kom met mezelf en mijn omgeving, en daar helpen die verschillende stappen prima bij. Al is de impact van mijn verslaving op mijn omgeving altijd nog meevallen. Ik heb mijn gezin immer goed onderhouden, ik heb nooit schulden gehad, heb gewerkt en geld verdiend. Ik heb mijn kinderen goed opgevoed en ben thuis nooit overdreven zat of stoned geweest. Maar dat wil niet zeggen dat ik mij snel door mijn behandeling wil worstelen. Ik heb m'n verslaving in dertig jaar opgebouwd, dus ik mag de tijd nemen om er vanaf te raken.
AL DIE TIJD BEN JE DUS GEWOON KEURIG BLIJVEN WERKEN. ZAG NIEMAND DAT JE DRANK EN DRUGS GEBRUIKTEN?
Nee, want ik was telkens op tijd op de set. Ik kende m'n teksten, en wist wat er van mij verwacht werd. Alleen, daar bleef het ook bij. Ik had totaal geen energie over om daarbuiten met creatieve dingen bezig te zijn. Ik maakte niks meer, schreef niks meer... Mijn verslaving was baas geworden van mijn leven.
HET KAN TOCH NIET ANDERS OF DE DRUGS MOETEN JOUW WERK HEBBEN BEÏNVLOED?
Wel, integendeel. Ik kon onwaarschijnlijk high zijn, en toch moeiteloos een geweldig optreden geven. De hele zaal lag plat! Elke dat drie uur comedy? Geen enkel probleem.
JIJ MOET EEN ENORM STERK GESTEL HEBBEN.
Al een geluk! Ik herinner mij dat we met onze zogenoemde wine-act, onderdeel van de comedyshow W.A.C.K.O., uitgenodigd waren bij Marcel Vanthilt. Tijdens die act dronk ik op drie minuten tijd drie flessen leeg. Normaal gezien was dat bessensap, maar die keer hadden de cameramensen dat sap vervangen door wijn. En toch heb ik die flessen opgedronken, wat te vergelijken is met een shot harddrugs! Daarna kwam nog eens een interview. Bovendien moest ik ook nog wat muziek maken. Ik verzeker je: niks zag je aan mij.
BEN JE INTUSSEN WEER CREATIEF BEZIG?
Ja, na enkele maanden kwam de inspiratie weer als vanzelf. Ik heb ondertussen een comedy-reeks geschreven, samen met Alex Agnew en Thomas Smith. Zelf vind we onze serie alvast fantastisch.
MIS JE DE DRANK EN DRUGS NOOIT?
Nee. Vroeger was ik een enorme wijnliefhebber, maar nu raak ik geen glas meer aan. Ik ruik af en toe, dat wel. Maar meer niet. En weet je wat ik dan meestal ruik? De gevolgen van alcohol: het maagzuur, de hoofdpijn, de depressie...
WAT WAREN DE DIEPTEPUNTEN IN AL DIE JAREN?
De meest zielige momenten waren degene waarop het beeld van mijn kinderen, Billy-Bob(7) en Lowie(10), bovenkwam. De laatste jaren dook dat telkens op wanneer ik gebruikte. Dan was de lol er snel af, ik kan het je verzekeren. Ik raad het alle verslaafden aan: 'Denk aan je kinderen!'
HEB JIJ NU ECHT ALLES AFGEZWOREN? OOK DE VROUWEN?
Nee, dat niet!(lacht). Vrouwen zijn te belangrijk voor mij?
WAT VIND JOUW ECHTGENOTE BIRGIT DAARVAN?
Wij zijn aan het scheiden. Maar op een heel keurige manier, hoor. Kan ook niet anders, want na 22 jaar zijn wij goede vrienden geworden. Een knuffelscheiding noem ik het. We wonen nog altijd in één huis, samen met de kinderen, maar hebben elk ons afgescheiden deel. De kinderen weten niet eens dat Birgit en ik uit elkaar gaan. Voor hen gaat papa gewoon elke avond naar zijn werkkamer. Natuurlijk stellen ze weleens vragen, maar dan geven we daar gewoon een semi-eerlijk antwoord op. Zonder te liegen, maar ook zonder alles uit de doeken te doen. Ze zullen geleidelijk aan wel merken.
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
MyTime17
- Super Sterposter
- Berichten: 5131
- Lid geworden op: 08-08-2010 01:22
Het laatste deel
HET KLINKT ALS DE IDEALE SCHEIDING, ALS DAT AL BESTAAT.
Birgit en ik, wij zijn gewoon uitstekende kompanen. We blijven elkaar steunen. Ik heb zelfs al kennis gemaakt met haar partner en zij met mijn.. nu ja, meerdere partners. Want die ene, die heb ik nog niet gevonden(lacht)
ALS BIRGIT EN JIJ ZO GOED OVEREENKOMEN, WAAROM LUKTE HET DAN NIET MEER?
Heel simpel: op vlak van het minaarschap waren de bubbels uit de cava. Niet dat we het niet geprobeerd hebben, hoor. En zelfs nu zijn er momenten van oprechte warmte en omhelzingen tussen ons. Misschien dus dat het ooit weer wat wordt, maar niet nu.
HAD JOUW DRUGSGEBRUIK IETS MET DE BREUK TE MAKEN?
Volgens Birgit alleszinds niet. Het was... Tja, op seksueel vlak leek het bij ons op een afgeleefde tuin. Het was op. Niet dat ik haar niet meer aantrekkelijk vind, want dat is wel zo. Alleen, ik vind zoveel vrouwen aantrekkelijk, en ik begin ze nu ook meer en meer op te merken na al die jaren.
JIJ GENIET VAN JE NIEUWE VRIJHEID?
Oh, ik loop van het ene avontuur in het andere. Ook soms om gek van te worden, hoor. Ik spreek hersencellen aan die ik de laatste twintig jaar niet meer gebruikt heb. Heel eng, hoe ik soms als een dolverliefd jongetje door de stad kon lopen.
BEN JE NU TROTS OP JEZELF?
Over onze scheiding ben ik uiteraard niet fier. Wel ben ik blij dat ik uit dat wereld van de drugs ben gestapt. Dat ik die rotzooi niet meer door mijn lichaam hoef te jagen.
HEB JE HET GOEDE NIEUWS AL AAN JE VADER VERTELD?
Ja, hoor. Hij geloofde het eerst niet, natuurlijk, want hij heeft mij altijd als gebruiker gekend. Terwijl hij er zo tegen gekant was. Maar nu ziet hij hoe ik veranderd ben. Ik denk dat hij er alle vertrouwen in heeft. Zoals ook ik heb, en ik weet: het is voorbij.
Birgit en ik, wij zijn gewoon uitstekende kompanen. We blijven elkaar steunen. Ik heb zelfs al kennis gemaakt met haar partner en zij met mijn.. nu ja, meerdere partners. Want die ene, die heb ik nog niet gevonden(lacht)
ALS BIRGIT EN JIJ ZO GOED OVEREENKOMEN, WAAROM LUKTE HET DAN NIET MEER?
Heel simpel: op vlak van het minaarschap waren de bubbels uit de cava. Niet dat we het niet geprobeerd hebben, hoor. En zelfs nu zijn er momenten van oprechte warmte en omhelzingen tussen ons. Misschien dus dat het ooit weer wat wordt, maar niet nu.
HAD JOUW DRUGSGEBRUIK IETS MET DE BREUK TE MAKEN?
Volgens Birgit alleszinds niet. Het was... Tja, op seksueel vlak leek het bij ons op een afgeleefde tuin. Het was op. Niet dat ik haar niet meer aantrekkelijk vind, want dat is wel zo. Alleen, ik vind zoveel vrouwen aantrekkelijk, en ik begin ze nu ook meer en meer op te merken na al die jaren.
JIJ GENIET VAN JE NIEUWE VRIJHEID?
Oh, ik loop van het ene avontuur in het andere. Ook soms om gek van te worden, hoor. Ik spreek hersencellen aan die ik de laatste twintig jaar niet meer gebruikt heb. Heel eng, hoe ik soms als een dolverliefd jongetje door de stad kon lopen.
BEN JE NU TROTS OP JEZELF?
Over onze scheiding ben ik uiteraard niet fier. Wel ben ik blij dat ik uit dat wereld van de drugs ben gestapt. Dat ik die rotzooi niet meer door mijn lichaam hoef te jagen.
HEB JE HET GOEDE NIEUWS AL AAN JE VADER VERTELD?
Ja, hoor. Hij geloofde het eerst niet, natuurlijk, want hij heeft mij altijd als gebruiker gekend. Terwijl hij er zo tegen gekant was. Maar nu ziet hij hoe ik veranderd ben. Ik denk dat hij er alle vertrouwen in heeft. Zoals ook ik heb, en ik weet: het is voorbij.
<3 Lily <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
<3 20.06.2011 <3
<3 Lyana <3
<3 15.03.2013 <3
-
Ponkie
- Super Sterposter
- Berichten: 7019
- Lid geworden op: 28-06-2010 22:41
-
Ponkie
- Super Sterposter
- Berichten: 7019
- Lid geworden op: 28-06-2010 22:41